Vandaag een lui dagje camping. Er staat een harde wind, die alle rook wegblaast. We zien weer wolken en er komen heuvels tevoorschijn aan de horizon. De brandlucht is ook verdwenen, heerlijk. We gaan in ‘het dorp’ een American Football game kijken van de plaatselijke highschool. We schatten jongens van zo’n 16 a 17 jaar. ‘Ons dorp’ verliest.

Veel publiek langs de lijn die er ook allemaal verstand van hebben en schreeuwen naar de jongens hoe ze het moeten doen.

Verder erg lui geweest. We hebben een voor ons nieuw spelletje gevonden: Mahjong. We spelen dat met z’n tweeën. Erg leuk. Maar op een luie dag spelen we veel.

Onder ons diner trok er een donderbui langs ons heen en de temp zakt gelijk met zo’n 8 graden. Nu 22 gr.C. Heerlijke Hollandse temperatuur.

Daar we in de hoofdstad van Montana zijn, moeten we toch even het State House bekijken. Het is een open State House zonder controles en we kunnen door het hele gebouw rondlopen. We horen harde muziek als we de trap opgaan en echt harde muziek, jaren 70 muziek. Heel gezellig maar heel vreemd. Dus is mijn nieuwsgierigheid gewekt en zoek ik een kamer die bevolkt is. Mijn vraag: “waarom die harde muziek, die op iedere afdeling te horen is?” Het antwoord: “Het is vrijdag, blij dat het weekend begint. Dit is iedere vrijdag.”

Daarna een bezoekje aan de kathedraal waar we een kaarsje konden opsteken. We zijn twee jaar geleden ook hier downtown geweest, maar het is bij ons beiden een beetje gewist in het hoofd. Waarschijnlijk omdat dit de enige twee interessante gebouwen zijn. In de rest van downtown is veel leegstand.

We staan twee dagen in White Sulphur Springs op een PA-campground. Bij ons al bekend als een zeer schone, goed georganiseerde camping. Clemens mag de kar wassen en dan kan hij gelijk het dak waxen. Wordt die jongen helemaal gelukkig van.

We gaan verder door de rook met als eindbestemming Missoula. Maar onderweg gaan we een route doen door de National Bison Range. Het is een route van 19 mijl. Het is een groot afgesloten gebied, waar je een heleboel wilde dieren kunt tegenkomen. Maar het is augustus, dus nog steeds vakantietijd. En volgens ons waren de meeste nog op vakantie. Alleen de bizons waren alweer op honk. We hebben de kop van een beer gezien. Maar toen het fototoestel op scherp stond, was de beer alweer gevlogen. Deer was ook redelijk aanwezig. Maar pronghorns en bighorn sheeps hebben we niet gezien.

Er is nog steeds veel rook in de lucht. We rijden langs de Rocky Mountains, maar daar is niets van te zien. Heel jammer voor ons, maar erger voor de mensen die er in moeten wonen. In Missoula even een bezoek gebracht aan de kathedraal St. Francis Xavier.

Wij waren begin van deze week van plan een aantal dagen op de camping in Libby (Montana) te blijven. Een kleine city camping met een gezellig host-paar, waar we 2 jaar geleden ook hebben gestaan. Maar aangezien er nog steeds bosbranden bijkomen, wordt de lucht erg ongezond. Er is een Air Alert voor een groot deel van Montana. Als je buiten zit vallen de verbrande stukjes naar beneden. Onze host noemde het black snow. Het ruikt naar brand, het prikkelt de ogen, levert een droge keel en hoofdpijn. Dus we gaan. Maar het helpt niet veel. We rijden de hele weg tot Polson (richting oosten) in de rook. We hebben een stop in Kalispell waar we diverse winkels aan te doen. In Montana betaal je namelijk geen belasting op aankopen. En dat is goed te merken op de kassabon. We hadden een aardig lijstje. En het meeste is nu binnen.

Na de route en het weer nagekeken te hebben zullen we de komende dagen nog erg veel last van de rook hebben. Pas als we oostelijker zijn, in Billings, is het voorbij. Maar dat duurt nog een aantal dagen.

De twee laatste foto’s van de zon zijn gemaakt vijf minuten na elkaar.

Onze laatste nacht in Canada is voorbij, dus op naar Amerika. We hadden nauwelijks nog iets in de koelkast/vriezer, dus er kon ons niets gebeuren. Een lange rechte weg naar de grens, waar de douanier ons, na een paar vragen “welcome back in the USA” heette. Dit is ons van de Amerikaanse douane nog niet eerder overkomen.

Dan een rechte weg naar Libby. Het is weer erg ‘mistig’ door de rook van de vele bosbranden die hier woeden. Er is nauwelijks zicht op de bergen. Het is een trieste situatie.

Wij staan in Libby in een stadspark, waar we twee jaar geleden ook gestaan hebben. Het zelfde echtpaar, dat de boel hier regelt, is er nog steeds. We worden hartelijk welkom geheten, ze herkennen ons nog.’s Avonds een gezellig praatje gemaakt.

Even voor zonsondergang zien we een opvallende vuurrode zon. Mogelijk verkleurt door de vervuilde lucht. Helaas geeft de camera/foto een andere kleur.

We hopen vannacht goed te slapen, daar we vele stille buren achter ons hebben liggen. Gelukkig is ’t geen volle maan…