Maandag, 25/03 : 05.30 u (red 04.30 u Belgische tijd) Teut,teut... Teut,teut ... Tijd om op te staan...
We zijn al helemaal aan het vroege opstaan gewoon, maar wat was er vandaag toch weer ? Juist...
Een hele gelukkige verjaardag voor Louis (vake van Patrick) en Lizette (mijn ma) !!!
Nadat we om 05.45 u roomservice kregen van PVD, vertrokken we naar de luchthaven om onze vlucht naar Port Elizabeth te ondernemen.
We reden onze witte reisgenoot bij het verhuurbedrijf binnen waar ze vaststelden dat deze licht werd beschadigd aan de linkerkant. Euh... hoe kan dat? Is gebeurd wanneer wij dit niet hadden gezien... ;). Els heeft dit zeer diplomatisch opgelost en jaja, ze geloofden haar uitleg.
In de luchthaven stelden we vast dat onze vlucht een uur vertraging had. Verdorie, heel onze planning in de war...
Na de korte vlucht (1.10 u) landden we in een regenachtige stad waar we een champagnekleurige Avanza mochten oppikken om onze rit verder te zetten naar Addo Elephant Park.
Yes, bingo, nog geen 5 minuten in het prachtig, groene park, zagen we een hele kudde olifanten aan de pool staan... Prachtig !!! Hier hebben we een tijdje staan genieten.
Onze tocht verder zettend, onder begeleiding van onze personal coach, die al de ganse week onze buikspieren laat trainen, gingen we op zoek naar nog meer olifanten. Na een klein uurtje het park te hebben doorkruist en het verdacht stiller werd aan de rechterkant in de wagen, stonden er achter de bocht een familie olifanten (7 tal). Twee van die kolossen. kwamen, nogal hevig, op ons af, gevolgd door hun aanhang ...
Pfff die kwamen dicht !
Ik duwde de camera in K zijn handen om het hele gebeuren te filmen, want dit zouden we nooit meer meemaken. Helemaal onder de indruk en met bevende handen wou ik het filmpje bekijken ... Wat denk je ... Kevin was vergeten op "de" knop te duwen :( Hoe stom kan ne mens zijn! Maar geen probleem, onze joker, Patrick, had alles deftig in beeld gebracht en misschien komen we nog wel een paar olifanten tegen.
Wat we gehoopt hadden, kwam ook nu uit. We zagen ze terug, en hoe. De ganse bende omsingelde onze auto. Dit was een echte ervaring waar we allen stil van werden.
Wat vliegt de tijd wanneer je je amuseert. We moesten het park om 15.00 u verlaten want we hadden nog een serieuze rit voor de boeg om voor het donker aan onze prachtige, luxueuze chalet te geraken.
We volgden de tuinroute richting Plettenbergbaai, waar we in Storms Rivier stopten om in The Fernery te arriveren. Els, blijkbaar in haar voorgaand leven boswachter geweest, voelde zich helemaal thuis in de bossen ver weg van de bewoonde wereld.
Nadat we ons hadden opgefrist, genoten we van een heerlijk diner om daarna de dag af te sluiten.
We weten het, de blog is zwakjes aangevuld, maar de moderne technologie van het "www" is hier ver te zoeken.
We gaan de nacht in en zo zijn we weeral een dag dichter bij onze dochters (Tiffany en Deziree) die we morgen gaan ontmoeten.
We kijken er naar uit!
Vele groetjes van mij (Sabine) en mijn reisgenoten, E, P en K
|