Iedereen vind ze schattig die kleine rode stipjes kinderen zijn er dol op niemand doet ze kwaad kleine zwarte pootjes gevoelige antennes ze trippelen op het groen vertederd kijk je toe dit is nu een kevertje waar niemand bang voor is kan genieten van dit klein wonder maar in een flits roodzwart wolkje heel klein zweeft naar zijn volgend blaadje groen
Gepenseelde hemel in de avond Schildert mij een fantastisch beeld met onnavolgbare vegen van achtergebleven zonlicht Als met een zachte doek wordt vandaag langzaamaan uitgewist Maar ik geniet nog even van het kleurenpalet boven mij dat zich straks laat vangen door die donkere deken waarmee de nacht de dromende wereld bedekt
EEN EEUWIG SCHILDERIJ Het schuim van de zee aangebracht door de golven geselt het nog warme strand trekt zich dan geheimzinnig terug
de volgende reeks schuimstroken brengen geheimen van de diepzee stelt ze tentoon op het zand een stuk dek van de Spaanse vloot metalen bouten van een gezonken jacht weg geworpen plastiek flessen omringd door rode zeesterren lege mosselschelpen gegeten door krabben de warm geklede strandlopers het kleurrijke zootje maakt het af ik loop de zee als een kind tegemoet recht het eeuwig schilderij in
Zon, oh zon ik wou dat ik je pakken kon Je behaart me met je warme stralen alsof je me binnen wil halen Gevoel van comfort maakt me blij maakt dat ik dans vrank en vrij Tevreden daal jij aan de horizon neer oh zon kom je morgen weer?
Ik wil niet altijd praten soms moet je me alleen laten dan heb ik tijd om alles te overdenken mijn zorgen weg te wenken emoties een plaats te geven want verwerking hoort bij het leven als ik er klaar voor ben zal ik komen mijn verdriet aan je tonen onder woorden brengen wat ik voel zodat je begrijpt wat ik bedoel maar tot die tijd geef me wat rust zodat de boel in mijn hoofd is gesust
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
