Inhoud blog
  • Mijn eerste week in New Orleans - Februari 1957
  • New Orleans als Hollywood South
  • is it true what they say about DIXIE ?
  • Voltreffers in het Nachtleven van de Crescent City
  • where all the proud and elite folks meet...they call it Basin Street
    Zoeken in blog

    Foto
    In 1955 luisterde ik ten huize van Pierre Claessens naar enkele ' American Music ' platen...
    mijn eerste kennismaking met de muziek van George Lewis en de wondere wereld van New Orleans...een ware revelatie
    Foto
    Ik ben de paters jezuïeten ontzettend dankbaar voor de opvoeding, de kennis en de wijsheid die ze me via de Grieks- Latijnse humaniora hebben bijgebracht.
    Maar na enkele jaren onder het devies AD MAJOREM DEI GLORIAM hield ik het bij het beëindigen van mijn zesde retorica voor bekeken.
    Ik gooide het letterlijk en figuurlijk over een andere boeg.
    Terwijl mijn klasgenoten ervoor kozen om een klassiek pad te bewandelen als advocaat, apotheker, arts, geestelijke of ingenieur, koos ik voor de Hogere Zeevaartschool van Antwerpen
    Zodoende maakte ik tijdens het schooljaar 1956/57 aan boord van de Mercator twee onvergetelijke wereldreizen mee met o a een eerste, onvergetelijke ontdekking van NEW ORLEANS
    Foto
    Tijdens mijn eerste wereldreis legde de MERCATOR 13.341 zeemijlen af ( 5338 onder zeil...8003 met hulpmotor). Voor het Belgische schoolschip was het een 34ste
    wereldcruise. Na een drie maand lange intensieve opleiding in het Willemsdok verlieten we Antwerpen op 14 december 1956. We bezochten achtereenvolgens Teneriffe, San Juan de Puerto Rico, Vera Cruz in Mexico, New Orleans, Louisiana en Port Hamilton in de Bermuda eilanden. Op 6 april 1957 bereikten we opnieuw het Antwerpse Willemsdok. 
    Foto
    Dit ruiterbeeld van Jeanne d'Arc staat in Decatur Street op enkele stappen van de FRENCH MARKET. Jaarlijks op 6 januari start hier een parade die de wapenfeiten van de Maagd van Orléans viert, in het bijzonder de bevrijding van de Franse stad uit de Britse klauwen (1429). De Franse stad Orléans en de Amerikaanse stad New Orleans zijn officieel zustersteden sinds 5 januari 2018
    Foto
    Pas in 1949 was het de beurt aan een zwarte artiest om als ZULU KING te fungeren, in casu Louis Armstrong. Dit feit werd als historisch beschouwd en belangrijk genoeg om op de voorpagina van TIME magazine vermeld te worden.
    Foto
    De Zulu parade is spectaculair. Ze wordt jaarlijks georganiseerd door de zwarte gemeenschap van de Crescent City. Deze krewe kiest telkens een koning om over de parade te waken. Meestal wordt daarvoor een beroep gedaan op sterren uit de artistieke wereld. Deze eer viel o a te beurt aan Tom Jones, Dolly Parton, Dennis Quaid, Harry Connick Jr e a
    Foto
    King Cakes worden in New Orleans tussen 6 januari en Mardi Gras in meer dan 500.000 exemplaren gebakken terwijl er nog 50.000 andere door koerierdiensten in andere Staten en landen worden geleverd
    Foto
    de spectaculaire traditie van de Mardi Gras Indians
    Foto
    ik raad je aan om tijdens je verblijf in New Orleans ook eens een excursie mee te maken naar de River Road waar je een aantal schitterende plantagewoningen kan bewonderen. Meerdere zijn toegankelijk voor het publiek zoals bvb OAK ALLEY waar een adembenemende eikenlaan vanaan de Mississippi-dijk leidt naar de indrukwekkende in neo-Griekse stijl opgetrokken planterswoning
    Foto
    Tom Anderson's annex/café/restaurant vormde zo'n beetje de ,toegang tot Storyville. Tom zèlf werd officieus erkend als de ' Mayor ' van het Red-Light District. In zijn etablissement kocht je o a het fameuze BLUE BOOK, de gids waarin de prostituées van de beruchte wijk werden gerepertorieerd met beschrijving en vermelding van adres en 'specialiteiten'. Daarin stonden een aantal foto's van Ernest Bellocq, de man die de enige bekende foto van Buddy Bolden's band realiseerde. Zijn andere jazzfoto's overleefden een hevige brand niet.

















    Foto
    Foto
    tijdens zijn jeugd lieten kleine jobs Louis Armstrong toe om wat geld te verdienen. Zo kwam hij ook terecht bij de Karnoffskys, Poolse migranten die hem inschakelden om samen met een paar andere knapen steenkool te leveren in het Red-Light District. In 1923 schreef hij COAL CART BLUES samen met Lil Hardin en Clarence Williams. In de veertiger jaren nam hij het nummer op  samen met zijn stadsgenoot Sidney Bechet
    Foto
    In 1795 verliet Antoine Peychaud het eiland Saint-Domingue (nu Haïti) om zich als apotheker te vestigen in Royal Street. Op de bovenverdieping richtte hij een vergaderzaal in en serveerde hij zijn broeders vrijmetselaars exotische drankjes in eierdopjes ( 'coquetiers' in het Frans )  Bij de Amerikanen werd dat al vlug als 'cocktail' uitgesproken
    Foto
    Mooi voorbeeld van schijnheilige tolerantie. In de straten van New Orleans mag je alcohol drinken als dat maar gebeurt uit plastic bekers. Glazen flessen moeten in papieren verpakkingen blijven
    Foto
    Bij Pat O'Brien's (St Peter Street 718) wordt de HURRICANE cocktail, op basis van witte en donkere rum,  met tienduizenden per jaar geserveerd in het feestelijk decor van een exotische courtyard.
    Foto
    absint was in New Orleans, Louisiana een bijzonder populaire likeur. Waarschijnlijk één van de talrijke tradities die de Franse kolonisten en hun creoolse nakomelingen uit het verre moederland hadden geïmporteerd. Het goedje werd met de tijd echter beschouwd als een gevaarlijke drug en werd in 1912 over het hele Amerikaanse grondgebied rigoureus verboden. Officieel is absint nog steeds illegaal maar lichtere versies met legale kruiden en anisette zijn wèl toegelaten.
    New Orleans Memories
    Pearl of the Deep South
    03-03-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.is it true what they say about DIXIE ?
    ALL THE SWEETEST WINDS,
    THEY BLOW ACROSS THE SOUTH
    ( R Adams)




    klik en maak kennis met de ' Creators of Jazz ' (?)


    what's in a name...

    Een interessante manier om een stad als New Orleans te benaderen bestaat erin om haar talrijke bijnamen (nicknames) onder de loep te nemen.
    New York, Detroit, San Antonio en Chicago zijn onmiddellijk herkenbaar als BIG APPLE, MOTOWN, ALAMO CITY en WINDY CITY. San Francisco telt twaalf bijnamen w o GOLDEN GATE CITY. Voor New Orleans liggen de kaarten natuurlijk weer anders. AMERICA'S MOST INTERESTING CITY heeft maar liefst een dertigtal bijnamen en breekt dus alle records.
    Die bijnamen zijn niet allemaal even belangrijk. Ik ga er dus een aantal kort voorbij. Zoals N'AWLINS, misschien ontworpen voor diegenen die over de 'exacte' uitspraak van Orleans twijfelen. Ofwel Or{liens} dat rijmt met dreams of means ofwel Or{liëns} waaraan Fats Domino de voorkeur geeft in 'I'm walking to New Orleans'.
    Dan heb je ook NOLA dat door de toeristische dienst na Katrina succesvol werd gebruikt als makkelijk te schrijven en uit te spreken productnaam.
    CRESCENT CITY, dat weten we, is een knipoogje naar de geografische ligging van de stad, aan een halvemaanvormige Mississippi-bocht (crescent=croissant=halvemaan).
    En dan heb je nog PARIS OF THE SOUTH, CONVENTION CITY, CRAWFISH TOWN, GUMBO CITY, CREOLE CITY of CITY OF THE SAINTS waarbij zowel verwezen wordt naar de plaatselijke voetbalploeg (American football of course!)als naar het wereldberoemde standaardnummer 'When the Saints go marching in'.

    van BIRTHPLACE OF JAZZ tot SIN CITY

    Eigenlijk prijs ik mezelf gelukkig dat ik in 1991 voor de titel van mijn eerste boek voor New Orleans een nieuwe bijnaam heb bedacht nl PEARL OF THE DEEP SOUTH (Parel van het Diepe Zuiden).
    Een aantal bijnamen van New Orleans stroken niet meer met de werkelijkheid zoals THE CITY THAT CARE FORGOT of BIG EASY. De geschiedenis heeft ons geleerd dat de zorgen helemaal niet aan de stad zijn voorbijgegaan en dat alles er niet zo makkelijk verloopt als men denkt. Tenzij je weigert om af en toe je roze bril af te zetten...
    De muziek kon uiteraard niet ontbreken in een aantal bijnamen zoals BIRTHPLACE OF JAZZ of CRADLE OF RHYTHM & BLUES, twee markante domeinen waar ik later via deze blog meer aandacht zal aan besteden.
    Een speciale vermelding verdient één van mijn favoriete klarinettisten Raymond Burke aan wie wij het prachtige CITY OF A MILLION DREAMS te danken hebben
    " DREAMING IN THE EVENING
    DOWN IN HAPPY NEW ORLEANS
    NEAREST THING TO HEAVEN
    A CITY OF A MILLION DREAMS"
    Hierbij wil ik meteen ook HET boek van schrijver en filmproducent Jason Berry aanprijzen. Een onmisbaar meesterwerk dat in je boekenkast een ereplaats verdient. Het verscheen in november 2018 onder de titel CITY OF A MILLION DREAMS - A HISTORY OF NEW ORLEANS AT YEAR 300.

    Aan SIN CITY hangt een wansmakelijk geurtje. Het doet me denken aan die onheilsprofeet die ik jaarlijks in Canal Street ontmoet. Met dreigende stem en zwaaiende bijbel herinnert hij de passanten eraan dat zonde en verderf steeds welig bloeiden in de schoot van de stad...Storyville, prostitutie, alcoholmisbruik, straatgeweld en drugsmisdaden...en dat het tijd is om ons te bekeren...waarvan nota.

    in THE DEEP SOUTH way down yonder in DIXIELAND

    Drie bijnamen van New Orleans zijn minder bekend en verdienen dus onze bijzondere aandacht. Ze refereren naar DEEP SOUTH en DIXIELAND en zelfs rassendiscriminatie is hier nooit veraf. Genoeg stof om uit te weiden over CHOCOLATE CITY, NORTHERNMOST CARIBBEAN CITY en HOLLYWOOD SOUTH.

    een flater met fatale gevolgen

    Ray Nagin was burgemeester van New Orleans toen de stad eind augustus 2005 geteisterd werd door de orkaan Katrina. Hij had zich ooit opgeworpen als de plaatselijke MR PROPER met een felle anti-corruptiecampagne.
    Toen hij klaagde over de ergerlijke traagheid waarmee de hulpacties op gang kwamen beging hij een zware flater die voor hem catastrofale gevolgen zou hebben. Toen hij vanuit Washington D C werd uitgenodigd om voor het Congres de situatie van zijn stad te belichten zorgde zijn uitspraak voor een grootschalige, 'nationwide' consternatie. Voor hem was het overduidelijk dat het gebrek aan steun te wijten was aan rassendiscriminatie. De bevolking van New Orleans bestond toen uit 65 % Afro-Amerikanen. Voor de Congresleden waren Nagin's woorden onaanvaardbaar: " mijn stad is een CHOCOLATE CITY en onze afro-amerikaanse inwoners zijn op geen enkele manier actief bij het economisch gebeuren van de stad betrokken (?!) "
    De democratische kleurling die ooit bekendheid had verworven met een 'propere handen-actie' werd iets later zèlf de speelbal van het noodlot. Na een langdurend proces werd hij schuldig bevonden aan corruptie, omkoperij en ontvangen van smeergeld. In 2014 werd hij veroordeeld tot 10 jaar effectieve celstraf. Hij zal ten vroegste de gevangenis verlaten op 25 mei 2023. Het is niet bewezen of er een verband bestaat tussen de rechterlijke uitspraak en Nagin's woorden voor het Congres.

    wat bedoel je precies met 'down' ? zuidelijk of diep of neer ?

    New Orleans, de belangrijkste stad van de Staat Louisiana, ligt in het Diepe Zuiden. 'We'll take the boat to the land of dreams, right down the river down to New Orleans' (uit Basin Street Blues).
    Helemaal in het zuiden, daar waar de reusachtige Mississippi na een lange tocht van bijna 4000 km door of langs 10 verschillende Staten uitmondt in de Golf van Mexico. Ik herinner me een scène waarin de Blues Brothers het samen met B B King, Eric Clapton en Dr John uit volle borst zingen : 'down the Mississippi down to New Orleans'.

    Helaas vind ik in DOWN ook twee andere interpretaties die beide voor New Orleans een handicap inhouden, de ene geografisch, de andere van sociale aard.
    Het grootste gedeelte van de stad ligt gemiddeld anderhalve meter beneden de zeespiegel wat echt geen cadeau is. Bienville mocht in 1718 dan wel een visionair zijn...een totaalbeeld van de inplanting van zijn stad bezat hij helaas niet. Hij zou anders vastgesteld hebben dat zijn creatie de karakteristieken van een eiland vertoonde, volledig omringd door water...de Mississippi, het Pontchartrain meer, moerassen en talloze bayous. Een situatie die met de tijd nog zwaardere dimensies kreeg door het graven van het INDUSTRIAL CANAL en de GULF OUTLET.

    Aan de term DOWN kleeft ook een bijna vernederende betekenis in de zin van 'neerkijken op'. Het Diepe Zuiden wordt weleens het 'vergeten zuiden' genoemd en wordt ook stiefmoederlijk behandeld.
    Dit uit zich in de minachtende wijze waarop een aantal noorderlingen zich over het rurale zuiden van trappers, jagers en vissers ontfermen. Je zou bijwijlen gaan denken dat de Burgeroorlog (Civil War) tussen het 'ijverige' noorden en het 'luie' zuidelijke plantersleven nog sporen heeft nagelaten

    is it true what they say about Dixie ?

    Het zou zonde zijn om dit overzicht in duistere tinten af te sluiten. Er is ook zoveel positiefs te vertellen. Zoals bvb alles wat te maken heeft met 'Dixieland', een term die heel wat inkt heeft doen vloeien.
    Eenvoudiger kan het nochtans niet. Dixieland muziek is afkomstig uit Dixieland. Rest dus enkel nog uit te leggen wat men onder Dixieland verstaat. Hiervoor bestaan verschillende versies waaronder die van tiendollarbiljetten de meest aannemelijke is.
    De geschiedenis van het Diepe Zuiden leert ons dat halverwege de negentiende eeuw de Citizen's Bank van New Orleans (hoek Iberville en Royal), om haar talrijke creoolse klanten gunstig te stemmen, tweetalige tiendollarbiljetten drukte met aan de ene zijde het Engelse TEN, aan de andere het Franse DIX. Een briefje van tien dollar kreeg al vlug de naam 'dixie' mee en kort daarop stond New Orleans (en later heel de Mississippivallei) bekend als Dixieland.

    In de muziek verwees de term 'dixieland' naar de streek waar die vandaan kwam, ongeacht of het om zwarte of blanke muziek ging. Tijdens een bezoek aan Preservation Hall hoorde ik de zwarte trompettist en orkestleider Percy Humphrey een optreden aldus inleiden: "...and now, ladies and gentlemen, we are going to play some nice dixieland music for you'.
    Pas later zou men een onderscheid gaan maken tussen zwarte muziek uit New Orleans en de blanke dixieland-versie ervan.
    Dankzij de ODJB (Original Dixieland Jassband-later Jazzband) maakten New York en Londen kennis met de oorspronkelijke jazz, zij het dan op een heel eigen manier. In 1917 schreven deze vijf blanke muzikanten uit New Orleans geschiedenis door het commercieel uitbrengen van de eerste jazzopnamen w o LIVERY STABLE BLUES en TIGER RAG, een prestatie die hen ertoe aanzette om zichzelf 'Creators of Jazz' te noemen. Maar dat is natuurlijk een ander paar mouwen waar ik later op terug zal komen !

    is New Orleans ook een caribische stad ?

    New Orleans mag dan wel in het Diepe Zuiden van de USA liggen, tóch is het evident dat ook haar bijnaam NORTHERNMOST CARIBBEAN CITY 'noordelijkste caribische stad) met de werkelijkheid strookt.
    In het oude French Quarter geven de pastelkleurige gevels van laaggebouwde cottages de uitheemse rust weer van Havana, Cuba. Het caribisch gebied ligt tenslotte slechts 900 mijl van de Crescent City.
    Duidelijke overeenkomsten zijn er niet alléén op architecturaal gebied. Ook de weelderige flora, rollende pianostijlen , de voodoo-cultus, de gekruide keuken en de exotische sterk alcoholische mengdrankjes...dat alles speelt mee.

    Toen in Saint-Domaingue, het huidige Haïti, rond 1800 zware slavenrevoltes uitbraken ontvluchtten zowat 15.000 blanken en vrije zwarten de Franse kolonie en vestigden zij zich in Louisiana, meestal als planters. De strijd was hopeloos geworden door een overmacht van 15 maal zoveel slaven als kolonisten en kostte niet minder dan 300.000 mensenlevens. Hoogstwaarschijnlijk besloot Napoleon Bonaparte na deze rampzalige strijd zich ook te ontdoen van Louisiana. Wie hierover meer wenst te vernemen leze het goed gedocumenteerde werk van Nathalie Dessens 'From Saint-Domaingue to New Orleans'.


    op zondag 17 maart verschijnt een volgende bijdrage
    volledig gewijd aan NEW ORLEANS = HOLLYWOOD SOUTH
    met o a een selectie van 20 films en TV-series om te zien

    copyright JPDS




    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)


    Archief per week
  • 01/04-07/04 2019
  • 11/03-17/03 2019
  • 25/02-03/03 2019
  • 18/02-24/02 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 04/02-10/02 2019
  • 28/01-03/02 2019
  • 21/01-27/01 2019

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Foto

    Op vrijdag 22 februari 1957 zette ik voor het eerst voet aan wal in New Orleans, Louisiana . Vanuit de Golf van Mexico was het Belgische schoolschip Mercator de indrukwekkende Mississippi opgevaren om onder enorme belangstelling van de plaatselijke bevolking aan te leggen ter hoogte van Poydras Street. Over dit onvergetelijke moment en een rijkgevulde eerste week in de stad van mijn dromen verneem je binnenkort méér in de middenkolom van deze blog. Het is een understatement om te beweren dat die dagen mijn levenskoers voorgoed hebben beïnvloed
    Foto

    Op 21 maart 1959 woonde ik, samen met mijn Arletje, een eerste superjazzconcert bij in het Gentse Kuipke. Op het programma niemand minder dan Louis ' Satchmo ' Armstrong en zijn All Stars.
    Bij zijn Gents optreden werd Armstrong schitterend omringd door James 'Trummy ' Young (tb), Billy Kyle (p), Danny Barcelona (d), Mort Herbert (b), Peanuts Hucko (kl) en zangeres Velma Middleton

    Foto

    Ook in de fifties trad Sidney Bechet in Gent op ( in het operagebouw) met de Franse band van André Reweliotty. Weer zo'n revelatie . De muziek die de creool Bechet uit zijn sopranosax toverde overtrof alle verwachtingen.
    In hetzelfde programma was een optreden voorzien van de Dutch Swing College Band. Helaas werden deze Nederlandse muzikanten om administratieve redenen opgehouden aan de grens. Ze bereikten de Gentse Kouter  pas nadat Bechet de hele avond netjes had afgewerkt. Stoetsgewijze trok het busje van de DSCB gevolgd door wild entoesiaste fans naar het Gentse centrum om tenslotte een totaal geïmproviseerd nachtconcert te verzorgen in de CRYPTE op het Sint-Baafsplein.

    Foto

    Mijn eerste jazz-LP ' TEDDY BUCKNER AND HIS DIXIELAND BAND '.
    Sterk beïnvloed door Louis Armstrong liep Buckner een beetje in de schaduw van zijn idool.
    Hij speelde o a met Lionel Hampto,; Kind Ory, Fats Waller en Benny Carter.

    Foto

    In 1979 bracht ik een eerste groep vrienden en sympatisanten naar New Orleans. Dat waren 81 reizigers w o de COTTON CITY JAZZBAND in de volgende occasionele line-up: vlnr Romain Vandriessche + (tb), Jacques Cruyt + (tp), Colin Bowden (d), Pierre Claessens + (kl), Karel Algoed (b) en Luc Van Hoeteghem (bjo). We vlogen toen met SABENA
    Foto

    Vanop de praalwagens gooien figuranten en acteurs allerlei objecten, gadgets en sieraden. Deze traditie is zo oud als die van Mardi Gras zèlf. Alléén de doubloons ( aluminium medailles) werden, zoals we ze nu kennen, pas in 1960 voor het eerst massaal vervaardigd.
    Een grote keuze aan Mardi Grasartikelen vind je op www.mardigrasoutlet.com
    In New Orleans is een bezoek aan www.mardigrasworld.com beslist de moeite waard

    Foto

    New Orleans heeft veel bijnamen. De bekendste is wellicht CRESCENT CITY. De stad ligt immers in een halvemaanvormige bocht van de Mississippi ( crescent = croissant = halvemaan)
    Foto

    Lulu Hendley , beter bekend als Lulu White 1868-1939 - "entrepreneur " - ' Madam ' aan het hoofd van Mahogany Hall ( Basin Street 235) in Storyville, het Red-Light District dat in New Orleans bloeide van 1897 tot 1917, jaar waarin het op bevel van de US Navy werd gesloten
    Foto

    Wie meer wenst te vernemen ivm het Red-Light District van New Orleans zal met plezier en leesgenot kennismaken met Al Rose's ' STORYVILLE '
    Foto

    Spencer Williams was de neef en beschermeling van Lulu White. Na de sluiting van Storyville trok hij naar New York waar hij zich ontpopte als een buitengewoon begaafd componist. Zijn werken werden één voor één jazzstandaards zoals BASIN STREET BLUES, MAHOGANY HALL STOMP, TISHOMINGO BLUES, DALLAS BLUES alsook I AIN'T GOT NOBODY dat als medley verscheen samen met Louis Prima's JUST A GIGOLO
    Foto

    Nicholas Girod, burgemeester van New Orleans van 1812 tot 1815 en overtuigd bonapartist, had het plan opgevat om de Franse keizer uit diens ballingschap op Sint-Helena te bevrijden en hem in zijn huis in het French Quarter ( op de hoek van Chartres en St Louis ) te verwelkomen. Het nieuws van Napoleon's overlijden kwam Girod's plannen dwarsbomen
    Foto

    Het interieur en de patio van NAPOLEON HOUSE roepen de sfeer op van de oude wereld en herinneren aan het leven en de wapenfeiten van de Franse keizer. Aan de rustieke bar geniet je van een PIMM'S CUP, een verfrissende aperitief op basis van gin. en dàt met een rustige, klassieke achtergrondmuziek.
    Foto

    Ondanks de mooie plannen van Nicholas Girod heeft Napoleon Bonaparte nooit New Orleans bezocht. Maar in het Cabildo ( deel van het Louisiana State Museum ) rust het keizerlijke doodsmasker. Dit werd in 1834 aan de Crescent City geschonken door François Carlo Antommarchi, persoonlijke arts van de keizer die zijn illustere patiënt tot diens dood op Sint-Helena begeleidde. In ' les derniers moments de Napoléon ' bevestigde Antommarchi dat de keizer overleed aan de gevolgen van maagkanker
    Foto

    In OLD ABSINTHE HOUSE ( hoek Bourbon/Bienville) ontmoetten generaal Andrew Jackson en de piraat Jean Lafitte elkaar om te overwegen hoe zij de Britse invasietroepen het hoofd konden bieden. En het werkte vermits ze erin slaagden om de Britten op 8 januari 1815 succesvol te verslaan en aldus niet alléén de stad New Orleans te redden maar de geschiedenis van de USA een totaal nieuwe wending te geven.
    Foto

    op de hoek van Bourbon en St Philip vind je LAFITTE's BLACKSMITH SHOP, populaire nightspot maar ook ' National Historic Landmark '. Het gebouw dateert van 1770. De piraat Jean Lafitte en zijn broer Pierre runden er een smidse die ze eigenlijk meer als 'façade' gbruikten om hun talrijke smokkelactiviteiten te camoufleren

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs