Hier zijn we dan weer op de luchthaven aan het wachten op ons vliegtuig om terug naar het koude België te vliegen. Ik vind dit eigenlijk niet zo leuk, maar ik ga toch blij zijn dat ik sommige mensen terug ga zien hoor!
Na een lange, maar goede vlucht (Zino heeft goed geslapen) komen we aan in Amsterdam en moeten we nog één keer in het vliegtuig. Zino mocht zelfs in een zetel gaan zitten ipv op de schoot en was daar best wel fier op!
En dit was het dan! Onze vakantie zit er op. Hopelijk hebben jullie goed kunnen volgen en was het een beetje leuk om mijn reisverhaal te lezen en te bekijken. Ik vond het alvast een super vakantie en hoop dit binnen een paar jaar nog eens te kunnen doen! Tot dan iedereen!!
... dag en foto's ... Dinsdagochtend, de laatste keer dat we uit Afri-Khaya vertrekken om een uitstapje te doen. We gaan nog een keer eten aan de Waterfront en nog last minute shopping doen. Deze keer nemen we de scenic route via de Durbanville Hills.
En nog snel cadeautjes kopen en een kaartje schrijven voor Hettie en Cobus om hen te bedanken voor alles wat ze alweer voor ons gedaan hebben. Het zijn zo'n ongelooflijk lieve mensen. Hopelijk komen ze volgend jaar naar mij thuis en kan ik ze deze keer eens verwennen!
Vanuit Betty's Bay vertrokken we verder richting Kaapstad en dit via de Clarence Drive (de grote broer van Chapmans Peak). Een schitterende panoramische route via de Atlantische oceaan. Deze weg werd in 1940 geopend nadat een zekere meneer Clarence aan de overheid had gevraagd om een kustweg aan te leggen naar zijn huis omdat hij anders elke keer een heel lange omweg door het binnenland moest maken om thuis te geraken. Zo gevraagd, zo gedaan. En ik ben er heel blij om, want het was fantastisch mooi om te zien. Maar weer heeeeeel veel wind. Papa had soms veel moeite om de auto recht te houden.
Links: zicht op Rooi-Els. Rechts: mooi zicht op Gordon's Bay en Strand.
Van hieruit kijk je uit richting Valse Baai, met naast de zon het Kaapse schiereiland met Kaap Goede Hoop en helemaal rechts de Tafelberg.
En zo gaat de zon helemaal onder en genieten we van onze laatste avond!
Oeps!!! Te snel gereden? Dronken? Moeten uitwijken? In ieder geval denk ik niet dat die auto ergens naartoe gaat rijden
Zino was ondertussen wakker geworden en had dringend een proper pampertje nodig. Mama en ik hebben ondertussen genoten van het zonnetje dat stilletjes aan aan het zakken was. Mooi he? Maar we hadden nog wel een paar uurtjes zon te goed hoor!
Wat een verrassing! Ik wist niet dat we naar pinguins zouden gaan. Het park was al wel gesloten, maar je kon ze nog heel goed zien ... en zeker als je naast het padje liep MAMA!!
Je kan het misschien niet goed zien, maar op de rechterfoto zitten er honderden bij elkaar.
Vanuit Hermanus zijn we vertrokken via allerlei kleine dorpjes om zo naar Kleinmond te gaan.
Mama en papa zijn naar Kleinmond gereden en dachten nog even op het strand te wandelen, maar ondertussen waren Zino en ik in slaap gevallen. Ze zijn zelf dan eventjes uitgestapt om dan verder te rijden naar Betty's Bay.
Eerst snel gaan kijken of we een walvis zien ... Nee, niks. Dan eerst maar gaan eten.
Mijn broer was heel moe vandaag. Er was niks met hem te doen. Hij wou niet eten, niet zitten, niet rechtstaan, ... Denk dat het voor hem genoeg geweest is de vakantie en dat hij heel veel gaat slapen als we terug thuis zijn.
Nog even shoppen en dan terug gaan zoeken naar walvissen.
Zondagavond hebben we Ouma en Oupa Afrika nog getrakteerd op een lekker diner... ale, heel chique was het niet, want we wilden naar de Quick gaan ... maar dat hebben ze niet in Zuid-Afrika... Dan maar een alternatief, de Spur !!
Maandagmorgen zijn we vertrokken naar Hermanus waar elk jaar vanaf juni tot oktober - november de walvissen naartoe komen. We waren dus al vrij laat, maar we hebben er nog enkele kunnen zien (je moet wel goed kijken op de foto's ). En omdat het de laatste volledige dag is, zijn er extra extra veel foto's van vandaag!
Onderweg zijn we even van de hoofdweg afgegaan en worden we weer geconfronteerd met de realiteit.
Na bijna 2 uur rijden, door een enorm mooi landschap, komen we eindelijk aan in Hermanus.