Dit bericht heb ik de 14de op facebook gepost maar voor al diegenen die daar geen tijd insteken is het hier nog eens.
Op cultureel gebied stelt het diepe
zuiden van de states al niet veel voor en ik vrees dat het er zeker
buiten de grote steden niet echt op zal verbeteren.
Gisteren ben ik namelijk gaan helpen op
een kunstenfestival voor kinderen georganiseerd door de cultural
alliance van deze county. Het thema ervan is steeds hetzelfde ;
vlinders. Al jaren worden dezelfde activiteiten aangeboden, niet erg
creatief dus.
Bij aankomst was ik ook onmiddellijk
teleurgesteld dat er maar 1 kraam was waar de kinderen zelf aan de
slag konden. Er werden kartonnen vleugels verkocht voor 7 dollar en
die konden dan beschilderd worden en nog versierd met glitter. (10kg
op 2 dagen)
Mijn opdracht was te helpen bij de
spelletjes en de springkastelen. Toen ik daar een tijdje niet veel
te doen had ben ik mijn hulp maar gaan aanbieden bij het
schilderkraam waar Constance in haar eentje de kinderen begeleidde.
Eigenlijk kon je daarvan niet spreken want bij nogal wat kinderen
werd er bijna meer door de ouders of grootouders geschilderd dan door
de kleintjes.
Constance heeft ongeveer mijn leeftijd
en geeft beeldende vorming in de lagere school achter onze hoek. Dan
denk je prima, die hebben een professionele tekenleerkracht!
Maar nu komt het... de kinderen hebben
slechts eenmaal om de 14 dagen een tekenles van 40 minuten! Dan
moet je je ambities dus wel erg laag leggen. De school is enorm
gegroeid, van 500lln naar meer dan 1000 maar creativiteit wordt hier
dusdanig laag ingeschat dat ze de lessen gewoon gehalveerd hebben.
Constance geeft zo 7 lesuren per dag. Een klas bestaat uit ongeveer
25lln maar meestal heeft ze er een dertigtal omdat sommigen een
tekenles meepikken in plaats van naar de turnles te gaan. Vroeger gaf
ze in de namiddag nog extra tekenlessen maar je kan begrijpen dat ze
het nu, na een dag met 200lln, voor bekeken houdt.
Op zaterdag geeft ze ook workshops in
het gebouw van de cultural alliance. Die organisatie springt bij als
er armere kinderen zijn die de workshops niet kunnen betalen.
Het festival dient dus voor een groot
deel om fondsen te verwerven voor hun werking en alle kinderen de
kans te geven om muzische lessen te volgen.
Artiesten konden er hun werk aanbieden,
gezichtjes werden tegen betaling geschminkt, en er waren standjes en
optredens van een dansschool en een muziekschool (privé-initiatieven)
Het dansoptreden was vooral een
voorbeeld van hoe je niet moet werken met kinderen.
Vorige week zijn we ook naar een
benefietavond geweest voor een toneelclub die o.a. een werking heeft
voor kinderen. De ruimte is hun aangeboden door het shoppingcenter,
er zijn nog andere sponsors maar verder moeten ze het zien te redden
zonder subsidies.
Het toneelstuk dat we daar zagen was
erg goed maar om geld in het laadje te krijgen was er een
playbackwedstrijd. Er wordt dan gelukkig ook gul gegeven want bijna
al het culturele leven steunt hier dus op benefietacties.
Laat dit dus maar niet lezen aan iemand
in onze regering, we moeten ze niet op ideeën brengen.
En anders moeten ze dan meteen maar
eens komen kijken hoe ver ze hier, in dit conservatieve nest,
achterstaan op cultureel gebied (om nog maar te zwijgen van de
ecologische hervormingen).
Waarom zit ik hier dan...echtelijke
verplichtingen en in oktober en november kan het hier fantastisch
weer zijn.
|