Vrijdagochtend, na 2 nachten bij het casino in Cabazon te hebben gestaan, vertrokken richting Hesperia. Donderdag hebben we een dagje outlet gedaan, gelegen naast het casino, geïnternet en donderdagavond ‘zwaar’ gegokt met ieders $5,--, gekregen van de casinobaas.

We wilden vrijdag een hoge scenic weg doen door de San Bernardino Mountains. Maar de weersvoorspelling was erg slecht, drie dagen regen en zelfs nachtvorst. Daarom maar besloten dat toch niet te doen. We hebben een stukje van de bergweg gedaan, mede omdat daar ook een Nat’l Forest camping is met een dumpstation. Een brede 4 baansweg leidde ons naar boven. En hoe hoger we kwamen, hoe dichter de mist werd. Dus toch de goede keus gemaakt niet de hele scenic route van 110 mijl (ca 170 km) te doen.

De dame van de Forest-camping raadde ons aan niet te blijven in verband met de vreselijk slechte weersvoorspellingenvoor vanmiddag en vannacht. Ze vertelde ons precies om hoe laat de regen, het onweer en de hagel zou komen. Dus na het dumpen weer vertrokken.We raakten even in de war. Onze Las (GPS) leidde ons eerst de verkeerde kant op. Een keerpunt hoog in de bergen is meestal moeilijk te vinden. Zeker voor onze lengte. Maar niet getreurd, boven op de berg is een High School... Natuurlijk met een zeer ruime parkeerplaats voor de auto’s van de studenten. We vragen ons af hoe die studenten hier in de winter kunnen komen. Een student wijst ons de gewenste richting.

Las heeft ons verder door een heel mooi bergachtig, maar slingerend en mistig gebied geleid. Halverwege beneden kregen we weer een beetje uitzicht en werd de weg weer wat breder. Op een parkeerplaats moest Clemens even heel diep ademhalen omdat het allemaal goed was gegaan. Petje af voor hem.

Er wachtte ons nog een behoorlijke klim op de I-15, waar alleen al aan onze zijde 5 banen naar boven leiden. Voor iedere snelheid een baan. Dus we hebben vandaag eigenlijk niet veel gedaan, maar wel genoten van al ‘t moois onderweg. En genieten doen we iedere dag.

Nadat we onze kar eens even flink hebben laten oppoetsen, verlaten we Palm Springs. Een prachtige omgeving waar zeer waarschijnlijk veel mensen met heel veel geld wonen. Alles is wijds en groen aangelegd met veel bloemen, planten en cactussen. En natuurlijk de duizenden palmbomen.

We gaan op weg naar Cabazon via een scenic route. De California 74 en de 243. Een slingerende weg over een bergpas. Totale hoogte 6000 feet, ofwel ongeveer 2000 meter. In de vroege middag komen we langs een meertje. Lekker windje en een bankje onder een boom. Dat vraagt om een flesje ijskoud water en een e-reader. De aangename temperatuur maakt het nog luxer.

Als we aan het dalen zijn, kijken we vanaf hoogte op Cabazon. Er is een foto bij met een hoge witte toren in het midden. Dat is het hotel/casino waar we vannacht staan.

Vanochtend vroeg van de camping vertrokken. We hebben gisteren toegangstickets gekocht voor een trail in een indianenreservaat. Je kunt daar verschillende trails lopen. Maar het zal er heel erg warm worden, 37 C. Dus vroeg starten. Eén van de trails loopt langs een bergriviertje dat omgeven wordt door palmbomen. En waarachtig er stroomt nog een smal watertje. Hierdoor krijg je wel het gevoel door een oase te lopen. De hele trail is maar 2 km.

Na die twee kilometer hebben we onze stoeltjes gepakt, zo min mogelijk aangedaan en zijn we tussen een groep palmbomen gaan zitten met onze e-readers.Het is een mooie manier om de warmte de baas te blijven. Ondanks onze luiheid, was het een heerlijke dag.

Onze volgende stop is Palm Springs, een plaats naar zeggen met 365 dagen zon. En dat hebben we. De temperatuur is 95 F ofwel 35C. Dat is zeer warm, helemaal daar er nauwelijks wind is. Maar dat mag de pret niet drukken. We gaan downtown. We zijn hier in 2004 ook geweest. Voor de tijd hadden wij het er al over wat we nog zouden herkennen van toen. En we dachten dat dat nog heel wat was. Conclusie: we herkenden er bijna niets van. Volgens ons is er veel gesloopt en worden er allemaal appartementen in het centrum gebouwd. Nadat we de hoofdstraat op en neer hebben gelopen, besluiten we om naar een PA-camping te gaan. Dan kan de airco aan in de kar. We willen ook de was doen. Kunnen we dan mooi combineren.

Om onze airco en die van alle andere bewoners in de omgeving te laten draaien, is rondom Palm Springs een enorm energiepark van allerlei soorten windmolens en zonnepanelen ‘geplant’.

De camping is een resort voor 55+. Keurig aangelegd, veel vaste bewoning. Het is er rustig, want veel snowbirds (overwinteraars) zijn al op de terugweg naar Canada en de noordelijke staten van Amerika. Dus de summer hours zijn van toepassing. Dat wil zeggen, als je na 1.00 pm op de camping komt het kantoor niet meer bevolkt is. De dame aan de telefoon vertelt de code van het hek en waar we de envelop met gegevens over de camping kunnen vinden. Ze zal het klaarleggen. Alles is dus keurig geregeld.

Na aankomst gaan we eerst douchen, eten en dan op naar the laundry. Dan vullen we twee machines: een witte was en een kleding was, wasmiddel erbij, kleppen sluiten. Dan willen we de kwartjes erin doen. En dat kan niet, want er moet een kaart in. De kaart zelf kost $5,--. Dan moet je er nog geld opzetten. Een was en een droger kosten ieder $1,50, dus we hebben voor $6,-- tegoed nodig. Er kan alleen betaald worden met $5,-- of een veelvoud daarvan. Dan moeten we in totaal $15 betalen. Dit betekent een dure was en houden dan een kaart over met $4,--, waar we niets meer aan hebben.

En dan komt de reddende engel binnen met een was. Uitgelegd hoe de situatie voor ons is. Ach, geen probleem toch, als we haar $6,-- betalen, mogen we haar kaart gebruiken.

Als we buiten komen, lopen we weer langs mooi bloeiende oleanders. De oleanders in Californië staan volop in bloei, in allerlei kleuren.

Vanochtend vertrokken vanaf onze ‘camping’. Daar in Joshua Tree Nat’l Park alle campings het gehele weekend vol waren, gaven ze ons bij het Visitor Center een alternatief. Dat was een BLM-terrein (Bureau of Land Management) als overflow. Toen we erheen reden, kwamen we erachter dat we eerst 8 mijl over de gewone weg en daarna nog 4 mijl over een dirt road moesten. Het hobbelde zo vreselijk dat zelf het deksel van de yogurtpot er af was gesprongen. We kwamen weer in een soort Slabs terecht. Maar er was ruimte genoeg. We stonden met ongeveer 12 medecampers op het terrein.

Vandaag heerlijk in het park verschillende trails gelopen. De zware bewolking en harde wind van gisteren was verdwenen. We hadden zon, een windje en ongeveer 20 gr.