Wij zijn met een nieuw fototoestel Sault St.Marie uitgereden. De batterij opgeladen tijdens het rijden, zodat we hem bij de eerste stop kunnen uitproberen. En omdat we de kustweg langs Lake Superior rijden is de eerste foto een vuurtoren. Daar de toren beklommen en een heel aardig praatje gemaakt met de man uit de winkel. Hij is 72 jaar en geniet van iedere dag, wat hij ons ook aanraadt om te doen. Gelukkig kunnen we hem vertellen dat wij dat ook inderdaad doen. We vertelden hem ook dat wij ons zo thuis voelen in the States, wat hij erg leuk vond om te horen.

Doorgereden naar Whitefish Point. Weer een vuurtoren, maar deze op een uitstekend puntje van het land, weerszijden zee (zijnde meer). Erg druk met bezoekers. Er wordt in Lake Superior veel white fish gevangen, vandaar de naam.

Doorgereden naar een State Park voor 2 nachten.

Verder langs de kust komen we aan in Mackinac, een klein maar gezellig toeristisch plaatsje, waar normaal door de winter heen 900 mensen wonen, en in het  seizoen zo’n 15.000 per dag in het dorpje zijn. Ze hebben er ook een hoop aangedaan om het gezellig te maken. s’ Avonds was er een lasershow. Die mogen ze nog wel mooier maken, veel harde muziek, weinig laser. Maar goed, ze proberen er wel wat van te maken, en het trekt mensen, die dan toch weer een icecream of a drink kopen. De winkels zijn dan toch maar open tot 23.00 uur.

De volgende ochtend maken we een wandeling  en komen uit bij de vuurtoren van Mackinac en de brug naar de Upper Peninsula van Michigan. De brug is 5 mijl lang en is langer dan de Golden Gate Bridge in San Francisco. Tijdens de wandeling lopen we langs een paar grote huizen. Een foto als voorbeeld.

Op de punt aan de overkant komen we in St.Ignace. Een volgend leuk dorp, helemaal langs het water gesitueerd. We hebben op een bankje onder de vuurtoren onze lunch genuttigd, jaja, onze eigen meegebrachte  boterham, hoe Hollands kan men zijn. Wij dus heeeeeeeeeeeeeeeel Hollands. Er was een museum over de Native Americans. Een meneer was een eigen collectie begonnen over de regionale indianen, die later door donaties vanuit  de hele USA verder is aangevuld. Nog veel authentieke items. We hebben in een winkeltje  een heeeeeeeeeeeeeeel mooi cadeautje voor onze Sjoerd gevonden; ja Sjoerd blijf maar nieuwsgierig tot oktober.

We zijn naar het Casino van St.Ignace gereden waar je kan staan voor 10 dollar incl. elektriciteit en water, en we hebben ons tegoed gedaan aan het buffet in het casino voor 14,99 dollar per persoon. Er gaat geen dollar in de gokmachine. We weten niet eens hoe het werkt. Maar het is druk met met name oudere mensen die daar, ieder voor zich, uren zitten te gokken aan zo’n eenarmige bandiet, waar je in dit tijdperk alleen maar op een knopje hoeft te drukken. Munten gooi je er ook niet meer in. Je koop een saldo op een kaartje en de machine houd je saldo wel bij. Kan het makkelijker?

Wij zijn heerlijk langs de oostkust van Michigan aan het rijden. Het is een mooie weg, en hoe noordelijker je komt, des te rustiger wordt het. Het is in USA nu Independence Day weekend. Op de campings in de State Parks en de overige campings is het wel erg druk, maar daar is op de weg niets van te merken. We rijden hele stukken alleen. Op de beaches en roadside parks (picknick plaatsen) zijn weinig mensen te vinden. We hebben onze hobby (jaja Sjoerd) weer gevonden. Een kustweg, dus veel lighthouses. Zaterdag 2 en zondag 3 stuks. We zijn zondagochtend eerst in een museum  geweest over scheepswrakken. In deze buurt zijn heel veel schepen gezonken, met name door vreselijke stormen in het najaar. Ze liggen nog allemaal op de bodem van Lake Huron.

We lunchen aan het water, we koken aan het water. Het is een heerlijk leven.

De mensen in de lighthouses zijn ontzettend vriendelijk en willen allemaal graag vertellen over “hun” lighthouse.  Vanmiddag hebben we er weer een beklommen, 126 treden  in de rondte. Je wordt nog net niet zeeziek. Het weer is ietsje koeler, we zitten net over de 30 gr.C.

We hadden gelezen dat hier in juli overal kersen te koop worden aangeboden. Verreweg de meeste kersen in USA komen uit Michigan. We hebben nog geen stalletje gezien.  Toen we daarover met iemand spraken, vertelde zij dat in maart het 5 dagen 90gr F. (=ca. 30gr C) is geweest  Door de vorst die erop volgende zijn alle knoppen kapot gevroren. Hierdoor is bijna de gehele kersenoogst van
Michigan verloren gegaan.