De homoclichés zijn dringend aan vernieuwing toe. In korte tijd (één week om precies te zijn) ben ik twee homofilms gaan bekijken op het holibifestival en het was toch leuk geweest om tenminste één vent met een sjakos te zien. Maar behalve dan dat we twee meisjes waren vielen we totaal niet op in de mannenmassa. Ok, dat is ook niet helemaal waar, er zat wel één vreemde figuur in de zaal en die kwam dan nog uitgerekend naast ons zitten. Het was zo'n clochardtype met een witte pet aan die ik ervan verdacht dat hij bij de eerste de beste seksscène de hand aan zichzelf zou slaan. Gelukkig dat de seksscènes uitbleven (al had hij het ongetwijfeld moeilijk bij de badscène) want dat zou ik toch ietwat te intiem gevonden hebben, we deelden tenslotte al een armleuning.
 Maar dus, over naar mijn opzienbarende inzicht. Blijkbaar hebben homo's een geheel eigenontwikkeld gevoel voor humor. Bij de eerste film dacht ik nog dat het toeval was dat bij letterlijk elke zin die grappig opgevat kon worden een lachsalvo optrad, maar na verdere verificatie (het bekijken van een tweede film) moest ik toch besluiten dat het een feit was.
Misschien moet ik maar meteen mijn patent op deze bevinding zetten.
Hieruit zullen ongetwijfeld nog baanbrekende studies volgen...