Hadden gelezen op internet dat de weg 6 km lang was en in slechte staat om aan de lodge te geraken. Dat klopt helemaal, maar rijden wel naast citroen- en appelsienenstruiken en dat maakt veel goed.
Wij krijgen de verste kamer aan de rivier en besluiten onze valies in de auto te laten want dat is toch wel ver sleuren.
Kamer 6 is ok met een mooi terras en de Blyde rivier voor de deur. Wij mogen er wel niet naar wandelen want er zou een krokodil zitten. Er is weinig volk en weinig leven op dit domein, zit niet echt een ziel in. Gaan dan voor een wandeling aan de andere kant van het domein (zonder krokodillen) en krijgen direct assistentie van Obed, de zwarte tuinman. Hij roept zijn vriend Francie ook nog mee en samen gaan wij op zoek naar de zebra's en giraffen die wij dan ook vinden en kunnen naderen op 2 meter afstand. Er is een klein girafje bij, heel schattig. Je voelt wel dat die zwarten zijn opgegroeid in de bush, zij horen constant bepaalde geluiden, kijken naar de sporen op de grond en communiceren met elkaar al fluitend. Na 1.5 uur wandelen moe en voldaan onder de douche en buiten eten aan de rivier met candle light en alleen wij met 2, geen andere gasten.
Hebben 's nachts alles maar afgesloten in onze kamer want Patrick was toch niet gerust met die krokodil in de buurt.
Staan op om 06.00 en merken dat de badkamerdeur niet meer opengaat, een werkman wordt erbij gehaald maar die krijgt ze dus ook niet open en besluit het raam er maar uit te snijden en zo binnen te geraken. Ondertussen moeten wij onze ochtendbehoefte maar in de bush doen.... mss wel naast de krokodil.
Na het ontbijt is de deur dan toch open en kunnen wij ons wassen, rekening betalen en op weg naar de Mike en Laura in Grietje, joepie.
Patrick blij dat wij voor de tweede maal de panorama route gaan doen. Passeren Sabie en dat lijkt allemaal heel vertrouwd. Laten de Bridal Veil falls links liggen en bezoeken, na een lekkere koffie in Graskop, nieuwe falls op de kaart, nl Berlin (klein) en Lisbon falls (heel mooi), vragen een inkom van 10 rand (lachertje) en voor dat kleine bedrag krijg je ook nog een proper toilet. Bezoeken God's window en Wonder view en stoppen voor de lunch bij Pot Luck Boskombuis, een klein restaurantje buiten aan de rivier, zonder electriciteit, 2 dikke zwarte mama's die in potten roeren op een houten vuur. Je kan kiezen tussen 4 gerechten en wij nemen 'potje kos' maïspap met een soort soepvlees, best lekker. Na een gepeperde rekening van 15 euro voor ons 2, op weg naar Bourke's Luck Potholes. Daar is de inkom wel wat hoger geworden, 80 rand voor 2 maar het is dan ook wel echt de moeite waard dat je de Treur en Blyde rivier ziet samenkomen en verder stromen. Nog naar de three rondavels en dan verder richting onze volgende slaapplaats Blyde River Wilderness lodge. Hebben toch een 250 km gereden vandaag in een prachtig panorama.
Na een goeie vlucht van 11 uur, vliegtuig was niet vol en hadden 2 zetels ter beschikking, komen wij rond 10 uur am aan in Jo'burg.
Toyota Avanza opgepikt bij Europcar en off we go. Beter voorbereid als voorheen want hebben geen gps, gaan het op de ouderwetse manier met kaart doen. Aangezien wij witbank moeten volgen en op de borden slechts de Afrikaanse naam staat voor deze plaats, hebben wij die maar snel opgezocht en geraken wij uit de luchthaven zonder enig oponthoud. Een zalmforel als lunch in Dullstroom buiten op het terras en de eigenares vertelt ons dat er volgende week veel atleten naar daar komen (ook Pieter Jan Hannes voor de ingewijden)om te trainen want het zou daar 2000 m boven de zeespiegel liggen.
Raken probleemloos bij onze eerste overnachtingsplaats, Aqua Terra in Lydenburg en worden daar, tussen de regenbuien door, opgewacht door de heel vriendelijke Zuid-Afrikaanse Charlene. Krijgen kamer 2 toegewezen en ziet er allemaal prima uit. Ondertussen begint het echt te gieten maar aangezien de temperatuur heel aangenaam is, kunnen wij op het overdekt terras een praatje maken met de 2 andere gasten, leden van een band die speciaal werden overgevlogen van Kaapstad om op een naburig trouwfeest te spelen. Zij zijn echter doodmoe en hebben er echt geen zin in, maar ze krijgen er wel goed voor betaald, nl. 24000 rand, daar kun je idd wel eens voor rondvliegen.
Als zij vertrekken, kruipen wij in ons bedje want de nachtvlucht is nog niet verwerkt.
Na een lekker gezond ontbijt bij Charlene, op weg naar de Panorama route en de zon schijnt weer volop, oef......
Vandaag vertrekken wij voor onze 4de maal naar Zuid-Afrika ter ere van onze 30ste huwelijksverjaardag.
Hier kunnen jullie onze verhalen volgen, tenzij het wat te romantisch wordt......
Patrick en Els
Iets na 8 brengt de taxi ons vanuit onze Homestay naar de luchthaven van Chiang Rai. We ademen nog eens diep de zuivere lucht in, want we beseffen dat wij het tot in Bel zullen moeten stellen met vervuilde lucht. Terwijl Els gisteren genoot van haar Thai Cooking ben ik dan ook enkele stofmaskers gaan kopen. Kwestie van een beetje voorbereid te zijn…
Alles verloopt perfect on time en we landen zoals voorzien rond 11 00 uur in Bangkok. Na een rit met de skytrain en de metro moeten we, volgens plan, nog 10 minuten wandelen tot bij het fietsverhuur bedrijf van "Co Vankessel". We hebben nog 12 minuten maar het laatste stukje "te voet" lukt niet, daarom nemen we de tuk tuk. We vertrekken in de laatste groep samen met nog 4 andere personen (2 Nederlanders, een Zweed en een Duitser). De tocht brengt ons eerst via de Chinese wijk tot bij een markt van groeten en fruit en nadien op een bloemenmarkt. Op de markt zien we alle soorten fruit en zelfs een kraampje met vers gebakken wormen en springkhanen. Onze gids "Water" moet bij Els niet lang aandringen om een worm te proeven. Niet slecht , al vind vinden we de sprinkhanen lekkerder. Robje, de komende vrijdagavonden zal de Lays vervangen worden door gebakken sprinkhanen af en toe afgewisseld met gebakken wormen.
De fietstocht brengt ons via een boot tot bij de kleine afgelegen plaatsen van Bangkok. We zien hoe de mensen van deze miljoenen stad leven, langs en op het water. Tussen de huisjes liggen betonwegentjes waarover we fietsen. Enige stuurmanskunst is wel vereist. De fietsen worden regelmatig op een boot geladen en dan tochtjes op de Chao Praya rivier, leuk…. in de prijs is ook nog een volledige menu inbegrepen, dat valt goed mee. Voldaan zetten wij om 18.30 onze fiets terug op stal.
We nemen een taxi naar het hotel. Na een tiental minuten rijdt deze zich vast in de drukke avondspits. Els kan het niet meer aan en vraagt om uit te stappen, ondertussen had ik al op mijn Nokia gezien dat het nog 1,5 km is tot aan het hotel en we maken deze verplaatsing dan maar te voet, ook al is het donker ondertussen maar de straat is goed verlicht en de temperatuur aangenaam.
Alvorens we iets gaan eten, nemen we nog een verfrissende duik in het zwembad.
De volgende dag is onze laatste dag in Bangkok en Thailand. Op het programma staan een bezoek aan de liggende Boeddha en het Koninklijk Paleis, gevolgd door shopping.
Zowel aan de Boeddha als aan het Paleis is het aanschuiven geblazen. Aan de ingang maken we ook een eerste keer kennis met de Thaise "Tourist Police" die ons onder het mom van "het is pas om 14 00 uur open maar op een andere plaats is er, allen vandaag, iets beter en ik zal er jullie laten naar toebrengen". Els had echter op TV gezien dat dit een gekende truck is om ons mee te nemen met een tuk tuk naar één of andere winkel of fabriek. Hier trappen we dus niet in !!
Zowel onze liggende vriend als het paleis maken niet veel indruk op ons. Komt waarschijnlijk ook door de hitte. Het is immers rond de 33 graden warm, maar geen zon te zien.
Via de gekende weg, boot, skytrain en te voet, gaan wij naar ons hotel voor een deugddoende verfrissing en maken ons klaar voor een namiddag schoppen in het MBK, een vlakblij gelegen shopping center, een drietal keren groter dan Wijnegem. Het is deels verdeelt in winkels van echte merken en het deels in copy's (geen namaak).
Dit was onze laatste dag van een fantastische reis. We zagen mooie natuur en gebouwen en ontmoetten fijne mensen. De Thai people zelf zijn heel vriendelijk en behulpzaam. We voelden ons nergens onveilig of bedreigd. Zelden een volk ontmoet dat zo fier is op hun land en hun Koning. (Bijna op elk huis staat een vlag of een foto van de Koning of Koningin).
De volgende middag vertrekken we naar huis met twee valiezen vuile was, een pak schitterde herinneringen en plannen voor onze volgende reis. Cambodja en Vietnam zijn namen die dikwijls voorkomen.
Zoals voorzien vertrekken we iets na 8 naar het busstation van Chiang Mai. Niet met de huistaximan Mr.Yut, maar wel met een tuk tuk. Hij brengt ons in sneltempo naar de busterminal.Het lijkt een kleine luchthaven waar de bussen stipt vertrekken alsof het vliegtuigen zijn.Zoals voorzien vertrekken we iets na 8 en komen stipt om 12 00 uur aan in Chiang Rai. Van timing gesproken.Onze nieuwe gastheer heeft echter mijn mail niet ontvangenen staat ons niet op te wachten.Els pakt de eerst beschikbare telefooncel, belt met Toony onze nieuwe gastheer.10 minuten later ishij er.
Hij brengt ons naar zijn huis Homestay Chiang Rai een zevental kilometer buiten de stad.
In de namiddag leest Els een boek aan het zwembad, ik maak een fietstocht.Rond 18 30,uur brengt Toony ons naar de night bazar!!
Tijdens de heenrit organiseert Els voor het ganse Hotel te terugrit.We spreken af om 21 00 uur aan een rond punt met een klok.Als we met zen zessen terugkomen kan de kostprijs van 160 bath (4 euro) door zes gedeeld worden.
De night bazar is een teleurstelling,weinig volk, slecht eten ed.Iets voor 9 komen we aan bij hetrond punt met de klok.Blijkt de klok op dit rond punt een attractie op zich te zijn. Ze is prachtig verlicht, er komt muziek uit en een lotus bloem gaat open en dicht. Op het uur verandert ze in diverse kleuren.Het lijkt wel Las Vegas op zijn Thais.
De volgende ochtend huren we opnieuw een scooter.Dit keer een geblutste. Een dag eerder is een Belgische mevrouw die hier in de buurt logeert, met de scooter gevallen.Zonder veel erg evenwel maar de Thaise plastic is snel kapot.
We kiezen voor een rondrit van 80 km.De rit loopt via een ondergrondse cave, waar enkele Boeddha beelden staan, door rijst en rubberplantages tot aan de White Temple.Dit is hier, samen met hetzwarte huis, de bekendste bezienswaardigheid.
De Witte Tempel is één van de mooiste gebouwen die we al gezien hebben.Meer info onderaan.
Na deze tempel zetten we onze scootertocht verder via diverse gravel en grindwegen.Onderweg rijden we voorbij een olifanten farm en komenenkele toeristen tegen die op de rug van een Olifant een ritje maken.Noch de toeristen, noch de olifanten zien er happy uit.De olifanten hun slagtanden zijn ofwel afgezaagd ofwel helemaal weg.Niet echt iets om vrolijk van te worden.We stoppen hier dan ook niet.
De weg loopt langs de oostelijke kant van de rivier de Mae Kok.Op een zeker ogenblik wijst de reisroute van Toony over een houten burg.Het lijkt meer op een hangbrug dan op een echte brug. Moeten we hierover met onze scooter ?Ik probeer het eerst even uit zonder scooter en dan zien we wel.Els steekt als eerste de brug over en vraag om pas met de scooter over te steken, wanneer ze aan de overkant is.Voor mijn geen probleem.Wanneer ze echter alverwege is, komt een Thaise scooter van de overkant, deze wacht uiteraard niet.Ze kruisen elkaar in het midden van de wiebelende brug.
Als de Thai en Els over zijn, is het aan mij.Overweeg even om naast de scooter over te brug te gaan omdat er grote gaten in de brug zijn, maar dit blijkt geen optie.Dan maarop de scooter de brug over, en het lukt.Eens over gaat de weg terug naar ons verblijf.De eerst 7 km zijn onverhard en op en af. Nadien is er asfalt.We passeren nog hot springs. Dit waren vroeger warm water bronnen, maar nu niet meer.
Rond half vierkomen we terug aan ons verblijf.Aangezien we vanavond toch niet meer naar de stad gaan, besluiten we naar het Zwarte huis te rijden.Toony verklaart ons gek, maar toch vertrekken we.Dit huisligt de andere kant van de stad (zon 20 km) verder op.Als halve gekken vertrekken we.Als we er ongeveer zijn, merkt Els op dan we de naam van het huisniet bij hebben.Na wat zoek en vraagwerk komen om 16 15 uur aan bij het huis.Het zwarte huis (dat Baan Dam noemt) is gebouwd door de leraar van de tekenaar van de witte tempel.
Woensdag, onze laatste dag in Chiang Rai.
Els heeft een voormiddag Thai Cooking geboekt.Ik ben nog onder de indruk van de Witte Tempel, dat ik met de fiets nog eens door de bossen en rijstvelden rij, nog eens op zoek naar dit prachtig complex.Omdat het zo mooi is, een aparte pagina op mijn smugmug website.Veel kijkplezier.
Na de cooking class en de fietstocht nemen we nog een duik in het zwembad en een thaise massage. De cooking class was trouwens super. Er werd food gekocht op een plaatselijke markt. (veel verser en goedkoper dan op de night bazar en geen toeristen). Nadien werd gekookt bij de mevrouw thuis. Samen met Els was er nog een Duits koppel. Het resultaat is geweldig. Els brengt de overschot mee die ik als middagmaal opeet. De rijst en de curry is de beste die ik hier al gegeten heb. Hopelijk de komende maanden in Bel veel Thai Food !!!
Morgen om 08 00 uur vertrekken we naar onze laatste stopplaats.Bangkok.Het is er 32 graden veel smog.Gelukkig heeft Els een goed hotel geboekt.
We houden jullie op de hoogte !!
DE WITTE TEMPEL (WAT RONG KHUN)
Hij is ontworpen door Chalermchai Kositpipat in 1997. Wat Rong Khun is gebouwd in een witte kleur om de reinheid van Boeddha weer te geven. Met witte mozaïek wordt de wijsheid van Boeddha weerspiegeld.
Naar verwachting zal de bouw van het complete tempelcomplex pas rond 2070 volledig afgerond zijn. Het volledige complex zal dan uit negen gebouwen bestaan, waarbij ieder gebouw een eigen betekenis heeft.
Bij een aardbeving op 5 mei 2014 met een kracht van 6,3 op de schaal van richter in het noorden van Thailand is Wat Rong Khun zwaar beschadigd geraakt. In eerste instantie zou het tempelcomplex blijvend gesloten blijven maar door een grote hoeveelheid donaties kan de tempel volledig hersteld worden.
Een eerbetoon aan Boeddha van de kunstenaar Ajarn Chalermchai Kositpipat, die nog steeds in leven is. Hij is verslaafd geweest aan alcohol en drugs en is om af te kicken als monnik een Boeddhistisch klooster ingegaan. Na jaren succesvol te zijn afgekickt is hij weer monnik af. Als dank aan Boeddha is hij deze spierwitte tempel gaan bouwen. Hij heeft wit genomen omdat dit het reine symboliseert. In de tempel worden al zijn nachtmerries waanbeelden en angsten weergegeven die hij had toen hij nog verslaafd was. Als je de tempel zelf binnenkomt is de muur waar je tegenaan kijkt de muur van al het goede, de verlichting, Boeddha dus. Op de muur waar je door naar binnenkomt staat een enorm schilderij van het kwaad, terwijl de zijwanden de weg naar de verlichting verbeelden. Zelf zegt hij dat er nog zeker 60 tot 90 jaar aan de tempel doorgebouwd zal worden na zijn dood en dat dan de tempel pas in zijn volle glorie klaar zal zijn. Bij de tempel is een grote werkplaats waar je kunt zien hoe alles gemaakt wordt. De miljarden kleine spiegeltjes worden daar met de hand op maat gesneden en alle bizarre creaties worden daar stuk voor stuk met de hand vormgegeven. Er worden dus geen mallen gebruikt voor de vele repeterende patronen. Ook is het de wil van de kunstenaar, dat er geen toegang geheven mag worden voor de tempel, ook niet als hij is overleden. Het gouden gebouw is het dames en heren toilet, wat op zich al een bezienswaardigheid is. Wat Rong Khun is naar mijn mening de meest bijzondere moderne tempel van Thailand. Een must om te bezoeken als je in het noorden van het land bent en gratis !
Het vertrek vanuit National Park naar Bangkok Airport verliep vlekkeloos.
We hadden gerekend op een trip van 4 uur, maar uiteindelijk bleek de rit maar een goeie twee uur te duren.Aangezien ook tijdens de vakantie, wachten geen optie is, probeert Els nog een vroegere vlucht naar Chiang Mai te boeken.Dit lukt echter niet , er zijn nog 50 wachtenden voor ons.Dan maar een koffie drinken en iets eten in de luchthaven Don Muang in Bangkok.Wat mij opvalt zijn de mooie Thaise dames, dit keer niet vergezeld van doorrookte en getattoueerde oudere Europanen.De Thaise dames die het vliegtuig nemen, zijn blijkbaar iets verstandiger.
Zoals gepland komen we iets na 5 aan in Chiang Mai, Els regelt een taxi en iets na half zes zijn we in onze verblijfplaats; Sakorn Residence.Een mooi en klein hotel, iets buiten het centrum van Chiang Mai.
Na een plons in het zwembad, trekken we te voet de stad in, op zoek naar avontuur en voedsel.
Onze eerste stop, en vandaag ook onze laatste, is een plaatselijke, dagelijkse avondmarkt, waar we al vlug aan de kraampjes de nodige , rijst groenten, en sticky rice with mango enspring rolls uitproberen.Om de avond af te sluiten, neem ik nog een gegrilde inktvis.Niet dat ik dit zo lekker vind, maar de verkoopster is zo vriendelijk en de inktvis ziet er zo lekker uit, dat ik er niet kan aan weerstaan.Na enkele beten weet ik het al.Dit is niet wat ik ervan verwacht had.Maar zoals thuis geleerd, altijd bord leegeten! Morgen zal blijken dat dit niet het beste idee was.
Nadien gaan we door de drukke wegen te voet naar huis en slapen.Voor het eerst tijdens deze vakantie, zonder de wekker te zetten.Ook eens leuk, zeker op vakantie….
De volgende ochtend staan we iets voor zeven op.Na een korte duik in het zwembad, zitten we bij de eersten aan tafel voor het ontbijt.Er kan gekozen worden uit 5 menu's, maarwij zouden graag iets hebben wat niet op de kaart staat.Yoghourt met musli en fruit. De gastvrouw zegt "no problem" en ze stuurt één van haar boys naar de winkel op de yoghourt te halen.In Thailand is inderdaad niets een probleem.
Na het ontbijt vertrekken we te voet naar de oude stad.Ik voel me echter niet 100 pct.Het markteten van de avond voordienheeft mij blijkbaar geengoed gedaan.Na wat energie onder de vorm van een Snicker en een echte Cola, besluiten we om een fiets te huren voor 24 uur.
Hiermee rijden we de ganse dag door de drukke oude stad alsof we habituees zijn.Een kleine maar dringende sanitaire stop brengt onsbij …..Een mooie en rustig gelegen hotel in de drukke binnenstad.Ook na de sanitaire stop, blijft het oorlog in mijn buik.Met de gedachte dat ik nog één week niet in een restaurant wil komen maar van zoveel mogelijk kraampjes wil eten, kies ik voor de grove middelen,Thaiseimmodium.En hethelpt.Een uur later zitten we terug te eten tussen de Thaien.2 frisdranken en twee gerechten voor 105 Bath2,5 €. Het bestek en de borden worden gedroogd door de wind. In dit geval op de zetel van eenscooter ,dit is een goed teken volgens Els. Ik ben dus gerust. In het eethuis zitten enkel Thaien. Een Europeese man probeert, met succes, zijn vrouw te overhalen om er ook te eten, hetgeen hem lukt.Na enkele slokken van hun soep, vertrekken zij al.De vrouw kon het blijkbaar niet meer aanzien.Alle mannen hebben blijkbaar niet zoveel geluk als ik.
We rijden met onze fiets door de binnenstad en stoppen bijéén van de tempels.Ik word aangesproken door een monnik (Monk) die me vraagt dat ik geen voedsel voor hem heb.We informeren ons en blijkt dat de monks in de voormiddag (vanaf 5 uur in de ochtend tot ongeveer 12 's middags)bedelen voor voedsel.Later op de dag zijn ze enkel nog geïnteresseerd in fruit en koffie of thee.We kopen wat theeom dit bij een volgende ontmoeting af te geven aan de in het rood geklede monnik.
Via een mooi park aan de buitenkant van de oude centrum rijden we richtingonze volgende avondmarkt.Met de zon op de juiste plaats is het park zeer geschikt voor enkele foto's. Els maant me echter "kordaat maar zeer beleefd" aan door te rijden naar de markt, want ze heeft honger.Bij het uitrijden van de stad valt haar oog echter op een plaatselijk kapsalon.Haar honger maakt plots plaats voor een brushing beurt.Logisch als je al een goede week van huis bent en nog niet naar de kapper bent geweest.Het resultaat mag er zijn !
Ondertussen is het al een beetje donker als we op de markt aankopen.Het is nog rustig.We kopen enkele kleine ringen en een armbandje.Ik laat me verwennen door een plaatselijke masseur voor een voetmassage.Heerlijk maar niet totaalpijnvrij.Wist ik veel dat mijn voeten tot aan mijn bovenbillen kwamen.
Om 18 00uur stipt klinkt uit de luidsprekers het Thaise volkslied.Het lawaai duurt een kleine minuut en iedereen blijft stokstijf staan.
Rond 8uur rijden we via de ondertussen gekende wegen de stad uit.Het is donker en sommige massage salons en bars zijn getransformeerd tot"Lucky Massages" en "Jo Jo Massages".Ik veronderstel dat dit hetzelfde is als overdag maar dan met HE.Ga het evenwel niet uitproberen.
Voor we gaan slapen,toch nog even stoppen aan de night bazaar. Een aantal eethuisjeszijn gesloten maar we eten iets aan een stalletje van een ouder koppel;kip met ananas.Wanneer ik na het eten de kok bedank voor het lekker eten, komt ze vanachter haar vuur om eens goed vast te pakken.Ik krijg een Georges Clooney gevoel.
Zondag en laatste dag in Chiang Mai, we leveren iets voor 1000 uur onze fiets af.
We blijven ons ondertussenafvragen wat de leukste manier zou zijn om naar Doi Suthep te gaan (een tempel op een kleine 20 km van Chiang Mai, wel op een berg van 1500 meter hoogte.
Opnieuw een scooter huren of eentaxi nemen.Wanneer we enkel 10 tallen meters verder een verhuur bedrijfje tegenkomen, is de beslissing snel genomen.
Paspoort afgeven document ondertekenen gaan tanken en we kunnen vertrekken met onze scooter richting Doi Suthep.Het is Scherpenheuvel in het groot.Om in de tempel binnen te gaan moeten uiteraard de schoenen uit.Vrouwen zijn dit keer wel toegelaten.
Nadien rijden we enkele km verder naar het zomerverblijf van de Koninklijke Familie.We moeten speciale kledij aantrekken, anders mogen we er niet in. Het echte paleis is echter niet te bezoeken. "Undel constluction fol 1 yeal."
We maken hier ook kennis met de andere kant van de Thaise keuken. We bestellen en betalen 2 gerechten die weniet opeten.Te veel stank en denken niet vers.
Geen risico's nemen, ook al is de Immodium in de buurt.
We sluiten de Zondag in Changmai af met een avondmarkt en gaan voor het eerst in dit verlof eten in een restaurant. Arcobaleno, een Italiaans restaurant aanbevolen door ons verblijf.Om 22 uur gaan weslapen want morgen, iets na 8 brengtde taxi ons naar het station waar de bus ons naar Chiang Rai brengt, 180 km meer naar het noorden.
Op iets na 5 uur opstaan want op 6 uur komt de taxi ons ophalen.Hopelijk spreekt de driver een beetje Engels zodat we kunnen communiceren onderweg.Het is tenslotte een rit van bijna 400 km.De uitbater van het verblijf vertelt ons nog dat indien de chauffeur geen Engels praat, communicatie kan opgelost worden door te vragen “call boss”.Dit laatste zal ons nog goed van pas komen.
Kwart voor zes, de taxi is er, goed op tijd want de eerste boot is pas om half zeven en het is maar drie kilometer rijden.We staan dus ook als eerste in de rij om de boot op te gaan.
Onderweg naar de ferry merken we al op dat onze chauffeur niet echt stuurvast is.Hij reageert eerder traag en blijkt ook niet te weten dat er links moet gereden worden.Hij geeft soms een beetje de indruk dronken te zijn.
Terwijl Els in de taxi blijft zitten volg ik onze chauffeur terwijl hij iets gaat kopen in de plaatselijke shop.Ben opgelucht dat het geen alcohol is maar eerder een soort Red Bull.
7 .20 uur komt de ferry aan land en we beginnen onze toch naar Khao Yai.Ik volg de rit op mijn eigen gps en blijkt dat de gps overeenkomt met de gps in de taxi.Tot hier alles ok.
11 00, tijd voor een sanitairestop en drankje, na een kwartiertje zijn we terug weg.Even verder verlaat onze chauffeur zowel zijn gps route als de mijne en neemt een andere richting.Vooral zijn gps blijft in het Thais zeggen dat hij fout zit en bijkomend komen er op zijn scherm rode meldingen.KEER OM.We proberen hem uit te leggen dat hij moet omdraaien, maar rijdt koppig verder, geeft zelfs de indruk dat hij de weg kent.Onder het motto, “we moeten hem vertrouwen”,geloven we hem.Enkele tientallen km verder zien we dat onze gps meer km aangeeft, maar vooral, dat hij er via deze weg meer dan een uur langer over doet.
De indruk dat hij de weg kent verdwijnt even later wanneer hij plots te kennen geeft dat hij de weg niet meer weet en de weg aan onze gps overlaat.Wat volgt is een bijna twee uur durende zoektocht naar ons verblijf waar we om iets voor twee aankomen.
Wanneer Els hem vraagt “call boss” , blijkt hij zelfs dit niet te verstaan, maar belt hij elke 20 minuten naar iemand ? Het wordt ons een beetje te veel en nemen de telefoon uit zijn hand en bellen het laatste nummer.Gelukkig hebben alle Nokia’s hetzelfde menu. Het laatstebleek de Thai Cottage (onze volgende gastvrouw) ipv “call boss”
Uiteindelijk komen we via twee mannen in legeruniform te weten dat we al op de juiste straat zijn en onze bestemming een kleine 10 km verder is achter een 7 Eleven.Zelfs dit gelooft onze chauffeur niet echt en blijft bellen met onze nieuwe gastvrouw.
Ondertussen wist Els dat er om 15 00 uur een jungle tocht vertrok bij Green Leaf die we graag wilden meedoen. We slagen erin om op een klein half uurtje onze valies in onze ruime maar koele kamer te zetten en iets te eten, want om half drie komt het busje van Green Leafons al ophalen. Grean Leaf is een organisatie die vooral onder de backpackers gekend is.We hebben nog even getwijfeld hebben om er te overnachten, maar na een korte inspectie van de kamers, door Els, blijkt dat we de juiste beslissing hebben genomen om dit niet te doen.De prijs per nacht bedroeg echter 8 € / per nacht per kamer, dus dat zou meegevallen hebben.
Om half vier vertrekken we met onze gids, na een korte stop aan een plaatselijke bron (versta een grote regenput waar de Thai en de backpakkers zich even kunnen wassen) richting ondergrondse grot.
In de ondergrondse grot, zitten ongeveer 2 miljoen !!vleermuizen die elke avond rond 6 uur buitenkomen op zoek naar voedsel.
Het deel van de grot waar de vleermuizen zitten is echter niet toegankelijk voor het publiek, dus neemt de gids ons mee naar twee kleinere grotten.Hieringaat hij met ons op zoek naar allerlei soorten insecten, de één al iets giftiger dan de andere.We staan versteld hoe snel de gids diverse kleine insecten vindt en over alles een uitleg geeft.De meeste pakt hij vast en gaan rond in de groep, enkele andere zijn blijkbaar te giftig en te gevaarlijk en worden aangewezenmet een stok.
Steeds kijkt onze gids naar zijn klok want rond 6 uur komen de vleermuizen uit hun schuilplaats en dit spektakel moet van in de velden rond de berg gevolgd worden.
En inderdaad, iets na 6, het begint al donker te worden, komen massa’s vleermuizen naar buiten op zoek naar voedsel.Mede door de vakkundigheid van onze gids, die er slaagt op ons op het juiste moment op de juiste plaat te brengen, is dit een prachtig schouwspel.
Op de terugweg naar onze verblijft stopt de gids nog even en gaat hij met succes op zoek naar nog enkele reptielen en slangen.Hij kan er niet genoeg van krijgen.
Om half acht, een uurtje later dan voorzien, komen we in ons verblijf aan, snel iets eten want de keuken sluit om 8 uur. What a day.
Dag twee in Khao Yai doen we een dag trekking tocht met Green Leaf en hopen we op dezelfde gids als gisteren.
Al snel blijkt dat we veel minder enthousiaste gids hebben.In de ochtend spotten we wat kleinere dieren en in de namiddag een wandel tocht van een 2 tal uur in dejungle.Tot slot van de dag zien we een kudde olifanten en een prachtige waterval. We houden er geen Afrika gevoel aan over…
Tijdens deze tweedaagse in het National Park van Khao Yai, maakten we kennis met een groot aantal backpackers, waaronder enkel Belgen, Fransen en een Italiaan.Allemaal vriendelijke en jonge mensen.Ook in de groep , een man uit Canada die een rondtrip maakt van 1 jaar (!) met zijn vrouw en twee kinderen (11 en 8 jaar).Het liefst van al zou hij zijn kids droppen in een InternationalSchool en verder trekken met zijn (zure) echtgenote.Raar….
Dit was Khao Yai,morgen om 8 uur de taxi en met de bus richting Bangkok waar we de vlucht nemen naar Chiang Mai.
Koh Chang, ofwel het olifanteneiland is, na Phuket het 2de grootste eiland van Thailand.Ongeveer 30 km op 14 en daarom besluiten wij om een scooter 125cc te huren want om te fietsen is het veel te heuvelachtig.De vochtigheid valt mee, dat voel je niet zo hard, alleen mijn haar is weeral rampzalig, heel kroezelig…..
Sjeesen door jungles en naast watertjes, heel raar om in zo’n vreemd en ver land overal rond te toeren en je niet onveilig te voelen.De Thai rijden ook met de scooter, maar dan zonder helm en veeeeel sneller dan wij.Ook rijden zij hier rond met kleine camionnettes met daarop hun koopwaar, zoals meubels of groenten en dan een grote luidspreker erop met allemaal Thais geroep en gekrijs waar je niets van verstaat.Er zijn ook massa’s loslopende honden die meestal loom op, of naast de weg liggen maar af en toe loopt er toch eens eentje achter ons en dat is niet naar Patrick zijn zin, dan drijft hij de snelheid wel wat op.
Hier zijn hele mooie watervallen, meestal moet je eerst een kleine junglewandeling maken om er te geraken en dan lekker in het frisse water.Zij zijn niet altijd gemakkelijk te vinden omdat de bordjes in het Thais zijn.Wij als ‘farang’ betalen 200 BAHT voor de grotere watervallen en de Thai 20 BAHT, die zie je daar dan ook heel veel.
Het eten is hier ECHT heel lekker…. Nergens al beter gegeten.Heel vers, veel kruiden en in Jab,Jab visrestaurant gingen ze eerst de vis vangen (water rond het restaurant), lieten ze hem zien en dan klaargemaakt.
’s Nachts worden wij meestal rond 3u wakker, de jetlag zit er nog erg in…..’s Morgens meestal rond 6u op, samen met de zon en dan direct zwemmen in de zee of een tochtje met de kajak.
Amber Sands is aan de rustige Oostkust van het eiland, gelukkig maar, want als je aan de westkust komt, zie je lange rijen bars, winkels, massage, etenstalletjes naast de straat.Hier moet het ’s avonds constant lawaai en partytime zijn.Hebben even het strand van White Sand Beach bezocht en waren snel terug weg door de drukte en het raar volk.In het zuiden van de westkust, in Bangbao, is er een lange pier en die is helemaal volgebouwd met winkeltjes die op palen in zee staan.Een Belgische heeft daar een duikzaak en zij raadt ons weeral een geweldig lunchadresje aan, Ruan Thai, let op de blauwe tegels op de grond want de naam is in het Thais en dat kunnen wij anders niet vinden.Idee van prijs : 4 gerechten, elk 2 cola’s = 500 Baht voor alles.Siam beach is wel heel mooi maar niet openbaar voor iedereen, wij zagen er redelijk uit denk ik want mochten door met onze 125cc.Het eerste wat opviel aan de strandbar (lees sjieke loungebar voor de rich and famous) waren de dikke oude blanken met allebei een jonge Thaise, hier toch maar gene gaan drinken. In het algemeen hier op Koh Chang, als je een lelijke blanke ziet, zit er wel een mooie Thaise bij.
Op het eiland zijn ook mangroves waardoor een betonnen wandelpad is aangelegd, slecht onderhouden wel, maar zo kunnen wij daar toch voor een wandeling van 30 min doorheen.Je kan ook met een houten boot een tochtje maken maar dat lijkt ons een beetje te saai, die mangroves zijn niet zo boeiend.
Mensen wonen hier meestal in platen koten, met veel aanbouw en rommel errond. Liggen ook veel te slapen, gewoon op de grond of zitten te eten op hun tafel.Kasten hebben ze niet, de was hangt gewoon op kapstokken aan een lange koord naast de weg, of op de balustrade.Als je verder het binnenland inrijdt worden de hutjes alsmaar armoediger en ligt er nog meer rommel.De meesten hebben ook aanbiddingsbeeldjes voor hun huis staan, zoals bij ons vroeger een kapelleke maar hier zijn ze in flashy kleurtjes.
Hebben een jungletrekking gedaan met Tan, een knappe Thaise gids.7 u gewandeld, berg van 500m op, berg af en terug berg van 600 m op en dat in de hitte en vochtigheid.Nog nooit zo hard gezweet maar het was wel echt de moeite waard, vond het ongelooflijk dat Patrick dit heeft meegedaan.Halverwege hebben wij wel kunnen afkoelen in een waterval.Op de terugweg olifanten in de rivier gezien met een toeriste op hun rug en dan op commando onder water of met de slurf natspuiten, niet echt leuk.Een groene boomslang zijn wij ook tegengekomen, klinkt bekend bij sommigen?Mooie paddenstoelen, knalgele, rubberbomen waaruit ze het sap halen, lianen om Tarzan te spelen, veel varens.Zijn hier juist na het regenseizoen dus alles is mooi groen.
Gisteren laatste avond op Koh Chang en nu op weg met de ferry en een taxi naar onze volgende bestemming, spannend……..Khao Yai National Park, hopelijk veel dieren spotten daar…..
In het station in Antwerpen was het heel druk met al de betogers en af en toe een luide knal, precies een bomaanslag! Met enkel 15 min vertraging toch blij dat wij onze TGV naar Schiphol konden nemen.
Vlucht naar Bangkok goed verlopen, Patrick sliep al na 5 min met het slaappilletje maar bij mij had het weeral geen effect. Onze Vlaamse buurman/bodybuilder met 5 kinderen bij 4 verschillende vrouwen, sliep door alle drank die hij tot zich nam.
Aankomst Bangkok bewolkt en als wij dan naar de andere gate gaan voor onze vlucht naar Trat, begint het te stortregenen en te bliksemen, geweldig.
Klein vliegtuigje met 39 personen en vriendelijke Zwitsers naast ons, Oliver en Olivia die ook bang zijn dat wij niet tijdig de ferry zullen halen naar onze uiteindelijke eerste bestemming om te relaxen, nl. Koh Chang. De luchthaven van Trat is de mooiste ooit gezien, keiklein, uitstappen op de tarmac en dan 5 meter wandelen waar een bord staat dat wij daar moeten wachten op de valiezen. Ze duwen ons in een busje met 8 en dan rush, rush naar de ferry die wij nog juist op tijd halen. Mogen op het bovendek en voelen dan hoe aangenaam de temperatuur is. Heel de weg gekletst met de Zwitsers die op honeymoon zijn en spreken af om elkaar proberen te treffen in onze respectievelijke hotels.
Aankomst Koh Chang na 30 min en 5 min later worden wij afgezet aan ons guesthouse, Amber Sands. Ziet er allemaal prachtig uit....
Snel iets eten en dan onze bungalow in want bij hun is het nog maar 20.00u maar voor ons al 2u 's nachts.
Door het slechte weer, besluiten wij vroeger te vertrekken uit Knysna (nicena) en onderweg te stoppen bij iets wat ons zou bevallen.En ja, hoor, een prachtig strand met hoge golven en er wordt een heel mooie foto gemaakt van een bij ons horend fotomodel in geel en wit.Vinden dan ook nog ‘Die Duin’ in Wilderness, fraai villa’s naast elkaar op de eerste lijn aan zee en achteraan helemaal onttrokken aan het zicht door hoge bomen.In George bezoeken wij nog een grote ‘Pick and pay’ , precies het shoppingcentrum in Wijnegem.Auto binnenleveren en dan hup onze vlucht naar George met 20 min. vertraging.
Nog even bellen naar ons guesthouse in Pretoria en zij zijn gelukkig bereid om ons te komen halen aan de luchthaven.Makkelijk en snel zijn wij in onze alweer laatste slaapplaats en die heeft gelukkig een lekker restaurant op 300 m waar wij op het terras buiten, mosselen, oesters en zeetong kunnen eten.Hier is het terug 25 gr..
’s Morgens brengt onze gastheer ons naar het centrum van Pretoria maar daar valt, buiten enkele bekende gebouwen en het standbeeld van Paul Krüger, weinig te beleven.Ook lopen daar alleen maar donkere mensen rond wat toch een beetje een ongemakkelijk gevoel geeft.
Aangezien het Pasen is, vinden wij het wel gepast om een kerkdienst bij te wonen en dat wordt dan eentje in een ‘Methodist church’ met weer uitsluitend zwarte mensen.Men kijkt wel naar ons maar niet overdreven en ze gaan zelfs speciaal voor ons stoelen halen want de kerk zit overvol, zelfs tot buiten en het is er heel warm .Er zijn er die water bijhebben, een koelzak, een papfles, chips voor de kinderen dus wij nemen aan dat het lang gaat duren.De sfeer zit er direct al in, rechtspringen en zingen en dansen.Blijft ons na 1.5 uur nog altijd boeien, totdat de vrouwelijke pastoor met de preek begint, jongens toch, allemaal in een brabbeltaaltje waar wij niets van verstaan met af en toe één enkele Engelse zin ertussen.Ondertussen lopen de mensen af en aan om drinken en eten ergens buiten te gaan kopen dus wij vrezen dat het nog wel een tijd zal doorgaan en dan veert Sabine plotseling recht, schiet naar buiten en ik daar maar achteraan.De mannen durfden niet direct maar kwamen er dan toch aan na een tijdje.Uiteindelijk hebben wij daar dus meer dan 2 uur binnen gezeten.
Een lunchke op het Paul Krüger plein en dan mensen kijken in het zonnetje en wachten totdat de taxi ons komt halen voor onze vlucht van Joburg naar Londen.
Ziezo, dat was het dan, een geweldige reis, om nooit te vergeten.
Bedankt Sabine en Kevin, jullie waren ‘TOP’ reispartners, hebben van elke minuut genoten.
We hadden het gisteren reeds gehoord dat het de komende dagen slecht weer zou worden, maar we bleven toch positief. Tot we deze morgen de gutsende regen hoorden. Dit wordt de domper op onze planning.
Langer dan voorzien regende het en bleven we op onze B&B. Tijd voor wat "www" en foto's te bekijken van wat gepasseerd is. Hopelijk komt de zon snel door die grijze wolkenhemel, al ziet het er niet naar uit.
Volgens de eerste briefing, blijven we nog een half uurke op onze kamer, nog steeds regen...
Uiteindelijk besluiten de reisleider en haar assistent dat we toch maar richting Oudtshoorn rijden. Hoe dichter we daar aankwamen, hoe droger het werd. Onderweg stopten we aan een fruitkraampje waar we heerlijke druiven hebben gekocht (wat bleek hetzelfde kraampje te zijn waar K en S ook vorig jaar zijn gestopt)
In Oudtshoorn was een festival met veel kraampjes om iets te eten en nog meer kraampjes om iets te kopen. P en K hebben nog nooit zo'n heerlijke hot-dog gegeten.
Verder door naar de struisvogelboerderij waar Els in alle stilte op had gehoopt dit toch te doen ondanks ons strakke schema. Eerst kregen we een diavoorstelling met wat historische uitleg en daarna een rondleiding in de farm waar de niet zo'n mooie beesten op ons stonden te wachten. Onze gids deed aardig haar best om bij elke soort een uitleg te geven en na een uurtje vertrokken we dan, met Schumacher achter het stuur, richting Knysna.
Halfweg, politiecontrole... P aan het stuur, moest zijn rijbewijs laten zien aan een knappe zwarte politieagente, alles bleek in orde te zijn. PVD vroeg aan haar of ze nog "meer" wou controleren. ... Deze vraag werd niet echt op prijs gesteld door sommigen... Hoe dichter we Knysna naderden, des te meer was het weer aan t regenen. Uiteindelijk waren we op onze bestemming en nadat we zijn ingecheckt, gaan we iets drinken in een cafeetje aan de overkant van onze B&B, waar ook de lokale mensen waren om iets te eten. Het is hier zo gezellig dat we beslissen om ook daar te eten en idd, het was superleuk.
Nog een volledige psychologische uitleg van K over het getal 7 en zo werd het weeral tijd om ons bed op te zoeken.
Morgen beginnen we aan onze voorlaatste dag (hopelijk terug een beetje minder regen) en pakken we de tussenvlucht van Georges naar Jo'burg.
Aangezien we geen strikt programma hebben, proberen we onze dag op te vullen met leuke-geen stresserende-ontspannende-lekkere dingen.
Na ons ontbijt met zicht op de lagune hebben we wat gekuierd door de mainstreet waar we E en P hebben achtergelaten. We hadden immers afgesproken om onze peet-dochter Tiffany van school op te halen om ne keer met haar te gaan shoppen. We hadden dit gisterenavond met haar mama besproken en ze was ons zo dankbaar voor wat we doen voor hen. Ze gaat ons gedenken in haar gebeden.
We pikten Tiffany op nadat we van de directrice een toelatingsbewijs kregen die we aan de lelaar van T moesten geven. Ze keek er echt naar uit. We hebben haar even verwend, laten kopen wat ze wou, een ijsje gaan eten met zicht op zee.. Naargelang de uren vorderden, werd ze stiller en stiller met de gedachte dat ze straks terug naar "The real life" moet. We deden nog gauw inkopen voor haar moeder in the pick & pay (eten en frisdrank) om daarna langs haar huisje te gaan waar haar moeder ons stond op te wachten. Baie baie dankie heeft ze wel een paar keer gezegd en ze waardeerde echt wat we voor hen doen. We moesten snel weerkomen, samen met onze zonen....
Jullie vragen je waarschijnlijk af wat E n P vandaag gedaan hebben? Awel, wij ook ... (Hihihi) De romantiek was duidelijk aanwezig wanneer we ze terug zagen en ze hadden een hele leuke dag, dus ...
Na een verfrissende douche, want het was heel warm vandaag, reden we naar Enrico, een Italiaan, waar we buiten op het terras aten met een prachtig zicht op de zee. Heel het plaatje klopte...
Morgen is het D-day voor de organisatie BIA waar we natuurlijk bij willen zijn, dus op tijd in bed en op tijd er uit!
Vandaag gaan wij onze pleegdochter ontmoeten, toch wel spannend.
Samenkomen bij het kantoor van 'Born in Africa' en dan naar het schooltje gaan kennismaken. Onze Dezire (10 jaar) is heel verlegen. In het schooltje krijgen wij dan les, samen met enkele kinderen en een strenge juffrouw, alles in het afrikaans maar toch heel verstaanbaar. Kevin wordt dan naar het bord geroepen en moet het meervoud van uur opschrijven, bij hun is het ure.
Ondertussen is Tiffany (13) erbij gekomen, pleegdochter van Sabine en Kevin. Zij is veel vlotter en vraagt direct hoe het met Kenzo en Lorenzo gaat, zo schattig.
Na nog een optreden, lunch bij een 83 jarige Belg en dan op huisbezoek naar al onze pleegkinderen.
Ze wonen allemaal in een, naar onze normen, tuinhuis. De eerste hebben zelfs geen electriciteit, verlichting met parrafine. BIA heeft ze ook aangemoedigd om zelf een groentetuintje aan te leggen en dat lukt aardig, bij sommigen hebben de paarden wel alles opgegeten.
's Avonds mogen wij dan een ouderavond bijwonen in een grote zaal en daar blijkt dat ze echt wel heel dankbaar zijn voor de kansen die BIA hun kinderen geeft.
Maandag, 25/03 : 05.30 u (red 04.30 u Belgische tijd) Teut,teut... Teut,teut ... Tijd om op te staan...
We zijn al helemaal aan het vroege opstaan gewoon, maar wat was er vandaag toch weer ? Juist...
Een hele gelukkige verjaardag voor Louis (vake van Patrick) en Lizette (mijn ma) !!!
Nadat we om 05.45 u roomservice kregen van PVD, vertrokken we naar de luchthaven om onze vlucht naar Port Elizabeth te ondernemen.
We reden onze witte reisgenoot bij het verhuurbedrijf binnen waar ze vaststelden dat deze licht werd beschadigd aan de linkerkant. Euh... hoe kan dat? Is gebeurd wanneer wij dit niet hadden gezien... ;). Els heeft dit zeer diplomatisch opgelost en jaja, ze geloofden haar uitleg.
In de luchthaven stelden we vast dat onze vlucht een uur vertraging had. Verdorie, heel onze planning in de war...
Na de korte vlucht (1.10 u) landden we in een regenachtige stad waar we een champagnekleurige Avanza mochten oppikken om onze rit verder te zetten naar Addo Elephant Park.
Yes, bingo, nog geen 5 minuten in het prachtig, groene park, zagen we een hele kudde olifanten aan de pool staan... Prachtig !!! Hier hebben we een tijdje staan genieten.
Onze tocht verder zettend, onder begeleiding van onze personal coach, die al de ganse week onze buikspieren laat trainen, gingen we op zoek naar nog meer olifanten. Na een klein uurtje het park te hebben doorkruist en het verdacht stiller werd aan de rechterkant in de wagen, stonden er achter de bocht een familie olifanten (7 tal). Twee van die kolossen. kwamen, nogal hevig, op ons af, gevolgd door hun aanhang ...
Pfff die kwamen dicht !
Ik duwde de camera in K zijn handen om het hele gebeuren te filmen, want dit zouden we nooit meer meemaken. Helemaal onder de indruk en met bevende handen wou ik het filmpje bekijken ... Wat denk je ... Kevin was vergeten op "de" knop te duwen :( Hoe stom kan ne mens zijn! Maar geen probleem, onze joker, Patrick, had alles deftig in beeld gebracht en misschien komen we nog wel een paar olifanten tegen.
Wat we gehoopt hadden, kwam ook nu uit. We zagen ze terug, en hoe. De ganse bende omsingelde onze auto. Dit was een echte ervaring waar we allen stil van werden.
Wat vliegt de tijd wanneer je je amuseert. We moesten het park om 15.00 u verlaten want we hadden nog een serieuze rit voor de boeg om voor het donker aan onze prachtige, luxueuze chalet te geraken.
We volgden de tuinroute richting Plettenbergbaai, waar we in Storms Rivier stopten om in The Fernery te arriveren. Els, blijkbaar in haar voorgaand leven boswachter geweest, voelde zich helemaal thuis in de bossen ver weg van de bewoonde wereld.
Nadat we ons hadden opgefrist, genoten we van een heerlijk diner om daarna de dag af te sluiten.
We weten het, de blog is zwakjes aangevuld, maar de moderne technologie van het "www" is hier ver te zoeken.
We gaan de nacht in en zo zijn we weeral een dag dichter bij onze dochters (Tiffany en Deziree) die we morgen gaan ontmoeten.
We kijken er naar uit!
Vele groetjes van mij (Sabine) en mijn reisgenoten, E, P en K
Bij zonsopgang zitten er aapjes 🐒op ons terras en eentje zet zijn handen op het raam om binnen te kijken, grappig, weeral een prachtige ochtend in ZA samen met de dieren.
Even tanken aan 1,10/liter en dan op weg naar Durban met onze cd van de beste polonaise songs 🎤die wij bij de Story hadden gekregen.
Hier vind je de golden mile, een straat van 6 km naast de Indische Oceaan waar je kan 🏃, 🚲,🏄,🏊,..... en heel mooi verlicht 's avonds. Er lopen veel Hindoe's rond en zelfs vrouwen met burka's.
Er is ook een heel groot modern voetbalstadion.
Een gebouw hier in Durban, de Tourist Junction, heeft een dak dat 5m sneeuw kan dragen (in de winter is hun min. temp. 10 gr). Bij het ontwerp hadden de architecten nl. de plannen verwisseld en het dak van het treinstation in Toronto kwam naar beneden bij de eerste grote sneeuwval.
Het is hier een 25-30 gr en hebben 's avonds een beetje regen gehad maar koelde toch niet echt af.
Sabine en ik hebben ons haar laten blowen 💆bij een toch wel vuil kapsalon maar heel sfeervol. Nadien wilden wij ons diner in het casino, met annex shoppingcenter, nuttigen maar dat was toch veel te kitcherig en te lawaaierig. Er was daar een wedstrijd om zo lang mogelijk met je hand een Harley Davidson aan te raken en de winnaar kreeg die dan mee naar huis, 2 stonden daar al 55 uur met hun hand op die Harley.
Hebben dan een toffe loungebar gevonden om te eten, hadden een lekker dessert 'Belgian chocolate muffin' 🍪en dan lekker slaap in het Belaires suites hotel en morgen weeral om 5.30 eruit voor onze ✈ naar Port Elisabeth.
Aangezien E en P een overdosis S en K hadden verwacht, hebben we voor de eerste maal elk in een afzonderlijk guesthouse geslapen, E en P hadden voor Elephant guesthouse gekozen met twin beds en wij St.Lucia wetland guesthouse met kingsizebed :) waardoor P zich weer benadeeld voelde. Maar enfin, deze morgen ontbijt gehad op ons terras, tussen de palmbomen en bij zo'n 30gr. Super... Zeker omdat we weten dat het in België zo koud is. Tot onze grote verbazing was onze trouwe Avanza deze morgen van binnen en buiten gekuist, zonder dat we dit hadden gevraagd. Daar kunnen we in ons landje alleen maar van dromen. Na ontbijt vertrekken we met de boot om Hippo's en crocodiles te spotten wat ons ook gelukt is. De gids van dienst was supergoed en lief, hij heeft ons verwend met fruit, thee, koffie en gebak... K overweegt nog om z'n vaarbewijs te halen omdat hij te weinig initiatief kon nemen op de boot om langer te wachten bij de krokodillen. Dit is hij immers gewoon als "ranger"
In de namiddag besloten we om nog een game drive te doen in het Wetlandpark van St.lucia met goede hoop om de luipaarden en leeuwen te kunnen zien, maar helaas... Veel te warm, weinig dieren gezien. Wat opviel was dat er, tot groot jolijt van Els, heel veel soorten spinnen waren. Zoveel dat ze zelfs wou uitstappen om ze van dichtbij te kunnen aanschouwen. Wie denkt dat Afrika dor en droog is, heeft het grandioos mis. vandaag is het tegendeel weer bewezen, prachtige groene landschappen waarin er fantastische meren en waterplassen waren. We hebben ook nog een stop bij de Indische Oceaan gemaakt, zalig... Tegen valavond, op weg naar huis, hebben we dan toch nog de witte neushoorn met jong, kudu, zebra, wrattenzwijnen, buffels, nijlpaarden,..gezien. Spijtig, maar leeuwen en luipaard hebben we deze maal niet kunnen spotten, volgende keer misschien?
Moe maar voldaan zijn we deze avond een heerlijke fish-platter gaan eten en een lekker flesje Boschendal gedronken.
K had blijkbaar nog niet genoeg en P bestelde maar liefst 2 porties mussels (from Brussels volgens E) Buikje vol reden we terug naar huis om te genieten van onze welverdiende bad-douche moment. Zo is er weeral een dag voorbij, een dag om nooit te vergeten.
Slaap lekker en tot morgen....richting Durban.
Groetjes Sabine en Kevin, Els en Patrick
Kwisvraag : kennen jullie het Afrikaanse woord voor een "STRING" ?
Wij zijn zo ver van de bewoonde wereld geweest en sinds vandaag terug internet daarom nu pas ons eerste verslagje.
Het was voor ons allen de eerste maal dat wij zelf met de auto reden en Kruger Park was daarvoor ideaal. Kevin was meestal niet alleen chauffeur (hebben wel een paar keer links moeten roepen), maar ook onze ranger (volgens hem was hij dat ook in een vorig leven geweest), Patrick en Sabine de fotografen en ik, aangezien mijn verrekijker de beste is, de extra spotter voor de dieren.
's Morgens rond 5.30 eruit (samen met de zon), onze Toyota Avanza in en dan op zoek naar de dieren tot zonsondergang. Hebben massa's olifanten, giraffen, zebra's, impala's, nijlpaarden, krokodillen, neushoorns, kudu's, enz. gezien. Sommige op of naast de weg, andere in het water of in de bush. Sabine en Kevin hebben ook hun eerste olifantmoment �� gehad. Op een bepaald moment komt er een recht op ons af ( want een olifant gaat door) en wij konden geen kant op. Dan blijf je maar gewoon staan en hoop je dat hij passeert wat hij ook deed, Sabine heeft wel amper durven kijken, ze was zelfs in tranen. Patrick heeft het gefilmd dus de liefhebbers kunnen het nadien bekijken.
Na 3 dagen Kruger (30-35 gr )zijn wij naar Swaziland gereden, een klein koninkrijk in ZA waar de koning 11 vrouwen heeft. Hebben daar in beehive hutten geslapen waar je op je knieen naar binnen moet. Leerkrachten van een nabije school hadden daar een bbq (braai) en wij ons daar bijgezet, zij direct komen praten en dansen voor ons, wij moesten dan ook voor hen dansen en dat werd dan de vogeltjesdans, hilariteit alom.
Terug in ZA een volgend wildpark, Hluhluwe (uitspraak schluschloewee) waar we sliepen in ronde hutjes met gezamenlijke badkamer en daar werd al eens naturistische behoefte gedaan. Een aap is daar een banaan uit onze auto komen stelen en die rustig op het dak opgegeten.
Vandaag in St Lucia waar we morgen een boottocht gaan maken en terug een wildpark bezoeken waar vele luipaarden zouden zijn.
Groetjes aan iedereen en voor de Gelenaars, een prettige palmenmarkt.
Patrick blij dat wij voor de tweede maal de panorama route gaan doen. Passeren Sabie en dat lijkt allemaal heel vertrouwd. Laten de Bridal Veil falls links liggen en bezoeken, na een lekkere koffie in Graskop, nieuwe falls op de kaart, nl Berlin (klein) en Lisbon falls (heel mooi), vragen een inkom van 10 rand (lachertje) en voor dat kleine bedrag krijg je ook nog een proper toilet. Bezoeken God's window en Wonder view en stoppen voor de lunch bij Pot Luck Boskombuis, een klein restaurantje buiten aan de rivier, zonder electriciteit, 2 dikke zwarte mama's die in potten roeren op een houten vuur. Je kan kiezen tussen 4 gerechten en wij nemen 'potje kos' maïspap met een soort soepvlees, best lekker. Na een gepeperde rekening van 15 euro voor ons 2, op weg naar Bourke's Luck Potholes. Daar is de inkom wel wat hoger geworden, 80 rand voor 2 maar het is dan ook wel echt de moeite waard dat je de Treur en Blyde rivier ziet samenkomen en verder stromen. Nog naar de three rondavels en dan verder richting onze volgende slaapplaats Blyde River Wilderness lodge. Hebben toch een 250 km gereden vandaag in een prachtig panorama.
