Als je je wil verdiepen in de oostendse plaatselijke geschiedenis, beschreven door mensen van, en met een hart voor Oostende. Dan zit je goed op de website van de familie Ferier, Verhalen, foto's en weetjes van (veel) vroeger en nu. een site om te lekkerbekken, zie maar eens op ; http://www.oostendsenostalgie.be/
Welkom op Oostende Ingeblogd nr 2 Uw web fotoboek over wat reilt en zeilt in de stad aan zee. Zoek naar foto's in de Categorieën volgens soort event. Of in de linker kolom bij INHOUD BLOG voor de laatste 200 postings
Pas op, alle foto's zijn COPYRIGHT en mogen niet zonder toestemming gebruikt worden
Link naar SHERLOCK, Uw plaatselijke Oostendse handelaars zoeker. klik hier.
Oostende ingeblogd 2 - CENTRALE BLOG.
Alles wat reilt en zeilt in Oostende in een foto webpress reportage voor u ingeblogd IN DE RECHTER KOLOM KAN JE AL ONZE OOSTENDSE BLOGS VINDEN VOLGENS ONDERWERP.. De dagelijkse blog is natuurlijk Roy's Oostends Fotoblog, google of http://roys-fotoblog.skynetblogs.be/
18-04-2011
GRIMBERGEN DUBBEL - KEYTE - en...
Grimbergen Bier
Ik als deftige bourgondiër, weet wel de weg naar een lekker belgisch biertje te vinden. Zoals de abdijbieren, maar ook de bieren die door ernstige brouwerijen in hun gamma zitten kunnen een uitstekend bier zijn, denk maar aan Duvel, Rodenbach, en de zogenaamde patersbieren..
GRIMBERGEN DUBBEL Met zijn dieprode kleur, ziet het er al meteen Bougondisch uit. Het is een zachte mengeling van zoet en bitter door zijn uigelezen mengeling van mouten. Met zijn 6.5 ° is het de uitgelezen drank voor gebruik zowel voor mannen als vrouwen die een hoogstaande verfijnde smaak prefereren en waarderen.
Ik genoot van een paar van deze goddelijkheden in het bosje van oostende, het koninginnehof op het eiland, met open zicht op de vijvers, en voelde mij bijna verheven in de adelstand, mede door mijn keizerlijk uitzicht, maar dan enkel in het volume.
En als je twijfende over verfijnde smaak van de dames, dan moet je het eens aflezen op dit genietend gezichtje ...
Keyte Brouwerij Strubbe Ichtegem
In het jaar 2004 herdacht de stad Oostende het Beleg van Oostende. De oostendese bierjutters stelden dat een eigen biertje voor de stad aan zee wel een goed idee zou zijn, en namen Mark Strubbe onder de arm om een ambachtelijk biertje te brouwen in deze familiale brouwerij uit ichtegem. Het resultaat was een blondine, met de naam Keyte, een blond origineel bier van 7,5 %vol.alc. van hoge gisting en hergistend op de fles. Het is een fris biertje, zeg maar flink uit de kluiten gewassen bier met zijn 7.5° %, die verschillende aroma's met zich meedaagt, die zowat door iedere rechtgeaarde genieter met bourgondische trekjes in de smaak zal vallen.
Zondag een ritje gedaan op de zeedijk, dan is er natuurlijk veel volk, met dit paasweekend.
Vriendelijk mensen alom...
Daniël de Kievith en Jef Van Eynde Venetiaanse Gaanderijen, hoek Zeedijk / Parijsstraat Daniël de Kievith selecteerde zijn beste foto's van 'Oostende Cultuurstad van Vlaanderen 2010'. De Oostendse fotograaf gaat in 2011 op pensioen en exposeert samen met fotograaf Jef Van Eynde. Jef toont foto's over Oostende van de voorbije tien jaar. Openingstijden: donderdag, vrijdag en zaterdag van 14.00 tot 17.00 uur. Op zondag is de tentoonstelling van 10.00 tot 12.00 uur en van 14.00 tot 17.00 uur open. Tijdens de paasvakantie kan je dagelijks van 14.00 tot 17.00 uur in de Venetiaanse Gaanderijen terecht.
Jammer genoeg is het verboden toegang voor rolstoel gebruikers en dergelijke.
Met een vlieger , zeker van dit formaat, zou je eens tegen de vlakte kunnen gaan, denk ik ...
Gluurde ook even binnen in Vrijstaat, en schoot deze bovenstaande foto door het raam, niet echt ideaal, maar het valt al met al nog mee.
Twee pianisten barstensvol talent. Twee jonge vrouwen aan het roer van hun eigen trio. Een bijzondere double bill, in twee aparte sets. Pianiste Eve Beuvens maakt frisse, intelligente en hedendaagse jazz. Mathilde Renault op haar beurt weet buitengewone akoestische popmuziek te verweven met jazzy en folky accenten.
De orgelman neemt enkele minuten rust, zijn vrouw doet de was ondrtussen ;-)
Met iedereen in contact, zelfs vanop de zeedijk, 't zijn tijden..
Vanmiddag een leuke dag gehad bij mijn copain in Snouwskirchen am kanal, daar was ik uitgenodigd terwijl mijn vrouw met dochter warmere oorden opzocht.
In hun gezellige tuin, met een lekker zonnetje genoot ik van de arducopertest die hij daar opvoerde, en moet zeggen dat lukt al aardig om het ding stabiel in de lucht te houden., 't is ook geen gewone hé, diene kameraad. Verder werd ik daar in de watten gelegd met de overbekende Duvel, een BBQ, met scampis in een jasje van spek, worstjes , brochettes, mosselen op de onovertroffen wijze van den helmut, nootjes en mini tomaatjes, Kortom teveel om op te noemen, en zeker te veroberen, ik heb van veroberen nogthans wel kaas gegeten, te zien aan mijn voluminiuse verschijning. Normaal mag ik mij niet bezondigen aan al dat overdadig lekkers, want dat zou zich kunnen straffen volgens mijn up to date dokter Eddy, maar als de straf zo min is als de straf die monseignieur Roger Vangheluwe opgelegd kreeg, kan ik er mee leven, en ik ben dan nog geen bisschop, laat staan dat ik pijp. Maar van mijn klein pensioentje wil ik dat ze afblijven, als dat kan bij een wereldvreemde pedofiele snooddaard dan moet dit ook kunnen voor een kastenloze nul.
Onder de weg nam ik ook al foto's, zoals van een haas, (niet die van, Mijn naam is haas, ik weet van niets) die zie je niet zoveel meer, door de vervuiling, maar ook door die natuurliefhebbers die er op los knallen voor het "evenwicht" in de natuur. Denk dat een psychiater beter op zijn plaats zou zijn om dat evenwicht te vinden in hun onderschedel kronkels die danig in de war zijn, of is het toch een economisch gegeven,..wie weet.
Enkele zichtjes van onderweg...
Enkele prachtige bergganzen Deze dame zag ik vorig jaar ook al op haar vaste stek. Toen ik de boer zag maakte ik een foto, en zag plots een haas opspringen in het jonge veldgroen
De vrouw van mijne maat maakt ook allerhande geschenkverpakkingen, zowel voor kinderen als volwassenen, hier een mooie geschenkverpakking "De Biker" speciaal geschenk voor kersverse moeders Terwijl de copain testvluchten doet, nip ik van het aangeboden drankje...;-) Mijn Duvel, lekker koud bij de borrelende bron, met zicht op enkele mooie tulpen.
Op de terugweg ook enkele hondenvrienden tegengekomen.
Kijk je even mee in ons klein stadstuintje, waar mijn schat van een vrouwtje haar groene vingers dit wondermooie tafereel hebben klaargestoomd voor haar steeds maar fotograferende manlief. ;-)) Je moet geen megatuin hebben om er van te genieten.
Ooit hadden wij een tuin van zo'n 3000 m2, en toen was het een woesternij als je een week niet dagelijks iets deed in de tuin, wij konden er na een tijd niet meer van genieten, snoeien, hakselen, gras afrijden harken en wieden, sproeien en bemesten, nee, nu is ons tuintje een juweel, zonder inspanningen, en we houden tijd over voor andere hobby's, of gewoon te liggen nieksen in ons tuintje, met een lekker dranje en een goed boek...laat ze maar afzien in hun mastadonten tuinen, mij niet (meer) gezien ;-)
Bloesem van een prumus.
Mimosa bloempjes, die heerlijk, maar zacht en fragiel ruiken.
Ook al heerlijk ruikend, de hyacint, die ruik je al van verre, en bijzonder bij avond vult de volledige tuin zich met bijzondere geur.
.
Ook een ontspruitend blad kan mooi zijn.
Ook een prachtig boeket tulpen, die stonden binnen maar ik haalde ze naar buiten om ze te fotograferen tegen de schone blauwe lucht, want wie weet, met al dat menselijk falen zoals de kerncetrale in Japan, het geklieder met de olie voor de dollars van BP, zien we het plots niet meer.
De eerste dagpauwoog vlinder die onze tuin dit jaar bezocht, het diertje genoot van de blauwe druifjes in de zonneschijn.
Hobby vissersbootjes in de oesterputten te Oostende
Over kleine hobby vissersbootjes, en hoffelijke tiepen..
De vaartuigen die door mensen gebruikt worden om hun hobby uit te oefenen, op zee gaan vissen in de pure zeelucht en in de stilte,enkel onderbroken door de golfslag, zalig.Ik zou ook wel enkele uurtjes meewillen .
Moet toch lekker zijn, zo een vers visje of garnalen recht vanuit de zee op uw bord, daar moeten wel gezonde zeebonken uit groeien...
De meeste bootjes zijn goed onderhouden, en ook veelal in het blauw geschilderd, een mooi zicht waar je zo aan voorbijloopt.
En op aanvraag van Christophe enkele beelden van de bootjes van de fiere bezitters.
En zoals beloofd, ;-)) ik kreeg een vraag van ene Christophe, dat ik zijn vaartuigje niet gefotografeerd had, omdat die in onderhoud was, zijn " inesje "dus, ik heb nog even speciaal enkele weken later het scheepje wezen 'trekken.', gratis uiteraard, zoals altijd..
UPDATE Maar, als je dacht dat hij ietsje beleefd was......Wel nooit geen woordje meer ontvangen van die " Christophe ") Door zo'n gasten ben ik ervan afgestapt om zomaar foto's speciaal te gaan nemen, of ze op te zoeken in mijn archief, te kopieren en door te sturen, allemaal werk voor de drol, en er kan dan zelfs geen merci af...meer moet dat niet zijn toch.
Voortaan moet ik ze al goed kennen als ik nog foto's speciaal maak, maar meestal krijg ik wel te maken met mensen die dit apprecieren
De prachtige beeldengroep, net voor het oostends station en palend aan de jacht en vissershaven, met de toepasselijke naam 'Vissersvrouwen' een gewaardeerd werk van de kunstenaar August Michiels .
Er zijn de laatste tijd veel perikelen omheen de Oostendese Slibway en de visserijdokken, de gevestigde politiekers willen de gehele handel om zo te zeggen opdoeken, met de gedeeltelijke demping van het dok. En dit voor een visserijstad...
En waar schepen zijn daar zijn ook de onafscheidelijke meeuwen.
Net naast de slipway zijn er de scheepsherstellers , of vanuit het niets een schip opbouwen.
En als je dacht dat het een beetje bezighouden is, nee hoor, het is vliegen en lopen op zo een werf. Niet te onderschatten deze job.
En ook hier domineert de slanke vuurtoren de omgeving, hier achter het jacht de Ypsilom, en dit net naast de site waar de steunvoeten van de windmolens gemaakt worden, waar ik trouwens ook een reeks van geschoten heb..
Zoals één van deze mastadonten, het wielenmonster, die moeten dienen om de windmolen voeten van bijna Drie milioen kg naar het pontom te brengen.
Waar ik ook een ouwe bekende tegenkwam, nl. de heer Jaak Vandemeulebroeke, nu op rust als ere volksvertegenwoordiger, en nog altijd een echte Oostendenaar in hart en nieren.
De week is terug ten einde, en tijd voor een reeks foto's over de eerste stichters van Oostende.
Oostende was een volk van de zee en dus vissers waren de eerste mensen die de stad bewoonden, en nog altijd is het vissersgebeuren een belangrijk onderdeel van het leven in de stad.
Het harde leven op zee kneed de vissers tot ruwe mannen, maar eerlijk , vriendelijk en met een hart van goud.
In dit eerste deel komen wij bij de bedieners van de slipway, waar de schepen hersteld worden, onder de vuurtoren van Oostende
Het schip ligt op het droge en zo kan er overal omheen aan gewerkt worden. Men mensengrote tandwielen en een dikke keten kan deze soort horizontale lift , met schepen en al , in en uit het water getakeld worden.
Deze installatie stamt al uit 1945, en werd gebouwd door de Amerikanen.
De drie sympatieke mannen die de machines onderhouden, en de schepen laden en lossen in de slipway. Reportage van April 2008
Hier is een van de liften in het water gelaten en kan het schip de Nele...
...Op eigen kracht achteruit wegvaren, de lege lift word nu fluisterstil terug omhoog gehesen. Links zie je nog net het blauwe schip, de Paster Pype, die hoognodig onderhoud vraagt.
Waar je nu de stutten waarmee het schip was ondersteunt , al terug uit het water kan zien opkomen.
De Nele, die net uit de slipway komt blinkt als een nieuwe, en klaar voor het grote werk.
Zeiltochten met de Nele
De Oostendse tweemastsloep Nele werd op 7 mei 2005 te water gelaten. Dit traditioneel gebouwd zeezeilschip is een replica van een Oostendse tweemastsloep. Met dit soort vaartuigen gingen de Oostendse vissers eind negentiende eeuw op zee. De Nele is nu wel voorzien van alle hedendaagse navigatie apparatuur en comfort. Hij word ingezet voor rekreatie en er kunnen tot 25 personen mee aan boord voor dagtochten op zee.
Hij ligt afgemeerd naast De Paster Pype Paster Pype, Ooit een historische Aalmoezenier van de Zee die zich van het lot van de vissers aantrok. zijn naam leeft voort in het oudste zeewaardige schip die gebouwd en ontworpen werd in België.
Nu is het in handen van VZW Paster Pype en is het bezig aan een grondige renovatie, om het te bewaren als nationaal maritiem erfgoed met taak een Econo-toeristische ambasadeur van Vlaanderen in binnen- en buitenland.
De Amandine, de laatste ijslandvaarder van Oostende, nu een museumschip gelegen voor de grote kerk Sint Petrus en paulus op de visserskaai.
Op 3 april 1995 voer de Amandine voor de allerlaatste keer de haven van Oostende binnen om nooit meer het ruime sop te kiezen. De laatste dag in de geschiedenis van de Oostendse IJslandvisserij was definitief aangebroken.
Gelukkig werd hij op het nippertje gered van de slopershamer van Omer Depoorter, die al enkele schepen met brander een slijpschijf naar de schepenhemel had geholpen.
De amadine kwam in de vaart op 17 maart 1962 hij is 36m lang en 6,7m breed. De vzw. Maritieme Site Oostende startte in maart 1998 met de renovatie van de Amandine O.129.met de hulp van werkzoekenden
Openingstijden interactief museum 2008
Maandag: van 14.00u tot 18.00u Andere dagen: van 10.00u tot 18.00u Zon- en feestdagen geopend Gesloten op 24/12, 25/12, 31/12, 01/01 en van 07/01 t.e.m. 01/02. inkomprijzen Kinderen t.e.m. 5 jaar: gratis
Bij mijn rondritjes kom ik graag langs de scheepswerven, daar is altijd wel wat te beleven, en ik heb respect voor die mannen die van niets met planken en balken van die stoere boten maken, een oeroud ambacht die op deze werf in ere wordt gehouden.
Ondertussen is de werf al opgedoekt...
Af en toe kom je ook een kanon van een galioen tegen..
Deze pagina gaat over de Vissers van meestal Oostende, de schepen, en symbolen, ik heb ze verplaatst zodat en omdat de foto's over de visserij bij elkaar horen. Door de duizenden foto's is het bijna niet meer terug te vinden, denkelijk zal het beter gaan na het sorteren...
DESMIDT, EEN DER LAATSTE VISSERS DIE NOG NETTEN BREIT EN HERSTELT VOOR DE VLOOT VAN OOSTENDE
Volgens deze visser, Desmidt, is hij een der laatste netten breier van de Oostendse visserij. want de visserij is aan een snelle afbouw bezig.
Denk dat ik wel een echte waterrat ben, of n' ostensche ploate, want ik geniet van de nabijheid van de zee , en alles wat er mee te maken geeft . Ook tegen een lekker zeevisje zeg ik geen nee. En rondtoeren in de omgeving van het visserijdok, de mienne, Lange nele , de viertorre van Ostende, dat heeft telkes een goed gevoel, met de zintuigen die geprikkeld worden door het zilte sop , de jodium die door de longen stroomt, dan hoef ik geen stedelijke omgeving vol benzinedampen en fijn stof.
Of zoals in de Haan aan zee,.. al eens in de naaldbossen daar gewandeld blootvoets in het hete rulle zand, met de zintuigen op scherp, de kakafonie van geuren en kleuren, de lucht verzadigd op een zonnige warme zomerdag met het harsgeurtje van de dennebomen, verweven met het hooiheurtje van de dorre aarpluimen van het helmgras, gekruid met het zilte bliesje vanover zee. Dit alles aangevuld met het gesjirp van de honderden kleine sprinkhanen, de zang van een vogel en het geruis van het zand, zeker een hunkerende belevenis voor muffe bureelmotten en lawaaierige lopende bandslaven.
'T leven kan mooi zijn, dan veeg ik mijn flikken en flakken aan mooie auto's en dikke huizen, en geniet van de essentiële dingen des levens, die gratis voor het grijpen liggen,... Ook zin om naar Oostende te komen?
Oostende kent een bewogen levensverhaal en er zijn al veel boeken over verschenen hoe de stad tegen de woeste zee, veroveraars en oorlogen moest verdedigen. Gelukkig zijn wij in een periode beland met rust en welvaart, maar verdwijnt stilaan de nijverheid waaruit de stad Oostende ooit geboren is, de visserij. Andere ontwikkelingen hebben de plaats ingenomen, maar de sfeer van de vissers met hun werktuig, het visserschip, is onvervangbaar in een stad aan de zee. Misschien nostalgie, want ook op het platteland kan je dezelfe trend zien. Het stroere Vlaamse trekpaard is verdwenen van de velden en heeft plaatsgemaakt voor de tractor, en zeg nu zelf, als je ze ooit aan het ploegen gezien hebt, twee trekpaarden en een vierscharige ploeg, dat is iets wat in het geheugen blijft hangen, net zoals een visserschip die traag de haven binnenvoert.
Niettegenstaande ze nu meer comfort en beteren navigatie hebben, moderne machines nu het ijs aan boord zelf maken, ze kunnen genieten van geavanceerde vistechnieken, en verbinding met de wal snel en gemakkelijk is geworden, blijft het een zwaar en gevaarlijk beroep, die bij mij respect afdwingt.
Hier loopt het opleidingsvaartuig, de broodwinner, wat een toepasselijke naam, de haven binnen
Het vissersdomein aan de kaaien van Oostende
De Oostende 116 gemeerd aan de vistrap, levend verse vis brengt hij tot op uw bord.
Een zicht op het Noordzee Aquarium te Oostende, ooit de garnaalmijn van Oostende, en door de ostendneors 't Gérneoskot genoemd, waar je de levende noordzee vissen kan bewonderen , gelegen aan de visserskaai.
Schelpen, stekelhuidigen, schaaldieren, kreeftachtigen, weekdieren en zeeanemonen samen met een zestigtal verschillende vissen, allen uit de noordzee kan je hier bewonderen.
Hier enkele foto's tijdens Oostende voor anker...
Ik maakte ondertussen gebruik van hun touwen om een voorgrond te creeeren.. hier de Oostende 700, vissersschip O700.
De O82 Oostende naar de viswateren, geen vrije dag voor die mannen.
Hier de mannen van de zeevaartpolitie, waarschijnlijk een van de leukere afdelingen van de Oostendse politie.
Ook de Oostendse vissers zag je met enkele visserschepen uitvaren, en dat hoort er gewoonweg ook bij. Egenlijk is Oostende voor anker gegroeid uit zijn verbondenheid met de vissers en de zee.
Een zevental visserij schepen worden uitgerust met wing, een soort vleugel die met het net vlak boven de zeebodem zweeft, en zo geen schade toebrengt aan de fauna en flora op de zeebodem, ook zouden ze heel wat minder stookolie verbruiken door het nieuwe systeem. Hier zie je enkele van deze wings die ze bezig zijn te monteren, geen klein bier...
Mistig weer , daar hou ik wel van, niet ideaal als je de baan opmoet, maar zo langs het strand, of in een bos heeft het toch iets geheimzinnigs. De geluiden klinken ook op een andere manier bij mist, zoals het blaffen van een hond, een misthoorn...
Dus gisteren even de fiets op; en naar de kaai van Oostende.
Dit zeilschip die net de haven invoert, zo in de mist, het zal vroeger toch wel een hele klus geweest zijn zo zonder kompas je weg vinden in de dikke mist.
De netten vermaken is een steeds weerkerende klus aan boord van de visserschepen, soms zijn ze er uren mee bezig.
Deze gevederde rakker verliet net zijn uitkijkpost hoog op een verlichtingspaal, en met die mist achtergrond gaf het wel iets verzwelgend.
Zo vroeg in de morgen bij dit ongezellig weertje, is er nog niet veel beweging aan de vaste visstalletjes op de kaai te Oostende.
Een geliefde plaats zowel voor Oostendenaars als toeristen is de visserskaai te Oostende, die wel veel heeft ingeboet aan activiteiten door de vangst beperkingen en de hoge kosten, ook door veranderde werkvoorwaarden en ideeen . Hier met een minimale bewerking toegepast.
