De Gerechtsdeurwaarder, u weet wel, de heren en dames die hun kwalijke reputatie voornamelijk te danken hebben omdat het onder andere hun weinig benijdenswaardige taak is om beslag te leggen op roerende goederen bij onvermogende schuldenaars.

Ik had er onlangs nog zo eentje over de vloer. Zoals ik altijd met mensen doe vond ik het fascinerend om ook het gedrag van deze heer te observeren. Met de nodige zelfzekerheid kwam hij binnengewandeld, zoals het een echte gezagsdrager betaamt, om vervolgens spontaan aan de eettafel plaats te nemen. Ik heb de gewoonte om altijd eerst beleefd te vragen of ik mag gaan neerzitten. Maar ach, het stoorde mij niet. Ik begreep ook wel dat hij hiermee een statement wou maken, namelijk dat hij mijn permissie niet nodig had om op deze stoel te gaan zitten, want dat zonder mijn medewerking en zijn goede wil deze stoel straks misschien al niet eens de mijne meer zou zijn.

Nog voor hij goed en wel iets had kunnen vragen had ik hem reeds beleefd duidelijk gemaakt dat ik niet in de mogelijkheid verkeerde om ook maar iets te betalen, en had ik hem het bewijs onder de neus geschoven dat de comfortabele stoel waar hij zo zelfzeker plaats op had genomen niet eens mijn eigendom, maar dat van de verhuurder was, incluis de rest van het meublilair binnen zijn gezichtsveld.

Een vraag bedoeld om wat druk op mij te zetten werd al vlug gepareerd met een ad rem respons dat "zijn opmerking niet relevant was met betrekking tot de schuld", wat hij zelfs enigszins verrassend beaamde. Daar zit je dan, met recht en titel op pad gestuurd door je opdrachtgever. Daarnet nog zo zelfzeker, en nu wijfelend rond je heen zien beseffend dat er niets te halen valt. Jammer voor de schuldeiser, maar toch ook een eerder oncomfortabele situatie voor deze man met zijn weinig benijdenswaardige job. Niet alleen voor hem, maar ook voor de getuige/hulp en politieagent die hem escorteerden en er wat ongemakkelijk bijstonden was het ondertussen wel duidelijk dat hij hier van een kale reis zou thuiskomen. Toen zijn wijfelen mij iets te lang duurde en ik merkte dat zijn zelfzekerheid ondertussen was omgeslagen in een gevoel van onbehagen merkte ik beleefd op "dat hij moest opschrijven wat wél van mij was, wat per slot van rekening zijn werk was". Deze ietwat cynische opmerking was er voor hem waarschijnlijk teveel aan, en met norse blik nam hij zijn pakje dossiers en maakte aanstalten om te vetrekken. Terwijl hij het pand verliet mompelde hij nog "dat het hiermee niet voorbij zou zijn" waarop ik repliceerde met een beleefde "aub, en nog een fijne dag verder", wat hij mij beleefd terug toewenste. Zowel hij als mezelf wisten natuurlijk dat het althans voorlopig 'wel voorbij was', daar men een kale kip vanzelfsprekend niet kaal meer kan plukken, maar ik nam het hem niet kwalijk dat hij niet in stilte wou afdruipen met gebogen hoofd, dus gunde ik hem nog deze laatste losse flodder.

In gans deze situatie was er bij mij geen enkel gevoel van afkeer tegenover deze heer gerechtsdeurwaarder. Hoe zou het ook kunnen? Stel u voor, een job waar men zeulend met een pakje dossiers van schuldeisers van de ene misère naar de andere wandelt. Schrijnende situaties, schuldenaars die met allerlei excuses komen aanzetten en verwensingen naar het hoofd geslingerd met de regelmaat van de klok … Toegegeven, als het leven het gros van ons dan toch heeft veroordeeld om 'om den brode' te werken, dan toch liever een andere métier als het kan.

Na deze ietwat lichtvoetige overpeinzingen kom ik tot de grond van de zaak en stel ik mij de vraag; heeft het anno 2012 eigenlijk nog wel zin om deze kostelijke heren en dames op pad te sturen om beslag te leggen op roerende goederen bij particulieren? Beslag bij bedrijven laat ik in het midden, daar men bij een faillissement hoogstwaarschijnlijk in de meeste gevallen allerlei waardevol materiaal in beslag zal kunnen nemen. Ik begrijp tevens dat men een vonnis moet kunnen uitvoeren wil het geen dode letter blijven, en een gerechtsdeurwaarder als uiteindelijke uitvoerder hierin een essentiële rol kan spelen. Niettemin stel ik mij vragen bij het beslag op roerende goederen bij particulieren, want wat valt er meestal nog te halen bij iemand die niet meer betaalt? Iedere tussenkomst van een gerechtsdeurwaarder kost al vlug een paar honderd euro, die in geval de schuldenaar volledig onvermogend is teruggevorderd zal worden bij de opdrachtgever, of de schuldeiser met andere woorden.

Hoe vaak zou een gerechtsdeurwaarder niet langsgaan bij particulieren om vast te stellen dat er haast niets op te schrijven valt? Hoe vaak zou er geen uitvoerend beslag worden gelegd wanneer de opbrengst van de openbare verkoop met moeite alle kosten dekt? En vooral, laten we de woorden van een gerechtsdeurwaarder niet vergeten die zei “de kip met de gouden eieren slacht je niet” (citaat uit 'Uw rechten tegenover de gerechtsdeurwaarder en uw schuldeisers' van advocaat Elri De Neve). Of m.a.w., bij iedere wanbetaling van afgesproken afbetalingsplan brengt menig gerechtsdeurwaarder een kostelijk bezoekje aan betreffende schuldenaar om druk te zetten, niet met de bedoeling om de vaak weinig waardevolle spullen effectief op te laden (want met het opladen van de goederen neem je bij de schuldenaar de reden weg om überhaupt nog te betalen), maar louter om in te spelen op de kleinmenselijke gevoelens zoals angst voor ‘de schande’ van het ophalen, het verliezen van enkele spulletjes met geen feitelijke maar louter emotionele waarde … Wie wordt beter van dergelijke schrijnende situaties die een erg lucratieve bron van inkomsten kunnen worden wanneer men deze met wat elementaire psychologische kennis naar de hand weet te zetten?

In een maatschappij die anno 2012 danig geïnformatiseerd is, en Big Brother met de dag meer macht en inzage krijgt in allerlei gegevens van burgers zou men zich vragen kunnen stellen bij het nut van beslag op roerende goederen bij particulieren, die los van de (in)efficiëntie de muffe geur van een archaïsch feodaal systeem met zich meedraagt. In de meeste gevallen worden ofwel de schuldenaar ofwel de schuldeiser hier enkel slechter van, en is er slechts één persoon die hier voordeel weet uit te slaan.

Misschien zou een grote doorlichting van de kosten-baten analyse van beslag op roerende goederen bij particulieren door gerechtsdeurwaarders geen zo’n slecht idee zijn. Het zou alvast het debat op gang kunnen brengen, en deskundig onderzoek naar alternatieve en meer efficiënte vormen van beslag die in dit tijdperk van globale dossiers, kruispuntbanken … reeds mogelijk zijn verder aan te scherpen om dergelijke kostelijke zinloosheid uit het beslagrecht te schrappen.

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team