Dit is mijn verhaal over de evolutie die plaats vindt van verborgen naturist tot een naturist die ervoor uitkomt graag naakt te zijn.Ik tracht mijn ervaringen te beschrijven en onderwerpen aan te snijden die verband houden met natuurlijk naakt zonder dit te banaliseren door erotiserende plaatjes te plaatsen.
Beste lezer
Ik kan mij wel inbeelden dat u zich onmiddellijk vragen stelt bij de titel, daarom zal ik het even verduidelijken.
Naturist spreekt voor zich, ik hou er namelijk van om naakt te zijn en probeer dit dan ook zo vaak mogelijk. Ik vind het heerlijk om lekker naakt in de natuur te zijn of gewoon thuis.
Wat heeft het verborgen er dan mee te maken? Het woord verborgen heeft twee redenen die beide heel belangrijk zijn en het woord verduidelijken: de eerste reden is dat niemand in mijn omgeving weet dat ik naturist ben, mijn familie niet, mijn vrienden en kennissen niet, alleen mijn vriendin weet dat ik het wel fijn vind om naakt te zijn maar dit bevalt haar niet heel erg. Daarom dat ik dan ook probeer haar er zo weinig mogelijk mee te confronteren. Ik heb echt angst dat iemand in mijn omgeving mijn verborgen wereld ontdekt maar anderzijds verlang ik er enorm naar om mijn passie met iemand te kunnen delen, zowel actief als passief. Ik hou ervan om mijn ervaringen te delen en die van anderen te vernemen. Vandaar misschien ook dat ik deze blog start en dat ik reeds eerder actief was op fora. Om mijn hart eens te kunnen luchten.
De tweede reden is dat ik soms heel inventief moet zijn om toch maar naakt van het zonnetje te kunnen genieten. Zo heb ik op mijn terrasje van mijn flat een hele constructie van handdoeken en een matras om toch maar afgeschermd van de buren mijn ding te doen. Ik hou er niet van om mensen te confronteren met een naakte man (ik ben helemaal geen exhibitionist) op plaatsen waar ze het minst verwachten. Niet dat ik er problemen mee heb om naakt te zijn in bijzijn van anderen, zo ga ik (graag) naar de sauna en ben ik het al jaren gewoon om samen met de ploegmakkers te douchen. Maar ook als ik een plaats buiten mijn flatje zoek probeer ik iets te vinden waar er zo weinig mogelijk mensen last van hebben. Dan zal je wel zeggen: ga dan naar een naaktstrand of zo, en daar heb je dan gedeeltelijk gelijk in maar dan maak ik me wel de bedenking dat ik dan minsten anderhalf uur moet rijden heen en dan nog eens terug en dat als je maar drie uurtjes de tijd hebt of zo. Daarom verkies ik om een rustig plekje te zoeken naast een rivier of een kanaaltje.
Waarom deze blog? Ik heb het reeds aangehaald, ik hou ervan om mijn ervaringen met mensen te delen. Ik hoop ook via deze weg mensen te helpen die zich in gelijkaardige situaties bevinden. Maar vooral: ik kan hier mijn verhaal kwijt. Ik zou het dan ook heel tof vinden als jullie, lezers een reactie zouden plaatsen en vragen staat vrij!
Veel leespret!
04-05-2009
Onverwachte ontmoeting
Was me dat even schrikken!
Het was misschien wel de warmste dag van het najaar, ergens in september 2008 vermoed ik, dat ik besloot om toch nog even naar het naaktstrand te rijden. Plaats om te parkeren vond ik amper, dan maar een kort wandelingetje naar het strand. Een beetje uitbundig door het idee nog even van het zonnetje te kunnen genieten loop ik de duinenweg op. Ik merk dat een aantal mensen hun dagje strand al voor bekeken houden en plots hoor ik daar: "Ah, hier se! Nog bekenden!" Had nog niet helemaal door dat het tegen mij was totdat een koppel vlak voor m'n neus stond. Het waren bekenden van m'n eigen stad, eigen stamcafé zelfs! Ik wist echt niet meer waar ik het had en kreeg alle kleuren van de regenboog. "Ja eh, euh, even van het mooie weer genieten en euh, dan maar even naar het strand!" stamelde ik. Het kon niet anders dan dat de bekenden merkten dat ik niet wist waar ik het had en zeiden me dan maar vriendelijk gedag. Ik denk niet dat ik ooit al zo met m'n mond vol tanden gestaan heb.
Ik heb de kennissen nadien nog ontmoet maar het onderwerp naturisme of naaktstrand is niet meet ter sprake gekomen. Gelukkig maar! Ik denk dat ze beseffen dat het voor mij geen dagelijks onderwerp in het café is en er dan ook niet over beginnen. Waarvoor dank! Als ik hen daar op dat strand volgende zomer terug ontmoet zal ik hen trakteren op een fris drankje en zullen we waarschijnlijk enorm met mijn gestuntel lachen. ;-)
Ik weet het zo niet hoor! Toegegeven: ook ik heb me op verschillende sites geregistreerd! Toch steeds weer wil ik andere naturisten leren kennen en af en toe lukt dat wel eens. En héél af en toe houdt zo'n contact over een langere periode stand. Maar ik heb nog nooit een andere naturist ontmoet via deze weg. Vage plannen tot ..., een idee om ... Ja, dat wel en daar is het tot nu toe ook steeds opgehouden.
Waarom lukt het me niet om m'n virtuele contacten, kennissen en vrienden (want al snel ben je een vriend online) niet te ontmoeten? Volgens mij zijn de twee voornaamste redenen vluchtigheid en afstand.
Afstand spreekt voor zich: ik bouw contacten op overal ter wereld, het is dan ook niet evident om zo'n contact even snel te bezoeken. Zelfs de Nederlanders en een paar Belgen lijken toch steeds zo veraf te wonen. Zij wonen dan maar een auto- of treinrit van me verwijderd, laat staan dat ik het vliegtuig zou moeten nemen ...
Wat ik met 'vluchtigheid' bedoel zal ik even toelichten. Er zijn zo veel manieren om in contact te treden met andere mensen: internet communities zoals Hyves, Facebook en Flickr, enz. Maar ook via blogs is het mogelijk virtueel gelijkgestemden te ontmoeten.. Zo veel contacten die ter beschikking zijn en toch steeds weer lijkt een nieuw contact net iets interessanter dan dat oude contact. Heel snel worden leuke penvrienden vervangen door al dan niet leukere mailcontacten. Gevolg daarvan is dat ik zelden een persoon voldoende leer kennen om er een diepere band mee te scheppen. En jammer genoeg houdt de communicatie met iemand vaak daar op. Ben ik alleen zo? Of is dat een algemene tendens? Als troost is er dan, in het beste geval, een plaatsje weggelegd in de galerij van virtuele vrienden.
Mensen blijven m'n blog lezen. Misschien leuk om eens te vertellen wat er tijdens de twee jaren dat ik bijna niets gepost heb allemaal op naturistisch gebied veranderd is. Misschien ook het moment om de, figuurlijke, pen terug op te nemen. Ik weet het, dat heb heb ik al wel vaker geschreven maar alles begint met de intentie om ...
Tijdens de voorbije twee jaren, de ontdekkingsfase van naturisme en eerste naakte momenten en nu, heeft mijn naturismegevoel niet zozeer een sterke boost gekregen maar is het aan een trage maar zelfzekere opmars bezig. Ik heb me zelfs verschillende keren op een naaktstrand begeven en vind dat een heel fijne beleving. Het is ronduit zalig om op het terrasje van de strandbar te keuvelen met andere naturisten. Ook thuis ben ik vaak naakt. Ik stoor me niet dat m'n overburen alles kunnen zien maar ik pas wel steeds op dat er geen pottenkijkers in de buurt zijn als ik van het zonnetje geniet op m'n terrasje.
Een naturistische reis is er nog steeds niet van gekomen. Formentera staat nog steeds zeer hoog op m'n verlanglijstje, ik dank alle lezers die mij al heel wat informatie verstrekt hebben over die paradijselijke eiland. Ook Kroatië wil ik eens terug opzoeken. Ik ben er vorig jaar geweest maar dat was met andere doelstelling dan naakt deel uitmaken van een strand in de prachtige natuur daar.
Maar!!! Dé evolutie van de laatste twee jaren is wel dat ik me zelfs comfortabel voel als ik tegen mensen vertel dat ik wel eens naar het naaktstrand ga! Ok, ik zeg niet dat ik naturist ben, het is nog een beetje aftasten hoe m'n gesprekspartner tegenover naakt staat. Ergens in de conversatie probeer ik sauna tot onderwerp te maken. Als daar een goede en positieve reactie op volgt ligt de weg open om het over het naaktstrand te hebben. Is de persoon helemaal niet zo ruimdenkend, tja, dan ga ik het onderwerp maar afsluiten.
Eén stap heb ik nog niet gezet: vrienden, familie en collega's van jaren weten nog steeds niets af van mijn apart kantje. Recente kennissen en vrienden-in-wording dan weer wel. Ik heb de moed en eigenlijk ook de zin niet om de mensen die dicht bij me staan met naturisme te confronteren. Het ligt helemaal anders met mensen die ik net ontmoet heb. De emotionele band met hen is nog niet zo sterk en als ze dan bekrompen reageren op naturisme zijn er geen potten gebroken als ze geen contact meer willen.
Maar wat vele naturisten ontbreekt is een partner die open staat voor hun ideeën en er geen probleem mee heeft dat hun partner het leuk vindt om naakt te recreëren. Ook ik wil zo'n partner vinden! Of is die er ondertussen ook ... ??
Ja, echt verbaasd ben ik ... Nooit gedacht dat een blog waar al lang nog iets geschreven was nog steeds bestaat, laat staan dat er nog steeds reacties op komen. Ik kan niet ontkennen dat het mij iets doet dat er nog steeds mede-naturisten reageren op wat ik hier plaats. Ik heb in het verleden al eens beloofd om terug op frequentere basis posts te plaatsen. Ik ga dat nu niet terug beloven, ik ga me alleen voornemen om dat af en toe te doen. Ik hoop dat het lukt ...
Eindelijk heb ik iemand in vertrouwen durven nemen!
Vorige zaterdag heb ik 'live' een vriendin durven te vertellen waar ik eigenlijk van hou, niet via chat of telefoon, recht op de vrouw af. Ik beken, ik had wel eerst een Duvelke gedronken, dat hielp. Haar reactie was heel positief, meer zelfs, ze vertelde me dat ze dat ook wel zou durven maar er nog nooit aan gedacht had om het te doen. Nu ja, ik verwacht ook niet dat er in mijn vriendenkring nog meer zijn die daar al eens aan gedacht hebben, dat kan ik alleen maar hopen.
Het was heel fijn zo open met iemand erover te kunnen babbelen, zeker omdat haar reactie mij heel snel gerust stelde. Ik heb dan ook heel mijn verhaal gedaan, eigenlijk een beetje de uitgesproken versie van dit blog. Je zou dan zeggen: nu de spits eraf is vertel ik het nog aan vrienden, maar toch zal ik het niet aan de grote klok hangen en hou ik het liever onder beperkt gezelschap.
Ach, er zal wel eens een dag komen dat ik het nog doorvertel, en dan kan ik alleen maar hopen dat de reacties positief blijven en dat misschien gelijkgestemden zich aanbieden. Want niets lijkt me leuker dan gezellig met een groepje naar het strand gaan.
Alweer is het lang geleden dat ik nog iets gepost heb.
Sorry aan de mensen die vaak eens komen piepen (jij bv. Hans), saai zo'n blog dat niet leeft, ik weet het. Ik weet ook hoe dat komt. Winterperiode is niet echt de geschikte tijd van het jaar voor naaktactiviteiten. En komen vertellen dat ik gisteren thuis naakt voor tv heb gelegen of heb geslapen, tja, ik geloof niet dat daar veel mensen op zitten te wachten.
Maar! De winter loopt op z'n einde, de lente is in aantocht! Daar komen de mooie tijden aan: de eerste uurtjes dat je van de zon kan genieten op een terrasje zonder je dik te moeten kleden. Zalig! Ik kan nog amper wachten. En samen met de lente begint ook het verlangen om naar het strand te kunnen gaan. Naturisten komen uit hun winterslaap en maken zich op voor een, hopelijk even mooie, zomer als vorig jaar. Alleen jammer dat we in België nog steeds maar één naaktstrand hebben en zelfs naaktrecreatie aan plassen, kanalen en rivieren nergens mogelijk is, of toch niet zonder het risico te lopen op een bekeuring.
Gelukkige is Nederland niet veraf. Dank u noorderburen om gebruik te mogen maken van jullie, vaak uitstekende, faciliteiten.
Help! Wie heeft er meer ervaring met het eiland Formentera?
Onlangs was ik wat aan het rondneuzen op het net op zoek naar mogelijk bestemmingen voor mijn zomervakantie. Zo kwam ik uit bij Formentera, klein eiland, rustig en op een kleine afstand van het feestgedruis 'Ibiza'. Natuurlijk kijk je dan meteen als blootloper naar de mogelijkheden tot naaktrecreatie. En tot mijn vreugde las ik dat er wel een paar stranden zijn die voorbehouden zijn voor naaktzonners en zelfs dat heel het eiland vrij soepel is op gebied van naakt. Mooie bestemming!
Nu is mijn vraag: wie is er al eens op Formentera geweest en kan me nuttige tips bezorgen. Niet alleen om naakt te zijn maar ook om te blijven, goedkope hotels of bungalows of net iets duurder en echt wel de moeite waard om te verblijven. En is er iets te zien als de zon is ondergegaan? Graag hoor ik het van jullie.
Onlangs las ik van dit evenment op de site van ht INF maar jammer genoeg staat er niet meer uitleg bij: is dit een echte competitie of gewoon recreatief sporten, ik ben nogal competitief ingesteld. Al denk ik adt het wel leuk is om op deze manier naturisten van zo'n beetje overal te leren kennen. Ik denk dat het ideaal is als je rond die periode een reisje boekt naar Kroatië zodat je niet alleen voor voor deze meeting moet afzakken. Als er mensen zijn die hier meer over weten of zelfs eraan deelnemen verneem ik dat graag. Het lijkt me wel eens leuk mij naakt te kunnen meten in een sporttornooi.
Het was wel goed in het zonnetje maar ook niet geweldig meer. Veel meer dan een paar keer uit de wind op ons balkon lekker genieten van het zonnetje op mijn naakte huid zat er echt niet in. Geen strandbezoek en het zeewater was ook al niet meer zo aangenaam.
Laat het maar snel zomeren zodat ik optimaal kan genieten.
Een paar dagen deze week trek ik naar een zonnige bestemming. Hopelijk is het warm genoeg om naakt een beetje van het zonnetje te genieten en om nog eens te "skinny dippen". Een verslagje volgt binnenkort.
Ook op naturistisch vlak is het duidelijk merkbaar dat het winterseizoen aanbreekt: natuurlijk met de verandering in temperatuur maar het is ook heel erg merkbaar binnen naturistische kringen, ik bedoel dan de fora op internet waar heel weinig echt gesproken wordt over de essentie, het ontbreken van activiteiten in clubs, ... Er vinden wel activiteiten plaats maar dan toch veel minder dan met warmer weer. Het lijkt wel alsof het naturisme in slaap dommelt.
Ook bij mezelf heerst het gevoel om bloot te zijn veel minder, het is een gewoonte. Je komt thuis en je doet je kleren uit om dan even later te beseffen dat je ofwel je verwarming hoger moet zetten (duurder!) ofwel dat je je kleding terug aantrekt. Ook de zin om naakt te zijn is er veel minder, in de zomer als de temperatuur het toelaat zou ik het liefst van hele dagen naakt zijn maar op een druilerige winterdag, pfff, nee dank u. Ik vraag me wel eens af of mede-naturisten dat ook zo in de winter ervaren.
Ach, de winter heeft zijn charmes maar de zomer is toch het seizoen bij uitstek voor blootlopers.
Laatst was ik weer eens aan het rondkijken naar activiteiten toen ik op een site terecht kwam waarop men een naturistische zeilvakantie kan boeken. Al jaren wil ik een watersport beoefenen maar daar is door omstandigheden nog steeds niets van terecht gekomen. Hoe geweldig zou het niet zijn om naakt te zeilen, ik geloof dat het een onbeschrijflijk gevoel is. En als dit dan nog kan op de mooiste plekjes ter wereld ...
Dat naturisme iets zou zijn dat me opvrolijkt had ik nooit verwacht.
Ik zit goed in mijn vel, ben heel sterk in mijn hoofd maar als je dan in een situatie terechtkomt zoals die waarin ik me nu bevind is het leven plots een pak somberder. Als het hoofd niet zo sterk was zou ik misschien verzinken in drank, drugs en vrouwen. Maar daar sta ik boven! Het leven draait en je moet erin mee. Vrienden kennen mij als een vrolijke jongen maar dat is iets dat momenteel iets dat me niet goed gaat. Maar als ik dan plannen maak voor mijn volgende vakantie vergeet ik heel eventjes wat me zo somber maakt.
Volgend jaar, vakantie 2007, wat zal het worden? Stilaan begin ik op internet rond te surfen op zoek naar reisbestemmingen mét naturistische mogelijkheden. Waar zal ik belanden? In Spanje, Griekenland, Kroatië, ... Vast staat dat er voldoende mogelijkheden moeten zijn voor naaktrecreatie zodat ik niet meer hoef rond te kijken naar rustige plekken waar ik ongestoord kledingloos kan genieten. Met wie is natuurlijk helemaal onduidelijk, zoals het er nu voorstaat zal ik er alleen op uit moeten trekken tenzij ik iemand ontmoet met dezelfde interesse. Bij deze, als er mensen zijn die een reispartner zoeken, laat maar iets weten. Ook als er iemand een heel mooi plaatsje heeft gevonden verneem ik dat graag.
We zien wel, het is alleszins een fijne gedachte volgend jaar ongestoord naakt in zee te kunnen zwemmen.
Hier ben ik nog eens, weer een tijdje gelden dat ik nog iets geschreven heb. Ik heb namelijk zware weken achter de rug: de vrouw waarvan ik hou wil bij me weg, geen ruzie, geen ander iemand, geen ... haar gevoel tov mij wil niet meer mee. Maar toch hoop ik nog dat het goed komt.
Maar onze relationele problemen horen niet thuis op dit blogje. Waarom ik dit wel vertel is dat ik tov haar geen vrees meer had om haar dingen toe te vertrouwen meer bepaald als ik haar zeg hoe ik me voel bij naturisme en naaktheid heeft dit geen invloed meer op onze relatie, voor haar is die toch voorbij. Dus een poosje later zat ik rustig met haar aan tafel en heb ik haar alles gezegd: waarom ik zo vaak ging "wandelen" als we samen op reis waren, waarom ik een schutting wilde plaatsen op ons terrasje en ook dat ik vaak naakt ben thuis als ze er niet is. Zalig om het te vertellen!
Dit werkte voor ongelooflijk bevrijdend. We deelden de meest intieme gedachten met elkaar maar om het over naturisme te hebben, hmm dat kon ik niet. En nu weet ze het allemaal en heb ik een goede vriendin met wie ik het allemaal kan bespreken en tegen wie ik het kan vertellen. En als ze van gedachten zou veranderen en toch kiest voor onze relatie, wat me de gelukkigste man zou maken op deze aardkluit, hoef ik ten minste geen domme excuses te zoeken om bijvoorbeeld op reis lekker naakt te gaan zwemmen. Nee, ik ze gewoon: "schat, ik hou van je maar nu ga ik even naaktzwemmen, tot zo."
Ik had naturistman beloofd over mijn vakantie in brazilië
te schrijven. Hij vond het ook niet erg dat het misschien iets
erotischer zou zijn dan normaal.
Ik had er namelijk een leuke en
spontane naturistische ervaring met een Duits stelletje dat mijn vriend
en ik op vakantie hebben ontmoet. We hadden hen leren kennen in een
klein plaatsje ergens in Brazilië, iets ten noorden van Recife. Klein
plaatsje, een dorpsfeest en dan kun je elkaar als Europeanen eigenlijk
niet ontlopen. We kwamen in contact, het klikte goed en we trokken de
hele avond leuk op.
In de dagen die daarop volgden en waarbij we
rondreisden in de omgeving kwamen we te praten over een resort dat we
nog wilden bezoeken. Toch met wat schroom lieten we doorschemeren dat
we een naaktresort bedoelden. Zij reageerden er leuk op maar lieten ook
meteen weten het nooit gedaan te hebben noch het van plan te zijn.
Okee, we trokken verder. Toen kwamen we bij een waterval die we in de
jungle wilden bezoeken. Met behulp van een gids trokken we ernaartoe en
eenmaal gearriveerd nodigde de gids ons uit te gaan zwemmen in het
meertje dat onder de waterval lag. We hadden er wel oren, mijn vriend
en ik kleedden ons geheel uit, ons niet storend aan de gids. Het andere
stel wilde wel meedoen, maar durfde niet meteen met die toeschouwer
erbij. In ondergoed dus. Later gingen hun slips toch nog uit. De
volgende dag vertrokken wij naar het resort en wilden we afscheid
nemen. Tot onze verbazing lieten zij weten eigenlijk wel met ons mee te
willen. Ze vonden het wel leuk klinken zoals wij het hadden omschreven.
Wij kenden het echter ook alleen van foto's. Maar okee. Verheugd en
tegelijkertijd gespannen trokken we daarnaartoe en huurden er een
huisje voor ons vieren.Zij reageerden heel onwenning maar gingen heel
dapper meteen met ons naakt. En een beetje uit beleefdheid van ons en
onwennigheid bij hen kwamen we er zonder het zo af te spreken tot een
soort partnerruill. Ik trok met de Duitse jongen op, mijn vriend met
het Duitse meisje. Eigenlijk om elkaar wat te steunen en een veilig
gevoel te geven. Waarom dan niet v-v en m-m? geen idee, het ontstond
zo. Dat was in de dagen ervoor ook al zo, en nu in het resort ook. Maar
het verschil was nu toch wel dat we naakt waren en dat dit nu toch een
wat meer erotische spanning gaf. We bleven namelijk even close met
elkaar omgaan als daarvoor, maar deden nu dingen op plaatsen en in
omstandigheden die je normaal met je eigen vriendje ervaart. Samen in
het bubbelbad of onder de douche, elkaar masseren, met elkaar dansen of
elkaar gewoon vriendschappelijk aanraken. Je kunt wel zeggen dat
naturisme gewoon is en normaal en dat er niets zou moeten veranderen,
maar toch voelde het wel anders. En met die Duitse jongen had ik ineens
een veel closere band omdat de naaktheid onze aanrakingen intiemer
maakte. En dat zag ik bij mijn vriend en dat meisje ook gebeuren. En
gek genoeg maakte dat zicht, elkaar zien met een andere partner,
helemaal niet jaloers. Het was ook allemaal niet sexgericht, al was het
wel heel sexy om te zien dat mijn vriend dat meisje masseerde. En om te
beseffen dat hij mij kon zien terwijl ik door die Duitse jongen werd
gemasseerd. En dat is niet erg zolang alleen mijn rug wordt gemasseerd,
maar wordt toch wel spannender als ook mijn borsten in andermans handen
verdwijnen.Het leidde verder niet tot enorme of gekke toestanden hoor,
maar voor een niet erg oplettende buitenstaander had het kunnen lijken
of we stelletjes waren.
En de moraal van dit verhaal is wat mij
betreft: naturisme kan je op een onverwachte manier heel dichtbij
brengen bij mensen die je vorige week misschien nog niet eens kende of
wilde kennen. Je moet het alleen toelaten.
Waar ik nu wel enorm naar uitkijk is het winterseizoen (skiseizoen) en de
daarbij horende saunamomenten.
Sauna en naturisme hebben beide met naakt te maken maar niet met naturisme. Sauna is een mooie manier om nog eens naakt te zijn in de winter en dit in een omgeving die dat toestaat of dat zelfs verplicht. Toch heb ik geen, of bijna geen, naturisme-gevoel in zo'n complex. Het aspect gezondheid en
gezelligheid in de sauna is voor mij veel belangrijker dan het naakt zijn. Er is niets zo
plezant als je spieren na een ijskoude dag in de sneeuw te laten
"herstellen" in de zalige hitte van zo'n cabine en dit in gezelschap van je
beste vrienden (want meestal ga je toch met hen op skireis).
Verborgen naturist die nu zegt dat hij met zijn vrienden en vriendinnen in de sauna zit, is dat niet contradictisch? Nee, helemaal niet, en dit juist omdat saunabezoek te verklaren valt als middel om je gezondheid te bevorderen en ook je vrienden zien daar het nut van in. Maar kan je ze uitleggen waarom je graag naakt bent, waar dan ook?
Ook in de publieke opinie zijn sauna en naturisme twee totaal verschillende, losstaande begrippen. Zeg eens tegen je buurman of -vrouw: "ik ga naar de sauna" of "ik ga naar het naaktstrand" ... Juist ja, ik kan het me zo inbeelden dat de buren zeggen: "Oh, mag ik eens mee naar de sauna?" Maar in dat andere geval is het goed mogelijk dat de buren plots niet meer zo vriendelijk zijn en je in de rest van de straat afschilderen als één of andere oversekste freak.
Och, ik zal maar gewoon genieten van mijn saunaatje af en toe.
Laatste tijd heb ik verschillende leuke reacties gehad, zowel in mijn gastenboek als via mail. Het doet me plezier om ze te lezen en ze geven ook wel steun aan deze naturist.
Er zijn enkele redenen waarom het tegenwoordig wat langer duurt dat er berichten verschijnen: één van de redenen is waarschijnlijk een beetje tijdsgebrek, daarom dat ik Inge, die reeds een aantal berichten heeft geplaatst, ook af en toe aan het woord laat. Een andere reden is het weer buiten en de verandering van het seizoen naar herfst. Het naturisme-gevoel is veel sterker in het voorjaar, met aanloop naar de vakantie en het zomerverlof met de plannen die hierbij gevormd worden. Dan kan je natuurlijk zeggen: "naturist ben je het hele jaar door" en dat is ook zo. Ik ga ook nu naakt slapen, ik loop ook nu vaak naakt in huis rond, ik ben alleen niet zo vaak naakt buiten. Het weer en verandering van het seizoen zijn ook spelbrekers: augustus was slecht, begin september goed, maar dan is het terug werken en begint de sportcompetie. Bijgevolg is er ook minder tijd en zijn er ook minder ervaringen die ik kan delen.
Maar de hoofdreden blijft toch dat naturisme-gevoel: een mooi-weer-gevoel. Hoewel ik het wel eens fijn vind om op een koude nacht eventjes de intredende herfst aan mijn naakte lichaam te laten voelen en de zuurstof in mijn longen te halen.
Maar bij deze beloof ik om frequenter iets te posten.
Eindelijk weer eens op vakantie geweest, weg van het natte België-weer.
Toen we de reis gingen boeken stonden een paar landen op mijn verlanglijstje: Spanje en Kroatië en vooral Griekenland. Dit zijn toch de landen bij uitstek voor naturisten. Er kan en mag meer dan bijvoorbeeld in Turkije en Italië.
Ik had op voor ons vertrek opgezocht of er in de streek rond ons hotel een naaktstrand was maar dat bleek niet zo te zijn. Dus was het maar te hopen dat het hotel rustig gelegen lag zodat er genoeg plaatsen waren waar ik toch naakt kon zijn en dit in de nabijheid van het hotel. Mijn vriendin die niet van naturisme wil weten kon zo rustig aan het strand van ons verblijf liggen en ik gemakkelijk even verderop gaan zwemmen.
Toegekomen in ons hotel viel me onmiddellijk op dat de hotels langs de kust niet aan elkaar gesloten stonden, er was heel wat plaats tussen de gebouwen en het strandje liep gewoon door. Eerste dag op het strand: ik ging natuurlijk zo snel mogelijk op verkenning. Na een wandelingetje van vijf minuten kwam ik aan een stukje strand omgeven door rotsen, het eerste wat me opviel was dat er een aantal mannen naakt lagen te zonnen. Enerzijds was ik blij dat er een stukje was waar naakt gezwommen werd, anderzijds vond ik het niet leuk dat het alleen maar mannen waren.
De volgende dag ben ik 's ochtends teruggegaan naar het plekje, er was nog niemand, alleen af en toe wandelaars die voorbij kwamen. Ik trok dus moedig mijn zwembroek uit en zette me neer aan de rand van de zee. Eventjes later viel het me op dat er verderop een man stond gluren telkens ik in zijn richting keek verdween hij tussen de gewassen. Leuk was het niet en ben toen ook terug vertrokken.
De volgende dag ging ik terug in de hoop dat de gluurder er niet meer zou zijn en gelukkig was hij er ook niet meer of zat hij ten minste goed verborgen. Wel zaten er nu een paar oudere dames naakt te zonnen. Dat gaf me alleszins een veel prettiger gevoel: het strandje werd toch niet alleen door mannen bezet en de gluurder leek verdwenen. Dit was dus een goed moment om een verfrissende duik in zee te doen. Zalig was het: lekker vrij in de afkoelende zee met helemaal niets aan.
Ook de volgende dagen keerde ik er terug naartoe voor een zwempartij en om eventjes van het zonnetje te genieten, naakt dan. De eerste dagen zat de schrik er nog wel in om er andere gasten van ons hotel tegen te komen maar die schroom verdween geleidelijk. Ook de reflex om mij te bedekken of rechtop te gaan zitten zodat niet alles zichtbaar was als er wandelaars voorbij kwamen verdween.
Zo heb ik toch kunnen genieten van een aantal fijne naakten momenten tijdens mijn vakantie.
Tijdens
een uitverkocht Lowlands-weekend hebben luisteraars van 3FM de ramen
gewassen van de studio van 3FM, op deze manier hebben twee luisteraars
een kaartje van Lowlands verdiend.
Afgelopen
vrijdag beloofden de twee meiden tijdens de uitzending van Wouter van
der Goes dat ze naakt op het podium wilden dansen om kaartjes van
Lowlands te krijgen. Uiteindelijk hebben de meiden beloofd om de ramen
te lappen van de Lowlands-studio op het festival.
De meiden vonden het geen probleem. Ik heb niet zoveel schaamtegevoel, aldus Arlette.
En tenslotte hebben ze onder luid gejuich van de mannelijke Lowlands bezoekers de ramen gelapt in adamskostuum. [Radio.NL]