Je weet dat je oud aan het worden bent als de mensen van middelbare leeftijd die je op straat tegen het lijf loopt, jouw vrienden zijn, en niet die van je moeder
Vroeger was er leven in de straat Spelende kinderen vaak tot 's avonds laat Er was toen ook nog veel geleur Waren werden verkocht van deur tot deur Spelen op straat hoort er niet meer bij In deze moderne tijd Als men je vraagt hoe de buren heten Schijnt men dat niet meer te weten Minder leuk aan de tijd van toen Mensen hadden minder poen Toch is die gezellige tijd me dierbaar Mensen leefden niet naast... maar met elkaar.
Als de nacht als een deken over ons heen is gekomen Je sluierend al het zicht en je tijd heeft ontnomen Die duistere deken langzamerhand al het licht verbant Krijgen in de duisternis, het mysterie en een rust de overhand Enkel een zilveren maan die ons stilletjes van boven toelacht Vergezelt ons, met haar blik gevangen in de eindeloze nacht Wanneer aan de horizon het licht dan weer gloort naar hartelust De eerste zonnestraal mijn gezicht heeft wakker gekust Een vogel in alle vroegte zijn danklied heeft laat horen Dringt de nieuwe dag zich aan mij op en heeft de duisternis verloren
.
.
;
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
