Mijn mama wou Portugal nog eens zien! Antoineta en ik zijn haar dus donderdag gaan ophalen aan de luchthaven! In de namiddag zijn we gewoon de stad ingetrokken om te shoppen en te genieten van het warme weertje. De volgende dag hebben we eerst 's morgens wat gekookt en opgeruimd om daarna naar Olhão te vertrekken. Het is een vissersstadje niet ver van Faro. Heel groot was het niet zodat we al snel rond waren, maar ook daar hebben we volop genoten van het zonnetje. 's Avonds nog een glaasje Cava en een filmke om uitgerust naar Loulé te gaan de volgende dag. De chipsymarkt! Er liep enorm veel volk rond en er was ook een ploegenvoorstelling van de koers. Daarna bracht Antoineta ons nog een bezoekje met heel wat cadeautjes erbij! Echt fijn! Het afscheid was toch wel emotioneel, ik ga ze missen daar! Vandaag heel vroeg zijn we vertrokken richting België... Echt raar om nu Vlaams rondom mij te horen en de koude is toch ook best wel wennen.
XXX Nathalie
Tess is vroeger vertrokken wegens omstandigheden.
Wij willen jullie bedanken voor het lezen van onze blog, de vele kaartjes en berichtjes,...
Gisteren ons 'afscheidsfeestje' gehad! Antoineta kwam ons samen met São ophalen om 19 uur (een halfuur later dus...) om naar het huis van Fatima te rijden. 't Was niet ver rijden maar onze chauffeur vond het huis niet, zodat we een uurtje later gearriveerd zijn! (Gene stress, da's de gewoonte hier!) Fatima haar dochter en schattig kleindochtertje waren er ook bij. De dochter is hier in Portugal een beroemde actrice! Er waren ook een paar mensen van op dienst, echt plezant. We hebben eerst wat gegeten aan een reuzetafel. Ondertussen werd er gedanst en onozel gedaan en als dessert waren er verschillende taarten. We hebben de helft van de chocoladetaart mee naar huis gekregen... (nie goe voor de lijn hé).
Vandaag zijn we opgestaan met het zonnetje. Voor Tess is het nog 3 dagen werken, voor Nathalie 2; zij heeft vandaag een dagje vrij. Dat wordt eindelijk nog eens gaan lopen!
Vorige dinsdag zijn we samen onze leerkracht (België) gaan afhalen aan de luchthaven en hebben we iets kleins gegeten op ons appartement. Daarna naar het 'Hospital de Faro' waar al onze mentoren gingen samenkomen voor onze evaluatie. Daarna is Nathalie in haar bedje gekropen om de nacht te gaan doen.
Vrijdag zijn we een hele dag bezig geweest om ons feestje te organiseren. Onze muur in de eetkamer hadden we versierd met zelfgemaakte slingers en posters,... De tafel was mooi gedekt en we hadden blauwe servieten en rode kaarsjes gekocht. Echt gezellig! Ons menu: eerst wat chips, nootjes en schuimwijn. Daarna broodjes met kou pla (euh... da's dialect voor groenten) en als hoofdgerecht kroketten, boontjes en struisvogel met de pepersaus van Tess. Het dessert: ne moelleux met ijs. Eigenlijk veel te veel...
De dag nadien moest Nathalie met de vroege gaan werken, niet veel geslapen dus. Tess had de late. Ze heeft 5 bevallingen gedaan! Antoinieta (de mentor van Nathalie) heeft Nathalie na haar shift meegenomen (samen met haar man en zoontje) naar Quinta do Lago, een meer met daarrond stranden. Daarna gerond gereden in Quarteira, een hele luxueuze buurt. Madonna heeft daar een (groot) buitenverblijfje! Met uiteraard een zwembad en tuin binnen en een security meneer die de boel in de gaten houdt. Het andere deel van Quarteira is meer voor de gewone Portugees en daar woont de broer van Antoinieta die we een bezoekje gebracht hebben. Heel leuk want hij kon goed Engels!
Zondags is Nathalie terug met de vroege gaan werken (na een korte nacht) en nadien terug op stap geweest met het gezinnetje van Antoinieta. Deze keer naar Vilamoura. Een haven met 'big boats' en daarna ben ik bij haar thuis nog gaan eten. Ook deze keer was het laat...
Overal langs de autostrades staan nu bomen met witte bloemekes (zoals bij ons in de lente!). Het zijn amandelbomen. Heel mooi om te zien!
Vandaag heeft Tess maar een paar uurtjes geslapen, ze heeft de nacht gehad. Nathalie gaat sebiet gaan werken met de late en is deze morgen al op stap geweest naar Olhão, een klein vissersdorpje niet ver van hier. Het was de eerste keer dat ik er kwam. De huizen zijn heel anders dan hier in Faro, maar de winkelstraatjes zijn hetzelfde en heel goedkoop. Ik heb de Mercado bezocht: een typische vismarkt. En daarna terug naar huis...
Voor de rest is het hier werken! Tess heeft net als Nathalie haar 40 bevallingen!
Gisteren zijn we 's morgens naar de winkel geweest om boodschappen en 's middags moest Nathalie met de late gaan werken. Allemaal keizersnedes! :( Heel laat zijn er nog vrouwen binnen gekomen in arbeid: Tess had de nacht dus... Deze morgend is ze frustrerend naar huis gekomen = geen bevalling kunnen doen!
Vandaag gaan we samen naar het werk! Ja, dezelfde shift gaan werken. Maar dan kunnen we ook morgen samen eten klaarmaken voor onze mentor én ze gaan afhalen aan de vlieghaven. Spannend zen! De voorbije 2 weken hebben we goed aan onze opdrachten gewerkt en ook ons informatieboekje schiet goed op.
Een drukke week komt er aan! (ma dan gaat het ook snel vooruit) We werken allebei veel, onze mentor uit België komt dinsdag langs voor ons eindevaluatie en vrijdag geven we een feestje voor onze mentoren hier. We gingen zelf koken...
't Is verschrikkelijk koud hier vandaag: het is rond 10 °C met een koude wind. Alle plachennen zijn naar beneden (enkel glas) en we hebben even het verwarmerke van onze kotgenoten geleend. En nen dikken trui aan! (Wat gaat dat zijn als we naar huis gaan komen als we nu al kou hebben?)
Nathalie gaat sebiet eens gaan lopen, Tess gaat nog een filmke zien en denken aan chocola! (ma we hebben gelukkig niets in huis!)
We kijken er allebei al enorm naar uit om naar huis te komen ook al is het hier superfijn en zouden we het zo opnieuw doen.
Gisteren hadden we allebei een dagje vrij! Nee, geen uitstapjes gedaan maar gaan wassen (gelukt!) en om boodschappen geweest (ook gelukt! :D ).
De keuken was (weeral eens) overhoop gehaald door de Portugese kotgenoten. Nathalie heeft per ongeluk (echt waar!) een bord gebroken omdat ze de overvolle bak wou verplaatsen ('s Avonds was het wel grappig om het meisje haar bord te zien zoeken). 'Den bak' zoals wij dat noemen is een ding waarin zij hun afwas inzetten zonder af te drogen (want daarvoor hebben ze zogezegd geen tijd voor). In het begin hadden ze een gele maar die hebben wij laten verdwijnen. Mysterieus hé! :D
Terug naar gisteren dan: Nathalie heeft de keuken uit colère gekuist, de vuilniszakken weggepierd en Tess heeft gegild dat het genoeg was met die rommel! Fjoe, die Belgen toch! :D Ma 't is gewoon frustrerend dat de meisjes niet opruimen.
Tess is gisteren trouwens ook gaan reclameren over de w.c. Er hing nog een halve drol in... Zo rood als nen tomaat is dat ene meisje gaan kuisen en Nathalie kwam ondertussen niet meer bij van het lachen.
Vandaag moest Tess gaan werken met de late, Nathalie was weer thuis. We hebben alle twee gewerkt voor school en in de namiddag is Nathalie nog het stadje ingetrokken.
Hier zijn we nog eens! Héél lang geleden maar wel wat te vertellen nu. De woensdag heeft Tess nog een half dagje geslapen omdat het haar laatste nacht was geweest, Nathalie was dan gaan trainen. Ondertussen een paar oproepen gemist van Antoinieta (de mentor van Nathalie)! Oei, toch niet gaan werken? Toen Nathalie terug belde (eigenlijk Tess want Nathalie verstond haar niet) nodigde ze ons allebei uit om te gaan eten voor haar verjaardag. Ze kwam ons ophalen met de auto, het was echt gezellig. Het restaurant zelf was precies een oerwoud met al die planten maar de mensen waren wel super vriendelijk.
Donderdag is eindelijk de familie van Tess toegekomen. Tess was 's morgens boterkoeken gaan halen (super lekker maar heel zwaar) en Pastel de Nata's. Nadien zijn we allen naar de haven gegaan om... terraskes te doen en te genieten van het warme zonneke! 's Avonds nog gaan eten en nog iets gaan drinken bij de bar.
Vrijdag = Lagos! We hadden besloten om met de trein te gaan omdat dit nog goedkoop zou uitvallen en zouden in Lagos zelf een fiets huren om rond te toeren. Toch nog op de juiste trein geraakt want dat wist het personeel zelf niet... We moesten het over tien minuten eens terug vragen.. Toen iedereen een fiets had zijn we bergop vertrokken naar de mooie uitzichten van Lagos. Heel lastig want Tess heeft zelfs een hyperventilatieaanval gehad => geen conditie dus! Nadien nog een lekker ijsje en pannekoekje gegeten.
De laatste dag voor Tess en haar familie. Lauren, Tess en de papa zijn 's morgens gaan shoppen (heel wat gekocht!) terwijl nonkel Rudi en Jimmy een boottocht deden. Nathalie was gaan trainen toen. Zij heeft haar voet verstuikt. Ai ai, dat word rusten! 's Middags zijn ze samen nog iets gaan drinken om de dag af te sluiten met een etentje en een babbeltje.
't Is een beetje lang geleden dat we nog geschreven hebben. Een werkend leven hé! :) We werken nu beiden op het verlos waardoor we verschillende shiften werken en elkaar eigenlijk niet echt zien. Ons Portugees blijft er op vooruit gaan. De uitspraak is soms lachwekkend, maar dat geeft leuke situaties (zelfs tijdens een bevalling!)
Momenteel is het terug t-shirtenweer voor ons! Hopelijk blijft het dit want volgende week komen de papa, zus & vriend en de nonkel van Tess naar Faro. Yes, terug Vlaams praten!
Het zal een weekje stilletjes blijven op onze blog. Zelfs onze ouders horen ons nu niet veel...
Aan de mama's en papa's: het gaat hier nog altijd super. Deze stage vliegt vooruit en we hebben er beiden totaal geen spijt van, integendeel! En ja, het is soms best moeilijk als één van ons gaan werken is en de andere thuis maar een filmke of een chocolaatje maken het toch een beetje goed. We trekken goed onze plan met de was (zoals vorige keer! :D ), het koken (nee, geen pasta meer alle dagen! :D ) en we zijn de properste van allemaal op het appartement. Zoals vandaag: we hebben de keuken weer opgeruimd én de afwas gedaan van de andere meisjes. Aja, en ook nog de vuilniszakken buitengezet want anders blijven ze er staan... Vorige week hebben we zelfs de helft van het eten uit de ijskast weg gezwierd. De meisjes hadden 2 weken vakantie en hadden alles laten staan... We waren eerst nog aan het twijfelen: schimmelkaas of kaas met schimmel! Echt vies!
De kerstversiering is hier ook aan het verdwijnen in de straten maar onze lampkes blijven nog voor een kleine 6 weken en onze muren worden wekelijks nog bijgewerkt met kaartjes! (Merci daarvoor!)
Verrassing! Tess moest gisteren niet gaan werken! Langs de ene kant is het een gemiste kans om een bevalling te doen, langs de andere kant... Nieuwjaar vieren!
We hadden geen diner voorbereid, dus is Tess nog snel om een bolleke ijs gegaan (lees: doos!) en een fles Cava. Ze hadden ons verteld dat er vuurwerk en muziek ging zijn aan het haventje, wij er dus al zingend naar toe! :D We hebben 2 keer afgeteld (in het Vlaams)! Om 23 u én om 24 uur! Het vuurwerk zelf was een beetje kort, maar toch nog mooi. Heel Faro stond daar!
Daarna was het de years '77. Echt super! Een groepke dat discomuziek speelden en zongen! We hebben ons op de eerste rij gezet en heel wat gezien en afgelachen! Rechts van ons stond er een oud mevrouwtje heel grappig te dansen (lees: uit het ritme!) en als ze lachte naar ons was het zonder tanden! Ma ze had wel plezier! Links dan van die rare gasten die zich volledig uitleefden in real disco style en achter ons stond er een meisje alternatief te dansen (wat wel raar was).
Nathalie moest vandaag met de vroege gaan werken (met kleine oogjes), maar heeft de hele morgen aan de feesttafel gezeten. Er waren geen vrouwen in arbeid... :( Pas na de middag zijn er twee binnengekomen. 1 bevalling voor mij en eentje voor... Jawel, Tess! Zij had de late en kwam juist op tijd!
Wesley is deze morgen terug naar ons koud landje gevlogen (wel met anderhalf uur vertraging). Tess heeft voor de taxi gezorgd terwijl Nathalie... gewoon doorgeslapen heeft (zelfs het onweer heeft ze niet gehoord).
We waren alletwee thuis vandaag en onze kast zat propvol met vuile was... Omdat we te weinig handen hadden om al onze zakken te dragen zijn we dan maar gewoon als toeristen naar de wasserij getrokken. Ja zen, met valiezen! Sommige mensen wensten ons zelf 'un bon voyage'! We schaamden ons rot, echt hilarisch. Ma ons motto is en blijft nog altijd: 'niemand kent ons hier!' Na een dikke 2 uur (ons kleren drogen ging niet echt super waardoor ons appartement nu bomvol hangt) zijn we thuis gesukkeld, hebben snel wat gegeten en zijn nog boodschappen gaan doen want de kasten waren weeral eens leeg.
