Wat je tegenwoordig al niet moet doen, hebben en kunnen om er gewoon maar bij te horen, t'is echt niet meer te doen. De eerste levensjaren gaan hopelijk vrij zorgeloos voorbij, dat zijn die jaren waarvan je je later als je ouder word niets meer herinnert. Zodra je vrienden begint te maken wordt het echter serieus, dat gaat immers niet zomaar, er zijn zoveel verschillende "soorten" mensen dat je niet zomaar even kunt kiezen bij welke soort je hoort. Rijken, armen, middenklasse, intelligente, domme, gewone, vriendelijke, bazige, onderdanige en weet ik veel wat voor soorten er allemaal zijn. Voor sommige dingen kies je zelf, andere dingen heb je al meegekregen bij je geboorte. Vanaf de lagere school moet je jezelf al bewijzen om erbij te horen en dan heb je een goed stel ouders nodig. Een playstation, een GSM, een mp3-speler behoren tegenwoordig tot het standaardpakket. Met een samson-boekentas alleen kom je tegenwoordig nergens meer. Geloof me, ik zou tegenwoordig niet in sinterklaas zijn schoenen willen staan. Of je het nu graag doet of niet, tegenwoordig moet je minstens tot je 18 naar school. Hopelijk heb je goede vrienden gevonden en studeer je in een richting die je interesseert. De eisen liggen nu al een stuk hoger; een PC en/of een laptop, een I-pod of pad, de juiste kleding die bij je gekozen vriendengroep past, zo'n ding om op je hoofd te zetten zodat je lekker asociaal kunt doen en je terugtrekken in je eigen wereldje en dan spreken we nog niet over dure festivals, feestje en uitgaan met de vrienden en dergelijke. Als je de pech hebt dat je ouders dit allemaal niet kunnen bekostigen is het nu tijd om je eerste baantje te zoeken, liefst in't zwart anders ben je je kindergeld of studietoelagen ook nog kwijt. Intussen wordt je oud genoeg om je leven vorm te geven. Tijd om je in de schulden te steken dus, want we willen allemaal graag een auto. Intussen hebben we ook in de liefde gevonden wat we zochten, een lief zoals ze zeggen. Nu moet je echt wel goed nadenken wat je wil, een nestje bouwen, kindjes, een succesvolle loopbaan, alles waar je van gedroomd hebt moet je nu gaan waarmaken. Nu moeten we eens een praatje gaan maken met de meneer van de bank want voor een goed nestje betaal je al gauw 20 jaar tegenwoordig. En als die loopbaan en dat gezinnetje een beetje tegenvallen zit je voor de rest van je leven in de schulden. Laat ons hopen dat het allemaal een beetje is meegevallen want er moet ook nog gespaard worden voor de oude dag. Een beetje rusthuis die naam waardig kost al gauw een paar honderd euro per maand meer dan het pensioentje dat je hebt opgebouwd. Dus hoe ouder je word, hoe minder zorgen je je hoeft te maken over de verdeling van je erfenis.
Nu kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die ergens in hun leven een periode hadden of hebben dat ze niet tevreden waren over onze maatschappij zoals ze nu in elkaar zit. Dit wil ik dan graag eens horen. Kruip in je pen en laat je maar eens goed gaan, hier mag het. Hou het aub wel een beetje respectvol.
Waarom de één geluk heeft in het leven en de ander niet
Slechts op drie wijzen kan men zich de menselijke ongelijkheden in vermogens, kansen, of omstandigheden verklaren, en wel: 1. Door een speciale schepping Gods, wat betekent, dat de mens hulpeloos is, en dat zijn lot beheerst wordt door een willekeurige en onberekenbare wil.
2. Door erfelijkheid, zoals de wetenschap zegt, wat voor de mens eveneens betekent hulpeloosheid, daar hij dan het resultaat is van een verleden, waarop hij in het geheel geen invloed heeft kunnen uitoefenen.
3. Door reïncarnatie, wat betekent, dat de mens meester kan worden van zijn lot, daar hij het resultaat is van zijn eigen individueel verleden, en zich zelf gemaakt heeft tot hetgeen hij is.
Het geloof aan een bijzondere schepping wordt door alle denkende mensen als verklaring voor de omstandigheden, waarin wij leven, verworpen, behalve voor de belangrijkste onder die omstandigheden, n.l. voor het karakter, waarmee, en de omgeving, waarin, een kind geboren wordt. Evolutie wordt aangenomen in alles, behalve in het leven van de geestelijke intelligentie, die men mens noemt; hij heeft geen individueel verleden, ofschoon hij wel een individuele, eindeloze toekomst heeft. Het karakter, dat hij meebrengt - en waarvan meer dan iets anders zijn lot op aarde afhangt - is, volgens deze hypothese, speciaal door God voor hem geschapen, en het wordt hem opgelegd, zonder dat hij zelf daaromtrent iets kan inbrengen; uit de lotentrommel der schepping kan hij een prijs of een niet trekken, en de niet betekent een leven van ongeluk en ellende; zoals het Uitvalt, moet hij het aanvaarden. Als hij een goede aanleg, schitterende vermogens, een edel karakter trekt, zo veel te beter voor hem; doch hij heeft niets gedaan om het te verdienen. Als hij aangeboren misdadigheid, aangeboren idiotisme, aangeboren kwalen, aangeboren drankzucht trekt, zoveel te erger voor hem; hij heeft echter niets gedaan om ook dat te verdienen. Als voortdurend geluk de een ten deel valt, en voortdurende ellende de ander, dan moet de ongelukkige zijn noodlot maar opnemen zoals hij kan. Heeft niet de pottenbakker macht over het klei? Maar het is treurig als de klei een gevoelend wezen is. Ook in een ander opzicht is het geloof aan een bijzondere schepping ongerijmd. Een geest wordt soms geschapen voor een lichaampje, dat een paar uur na de geboorte sterft. Als het leven op aarde enige opvoedkundige of experimentele waarde heeft, dan zal die geest zoveel te armer zijn, omdat hij zulk een leven heeft gemist, en de verloren kans kan nooit meer worden ingehaald. Als aan de andere kant het leven van de mens op aarde van geen essentiëel belang is, en de zekerheid geeft van veel slechte daden en veel lijden, en de mogelijkheid van een eeuwigdurend lijden, nadat het afgelopen is, dan wordt met de geest in een lichaam, dat heel oud wordt, nauwelijks rekening gehouden; hij moet onnoembaar veel doormaken, waarvan de ander vrijblijft, zonder dat er enig ge-lijkwaardig voordeel tegenover staat, en kan voor eeuwig verdoemd worden. De lijst van onrechtvaardigheden, die het gevolg zijn van een bijzondere schepping, zou in het onbepaalde kunnen worden verlengd, want zij omvat alle mogelijkheden; dit geloof heeft duizenden tot atheïst gemaakt, omdat het verstand het niet kon aanvaarden en omdat het geweten er tegen in opstand kwam. Het maakt de mens tot een onverbiddelijk schuldeiser tegenover God, en doet hem opstandig vragen: "Waarom hebt Gij mij aldus geschapen?" . .
De hypothese der wetenschap is niet zo god-onwaardig als die van een bijzondere schepping, maar erfelijkheid ziet alleen naar de lichamen; zij werpt geen licht op de ontwikkeling van het verstand en het geweten. De theorie van Darwin trachte deze samen te vatten, maar faalde jammerlijk met de uiteenzetting hoe de sociale deugden in de strijd om het bestaan kunnen worden ontwikkeld. Bovendien is, als de ouders de hogere eigenschappen tot ontwikkeling hebben gebracht, de tijd van voortbrengen voorbij; de kinderen worden voor het grootste deel geboren in het hoogtij der physieke kracht, als de intellectuele en morele eigenschappen der ouders nog niet ten volle ontwikkeld zijn. En latere onderzoekingen hebben aangetoond, dat verworven eigenschappen niet kunnen overerven, en dat, naarmate het type hoger stijgt, de nakomelingschap vermindert. Het genie is onvruchtbaar", zegt de wetenschap en als erfelijkheid werkelijk de stuwkracht was voor de menselijke ontwikkeling, zou deze daarmee haar eigen doodsklok luiden. Verstand en voortplantingsvermogen staan tot elkaar in omgekeerde verhouding; hoe lager de ouders hoe groter de nakomelingschap. Door de ontdekking dat verworven eigenschappen niet overerven staat de wetenschap tegenover een blinde muur. Zij kan geen verklaring geven voor een hoog ontwikkeld verstand en een heilig leven. Het kind van een heilige kan een laag gezonken wezen zijn; het kind van een genie kan een idioot zijn. Genie "komt uit de lucht vallen". Deze verheven menselijke ontwikkeling schijnt, volgens de wetenschap, te vallen buiten de wet der causaliteit. De wetenschap leert ons niet, hoe wij voor de toekomst een groot verstand en een rein hart kunnen opbouwen. Zij bedreigt ons niet met willekeur, maar zij geeft ons geen verklaring van de menselijke ongelijkheden. Zij zegt ons dat de dronkaard zijn kinderen lichamen nalaat, die onderhevig zijn aan ziekten, maar zij verklaart niet waarom sommige kinderen de erfgenamen moeten zijn van zulk een afschuwelijke nalatenschap.
Reïncarnatie geeft aan God de rechtvaardigheid, aan de mens de kracht terug. Elke menselijke geest treedt voor het eerst het leven in als een kiem, zonder kennis, zonder geweten, zonder onderscheiding. Door de ervaring, zowel de aangename als de pijnlijke, verzamelt de mens bouwstoffen, en zoals tevoren is verklaard, zet hij die om in verstandelijke en morele vermogens. Op die wijze kan men zeggen dat het karakter, waarmee hij wordt geboren, door hemzelf is gemaakt, en het geeft het punt aan, dat hij op zijn lange evolutieweg heeft bereikt. De goede aanleg, de hogere vermogens, de edele aard, zijn de buit van menig moeilijk bevochten overwinning, de winst van zwaar en moeilijk werk. Het tegenovergestelde duidt op een jong stadium van groei, op de geringe ontwikkeling van de .geestelijke kiem. De wilde van heden is de heilige van de toekomst; allen betreden een gelijksoortig pad; allen zijn bestemd om tenslotte menselijke volmaking te bereiken. Lijden volgt op misslagen en werkt altijd genezend; door strijd wordt altijd kracht ontwikkeld; wij oogsten na elke zaaitijd het onvermijdelijke resultaat: geluk komt voort uit het goede, en uit het kwade smart. De zuigeling, die kort na de geboorte sterft, betaalt door die dood een schuld af uit het verleden, en komt spoedig weer op aarde terug, na slechts een kort oponthoud en vrij van zijn schuld, om weer ervaringen op te doen, die nodig zijn voor zijn verdere groei. Ofschoon maatschappelijke deugden de mens in zijn strijd om het bestaan geen voordeel brengen, misschien zelfs leiden tot het offer van zijn stoffelijk leven, bouwen zij voor toekomstige levens een edel karakter op en maken hem tot een dienaar van zijn volk. Het genie behoort tot het individu als de uitkomst van vele levens van inspanning en de onvruchtbaarheid van het lichaam dat het draagt, zal de toekomst niet van zijn diensten beroven, daar het na elke wedergeboorte groter terugkeert. Het lichaam, dat vergiftigd is door de dronkenschap van de vader, wordt aangenomen door een geest die door een les van lijden moet leren, dat hij zijn aards leven op een betere wijze moet uitleven dan hij in het verleden heeft gedaan. En zo wordt in elk afzonderlijk geval door het individuele verleden het individuele heden verklaard, en als de wetten van groei worden gekend en gehoorzaamd, dan kan de mens met vaste hand zijn toekomstig lot opbouwen, en zich ontwikkelen langs lijnen van altijd groeiende schoonheid, totdat hij de gestalte heeft bereikt van de Volmaakte Mens.
