Deze week was nochtans voorzien om er een leuke trainingsweek van te maken. Maar helaas heeft het noodlot toegeslaan Drie dagen lang heb ik buikgriep gehad met als gevolg amper kunnen slapen en eten laat staan kunnen trainen Vandaag (vrijdag) is het ergste voorbij en heb ik toch een beetje kunnen eten.
Nochtans dit weekend de Hagelandrit (130km) op het programma voor zaterdag.(volgens de website een heuvelachtig parcour) Ik weet niet hoe me dit gaat bekomen, want ik voel niet veel kracht in het lichaam op dit moment. Zal deze rit op mijn eigen tempo moeten doen en zeker niets forceren Zondag staat er samen met enkele leden van Juno Kata een rit van om en bij de 120km op het programma, hopelijk ben ik dat wat op mijn plooi.
Dit komt op een slecht moment want de vorm zat in stijgende lijn, toch vrees in nu een kleine terugval. Dit is echter geen reden tot paniek ik kom er wel
Ik laat jullie wel iets weten hoe het verlopen is.
Zaterdag stond de Cyclo Peeters Brasschaat op het programma !! Reeds vroeg uit de veren om mij klaar te maken voor dit ritje Vertrek was voorzien omstreeks 8u. Ondanks de bewolkte dag en eventuele regenbuien voorspeld had ik mij daar de dag voordien op voorzien, nochtans bij het ontwaken zaterdagmorgen .Dus een kleine wijziging kwestie kledij en vooral van bril Met volle moed na een stevig ontbijt met de fiets vertrokken richting Brasschaat, daar ingeschreven was het wachten op het vertrek
Dit stond als beschrijving op de website "Een vlakke aanloop, een paar stekelige hellingen waar de eerste schifting kan worden doorgevoerd, verder bochtige en winderige wegen om de concurrentie af te matten voor de finale aanvangt.Voor de geoefende wielertoerist is dit de ultieme voorbereiding op de klassieker de Ronde van Vlaanderen.
Dit zag er veel belovend uit en er was aan de start toch wel enige nerveusiteit te merken
Vertrokken in de staart van het peleton van 50man merkte ik dat al snel dat dit weleens een lastige rit kon worden, vooraan werd de snelheid tussen de 30à32km/h gehouden met het gevolg dat er al snel enkele mensen op de rekker begonnen te zitten. Nochtans ik zo graag vertrek vanuit de staart van het peleton heb ik dan maar besloten om toch stilaan mijn plaats te gaan opeisen in de buik van het peleton. Na een 30tal Km voelde ik dat de benen best ok waren ondank deze week geen meter gereden te hebben. ( compensatie??? ) Zoals Dirk wel weet redelijk bezig geweest deze week met voeding De eerste klimmetjes komen eraan !!!De zenuwen staan gespannen, nu een echte test of ik een goede dag heb Bang we zijn vertrokken voor een stevige kuitenbuiter, en wat merk ik ineens zit ik in de kop van het peleton zonder enige moeite te doen Dus zeer goede benen vandaag.( ik had vorige week in de omgeving van Harelbeke al gemerkt dat het klimwerk op mijn Tacx van deze winter enige vorm van resultaat heeft teweeg gebracht)
Nu in de omgeving van Aarschot aangekomen zorgt het heuvelachtig parcours voor de natuurlijke eliminatie, de groep geraakt een beetje uitgedunt. Dit zorgt er voor dat het iets relaxer rijden is. De eerste bevoorrading komt eraan Even beetje eten en drinken en we zijn weer weg!!! (30 minuten staan schilderen aan bevoorrading) Het peleton van 50 is terug samengekomen en ik het ondertussen een beetje koud gekregen, maar na een kleine km stond de steilste helling van het totale parcours op het programma en was de koude verdwenen. Nu had ik voor mezelf besloten dat ik mij rustig in 5 tot 10de positie ging handhaven tot het einde van de rit( kwestie op een economische manier de rest van de kilometers te verwerken en er een mooie training van kon maken)
De kilometers vlogen voorbij en het tempo zakte niet, knap van de jongens van RABC. Na de 2de stop nog een kleine kasseistrook van een 1200m (vermoed ik) in Viersel, toch even eens testen hoe ik daar op reageer na tochwel 120km in de benen. De snelheid werd opgedreven en we beginnen eraan. Tot mijn verbazing met mijn relatieve weinige kilo's die ik meeneem, heb ik als 5de kasseistrook verlaten Was dit een lucky shot??? Het einde van de rit komt nu in zicht we zijn bijna in Brasschaat.
Een mooie rit zoals vermeld op de website, zeker niets op aan te merken. Toffe organisatie, bedankt RABC. Met 155km op de teller is dit een mmoie afsluiter . Nu snel een douche nemen en gaan werken,wat kan het toch mooi zijn P.s: Geen last van zware benen op zondag dus een ideale training.
Ook ik heb zoals Kiki het hieronder reeds beschreven heeft mijn schema moeten wijzigigen. De wind, de koude en 3kapotte spaken hebben ervoor gezorgd dat ik niet gedaan heb wat ik gepland had. Vertrokken bij mij thuis en de route van de Avelon Bike trip in mijn Garmin opweg om 130km te doen. Willebroek - Buggenhout was al goed voor een klein 20km met jawel wind op "kop". Om er toch voor te zorgen dat we al niet onmiddellijk in het rood zouden gaan het tempo serieus moeten laten zakken (+-24). Het parkoer bracht mij door via Wolvertem, Merchtem naar Asse - voor de fietsers onder ons die wel eens in Asse komen weten dat de wind hier vrij spel heeft. Of ik nu links, rechts, naar boven of naar beneden ging de wind stond altijd pal op mijn goed ingepakt neusje. Geregeld moest ik op de pedalen gaan staan om toch een aanvaardbaar tempo te blijven rijden. Na60km hardlabeur had ik het plan om via St Amands (jaagpad via de Schelde) naar huis te rijden. Dit zou het eindtotaal brengen op +- 110km. Ik dus mijn wegzoeken, toch wel gemakkelijk z'n Garmin, naar St. Amands. De wind had volgens mij gevoel nog aan kracht gewonnen, zeker als je tussen de velden aan het rijden bent. Bij het nemen van de vele bochtjes ben ik redelijk hard in een putje terecht gekomen met als gevolg - platte achterband en 3kapotte spaken. Die platte band valt nog te repareren maar die spaken niet. Dus kon ik niet anders dan mijn hulplijn in te roepen (algoed dat ik een schat van een vrouwtje heb). Na een klein halfuurtje was Anja terplaatsen (oef - brrr koud). Voila dat was het voor vandaag. En dat het nu maar snel warmer wordt maar wat ik nog liever zou hebben is juiste en correcte weersberichten.
Door het felle weer dit weekend (wind) heb ik mijn voorziene schema een beetje moeten wijzigen. Normaal hadden er 2 ritjes van 100km op het programma gestaan. Zoals vermeld in de titel, is het een ritje van 84km en eentje van 75km geworden. Vertrek temperaturen om 9u s'morgens rond -3 en NO wind
Hoe ik ook reed de NO wind bleek mij steeds in het nadeel te zitten, nochtans een goede training voor de beentjes. Gans de week genoeg wind gevoeld nu, maandag word een recupuratietraining
Wow, dat was mij toch verschieten toen ik de teller zal staan Er rest ons nog 96 dagen voor de start van Parijs-Roubaix - als dat maar goed komt. De weersgoden zijn ons de voorbije weken, maanden niet echt goed gezind geweest. Hier zullen menige wielertoeriesten het met mij eens zijn. Maar mokken heeft totaal geen zin - er moet gewoon gefietst worden (weer of geen weer). Deze week zijn de weersvoorspellingen hoopgevend.
Het verblijf is ondertussen geregeld dus daar moeten we ons ook niet meer over druk maken. Stilletjes aan zal ik eens uitkijken hoe we het transport gaan regelen.
Deze ochtend om 08u30 vertrokken ik richting Londerzeel om mee te rijden met de gasten van 't Duifeken. Een groepje wieltoeristen waar de papa van één van mijn zwemmers secretaris is. Garmin gemonteerd op de fiets - niet vergeten op start te drukken- en weg was ik. De eerste 10min heb ik meer dan mijn Garmin zitten kijken dan naar de weg - moet zeggen dat het echt een geweldige gadget is waar ik nog heel veel plezier ga aan beleven (zowel op de fiets als thuis). Aangekomen aan het zwembad stonden er reeds een kleine 16 wieler"teterroristen klaar om er een lap op te geven. De "winter"toer is ongeveer een klein 80km met hier en daar een lekker stukje valsplat. De eerste 20km heb ik rustig vanuit de achterste positie de troepen aanschouwd. Het tempo lag gemoedelijk rond de 30-31km/uur en dat was meer dan prima voor mij (hartslag prima onder de 135 (duurrit tempo). Stilletjes schoof ik door naar voren en kwam uiteindelijk aan kop samen met de ploegcapitein, het tempo was constant; Vermits er geen geklaag was achter ons verodnerstelde we dat dit tempo voor iedereen oké was. Normaal is het zo dat iedereen van de groep zijn gedeelte van het kopwerk dient te verrichten en dit voor ongeveer 5km. De eerste zone "vals plat" diende zich aan en dat was onmiddellijk te horen door het geschakel naar een kleiner verzet. Ik had afgesproken, met de ploegcapitein, dat ik aan kop zou blijven zolang ik kon en dat ik voor een constat "gelijk" tempo zou zorgen (zowel plat als valsplat). Na ongeveer 40km aan kop te hebben gereden kwamen we aan aan het laatste stukje vlasvlat naast de A12, begind van de Douwe Egberts tot in Meise. Dit is een stuk van 5km dat contstant omhoog blijft gaan en eveneens de "vrije" (lees speelzone) is. We waren nog maar net voorbije de Douwe Egbert of de eerste speelvogels sprongen vanachter mijn rug weg. Vermits het best nog ver was besloot ik om geen cartouch te verschieten maar stelselmatig mijn tempo omhoog te brengen. Stukje voor stukje kon ik de speelvogels terug halen - buiten ééntje. Tijd voor de cartouch - maar de eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat het laatste gatje van 5meter er net teveel aan was om het het toe te krijgen en eventueel the jump nog te zetten.(proficiat Luc). Na dit geweldig speeluurtje was het rustig verder bollen richting Londerzeel. Ik had mij reeds voorgenomen om niet mee te rijden tot in Londerzeel maar via Sint Amands-Temse-Wintam naar huis te rijden. Na 4u12min en 120km om de teller (28.5 gem / 138 gem hartslag / 92 gem trapfreq) was ik een zeer tevreden wielertoerist.
Ondertussen is iedereen van ons al goed bezig - de ene al iets fanatieker dan de andere maar allemaal met hetzelfde doel "de finish halen". Nu we officieel zijn ingeschreven kunnen we beginnen met de rest van de organnisatie (vervoer - overnachting - enz.).
Duidelijker dan de titel kan het niet zijn. Had mij deze week voorgenomen om stilaan tochtjes rond de 100km te maken.(buiten weliswaar) Maar helaas blijven we zitten met dicht prachtig winterweertje. De investering in mijn tacx begint stilaan te renderen
Deze morgen 3 uurtjes op de Tacx dan maar, rustig Makrofolder en de binnengekomen post van afgelopen week even doorgenomen Even Dirk wat lastig gevallen met enkele smsjes te sturen en de kilometers vlogen voorbij. Met een rustig cd-tje ben ik dan het laatste uur ingegaan en de teller op 90km gebracht.
Weliswaar de zelfde ongemakken als Dirk ondervonden, maar deze zijn van voorbijgaande aard Ik vrees dat ik mijn tacxvriend deze week nog enkele malen zal ontmoeten.
Global warning kan mij gestolen worden - we hebben in jaren nog niet z'n koude winter gehad dan diegene die wij nu moeten ondervinden. En als we de laatste weersberichten en weermannen en vrouwen mogen geloven is de winter nog niet van plan om op congé te vertrekken. Ze spreken nu al van winterprikken tot en met eind februari. Opzich heb ik totaal geen probleem met koude winters maar de sneeuw is er voor mij als fietser er toch net teveel aan. Reeds heel de week zat ik te wachten op het einde van de week. Zondag zou de dag worden van mijn eerste 100km rit van het jaar 2010. Ondanks de bewogen week (vrouwtje naar het hospitaal met een divertikel), de nodige organisatie voor wat betreft de kids was ik er toch in geslaagd om zondagvoormidag tijd te vinden voor mijn ritje. De weersberichten op zaterdagavond gaven mij al een héél vreemd voorgevoel en dus een onrustige nachtrust. Zondagmorgend toch mijn fietskledij aangedaan en richting bakker vertrokken. Op de weg naar de bakker de staat van de baan gecontroleerd en mijn voorgevoel zat dus juist. Spekgladden wegen en totaal niet verantwoord om daar met de racefiets op te rijden. Maar zoals mijn vrouw altijd zegt, als hij iets in zijn kopje heeft dan zit het niet in zijn kont. Dus plan B naar boven gehaald - 100km op de rollen (hoe zot kan een wielertoerist zijn). Laptop in stelling gezet - drinkenbussen gevuld - de tacx in de speelkamer gezet in plaats van in de garage (te koud) en klaar was kees.
De 100km heb ik niet gehaald maar wel 3uur gereden - 96.5km op de tellen - trapfrequentie (gem 107) - gemiddelde hartslag 112. Het laatste halfuurtje kreeg ik toch last van mijn zitvlak en begonnen bepaalde lichaamsdelen toch lastig te doen. Maar na het nemen van een lekkere warme douche was alles opnieuw inorde
Wegens de ziekte van mijn oudste zoon Olivier(9) ben ik genoodzaakt mijn plannen een beetje te wijzigen. Normaal gezien een ritje van 75 km naar Herentals en terug. Deze is dus vervangen naar een uurtje souplesse op mijn tacx. ( toch even die hartslag laten pieken zware plaat en 6% helling )
Ondanks alles had ik toch een toeschouwer deze morgend, Olivier vind het namelijk fantastich als zijn papa op de rollen rijd. Moest hij kunnen zat hij er elke dag op en zou ik er niet meer kunnen op trainen Hij heeft op het einde van de training een kiekje genomen van het scherm, de andere foto's die hij ondertussen heeft genomen hou ik voor prive doeleinden.
Na de afgelopen winterprik was het moment nog aangekomen om nog eens een frisse neus te halen met mijn fiets. Alsook eens een mooie gelegenheid om mijn Garmin 705 eens te testen
Op het programma stond een ritje met de mannen van St-job van 62km - Garmin werkt perfect trouwens.
Moet wel zeggen dat het weer even wennen was om met deze temperaturen te fietsen, ik was namelijk nogal verwend door steeds binnen te rijden op de Tacx. Beetje nat en vuil ,maar tevreden van deze eerste rit in de buitenwereld van 2010
Normaal gezien staat er morgen terug een ritje gepland kwestie de kilometers wat op te bouwen.
Zoals de titel reeds doet vermoeden was het de voorbije week rust en dus niets nieuw. Het weer liet het niet toe om veel op de baan te rijden. Het was zelf zo dat door de slechte staat van sommige veldwegen (tracktor die enorme spoorvorming had achtergelaten) gewoon weg niet te berijden waren. Hierdoor werd ik gewoonweg verplicht om een paar km's à la Nys te doen maw fiets op de schouder en lopen maar. Hierdoor heb ik mij woensdagavond simpelweg laten afhalen door 't vrouwtje met de auto. Hopelijk deze week iets beter weer maar vooral berijdbare wegen.
Voorbije week was er eentje om lang te onthouden. Door de extreme koude had het auto'tje van mijn vrouw er niets beter opgevonden dan haar handrem te laten bevriezen. Hierdoor was het onmogelijk om ermee te rijden. Uiteraard moet ik jullie niet vertellen dat dit behoorlijk wat reorganisatie vraagt ten huize De Laet - Anné. The kids moeten op school geraken, vrouwtje moet op school geraken. Kids moeten van school afgehaald worden (op tijd) - zwemlessen 's avonds - training geven enz enz enz. Hierdoor had papa geen andere keuze dan "verplicht" met de fiets richting Melsbroek te vertrekken. Op zich heb ik daar totaal geen probleem mee maar op z'n moment zie je echt welke gemeenten zich echt inzetten voor de fietsers en dewelke wel hoog roepen dat ze een fietsgemeente zijn maar dan enkel op de momenten dat het verkiezingen zijn. Zo vertrek ik in Willebroek op een sneeuw en ijsvrij fietspad en moet ik in Kapelle op den Bos simpelweg op de baan gaan rijden omdat het fietspad niet te herkennen is. Het moet gezegd worden dat Vilvoorde wel echt heel goed is als het gaat over het vrij maken van het fietspad. Maandagochtend 06u30 was ik ter hoogte van de verbrande brug en voor mij reed een kleine tracktor met een sneeuwborstel op het fietspad om alles vrij te maken en dit terwijl de autobaan belange nog niet sneeuwvrij was. Voor de rest valt de koude best wel mee - tegen de kou kan je je kleden dit in tegenstelling tot regen daar helpt enkel binnen blijven. Uiteraard is het zo dat je altijd voorzichtig moet zijn bij deze extreme weersomstandigheden maar als je defensief rijdt dan valt het allemaal best mee. Dus deze week ben ik 4x richting Melsbroek geweest (vrijdag dagje VERLOF genomen) en ga ik vandaag mijn rollen nog eens warm zetten zodat we toch weer een leuk weektotaal hebben van 250km.
Eveneens heb ik zaterdag mij een nieuw speelgoedje aangekocht namelijk een Garmin Edge 705 Bundle. Ik zat er al een aantal maanden met in mijn hoofd en samen met Kim hadden we reeds verschillende website bekeken om te zien waar we deze het goedkoopste konden aanschaffen. Nu door een leuke extra'tje van BrusselsAirlines (lees de bewuste ECOchecques) heb ik mijn speeltje kunnen aankopen. Ecocheques (of groene cheques) zijn cheques bestemd voor de aankoop van ecologische producten en diensten. Laat daar nu net zo zijn dat deze ook kunnen gebruiken voor de aankoop van fietsen en TOEBEHOREN. Bij aankomst bij Saturn heb ik onmiddellijk info gevraagd bij de verantwoordelijk van de afdeling "Garmin" of het mogelijk was om deze aankoop te doen met ECOcheques. Er was in het begin wel wat twijfel op zijn gezicht af te lezen maar zoals de meeste onder jullie wel weten is het overtuigen van personen van mijn gelijk nu net mijn specialiteit . Mijn grootste argument was namelijk dat deze GPS net speciaal ontwikkeld is voor het gebruik op een FIETS dus..... Uiteindelijk ben ik met hem naar de infostand gegaan en was het ook voor deze mensen oké. Voila dus nu hebben we geen enkel excuus meer om verloren te rijden. Kim, je weet dus wat je moet doen met de ECOcheques De inschrijving voor Parijs Roubaix zijn klaar en gaan deze week de deur uit.
Na een winterdipje was ik reeds gestart met mijn lichaam reeds wakker te schudden in de fitness.Met een persoonlijk winterschema in de hand heb ik ondertussen wat aan de conditie gewerkt.Nu eind december wanneer de de feestdagen eraan kwamen, heb ik een echte winterprik gehad :-ç Een bronchite eentje met 5 dagen koorts en de luchtwegen dicht :-/ nu ben ik al op de sukkel voor 14 dagen!!( daar gaat al het goede werk)
Maar niet teleurgesteld begin ik sinds het afgelopen weekend aan een comeback weliswaar rustig, want door de ziekte schiet bij de minste inspanning mijn hartslag zoals een raket omhoog.
De aankoop van een Virtual Tacx zal mij tijdens deze wel aahoudende winterperiode goed van pas komen.
Om samen te trainen Dirk, je weet dat ik veel tijd heb dus laat maar iets weten.
Voila, 2009 ligt achter ons en het maagdelijk 2010 brengt ons heel veel fietsplezier. Ik ga vandaag het goede voorbeeld geven door een uurtje los te rijden op mijn Tacx Flow. Gisteren heb ik stevig duurtraining gedaan, weliswaar ook op de Tackx, en mijn beentje voelen zwaar dus losrijden gaat zeker goed doen. Ook ga ik vandaag al eens kijken wanneer de groep eens kan samen komen voor een leuk trainingsritje zodat we mekaar beter leren kennen (voorstellen?).
Ze hadden het voorspeld, dus mentaal waren we meer dan voldoende voorbereid op deze vrieskou. 's Morgens had ik mij fietskledij reeds aangetrokken om richting bakker te trekken wat een vaste taak voor papa is op zondag (met veel plezier). Voor de eerste keer dit seizoen had ik mijn windstoppertje en winterskinft outfit aangedaan - de wandeling naar de bakker gaf mij meer dan gelijk en vooral een bevredigend warm gevoel. Kou op de fiets zal ik zeker niet hebben. Nu ga je mij zeker niet horen klagen wat ik heb veel liever -10°C dan +10°C en regen. Het is namelijk zo dat je je voor de kou kan aankleden maar voor de regen is dat hopeloos. Na het ontbijt alles klaargemaakt en hop weg waren we richting Londerzeel. De papa van één van mijn zwemmers had reeds verschillende keren laten horen dat ik eens mijn zijn wielerclub (Het duifke) moest meerijden. Deze groep vertrek zondags steeds om 09uur voor een ritje van 75km wat voor mij met de heen en terugweg vanuit Willebroek knap 90km maakt. Blijkbaar had de eerste winterkou toch een aantal vaste fietsers van deze groep doen schrikken wat uiteindelijk vertrokken we met z'n 9 (normaal 30). Het tempo (+-28km/uur) was best oké en voor mijn eerste duurrit best meegenomen. Ook zorgde de vaste wegkapitein ervoor dat het tempo zeker niet hoger ging dan dit. Wanneer het duo vooraan toch het tempo iets te hoogte in duwde dan werden deze vakkundig teruggeblazen door deze kapitein (jaja ik heb het fluitje moeten aanhoren). De wintertoer van deze groep komt voor 80% overéén met de toer die ik vroeger al deed met de Free Willy's en/of de Fereyn boys (kapelle o/d Bos - Vilvoorde - Meise (langs de A12 - Dauwe Egbert) enz.). Dus dit toertje is best pittig met geregeld valsplat. Persoonlijk vind ik dit een geweldig toertje omdat er veel afwisseling in komt. Het nadeel is dat je toch wat km's in de benen moet hebben want anders kan het echt afzien worden. De toer stop aan het clublokaal Café Het Duifke maar vermits ik op tijd thuis moest zijn ben ik niet binnengegaan om iets te nuttigen. Eigenlijk doe ik dit nooit - zeker niet als ik daarna nog met de fiets naar huis moet (lees kou).
Na knap 3uurtjes stond ik opnieuw thuis. Snel de douche onder, hop middageten binnen en klaar was ik om het vrouwtje te helpen met al die stapels examens die vandaag nog moesten verbetered worden. Hopelijk hebben haar studenten hun best gedaan en moet ik die vervelende rode schrijfstok niet teveel gebruiken. Voila dat was het weer voor mijn verslagje en hopelijk lees ik snel was verslagen van mijn collega fietsers
het is hier ontzetten stil op deze blog. Waarschijnlijk zijn ze allemaal super hard in het zwart aan het trainnen of hard aan het werken
Nu is het zo dat er achter de schermen toch al behoorlijk wat "denk"werk is verricht. Zo hebben we sinds een aantal weken een extra deelnemer gevonden voor ons project; De persoon in kwestie is geen iemand die eveneens bij ons op het bedrijf werkt maar niet op den techniek zoals wij zeggen maar iemand van het vliegendpersoneel. En ja dames en heren ons 4de wiel aan de wagen is een vrouw. Als de verhalen mogen kloppen zullen de heren hun beste beentje moeten voorzetten want de dame in kwestie kan een stukje trappen. Ze is reeds een aantal keren in het nieuws gekomen omdat ze zoals ik met de fiets naar kantoor komt. Terwijl ik na aankomst de mogelijkheid heb om een douche te nemen kan 4de wieltje dat niet. Lees artikel hieronder
Fietsende stewardess krijgt blaam
De Fietsersbond heeft felle kritiek op SN Brussels Airlines omdat de luchtvaartmaatschappij vorige week een stewardess een zware blaam gaf omdat zij met de fiets naar haar werk op de luchthaven van Zaventem komt. De bond biedt de stewardess als morele steun een gratis lidmaatschap. SNBA daarentegen krijgt een stevige uitbrander en suggesties om fietsvriendelijker te worden.,,Dat de stewardess steeds bezweet is als ze op het werk aankomt'', zoals SNBA beweert, noemt de Fietsersbond onzin daar ze niet eens 1 km moet fietsen om op het werk te geraken. De luchtvaartmaatschappij zei ook dat het uniform van de vrouw altijd gekreukt is, maar volgens de Fietsersbond kan dat ook gebeuren met stewardessen die met de wagen of het openbaar vervoer naar het werk komen.De Fietsersbond raadt SNBA aan fietsende werknemers gebruik te laten maken van douches op het bedrijf en voor kleedruimtes en kleedkastjes te zorgen zodat alle werknemers de mogelijkheid hebben hun uniform op het werk aan te trekken. De bond wijst er voorts op dat fietsers fitter en gezonder zijn en daardoor minder ziek zijn, minder risico lopen op arbeidsongevallen en productiever zijn. ,,Ze komen ook zelden te laat op hun werk'', luidt het. (Bron : De Standaard) Daarom zijn er zo weinig fietscollega's op onze route !
Voor diegene die het nog niet weten het gaat hierover Annick Vande Kerckhove. Binnenkort zal Annick ook hier op onze blog haar trainingsverhalen wel neerpennen.
Voor de rest hebben we ook al een 2tal soigneurs gevonden die onze tijdens de rit gaan bijstaan met raad en daad en veel eten en drinken Ook hebben we beslist om met één gezamelijke wagen te vertrekken. Hiervoor hebben we gekozen om een busje te huren waar 8personen meekunnen alsook al de fietsen (+reservefietsen). Het voordeel hiervan is dat de we maar één keer péage moeten betalen, één maal bezinne en dat het toch een stuk leuker is om allemaal samen te gaan. Ook hebben we reeds een prima gedacht van de overnachting (http://en.likhom.com/site_adherent.asp?site=www.alba-cottage.fr&code=NP6009014). Het zijn weliswaar kamer van 2 dus je kan al raden waar de discussie nu al naar toe gaat
De inschrijvingen voor ons ritje is weliswaar nog niet gedaan - website is nog niet open, maar ondergetekende houdt dagelijks een oogje in het zeil. Vanaf het moment dat de online inschrijvingen open zijn dan zullen we bij de eerste zijn.
Wat betreft de trainingen is het zo dat ik links en rechts als vernomen heb dat mijn 2 mannelijke collega's reeds geregeld terug te vinden zijn in de krachthonk
Blijven trainnen gasten - het zal nodig zijn om mij te volgen )))) Ik zelf ben sind 1december begonnen met het schema dat ik hier een aantal weken geleden reeds heb uitgelegd. De teller op onze blog heb ik iets aangepast - zo kunnen jullie de totaal gereden km's volgen maar ik heb ook een onderscheid gemaakt met de km stand vanaf december 2009.
Voila dat was het weer - middagpauze is voorbij en dan dient er opnieuw gewerkt worden.
Suc6 aan mijn collega fietsers en vergeet niet te bloggen
deze week was weer een typisch weekje à la Belgique, de ene dag zon - de andere dag bere koud en vandaag blupblup. Mijn voorkeur gaat uit naar zon zon zon of wel berekoud. Berekoud kan je je potverdorie nog tegen aankleden maar regen dat is gewoon een hopeloze zaak. Deze ochtend was ik kletsnat tot op het bot - niet dat ik dit erg vind want eens ik vertrokken ben, in dit kloteweer, dan blijf ik gewoon gaan en dan is de afstand tussen mij en een echte Flandrien.niet veraf Het echte probleem is "hoe krijg je in godsnaam die kledij droog tegen de terugrit". De oplossing is dat ik al mijn fietskledij hang in de droogcabine van onze afdeling Cabinrepair. Deze afdeling repareerd onze vliegtuigcabine alsook doe die heel veel spuitwerk. En het is juist daarvoor dat ze beschikken over een super droogcabine. Een 15tal minuten op 40°c en mijn kledij is opnieuw kurkdroog en klaar om opnieuw nat te worden tijdens de terugrit. Maar niets aan te doen dat weet je gewoon dat dit kan gebeuren als je in Belgie woont. Sinds een 2tal weken moet ik ook eerlijk toegeven dat de beentjes echt goed beginnen te voelen. Dit terwijl ik vroeg toch nog wel eens geregeld last had van stijve beentjes na een woon-werk-woonritje waarbij ik stevig doortrok, is het nu echt niet meer het geval. De benen blijven fris zitten en kan een kroontje groter draaien zonder echt op mijn ademen te moeten trappen. Nogmaals het bewijs dat je echt goed moet leren plannen en geregeld een rustweek moet inpassen. Nog een 2tal weken zijn we reeds november en dan zou de informatie over onze Parijs Roubix vrijgegeven worden op de website van de organisatie.
hopelijk zijn we er snel genoeg bij om in te schrijven wat de beschikbare plaatsjes zijn schaar.
ineens zit ik in de kop van het peleton zonder enige moeite te doen 
Dus zeer goede benen vandaag.( ik had vorige week in de omgeving van Harelbeke al gemerkt dat het klimwerk op mijn Tacx van deze winter enige vorm van resultaat heeft teweeg gebracht)
Even beetje eten en drinken en we zijn weer weg!!! (30 minuten staan schilderen aan bevoorrading) Het peleton van 50 is terug samengekomen en ik het ondertussen een beetje koud gekregen, maar na een kleine km stond de steilste helling van het totale parcours op het programma en was de koude verdwenen. Nu had ik voor mezelf besloten dat ik mij rustig in 5 tot 10de positie ging handhaven tot het einde van de rit( kwestie op een economische manier de rest van de kilometers te verwerken en er een mooie training van kon maken)
)
))))
