 |
|
|
| Paikea's dromendagboek |
| Ik hou van dromen. Niet zozeer om ze te kunnen ontcijferen of analyseren, want voor mij is het al voldoende om mijn dromen gewoon te kunnen 'zien'. Ik ben ervan overtuigd dat mijn onderbewuste precies weet wat er
moet gebeuren en wat het moet doen voor mij om in evenwicht te blijven. Het enige wat ik moet doen, is voelen wat er binnenin mij omgaat... en dat is nu net wat soms zo moeilijk is. Dromen brengen me dichter bij mezelf.
Laten datgene los wat me in de echte wereld vasthoudt en laten me voelen wat het is om vrij te zijn in mijn eigen hoofd...
|
|
| 02-10-2016 |
 Droom 264: post apocalyptisch |
Ik heb het gevoel alsof er zich iets post apocalyptisch afspeelt. Weet niet wat er gebeurd is, maar er heerst chaos. Mensen zijn out of control. Slecht geworden. Ik zit op een slaapkamer met een klein venster in de deur. Ik zie iemand afkomen en probeer de deur snel op slot te doen, maar ik ben te laat. Iemand met een grauw/grijzige huidtint en scherpe tanden wil me bijten. Ik probeer hem te weren, maar plots merkt hij in de kamer een soort ijzeren dossierkast op. Hij staart de kast aan en verstart. Ik krijg op dat moment een soort van flash-back en zie een beeld van hem in de kast, alsof hij heel zijn leven daar heeft doorgebracht. Hij neemt met zijn dunne knokige armen de schappen van de kast vast alsof hij terug in de smalle ijzeren kast wil kruipen. Ik merk aan zijn blik dat hij precies niet echt aanwezig is. Met mijn hand raak ik zijn arm aan en aai hem begripvol over zijn gladde huid.
|
|
|
|
|
| 31-08-2016 |
| Droom 263: koude pannenkoeken |
Ik zit aan een tafeltje met mijn moeder voor een koffie. Ik sta op en wandel naar de toonbank voor een koffie te bestellen en vergeet bijna mijn moeder haar koffie. Ik draai me om naar haar tafel en roep naar haar of ze ook een koffie wil. Ze zegt dat ik nog twee koffies moet bestellen want haar zus zit plots ook aan de tafel. De dienster is al bezig met mijn koffie aan het koffiemachine en ik vraag haar of ze nog twee koffies kan bijmaken. Mijn stem wordt een beetje hees. Ze staat nu voor me aan de toonbank met drie borden voor pannenkoeken. Ze begint met het eerste bord en schikt het vol met o.a. fruit en slagroom. De pannenkoek vouwt ze vierdubbel en legt ze er bovenop. Dan begint ze aan het volgend bord en ondertussen breng ik die ene pannenkoek al naar de tafel. Als ik terugkom ligt er een bord met enkel een pannenkoek op. Ze is druk in de weer en ik breek een stukje van de pannenkoek om te proeven. Een oudere dame staat naast me en ziet het. Ik maak er een grapje over dat ik moet proeven of ze wel goed zijn. De pannenkoek is eigenlijk koud en een beetje taai. Ik breek nog een stukje af en geef het aan de dame naast me. Ze proeft en zegt tegen me "Ga je er iets van zeggen?". Als de dienster passeert vraag ik haar na of het normaal is dat die pannenkoeken nog koud zijn. Mijn stem is nu weer erg hees en ik moet plots in het engels spreken, alsof ze me anders niet zou verstaan. Aan ons tafeltje zitten nu twee van mijn moeder's zussen en ze hebben al twee borden op, maar de pannenkoek hebben ze laten staan. Ik zeg tegen hun dat ik zal vragen of ze ook hun pannenkoeken nog willen opwarmen. De dienster is een beetje gegeneerd en zegt dat ze de pannenkoeken zal opwarmen, maar plots staat haar baas naast haar. Terwijl ze een nieuwe pannenkoek uit het pak neemt zegt ze tegen hem dat ze zo snel werkt als ze kan, maar ze lijkt me eerder een beetje nonchalant en onhandig. Ze probeert de nieuwe pannenkoek in vier te vouwen, maar dit lukt niet zo goed.
|
|
|
|
|
| 02-08-2016 |
| Droom 262: injectienaalden in zee |
Ik ben samen met iemand onder water in zee, aan het duiken ofzo denk ik, maar ik heb geen duikmateriaal aan. Het is een rotsachtig waterlandschap. Ik voel dat hij mij wil verdrinken, dus ik wil hem voor zijn en probeer hem te verdrinken. Ik neem zijn beide handen vast, zodat hij die niet meer kan gebruiken om te zwemmen of om zich te verweren. Hij hangt gestrekt ondersteboven, dus met zijn voeten naar boven. Hij stribbelt een beetje tegen, maar blijft voor de rest behoorlijk stil hangen. Eén keer krijgt hij één hand losgetrokken en probeert hij me te grijpen. Het verdrinken duurt lang en als ik denk dat het gebeurd is, blijkt hij toch nog te leven.
Later, meer naar de kust toe, merk ik plots injectienaalden op in het zand. Sommigen nog met de bescherming rond, maar anderen niet. Sommigen hangen zelfs nog bloed aan. Ik ga ervan uit dat de mogelijk besmette naalden van junkies zijn en raap ze op uit het het water zodat niemand kan geïnfecteerd geraken door er per ongeluk op te trappen ofzo. Ik vaag me wel af of het een goed idee is om ze op te rapen met mijn blote handen. De persoon bij mij gooit de naalden ver van ons weg, maar ik zeg dat we ze moeten weghalen zodat niemand anders zich kan verwonden.
|
|
|
|
|
| 29-07-2016 |
| Droom 261: inbouwkast met kampeermateriaal |
Ik ben in een huur-appartement. Nog maar heel recent en ook tijdelijk denk ik. Mijn kleren zitten nog in een valies. Als ik in de slaapkamer kom, merk ik plots een ingebouwde kast op, in de muur. Je zou op het eerste zicht niet denken dat het een kast is. Ze blendt helemaal in met de muur. Ik zie enkel de streepjes van de omtrekken en verder geen deurknoppen of zo. Ik doe het bovenste deurtje open en zie kampeermateriaal liggen. Aangenaam verrast neem ik de tas met een tent uit de kast en leg ze neer op het bed. Onder deze kast zitten kleine schuifjes en ik ontdek dat ik er op moet duwen zodat het voorste paneeltje schuin open klikt en ik het als handvat kan gebruiken om het schuifje open te trekken. Ik herinner me niet meer wat er in zit, maar de schuifjes waren van redelijk ruw hout, alsof ze niet helemaal behandeld waren. Als ik de tent wil bekijken, zit ik plots in een grote tent. Er staan twee bedden, beiden mooi opgemaakt, maar toch voelt het alsof ze al heel lang onbeslapen zijn geweest. Ik check voorzichtig of er geen muizen ofzo op de bedden zitten. Er liggen enkele kattenspeeltjes op de bedden. Ik kijk op de tas van de tent. Daar staat een afbeelding op van de inhoud, namelijk twee groene tenten. Ze lijken niet zo groot, maar toch is het één twee-persoonstent en één één-persoonstentje. De tentjes staan vast tegen mekaar, maar toch zijn het twee aparte tenten. Ik vind op het bed plots verstopt tussen de dekens/kussens een wit boekje, harde kaft, met baby-namen en er staat plots nog een andere vrouw in de tent. Ze is zwanger en heeft het boekje in haar handen dat ik net gevonden had. Ze bladert door het boekje en ik zie dan haar man onverwachts staan in de deuropening. Zij merkt hem niet op en hij blijft daar even staan kijken naar haar. Het is net of ik er niet ben, maar enkel een onzichtbare toeschouwer ben. De man is kwaadaardig. Ik zie het in zijn blik. Wanneer hij naar haar toestapt, zie ik dat zij het liefst het boekje zou willen wegstoppen, maar dat ze zelf beseft dat het te laat is, omdat hij het boekje al gezien heeft. Ze probeert te doen alsof er niets aan de hand is, maar ik merk dat ze doet alsof. Het lijkt wel alsof ze haar zwangerschap wil verbergen ofzo en, ondanks haar groeiende buik, de man haar nu pas 'betrapt'.
|
|
|
|
|
| 14-07-2016 |
| Droom 260: autopsie |
Ik lig verdoofd op de operatie-tafel. Alles is zwart. Ik heb het gevoel dat ik niet de persoon ben die er hoort te liggen, alsof ze me verwisseld hebben met iemand anders. De dokter geeft aan tegen de andere dokter dat hij eraan gaat beginnen. Ik kan perfect horen wat ze zeggen, maar kan zelf niet spreken of bewegen. Ik ben bang voor de operatie, omdat ik bewust aanwezig ben. Ik vrees voor de pijn die komen gaat. Het koude metaal van de scalpel doorboort mijn huid ter hoogte van mijn borstkas en glijdt vlotjes naar beneden richting mijn navel. Ik blijk de pijn niet te voelen. Twee handen nemen mijn huid vast en leggen me helemaal open. Daarna voel ik de twee handen mijn ribbenkast vastnemen en ook deze met een kraak-beweging opentrekken. Ik vind het eng. Op het moment dat ik de koude vingers van de twee handen rond mijn hart voel gaan, voel ik een enorme drukkende benauwdheid, alsof er iets heel zwaars op mijn borstkast ligt. Terwijl de handen mijn hart terug loslaten, voel ik me héél traag ontwaken uit de droom en heb ik het gevoel dat dit een autopsie was? Was ik dood?
|
|
|
|
|
| 09-07-2016 |
| Droom 259: tand-operatie |
|
Ik moet naar het ziekenhuis voor een operatie. Blijkt iets aan mijn tanden te zijn. Na de operatie voel ik helemaal niets van pijn ofzo, dus het was minder ernstig dan ik dacht. Als ik erna bij de huisarts zit, blijkt dat ik nog op controle moet op maandag de 8ste, of maandag over 8 dagen.. in ieder geval iets met maandag en 8. Ik zeg tegen de huisarts dat ze me daar na de operatie niets van gezegd hebben. De huisarts doet niets eigenlijk. We hebben gewoon een babbeltje. Ik heb het gevoel dat ik daar meer zit voor hem, dan voor mij. Als ik na het doktersbezoek naar huis wil vertrekken, wens ik hem nog een fijne avond en hij laat me weten dat hij de rest van de avond gewoon achter zijn computerscherm zal zitten. Ik spoor hem nog aan om iets leuks te gaan doen. Hij lijkt me een eenzame man.
|
|
|
|
|
| 02-06-2016 |
| Droom 258: paarse Paasbloemetjes |
We zijn bij het huis van mijn overleden grootouders. Oma kwam in beeld, maar ik kan haar niet meer plaatsen in het verhaal. Het is rond Pasen denk ik, want de bloemetjes doen me denken aan Pasen. Gele bloempotten met kleine paarse bloemetjes in. Ze zijn denk ik nog niet helemaal open gebloeid. Mijn zus en ik geven de bloemetjes een plaatsje buiten in de tuin. Opa leeft naar mijn gevoel in de droom nog en we zetten voor hem twee bloemetjes neer op de vensterbank naast de deur in de veranda. We denken dat hij dat wel fijn zou vinden. Er is voor iedereen een bloempotje voorzien. Als we bij de bloemetjes van mijn nichtje zijn aangekomen, zeg ik tegen mijn zus, we kunnen deze bij haar graf zetten. Ze vindt dat een goed idee en ik draag ook haar bloempot samen met nog twee andere bloempotten naar buiten.
Ik begin me plots te herinneren dat ik haar vorige week nog een berichtje heb gestuurd, alsof ze nog leefde. Ik krijg het benauwd en neem mijn gsm om te checken of dat echt gebeurd is of niet. Mijn vermoeden klopt. Ik stuurde haar nog een bericht, maar ik ben helemaal overstuur, want ik zie dat ze daar nog op geantwoord heeft (ik herinner me niet meer welke woorden er in stonden, maar ik zie wel smileys, onder andere een hartje). Dit kan niet kloppen. Ik kijk naar de datum van het laatste bericht dat daarvoor heeft plaatsgevonden en dat bericht dateert van 10-10-2015. Dat zou het laatste bericht voor haar overlijden geweest zijn. Ik barst in tranen uit. Het is alsof ik nu pas besef dat ze er niet meer is en dat ik berichtjes van haar ontvangen heb vanuit het hiernamaals. (tijdens het typen van deze zin heb ik eerst zonder dat ik het door had 'over haar' ipv 'van haar' getypt... per ongeluk??)
Mijn vader is me aan het duwen op een denkbeeldige schommel in de achtertuin van mijn ouders. Ik ben nog altijd heel erg overstuur en aan het huilen. Ik vraag of hij de schommel wil stoppen omdat ik wil praten. Hij blijft nog een hele tijd door duwen. Ik moet het echt een keer of drie/vier vragen voor hij er eindelijk mee stopt en krijg geen reactie van hem. Ik ga naar binnen en zet me aan de keukentafel. Mijn moeder staat in de keuken de afwas te doen. Ook zij maakt geen aanstalten om met mij te praten. Ik leg mijn armen gekruist voor mij op tafel en plaats mijn hoofd ertussen. Mijn hele lichaam schokt van het heftige snikken. Ik voel een enorme drang om getroost te worden. Mijn moeder vraagt dan heel kort wat er is. Ik vertel haar dat ik berichtjes heb ontvangen van mijn nichtje en ik wil het haar tonen op mijn gsm, maar ze kijkt niet. Ze antwoordt alleen maar dat dat niet kan omdat ze er niet meer is.
Ik word wakker met een betraand gezicht en kan nog niet meteen stoppen met huilen omdat ik nog een tijdje in het gevoel van de droom blijf hangen.
|
|
|
|
|
| 28-05-2016 |
| Droom 257: azen 6 |
In deze droom ben ik een kind. Ik ga samen met twee andere kinderen (jongens denk ik) stiekem een verlaten huis binnen. We doorzoeken de kamers, maar we moeten stil zijn dat we niet opgemerkt worden. Het is me dan nog niet duidelijk door wie. We klimmen op een ladder naar boven door de opening in het plafond. Als ik terug naar beneden klim, krijg ik last van hoogtevrees. De ladder lijkt nu erg horizontaal te hangen en de sporten staan ver uit mekaar waardoor ik bang ben om er tussendoor te vallen. Hij staat ook niet zo stevig waardoor hij wat wiebelt. We proberen terug naar buiten te sluipen want we zijn niet alleen daar. Als we terug buiten zijn, zien we door het gordijn van een kamer een klein meisje van een jaar of drie/vier met een beertje van het raam wegstappen. De jongen wil terug naar binnen gaan om het meisje te redden, maar ik ben ervan overtuigd dat het een illusie is. Ik geloof namelijk dat er in het huis een soort van robots ofzo aanwezig zijn die ons waanbeelden kunnen tonen en ik heb het gevoel dat ze ons terug naar binnen willen lokken. De robots zien eruit als mensen, maar ze zijn het niet en ze zijn erg kwaadaardig. Ik krijg de jongen omgepraat om niet meer naar binnen te gaan. Later in de droom gaat hij stiekem zelf terug, maar het is precies of ik nu hem ben. Hij (ik) gaan naar binnen en vinden er een briefje dat geschreven staat op drie vierkante nota-blaadjes. Ik zie (ben nu buiten en ben een andere jongen?) twee van de 'robot-mensen' uit het huis stappen en wil de jongen in het huis verwittigen. Ze lijken met meerderen te zijn. De jongen kan naar buiten glippen met de briefjes en bukt zich in de tuin tegen de muur waar hij (ik) de briefjes leest. Ik kan me niet meer herinneren wat er op staat. Hij besluit om de briefjes mee te nemen naar huis, maar kijkt eerst voorzichtig door het raam boven zijn hoofd of het veilig is om onopgemerkt weg te glippen. Hij (ik) ziet niemand, maar toch blijkt iemand hem gezien te hebben. Hij begint te rennen naar zijn huis. Kriskras door de straten in zijn wijk probeert hij de achtervolger kwijt te geraken, maar dat lukt niet. Als hij bij zijn huis aankomt, doet hij vliegensvlug de deur achter zich op slot. Hij (ik) denkt dat hij daar veilig is en de 'robot-man' daar niet kan geraken, maar dan wordt er op de deur gebonkt. In close-up zie ik de deur 'bewegen' door het gedreun, als in een cartoon. Zijn moeder is ook daar en die doet snel de achterdeur en garagepoort op slot. De garagepoort werkt met een rare rond sleutel. Precies gelijk uit een ruimteschip in een science-fiction film ofzo. De moeder vraagt aan de jongen of haar andere zoon ook daar buiten was, maar de jongen liegt om haar niet ongerust te maken en antwoord iets met azen 6 ofzo, de speelkaart (azen 6?!).
|
|
|
|
|
| 26-05-2016 |
| Droom 256: Costa Rica |
Ik heb een reis gepland met drie vrienden naar Costa Rica (denk ik, ook al dacht ik eert dat het ergens was dat begon met een I). We zitten op een grote boot, waar ook een concertzaal aanwezig is. Een vriendin en ik zijn op zoek naar een toilet en ik probeer er een te vinden in de buurt van die zaal. Er is niet zo veel volk. Ik loop een smalle donkere trappengang op die uitloopt op de zaal. Er ligt donkere tapijt op de smalle trap, gelijk in de cinema. Ik zie rode stoffen zeteltjes. Hier is geen toilet. Ik had een vriendin horen zeggen dat er een toilet is op de tweede verdieping en ik zit nu op de vijfde. Ik snel naar de grote trappenhal, loop de brede trappen af naar de tweede verdieping en zoek naar de juiste deur. Als we ze gevonden hebben, gaat zij naar het toilet en ik blijf op de gang staan. Ik doe een babbeltje met de werkneemster aan de deur en zeg dat ik het geweldig vind zo een grote boot. Ik vraag me af of je ook aan de buitenkant rondom kan lopen om naar het water te kunnen kijken. Ik was vergeten dat ik ook dringend moest en voor ik het door heb zit ik op die gang op een toilet. De werkneemster vraagt of alles ok is en ik vind het wat vervelend dat ze tegen me praat terwijl ik op het toilet zit. Ik bedenk of ik me samen met de wc-pot kan verplaatsen.
We zitten nu met zijn vieren in de auto, onderweg naar de luchthaven. Ik check of ik alles bij heb, identiteitskaart, rijbewijs,.. en ik kom tot de conclusie dat ik mijn bankkaart thuis vergeten ben. Ik had die eerder die dag nog nodig in een winkel. Mijn vrienden zijn geïrriteerd. Ze willen hun vlucht niet missen door mij. Het vliegtuig vertrekt om 01.00u 's nachts en het is nu rond 18.00u, maar we moeten nog een heel eind rijden. De klok in de auto is moeilijk te lezen want de wijzers lijken steeds te veranderen. Volgens de bestuurder is het kwart voor 6. Ik tel uit dat we rond 24.00u gaan aankomen aan de luchthaven. Ze kijken niet blij omdat ze het heel erg krap vinden. We komen praktisch met de auto voorbij mijn huis gereden, dus ik vraag aan de bestuurder om toch gewoon even te stoppen zodat ik mijn kaart snel kan uithalen. Hij stopt aan mijn huis. Ik loop snel naar binnen en grijp de kaart. Als ik terug in de auto stap en mijn kaart bekijk, vraag ik me af of ik wel de juiste kaart heb meegenomen.
|
|
|
|
|
| 06-05-2016 |
| Droom 255: man met geweer op het bospad / zand rond huis |
Ik heb net gedoucht en met de handdoek nog rond me gewikkeld ga ik naar buiten. Ik wandel het bos in. Er staat daar een staander met papieren op waar ik iets moet gaan invullen. Mijn handdoek is net iets te klein waardoor ik ze stevig moet vasthouden zodat ze rond me blijft. Ik wandel over het bospad en passeer een man. Hij lacht sadistisch en haalt een geweer te voorschijn. Hij richt het geweer op mij en ik begin te lopen. Hij blijft richten, maar ik ben tijdig binnen en sluit de deur snel achter me. Mijn moeder is ook daar. Ik waarschuw haar dat we alles gesloten moeten houden en wegblijven van de ramen en deuren. Ik bel de politie op het nummer 555 en krijg een man aan de lijn. Als ik uitgelegd heb wat er gebeurd is zegt hij me dat ik een kladblad moet klaar houden, maar terwijl ik een kladblad aan het nemen ben duw ik per ongeluk op een toets waardoor de verbinding wegvalt. Er staat nu 5556 op het scherm. Ik bel meteen terug op het nummer 555 en krijg nu een vrouw aan de lijn. Ze is al op de hoogte van het gebeuren, maar ook deze verbinding valt weer weg. Ik beslis dan terug te bellen met mijn eigen gsm en als ik diezelfde vrouw weer aan de lijn krijg, zegt ze me dat ze ook van telefoon verwisseld is zodat de verbinding niet meer zou wegvallen. Ze geeft me nog heel wazige uitleg daarna waarbij ze me de naam van iets geeft ... island of zoiets en een halve telefoonnummer. Ik zou daar naartoe moeten bellen volgens haar, maar als ik dan vraag waarom ze me niet het volledig nummer kan geven zegt ze dat ik de rest gemakkelijk kan opzoeken op het internet. Ik vermoed dat het iets te maken heeft met privacy-regels ofzo. Er is ondertussen familie op bezoek en zij gaan nogal nonchalant om met de ramen en deuren. Ik ben geïrriteerd en herinner hun eraan dat alles gesloten moet blijven omdat de man met het geweer nog steeds rond het huis kan hangen. Het is inmiddels al donker buiten.
Ik ben bij mijn ouders thuis, kijk uit het raam en merk op dat buiten alles veranderd is. De huizen, straten,... alles is weg. Afgebroken. Er ligt alleen nog droog donkerbruin zand.
|
|
|
|
|
| 02-05-2016 |
| Droom 254: reptielen op de foto |
Ik ben onderweg naar een vakantie. Heb mijn spullen ingeladen in de koffer van een auto. Mijn laptop heb ik ook bij. Ik heb een foto genomen van een stuk dorre struik/gras-achtige begroeiing. Als ik de foto bekijk (ik denk op mijn laptop) in detail, merk ik plots een aantal schubreptielen op die gecamoufleerd zitten in de dorre bruine omgeving. Het lijken agamen(?). Ze bewegen niet. Eentje lijkt ingedraaid in een heel dun wit vliesje, als een soort cocon. Ik maak me zorgen dat hij gevangen is door een ander dier. Een andere agaam valt plots uit de struik en belandt op mijn slaapkamervloer. Hij ligt op zijn rug en lijkt op sterven na dood. Ik wil hem vangen zodat ik hem kan redden van hetgeen hen 'inkapselt', maar hij slaagt erin zich te verstoppen ergens onder het deken van mijn bed. Ik richt me terug op het scherm naar de foto en zoom nog verder in. Heel onderin de struik, op de vloer van mijn slaapkamer zie ik nu nog een bruine kikker zitten. Ook dit diertje zit heel gecamoufleerd en onbeweeglijk stil. Ik ben verbaasd wat er allemaal in mijn slaapkamer verstopt zit en scrol nog wat verder met de foto om te zien wat ik nog zou tegenkomen. Er lijkt plots beweging te komen in een tak. Ik spoel de foto terug en zie dat de tak eigenlijk de kop van een slang is. Ik speel het beeld verder af en zie de slang over de vloer uit de struiken komen. Ondanks zijn bruine gecamoufleerde kop heeft hij over de rest van zijn lijf mooie zwarte vlekken. Hij wordt meteen gevolgd door nog een tweede slang. Ik maak me een beetje zorgen dat er stiekem slangen op mijn slaapkamer zitten, maar vooral dat de agamen en kikkers in gevaar zijn.
|
|
|
|
|
| 25-04-2016 |
| Droom 253: zwemmen |
|
Ik ben in een zwembad. Het is er vrij duister, maar er is meer verlichting onder het water. Er is weinig volk in het bad. Max 4a5 mensen. Ik ga volledig kopje onder, duw me af tegen de kant en kom pas terug boven water als ik de overkant bereikt heb. Ik draai me om en zwem op dezelfde manier nog een paar keer op en af. Het voelt fijn aan. Sereen.
|
|
|
|
|
| 24-04-2016 |
| Droom 252: elektrische kabels in het water |
Ik kom mijn slaapkamer (niet mijn echte slaapkamer) binnen en merk dat er een konijntje aan de deur heeft geplast. Ik gooi een beetje water over de gele urine en probeer het op te vegen met een doek, maar de urine is een dikke olie-achtige substantie die ik niet goed weg krijg met het water. Het water begint plots verder uit te lopen over de vloer en ik probeer met de doek om te voorkomen dat het water onder het bed loopt. Het water is echter plots zo veel dat ik het in een mum van tijd al tot aan de andere kant van de kamer hoor lopen. Ik begrijp niet waar al dat water vandaan komt want ik heb maar een heel klein beetje op de vloer gedaan. Plots bedenk ik me dat er aan de andere kant van de kamer stroomkabels en elektrische toestellen op de vloer liggen. Ik haast me er naartoe en grijp mijn telefoon uit het water. Ik zie dan dat er een gat in de vloer zit waar de elektrische kabels doorheen gaan richting kelder. Een stopcontact hangt net ter hoogte van het gat en is volledig onder water. Ik zoek iets waarmee ik de kabel uit het water kan vissen zodat ik niet geëlektrocuteerd word als ik het aanraak. Ik vind iets met een plastieke steel, maar als ik terug bij de draden kom is het water al helemaal weggelopen. Ik vraag me af of er geen waterschade zal zijn in de kelder.
|
|
|
|
|
| 22-04-2016 |
| Droom 251: cursusblok/synthesizer |
Ik heb de opdracht gekregen om een verhaal te schrijven, maar mijn blaren zijn op. Te voet wandel ik door een klein pittoresk dorpje met kasseien kronkelige straatjes tot aan een winkelgedeelte. Ik stap een winkel binnen en zoek tussen de schriften naar een geschikte cursusblok. Als ik dan mijn verhaal begin te schrijven, merk ik dat de woorden tot drie bladzijden verder doorgedrukt zijn. Ik scheur de bedrukte bladeren er tussenuit. Het schrijven gaat heel vlot, want het verhaal moest minstens 40 regels lang zijn en ik zit er ruim over.
Ik ben in de kelder van mijn ouders en koppel de stroomkabels aan van een synthesizer. Ik speel een paar noten, maar bedenk me dan dat er nog mensen zitten en stop met spelen. Ik schakel de powerknop uit, stap op van de stoel en draai me om voor weg te stappen, maar dan zegt er iemand dat ik niet moet stoppen en ze willen dat ik doorspeel. Ik denk ok dan zal ik nog wat spelen, maar net op het moment dat ik dat denk, merk ik dat het zicht van mijn linkeroog erg wazig begint te worden. Ik zie er bijna niets meer door. Ik denk in mezelf dat het misschien een voorteken is dat ik om één of andere reden niet zou mogen verder spelen, maar ik doe het toch. Ik zet me terug op de stoel en begin een zelfgeschreven lied (echt) te spelen. Het klinkt mooi.
|
|
|
|
|
| 19-04-2016 |
| Droom 250: biggetje |
Ik zie een ren met kleine biggetjes langs de straat in een woonwijk. Aan de overkant van de ren staat een huis waar er heel veel vuilnis aan de straatkant staat. Ik hoor tussen het vuil een geluid en beslis om de vuilnis te doorzoeken om te zien waar het geluid vandaan komt. Voorzichtig graaf ik dieper door de vuilnisbelt tot ik plots een klein bemodderd kinderrugzakje zie liggen. Ik heb al een voorgevoel wat ik erin zal aantreffen en als ik de rugak open zie ik inderdaad op de bodem het levensloze lijkje van een modderig klein baby varkentje. Mijn hart breekt. Ik zie aan de zijkant van het huis een moeder met twee kinderen lopen. Een jongen en een meisje tussen de 4 & 7 jaar oud. Ik ga er naartoe en confronteer de moeder met wat ik net tussen haar vuilnis heb aangetroffen, want ik vermoed dat één van de kindjes een biggetje uit die ren aan de overkant heeft weg gegraaid en in een rugzakje gepropt waardoor het biggetje is gestikt. Ze reageert nogal onverschillig en probeert me af te wimpelen. Ik begrijp haar kille reactie niet.
|
|
|
|
|
| 05-04-2016 |
| Droom 249: planten op de trap |
Ik woon samen met een man (niet echt) in een appartement (niet echt). Hoewel wij in de droom een koppel zijn voelt hij meer aan als een vreemde die ik amper ken. Twee van zijn kameraden zijn blijven logeren en als ik 's morgen de trap op ga om naar de badkamer te gaan, merk ik dat de gasten mijn tegel-plinten hebben stuk gemaakt. Bij twee tegels zit er een gat in en twee andere tegels zitten los van de muur. Ik roep mijn partner om te tonen wat zijn vrienden gedaan hebben. Hij komt kijken en kan niet goed begrijpen hoe zij in staat zijn geweest om zoiets te doen. Ik ga ondertussen stilletjes de badkamer in en jaag me er verder niet in op.
Als ik later terug de trap afga, is de trap plots veel breder en er staan planten in potten aan de zijkanten van de treden. Er valt veel zonlicht op de trap, net alsof het buiten is. Ik orden de potten mooi op een rijtje en haal de planten die niet meer goed zijn er tussen uit. Er staan ook enkele beeldjes tussen en cactussen. Een cactus valt uit de pot als ik ze probeer te verplaatsen want de grond is kurkdroog. Ik probeer ze zo goed mogelijk op te rapen zonder teveel geprikt te worden. Als ik helemaal onderaan de trap kom zie ik een zacht plastieke bak staan. De bak is deels gevuld met water en waterplanten. Als ik de bak omdraai merk ik echter dat er ook een salamander in zit en nog een deel mooie vissen. Ik denk dat de bak van mijn moeder is, maar weet niet wat die daar doet. Met een visnetje probeer ik uit te zoeken wat er allemaal in die bak zit. Een school heel kleine visjes zwemmen constant in het netje. Als ik het visnet eruit haal moet ik heel goed kijken dat er geen visjes in het net zijn blijven hangen.
|
|
|
|
|
| 01-04-2016 |
| Droom 248: wolf & watermeloen |
Mijn opdracht is om een verhaal te maken over een wolf en een watermeloen inclusief schetsen met aanduidingen. Ik heb de mond van de wolf al geschetst en de volledige watermeloen met enkele aanduidingen, maar dat komt blijkbaar te simplistisch over. Een raadgever zegt me dat ik bijvoorbeeld de doorsnede van de meloen kan aanduiden met X tot de macht 2 voor de buitenste ring, X tot de macht 3 voor de volgende ring, X tot de macht 4 voor de derde ring, etc.. en zo naar de kern toe.
De docente begint al te stofzuigen en ik raak opgejaagd omdat ik nog geen verhaal heb. Iemand naast me stelt me nog een vraag, maar ik antwoord dat ik geen tijd heb. Ik neem mijn smartphone erbij en google naar verhalen over wolven om inspiratie op te doen zodat ik nog op tijd een verhaal klaar krijg.
Er kwam nog een ander gedeelte voor in de droom, maar dat ben ik kwijt.
|
|
|
|
|
| 17-03-2016 |
| Droom 247: wankele koelkast |
|
Ik ben op doorreis naar een school ofzo en moet onderweg de nacht doorbrengen op een wankele koelkast met schuifjes. Er is ook een sofa maar die is al in gebruik genomen door mijn slapende vader. Ik heb een lieve hond bij mij. Ik klim even van de koelkast af om met mijn voeten in een nabij gelegen meer te gaan staan. Het water is ijskoud. De hond komt mee in het water staan en ik spoel zijn hoofd en hals een beetje met water. Als ik terug op de koelkast klim om te gaan slapen lijkt deze plots veel hoger en nog veel onstabieler dan het al was. Ik heb schrik om er af te vallen en ik vraag me af of de hond nog trouw bij mij gaat blijven als ik de school bereikt heb en daar de hele dag lessen moet volgen.
|
|
|
|
|
| 10-03-2016 |
| Droom 246: platte wereldbol |
Ik ben de muziek aan het einde van een film aan het bewerken. Het is en science fiction denk ik want ik zie op het scherm de wereldbol op een zwarte achtergrond. De wereldbol komt dichter in beeld en draait langzaam rond waardoor ik merk dat ze aan ene kant plat is. Het lijkt op een voetbal die niet volledig opgeblazen is waardoor één kant nog vlak is. Ik wil het nog eens tegoei zien en spoel de film terug (ik doe dit een paar keer) tot net op het punt waar ik de overgang zie tussen bol & plat. Ik zie plaatsaanduidingen gelijk als op een atlas. Het beeld loopt dan door richting zwarte ruimte en ik probeer de muziek net op het juiste moment erin te plakken zodat er niet teveel tijd tussen zit, maar ook niet te snel. De wereldbol moet eerst onderaan het beeld volledig uit zicht zijn en dan even alleen maar het zwart van de ruimte waarna de muziek verschijnt.
|
|
|
|
|
| 09-03-2016 |
| Droom 245: ontsnappen met het meisje |
Veel details vergeten die naar mijn gevoel wel belangrijk waren.
Het kleine meisje is in gevaar. Ik probeer haar te weren tegen de gevaren in haar eigen thuisomgeving. Het is al donker buiten en we zijn buiten in de tuin. Ik verstop me, maar iemand komt uit het huis en heeft me opgemerkt. Ik wil beginnen vluchten, maar ik moet het kleine meisje mee krijgen. Ik heb twee messen vast en begin te vechten met de man die ons wil tegenhouden. Hij slaagt erin om één mes van me af te pakken. Ik bescherm het meisje met mijn arm waardoor ik tot drie maal na mekaar op vrijwel dezelfde plek in mijn onderarm wordt gesneden. Het is een diepe snee. Ik voel geen pijn, maar er is wel veel bloed. Ik zeg tegen het meisje dat ze moet beginnen rennen. Ze wil niet, maar beseft wel dat ze moet voor haar eigen veiligheid. Ik grijp haar arm en we rennen samen. Dan begint ze toch tegen te pruttelen, dus ik neem haar op en ren zo verder.
We zijn bij een ander huis. De sleutels van de buitendeuren ontbreken. Ik probeer een sleutel van een ander slot, maar dat past niet. Iemand die ons wil helpen en eerder in het verhaal voorkwam, maar ik weet niet meer juist hoe, neemt een stuk doek en bindt die stevig rond mijn arm om het bloeden te stelpen.
Er ging nog een heel gedeelte aan vooraf, maar ik weet niet meer hoe het allemaal samenhing.
|
|
|
|
|
| 08-03-2016 |
| Droom 244: voorstelling/vlinder |
Ik ben met enkele familieleden (L, K, F, N & C) op een voorstelling. Het is donker in de zaal en we zitten op zachte bordeaux stoelen. Het is een goede voorstelling (herinner ik me niet veel meer van). Na de voorstelling verlaten K&F meteen de zaal, maar ik blijf nog even zitten omdat het ontzettend druk & aanschuiven is om naar buiten te gaan. Ik zie dat N&C ook nog blijven zitten. Ik ben blij want ben graag in hun gezelschap. We babbelen nog wat na en C maakt mijn haren, die in een staart zaten, los. Ze kamt mijn haren alsof ze een kapster is en ik zeg nog voor te grappen dat ze niet mag knippen, maar even later voel ik een schaar door mijn haren gaan. Ik verschiet een beetje, maar vertrouw op haar dat ze weet wat ze doet. Ze knipt het af tot net iets onder mijn oren & geeft me dan nog wat tips. We babbelen nog wat na en dan begint er onverwachts nog een komisch stukje op het podium. Ik vind het erg grappig en lach luidop mee.
Ik wandel over een smal pad door een tuin en kom allerlei bloemen en planten tegen. Ik kijk uit waar ik mijn voeten neerzet dat ik niets plat trap. Ik zie een gele tulp en iets waarvan ik denk dat het een vlierbloesem is en geel-kleurige vijgenplanten. Er wandelen nog mensen achter mij en ik denk ook een stuk voor mij. Ik zie plots geweldig mooie vlinders rechts langs het pad. Eén kleiner limoen-groen vlindertje trekt als eerste mijn aandacht, maar als ik dichter kom merk ik plots een heldere gelig-oranje vlinder met prachtige strak afgetekende ogen op haar vleugels. Ze is redelijk groot. Ik denk net iets groter dan mijn hand. Ik bewonder het beestje en wil er een foto van maken, maar een paar andere mensen (waaronder mijn moeder) zitten in de weg met hun camera's. Zij snappen de pracht van dit diertje niet en willen gewoon gretig hun foto hebben. Ik maak me kwaad en zeg dat ze aan de kant moeten gaan. Ze komen veel te kort bij de vlinder. Het beestje dreigt weg te fladderen, maar dan zie ik mijn vader met zijn handen ernaar grijpen om ze tegen te houden. Ik word nog bozer en zeg dat hij met zijn handen eraf moet blijven. Ik haal uit naar hem om hem tegen te houden het beestje te kwetsen, maar hij weert me af met zijn armen en krijgt toch het beestje vast. Ik zie de vlinder met gesloten vleugels naar beneden dwarrelen. Ik leg het in mijn handpalm. Het is nu opeens veel kleiner, grauw & geel-grijzig van kleur en de vleugels zijn helemaal verlept. Ik ben razend. Dit prachtige wezentje is vernietigd voor niets! Ik wil mijn vader los in zijn gezicht slaan om wat hij gedaan heeft, maar hij blijft me afweren met zijn armen en ik kan hem nauwelijks deren. Ik sla harder & harder tot mijn schouders ervan schokken en ik schiet wakker van de schokbewegingen.
|
|
|
|
|
| 28-02-2016 |
| Droom 243: Meuris |
Ik zie Stijn Meuris zitten buiten op een terras met nog een paar mensen. Het zonnetje schijnt & het is lekker warm. Ik wil graag eens met hem gaan babbelen. Het terras staat op een verhoging. Als ik langs loop 'val' ik op één of andere manier van de verhoging af en kan me nog net met één hand aan de rand van de muur vastgrijpen. Ik probeer mijn andere hand er bij te betrekken om beter grip te hebben, maar dit lukt moeilijk. Een vrouw heeft me zien hangen en komt heel op haar gemak naar me toe terwijl ze met nog een andere vrouw een praatje maakt. Ik erger me aan haar tempo want ik voel dat ik het niet lang meer ga kunnen houden. Ze neemt mijn hand vast en tilt me op alsof ze superkrachten heeft, maar net niet ver genoeg zodat ik nog half moet klauteren om er helemaal te geraken.
Ik zit in een klaslokaal. We hebben net testen afgelegd en zijn aan het wachten op onze resultaten. Ik weet niet of het de bedoeling is dat wij aanwezig blijven tijdens het wachten. Een meisje vraagt me om mijn naam in te voeren in haar gsm, maar ik heb moeite om de knopjes in te drukken. Ze reageren niet hoe het moet. Ik laat het invoeren aan haar over, maar ik zie dat het ook bij haar niet van de eerste keer lukt. Ze schrijft mijn naam dan ook nog eens verkeerd en gebruikt een L ipv een T. Als het gelukt is zegt ze dat ze er een hartje bij zal zetten om het zeker niet meer te vergeten. Ik vertrek want heb geen zin om daar te blijven als het niet nodig is. Als ik even later terug kom heeft iedereen zijn resultaten al gehad. Ik probeer ergens aan een computer te geraken om online mijn punten te kunnen opvragen.
Ik stap een kamer binnen. Doe de deur dicht, maar even later zie ik de kamer hevig op en neer gaan als een boot op volle zee die hevige stormen moet doorstaan. Ik doe de deur open en zie het golvende & kolkende water. De lucht is erg donker & grijs, maar ik zie dat ik niet zo heel ver van 'de kant' af ben en stap uit de kamer op de verhoging waar eerder Meuris in het zonnetje een terrasje zat te doen. Ik neem de kamer vast en sleep ze achter mij aan mee naar de kant alsof het een opblaasboot is.
|
|
|
|
|
| 01-02-2016 |
| Droom 242: twee lichtjes net boven mijn oog |
Twee kleine lichtjes, ongeveer ter grootte van erwtjes, verschenen net boven mijn oog (ik denk mijn linkeroog, maar ben niet meer zeker). Ik zag ze in de spiegel. Ik had het gevoel dat het engelen of zoiets waren. Ze gaven een beetje warmte af en hadden een vertrouwd gevoel. Ze hadden een wit-rozige gloed. Ik voelde de lichtjes bij momenten 'zitten' op mijn ooglid, maar het stoorde me niet. Ik voelde een zekere sereniteit door hun aanwezigheid.
|
|
|
|
|
| 31-01-2016 |
| Droom 241: inktvis |
Iemand naast me heeft een inktvis vast. Even later is de inktvis nog maar één 'arm' van het dier. De kerel vertelt me dat die arm ver kan uithalen als je de inktvis kwaad maakt. Ik zeg dat hij de inktvis niet zo kort bij mij moet houden, maar hij lacht en houdt hem met opzet op een afstand waarbij de inktvis mij net wel kan raken. Ik herhaal meermaals dat ik het meen en hij het dier verder van me weg moet houden, maar hij neemt mijn woorden niet serieus. Ik maak me kwaad en had een stokje of latje of zoiets in mijn hand waarmee ik hem begin te slaan. Het stokje begint te buigen en lijkt nu meer op een zweep. Ik blijf door slaan maar lijk hem niet te kunnen deren.
|
|
|
|
|
| 17-01-2016 |
| Droom 240: Les revenants |
Ik droomde dat ik een formule had uitgevonden die verklaarde wat er met de mensen in 'Les revenants' was gebeurd. Het zag eruit als een formule uit de organische chemie met een z-isomerische structuur, een dubbele binding en er kwam een X en een min-teken in voor 
|
|
|
|
|
| 15-01-2016 |
| Droom 239: spelletje uitgevonden |
Ik droomde vannacht dat ik een spelletje had uitgevonden. Het was zoiets als sudoku, maar dan met kleuren in plaats van cijfers en er zaten bommetjes achter de kleuren waar je niet op mocht klikken en er mocht maar één bommetje voorkomen per rij.
|
|
|
|
|
| 14-01-2016 |
| Droom 238: hamster |
Een kleine muisgrijze hamster is ontsnapt. (Het lijkt eigenlijk meer op een muis, maar in mijn droom denk ik dat het een hamster is). Het diertje is erg snel en ik probeer het te vangen met mijn handen. Na een paar pogingen slaag ik erin om hem te pakken terwijl hij de lucht in springt. Hij is zo klein dat hij volledig in mijn hand past. Het diertje bijt in een paniekreactie met zijn kleine vlijmscherpe tanden in mijn vinger. Als ik de hamster heb neergezet merk ik dat mijn vinger rood begint te worden. De rode plek wordt een blaar en terwijl mijn vinger meer en meer begint op te zwellen verkleurt ze van rood naar blauw naar paars. De blaar aan de zijkant van mijn vinger is enorm groot geworden en mijn vinger lijkt wel 3 keer zo dik van de zwellingen. Ik bedenk me dat ik naar de kliniek moet...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
