Ik ben in een speelgoedwinkel een cadeau aan het uitkiezen voor iemand, maar van de meeste dingen zijn de prijzen nogal hoog. Ik richt me vooral op de gezelschapsspellekes en op een houten karretje wat iets op de 200€ kost. De speelgoedwinkel lijkt opeens meer op een speeltuin en mijn aandacht gaat naar een gezelschapsspelleke waar je een knikker in een soort van gelei-achtige mat moet stoppen. Het spelletje spreekt me heel erg aan en opeens bevind ik me in het spel, in een nagebootst stukje jungle met een rivier erdoorheen. Ik voel aan het water van de rivier of het ook gelei-achtig is, maar het voelt gewoon aan als water en ik voel of daar ook knikkers in zitten. Ik bedenk of ik het spel voor mezelf zou kopen want het geeft me een blij gevoel.

Ik zie iets op mijn arm wat lijkt op een los stuk rot vlees en als ik het vastneem en van mijn arm af trek merk ik dat het een stukje van het vlees van mijn arm zelf was. Op die plek waar ik dat stuk weg trok begin ik wat van de huid rondom weg te plukken, omdat ik dat vieze donkerbruine en rottend uitziende vel van mijn arm af wil. Ik begin zelfs met een schaar stukjes vel weg te knippen totdat het gat in mijn arm groter word en ik opeens zie dat mijn arm vanbinnen een holle ruimte is met enkel een ijzeren skelet in, zoals van een robot.

Iets verderop staat een mechanische dinosaurus en ik stel vast dat ik de dinosaurus bestuur door de bewegingen die ik met mijn mechanische arm maak. Even later is de dinosaurus een heel pak kleiner zodat ik hem onder mijn arm kan nemen en op zoek ga naar iemand die iets van techniek kent om mij te helpen.

Later in de droom zweef ik op een soort van wolkje de lucht in. Doordat ik een beetje bang ben om eraf te vallen grijp ik me heel stevig vast rond de wolk en doe ik mijn ogen dicht zodat ik niet zie hoe hoog ik ga. Dan doe ik voorzichtig mijn ogen open en zie ik in de open en klare hemel een tak van een boom met mooie groene bladeren boven mij. Ik vind het heel mooi en ben blij dat ik niet zo hoog zit als ik dacht en dan drijf ik langzaam aan terug naar beneden tot ik op een grasperk land. Ik zie achter mij iets wat op een grote gele slang lijkt en hij houdt iets in zijn greep gevangen. Ik probeer ongemerkt ervan weg te lopen, maar de slang ziet me en wil me aanvallen. Ik neem het ding vast wat hij in zijn greep had en gooi het een eindje verder in de hoop dat hij terug daar op af gaat en dat lukt ook eventjes, totdat ik terug probeer weg te lopen. Hij keert zich weer om en komt achter mij aan en dan zie ik ook dat het eigenlijk geen slang is, want hij heeft poten zoals een leguaan maar dan veel groter. Terwijl ik aan het weglopen ben neem ik mijn gsm uit mijn broekzak om het natuurhulpcentrum op te bellen zodat ze hem kunnen komen vangen. Het duurt even voordat ik het nummer gevonden heb en als ik een vrouw aan de lijn heb en ik de situatie probeer uit te leggen hoor ik mijn eigen stem in een echo-vorm weerklinken. Ik zeg tegen de vrouw dat ik ga neerleggen en dan terug bel omdat ik een slechte verbinding heb, maar als ik dan wil terugbellen vind ik het nummer niet meer …

Ik ben in een hotel, samen met een kamergenote. Op de benedenverdieping van de hotelkamer is alles vrij primitief, maar als ik dan een verdieping hoger ga kijken zie ik een vrij luxueuze badkamer met jacuzzi en automatische massagetafel. Mijn kamergenote gaat op de tafel liggen om te testen, maar de massagetafel maakt een opgaande beweging waardoor mijn kamergenote er af wordt geworpen. Ik begin te lachen, maar merk dan dat ze haar echt pijn heeft gedaan. Even later gaan we met nog 2 mannelijke medereizigers op stap en ik betaal ergens aan de inkom van een danstent met een briefje van 20€ en ik krijg een hele handvol kleingeld terug. Dan stap ik de keet binnen op zoek naar de anderen en ga ik bij hun aan tafel zitten en ik toon aan 1 van hun mijn stapel kleingeld wat ik terugkreeg.

Ik ben in een shop van het werk en het is sluitingstijd. De kassa moet geteld worden en de deur gesloten. Als ik aan het tellen ben, voel ik me een beetje bang dat er nog iemand in de shop aanwezig is die me gaat overvallen. Tijdens het tellen van de kassa gebeuren er nog een aantal dingen. Zo moet ik nog snel even een rolluik half omhoog doen om mijn katten naar binnen te halen en daarbij stap ik even uit de winkel, buiten is het al nacht. Even later ben ik verder aan het tellen, maar moet ik dringend naar het toilet. Als ik op het toilet zit moeten er nog meer mensen opeens dringend en staan ze daar met een man of 5-6 aan het toilet aan te schuiven met de deur open. Ik vraag hun om de deur te sluiten maar de deur blijft open en dan sta ik maar op en denk ik, ik wacht wel even.

Dan ben ik weer alleen in de donkere winkel, of zo lijkt het toch, want opeens zie ik mijn vader in de raamopening met iemand babbelen die buiten staat. Ik zie niet wie daar staat, maar ik heb het gevoel dat het niet echt te vertrouwen is om dat raam open te laten terwijl ik dat geld aan het tellen ben.

Ik moest in Genk ergens zijn en mijn vader had me daar naartoe gebracht. Even later sta ik naast de straat naar mensen te kijken en voor ik het weet verzamelen er meer en meer mensen zich rond mij zodat er een heel publiek naast de straat staat. De voorbijgangers die door die straat moeten voelen zich ongemakkelijk, want het publiek begint dan luid te klappen. Ik bel mijn vader op om mij terug te komen ophalen en ik leg hem aan telefoon uit waar ik zit, nl. tegenover de videotheek op de straat van het station. Ik vind het niet meer leuk om tussen dat publiek te staan dus ik wandel iets verder op de hoek van de straat om daar op mijn vader te gaan wachten. Als ik hem zie, wandelen we samen terug naar de auto, maar we komen een winkeltje tegen waarvan hij zegt dat hij daarbinnen graag even wil gaan kijken. Ik ga mee het winkeltje binnen en het is een klein winkeltje waar ze handgemaakte beeldjes en kaartjes voor o.a. geboortes en sterftes maken. Ik vind het heel erg mooi en ik babbel nog even na met de verkoopster, terwijl mijn vader al verder wandelt en dan loop ik ook door tot bij hem.

De droom van vannacht speelt zich af op vakantie in Portugal. Op een bepaald moment ben ik in een bos, maar kan me niet meer herinneren welk tafereel er zich juist afspeelt.

Later in de droom ga ik met een student vrachtwagenchauffeur naar een souvernirswinkeltje. Als we de straat oversteken om er te geraken moet ik hem er eerst op attent maken dat de lichten op groen gesprongen zijn, want hij heeft dat zelf niet door. Dan aangekomen in het winkeltje zie ik iets leuk hangen en ik wil het graag meenemen, maar ik besef dat ik mijn portefeuille in de auto vergeten ben, dus ik vraag aan hem om mij even voor te schieten. Het ding wat ik wil kopen is ovaalvormig en doorschijnend gevuld met een doorschijnende gelachtige vloeistof en een gekleurde blubber erin met glinstertjes wat een mooi effect geeft als je ermee schudt. Ik twijfel nog even tussen de blauwe of de rode, maar dan neem ik de rode mee. Het kost 3,30€.

Terug aan de auto gekomen zitten mijn overleden grootouders in de auto. Omie achter het stuur en opie ernaast en ik zit op de achterbank. Het is ergens in de late namiddag en ik stel voor dat opie en ik na een tijdje kunnen afwisselen met rijden, omdat we een heel eind terug naar huis moeten. Omie zegt gewoon “ja”, maar even later zegt ze dat we over een drukke baan moeten en dan antwoord ik of ik anders tegen de avond moet overnemen, omdat het dan rustiger is op de baan en we al een eind verder zitten, want ik heb het gevoel dat ze het niet echt vertrouwt dat ik over die drukke baan op dat druk moment rijd. Dan opeens stapt ze uit de auto, waardoor er niemand meer achter de bestuurdersplaats zit en ze stapt in naast mij op de achterbank en ik vraag me af wie op dat moment de auto aan het besturen is.

Ik kom aan op een nieuwe werkplaats waar iemand me begeleidt naar de vleesafdeling. Ik moet daar met dat vlees iets leren maken en die begeleidster doet het eerst één maal voor en dan moet ik dat nadoen om te leren waarbij ik gehakt moet scheppen en afwegen op een weegschaaltje. Dan gaat de begeleidster opeens weg want ze moet op tijd zijn voor één of andere bevalling en ze laat me nog een instructie na die ik in eerste instantie niet goed snap, maar dan opeens denk ik bij mezelf, jawel, ik weet wel wat ze bedoelt en ik begin iets in te geven op een computer.

Er zijn nog 3 mannen daar waarvan ik er 2 achter mij tegen mekaar hoor praten dat ze zich afvragen hoe mijn naam is en ik draai me om naar hun en ik zeg mijn naam. Daarna vraag ik hun wie zij zijn, maar ik vind hun maar oppervlakkig overkomen dus knoop er verder geen conversatie mee aan. Iets verder aan mijn rechterkant zit een andere man aan tafel, hij ziet eruit zoals een bekend tv-figuur. Ik vraag naar zijn naam, hij zegt hoe hij heet en ik bied hem mijn rechterhand die hij aanneemt met zijn linkerhand terwijl we heel hartelijk naar mekaar lachen en ik voel me er meteen bij op mijn gemak, alsof we mekaar begrijpen.

Ik ben samen met twee andere vrouwen een dansvoorstelling aan het geven op een groot plein. Er staat wat publiek rond het plein en sommigen zitten op een terrasje te kijken. Ik ken de pasjes van de dans niet helemaal dus ik probeer te kijken hoe die twee andere vrouwen hun pasjes zetten en het lijkt opeens wel alsof het een soort van wedstrijd is. Ik begin meer op de muziek in te gaan en mij minder aan te trekken hoe ik de pasjes moet zetten terwijl ik denk, wie weet kiezen ze toch voor mij, ondanks dat ik hun pasjes niet ken. Mijn armen zwaaien in de lucht en ik voel me heel ontspannen en geniet van het dansen, alsof ik een ballerina ben. Als de dans gedaan is voel ik me nog steeds prettig en ik huppel wat rond tot ik mijn armen wijd open spreidt en rond het plein begin te rennen. Ik ren ontzettend snel en ik zoef tussen het publiek door zonder me ergens iets van aan te trekken…

Ik ben midden in een grot, en ik ben op de vlucht voor een draak. Ik kruip een spelonk in en kom in een stroming water terecht die me door de spelonk heen, als een buisvorm erdoor spoelt, gelijk als op een glijbaan. Op de plek waar ik uit kom, kom ik zombies tegen. Hun gezichten zijn heel wit en geschaafd en ze zitten me achterna. Ik ga ervoor op de vlucht en kom in een rivier terecht in open lucht en ik begin heel hard te zwemmen, achternagezeten door de zombies en ook al zwem ik zo hard als ik kan, toch komen ze dichter. Als de rivier ophoudt loop ik verder in het gras en blijf met mijn armen zwembewegingen maken, alsof ik nog in het water zit. De zombies komen nu heel dicht en op een bepaald moment neem ik een stok van de grond op en draai me om terwijl de zombies op me af komen. Ik wil me verdedigen door de stok in een zombie zijn buik te steken, maar ik krijg de zombie niet verwondt en zijn gezicht lijkt van kortbij opeens veel minder bleek en zelfs een beetje triest…

Ik ben in een vreemd land en ben van iemand aan het wegrennen die me achterna zit. Onderweg kom ik een vrouw tegen die voor dezelfde persoon op de vlucht is en ik ren samen met haar verder. Door straatjes en later over het strand, totdat de vrouw die bij me is gevat wordt en ik neem een dikke steen van de grond op om me te verdedigen voor als ze mij ook moesten vatten en ik ren alleen nog een eind verder weg tot ik uiteindelijk tot rust kom op een balustrade die uitkijkt over de zee. Opeens zie ik een kleine walvissoort een tuimeling maken, net voor de balustrade en ik ben zo overdonderd, dat ik enthousiast rond me kijk naar de andere mensen die op de balustrade staan, maar die kijken zelfs niet eens op en zitten druk met mekaar te babbelen, totaal ongeïnteresseerd voor wat er in het water gebeurt. Als ik terug naar het water kijk zie ik opeens iets verderop in het water de schaduwen van een hele groep walvissen afkomen. Het water van de zee kleurt zwart van de enorme zwarte schaduwen onder het oppervlak en ik voel me een beetje bang worden. Dan opeens staat de vrouw waarmee ik samen aan het wegvluchten was voor me en ze zegt dat die man die me achterna zat me gewoon iets wou zeggen over rekeningen, dat ze die voorlopig gingen laten wegvallen of zoiets, zodat ik me niet onnodig zou zorgen maken erover.

Iets later sta ik aan een machine van een lunapark en ik grijp een pluchen ronde pinguin eruit.

Ik ben in een appartement en ik heb een baby bij me. Ik denk dat het in de droom mijn baby is, maar het voelt niet echt aan als mijn baby, eerder als een beproeving. Ik ben hem aan het klaarmaken om te gaan slapen en opeens hoor ik hem een beetje jammeren omdat er mosterd in zijn mond is terecht gekomen. Ik begrijp niet goed hoe die mosterd in zijn mond is gekomen en dan zie ik dat zijn handje helemaal vol hangt met mosterd en ik voel me een beetje schuldig dat ik dat niet opgemerkt had. Met wat keukenrol of wc-papier of zoiets probeer ik de mosterd van zijn handje en mondje af te vegen, maar gemakkelijk gaat het niet want het lijkt wel of er mosterd bij komt bij elke veeg. Uiteindelijk ben ik klaar met hem schoon te vegen en dan voel ik dat zijn kleertjes helemaal nat zijn geworden van het schoonvegen, ook al heb ik daarbij helemaal geen water gebruikt. Ik doe hem droge kleertjes aan en stop hem in bed.

Iets later stap ik het appartement uit, de gang op en ik zie vanuit mijn rechterooghoek de deur van het appartement naast mij op een kier openstaan waardoor ik een glimp opvang van een lange rode jurk. Het heeft iets geheimzinnigs en ik word erdoor aangetrokken om binnen te gaan. Wanneer ik daar binnenkom zie ik een gezin staan. Een moeder en vader met tussen hun in een dochter en een lange grote spiegel waar een afbeelding van hun andere dochter ophangt met een lange rode jurk aan. Hun kleding lijkt wel uit een vroegere eeuw te komen en ze tonen geen emoties op hun gezichten. Ik vind ze best eng, het lijken wel spoken en de moeder stelt me opeens een vraag over haar andere dochter die in Normandië of zoiets zit. Ik herinner me de vraag niet meer juist, wie ze was of wat ze daar aan het doen is of zoiets. Ik weet er geen antwoord op en ik vraag haar voor een hint te geven want het lijkt me belangrijk, maar dan toont ze een glimlach en doet de deur langzaam voor me dicht. Dan ga ik terug naar mijn appartement want ik herinner me dat die baby daar nog alleen ligt te slapen.

Even later ben ik aan een subtropisch zwembad. Ik herinner me dat ik even aan het zwemmen ben, maar het water voelt droog aan. Ik heb geen zin om daar te zijn.

Nog even later ben ik terug bij het appartement, ik denk dat er iemand bij me is die vraagt naar de baby want ik zeg opeens, je zal hem daar niet meer vinden, ga maar kijken …

Ik zit opeens ergens mee in een lokaal waar ik een examen moet afleggen, maar ik weet totaal niks af van het examen en ben dus ook totaal niet voorbereid. Voor één bepaalde vraag moest ik werkwoorden vertalen naar het portugees en die ging me redelijk vlot af. Voor een aantal andere vragen had ik een stripverhaal moeten lezen om het te kunnen oplossen maar ik had dat niet gelezen en opeens verscheen er tussen mijn examenbladeren een stuk van een stripverhaal. Ik blijf als laatste over in het lokaal. Er zitten ook vragen bij die ik moet oplossen aan de hand van een sprekende pluchen beer, maar ik versta niets van wat hij zegt en de leraar die bij mij in het lokaal zit zegt dat de beer duits spreekt.

Even later beslis ik om alleen naar portugal te gaan en voor ik het weet zit ik al in een hotel in portugal, samen met nog een paar andere mensen die ik daar heb ontmoet, maar ’s avonds zijn zij al weg en ik had al gereserveerd om daar te blijven overnachten dus blijf ik daar slapen. De volgende dag loop ik door de gang in het hotel, ik zie daar een paar andere reizigers in en uit hun badkamer lopen en eentje staat op de gang in een spiegel tegen de muur haar tanden te poetsen. Terwijl ik de gang uit loop kan ik al uitkijken door de buitendeur en zie ik een reling met vlak daarachter de zee. Een deel mensen staan aan de reling verzameld, ik zie het water van de zee redelijk wild kabbelen en als ik dichterbij kom zie ik dat ze allemaal staan te kijken naar een groepje orka’s wat daar in het water zitten te spartelen en die het water doen kabbelen. Ik ben helemaal verbaasd en enthousiast en ik wil dolgraag een foto nemen dus ik ga snel in het hotel mijn fototoestel nemen, maar ik ben vergeten de batterij van het fototoestel op te laden voor ik naar portugal vertrok en ik zie op het schermpje verschijnen dat de batterij leeg is. Ik wil toch proberen dus ik loop terug naar buiten, maar de plaats waar de orka’s zaten is nu een soort van bassin rond hun verschenen en zitten ze daar trucjes uit te voeren.

Ik sta op de badkamer voor de spiegel en zie nog sporen van een piercing in mijn onderlip en ik denk, als daar toch nog een gaatje in zit dan kan ik net zo goed proberen er terug een piercing door te steken. Ik neem een zwarte oorbel in de vorm van een ringetje en steek die erdoor. Tot mijn verbazing past die er gewoon in en doet het zelfs geen zeer. Dan hoor ik mijn vader op de gang en denk ik bij mezelf, zo een zwarte ring erdoor is ook geen zicht dus ik maak het ringetje los en neem het er terug uit. Dan ben ik tussen mijn oorbelletjes aan het zoeken naar iets wat meer gepast is om erin te steken en ik pas er een paar, maar de lip begint wat te zwellen en uiteindelijk komt er ook bloed uit. Ik begin dan wat wanhopiger te zoeken omdat ik er graag iets in wil steken omdat het anders dicht zou groeien, ik kom zelfs verroeste schroeven tegen tussen de juwelen, maar ik bedenk me dat die veel te groot zijn om erdoor te krijgen en uiteindelijk neem ik de kleine piercing die in mijn oor zit en ik draai de kraan open met koud water om de piercing en mijn lip af te spoelen …

Ik loop ergens rond met een vriendin en ik moet een boomstam meedragen, maar ik ben ook al een karretje vooruit aan het duwen en ik vraag aan haar of ze helpt dragen en ze zegt ja is goed, er staan toch 2 handvatten op, en ze neemt één van de twee ijzeren kettingen vast die aan de boomstam vastzitten. Heel even draagt ze de boomstam alleen en het lijkt wel alsof het voor haar geen gewicht is, alsof ze het op één vinger kan dragen en dan neem ik de boomstam weer en het ding weegt loodzwaar zodat ik één kant ervan op de grond zet en het zo meesleur over de grond.

Even later kom ik aan in een schoonheidssalon voor een gezichtsbehandeling. Een medewerker stuurt me naar een kamer waar ik mijn gezicht al mag gaan wassen. Ik zie een heel klein wasbakje staan waar automatisch lauw water uitkomt. Ik moet nogal onhandig over het ding leunen omdat het zo klein is. Er ligt een wit klontje zeep, maar het schuimt echt véél te fel zodat ik moeite heb om het schuim weg te spoelen. Dan droog ik mijn gezicht met de witte malse handdoek die daar hangt en ga ik buiten wachten op een soort terrasje tot ze me komen roepen. We zijn blijkbaar met 3 wachtenden, we stonden op een wachtlijst en we hadden elk een nummer. Er was een nummer 29 en nog een nummer 26 denk ik en het derde nummer herinner ik me niet meer. Ik denk dat ik het nummer 26 was. Een blonde dame neemt me dan even later mee, maar ik vind haar helemaal niet vriendelijk. Ik zet me neer op de stoel en ze legt me uit wat ze eerst gaat doen, maar ik vind haar niet erg duidelijk en ze is blijkbaar wat geïrriteerd omdat ik haar niet goed begrepen heb. Ze neemt iets wat lijkt op een langwerpige pumpsteen, in de vorm van een aftrekker voor ramen mee te doen en ze gaat daarmee over mijn gezicht. Ik probeer mij te relaxen en ondertussen in een tijdschriftje te bladeren. Dan brengt ze een crème aan op mijn gezicht en dan gaat ze weg. Het lijkt wel alsof ik in slaap val in die stoel want ik zak helemaal onderuit en ik heb moeite om me terug recht te zetten. De crème op mijn gezicht wordt hard, het lijkt wel een masker van gips en ik zie heel slecht erdoor. Wanneer het masker eraf gaat kijk ik even in de spiegel en voel aan mijn huid, maar ik voel me niet gelukkiger want het was geen aangename ervaring.

tijdens een middagdutje:

Het lijkt alsof ik wakker aan het worden ben en ik wil rechtop gaan zitten, maar ik lig als genageld in mijn bed. Mijn hoofd krijg ik niet gedraaid en mijn zicht is heel erg beperkt, zodat ik enkel recht naar voor kan kijken en mijn gezicht staat naar de lamp aan het plafond gericht. Op een bepaald moment bedenk ik me dat ik vast nog aan het slapen ben, anders zou ik wel gewoon rechtop kunnen gaan zitten en ik probeer tegen mezelf te zeggen dat ik moet wakker worden, want ik heb op dat moment geen zin meer om te slapen, ook al voel ik me door en door vermoeid en wegen mijn oogleden loodzwaar. Ik vind het ook een beetje eng dat ik mezelf niet kan bewegen. Ik verzamel heel mijn kracht bijeen en het lijkt even alsof ik rechter zit, maar dan denk ik, als ik nog aan het slapen ben, hoe kan het dan dat ik rechter zit, dan moet ik vast nog plat liggen. Ik vind het een heel enge gedachte maar ik wil graag weten of het waar is of niet, dus met mijn twee handen neem ik mijn hoofd vast en met heel veel moeite krijg ik mijn hoofd stukje per stukje iets naar rechts gedraaid en opeens zie ik vanuit mijn rechterooghoek mijn rechterarm nog op het hoofdkussen liggen. De hand ziet er een beetje transparant uit, ik vind het nog steeds eng en dan verlies ik de kracht waardoor mijn hoofd weer in zijn beginpositie staat. Dan lijkt het ook even alsof ik niet meer in mijn kamer ben, want ik hoor stemmen onder mij en ik voel dat ik ergens anders ben, in een wachtkamer van de dokter denk ik, maar mijn zicht naar de lamp op het plafond en mijn hoofdpositie blijven hetzelfde…

Ik ben in een huis of appartement wat ik in het waakbestaan niet ken, maar in de droom woon ik daar, samen met een oude vrouw. Het is avond en zij heeft een wit nachtkleed aan en zij lijkt opeens heel erg ziek. Ik neem haar op in mijn armen, ze lijkt wel een lappenpop en als ik naar haar kijk ziet ze er opeens uit als een vrouw die al een tijdje dood is en haar botten in haar gezicht al zichtbaar zijn. Ik verschrik even zodat ik haar bijna laat vallen, maar dan verman ik mij en neem haar terug tegoei in mijn armen en loop het appartement uit en ga op de gang kloppen op de deur van de geburen voor hulp. De vrouw die daar woont had precies verwacht en ze neemt een injectienaald. Als ze nadert met de naald zie ik dat de oude vrouw in mijn armen verandert is in een zwarte poedel. De buurvrouw prikt met de naald recht in de ruggengraat van de poedel en er loopt een witte vloeistof uit, wat ook op de grond en op mijn schoenen druppelt.

Even later ben ik terug thuis en ik bedenk me dat ik vergeten was dat ik daar nog een puppy heb zitten en ik krijg een schuldgevoel tegenover de puppy omdat die daar heel de tijd alleen heeft gezeten, ook al is er in de rest van de droom geen sprake geweest van een puppy.

Ik beklim een zandberg en ik moet me er wel wat voor inspannen maar toch geraak ik boven. Als ik daar aankom kijk ik uit op een heel mooi uitzicht van een helder blauw waterlandschap. Ik ga in het water en al drijvend steek ik mijn voeten boven water om mijn schoenen uit te doen. Dan ga ik een beetje rondzwemmen afwisselend op mijn rug en mijn buik. Het water voelt fris aan maar het is heerlijk om te zwemmen. Even later zie ik een eind verderop een mooie waterval. Ik dobber nog wat rond en opeens begint me een beetje een angstig gevoel te overvallen om wat er allemaal in het diepe water onder mij schuilt. Ik zie kort bij mij nog een groep kleine luchtbelletjes naar boven komen en dan ga ik het water uit.

Ik sta in een kleine ruimte van een aangemeerde boot en een persoon in mijn aanwezigheid heeft watjes vast met een product op. Het lijkt alsof het de bedoeling is dat ze een operatie op mijn rug willen uitvoeren. Er is een bult op mijn rug die ze willen wegsnijden en ik vraag bezorgd of ze zeker zijn dat die watjes voldoende zijn om mij te verdoven. Die persoon zegt van wel en om het te bewijzen neemt hij een klein boortje te voorschijn en terwijl ik daar nog sta plant die dat boortje in de zijkant van mijn hoofd en boort er los een gat doorheen. Er staan geen spiegels rond mij maar toch sta ik opeens naar mijn eigen hoofd te kijken met het gat erin en ik zie dat er van binnenin mijn hoofd licht schijnt. Ik sta daar gefascineerd dat gat in mijn hoofd te bekijken en probeer door dat gat naar binnen te kijken om te zien waar het licht vandaan komt...

Ik ben in de kelder van ons huis en ik zie een grote spin lopen. Eerst over het plafond en later over de vloer. Ik ben doodsbang en slaak een gil uit. Mijn moeder loopt op de spin af en neemt het vast met haar blote hand en ze komt dan mijn richting uit maar ik zeg tegen haar “niet bij mij”, maar ze heeft precies mijn woorden niet gehoord en steekt de hand met de spin in naar me uit. Ik word boos en herhaal dat ik zei “niet bij mij”. Als ze weg is nader ik voorzichtig de kamer in de kelder maar om te kijken of er geen spinnen meer zijn moet ik eerst het licht aandoen en terwijl ik dat denk springt het licht vanzelf al aan. Ik zie geen spinnen meer dus ga naar binnen en rommel wat tussen de oude spullen. Ik zie ook mijn gitaar daar in een hoekje staan. Uiteindelijk neem ik wat speeltjes mee naar boven.

Even later ben ik in de badkamer van ons huis, weet niet meer wat ik daar aan het doen ben maar ik heb daar muziek opstaan (blof - een manier om thuis te komen) en mijn moeder komt binnen in de badkamer en ze begint het lied mee te zingen en het irriteert mij omdat ze geen idee heeft van de woorden die ze aan het meezingen is.

Nog wat later ben ik in de woonkamer en er is een ex-collega bij mij. We zitten daar wat te babbelen en in boekjes te bladeren en daar speelt ook muziek op de radio. Ik herinner me niet meer veel van wat er gezegd word maar op een bepaald moment omarmt ze me en zeg ik tegen haar, weet je nog hoe oud ik word deze maand en ze antwoord ja 30.

Ik droom over een diep gegraven zandkuil en het zand heeft een roodachtige kleur. Beneden in de kuil ligt een soort langwerpige machine begraven. Die machine maakt trilbewegingen waardoor de kuil zich vanzelf terug opvult doordat het zand van de zijkanten loskomt en naar onder schuift. Even later zie ik dat iemand mijn kamerplant heeft omgeplant en dat er een deel van zijn bladeren onder de potgrond zitten. Ik ga met mijn handen door de potgrond en haal de takjes met bladeren terug naar boven en dan kom ik erachter dat er stukken aardappel onder de potgrond liggen. Ik neem ze er één voor één uit en als ik ze allemaal eruit heb dan draai ik me naar rechts, ik sta opeens in een gedeelte van onze woonkamer en ik zie dat de kuil in onze woonkamer stond, maar hij heeft zichzelf al helemaal terug opgevuld. Er blijft enkel nog een oppervlak van het losse roodkleurige zand over.

Ervoor of erna droomde ik ook nog dat ik met iemand boodschapjes aan het schrijven was in een boekje met allemaal verschillende kleuren kleurpotloden. Ik schreef iets, gaf het boek door aan de andere persoon. Hij schreef iets terug en gaf het boek weer terug enz. … . Sommige van de kleurpotloden zaten glinstertjes in en ik merkte op dat de kleurpotloden die met glinstertjes schreven ook meer blinkend waren dan de ander kleurpotloden uit de doos.

Ik ben op een repetitie van één of andere voorstelling waar ik zou moeten zingen met een ander persoon. In een zaal zit ik ter afwachting met nog andere personen aan ronde tafels mijn teksten van de liedjes te doorkijken, maar plots kan ik ze nergens meer vinden. Ik zoek overal naar mijn teksten en de begeleidster van onze voorstelling is heel opdringerig. Als mijn teksten teruggevonden zijn heeft mijn zanggenoot al gedaan met zingen, maar ik vind dat helemaal niet erg want ik had ook geen zin om te zingen omdat ik de liedjes niet eens kende en ik vraag me af hoe ik liedjes ga kunnen meezingen, zelfs mét tekst, die ik niet ken. De volgende ochtend moeten we heel vroeg daar zijn en iedereen staat al om, ik denk half 7, buiten aan het gebouw te wachten. Ik zie mijn zanggenoot staan en ik zeg tegen haar dat ik niet ga meezingen. Als we met zijn allen het gebouw binnengaan dalen we een brede trap af en beneden in de zaal aangekomen zeg ik ook tegen de opdringerige begeleider dat ik niet ga meezingen, op een manier dat voor mij mijn gedacht erover vast stond.

Ik sta op een dijk aan zee onder een pikdonkere, nachtelijke hemel. Het zwarte, rustige zeewater glanst en geeft een prachtige weerspiegeling van de maan weer en ik raak geëmotioneerd door de schoonheid van dit beeld en dan bedenk ik me dat ik dit graag zou willen vastleggen en opeens heb ik mijn fototoestel al in mijn handen en neem ik er een foto van.Ik bekijk daarna de foto op mijn schermpje en ik merk dat de foto perfect weergeeft hoe ik het wou.

Even later is het opeens dag en zit ik op het strand. Er is veel volk en er loopt een meisje rond die haarvlechtjes maakt voor de zonnebaders die vlechtjes wensen te hebben.

Ik ben in een groot gebouw, ik denk een school, en een meester van mij wordt opgeslokt door een slang. Zijn lichaam is al halverwege verdwenen in de slang en ik ga naar een balie waar een receptioniste zit die in eerste instantie nog met iets anders bezig is, maar ik zeg haar dat het dringend is, dat de meester wordt opgegeten door een slang en ze geeft me een papiertje waar codes opgeschreven staan en ze zegt dat ik dat moet meenemen.

Er was nog een tweede droom, in de omgeving van de zee maar daar herinner ik me verder niets meer van.

Ik ben op mijn vroegere werkplek, in de videotheek. Opeens verkoop ik daar aan een klant gehakt, maar het is teveel zodat ik het inpakpapier er niet rond krijg. De verantwoordelijke van de winkel (een figuur van tv) komt binnen en gaat aan de computer staan, ik vraag hem of hij nog van dat inpakpapier in de bestelwagen heeft liggen en hij geeft me de sleutel. Ik ga naar buiten naar de bestelwagen en doe hem open en ik kruip erin voor het papier te zoeken. Even later zit ik in een andere auto en ik heb een baby bij mij. Ik denk dat ze van mij is en dat ze al de hele tijd bij mij op het werk was omdat ik haar niet thuis wou laten maar ik heb er totaal niet aan gedacht dat de baby ook moet eten. Ze zit langs me op de passagierszetel en ze ziet er heel zwak uit. Ik heb schrik dat ze aan het uitdrogen is en dan zegt de baby ook tegen me, ik heb water nodig. Ik neem een papflesje en was het uit en het enige wat ik te drinken heb liggen is een spa-fles met water en rode grenadine er in, dus ik doe daar wat van in haar flesje en ik probeer het haar te doen drinken.

Ik ben met een vriendin op een uitstapje in een grote vreemde stad. We wandelen door de straten en weten niet goed waar we moeten zijn. Ik stel haar voor om gewoon iets lekker te gaan eten. Iets later in de droom ga ik naar de parkeerplaats waar mijn wagen staat maar mijn wagen staat er niet meer. Iemand zegt me dat hij is weg getakeld, ik kijk rond en zie iets verderop net de takelwagen wegrijden met mijn wagen er op. De wagen is rood en helemaal geblutst want blijkbaar heeft iemand er tegenop gereden terwijl hij daar geparkeerd stond. Ik word er een beetje radeloos van wanneer ik eraan denk dat ik nog een lening af te betalen heb van een auto die ik niet meer heb en me ook geen nieuwe auto kan veroorloven en ik moet ervan huilen. Nog iets later in de droom ben ik in een kledingwinkel en daar is nog een vrouw (een figuur van op tv) waar ik een hekel aan heb. Ik geraak met haar op de vuist en het gaat er hard aan toe en hoewel zij meer klappen krijgt dan ikzelf, geeft ze niet op. Iets later sta ik aan de kassa en ik heb blauwe babykleertjes gekocht voor aan iemand cadeau te doen maar er is een draadje van het broekje losgekomen en ergens aan mij blijven vasthangen zodat het broekje een beetje uitrafelt. Op de parking aangekomen zoek ik naar mijn wagen maar ik kan hem niet meteen vinden en dan kom ik die hatelijke vrouw weer tegen en ze lacht spottelijk omdat ik mijn wagen niet vind.

Ik herinner me maar een heel klein fragmentje en dat is dat ik in een bed lig en dat ik me heel bang voel en de donsdeken helemaal over me heen trek zodat de muggen niet aan me kunnen. Ik zie in de droom ook een raam dat opeens openstaat, het voelt alsof de muggen dat hebben opengedaan en het openstaande raam geeft me ook een angstig gevoel.

De droom speelt zich af in een heuvelachtige, bosrijke omgeving. Ik denk dat ik daar aan het fietsen ben en ik denk ook dat ik al gedurende de hele droom het gevoel heb dat er iemand me achtervolgd. Ik zit dan samen met een paar klasgenoten van vroeger aan een tafel en ik ben met hun aan het bespreken hoe het examen is verlopen, maar ik had tijdens het examen iets aan de leraar gevraagd (weet niet meer wat) waarover één van die klasgenoten van mening was dat ik daar iets fout mee had gedaan. Haar woorden waren: “Gij zit hier toch maar alsof het u allemaal geen zak interesseert” en ik dacht er over na en ik zag wel in dat ze gelijk had. Op de tafel ligt een schets van een tafel waarop een klasgenootje de namen van de klasgenoten op de stoelen schrijft, omdat de zitplaatsen waren gereorganiseerd en plots zie ik dat mijn naam overblijft maar dat op alle stoelen al een naam staat.

Even later ben ik met iemand in een huisje in het bos en we liggen te slapen. Dan hoor ik buiten precies iemand op een fiets naderen door een fietsbel die lichtjes rinkelt als de fiets over heuveltjes gaat. Vóór ik het helemaal doorheb zie ik al een man door het raam naar binnen sluipen en ik zeg tegen de persoon bij mij “er is iemand in de kamer”. Ik ga naar de lichtschakelaar tegen de muur en wil het licht aandoen maar het blijft donker. De inbreker buigt zich dreigend over naar mijn kamergenoot en ik neem een eetbakje van mijn kat uit een kastje om hem daarmee tegen zijn hoofd te slaan maar ik heb moeite met mikken en ik kan hem niet raken. Hij lijkt mij nog niet op te merken. Ik merk opeens op dat de inbreker misvormde oren en ogen heeft en ik schiet wakker.

Ik ben na deze droom terug gaan slapen en bij het ontwaken had ik weer een nieuwe droom:

Ik zit aan de keukentafel en ik heb niet meteen door dat er op de keukendeur wordt geklopt. De deur gaat open en omie staat daar opeens in de keuken. Ze ziet er sereen uit en zegt hallo maar ik zit als aan de stoel genageld. Ik snap het eerst niet goed maar dan heb ik door dat ik haar als enige zie en ik raak een beetje in paniek. Ik roep naar mijn zus die in de bureauruimte zit “wil je asjeblieft even naar hier komen”, maar ik kan niet zeggen waarom want er zijn nog gasten in ons huis. Mijn zus komt niet en omie wandelt door de keuken door naar de gang. Ik loop naar de deuropening van de keuken naar de gang en ik zie mijn zus in het donker zitten in de bureauruimte en vraag haar om het licht aan te doen maar ik krijg geen antwoord. Dan stap ik zelf in het donker de bureauruimte binnen wil het licht aandoen met de lichtschakelaar maar het licht gaat niet aan en dan hoor ik mijn zus zeggen dat het licht niet werkt. Ik ga terug naar de keuken want ik voel me bang in het donker en mijn zus komt nu iets na mij ook de keuken in. Ik vertel haar wat er is gebeurd en zij probeert me gerust te stellen en neemt me mee naar de gang om omie te zoeken. We komen voorbij de badkamer waar ik niemand zie maar ik voel wel dat ze daar is. Mijn zus neemt me mee iets verder door naar de slaapkamer van mijn ouders om daar te gaan kijken maar daar is niets. Dan gaan we terug de gang in en ik zie net de deur van de badkamer dicht gaan. Ik klop op de badkamerdeur en roep op omie maar als de deur terug opengaat staat mijn broer daar. Mijn zus neemt me dan terug mee naar de slaapkamer maar ik zeg tegen haar “ik denk toch dat het iets in de badkamer moet zijn” en we gaan terug de gang op, komen langs de deuropening van de badkamer en ik zie daar een vrouw staan langs achteren met dezelfde kleren aan als waar ik mijn omie in zag. Een zwart golfje met een rode blouse onder. Ik ga naar de vrouw en ze draait haar om maar het is niet omie, het blijkt een tante van mij te zijn die ik niet ken. Ik schud haar de hand om haar te groeten, maar ik voel aan haar hand dat het omie is.

Ik zit met mijn broer in de auto, hij rijdt, en ik zie hem een sigaret opsteken. Ik geef hem dan een pakje sigaretten (nog zo goed als vol) wat ik blijkbaar nog in mijn bezit heb aan hem omdat hij toch nog rookt. Dan komen we bij een kruispunt en ik wijs hem erop dat hij het bord naar links richting Hasselt moet volgen (blauw bord met witte letters).

Daarna ben ik in een restaurant, maar in plaats van in het restaurant te gaan zitten neemt een restaurantbediende ons mee naar buiten waar achter het restaurant een tafel klaarstaat met doorzichtige glaasjes op die gevuld zijn met stukjes fruit. X, mijn broer zijn dochter, staat daar naast mij en die neemt een trosje groene druiven maar ze lust het niet en wil het terugleggen en een ander trosje nemen, maar ik zeg tegen haar dat ze die dan ook niet gaat lusten omdat het dezelfde druiven zijn.

Weer wat later ben ik thuis en ik heb een slang (als huisdier denk ik), maar als ik door de gang moet zit mijn slang daar en hij springt omhoog om me aan te vallen. Ik probeer hem af te weren met mijn linkerhand en hij bijt mij in die hand en wil niet lossen. Ik zie een bruin bierflesje staan en ik neem dat met mijn andere hand vast en sla ermee op zijn hoofd zodat hij mij los laat. Ik heb dan een spijtig gevoel omdat ik hem heb moeten slaan. Dan ga ik verder naar de badkamer en begin mijn handen te wassen met zeep en ik zie de blauwe bijtsporen verdwijnen.

Ik verblijf met nog iemand, weet niet wie maar hij voelt vertrouwd aan, in een primitieve stam in de jungle. De bewoners van die stam zijn heel vriendelijk voor ons en leggen ons alles uit wat zij doen en wat hun gewoontes zijn en zo. ’s Avonds worden we uitgenodigd om met hun mee te eten en op het bord dat ik voorgeschoteld krijg zie ik delen liggen van een menselijk gezicht zoals een neus, een mond en een oor, samen met champignonnen in een bruin sausje. Iedereen is heel smakelijk aan het eten en af en toe zegt er ook iemand hoe lekker dat het is, maar ik peuter enkel hier en daar een champignonneke ertussenuit zodat het toch lijkt alsof ik iets eet. Iemand van de stam die naast mij zit die heeft een heel hoofd op zijn bord liggen. Ik krijg er een walgelijk gevoel van. Later op de avond komt er opeens van achter een grote rots een enorme grote olifant mijn richting afgestormd die werd opgeschrikt door een leeuw.

Ik herinner me nog maar een klein stukje van de droom. Ik liep samen met nog 2 personen in een witte kleine trappenhal naar boven en er waren een paar mensen die ons op de hielen zaten. Boven aangekomen doe ik de deur achter ons dicht en draai de deur op slot met een sleutel. Daarna liggen we met 3 in bed onder de donsdeken met spanning af te wachten of ze door de deur geraken of niet en terwijl ik daar lig te wachten val ik in slaap. Iets later schrik ik wakker doordat er een klein beige met zwart kleurig aapje op mij springt. Even denk ik dan dat de deur open is geraakt en de slechterikken binnen zijn maar dan merk ik op dat het aapje langs het raam binnen is kunnen komen. De deur is nog dicht en het is stil achter de deur.

Ik krijg een soort rondleiding bij een gebouw wat naar mijn gevoel mijn oude kleuterschool is van vroeger. Ik ben wel samen met een groep mensen daar, maar eigenlijk komt er niemand anders in beeld. Ik herinner me nog dat we over een breed pad lopen met aan de rechterkant een grote bruine muur en aan de linkerkant een stukje van het gebouw in zicht.

Later in de droom ben ik aan het joggen, ook over een breed pad, een soort laan met gras en hoge bomen naast het pad. Ik kom nog een man tegen die daar ook aan het joggen is, eerst lijkt hij vriendelijk maar later begint hij vervelend te doen en als ik er niet op inga en gewoon blijf verder joggen draait hij zich om, noemt me trut en komt even later weer terug op een zwart met zilverkleurige brommer waarmee hij me achterna komt en me de weg wil blokkeren.

Nog iets later ben ik ergens in een straat en aan de overkant van de straat is het precies alsof daar een roodkleurig zandgebergte is waar ik een man zie zitten die heimelijk een grote boomtak van een boom probeert los te trekken. Als de man door heeft dat ik zag dat hij aan die tak stond te trekken gaat hij naar zijn auto en zie ik de rest van zijn gezin in het zand zitten. Vóór het gezin is een groot vierkantig gat in het zand.

Ik was nog iets in die straat aan het doen en er was nog iemand bij me maar ik herinner me niet meer wie of wat.

Ik heb een hond, Golden Retriever, en ik verblijf een tijdje met de hond in de tuin van de geburen waar indianen wonen in echte tipi’s. De indianen zijn heel vriendelijk en mijn hond is daar ook graag en als ik dan na het verblijf bij hun terug naar huis ga staat er bij ons in de tuin ook een tipi maar daar is het helemaal niet zo fijn want er is heel veel wind en het lappen deurtje van die tipi waait de hele tijd open. Vanaf bij ons zie ik ook dat mijn hond bij de buren is gebleven omdat hij het daar fijner vond en ik zie hem soms op het dak zitten (van een gewoon huis) waar hij zijn nestje bovenop gesleept heeft. Als ik dan een keertje door de tuin loop, langs de omheining zie ik aan de andere kant het achterste van een leeuw nog net uit mijn ooghoek verdwijnen en staat er voor mij aan de andere kant van de omheining een jongere leeuwenwelp. Ik aai hem op zijn snuit en ik heb dan door dat mijn hond, die er opeens ook vrij leeuwachtig uitziet, iets verder ligt dan de welp en ik aai hem over de omheining heen maar ik zie dan dat hij gewond is. Ik loop snel om de omheining heen maar als ik op de plaats kom waar hij zat is hij weg en zie ik hem een stukje verder door het veld lopen. Ik roep heel luid zijn naam, Bashka, en loop naar hem toe en neem hem vast en ik hoor vanuit de geburen dat ze ook heel luid Bashka beginnen te roepen.

Ergens doorheen de droom is ook mijn klokradio in zicht geweest en het was al 13.00u en ik dacht toen nog, ik heb vandaag mijn zwemuur gemist.

Herinner me heel weinig detail van deze droom. Het zijn allemaal losse stukjes. Eerst ben ik thuis buiten en is er een soort kerstshow bezig in de lucht waarbij er een grote kerstman uit de lucht valt bij ons in de struiken en als ik ga kijken ligt daar een baby. De baby is chocolade aan het eten. Daarna ben ik in een grote stad, ik denk Antwerpen, in een grote straat en er is enorm veel volk in de straat want er is een soort evenement, weet niet meer welk. Ik ben daar met mijn nicht, die ik in het echt al 10 jaar niet meer gezien heb. Herinner me ook niet meer wat we daar aan het doen zijn. Opeens is er wel een kleine rel tussen een paar mensen. Mijn nicht en ik steken op een bepaald moment een grote kasseien baan over met tramsporen op. Ik zie een eindje verder ook een tram aankomen dus we rennen naar de overkant, ik voorop en ik roep nog naar mijn nicht dat ze haar moet haasten. Haar moeder loopt daar juist en we gaan er naartoe en slaan een babbeltje. Er wordt ook iets gezegd van het uur, ben niet zeker maar ik denk dat het kwart voor drie was en dat we niet zo veel tijd meer hadden, dat we nog ergens naartoe moesten ofzo.

Samen met een groepje studenten in een studentenuniform lopen we op het strand. Het strand loopt uit op een grote zandberg, met wat bomen op, die we beginnen te beklimmen. Er is nog een ander groepje die ons van op een afstand volgt en als ze op een bepaald punt ons bijna hebben bijgehaald vraag ik aan iemand een roze lolly in een snoepkraampje of zoiets wat daar toevallig op de berg staat. Als ze ons dan hebben bijgehaald lijkt het alsof we gaan vechten maar in plaats van te vechten lijkt het eerst een soort vechtdans en die vechtdans gaat over in gewoon dansen met de twee groepjes, allemaal samen in één grote groep.

Ik weet enkel nog dat iemand mijn rug aan het masseren was en sommige plekjes van mijn rug waren heel erg gevoelig en pijnlijk.

Ik lig op mijn rug op een plat dak van een flatgebouw heel hoog in de lucht. Er liggen iets verder nog een paar andere mensen (ik denk een ouder koppel), ook op hun rug, te genieten van de heldere hemel en het uitzicht van de vogels die er in de lucht rondvliegen. Ik spring vanaf het dak en zweef bijna naar iets wat me doet denken aan de krabpaal van mijn katten. Ik spring een paar keer heen en weer en dan krijg ik telefoon van X. Ik voel dat hij wil dat ik langskom maar hij wacht tot ik als eerste iets zeg. Opeens ben ik bij hem en liggen we onder het donsdeken in bed te sexen. De sex is zalig en ik geniet ervan en ik zie aan zijn ogen dat hij dat ook doet maar hij voelt zich precies een beetje verbaasd dat ik hem recht in zijn ogen blijf kijken en hij zegt: gij wordt een beetje te sterk gij. Even later ben ik terug op het dak (het platform lijkt nu ineens veel kleiner) en er ligt denk ik zwarte grind op. Als ik de laatste keer naar de krabpaal spring lijkt het veel verder te staan en ik probeer tijdens de zweefvlucht te kijken naar de vogeltjes in de lucht om me wat af te leiden van de hoogte omdat ik bang ben dat ik niet tot daar geraak. De krabpaal is ook veel kleiner dan voorheen en als ik erop zit heb ik opeens angst om te vallen. Ik klamp me met mijn armen en benen vast rond de krabpaal en probeer daar roerloos te blijven liggen (nu realiseer ik me pas dat de krabpaal ook van hetzelfde materiaal is als in het echt, van blauw mals stof). Op dat moment springt mijn kat op de krabpaal zodat hij net onder mij zit en word ik wakker.

Veel herinner ik me niet meer van deze droom. Enkel dat er mij werd meegedeeld (ik denk per telefoon door mijn zus, maar kan het niet met zekerheid zeggen) dat de dokter een ziekte bij mij had vastgesteld waardoor ik nog maar maximum 3 maanden te leven had. Ik heb een paar mensen proberen te zeggen wat er ging gebeuren met mij. X heb ik een sms gestuurd (herinner me de tekst niet meer), met X zat ik te chatten via de computer (herinner me de tekst niet meer) maar hij had de zin niet gelezen waarin ik zei dat ik doodga omdat hij enthousiast over iets anders aan het vertellen was. Ik was bij ons thuis en zat achter de grote zetel op de grond te huilen. Mijn broer kwam naast me zitten op de grond en probeerde me iets te vertellen, maar uit hetgeen wat hij vertelde kon ik afleiden dat hij me totaal niet begreep.

Ik heb heel veel gehuild in deze droom om het feit dat ik ging sterven en ik kon niemand mijn verdriet duidelijk maken.

Ik werd ook al huilend wakker en had een benauwd gevoel in mijn borstkas, alsof ik al uren had liggen huilen.