Ik ben Patrick De Bouw, en gebruik soms ook wel de schuilnaam PDB.
Ik ben een man en woon in Gent (Belgie) en mijn beroep is zelfstandige restaurantuitbater D'Ouwe Hoeve te Deurle en culinair adviseur bij Stories TV, Telenet kanaal 40.
Ik ben geboren op 15/05/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Eten en drinken, zeilen en muziek spelen.
La Dolce Vita !!!!!
Patricks Gastronomische blog
kritische recensies over restaurants door Patrick De Bouw Bespreking van mijn ervaringen in de culinaire wereld, gegroeid uit mijn professionele nieuwsgierigheid.
16-12-2011
Restaurant Cromwell, Oostende
Donderdag 15 december 2011.
Wat een gezellig etentje moest worden, eindigde in een ware nachtmerrie.
Met 4 personen gaan we binnen in het restaurant op het Wapenplein in Oostende, Cromwell. Een mooie zaak, met een mooie veranda volledig in kwaliteitsvol wit hout. Het personeel was zeer vriendelijk, alhoewel een beetje gemaakt vriendelijk, maar liever zo dan omgekeerd.
We bestellen daar eerst een aperitiefje, Sherry, Picon Vin Blanc, Martini. Een lekker bordje met brood en rillette, was het hapje.
Twee van de vier gasten kozen voor het menu, de andere twee kozen à la carte, en dat was geen probleem.
Het eten was lekker, niks op aan te merken. We waren hier al eerder geweest en hadden eveneens een zeer positieve ervaring.
Toen het hoofdgerecht werd afgeruimd gingen twee van onze tafelgasten buiten een sigaret roken. Een arbeider van een bouwfirma veronderstel ik, kwam binnen met een tube silicone. De ober vroeg ons om op te staan en even ergens anders te gaan zitten omdat men het raam waar we voor zaten moest dicht spuiten. Ik vroeg om daar even mee te wachten tot we klaar waren met het menu. Er zat ook een kaasbordje bij, dat we nog moesten krijgen. We zijn toen aan de tafel ernaast gaan zitten, maar dat was blijkbaar ook niet volgens de zin van de ober, want deze was nog helemaal ingedekt voor 4 personen. Het was zeer vreemd dat er onderhoudswerken werden uitgevoerd in een restaurant, waar gasten zitten te eten. Toen ik daar iets van zei werd dat weggewuifd met de vreemde uitleg, dat die firma niet op een ander moment kon komen. Toch wel bizar, midden in een diner, eigenlijk tussen de soep en de patatten.
De sfeer was ondertussen volledig verziekt, en ik heb de rest van mijn menu niet meer opgegeten. We betaalden de rekening, en zelfs toen kon er geen verontschuldiging af.
Toch was de rekening vrij pittig. 256,60 euro voor 4 personen. Voor deze prijs verwacht je wel wat meer respect.
Als je, zoals wij, elke dag bezig bent met gasten te verwennen, verwacht je van een collega toch een beetje het zelfde. Er kan iets mis gaan, maar dat moet dan professioneel worden opgelost. Ik voelde mij echt vernederd en onze hele avond was geflopt.
Dit restaurant laten wij voorlopig maar wat links liggen, want de gast wordt daar niet respectvol behandeld.
Op familiebezoek in Diegem, bij Zaventem en mijn broer en ik gingen iets eten naast de kerk van Diegem. De Break-Out. Deze zaak is ondergebracht in het oude parocohie of gemeenschapsgebouw.
Ik schrok wel toen ik binnenkwam, want wat er langs de buitenzijde een ouder gebouw uitziet, was langs de binnenkant een hyper moderne Lounge. Mooi strak interieur met rood en zwart als basiskleuren. Smaakvol ingericht.
Een jong meisje zei ons dat we een tafeltje van twee mochten kiezen. De tafeltjes aan de buitenkant waren allemaal ingenomen. Enkel nog een paar tafeltjes in het midden waren vrij. We kiezen een tafeltje en krijgen de kaarten. Redelijk veel kaarten. Drankenkaart, eetkaart, suggestiekaart, etc. Maar wel origineel gebracht.
Wij kiezen beide voor een vissoepje als voorgerecht. Als hoofdgerecht kiest mijn broer voor een "Salade Folle" en ikzelf voor de scampi's in een pitige tomatensaus. Om te drinken kiezen we een Chianti. De wijn was lekker, niets verkeerd mee. En de prijs was ook zeer gunstig, namelijk 35 euro.
Het voorgerecht was netjes gepresenteerd. Niet te groot, maar wel op een onderbord, met een potje kaas, een potje rouille en twee toastjes bij. De vissoep was zeer lekker. Het was een romige soep, met heel veel stukjes vis. Perfect.
Het hoofdgerecht werd gebracht en de scampi's waren iets minder. De presentatie was niet zo mooi en de (lekkere) pasta werd zo een beetje op de tafel gegooid. Het waren geen tijgersacmpi's en het darmkanaal was niet verwijderd. Dat zie je aan de ronde vorm. Toch was de saus lekker en de kaas die ik gevraagd had, maar vergeten werd, maakte het gerechtje af. De "salade folle" van mijn broer zag er zeer lekker uit. Een mooi slabordje met een lekkere vinaigrette en daarop de gerookte eendenborst, de zalm, de foie, etc. Kortom een geslaagde maaltijd.
Wij mogen terugkijken op een geslaagde avond. En de rekening, viel ook reuze-mee. 86,70 euro voor voorgerecht, hoofdgerecht, wijn en koffie. Een echte aanrader.
Zaterdag 10 september 2011 We willen iets lekker gaan eten maar niet te sjiek of te stijf. Het was nog redelijk mooi weer dus het liefste op het terras. We komen aan bij Brasserie Pascal aan de Visserskaai in Oostende en het hele terras zat vol. De ober kwam naar ons toe en zei ons vriendelijk dat er weldra enkele tafeltjes vrij zouden komen. Een koppeltje dat nog juist diende af te rekenen deed ons teken dat zij zouden weggaan. We zitten goed (zeer goeie en mooie terrasstoelen) en krijgen de kaart. We bestellen een aperitiefje, een witte Martini en een Campari Orange. De Martini was prima geserveerd en de Campari was gemaakt met vers fruitsap. Jammer dat hij al aan de bar gemaakt was, want een klant ziet wel graag het verse fruitsap appart. Hierbij kregen wij een mooi hapjesbord met olijven, balletjes in tomatensaus, etc. Prachtig gewoon! Mijn vrouw Vera neemt als voorgerecht een tomaat garnaalslaatje (12.50) en ikzelf scampi's in curry (14.50). Beide gerechten waren mooi gedresseerd, zonder overdaad, maar correct. Als hoofdgerecht neemt Vera een met de hand gesneden steak tartaar die nog zelf geprepareerd moest worden. (19.00) en ik nam de mosselen in witte wijn, want daar is op de Visserskaai heel wat om te doen. Sommige restaurants proberen hun gasten te lokken met mosselen aan ongeloofijke prijzen. 16 euro en zelfs nog minder voor een portie. Ze vertellen er dan wel niet bij dat dit kleinere mosselen zijn. De mosselen bij Brasserie Pascal waren echte "Jumbo's" en dat is een reuze verschil. De prijs was dan ook navenant (21.50). Ik prefereer toch een beetje meer te betalen en goeie kwaliteit te krijgen, dan een minderwaardige mossel te krijgen omdat je zo nodig de goedkoopte wil zijn. Restaurants die een portie mosselen van 1.3 kilo verkopen aan 15.90 moeten wel eerst eens leren rekenen !!! Indien je de BTW eruit aftrekt blijft er nog 14 euro over of 10 euro per kilo. Voor die prijs wordt de mossel bereid, opgediend, bestek en porcelein afgewassen, huur of aflossing betaald, energie betaald, publiciteit betaald en alle andere kosten betaald. Hoeveel heb je dan nog over om een kilo mosselen in te kopen? Het lijkt mij onmogelijk tenzij ze de mosselen gratis krijgen of niet alles officiëel aangeven ????? In ieder geval waren de mosselen bij Brasserie Pascal zeer lekker, vers en groot. Ook mijn vrouw Vera was aangenaam verrast. De bediening was nagenoeg perfect te noemen, zeker voor een toeristische plek als de Visserskaai. We hebben daar wel al wat anders meegemaakt (zie Restaurant De Sloep)
Als wijn lieten wij ons een zuid-afrikaans wijntje aanraden door de ober, en die was perfect en niet zo duur (32). Toch denk ik dat een iets grotere wijnkaart een goed idee zou zijn. Je hebt toch altijd gasten die een iets betere wijn durven nemen en er dan ook nog graag voor betalen. De wijnen die op de kaart staan zijn perfect, ook qua prijs, maar er mogen enkele klassiekers bij zoals bvb Chateau La Commanderie, Chablis, Sancerre, etc. En deze mogen in een hogere prjsklasse zitten. 50 of 60 euro voor een fles wijn wordt nog als acceptabel beschouwd en je verhoogt natuurlijk het rendement van de zaak. De rekening zag er ook goed uit: 121.30 euro voor aperitief, voor- en hoofdgerecht, wijn en koffie. Zeer redelijk. Wij gaan hier zeker terug en ik kan het restaurant aan iedereen aanraden. De vader staat met de zoon in de keuken, de andere zoon leidt de bediening. Je merkt dat de zaak nog ambitie heeft en dat het familale karakter aanspreekt. Proficiat !! Een website konden we niet terugvinden. Dat is wel jammer, maar hier zal waarschijnlijk wel dringend aan ge werkt worden. Patrick De Bouw
Zaterdag 20 augustus 2011 Na een dag hard werken in onze eigen zaak, willen we 's avonds iets lekker gaan eten. We kiezen voor een mooie zaak aan de Visserskaai in Oostende, "De Sloep" . Mooie ronde gedekte tafels met witte tafelkleden en een gouden lopertje voorspelden zeer veel goeds. We kenden het restaurant van vroeger. We hadden er vorige winter eens gegeten, en zaten er toen helemaal alleen. Toch hadden we een goeie herinnering overgehouden. De zaak zat nu half vol (20 personen zonder wij twee) Er waren trouwens nog verschillende tafels vrij. Het onthaal verliep vreemd. De vrouw des huizes, was net een tafel aan het afruimen bij de ingang toen wij binnen stapten. De dame liep weg alsof we haar op iets betrapten. Na wat wachten kwam een jong meisje (ik schat haar 16 jaar) ons verwelkomen. Wij kregen een tafel aangewezen naast het homarium met "VERSE" kreeften. Als het meisje komt opnemen doet ze dat op een zeer amateuristische wijze en zeer bedeesd. Je kan natuurlijk van zo'n meisje niets anders verwachten. Regel is dat de dame des huizes de verwelkoming doet of tenminste het eten opneemt. Na onze bestelling (plateau de fruits de mer voor 2 personen, waar buiten een zeer groot bord naar verwees) vragen we de wijnkaart. We kijken in de kaart en kiezen een Chateau Carbonnieux. Deze lekkere wijn (85) werd gebracht door de gastvrouw, maar met meer interesse voor andere tafels dan voor ons. Zeer eigenaardige madam! Ze opent de wijn (die te koud stond) en laat mij proeven. Ik proef geen kurk, maar ook weinig smaak, omdat hij te koud stond. We wachten even en proeven beiden nog eens. Mijn vrouw zei dat hij niet goed was. Bij het opnieuw proeven leek de wijn door oxydatie slecht geworden. Wij riepen de dame, maar het was weer het meisje dat kwam. We leggen het probleem uit. Toen kwam mevrouw weer opdgagen en maakte een grove opmerking (... u heeft hem toch geproefd... ). Ze toonde mij de fles opnieuw en ik zag dat de wijn van 2001 was, dus 10 jaar oud. Dat is veel te oud voor een witte wijn. Na 2 à 3 jaar is hij perfect op dronk. Veel langer mag je deze wijn ook niet serveren. De vrouw zei dat we dan maar een andere moesten kiezen, want ze zijn allemaal zo oud. Waarschijnlijk was er maar één fles meer. We kozen voor een andere wijn: Pouilly Fuissé van Cordier uit 2008. Zeer lekker en slechts 75. Aan een tafel verderop zaten 4 personen van gevorde leeftijd. Daar kreeg één mevrouw als eerste haar zeetong en zeker tien minuten later kwamen er nog twee borden. Het laatste bord werd nog eens enkele minuten later ingezet. Ook aan deze tafel had men kritiek en werd er een bord weer terug naar de keuken gebracht omwille van een klacht. Het liep er allemaal stroef en moeilijk. Nochthans 22 gasten doe je toch makkelijk met twee mensen in de zaal en twee in de keuken. Hier blijkbaar niet. Toen wij uiteindelijk na zeeeeer lang wachten onze "fruits de mers" kregen hadden we nog grote verwachtingen. Toch werden deze zeer snel gesmoord. De zeevruchten waren er letterlijk op gegooid. De schelpjes waren de kleinste in hun soort. De mosseltjes waren met een mens doormidden gesneden, zodat je twee helften had. De oesters en scheermesjes waren goed. De ongepelde garnalen waren van de allerkleinste soort. Voor een plateau die naam waardig geef je toch beter wat minder maar toch van de beste kwaliteit. De kreeft was het ergst. Die was zeker 2 of 3 dagen eerder gekookt. Keihard vlees, volledig uitgegroogd en bijna niet uit de schil te halen. De smaak zat ook niet meer lekker. We hebben het meeste laten staan. SCHANDALIG !!! Voor 45 euro per persoon geef je toch een kwalitatieve zeevruchtenschotel. We besloten om dan zo snel mogelijk de rekening te vragen en om weg te gaan. Ik voelde me koken. Het respect voor de producten en de klanten waar wij hele dagen over waken in onze zaak was hier totaal weg. Noteer dit: ga hier niet eten! Het is een waardeloze boel. Amateurisme en onkunde. Maar vooral waarschijnlijk heel veel eigendunk. Bedankt ik PAS!
De rekening bedroeg 183,5 euro. Afzetters ! Bij het buitengaan stonden twee koppeltjes voor het raam te kijken. Ik heb hen aangesproken en gezegd dat ze hier zeker NIET mochten binnengaan want dat het ronduit SLECHT was. Ze hebben mijn raad wijselijk opgevolgd.
Kijk ook eens op de wesite: http://www.restaurantdesloep.be/ Het restaurant heeft een zeer mooie website. Evenals de aankleding. Maar dat staat in schril kontrast met de slechte kwaliteit die je hier krijgt.
Zondag 14 augustus 2011 Wij eten allebei heel graag Grieks. En in Oostende heb je enkele goeie griekse restaurants. Eén hiervan is "EL GRECO" in de Langestraat 55. Het is al redelijk laat en we bestellen een Ouzo als aperitief. De bediening is op dat moment zeer vlot. Hapjes volgen onmiddellijk en een mandje lekker brood wordt aan tafel gebracht. Dat kan tellen. Dan bestellen we als voorgerecht allebei "Scampi's van het huis". Als hoofdgerecht bestelt Vera een grieks stoofpotje (Youvetsi) en ikzelf de klassieke medaillon. We vragen daarbij dan een lekkere fles rode wijn. De beste en duurste die op de kaart stond (56). Een griekse Cuvée. Hij was zeer lekker, beetje commerciële wijn, maar paste perfect bij onze gerechten. De ober vroeg of wij ons hoofdgerecht met pasta, gebakken aardappeltjes of rijst wensten. Wij vroegen pasta. Uiteindelijk kregen we gebakken aardappeltjes. Toen ik zei dat wij wel degelijk pasta hadden gevraagd, zei de ober dat de pasta op was (dus moest het maar gebakken aardappeltjes). Op het eten was niets aan te merken. Lekker, en verzorgd. De bediening echter, die zo goed begon, was niet goed. Personeel is een groot probleem in de Horeca. Het valt me op dat de restaurants aan de kust, maar ook op andere toeristische plekken, beneden alle maat is. Toch bestaan er zeer goeie ééndagsopleidingen van allerlei genre die het personeel kunnen helpen (kijk eens op de site van Horecaopleidingen: http://www.horecavorming.be/ Omdat wij graag een grieks likeurtje lusten (Liqeur de rose) wilden wij er twee bestellen. Maar toen herinnerdenwij ons dat iedere tafel een drankje kreeg aangeboden van het huis. Dus vroegen wij de rekening. De rekening kwam, wij betaalden maar er kwam geen tractatie zoals anders en bij anderen. Waarschijnlijk gaat het hier om een vergetelheid, maar de vlotte bediening bij het binnenkomen verviel in het niets met het geklungel bij het buitengaan. Mijn vrouw Vera vroeg nog hoe het kwam dat sommigen wel een digestiefje kregen en wij niet. Dat had de ober niet begrepen. Het is een zeer gevaarlijke gewoonte. Want niemand wordt graag vergeten. Natuurlijk niet. Wij dus ook niet. Ik zou veel liever van de gewoonte uitgaan om een glaasje na de maaltijd te vragen en te betalen dan het te krijgen (te pas en te onpas). Dat moet dan de griekse gastvrijheid zijn, maar als je dan onderscheid maakt is het wel doodjammer. Wij blijven er even weg. Jammer. Een website heeft het restaurant niet. Ook dat is onbegrijpelijk.
Het is een tijdje geleden dat ik nog een kritiekje schreef, maar onze verhuis naar Oostende zit hier voor veel tussen. Dinsdag 19 juli 2011 Ik ontdekte een leuk en mooi restaurantje nabij de oude Vismijn en wilde dat echt eens proberen. Het was een lief klein huisje waarvan twee verdiepen gebruikt werden. De kleine tafeltjes waren sober gedekt, maar sympathiek. Later zei de uitbaatster dat het en echt oud visserhuisje was. Het ademde in elk geval charme uit. Wij namen een apertiefje (Vera een witte Martini en ikzelf een droge Sherry). Hierbij kregen we een bordje met 3 mooie hapjes. Wij kozen voor het maandmenu. Netjes verzorgd en lekker voorgerecht en het hoofdgerecht waren Spare-ribs. Als dessert een chocoladetaartje. Ikzelf nam een Irish Coffee. De prijs was zeer positief: 65 euro voor twee personen, huiswijn inbegrepen. Over het eten kan ik zeer positief zijn. Jammer dat we e hele avond helemaal aleen zaten en dat in het volle hoogseizoen aan de kust. Misschien konden we het kwakkelweer als excuus voorhouden. Toch denk ik dat deze uitbaters enele fundamentelen fouten maken. Bevoorbeeld de naam TWINZ is een mooie naam doch heeft geen enkel verband met Oostende of de vismijn. Ik zou dat gezellige restaurantje misschien "in het oude vissershuisje" noemen. Ook troffen wij later geen website aan. Dan geloof ik tijdens het seizoen meer in een publiciteitssysteem met flyers, en een groot bord of aanhangwagen met bord aan de grote straten. Jammer maar ik geloof niet dat deze zaak een lang leven beschoren is.
Mijn zoon en ik hadden afgesproken om eens te gaan dineren bij het Hof van Cleve van Peter Goossens. Via enkele telefoontjes naar studievrienden van Frederick konden wij een tafeltje bemachtigen op dinsdagavond. Normaliter is er een wachttijd van enkele maanden.
Wij werden onthaald door de dame des huizes en door een vriendelijke maitre die ons tafeltje aanwees.Allemaal mooie ruime ronde tafels die of voor 4 personen of voor 2 personen werden ingedekt. Het is een mooi en strak en klein restaurant, met een wit - zwarte aankleding en slechts enkeleblikvangers aan de muur. Onder andere een mooi schilderij van Roger Raveel.
De tafeltjes, allemaal ronde, van 2 en 4 personen waren sober ingedekt bij het binnekomen. De stoelen zijn zwartlederen stoel-zeteltjes die erg smal zijn. Het stoorde mij reeds aan de zijkant van mijn benen. Ik zat echt niet lekker, dus ik vraag me wat de reactie zou zijn van een heel zwaar iemand.
Als aperitief nemen we een coupe Champagne Ruinart Rosé (30 euro per glas) en een droge Sherry (25 euro per glas).
Hierbij krijgen we een hele resem lekkere hapjes. Speciaal, lekker van smaak en zeer mooi gepresenteerd. Ik schat een tiental hapjes per persoon. Dit was prima. We zaten wel in een 3 sterrenrestaurant hé.
Wij nemen geen aangepaste wijnen, wegens een vroegere ontgoocheling in Oud Sluis, bij Sergio, waar we ronduit slechte wijnen kregen voor heel veel geld. Wij kiezen voor een Chassagne Montrachet (150 euro) en een Brunello van 2003 (160 euro). Die prijzen vielen nogal mee in een dergelijke zaak.
We kozen voor het menu Frisheid van de natuur, prijs: 215 euro pp zonder wijnen.Noordzeekrab, komkommer, erwten en kerrie bombay. Inktvis, paprika, pickles en venkel. Rode Poon, bellota, kokkels, groene selder. Ossenstaart, langoustines, wintertruffel en aardpeer. Melklam Axuria-Pyreneeën, kerrie colombo, artisjok en rozemarijn. Als dessert vragen wij een kaasplankje en dat wordt met de charriot aangevoerd. Zeer lekkere kazen.
Na de maaltijd kwam de Chef himself een verplicht nummertje maken en iedereen een handje schudden. Het viel ons wel op dat hij een glaasje te veel ophad en een beetje met een dubbele tong sprak. Een klassieke Horecakwaal?
Mijn algemene indruk : prima lekker eten. Zeer vergezocht, maar fijn klaargemaakt, en echt een belevenis voor één keer.De inrichting is zeer strak en niet gezellig. De stoelen zijn mijn inziens niet goed om een relaxe avond door te brengen.Het personeel is redelijk stijf. Ik hou persoonlijk van iets meer lossere sfeer.
Na een flinke wandeling bij een mooi lentezonnetje langs de zeedijk in Oostende kwamen wij een zaak tegen die ons direct aansprak. De stoelen op het terras waren overtrokken met hoezen, de tafeltjes netjes en de gasten dronken een coupe Champagne of een glaasje net iets betere witte wijn.Wij hadden echter geen geluk want alle tafeltjes waren bezet.Bij het terugkeren was er wel een tafeltje vrijgekomen en wij maakten van de gelegenheid gebruik om daar een aperitiefje te nemen.Door de charmante uitstraling besloten wij om daar dan te reserveren voor deze avond.
Om 19u30 kwamen wij aan en werden vlot onthaald door de heer des huizes Dirk. Een vriendelijke professionele begroeting en een mooi tafeltje bij het raam deden ons al vermoeden dat die avond wel goed zou worden.
Wij bestelden zoals steeds een coupe Champagne en een droge Sherry als starter.
Als voorgerecht bestelden wij tweemaal Oostendse vissoep. Als hoofdgerecht nam Vera de gestoomde kabeljauw met een spiegelei en knolselderstoemp. Ikzelf wou de Bouillabaise wel eens proberen. En als wijn kozen we voor een Chateau de Croix de Gay van 2001. Dit is werkelijk een topwijn.
De ober bracht ons de fles wijn, maar het was er eentje van het jaar 2006. Toen ik dat opmerkte zei hij dat hij onmiddellijk naar de kelder ging kijken en inderdaad hij had nog een fles van 2001.
De vissoep was voortreffelijk, netjes geserveerd en met heel veel vis en schaaldieren.We hadden het wel eens anders gehad aan de kust.
De hoofdgerechten waren ook prima verzorgd en hun geld waard.Het was werkelijk een zeer leuke ervaring. Vriendelijke professionele bediening en gezellige sfeer.
De rekening viel ook reuze mee. Weliswaar iets duurder dan de gewone toeristische restaurants op de zeedijk, maar toch de moeite waard. Dat is een zaak naar onze zin.
Omwille van professionele redenen waren wij 3 dagen in Oostende. Wij hadden een kamer gereserveerd in Hotel t Vistrapje in Oostende. Dit gekende Hotel Restaurant bestaat reeds vele jaren en is een heuse familiezaak. Het leek ons een goed idee om hier eens te logeren en te eten. Wij hadden geen al te hoge verwachtingen omdat we weten dat de toeristische hotelletjes niet altijd de grote luxe bieden.Toen wij aankwamen werden we vriendelijk verwelkomd door de moeder des huizes en de dochter. Het restaurant zal helemaal vol en dat zinde ons al.Wij kregen de sleutel van onze kamer (kamer 3) en gingen naar boven. Op onze kamer (redelijk klein) leek alles OK te zijn, tot mijn vrouw Vera de kast opentrok. Hierin lag nog een paar strandslippers van onze voorganger. Niet erg netjes. Op de tafel lag een leuk boekje over het hotel en het restaurant, maar het was vastgekleefd aan de tafel omdat er voorheen wat cola of zoiets was gemorst en ook niet was schoongemaakt. Maar kom. Ik heb de slippers buiten gezet, en de tafel schoongemaakt.
In dat boekje lazen wij dat het restaurant zeer lekker was en dat de garnaalkroketten hun specialiteit zijn die hier al jaren op de kaart staan. Wij beslisten toen om te reserverenvoor dinsdagavond.
Bij onze aankomst kregen wij een plaats toegewezen in de veranda, een leuke tafel, maar naast de deur en vrij koud. Wij bestelden een aperitief (een Coupe Champagne en een droge Sherry) en kregen de kaart.
Wij kozen voor de visschotel en als voorgerecht nam Vera een brochette van coquilles en ik een trio van garnaal met onder andere de beroemde garnaalkroket.
Als hapje kregen we een zeer mooi, maar onhandig torentje met weeral een garnaalkroket en een taartje van garnaal. Zeker niet slecht, maar van de garnaalkroket was ik toch niet echt kapot.
Wij bestelden eveneens een fles Chateau Carbonnieux. Die was perfect, maar voor 64 euro mag dat wel.
Ons voorgerecht was goed, niet meer dan dat, maar de beroemde kroket was aangebrand .Verder zat er een garnalensoepje bij en een leuke klassieke garnaalcoktail. Vera had de brochette van coquilles op een bedje van prei. Niet echt super. Wij wisten ook niet wat die reuzechampignon te maken had met de brochette van coquilles. Het leek alsof de coquilles op waren en er voor het zicht een paddestoel werd aangespiesd.Onze visschotel (48 pp) was rommelig, niet mooi gedresseerd. Wij hadden een gegrilde en een koude visschotel genomen. De koude was normaal, niks speciaal met een half kreeftje en de nodige mosselen, oesters, langoustines, etc.De gegrilde was precies hetzelfde, doch alles was op de grillplaat gelegd en hier en daar wat aangebrand. De mosselen bvb waren zeer droog.Wij hadden van een visschotel in een typisch visrestaurant wel wat meer verwacht.
Ik bestelde nadien nog een koffie met Canderel. Er werd naarstig gezocht naar de Canderel en men bracht ons een rood busje waar nog één tabletje in zat. Ik had echt geen zin om nog eens te vragen naar de Canderel, dus ik liet het maar zo. Niet erg correct voor een restaurant dat zichzelf aanprijst als een betere zaak.
Na onze nacht in een veel te klein en slecht bed wilden we uitchecken. Er stond echter een stagiair achter de balie, die ons vertelde dat Mevrouw even weg was. Na wat wachten kwam de eigenares dan toch te voorschijn, maar ze had het erg druk met haar telefoon, en zag ons amper staan. De rekening was nochtans niet van de poes.397 euro voor twee overnachtingen en een diner voor 2 personen.
Dit hotel restaurant is een heuse toeristenzaak met alle eigenschappen van de toeristische sector: het is allemaal niet zo belangrijk !!!
Als voorzitter van de Horeca Gent-Leiestreek was ik uitgenodigd om te jureren voor de praktijkproef in de Hotel- en Bakkerijschool Gent.Waarschijnlijk een zeer zenuwslopend moment voor de studenten die letterlijk en figuurlijk constant op de vingers worden gekeken.
In de bar op de benedenverdieping kregen we een aperitief (Coupe Champagne) en een lekker hapje. Een tartaar van zalm met asperges en een zalfje van Aubergine. Zeer mooi en goed van smaak.
Daarna trokken we naar boven naar het restaurant alwaar de tafels zeer mooi waren ingedekt.We zaten aan de tafel met de directrice, Hanelore Schelstraete en onderdirecteur Filip Van Belle.
Als soep kregen we een verrassende consommé van lam. Mooi gepresenteerd en speciaal geserveerd. Ook zeer lekker. Dit smaakte naar meer.
Het voorgerecht was gepocheerde Lotte met langoustines op een risotto met een lekker sausje. De presentatie was zeer mooi al had ik wat problemen met de halve langoustines (3 stuks). Ik prefereer een volledige langoustine, want het is eigenlijk al wat prutswerk om te eten. Toch was de risotto lekker en de vis perfect gegaard.Hierbij dronken we een lekkere Sauvignon Blanc die hier zeer goed bij paste.
Het hoofdgerecht was een mooie lamskroon met lange beentjes (presenteerde zeer mooi) en een taartje van groentegarnituur. Bij het hoofdgerecht dronken we een super lekkere Spaanse wijn gemaakt van de tempranillodruif.
Onze maitre deed geweldig zijn best om het ons zo aangenaam mogelijk te maken. Een klein foutje bij het voorstellen van de wijn werd hem dan ook vergeven.
Na het lekkere dessert, ijs met een mousse van citroen, moesten wij echter vroegtijdig vertrekken. Toch heb ik een mooie ervaring gehad, en kan ik met een gerust gevoel zeggen dat de kwaliteit van zowel de keuken als de bediening zeer hoog lag.Hotel- en Bakkerijschool Gent, die geruime tijd in de schaduw stond van de groten zoals Ter groene Poorte uit Brugge en Koksijde, profileert zich ten volle als kwalitatieve broer van hogergenoemden.Wij mogen terecht fier zijn op onze eigen Hotel- en Bakkerijschool Gent. Doe zo voort, het loont.
Ik kan ook iedereen aanraden om eens te gaan eten in één van de restaurants van de hotelschool.Voor een zeer klein prijsje kan u proeven van de meeste exquise gerechten.Het restaurant is uiteraard gesloten tot volgend schooljaar omwille van examens en stages van de leerlingen.
Maandag 28 februari 2011 Restaurant CELESTE Praag. Na 1000 kilometer te hebben gereden met de wagen, gaan mijn Chef-kok en ik even stappen in Praag. Deze prachtige stad biedt echt alles. Een zeer ruime keuze aan goeie restaurants, veel bezienswaardigheden, mooie gebouwen. Kortom een echte wereldstad. Omdat mijn Chef Jens en ik in Praag moesten zijn voor wat zaken te regelen zouden we 's avonds toch iets lekkers gaan eten. Eerst gaan we wat "de toerist uithangen" en kijken we in sneltempo naar wat bezienswaardigheden, zoals de Karols Bridge en The Old Square. Daarna gaan we aperitieven in het "Hard Rock Café" waar de gitaren en attributen van de grote legendes tentoongesteld worden. Jimmy Hendrickx, John Denver, allemaal zijn ze te bewonderen. Waarschijnlijk zijn het wel kopiëen want er zijn heel wat Hard Rock Cafés ter wereld. Daarna laten wij ons naar ons restaurant brengen: CELESTE. Dit restaruant ligt op de bovenste verdieping (7 de) van een wel heel speciaal gebouw. Getekend door een moderne architect heeft dit gebouw al veel stof doen opwaaien in Praag omdat het contrast met de klassieke gebouwen te groot is. (zie foto) Het restaurant is mooi, verzorgd en er hangt een speciale sfeer. We nemen een coupe Champagne als aperitief en we krijgen er twee exquise hapjes bij. We kiezen voor het gastronomisch menu van 6 gangen. Als entree koude gamba's met garnaaltjes. De gamba's waren gepeld op de kop en de staart na en de garnaaltjes waren dat ook. Zeer leuk. Voorgerecht gebakken coquilles (perfect). Tussengerecht een lekker stukje gebakken vis, zeer mooi verzorgd. Het hoofdgerecht was duif. Bleu klaargemaakt, maar gepocheerd ipv gebakken. Met een heerlijk saus was dit zeker een topgerecht. Daarna de kaasplank en het dessert gebakken ananas. Dit was voor mij iets te zoet. Omdat onze Chef geen wijn drinkt, nam ik de wijntjes per glas. Lekkere en grote wijnen per glas is heerlijk. De rekening was dat ook. Omgerekend 180 euro voor 2 gastronomische menu's is een prijs die je hier niet ziet. Een echte aanrader.
zaterdag 1 januari 2011 Wij rijden langs het Hof van Laarne in Laarne en bedenken dat wij hier vroeger vaak kwamen. Het was er altijd goed, zonder meer. Mijn enige kritiek toen was het feit dat alle garnituren met dezelfde sauzen of vinaigrettes werden geserveerd en dat na een tijdje alles hetzlefde begon te smaken. Maar de kwaliteit was vroeger altijd goed. Wij dachten dat er nieuwe eigenaars waren, maar dat bleek niet zo te zijn. Dat geeft natuurlijk ook vertrouwen. De voorste ruimte van het restaurant zat gezellig vol. Er kunnen ongeveer 20 personen zitten. De ober (Geert) kwam ons zeggen dat wij nog even konden wachten aan een andere tafel die voor 4 stond ingedekt omdat er een andere tafel net had afgerekend en zou vertrekken. Een beetje onwennig zaten wij 10 minuten aan die tafel. Wij bestellen een coupe Champagne en een droge Sherry. Daarna kiezezn wij beiden voor een eenvoudig voorgerecht (scampi's met kreeftensaus) en als hoofdgerecht neemt mijn vrouw Vera een Ossehaas archiduc en ikzelf de gebakken paling. Als wijn kiezen wij voor een fles St Estephe. De voorgerechten waren lekker en verzorgd. De wijn was niet van de allerbeste kwaliteit, maar dat kon ook niet anders voor de prijs van 23.25 euro. De wijnkaart viel mij persoonlijk wat tegen. Een beetje meer keuze en enkele lekkere (misschien duurdere) wijnen kan wel volgens mij. Ons hoofdgerecht was prima geserveerd, mooie bakwijze van het vlees en de saus lekker. De paling was mooi krokant gebakken en een voldoende ruime portie. Alleen de frietjes waren of diepvries of voorgesneden en vaccum verpakt. Jammer, want het is maar een kleine moeite om verse lekkere belgische frietjes te bakken. De ober Geert is nog altijd hetzelfde dan vroeger. Ietwat bemoeiziek, maar vriendelijk. Soms een beetje blufferig. Maar het eten was lekker en dat is het allerbelangrijkste. De stoelen zaten ook zeer goed. De rekneing viel best mee. 108,30 euro is goedkoop voor de kwaliteit. Ik zou de prijzen iets meer afronden. Prijzen van 21.75 euro voor paling werkt niet zo makkelijk. Klare taal is duidelijker. In ieder geval een prettige ervaring na zovel jaren. Kijk ook eens op de website
Donderdag 23 december 2010 Restaurant RIGOLETTO, Lippenslaan 389 Knokke 8300 Aan de vooravond van Kerstavond waren wij in Knokke op zoek naar een lekker restaurantje om niet al te zwaar te eten met het oog op de zwaardere dagen die op komst waren. Wij kennen het restaurant Rigoletto en hadden daar enkele jaren geleden al eens een slechte ervaring. Maar ik geef graag een zaak een tweede kans. De zaak zat gezellig vol en wij kregen nog een tafeltje aan het raam. De stoelen waren goed, maar naast de deur krijg je wel af en toe een koude tocht binnen. Wij bestellen geen aperitiefje, maar onmiddellijk een fles wijn (Barbaresco Bonfante à 55 euro). Mijn vrouw Vera kiest voor de garnaalkroketten en ik voor de scampi's à la Tarantina. Als hoofdgerecht kiest Vera voor een pizza Regina met ham, kaas en champignons en ikzelf voor een ravioli Basilico. De garnaalkroketten waren niet slecht van smaak, maar de korst was rubber en onsmakelijk om te eten. Vera heeft de volledige korst laten liggen. De scampi's waren lekker, met gestoofd witloof en ruccola. De ruccola was in de saus gemengd en dat was niet zo geslaagd. Dit gerecht was eerder duur voor een Italiaan. 23 euro voor zes scampi's. Natuurlijk waren wij in "Knokke" en bij Rigoletto komen blijkbaar vaak rijke en belangrijke mensen over de vloer. De Burgemeester van Knokke (Graaf Leopold Lippens) zat aan een tafel achter ons. De hoofdgerechten die wij hadden besteld kwamen wel vrij snel. De pizza van Vera was groot, maar ontbrak aan smaak. Door toevoeging van wat peper en zout was hij al stukken beter. Eigenaardig dat een Italiaans restaurant nog geen perfecte pizza kan voorzetten. Wij vroegen wat Parmezaanse kaas en de ober kwam met een schaaltje een beetje (klein beetje) kaas over ons gerecht strooien. Ik heb liever dat men een potje kaas bijzet. Mijn hoofdgerecht was een echte ramp. Ravioli kan oh zo lekker zijn, maar deze was niet vers en bloemerig. De inhoud van de ravioli was een steentje dat zelfs niet meer vloeibaar was. Waarschijnlijk kwam deze uit de diepvries of uit een vacüumzak. Ik heb bijna alles laten staan. De bediening was zakelijk en niet vriendelijk. Wij zaten blijkbaar een beetje in de weg voor de andere gasten, die betere klanten waren??? Gelukkig kon de wijn ons bekoren, maar ja die kostte dan ook 55 euro. Voor die prijs krijg je toch nergens een slechte wijn. Dan kwam de rekening: 128 euro voor een niet geslaagde maaltijd. Zeer duur en zeker het geld niet waard. De meeste Italiaanse restaurants zijn wel lekker en goedkoop. De italiaanse keuken is een eenvoudig keuken die zeer lekker kan zijn. Maar blijkbaar kunnen ze hier het eten verprutsen. Zeker geen aanrader. Kijk ook eens op de website:
Na een lange stilte door vakantie en door het feit dat wij ook vaak gaan eten in onze eigen buurt, in restaurants die ik niet bespreek, gaan we vandaag naar een restaurant dat we al lang kennen, La Toison D'Or in Knokke. Het is er nog nooit tegengevallen. Het onthaal verloopt een beetje stroef. Een jongen die wij daar nog nooit zagen bracht ons naar een tafeltje van 2. Weliswaar het kleinste tafeltje van de hele zaak, maar kom. De stoelen zitten lekker, doch doen pijn na een tijdje. Een kussentje zou hier op zijn plaats zijn. Wij bestellen beiden een droge Sherry en vragen de kaart. Mijn vrouw bestelt een terrine van foie gras met een glaasje Sauterne en een hazenrug. Ikzelf neem de gegrilde langoustines en mosselen in look en room. We bestellen ook een flesje Koonuga Hills, van Penfolds, een Australische topwijn (prijs slechts 36 euro). Wij moeten wel erg lang wachten op ons voorgerecht. Meer dan een uur. Wij hadden nu wel al de tijd, maar dan duurt wachten toch wel lang. Uiteindelijk zaten er slechts 10 mensen in de zaak, waarvan er reeds verschillende klaar waren met eten. Het meisje dat ook bediende was niet echt vriendelijk. Ik begrijp niet waarom zij niet kon lachen. Ik denk dat het leven en het werken aangenamer is als je af en toe lacht en plezier hebt in je werk. Ik wou haar hierover een opmerking maken, maar heb me bewust inghouden. Het voorgecht was zeer lekker. Na weeral een tijdje wachten kwam dan ons hoofdgerecht. Niks mis mee, alles in orde. Door het feit dat de avond al zo lang was uitgelopen, namen wij geen dessert of koffie. De rekening bedroeg 132,50 euro. Niet duur voor Knokke. Je mag stellen dat dit nog een zeer goed restaurant is, maar waarschijnlijk door personeelsproblemen niet optimaal draait. Jammer, ik had het graag anders gezien. Toch een aanrader, als je tijd hebt. LA TOISON D'OR Kustlaan 21 8300 Knokke Kijk ook eens op : http://www.la-toison-dor.be/
Maandag 20 september 2010 Restaurant Royal in Blankenberge ligt op de Zeedijk (richting haven) en is het restaurant van het prachtige hotel "Beach Palace". Een klassiek restaurant met fraai interieur en tafels met lange rokken. De stoelen zitten uitstekend. Een beetje hoger en dat zit lekker. Omdat mijn vrouw jarig was krijgen wij het aperitief aangeboden. Een coupe Champagne en een droge Sherry. Wij kiezen uit de beperkte kaart die wel zeer klassiek aandoet, maar dat hoort bij het type restaurant. Gebakken Sint-Jacobsoesters en daarna een Chateaubriand, bleu chaud. We nemen een uitstekende fles wijn: La Dame de Montrose (125 euro). Op de kaart staan verschillende lekkere wijnen in een prijsklasse vanaf 30 euro. Wij zitten aan een gezellige tafel maar juist onder het rooster van de airco en dat voelt koud aan. Ik vertel de ober dat ik het koud heb en hij regelt onmiddellijk de blazer bij, zodat wij alsnog perfect zitten. Het hapje vooraf oogt mooi en is lekker, maar is niet iets dat iedereen lust. (brochetje van ansjovis en olijf en een gegratineerde grote mossel) De coquilles zijn lekker, mooi gepresenteerd, maar het bedje van gestoofd witlof is eigenlijk overbodig (twee gecarameliseerde smaken!). Liever zo puur mogelijk. Maar ze waren perfect gebakken en lekker krokant. Het hoofdgerecht was een openbaring. Een Chateaubriand zoals hij MOET geserveerd worden. Perfect bleu gebakken (warm), in sneetjes van +/- 1 cm en met frietjes en een sausje op een verwarmd bord. In combinatie met onze lekkere wijn is deze avond zeer geslaagd. Dit heeft ook te maken met de goeie bediening. De maitre was een oudere man die rustig de gasten bediende zoals het vroeger in de restaurants overal gebeurde. In stilte, professioneel en met charme. Je voelt de ervaring van de maitre en de bezorgdheid ten opzichte van zijn gasten. Dit is een aangename belevenis. Over Blankenberge wordt wel eens verteld dat het "te" toeristisch is, maar dat is in dit restaurant niet te merken. Een rustige sfeer, met zeer vriendelijk personneel, zelfs al is het toeristisch seizoen hier bijna afgelopen. Wij nemen geen dessert, wegens de overdadige Chateaubriand, maar wel nog een koffie op het terras. Even uitwaaien. Kijk ook eens op de site: http://www.beach-palace.com/culinar/index_nl.html
Maandag 5 september 2010 18u30 Om professionele redenen waren wij (mijn vrouw Vera en ik) in Sluis. Omdat het nog lekker weer was, besloten we om buiten te eten op een gezellig terrasje. Het restaurant "Bij Kostas de Griek" zag er uitnodigend uit en omdat wij soms eens graag grieks eten besloten we daar plaats te nemen. De terrasstoelen waren redelijk comfortabel. De ober kwam ons vragen wat we wensten. We bestellen twee ouzo's en vragen de kaart. We vroegen toen ook wat uileg over de gerechten, maar de jongen kon ons niet antwoorden. Hij sprak geen nederlands. Een collega van hem kwam ons ter hulp. Mijn vrouw bestelde scampi's diabolique als voorgerecht en vroeg daarbij om ze niet te pikant te maken. Het antwoord van de ober was dat "diabolique" nooit pikant was. (???) Ik ben dol op de meze. Er stonden twee soorten meze op de kaart, namelijk de gewone meze en de speciaal. Ik koos voor de speciaal, maar besloot om dan geen hoofdgerecht meer te nemen. Mijn vrouw bestelde Guvetsi als hoofdgerecht. We moesten nog redelijk lang wachten, ondanks het feit dat er maar enkele mensen in het restaurant zaten. Toen bracht men onze voorgerechten. De scampi's zagen er lekker uit en waren dat ook en zeker niet pikant. De meze speciaal kon mij niet bekoren. Een rommeltje van allerlei gerechtjes (zaols witte kool in mayonaise, druivenblaadjes met gehaktvulling, fantasiesalade (mix), fetakaas (een klein verfrommeld sneetje) en dan tsasiki en tarama. Op de salade een flinke vette mayonaise. Het zag er zeer rommelig en boers uit. De "speciaal" bestond uit een bijkomende schotel met een gebakken lamshamburger, een brochetjeje en een stukje filet. Alles veel te ver uitgebakken en dus droog). Het hoofdgerecht van mij vrouw zag er niet uit, maar was wel lekker. Een grote kom griekse pasta, maar wel voldoende voor 4 personen met daarop een lepeltje Guvetsi (fetakaas met lamsvlees). Het vlees was wel lekker, en sappig. Als wijn bestelden we de op één na duurste wijn die op de kaart stond, namelijk een Calliga Ruby. Deze stond omschreven als een zware rode wijn. Hij was echter licht en helemaal niet lekker. Maar ja, wij betaalden ook maar 20 euro voor een fles. Toch jammer dat de meeste griekse restaurants niet iets meer investeren in lekkere wijnen. Er zijn namelijk ook perfecte griekse wijnen op de markt. Jammer maar deze ervaring is voor ons niet voor herhaling vatbaar. De rekening bedroeg 96.50 euro, al bij al niet goedkoop voor hetgeen wij hebben gekregen.
Dinsdag 31 augustus 2010 Na het drukke seizoen met als afsluiter het kermisweekend in Deurle is ons restaurant 3 dagen gesloten. We trekken er dan elk jaar 3 dagen op uit met ons personeel. Een beetje vergaderen en een beetje ontspannen. Lekker eten is er natuurlijk ook altijd bij. We vertrekken met onze VIP-bus naar Luxemburg rond 10 uur. Na 4 uur rijden zijn we ter plaatse. We logeren in het Parc Hotel in Mondorf-Les-Bains. Een mooi 4 sterrenhotel met daaraan gekoppeld een groot wellness- en thermencentrum. Sauna's, warme baden, stoombaden, etc. 's Avonds eten we in het restaurant van het Hotel "De Jangeli". Een strak modern restaurant met lekker zittende stoelen, zelfs voor de wat zwaarderen onder ons. We bestellen een lekkere fles wijn (Saint Veran van 2008 à 29 euro). De kaart is beperkt. We bestellen à la carte, niet zo makkelijk voor de keuken, maar we houden de verschillende keuzes toch beperkt. De voorgerechten zijn lekker en mooi gepresenteerd. Je merkt direct dat er vakmensen in de keuken staan. Het zaalpersoneel is echter wat stuurs. Niet echt vriendelijk en behulpzaam. Daar is nog veel werk aan. We hebben in Luxemburg ook andere dergelijke ervaringen. Misschien zijn de Luxemburgers van nature niet zo vriendelijk. (???) Bij het hoofdgerecht nemen we enkele lekkere flessen Chateau Dauzac van 2003. Mooi op dronk en zeer lekker en dit voor de prijs van 57 euro per fles. De meesten namen als hoofdgerecht 'Bouillabaise". Dit was echter niet de echte bouillabaise, maar eerder een gewone vissoep met 2 stukjes vis. Een echte bouillabaise bestaat uit verschillende soorten vis- en schaaldieren. Dit viel wat tegen. Al bij al een lekkere ervaring op enkele details na. De rekening viel ook zeer goed mee. We betaalden 509 euro voor 9 personen voor- en hoofdgerecht, dessert en dranken. Natuurlijk is het BTW percentage in Luxemburg veel voordeliger. Een aanrader zeker in combinatie met het relaxen in de thermen. Kijk ook eens op de website http://www.mondorf.lu/parc-h%C3%B4tel
Zaterdag 10 september 2011
Zaterdag 20 augustus 2011
Maandag 28 februari 2011 Restaurant CELESTE Praag.
zaterdag 1 januari 2011
Donderdag 23 december 2010
Na een lange stilte door vakantie en door het feit dat wij ook vaak gaan eten in onze eigen buurt, in restaurants die ik niet bespreek, gaan we vandaag naar een restaurant dat we al lang kennen, La Toison D'Or in Knokke. Het is er nog nooit tegengevallen. 
Maandag 20 september 2010
Maandag 5 september 2010 18u30
Dinsdag 31 augustus 2010
