Maar wees eerlijk, hoe redelijk klinkt de man? Is dat geen mooie zin? Ethiek (eerlijkheid) en Rationaliteit (redelijkheid) verenigd in één zin. Jammer van het vraagteken!
14-12-2010, 18:39
Geschreven door johan
13-12-2010
Freddy Mortier
Artikel uit de morgen van zaterdag 11/12/2010 lFreddy Mortier is ethicus aan de Universiteit Gent.
lHet hof van beroep heeft het UZ in Brussel veroordeeld tot een schadevergoeding van zon 400.000 euro omdat een meisje werd geboren met een handicap (DM 9/12 en 10/12). Opmerkelijk daarbij is dat het kind moest procederen tegen haar eigen bestaan. 'We zullen in de toekomst meer van dit soort problemen ontmoeten, aldus Freddy Mortier.
Hoe kwaad vergoed kan worden
Freddy Mortier over erkenning van wrongful life-gevallen en de nieuwe ouders van Rukiye
Het UZ Brussel is veroordeeld tot het betalen van een aanzienlijke schadevergoeding aan de ouders van een meisje, Rukiye, dat werd geboren met een ernstige en ongeneeslijke aangeboren aandoening. Zij hadden de arts erop gewezen dat zij drager waren van het gen verantwoordelijk voor het Sanfilippo-syndroom en hadden een prenatale test gevraagd - wetende dat er een kans van één op vier was op een kind met die aandoening. Het resultaat was negatief. Bij de geboorte bleek het kind toch de aandoening te hebben. Het opmerkelijke daarbij is niet zozeer dat de ouders een vergoeding hebben ontvangen voor de schade die zij hebben opgelopen door deze medische fout. Als er een vermijdbare fout was (en blijkbaar oordeelde de rechter in die zin) ligt vergoeding in de lijn der verwachtingen. Het opmerkelijkste aan de zaak is evenwel dat er ook vergoeding is toegekend aan het dochtertje, omdat het ongewenst geboren werd. Was er een therapeutische abortus uitgevoerd, had het kind niet de aftakeling die gepaard gaat met deze vreselijke aandoening moeten doormaken. Het meisje is dus geschaad geweest door haar geboorte zelf.
Nogal wat mensen hebben hun verwondering uitgedrukt over die thans uitdrukkelijk erkende mogelijkheid om te procederen tegen je eigen bestaan. Juristen hebben gewezen op de eigenaardige situatie dat als de arts inderdaad een fout heeft begaan door het laten geboren worden van dit kindje, de foutloze situatie (niet geboren zijn) moet worden vergeleken met de situatie met fout (geboren zijn met Sanfilippo). Maar dat lijkt onmogelijk. De juridische erkenning van dit soort zaken ligt niet voor de hand. De meeste jurisdicties keuren de toekenning van schade voor wrongful life af. In het VK is dit het geval sinds 1976 en in Duitsland sinds 1986. Maar sommige landen hebben de kwestie wel erkend, met name Frankrijk, in de Perruche-zaak, om dan in 2001 dergelijke zaken bij wet af te wijzen. Met de zaak-Kelly werd een wrongful life-vordering in 2003 en nog eens in 2005 erkend in Nederland. De meeste Amerikaanse staten wijzen die vorderingen af, maar Californië, New Jersey en Washington gaan erop in, terwijl Connecticut er in feite op in gaat, zonder het toe te geven. Er is dus vooral gebrek aan overeenstemming.
Procederen tegen het bestaan zelf
Dat heeft te maken met de puzzels die men ontwaart in wrongful life-zaken. Die berusten voor een groot deel op verwarringen. Eén ervan is dat het kind (middels zijn vertegenwoordigers, de ouders) zou procederen tegen het bestaan zelf. Eigenlijk procedeert het tegen een soort bestaan dat men had kunnen vermijden, namelijk met een ziekte die van het leven uiteindelijk één langgerekte en vanaf een bepaald moment pijnlijke gang naar een vroege dood maakt, meestal ergens in de tienerjaren. Want dat is wat Sanfilippo doet. De ziekte uit zich in ernstige mentale retardatie en toenemende neurologische problemen. Tay-Sachs is een andere stofwisselingsziekte die wel vaker voorkomt uit dergelijke wrongful life-gevallen. Typisch voor die aandoeningen is dat men met recht van oordeel kan zijn dat niet bestaan beter is dan uitzichtloos, onomkeerbaar en hoofdzakelijk te moeten lijden aan negatieve ervaringen, zonder enig perspectief op beterschap. De minimale kwaliteit die het leven de moeite van het leven waard maakt, ontbreekt dus.
Leven is niet altijd en per definitie een goed. Het kan ook een kwaad zijn. Dat ligt voor de hand, maar om de een of andere reden is het moeilijk zoiets onder ogen te zien. Wat juristen zouden moeten vergelijken om de omvang van de medische fout in te schatten is, op basis van het bovenstaande, niet geen leven met leven met een ernstige aandoening, maar het leven van een hypothetische persoon met een aandoening die het leven ondraaglijk maakt, met dat van een hypothetische persoon zonder die aandoening. Dat het slachtoffer niet bestaan zou hebben mochten de ouders een abortus hebben gekregen, neemt tenslotte niet weg dat er wel degelijk een slachtoffer is. Die abortus is immers niet doorgegaan, wegens een (veronderstelde) medische fout. Het is niet moeilijker om hier de omvang van het kwaad te bepalen dan in minder extreme gevallen waar men een hypothetische betere toestand (bijvoorbeeld een been niet verloren hebben bij een ongeval) moet vergelijken met iets dat daaronder ligt (dat been wel verloren hebben).
De volgende vraag is dan welk kwaad precies moet worden vergoed. Men kan van oordeel zijn, zoals in de Amerikaanse jurisdicties gebeurt, dat het morele kwaad van het bestaan zelf niet kan worden vergoed. Het is immers onmeetbaar. De vergoeding moet dus slaan op de materiële kosten meegebracht door de aandoening, in essentie die van de verzorging en de aanpassing van de omgeving.
Morele schade
Ik ben het persoonlijk eens met dat standpunt, maar stel vast dat op basis van ons recht mensen vergoedingen krijgen voor allerlei zaken die niet meetbaar zijn, maar behoren tot de orde van de morele schade. Kan men de morele schade opgelopen door het verlies van een partner of een kind bij een auto-ongeval veroorzaakt door een dronken chauffeur dan wél uitdrukken in een geldsom, maar de levenslange morele schade veroorzaakt door de fout van een (bij veronderstelling) onzorgvuldige arts niet? Ofwel allebei, ofwel geen van beide, zou ik denken.
Betekent de erkenning van wrongful life-gevallen dat men mensen voor elke vermijdbare handicap een schadevergoeding moet toekennen, als blijkt dat die door onzorgvuldigheid is veroorzaakt? Het ene heeft in eerste instantie niets te maken met het andere. Dat men er soms beter af is door niet te leven dan door te leven met een ernstige aandoening, betekent niet dat men er in het algemeen beter af is door niet te leven dan door te leven met een handicap. De meeste handicaps laten meer dan voldoende levenskwaliteit toe om verkiesbaar te zijn boven niet-bestaan.
We zullen in de toekomst meer van dit soort problemen ontmoeten. De beschikbaarheid van prenatale tests, en in het bijzonder van prenatale genetische diagnostiek, heeft een nieuw plichtendomein geopend, waarvoor wij nu nog al te vaak onze kop in het zand steken. De ouders van Rukiye zijn exemplarische nieuwe ouders, met een eigentijds beeld van verantwoord ouderschap. In de wetenschap dat zij behoorden tot een risicogroep hebben zij een prenatale genetische test laten uitvoeren, met de uitdrukkelijke bedoeling om hun toekomstige kind (genetisch) goed te doen. De Oxford-ethicus Julian Savulescu noemt dat procreatief goeddoen. In de mate waarin ouders op de hoogte zijn van ernstige aandoeningen die zij hun kinderen kunnen doorgeven, hebben zij de plicht dat zoveel mogelijk te vermijden. Kinderen uitleveren aan de loterij van de natuur, wanneer men weet dat er ernstige risicos zijn op grote accidenten, is totaal onverantwoord ouderschap.
Ethiek. Het is nie moeilijk, het is gemakkelijk. Wanneer men weet.
13-12-2010, 00:00
Geschreven door johan
21-11-2010
Martyn Joseph
Gisteren een mooi optreden van een bevlogen man gezien. (even de wiskunde uit mijn hoofd) "Sometimes its just more important to love than to always have it right" "There is always maybe"
Dat is eigenlijk het enige dat ik wil zeggen. Maar hij zei het mooier.
Dat was het antwoord. Er is geen definitie voor een "goed argument", een goed argument is GEEN "slecht argument". Logica: als ik aantoon dat er alleen maar slechte argumenten zijn, dan zijn er geen goede argumenten.
Wel, ik ga de uitdaging aan.
Geef me 900 argumenten voor een bepaalde stelling naar keuze en ik zal aantonen dat ze allemaal te herleiden zijn tot een drogreden.
Is dat niet voldoende als bewijs zegt u ?
DNA-studie bewijst: niemand is perfect.
Niemand is perfect is een huizenhoog cliché, maar net als alle clichés blijkt het een kern van waarheid te bevatten. Meer nog: de imperfecties zitten als het ware in onze genen ingebakken. Dat blijkt uit the 1000 genomes project, een studie die het menselijk genoom in kaart brengt. Het menselijk genoom is inderdaad alles behalve perfect, licht initiatiefnemer Richard Durbin toe in een interview met de Britse krant The Times. Ieder van ons is drager van defecte genen.
De onderzoekers verzamelden DNA-materiaal van zon 900 mensen.
Bron: de morgen
Waar zit de angel van Popper?
Er zijn zo veel imperfecties gedefinieerd, dat de perfectie niet meer mogelijk is.
Er zijn zo veel slechte argumenten gedefinieerd, dat een goed argument niet meer bestaat.
En nu zitten we in een samenleving dat iedereen die ook maar zijn mening nog maar durft te uiten, dat die onmiddellijk een hoop bagger over zich heen krijgt.
Niet degene die zijn mening op een duidelijke manier kan verwoorden wordt waardevol geacht, degene die het best de mening van een andere onderuit kan halen wordt waardevol geacht.
A lot of religious people prefer to be right rather than compassionate.
Minder mooi:
Compassion = golden rule.
Er is helemaal geen golden rule, er is alleen maar compassion.
Een golden rule is zo iets als een golden goal zoals dat een tijdje in het voetbal gebruikelijk was.
De golden rule is net zoals de golden goal een sudden death.
Niets anders dan een regel om bepaalde mensen de compassion te ontzeggen.
Mijn gedacht.
Jurgen Habermas.
Het duurde enige weken voor Armin Nassehi, een gerespecteerd socioloog, de pseudo-wetenschappelijke interpretatie van de relevante cijfergegevens aan flarden reet in een krantenartikel. Maar zijn introductie van de objectiviteit in het debat kwam te laat.
Jürgen Habermas in leiderschap en de Duitse Leitkultur (De morgen)
Een gewoon voorbeeldje van iemand die in objectiviteit geloofd.
Moeilijk.
Alsof dat een uitzonderlijke vondst is.
Ik vind het eigenlijk echt niet goed.
Gisteren vond ik het nochtans wel goed.
Ai toch, die twijfel toch!
t Was goed.
Want wat lees ik vandaag in mijn krant (gebeten om te weten, tijd om eens van krant te veranderen precies. Ofwel moet ik eens suggereren dat ze mijn advies ter harte te nemen. Less is more. Gebeten.)
Tegen 8 november moeten het Planbureau en de Nationale Bank een eerste rapport klaar hebben.
Iedereen weet echter dat deze instellingen door politieke benoemingen niet objectief zijn.
Dat wordt vervolgens voorgelegd aan een wetenschappelijk comité met drie Nederlandstalige en drie Franstalige experts
WIE ?
Paul De Grauwe.
De Grauwe zat voor de VLD tussen 1991 en 2003 in Kamer en Senaat, wat hem tot in de eeuwigheid een blauw etiket zal opleveren.
Theo Peeters
Peeters staat dicht bij de vives-denktank en wierp een oog op het verduidelijkingsvoorstel van De Wever. Vandaar dat deze oude CD&V-getrouwe tegenwoordig ook wel een NV-A-speldje opgeprikt krijgt
Rudi Vander Vennet.
Vander Vennet heeft een sp.a-etiket, staat dichtbij Johan Vande Lanotte en Frank Vandenbroucke en kent zijn weg in het socialistische old boys-netwerk.
Koen Schoors is professor economie aan de Universiteit Gent. Hij geeft zijn mening over de cijferdans rond de financieringswet en onze gepolitiseerde instellingen.
Misschien hebben ze bij N-VA een fout gemaakt, maar kunnen ze dat gewoon niet toegeven, omdat ze anders voor paal staan. Dus schoppen ze voorlopig maar een beetje naar iedereen die ze de schuld kunnen geven
Wat een gedoe met de financieringswet. De N-VA heeft een becijferd voorstel gedaan. Het werd eindelijk eens tijd dat iemand dat deed, want met vage intentieverklaringen en beginsellijsten van variërend allooi is bij mijn weten nog geen enkele man van straat geraakt. Op een bepaald moment mag het niet meer gaan over de kleur van de knikkers, maar moeten ze worden geteld. Blijkt dat de N-VA zich behoorlijk heeft vergist bij het tellen van de knikkers. In de 'illustratieve berekening' in de nota van Bart De Wever krijgt Vlaanderen 5 miljoen extra, en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest 80, terwijl Wallonië er ongeveer 92 miljoen bij inschiet. Maar dat wordt in den beginne goedgemaakt met een bijkomende dotatie. Geen centje pijn dus, wat is de N-VA toch lief.
Toen de Leuvense collega's André Decoster en Kris De Swerdt het echter narekenden, bleek dat de N-VA er in haar ondertussen beruchte nota er op termijn vele honderden miljoenen per jaar naast zit. In de werkelijkheid zouden de Vlamingen op termijn jaarlijks honderden miljoenen extra krijgen en de Walen en Brusselaars samen honderden miljoenen per jaar minder. De Walen en Brusselaars worden dus in die bewuste nota drastisch rijker gerekend dan ze met de voorgestelde financieringswet eigenlijk zouden zijn. De N-VA reageert daarop door voornamelijk te wijzen op het feit dat zij voorziet in een solidariteitsmechanisme, maar dat blijft een beetje een pleister op een houten been. Zelfs indien we dit solidariteitsmechanisme toepassen op de uitkomst van Decoster en De Swerdt, komt het er toch nog altijd op neer dat Vlaanderen per jaar meer dan 170 miljoen extra zal krijgen, terwijl Wallonië meer dan 140 miljoen zal inboeten. Nog altijd een relatief verschil tussen de twee entiteiten van honderden miljoenen.
Bart De Wever zal nu wel weer met zachte stem moord en brand schreeuwen over complotten tegen zijn partij, net zoals na de Vlaamse verkiezingen. Of allicht klagen over een aanval van de linkse kerk, zoals altijd. Maar hoe zou u zich voelen als u een Franstalige was? Beeld u in, u bent Elio Di Rupo. De belangrijkste Vlaamse partij, die separatisme in haar statuten heeft staan maar beweert daar niet naar te streven, komt met een nota op de proppen. Dat is op zich een dappere en wenselijke zaak. Maar die nota blijkt een zelfverklaard beste en finaal aanbod dat te nemen of te laten is, want dieper wil de N-VA haar broek naar eigen herhaaldelijke zeggen niet laten zakken. Het juiste woord voor een dergelijk aanbod is een ultimatum. In dat ultimatum stelt de N-VA een hervorming van de financieringswet voor, die naar eigen zeggen voldoet aan alle afgesproken basisprincipes. Maar stiekem worden de financiële gevolgen van de nieuwe financieringswet voor Wallonië veel gunstiger voorgesteld dan ze werkelijk zijn en worden de voordelen voor Vlaanderen drastisch onderschat. Hoe zou dat bij u overkomen?
Er zijn eigenlijk maar twee mogelijkheden. Ofwel weet de N-VA waar ze mee bezig is en dan komt de nota-De Wever over als een wolfijzer, vergeef mij dat ik even N-VA-jargon gebruik , een val om de Franstaligen te doen tekenen voor een scenario waarin zij ten opzichte van Vlaanderen honderden miljoenen euro's per jaar verliezen zonder dat ze het beseffen. Die honderden miljoenen zijn dan de ondergedompelde balletjes in de soep van Bart De Wever, zijn onzichtbare vette vis in de pan. Indien dat waar is, dan is het verschrikkelijk. Hoe kan op die manier ooit het vertrouwen worden gecreëerd dat nodig zal zijn voor een eerste echt gesprek over de knikkers?
Het is natuurlijk ook mogelijk dat de N-VA niet weet waar ze mee bezig is. Dat is zo mogelijk nog erger. Dat zou betekenen dat precies die partij die van de staatshervorming haar reden van bestaan heeft gemaakt eigenlijk vooral wind maakt. Dat de N-VA zomaar wat oneliners rondstrooit over consumptiefederalisme, blanco cheques en responsabilisering, maar dat achter die verleidelijke slogans alleen een gapende leegte grijnst. En dat zelfs de absolute top van de N-VA vooral in die slogans gelooft, zonder de intellectuele eerlijkheid te hebben haar berekeningen op voorhand voor te leggen aan kritische buitenstaanders. Nil volentibus arduum krijgt dan een wrange bijsmaak.
Er is nog een derde mogelijkheid. Misschien hebben ze bij de N-VA gewoon een fout gemaakt en beseffen ze dat nu ook wel, maar kunnen ze dat nu gewoon niet toegeven, omdat ze anders voor paal staan. Dus schoppen ze voorlopig maar gewoon een beetje naar iedereen die ze de schuld kunnen geven, de Franstaligen, de linkse kerk, de media, de academische wereld, kortom de usual suspects wanneer het calimerogevoel weer eens opspeelt. Dat zou nog het beste zijn. Iedereen kan zich vergissen, daar is geen schande aan. En wie geen nota's schrijft over de knikkers kan natuurlijk ook geen fouten maken. De PS kan dus maar beter niet al te veel misbaar maken want van die kant hebben we nog helemaal niets gezien.
Het onderliggende probleem is echter het ergst van al. Waarom is dit een discussie die vooral wordt gevoerd tussen politieke partijen en kritische academici? Waar is het onafhankelijke overheidsorgaan dat de financieringswet van de federale staat beheert en alle juiste gegevens gewoonweg hééft? Waar is de instelling die jou op eenvoudig verzoek gewoon elk scenario voorrekent met de exacte cijfers? Hier betaalt België de kost van de decennialange politisering van zijn instellingen. Wordt het geen tijd om eindelijk de onafhankelijke instellingen te creëren die het land verdient? Dan kunnen de partijen weer doen waar ze voor dienen: onderhandelen over maatschappelijke keuzes in plaats van goochelen met formules.
Het onderliggende probleem is het ergst van al.
Er is geen onafhankelijk overheidsorgaan.
Er zijn geen exacte cijfers.
We willen geen onafhankelijke instellingen.
Als er een akkoord is, dan zullen er ook exacte cijfers zijn.
Exacte cijfers die door de oppositie met objectieve cijfers zullen weerlegd worden.
27-10-2010, 21:24
Geschreven door johan
24-10-2010
Pipi Langkous
Eureka.
Archimedes zat in zijn bad toen hij een ingeving kreeg.
Ik heb, echt waar, iets gelijkaardigs meegemaakt.
Ik stond achter het fornuis asperges schoon te maken toen ik het mij plots het verhaal van de stinkende urine herinnerde!
Eureka.
Op het huwelijksfeest van een vriend was er zoals gebruikelijk een tafel gereserveerd voor de kameraden van de jeugdbeweging.
Toen er asperges geserveerd werden verdween de rode wijnblos op de wangen van mijn buurman.
Ik vind dat zo lekker jong, maar binnen een uur wordik gewoon misselijk van de stank van mijn eigen pis. Kunt ge geloven dat ik straks zittend moet gaan pissen zodat ik mijn neus kan dichtknijpen? Anders val ik gewoon flauw van de stank.
Het beeld van onze vriend in zijn nette pak op de wc-bril terwijl hij zijn neus dicht kneep bezorgde ons collectief de slappe lach voor de rest van de avond.
Dat is zo een beetje het uitgangspunt van de huidige samenleving.
Cogito ergo sum (Ik denk, dus ik ben) is een filosofische stelling van René Descartes, die een belangrijk element werd van de westerse filosofie. Descartes kwam tot zijn stelling in het werk Discours de la Méthode uit 1637.
Descartes begint zijn filosofie vanuit een scepticistisch standpunt. Overgeleverde waarheden kunnen onwaar blijken te zijn, en ook je eigen waarneming kan je bedriegen. Misschien is er wel een kwaadwillende god of demon die ons doorlopend probeert te bedriegen. Als men echter daarvan uitgaat, is er dan nog iets wat we zeker kunnen weten? Daar komt het cogito ergo sum om de hoek kijken: Descartes kan wel aan alles twijfelen, hij kan in alles bedrogen worden, maar dan nog is er iemand (of iets) die twijfelt, die bedrogen wordt. Het simpele feit dát hij twijfelt, impliceert dat hij bestaat. Daarmee is de eerste zekerheid terug in zijn filosofisch systeem, en heeft hij dus een grond om op te staan, een beginpunt om in zijn filosofie van uit te gaan.
Het eigenlijke uitgangspunt is niet cogito ergo sum maar wel dubito, ergo cogito ergo sum.
2.LESS IS MORE.
Laten we eens veronderstellen dat dubito het uitgangspunt is van de filosofie.
Is dat een feit? zou ik dan onmiddellijk aan René vragen.
Waarop René conform zijn uitgangspunt zou antwoorden:
dubito.
Maar als je twijfelt, is er dan wel zoiets als ergo?
dubito.
Less is more.
Dubito
Even mijn uitgever bellen voor de gereviseerde uitgave van discours de la méthode uit 2010.
Een boek met één pagina met één zin van één woord.
dubito.
Veel kan dat toch niet kosten.
24-10-2010, 14:42
Geschreven door johan
Herman Vandersteen
"Belachelijke redenering. Een theorietje van niets. Schrijf maar dat ik dat gezegd heb."
24-10-2010, 13:59
Geschreven door johan
21-10-2010
Mike GODwin
Wat is het verschil tussen wetenschap en pseudo-wetenschap?
Pseudo betekent nep, vals.
Er is echte wetenschap en er is valse wetenschap.
Wetenschap en pseudo-wetenschap zijn tegenovergestelden.
Het is science versus scientology.
Wat is de rol van democratie in deze?
Etienne Vermeersch suggereert dat wetenschap soms hoger in rang is dan democratie.
Wanneer dan wel?
Ik vermoed dat hij dan onder andere aan Richard Dawkins denkt.
Een van de eersten die zich volgens Jules Ruis met "memen" en "memetica" bezighielden was dr. Clare W. Graves. Als onderdeel van een site over fractals heeft Ruis een pagina gewijd aan "Global Awareness: Spiral Dynamics", waarin zowel het begrip meme als gen uitgelegd wordt.In 1959 verschijnt een van de allereerste artikelen die de basis vormen voor het begrip meme van de hand van Clare W. Graves.
Van Richard Dawkins naar meme naar memetica naar spiral dynamics, een theorie die heel wat aanzien geniet in de kringen van scientology.
In vier stappen van science naar scientology.
Hoe is dat in Gods naam mogelijk?
Ik vermoed dat Sam Harris ook wel in het rijtje thuis hoort.
Dennett neemt het scepticisme tot uitgangspunt om te komen tot waarheidsbevinding, net als Richard Dawkins. Beide geleerden kennen elkaar goed. Mede vanuit dit scepticisme schreef hij - net als Dawkins - een boek waarin hij uiteen zet waarom religie weinig tot geen feitelijke argumenten in eigen voordeel heeft. Dit boek heet De betovering van het geloof (Breaking the Spell: Religion as a Natural Phenomenon). Samen met Dawkins en twee andere religiecritici en auteurs van vergelijkbare boeken - Sam Harris en Christopher Hitchens - hield hij een twee uur durende gefilmde discussie over de reacties op hun boeken. Die opname verscheen als The Four Horsemen
Sam Harris, de kerel die in zijn uiteenzetting over values een analoog pleidooi hield als Etienne Vermeersch en Edward Witten naar voor schoof.
Naarmate online discussies langer worden, nadert de waarschijnlijkheid van een vergelijking met de nazi's of Hitler één
Dat is logica.
Hoe langer een discussie (A versus A) duurt, hoe meer de deelnemer zich zal terugplooien op die waarheid, hoe explicieter de niet-waarheid zal bestreden worden.
Het wordt een discussie van waarheid versus niet-waarheid, een discussie goed versus slecht.
Hoe kunnen we de wet omzeilen?
Hoe kunnen we verhinderen dat science afglijdt naar scientology?
In de scientology bestaat de waarheid.
In de science bestaat de waarheid niet.
In de scientology bestaat er objectiviteit.
In de science niet. In de science bestaat alleen intersubjectiviteit.
Science en scientology zijn tegengestelden.
Het is NIET zo dat science objectief is en scientology subjectief.
Het is omgekeerd. Laten we daar trots op zijn.
Democratie IS altijd belangrijker dan wetenschap.
Dat is niet de waarheid, ik ben mijn uiteenzetting begonnen met ik vermoed .
Een conclusie die gebaseerd is op premissen gefundeerd in ik vermoed.
Maar in de beste traditie van het sKepticismemeen ik wel een goed argument te hebben.
Deze bijdrage is slechts een poging om wegwijs te raken in het ingewikkeld probleem van de relatie tussen wetenschap, pseudowetenschap en democratie. Verdere discussie is uiteraard gewenst.
Als wij eerst samen discussiëren en eventueel samen afspreken dat we in bepaalde gevallen wetenschap belangrijker vinden dan democratie, is dat dan wetenschap of democratie?
We vinden dat wetenschap in bepaalde gevallen belangrijker is dan democratie.
Dat is tegengesteld aan wetenschap is belangrijker dan democratie.
Pseudo-wetenschap is belangrijker dan democratie IS een prerogatief van de pseudo-wetenschap.
In de kwantumtheorie (althans in de breed aangehangen Kopenhaagse interpretatie van Niels Bohr en Werner Heisenberg) variëren natuurkundige grootheden stapsgewijs (met 1 kwantum tegelijk) en is er geen waarnemer-onafhankelijke werkelijkheid.
Van zodra je tot die conclusie gekomen bent, is alles wat je verder nog zegt of schrijft uiteraard alleen maar variatie op hetzelfde thema.
Dan kan je beter zwijgen.
Het is dan ook niet toevallig dat beide natuurkundigen al jaren niets meer gepubliceerd hebben.
Ik wist niet dat mensen van respectabele leeftijd en van respectabel aanzien nog zo verzot zijn op hinkelen.
Ik zie geen reden om te verzwijgen wat ik acht de waarheid te zijn
Ik hoef mij niet te excuseren.
Ik kan mij voor de volle 100% achter deze woorden scharen.
Wij doen allemaal verkeerde dingen, maar daarom zijn we nog geen verkeerde mensen. Ik oordeel niet over personen, enkel over bepaalde praktijken.
Aartsbisschop Léonard hinkelt.
Ik niet.
Ik sta voor 0,00 % achter deze uitspraak.
Er zijn geen verkeerde dingen.
Maar ik zie wel geen reden om te verzwijgen wat ik acht verkeerde dingen te zijn.
16-10-2010, 10:54
Geschreven door johan
Sam Harris
Dit is een mooie.
Er kan geen groter verschil zijn tussen Sam Harris en mezelf.
En toch, Sam Harris en mezelf hebben ook meer dingen gemeen dan dat je zou denken.
Ik ben namelijk net als Sam van oordeel dat er geen onderscheid gemaakt kan worden tussen waarden en feiten. (En als u een andere mening bent toegedaan, dan zal ik u vragen wie het onderscheid tussen beide maakt)
De fundamentele vraag is de volgende: zijn waarden en feiten een werkelijkheid of zijn ze een illusie?
Als waarden en feiten een werkelijkheid zijn, dan lijkt me de logica van Sam Harris een onvermijdelijke logica.
Anders geformuleerd: Is dit het ethische systeem dat u verkiest?
Wij waren compleet ons referentiekader kwijtgespeeld, en daarom ook ons normbesef.
Pol Hauspie in de Morgen.
(een beetje uit zijn context gerukt, het doel heiligt de middelen)
Wat is het referentiekader van de mens?
Zijn omgeving.
Bovendien stelde niemand ons nog in vraag.
We werden zo bewierookt dat we zelf de bullshit begonnen te geloven die er over ons verteld werd.
Van zodra de mens geen referentiekader meer heeft, heeft hij ook geen normbesef meer. Er zijn namelijk geen normen.
Dat is niet wat Pol Hauspie bedoeld, dat is wat ik bedoel.
14-10-2010, 19:47
Geschreven door johan
Jansens.
Bart De Wever is aangesteld als verduidelijker.
En wie zie ik aanschuiven?
Geert Bourgeois godbetert.
En dan zegt hij het nog tegen de journalist ook!
Ik kom het standpunt van de N-VA verduidelijken.
Geert Bougeois komt het standpunt van de N-VA aan Bart De Wever verduidelijken.
Bart De Wever, de verduidelijker die ook een beetje schnabbelt als voorzitter van de N-VA.
Ik zou verwachten dat de verduidelijker die Geert Bourgeois daar een muilpeer van jewelste op diens oog zou verkopen en wel op dusdanige manier dat de geachte heer Geert Bourgeois met glans en glorie in het ingangsexamen van de liberalen zou slagen.
Er is hier maar één verduidelijker Geertje, en dat is de Koninklijke Verduidelijker, is dat duidelijk?
Bart De Wever wordt aangesteld als Verduidelijker, hij staat plots boven de rest.
Hij is de man die de situatie kan Verduidelijken.
Vergelijk het met een rechter.
In landen met een Angelsaksische traditie dragen veel rechters pruiken. In Nederland en België gebeurt dat niet en draagt de rechter veelal een toga met bef. Deze ambtskledij wordt gedragen om duidelijk te laten zien dat de rechter er niet in persoon zit, maar in zijn hoedanigheid als onafhankelijke rechter.
Aanvankelijk was dit een sidekick van het blog "argumenten". En toen was het een gevolg van het blog "argumenten" Of nee, eigenlijk was er eerst een groot deel van "ornamenten" en toen had ik een writers block. En toen was "argumenten" een zoeken naar de oorzaak, een zoeken naar wat ik precies wilde vertellen.
"Waar de wetenschap haar uitspraken het liefst met een haast oudtestamentische gestrengheid doet, lijkt het essay steeds voor de omweg te kiezen door historische dimensie te waarderen en particuliere observaties en door literatuur en andere nevengebieden in aanmerking te nemen. Het heeft daarbij een bredere onzekerheidsmarge nodig, een gebied waar de vlucht der gedachten vrij is, waar de geest mag speculeren en de taal moet verleiden." (Allard Schröder, Nieuwe tijden, 2006)
"The proof of the pudding is in the eating"
"Als ik zou suggereren dat er tussen de Aarde en Mars een theepot rond zon draait, dan zou niemand mijn veronderstelling kunnen weerleggen, tenminste als ik zo bedachtzaam zou zijn om eraan toe te voegen dat de pot zo klein is dat hij zelfs door de sterkste telescopen niet kan ontdekt worden. Maar als ik vervolgens zou zeggen dat, aangezien mijn bewering niet weerlegd kan worden, het een onverdraaglijke verwaandheid is van de menselijke rede om aan het bestaan van de theepot te twijfelen, dan zou men terecht denken dat ik onzin uitkraam. Maar als het bestaan van zo’n theepot bevestigd zou staan in wetenschappelijke boeken, elke dag verkondigd zou worden als een heilige waarheid en ingestampt zou worden bij de kinderen op school, dan zou afzien van geloof in zijn bestaan een teken van excentriciteit worden en zou diegene die twijfelt aan het bestaan ervan in een verlichte tijd naar een psychiater verwezen worden en in vroegere tijden naar de inquisitie. " Nitwit.
Zulma
Iets om over na te denken. Een geit zit vast aan een touw van twee meter. Hoe kan de geit bij het gras komen dat drie meter verder groeit?
Bijt de geit het touw door? Kan hij het gras verplaatsen!? Roept hij de hulp van andere geiten in?
De oplossing is verrassend eenvoudig. Het ene eind van het touw zit vast aan de geit, maar wie zegt dat het andere eind ook vastzit? Het stond niet in de vraag. Die veronderstelling maak je zelf, omdat een touw meestal aan een boom of paal vasthangt. Maar dat hoeft dus niet altijd zo te zijn.
De beste MOP volgens H Een pas samenwonend stel. De vrouw wil worst gaan bakken. Voor ze de worst in de pan gooit snijdt ze van beide uiteindes een stukje weg. De man kijkt haar verbaasd aan. Bij de volgende worst: knip, knip, en dan pas gaat de worst in de pan. "Waarom doe je dat eigenlijk?", vraagt de man. De vrouw kijkt de man op haar beurt verbaasd aan. "Eh... dat weet ik eigenlijk niet", antwoordt ze. "Ik heb mijn moeder dat altijd zo zien doen, morgen vraag ik het haar, zeker weten."
"Mam, waarom snijdt je eigenlijk altijd die stukjes van de worst?" Mam fronst haar wenkbrauwen. "Dat weet ik eigenlijk niet, oma deed het altijd zo." "Maar ja, je hebt gelijk, het is wel wat raar. Ik vraag het haar zondag."
"Zeg ma, waarom knipte gij vroeger die stukskes worst altijd af ?" Het oude vrouwtje kijkt haar dochter met grote ogen aan. "Maar meiske, zijt gij nu nog altijd met zo'n klein panneke aan 't kloten?"
NietzscHe
"De fijnste humaniteit openbaart zich in de wens om anderen schaamte te besparen"
"De haat tegen het boze is de pronkmantel waarmee de farizeeër zijn persoonlijke antipathieën camoufleert"
"En wat redde haar deugd? De stem van haar geweten? O, nee. De stem van haar buurvrouw"
"Het is moeilijk met mensen om te gaan omdat zwijgen zo moeilijk is"
"Maar het is met de mens als met de bomen. Hoe meer hij naar de hoogte en naar het licht wil, des te sterker streven zijn wortels naar de aarde, nederwaarts in het donkere, het diepe - in het boze."
"Hoe harder we trappelen, hoe dieper we wegzinken in het moeras"
"Wat uit liefde wordt gedaan, geschiedt altijd buiten goed en kwaad om."
"We zijn zo graag in de vrije natuur, omdat deze geen mening over ons heeft."
"Waarheden zijn illusies waarvan men vergeten is dat ze illusies zijn."
Hené Hargritte
Suggestie in de kantlijn.
Studies over Nietzsche? Wat heeft die mens in gods naam misdaan om zo vernederd te worden? "Ik zou met alle plezier de complete extensieve literatuur over Nietzsche inruilen voor dit ene kleine boekje." Walter Kaufmann over "Ecce homo" P.S. de ondertitel van dit boekje is "hoe iemand wordt wat hij is", een ondertitel waar naar mijn mening meer filosofie in zit dan in de complete extensieve literatuur over Nietzsche. P.P.S. de ondertitel van "Alzo sprak Zarathustra" is "een boek voor allen en voor niemand"
(An anecdote that Kaufmann used to tell indicates the magnitude of the change he helped bring about.Shortly after his arrival in Princeton as a freshly hatched Ph.D., he had the good fortune to be introduced to Albert Einstein, who opened the conversation with a question about Kaufmann’s thesis.After hearing that it dealt with Nietzsche, Einstein’s wonderful face expressed great shock and he said: “But that is simply dreadful.” ) ((naar mijn bescheiden mening alludeerde Einstein hier allerminst naar de "nazi sympathie" (!!!!!!!!) van Nietzsche))
Testament in de kantlijn
Belofte maakt schuld. Ik had me voorgenomen om niets substantieels meer te schrijven (alsof dat ooit gebeurd zou zijn). Maar is een mens in essentie geen creatief wezen? Vindt hij niet altijd een kantlijn om de beperkingen waar hij mee geconfronteerd wordt een oor te kunnen aannaaien? Een kantlijn die niet gebonden is aan een datum, een kantlijn die "eeuwig" is en waar je schaamteloos wijzigingen in kan aanbrengen.
Ik heb Nietzsche gelezen.
Dat is eigenlijk het enige dat ik nog kwijt wou. Maar een lezer die me nauw aan het hart ligt heeft me te kennen gegeven dat mijn teksten af en toe nogal kryptisch zijn, dat in een zin als "ik heb Nietzsche gelezen" niet alles besloten ligt wat ik duidelijk wil maken. "Voor jou is dat dan wel duidelijk", zei ze. Die opmerking is een prachtig voorbeeld van de stelling "Wat er niet gezegd wordt is belangrijker dan wat er wel gezegd wordt." Ik vind Nietzsche prachtig als hij aan de oppervlakte blijft. "In misschien vijf, zes hoofden begint het nu te dagen dat ook de natuurkunde slechts een uitleg en interpretatie van de wereld is (met permissie: na ons!) en niet een verklaring van de wereld..." Maar Nietzsche gaat ook in de diepte. Dan begrijp ik hem niet. Dan wil ik hem niet begrijpen. BEEN THERE, DONE THAT. Ik wil niet naar de diepte! Ik hoop dat dat duidelijk genoeg is. "Waar voor de mens niets meer te zien of vast te pakken valt, daar heeft hij ook niets meer te zoeken - dat is dan wel een andere imperatief dan de platonische, maar misschien toch voor een taai, arbeidzaam geslacht van machinisten en bruggenbouwers van de toekomst, die alleen ruwe arbeid hebben te doen, precies de juiste." Ik zie geen enkele reden om mijn afkomst te verloochenen. @ Friedrich: wat is het diepe bij een omkering van alle waarden? Nog één ruwe opmerking. Nietzsche wordt geacht een seksistische zak te zijn. Ik wil daar geen uitspraak over doen, ik wil me daar niet in verdiepen. Ik maakte mij alleen volgende bedenking: misschien is de filosofie wel vergeten wat een stijlfiguur is op het moment dat de filosofie wetenschap geworden is. De eerste zin van "voorbij goed en kwaad" is de volgende: Aangenomen dat de waarheid een vrouw is-, wel? is de verdenking dan niet gegrond dat de filosofen, voor zover zij dogmatici waren, geen van allen veel verstand van vrouwen hadden? Dat is een mening en geen feit. Een niet beargumenteerde mening bovendien, er IS namelijk geen verband tussen de eerste zin en mijn conclusie. Dat maakt het allemaal net iets gemakkelijker, u MOET er niet op reageren.
Ik heb Chuang-Tzu gelezen.
Dat is al lange tijd geleden. Altijd een dubbel gevoel bij gehad. "Stel dat jij en ik een discussie zouden beginnen. Als jij zou winnen - en ik dus niet van jou gewonnen had - zou jij dan inderdaad gelijk hebben en ik ongelijk? En wanneer ik gewonnen had - en jij dus niet - zou ik dan inderdaad gelijk hebben en jij ongelijk? Is een van ons in het gelijk en dus de ander niet? Of zijn we allebei in het gelijk of allebei in het ongelijk? Als jij en ik dat samen niet kunnen uitmaken, dan zullen anderen nog meer in het duister tasten. Wie kan ik erbij roepen om dit recht te zetten? Stel ik haal iemand erbij om het recht te zetten die het met jou eens is. Gezien het feit dat hij het me je eens is, hoe kan hij het dan rechtzetten? Stel dat ik iemand erbij haal die het eens is met mij. Omdat hij het al eens is met mij, hoe kan hij dan tussen ons beslissen? Zullen we dan iemand erbij roepen die het zowel met jou als met mij oneens is, hoe kan hij tussen ons arbitreren? En mochten we iemand laten komen die het met ons beiden eens is, hoe zou hij dan, juist omdat hij het zowel met jou als met mij eens is, de zaak kunnen berechten? Dus, als noch jij noch ik noch enig ander dit onder ons kan uitmaken, op wat voor ander zullen we dan nog wachten?" Prachtig vond ik dat. Echt vet! (even de jeugd proberen op mijn hand te krijgen!) En toch haakte ik af als de deugd (Te) of de kracht (Ch'i) ter sprake kwam. Alsof er via een omweg toch nog een universaliteit binnensijpelde. De "weg" (tao) werd de "Weg". Wat kunnen we doen als er geen universaliteit is? "Wu wei" was het antwoord van de taoïsten.
"Niet handelen". http://nl.wikipedia.org/wiki/Wu_wei "Niet handelen tegen de aard van de dingen in". Maar wat is de aard van de dingen? "Wu wei", niet-handelen kan volgens mij beter begrepen worden als (komt ie...) "spontaan handelen". Spontaan in de betekenis van "uit zichzelf", "uit eigen beweging", "vrij-willig" (!). Maar wat verandert er dan? Niets. Als u de behoefte hebt uw mening op één of ander forum te ventileren, vooral doen. Als u de aandrang hebt een column te schrijven, vooral doen. Als u meent dat u in de politiek, in de media, in de kunst, in de wetenschappen, in de filosofie een wezenlijke bijdrage tot een betere wereld kunt leveren, vooral doen. Per slot van rekening heb ik het ook gedaan. Wie ben ik om u te misgunnen wat ik mezelf gun? Dit is een spontaan geschreven blog. "Dat is er aan te merken", is een voor de hand liggende opmerking. Je m'en fous. Wat verandert het wu wei dan? Meer nog dan "spontaan handelen" is wu wei "spontaan niet handelen". Als we dat in het achterhoofd houden, dan ...
En vooral! En vooral! "Wei" in het Chinees betekent niet alleen "handelen", het betekent ook "zijn"! (Ik kan geloven dat u van mijn af en toe ongebreidelde fantasie redelijk sceptisch geworden bent -mission accomplished-, maar geloof me, "wei" kan wel degelijk "zijn" betekenen.) In combinatie met "wu" betekent dat dan "niet zijn", of beter nog "zonder zijn". "Zonder Zijn", is dat geen mooie alliteratie? De oervorm van de alliteratie! En wat verandert "zonder zijn" dan? Alles. Peace of mind. Sereniteit. Peace of mind krijg je door het te geven. Wu Wei. Zonder Zijn. En het Chinese adagium "Wu wei wei" WORDT dan "Zonder Zijn Zijn". Zonder Zijn Zijn. Zou dit Zen Zijn? Weet u hoe de eenvoudige ZIN "ik ben johan" hier in het plaatselijke dialect klinkt? "Ik zen jowan" Echt waar. Herinnert u zich deze H nog?
PHOEWIIIIIEEEEH! Zoals u weet ging Nietzsche op het eind compleet uit de bol. Dat hebben we ook wel verdiend vind ik. Zet die boxen open!
Haiku
..... ....... (kuch) .....
(vrij naar Jan Decleir)
Zuig daar maar 'ns een punt aan Herman! ... "het is goed geweest jongen, je hebt ondertussen je punt wel gemaakt", hoor ik mijn pa op de achtergrond fluisteren.
@Jan: Kunst ontstaat uit stilte. Ik ben het daarmee eens. Wenst u een stilte omdat er geen ander geluid is? Of wenst u een stilte omdat je geen ander geluid hoort? Wat zegt u? Ik hoor je niet! IK ZEG DAT IK JE NIET HOOR!
