Wij zijn vanochtend uit ons hutje vertrokken. Wij hebben voor de komende twee dagen in het zuiden van het Krugerpark nog een huisje in het Camp Berg en Dal.

Aangezien we een flinke route willen rijden, beginnen we met het ontbijt om zes uur. Daarna de boel gepakt en om half acht reden we. Maar het gaat niet altijd zoals je het wilt. Geen probleem hoor, want vandaag blijkt wel weer dat we ons aan moeten passen aan de dieren. Gisteren hebben we nauwelijks olifanten gezien. Vandaag waren hele hordes ‘on the road’.

Na zo’n 20 km na vertrek kwamen we in een file terecht van wel 8 auto’s. Nog niet eerder meegemaakt deze week. Er stond een hele grote olifant midden op de weg, die van geen wijken wist. De olifant een meter voorwaarts, de auto’s in de achteruit. Wat ik al eerder vertelde deze week, het is net of je in de film zit. Rondom hem in de bermen de nodige vrouwtjes en kinderen, die ook van links naar rechts gingen.

Verder zien we vandaag groepen giraffen, groep buffels, het nodige kleinvee en vogels. Het was weer genieten vandaag.

Vandaag eerst begonnen met een huishoudelijk dingetje nl. de was. We hebben voor 1.30 euro de was gedaan: wassen en drogen. Daarna even lekker rustig koffie gedronken bij ons luxe hutje. Het is al bloedheet, vandaag wordt het 41 gr.C. We denken dat de dieren hier ook last van hebben, want we hebben een dag met ‘weinig’ dieren.

We besluiten naar de waterplaatsen te gaan. In een kunstmatig aangelegde waterplaats passen geen 6 olifanten, daarom maar om de beurt. Het zijn allemaal net films waar we hier naar kijken. Bij de volgende, natuurlijke waterplaats verschijnt slechts 1 olifant en even later een moeder giraf met twee kinderen. De olifant laat zich weg jagen door moeder giraf. Dan kunnen de kinderen komen om te drinken. Eergisteren liet de giraf zich weg jagen door een olifant. We zijn er nog niet helemaal achter hoe het zit in de dierenwereld.

Aan het eind van de middag komen we nog een katachtige tegen, weliswaar geen cheetah (jachtluipaard), maar een genetkat. Wij kenden hem niet.

We moeten opschieten om op tijd thuis te zijn, want om 18.00 uur gaat de poort op slot. Het is hier om 18.00 uur ook donker, dus we zien onderweg de zon zakken. Heerlijke, maar erg warme dag gehad.

Donderdag 8 september in Krugerpark. Wederom blauwe lucht met zon en 35 gr.C.

We besluiten weer naar een aantal waterplassen te gaan. Er zijn nog weinig waterplassen. Het waterniveau in Krugerpark is dramatisch. Vorig jaar was het al droog en afgelopen winter is er weer weinig tot geen regen gevallen met als resultaat droge rivieren en poelen. Er is een aantal waterbassins gemaakt. Maar de meeste dieren gaan toch naar de natuurlijke waterreservoirs.

Eerst zien we daar een horde gnoes met vervolgens impala’s. Altijd impala’s. 120.000 impala’s in Krugerpark. Die kom je door heel het park tegen. In de buurt van de tweede waterplas zien we in de verte een hele horde olifanten aankomen. Netjes achter elkaar met de kleintjes ertussen. Die komen zich wassen en drinken zeggen we tegen elkaar en we zijn precies op het juiste moment daar. Het is net een film.

We hebben deze dag een route van 160 km gereden. We zijn blij met onze airco in de auto. Ik heb constant de neiging om uit de auto te stappen. Dat om dan een betere positie te krijgen voor een foto. Uitstappen is ten strengste verboden in Kruger. Helaas.

Het was weer een wonderschone Krugerdag.

Vanochtend om 8.15 uur vertrokken vanuit ons hutje. We wilden een route doen van ongeveer 150 km. Daar bekend is dat je met kijken ongeveer 20 km. per uur doet, is een vroege start een must. Het is namelijk al om 18.00 uur pikdonker.

Vandaag bedachten we dat we in de omgekeerde wereld leven als je bekijkt hoe de mens en dier hier samen leven. De mens zit van ’s avonds 18.00 uur tot ’s morgens 06.00 uur opgesloten in kampen met de poorten dicht en een groot elektrisch hek erom heen. De dieren mogen vrij rondlopen. We mogen niet harder rijden dan 50 km per uur op asfaltwegen en 40 km per uur op dirt roads. Ieder overstekend dier heeft hier voorrang. We hebben nog geen aangereden dier gezien. In Amerika ligt er ontzettend veel aangereden wild langs de weg.

We begonnen vandaag met een stel bavianen. Moeder baviaan werd gevlooid en zij hield de kleine onder haar hoede. Toen kwam de grootste verrassing van de dag: drie leeuwen met de kop omhoog. Gisteren lagen ze allemaal uitgeteld te slapen. Nu zaten ze naar al die gekke mensen in kooien (auto’s) te kijken die met grote telelenzen foto’s maken.

Iedere dag in Krugerpark is een cadeautje voor ons.

Een vroege start van dag twee in Krugerpark. We hebben een 3 uur durende Sunrise Drive geboekt. En die vertrekt om 05.00 uur. Dat is vroeg uit bed. We hopen een groot aantal dieren te zien. De chauffeurs weten meestal wel de juiste plekken te vinden. Er wordt met grote schijnwerpers in de bosjes geschenen. Maar wij zijn vroeg uit bed, de dieren slapen vandaag blijkbaar uit. We zagen wel een mooie zonsopgang.

Om 11.00 uur zijn we zelf met de auto gaan rijden. Dat bracht wel een heleboel dieren. Sommige hadden we al gezien, anderen zijn weer nieuw voor ons. Op twee verschillende plaatsen twee hele luie leeuwen. Maar we hebben ze gezien.

Morgen gaan we weer verder met zoeken.

Vandaag, maandag vanaf onze leuke lodge met zeer vriendelijke mensen, via de Spar naar het  Krugerpark.

Vanaf Hazyview nemen we de eerste ingang (Phabeni gate). We moeten ongeveer 40 km. rijden tot het Skukuza Camp waar we vijf nachten zullen verblijven. We vallen gelijk met de neus in de wilde dieren. Onderweg en bij het camp zien we: olifanten, giraffen, zebra, impala, kudu, diverse vogels, nijlpaard, waterbok.

Mensen, het is hier geweldig.

Weer een zonnige dag door een mooi stuk van Zuid-Afrika gereden. In Sabie, op weg naar de Panoramaroute gestopt bij een marktje, waar we heerlijke pecannoten en sinaasappels hebben gekocht. Via een waterval bij Graskop naar God’s Window. De dame bij het Infocenter in Graskop gaf aan dat je daarvoor een 2 km stijgend pad moet lopen omdat het te bereiken. Op haar advies zijn we iets verder doorgereden naar Wonder View. Daar hadden we hetzelfde uitzicht over de omgeving maar dan nog weidser.

Het is inmiddels na 2u en als we de hele route willen rijden dan moeten we nog ruim 100 km over een kronkelige weg rijden. Daar we er niet van houden om in ’t donker te rijden zijn we omgekeerd.

Via Pelgrim’s Rest, een voormalig gouddelvers dorpje, zijn we naar onze lodge voor vanavond gereden in Hazyview. Deze, nogal afgelegen lodge, is in coloniale stijl. Er lopen en springen wilde apen. Omdat deze lodge in the middle of nowhere ligt en je ’s avonds niet terug kunt naar het dorp voor diner, wordt ervan uitgegaan dat je daar warm eet. Op onze vraag wat de kosten zijn van het diner is het antwoord: een driegangen diner voor 150 rand, zijnde 10 euro per persoon. Wij kregen een hoenderpoot met komkommer en tomaat vooraf, daarna rijst met gemengde groente, zoete wortelen en draadjesvlees en chocolademousse met slagroom en likeur na. Kom daar maar eens voor in Nederland voor dat geld. We hebben heerlijk gegeten en we hoefden weer niet af te wassen.