|
Dit jaar gaan we voor 10 dagen naar de Alpen. Weer boeken we een gite, deze ligt op de col d'Ornon, niet ver van het alom gekende Alpe D'Huez. De plaats waar we slapen is er terug één uit "the middle of nowhere". Echt niets is er, enkel wat bewoonde, maar merendeel verlaten, verloederde huizen. Best jammer voor zo'n prachtige streek... had ik het geld... De badkamer van ons huisje bevindt zicht onder de grond, we wanen ons in een bunker...
Al vanaf de eerste dag zorgen we alvast voor brood, wat beleg en dergelijke (we zijn het "water- en brood-régime" van vorig jaar niet vergeten. (zie reisverslag van de Vogezen)
We maken een kleine wandeling langs het stroompje die langs het "dorpje" passeert.
foto onder : papaver oftewel klaproos
Het uitzicht dat we hebben vanuit ons huisje is er wel eentje om in te kaderen...
 
 
Cascade "La Sarenne"
We beginnen met een stralend blauwe lucht. We picknicken langs de rivier "La Sarenne". Die kom je tegen als je Bourg D'Oisans uitrijdt aan de voet van de klim naar Alpe D'Huez. Daarna gaan we op zoek naar de cascade nabij het stroompje, die is niet echt gemakkelijk te vinden, na wat rondvragen geraken we er toch...
Na 100 meter wandelen hoor je al het natuurgeweld, de waterval is prachtig en je geraakt er dichtbij (juist na de dooi, is dit warschijnlijk niet het geval...)
Naast de waterval begint er een wandelpad die je tot boven de waterval brengt. Vooraleer je boven geraakt, dien je wel een pad te volgen die is uitgehouwen uit de rotsen, er hangen stevige touwen die je het pad helpen volgen. Dit is best wel wat eng, maar een unieke ervaring, je waant je een echt bergbeklimmer met de afgrond in je blikveld...
 
foto onder : herfsttijloos
Enkele prachtige panorama's
foto onder : grasklokje
Lac Lauvitel
We kregen als tip van een kennis om de wandeltocht naar "Lac Lauvitel" te maken. Vanuit het dorpje "La Danchère" begint dit wandelpad (La Danchère ligt langs de D530 richting La Bérarde).
Je kan de tocht beginnen op twee manieren, langs het bos of via de rotsen. Wij kozen voor het laatste. (je moet er met kinderen wel enkele uren voor uittrekken.) Het natuurschoon dat je onderweg tegenkomt doet het gepuf en zweet, onder de blakende zon, wel vergeten. Op een gegeven ogenblik waan je je in de préhistorie en verwacht je ergens dino's tegen te komen... Het is er droog, monsterlijke rotsen en gesis hoor je langs alle kanten...
foto onder : Lac Lauvitel
De marmotjes kun je bij het lac van dichtbij zien...
wondermooi natuurschoon...
azuurjuffer
foto onder : spinnenwebhuislook ofwel "sempervivum arachnoideum"
foto onder : nabij Lac Noir op Alpe D'huez
(Toen ik nog kind was ben ik met mijn ouders nog op vakantie geweest op Alpe D'huez, wou daar dan zeker ook nog eens terugkeren... Dit is eigenlijk wel wat tegengevallen, het is een stad op zich geworden, overal zie je kranen, bouwafval, appartementen in wording... Jammer dat niemand daar beslist om een "bouwstop" in te voegen... Nu, ieder zijn mening natuurlijk, persoonlijk vindt ik het niet passen tussen al dat schoons...)
foto onder : Lac Noir
Schapen kun je natuurlijk tegenkomen, als je het "ongeluk" hebt dat die beesten juist midden op de baan staan, kan het zijn dat je er een tijdje stil staat, ... Maar we zijn op verlof, dus, we hebben alle tijd...
Tijdens de nacht vielen er enkele regenbuien, in een doodgewone plas langs de straat bemerken we kikkervisjes...
Deze stroompjes bevatten drinkbaar, fris en helder water...
(toch wel wat anders dan onze vervuilde beken en grachten...)
La Grave - La Meije
We besluiten om op een heldere dag de gletsjer nabij La Grave te gaan bezoeken. Met de kabelbaan (de één doet dit al liever dan de ander...) gaan we tot 3200 meter. Ter plaatse kun je ook een ijsgrot bezichtigen, hoe ze het klaarspelen...de sculpturen zijn prachtig....
Hartje zomer staan we, in korte broek en t-shirt, met onze voeten in de sneeuw...
foto onder : La Meije foto onder : La Meijette
 
foto onder : Le Rateau (vrij vertaald "borstel", en met wat verbeelding zie je aan de toppen inderdaad de zogezegde haartjes van een borstel)
foto onder : Les Deux Alpes
Op Les Deux Alpes heb ik een beetje hetzelfde gevoel als bij Alpe D'Huez, we zijn er geweest, maar meer niet. Zijn we ooit nog eens in de streek dan laten we deze route toch wel links liggen. Ik geef de voorkeur aan bijvoorbeeld Auris, een bergdorpje die je na een stevige col binnenrijdt. Het is er nog gewoon "wij tussen de natuur" en niet "de natuur tussen ons"... Ik ben er in de tijd ook geweest met mijn ouders en merendeel is daar toch hetzelfde gebleven.
foto onder : Barrage du Chambon (ligt aan de voet van de klim naar Les Deux Alpes)
|
