7 juni: Stemdag! Op wie? Voor welke partij? Vlug mijn fiets genomen en naar het stemhok gereden waar het allemaal in nog geen twee minuten geklaard was. En dan hoor je ze, de kennis van om de hoek of enkele straten verder: Voor de goei gedaan? Wie zijn de goei? Als je elke dag ziet wat er in dit kleine Belgenland, amper een voorschoot groot, gebeurt. Aan elke partij zit een reukje. In elke partij liggen rotte appels voor het rapen. De dans der dwazen zal weer even vlug gepasseerd zijn, als anders. Hopelijk zo vlug mogelijk, want ik heb allang genoeg van al het beloven en niet uitvoeren. Maar ze blijven doorgaan, tot ze aan het gaatje zijn. Zielig. Belofte maakt schuld, een spreekwoord met een waarheid als een koe. Maar wie ligt ervan wakker? Alles kan en alles mag de dag van vandaag en als je niet 'modern' genoeg bent, word je sowieso uitgeveegd want dan ben je 'conservatief'. Laat ons alsjeblieft niet wakker liggen van de 'zakkenvullers'. Politiek is aan mij niet besteed. Ik doe wat ik moet doen, maar als ze op mijn teen trappen trap ik terug. Zo is dat. Zo heeft men de mens gemaakt.
De drukte van het stemhok en de kwalijke geurtjes die daar heersen op zo'n dag heb ik vlug achter mij gelaten, want het is 'vaderdag' vandaag. Jammer genoeg moest ik mijn vaderdag op het kerkhof vieren waar ik pake vlug een bezoekje bracht en hem enkele lieve woordjes toefluisterde. Ik weet zeker dat hij me gehoord heeft, ginds ergens tussen de wolken of misschien wel in mijn hart, want waar ligt die hemel eigenlijk verborgen? Voor het 'kotje' waar de twee urnen verenigd staan, heb ik woorden gezegd die wél gemeend zijn en die ik wél kan nakomen. Gelukkig maar. En de politiek: de pot op ermee!
