Elke letter en elk woord wordt ooit wel eens gehoord.
20-02-2008
Slaapzacht.
Als ik kon zou ik eeuwen wachten om jou weer eventjes te zien ... Als een sterretje dat fonkeld hoog aan de donkere lucht. was het al over of begint het pas ? misschien ... pff , je bent van me weggevlucht. Het regende zo hard ... sterren verdwenen in de koude. was er een reden voor , vertel het me dan. waarschijnlijk wist je dat ik van je houde. vertel het me toch ... ik vergeet onze liefdesroman. want al wat ik deed was dromen. en hopen dat je ooit zou terug komen. ik zweefde hoog boven de grond, en vond de aarde niet meer. want jij verdween in de nacht ... en maakte geen ommekeer. en het was te sterk, mijn verbeeldingskracht. Hopend om jou weer te zien ... kom je terug ? of is het nu echt voorbij ... ik zal altijd op je wachten. was je maar weer bij mij. dat zou mijn pijn verzachten. en een laatste traantje deze nacht. Slaapzacht.
Ik kan niet geloven dat het alweer over is je had een oneindig pad af te leggen maar niets leek je in de weg te staan en nu plots, ben je weg, ver weg
Jou leven leek een droom het leek wel onmogelijk om te bestaan maar ik wist niet altijd wat je me duidelijk wou maken
Maar vandaag vallen puzzelstukken weer netjes in elkaar waarom heb ik het nooit ingezien voor jou was het leven al lang gedaan
Op verbrand papier vertel ik je alles al weet ik niet waar te beginnen mijn diepste gevoelens beschrijvend als koud en zwart
En ik blijf maar denken aan hoe het zover is kunnen komen vergrijsde foto's vertellen mij dan ook niets alles lijkt zo traag aan me voorbij te gaan
Dat laatste ogenblik wanneer sneeuwvlokjes naar je toe dwarrelden en een zachte zonnestraal je gezicht verwarmde zelfs toen, was ik nog te laat voor jou.
