Terug van Incentive. Het lijkt of we op de goede weg zijn, maar de situatie is nog heel broos. Carine heeft een iets betere bloedsaturatie, de bloeddruk is min of meer stabiel en goed voor Carine die altijd wel een beetje met een lage bloeddruk te maken had. Ze zag er fris uit en heel enthousiast toen we binnen kwamen maar na een kwartiertje bleek al dat ze het beste had gehad. Met andere woorden, ze heeft nog een lange weg te gaan, want ze is binnen de kortste keren weer uitgeput. Ze heeft zoals voorzien een extra catheder ingeplant gekregen aan de pols en er worden een aantal waarden rechtstreeks gemeten in de slagader, waardoor de apparatuur heel gevoelig reageert.

We kregen voldoende informatie over haar toestand en de verpleegster besloot met de opmerking dat Carine waarschijnlijk de eerste zou zijn die de Incentive Care zou moeten verlaten als er een "zwaar geval" binnen komt. Laat ons dus hopen dat er geen zware gevallen binnen komen, want mijn meisje is volgens mij nog niet terug aan een gewone kamer toe. Het geeft me een rust dat ze op Incentive ligt en hopelijk krijgt ze er de kans om wat kracht op te doen en dus nog een beetje te blijven. Ik denk er dan ook sterk aan om haar naar Brugge te laten overbrengen als zou blijken dat ze te snel naar een gewone kamer moet.

Toen ik haar vroeg of ze wou dat ik haar én 's middags én 's avonds zou bezoeken, twijfelde ze even. Ik heb haar beloofd dat ik morgen bel en dat ze dan maar moet zeggen of ze me 's namiddags wil zien. Ik doe was zij van me verwacht, ik ben er voor haar, uitsluitend voor haar, wat er ook gebeurt.