We hebben een ‘campingdag’ vandaag. De camper krijgt ook een dagje rust. Sterker nog, we gaan ‘m eens lekker een wasbeurt geven. Op het prikbord hing een briefje dat je iemand kon bellen om je auto, camper of boot te laten wassen. Ik vroeg de campingeigenaar of autowassen op de camping  is toegestaan. Ze keek bedenkelijk, maar vond het uiteindelijk goed. Daar komt bij dat we lekker in de schaduw staan, het vanochtend bewolkt was en (eerst) slechts 16C. Dus lekker aan de slag. Marion de binnenkant en de was. En ook dit voelt als vakantie. Uiteindelijk 25 gr.C . Ook dit was weer een heerlijke dag.

Op de foto’s onze achterbuurvrouw en achterbuurjongens van de camping, en een bloemetje van hun weiland.

Vandaag rijden we terug van Oost-Washington naar het westelijke deel, over de Hwy 20 door de North Cascade en ondermeer door het North Cascade National Park. Het is vanochtend al weer snel dik over de 30C. Onderweg zien we een wilde kalkoen lopen met twee kuikens.

Het eerste plaatsje dat we tegenkomen is Winthrop. In dit dorpje hebben ze bebouwing in de oud-western stijl gehouden. Zoals al deze ‘themaplaatsen’ trekt het veel toeristen. Dit plaatsje is erg in trek bij motorrijders. Op zich een aardig plaatsje, alleen jammer dat iedereen z’n auto direct voor de winkeltjes mag parkeren. Dat maakt het fotograferen wat lastiger. Er is een bankgebouw met nog een (redelijk) origineel interieur.

In de rivier zagen we een ‘apparaat’ liggen. Navraag leerde dat met dat apparaat gemeten wordt hoeveel en welke vissoort in de rivier zwemt en hoeveel water er door de rivier stroomt.

Na Winthrop gaat de weg snel de bergen in. Bij de Washington Overloop hebben we een mooi uitzicht op de weg die we even daarvoor hebben gereden. Het North Cascade Nat. Park heeft veel hoge bergen en verscheidene gletsjers. Er loopt slechts één weg door een smal deel van het totale park. De mooiste punten van het park zijn dan ook niet of zeer moeilijk te bereiken en zeker niet als je geen auto (4x4) of motor ter beschikking hebt. We hebben een korte wandeling gemaakt en verder vanaf de overlooks het weidse landschap bekeken.

In Marblemount, net ten westen van het Nat.Park, zijn we op een (Passport America) camping gaan staan. We hebben voor 2 dagen geboekt.

Vandaag aan oostelijke kant van de the Cascade naar het noorden gereden. Even voorbij Wenatchee kwamen we bij de Rocky Reach Dam. Deze dam heeft dezelfde dienst als alle andere dammen in de US, maar deze dam heeft ook een vistrap. Zoals eerder beschreven wordt het kuit van de zalm diep in het land achtergelaten. De jonge zalm zwemt weer naar zee en na circa 3-4 jaar zwemt de zalm weer terug naar het geboortegebied (tegen de stroom op) om zelf kuit te schieten en daarna te sterven. Door de vele dammen is het terugzwemmen sterk bemoeilijkt. Veel dammen hebben een vistrap. De vis zwemt in vele treetjes naar een hoger (water)nivo. Slechts 1 op de 1.000 jonge vissen volmaakt de totale cyclus. Daartegen over bevat het kuit per vis ook duizenden eitjes. Bij de dam kon je via een ‘doorkijk’ de vissen in de trap zien zwemmen.Op het damcomplex was veel tuin aangelegd. In één van de perken hadden ze de US-vlag uitgebeeld.

Langs de Columbia rivier weer veel hele grote fruitteeltbedrijven. Heel veel appels en vooral druiven. Maar wij zijn niet zo van de wijn, dus geen proeverij voor ons.

Chelan is een vakantieplaatsje aan het Chelanmeer. Hier is veel watersport, zoals op veel van deze Amerikaanse meren.

De bloem is gecultiveerd. Ik heb tot nu toe nog geen grote wilde zonnebloemen kunnen vinden. Ik blijf ze mooi vinden.

Vandaag begonnen met een stukje onderhoud van de auto, de olie verversen. Klein half uurtje werk. Toen op pad om propane bij te vullen. Daarna kon onze route beginnen door The (South) Cascade naar Wenatchee. The Cascade (deel van de Rocky Mountains) is een bergrug die Washington State opdeelt in een westelijk en oostelijk gedeelte. Het westelijke deel is meestal wat koeler en vochtiger (wind en regen van de Pacific Ocean). Het oostelijke deel droger en heter. We rijden naar het oosten, een mooie route door bossen, langs een riviertje en uiteindelijk door een “Beiers” plaatsje, genaamd Leavenworth. We kwamen een muurschildering tegen van St. Christoffel met kindje, beiden in lederhosen. Moeilijk te nemen foto daar de zon er half opstond. Maar je kan er toch iets van zien. Een stadje vol met winkeltjes met de wereld aan prullaria. Leuk om even doorheen te wandelen. We rijden daarna een groot gedeelte door de “Betuwe”. Overal fruitbomen. Er staat een mevrouw met een klein stalletje met alleen kersen. Zo vers hebben we ze nog niet gegeten. Overheerlijke dikke vlezige kersen. Echt Amerikaans dus.

Het is vandaag weer 38 gr.C. We wennen er maar niet aan.

Zondag vanuit Mt Rainier vertrokken richting Seattle. Die dag niet veel bijzonders gedaan, anders dan boodschappen en laundry. Moet ook weer eens…

Maandag naar een outlet in Auburn geweest. Het is eigenlijk een gewone mall, maar nu met een aantal bekende winkels onder het predikaat Outlet (oude voorraad voor lagere prijzen). In de 122 winkels heeft Marion het gigantische bedrag van $32 uitgegeven aan een blouse, 2 paar sokken en een sjaal.  Helaas in deze mall ook de nodige leegstand.

Vandaag (dinsdag) naar Everett gereden, waar de Boeing fabrieken staan. We hadden via internet geboekt voor de tour van 14u (1,5 u). Eerst wat rondgekeken in het ontvangstcentrum en toen na een korte film met de bus naar de fabrieken. De Boeinghallen zijn de grootste (qua inhoud) van de wereld. Vanaf de reling op de 4^e etage kijk je op de assemblagelijn van de 747. Als je over de reling de hal inkijkt, lijkt de grootte van de hal nogal mee te vallen. Maar als je realiseert dat er een aantal van die grote vliegtuigen instaan, moet het wel groot zijn. Voor de assemblage worden grote delen compleet aangevoerd. Dan wordt zo’n vliegtuig in een kleine week in elkaar gezet in de hal. De afwerking van het interieur gebeurt in de buitenlucht. Het totale vliegtuig bestaat uit zo’n 6 miljoen onderdelen. Een vliegtuig kost tussen de 200 en 300 miljoen dollars (150-225 mln euro). Daarna naar de hal van de 777 en 787, het nieuwste paradepaardje van Boeing. Helaas mochten we op de tour geen foto/filmtoestel of telefoontje meenemen voor een fotootje.