Als onze kindjes braaf zijn, krijgen ze een beloning. Zo gaat dat hier Als papa Dimi braaf is,... Neen, dat ga ik niet aan jullie neus hangen!
We gingen op woensdagnamiddag naar de speeltuin... Axelle heeft er nog niet zoveel aan, hoewel... Justine daarentegen vindt het ronduit geweldig! Ze is wel een beetje trager als haar leeftijdgenootjes en taffelt een beetje harder om ergens op te kruipen. Maar op haar eigen maniertje maakt ze het toch naar haar zin. De beloning om naar Circus Bruul in Geel te gaan is trouwens te danken aan mijn collega's op het werk. Bij de geboorte van Axelle kregen we een zeer mooi spaarcentje voor kleine zus én ook grote zus werd niet vergeten met een gratis inkomticket voor de binnenspeeltuin! Bij deze nogmaals dank aan de lieve collega's van AO-ZO!!
Het werd extra fijn voor Justine omdat haar vriendinnetje van haar klas Dewi ook daar was met haar zusje. Zo maakten ze er samen een fijne namiddag van!
Axelletje bekeek alles grondig en was vermoedelijk al aan het denken waar ze binnen een jaar overal zou opklefferen Intussen speelde ze met een balletje van het ballenbad.
Kindjes braaf en pompaf na zo'n namiddag denk je dan. Niets van aan! Voor Justine ging het nog. Zij at thuis goed en kroop flink in bed. Ze was wel iets vroeger wakker dan anders en vond het nodig om hardop te dromen, maar tot daar aan toe. De kleine zus was absoluut niet zo flink... Na haar flesje in bed, 10 keer trappenlopen voor de tut (wanneer is trouwens dat WK trappenlopen???), om het om 1u 's nachts al voor bekeken te houden Van 1 tot 3 had zij dolle pret in bed. Niet wenen ofzo, maar wakker zijn en tegen haar knuffel uitleggen. Ten einde raad om 3u een flesje gegeven om haar wat moet te krijgen en hopelijk te doen slapen hielp ook niet. Uiteindelijk heeft ze de strijd gestaakt om 4u30 (geloof ik) om dan om 7u weer zeer vrolijk en blij voor de dag te komen. Doodmoe en om eerlijk te zijn eigenlijk ook wat slechtgezind denk je dan weleens 'ambetant kind', maar als je ze dan uit bed gaat halen en ze lacht heel lief naar jou... Tja, wat moet je dan doen?! Ach ja, ze rust nu wat bij en hopelijk heeft ze de komende nacht een betere slaap te pakken...
Nog enkele dagen en buiten het feit dat Axelle niet goed slaapt 's nachts zijn beide kindjes nog altijd heel flink... Axelle heeft het als baby goed naar haar zin, heeft minder de hoest en geraakt er dus weer door... Ik heb de indruk dat de nauw opgevolgde medicatie heel goed helpt. Intussen blijft Axelle de speelpop van Justine... Eerder moest ze al dicht genoeg liggen om de poppenkast van Justine te zien. Tegenwoordig moet ze ook mee naar TV kijken. Ze mag zelfs mee onder Justine haar dekentje van Mickey Mouse. Ook moet ze de zieke baby spelen, terwijl Justine dan de dokter is die haar wel zal genezen. Axelle laat het haar allemaal welgevallen Echt grappig om zien die 2 samen. Ik mag hopen dat dat in de toekomst zo mag blijven!
Om te dansen op de muziekmat van K3 zegt Justine tegen haar kleine zus: 'als jij kan staan Axelle, dan mij jij ook één keertje op mijn dansmat spelen', om dat te zeggen tegen mij: 'kijk papa Dimi, ze vindt goed als ze maar één keertje mag, want ze lacht' Of dàt dan weer zo blijft in de toekomst, dààr heb ik mijn twijfels over ;-)
Na de diagnose van astmatische longen en haar ontsteking van de bovenste luchtwegen, is Axelle opnieuw aan het hoesten geslagen. Omdat een mens met een baby van goed 5 maanden niet voorzichtig genoeg kan zijn, hebben we maar besloten nogeens een bezoekje aan de dokter te brengen. Zowel Els als ik hebben vroeger ook een zwakke opstart van onze longen gehad, dus de kans kan weleens groot zijn dat dat bij Axelle niet anders is.
De dokter bevestigde ons vermoeden. Wanneer Justine thuis komt met snottebellen en een hoestje van de school, slaat dat onmiddellijk op Axelle haar longetjes. Zij zou daar zeer gevoelig aan zijn en moet hieruit groeien. De dokter zegt dat er niet meer aan te doen is dan regelmatig goed te puffen en nu toch voor de zekerheid nog maar eens een antibioticaweekje in te lassen. Het is haar eerste winter en we kunnen niet voorzichtig genoeg zijn. Kleine baby zit dus weer aan de fles en snuift geregeld een fris luchtje. Als het daarbij blijft is het goed Hopelijk is ze volgende dinsdag toch gezond genoeg om sterk naar de opvang te kunnen gaan...
Verder is, waarschijnlijk mede door haar hoesten, eten niet wat het moet zijn. Vooral de fles 's morgens en 's avonds is een probleem. Dat is echt wringen om die binnen te krijgen. Het is in mindere mate de hoest die haar stoort hoor. Eigenlijk is het vooral 'onwil'. We hebben de indruk dat zij liever vaste voeding heeft dan een flesje melk. Ook dat heeft ze van geen vreemden Volgende maand is ze 6 maanden en blijkbaar mogen we vanaf dan 7-granenpap geven. Net zoals fruitpap kijk ik ook daar naar uit! Toen ik zelf klein was at ik dat bij wijze van spreken met de kilo Gisteren vertelde mijn moeder nog dat ik dat héél lang heb gegeten als ontbijt. En als ik er zo aan terug denk was ik al ruim voorbij de 20 jaar als ik regelmatig nog een 7-granenpapje als ontbijt naar binnen sloeg. Een dag goed beginnen heet dat! We zullen dat ontbijt vanaf volgende maand dan nog maar eens oprakelen, want ik herinner me dat dat héél lekker was.
We leggen deze week baby dus extra in de watten en dan komt dat allemaal wel goed!
Na een weekendje zonder grote zus is de laatste week aangebroken. Volgende dinsdag moet papa Dimi weer vol aan de bak.
Het zal een hele verandering zijn. En vooral een nieuwe organisatie thuis. Het werk zal terug iets meer verdeeld moeten worden maar Els en ik hebben daar al goede afspraken rond gemaakt. En de ervaring leert ons dat hier meestal alles wel goed losloopt. Dus om eerlijk te zijn zie ik er niet tegenop... Het zal terug drukker zijn maar dat wisten we voor we aan Axelle begonnen ookal. Dus de voorbereidingstijd daarvoor was lang genoeg
Straks mogen we grote zus weer van de bus gaan halen en die zal blij zijn met de pureepatatjes die voor haar geserveerd zullen worden vanavond...
Ik heb me voorgenomen deze week nog flink te genieten van de kindjes. Zo kan ik er volgende week weer stevig tegenaan op het werk!
Vrijdag ging Axelle dus een half dagje testen op de opvang. Alles in reuzegoed meegevallen!
Voor een eerste keer onze kleine mie in 'het onbekende' achterlaten gaf toch een vreemd gevoel. Dus wij waren heel blij als ze van de opvang belden dat haar middagdutje gedaan was en we ze mochten gaan halen. Opmerkingen waren bijvoorbeeld: 'amai, die eet wel veel he' en 'het is zo'n lieve baby'. Wat doet het plezier om positieve commentaar van je kind te horen!! Het stemt zeer hoopvol voor 4 februari, wanneer ze meer en voltijds naar de opvang zal moeten gaan.
Haar afzetten was al geen probleem. Allez, toch niet voor haar Voor ons daarentegen was het toch maar een beetje jaar... En ja, voor de ramptoeristen, ik heb toch een traantje moeten verbijten, ik geef het toe.
Verder heeft ze leuk op de speelmat gespeeld en vooral in de relax (hoe kan het ook anders) alles een beetje afgekeken. Ze was de hele tijd vrolijk aan het kirren in haar zeteltje terwijl haar nieuwe vriendjes al rondstapten en vrolijk speelden en anderen ook in een zeteltje of het parkje zaten... Ze had het dus zeker naar haar zin!
Toen we ze gingen ophalen lag Axelle te spelen in het parkje en bekeek ze ons niet eens... Toen ze door had dat wij er waren keek ze eens met een blik van 'ah, jullie zijn er, tof!'. Maar dan ook zonder meer Ze had daar gerust nog de rest van de namiddag willen blijven leek ons.
Axelle, onze kleine baby, zal dus volgende week een iets grotere baby worden en haar eerste vriendjes beginnen maken, waaronder het buurmeisje van 15 maanden, Lotte
Woensdag waren we met Axelle al eens gaan kijken op de opvang om de regels te overlopen en te kijken hoe alles er in zijn werk ging. Zij liet het niet aan haar hart komen en lag een half uurtje vrolijk te spelen met de andere baby's van haar groepje. Maar vandaag is het voor echt! Ze mag een half dagje gaan testen...
Onmiddellijk een eerste test voor ons om ervoor te zorgen dat we allevier op tijd gewassen waren en iets hadden gegeten. Dankzij Axelle, die het nodig vond vandaag de dag om 6u al te groeten, is dat ruim gelukt! Eerst Justine op de bus gezet, dat is naast de crèche, en dan met een klein hartje onze baby kennis laten maken met haar nieuwe, eerste vriendjes... We zijn razendbenieuwd hoe haar voormiddag aan het verlopen is! Het is zo enorm stil in huis moet ik zeggen. De gewoonte hebben van 1 of 2 kindjes in huis te hebben, en dat al ruim 3 weken, en nu ineens niets is een héél raar gevoel... Het is 9u30 en ik heb al wat gepoetst en overal gestofzuigd en nu zit ik hier. Eten moet ik niet maken, want Axelle eet op de opvang en we eten straks lasagne. Op vrijdag is het hier altijd iets 'rap gereed'. We hebben dan al hard genoeg gewerkt, dat we niet nog eens een uur in de keuken hoeven te staan... Maar dat zorgt er vandaag wel voor dat ik momenteel niet echt iets om handen heb.
Dus heb ik mijn loopbroek maar aangetrokken en vertrek ik voor een gezonde ochtendtraining. Die zal me hoogstwaarschijnlijk deugd doen... Al denk ik dat het me nog véél meer deugd zal doen als ik vanmiddag onze klein spruit mag gaan ophalen!
De zorg voor de kinderen begint wonder boven wonder echt een routine te worden. Opstaan, badje geven, tandjes (van Justine dan toch) poetsen, ontbijten, naar de bus brengen,... Het gaat stilaan echt wel vlotjes
Omdat alles zo vlot begint te gaan en ik tussendoor ook niet altijd in de zetel kan liggen of zitten bloggen, verdiep ik me stilaan in het koken! Een stukske vlees bakken en een patat koken, dàt lukte me nog... Maar nu wil ik toch wel eens wat meer doen dan een wortelpuree maken. Vandaag op het menu: rode kool met spek! En of het gesmaakt heeft...
Plezante bijkomstigheid: de rode kool kostte 1 EUR, het spek 2,78 EUR en een aardappel of 5 zal niet veel meer dan 0,50 EUR. Gegeten met 3 man voor minder dan 5 EUR... EN er zijn van die ene kool nog 4 porties over, dus we kunnen nog de ganse winter tweewekelijks lekkere rode kool eten... Ik heb al duurder én slechter gegeten, mijn gedacht!
Nu Axelle aan de beterhand is met de ontsteking van bovenste luchtwegen heeft ze besloten een zoveelste groeispurtje in te zetten. De slaap vatten is nooit haar sterkste kant geweest en dat wordt er nu niet beter op. Als ze in haar parkje of bedje ligt begint het gevecht. Met handen en voeten wordt de slaap zolang mogelijk bij haar weggehouden. De linkse, de rechtse en vooral de uppercut doen goed hun werk... Meestal lukt het haar nog ook om het zandmannetje zeer lang weg te houden. Hij kan gewoon niet bij haar oogjes om er wat slaapzand in te strooien
Ze heeft intussen ook haar stem gevonden... En als het zo doorgaat zal het een heel schel stemmetje worden. Wanneer ze speelt, in haar parkje ligt en uiteraard als ze moet slapen, vindt ze niets leuker dan te liggen gillen. Als dat in de namiddag is, laten we ze even doen. Als we er dan geen aandacht aan geven, stopt ze vanzelf wel. Alleen is het 's nachts een beetje minder als ze haar keel open zet. Van zodra we in haar kamer komen begint ze dan te lachen. Ze trekt dan zo'n gezichtje van 'haha papa, het is weer gelukt u uit uwe nest te krijgen he vriend'. Waarop ik haar tut terug in haar mond stop zonder iets te zeggen. Nét op het moment dat ik mijn tweede been dan terug in bed trek hoor je door de babyfoon (die op 30cm van mijn oren staat - misschien is wat verder weg zetten) dat fijne stemmetje 'eeeeeeeeeeeeeejj' zeggen There we go again... Na een keertje of 5-6 opstaan en na een vloek of 10 tussen de tanden te fluisteren, vindt ze wel de slaap en houdt ze dat meestal vol tot 's ochtends.
Eten is tijdens zo'n groeispurtje blijkbaar ook niet zo funny voor Axelle. Twee hapjes, even gillen, tuttemie, terug twee hapjes, even gillen, tuttemie,... Met als gevolg dat zowel zij, haar stoel én de papa vol hangt met groeten- of fruitpap. En als ze echt een goede dag heeft gooit ze er nog een hoest of niesje bij zodat ook nog de tafel en de grond vol hangt.
Maar goed, halfweg en so far so good. De kinderen lachen nog, zijn mijn gedacht niet vermagerd en buiten een verkoudheid zo nu en dan gezond. Ik krijg ook geen klachten van mama Els (die trouwens nog steeds haar uiterste best doet het mij zo 'comfi' mogelijk te maken), dus ik ga ervan uit dat ik dat nog goed doe als huisvader...
Naast 3 à 4 keer per week buiten een loopje te gaan maken kan ook de indoor sport beginnen!
Axelle heeft sinds gisteren het rollen ontdekt Ik legde haar gisteren op de speelmat en als ik even later terug kwam van de keuken lag ze op haar buikje... Na eventjes wachten bleek dat ze zelfs ook terug kon rollen, toch wel een mijlpaaltje voor onze kleine prinses!
Vanmorgen ook weer geoefend. Na een kort toiletbezoek lag Axelle plots helemaal nààst de speelmat... Dat wordt dus stilaan dikke fun. Ze kan geen 2 seconden stil zitten dus het zal stilaan gaan beginnen dat we haar een kwijt zijn achter een doos blokken of de zetel... Helemaal niet erg, als ze zich maar amuseert!
Als papa Dimi braaf is,... Neen, dat ga ik niet aan jullie neus hangen! 
Van 1 tot 3 had zij dolle pret in bed. Niet wenen ofzo, maar wakker zijn en tegen haar knuffel uitleggen. Ten einde raad om 3u een flesje gegeven om haar wat moet te krijgen en hopelijk te doen slapen hielp ook niet. Uiteindelijk heeft ze de strijd gestaakt om 4u30 (geloof ik) om dan om 7u weer zeer vrolijk en blij voor de dag te komen. Doodmoe en om eerlijk te zijn eigenlijk ook wat slechtgezind denk je dan weleens 'ambetant kind', maar als je ze dan uit bed gaat halen en ze lacht heel lief naar jou... Tja, wat moet je dan doen?! Ach ja, ze rust nu wat bij en hopelijk heeft ze de komende nacht een betere slaap te pakken...
