Onze Jan had de tijd van zijn leven bij de zorgboerderij. Hij vertelde van vroeger en knuffelde de biggetjes. Helaas hebben we ondertussen al voorgoed afscheid moeten nemen van onze Jan. Hij overleed vrijdag 5 juli in het ziekenhuis van Maaseik. We zijn er nog allemaal ondersteboven van. Jan, we zullen je héél erg missen. Kijk van daarboven nog eens af en toe naar ons. Rust zacht lieve Jan, we vergeten jou nooit!!!
Ons Geertje verheugt zich op ons bezoek aan de dolfijnen
In de bus zijn enkele zetels weggenomen om de rolstoelen van Annie, Elza, Treeske en Lieve te plaatsen zodat ze niet telkens in en uit de rolstoel hoeven.
Na de zorgboerderij komen twee grote huifkarren om met ons een mooie tocht van anderhalf uur door de omgeving te maken.De bewoners vonden het geweldig, Saskia iets minder....die heeft de hele rit met haar hoofd buiten gehangen.( de bobbels in de wegen waren niet zo goed voor haar maag, maar het gaat weer helemaal goed)
Omdat we vanavond willen kienen gaat Dianne op de markt kienprijzen kopen. Ze heeft succes.....zelfs bij de plaatselijke nootjesverkopers, die zelf ook gezien mochten worden!
Na het middageten nemen we afscheid van onze Harry die ziek geworden is. Hij gaat terug richting Park. We hopen allemaal dat hij donderdagavond al een stuk beter is. Met de rolstoelen , te voet, gaan we met Boer (Di)jan(ne) naar de zorgboerderij. Daar krijgen we een hele uitleg over varkens en biggetjes.
Lèneke, Mia en Lisa zitten klaar om naar de wekelijkse markt in Ommen te vertrekken samen met ons kaasmeisje en de andere bewoners. Ommen is een tiental kilometers dus we gaan met de bus.
De liftbus is een geweldige uitvinding :rolstoelgebruikers en bewoners die eens graag vastgepakt worden vinden de lift best fijn.
De laatste voorbereidingen zijn getroffen. Rolstoelen staan klaar, medicatie, verzorgingsmateriaal enz is ingepakt. Zo te zien hebben we twee bussen nodig om onze hele voorraad daar te krijgen.
Vandaag hebben we de kamerverdeling gemaakt. Nog enkele telefoontjes met onze noorderburen in de Imminkhoeve gedaan om de laatste details te regelen. Langzaam maar zeker komt alles in orde. Onze Jan is zenuwachtig, hij verliest er zelfs zijn tand van. Dankzij onze supersnelle tandtechnieker is alles alweer in orde en kan onze Jan weer breed lachen!
Vandaag beginnen we met het verzamelen van materiaal dat nodig is voor onze vakantie. De kamerverdeling wordt bekeken. Op het laatste nippertje is er nog een bewoner die niet meer mee wil/kan. Dit tot grote vreugde van een andere bewoonster die nog op de wachtlijst stond. Apotheker bellen om nog op tijd alle medicatie in huis te hebben. Ons Dianne wordt er heel moe van...