Vandaag van Walmart Pratt (Kansas) vertrokken naar El Reno (Oklahoma).

De rit was ongeveer 230 mijl. We kwamen onze eerste bloesembomen en jonge blaadjes aan de bomen tegen. Onderweg werden we ingehaald door de 'Back to the Future'-auto. We hebben een stop gemaakt in Alva, een plaatsje met vele murals (muurschilderingen) wat ons een wandeling in de zon bracht.

Vandaar kwamen we door een natuurgebied met Red Rocks. Daar onze lunch gebruikt en een kleine wandeling gemaakt. Voor ons een verrassing omdat we van Oklahoma alleen het vlakke deel kennen.

Nicht Atty stond ons al op te wachten. De kar past precies op de driveway. Er wachten ons een paar gezellige dagen. We hebben er zin in.

Colorado uit, Kansas in. Een nieuwe staat voor ons. We kunnen weer een sticker plakken.

We gaan deze staat door om in Oklahoma te komen. Geen onaangename staat om doorheen te rijden. Mede omdat we weer blauwe lucht hebben met een zonnetje en ongeveer 18 gr.C. Het is een staat met veel koeien, heel veel koeien. Veel van deze koeien staan op stukken met enkel zand. Ze eten uit een trog, weinig tot geen beweging. Soms ook een weiland met grazende koeien, zoals het hoort.

Tussendoor in Dodge City een stop gemaakt met een leuk praatje in het Visitor Center. De wandeling door het stadje bracht weinig leuks. Er is een groot museum, maar daar moeten we zeker een halve dag voor uittrekken en we hebben maar een uurtje. Zo’n 150 jaar geleden was dit dé cowboy-stad van het midwesten. De cowboys dreven de koeien vanuit Texas en Oklahoma naar de veemarkt in Dodge City. Veel koeien gingen vandaar met de trein naar het oosten van de Verenigde Staten voor consumptie. Onder meer naar Chicago en New York. De begraafplaats hier heet Boot Hill Cemetery, Zo genoemd omdat vele doden hier begraven zijn met hun laarzen aan... 

Het is nu een plezier om in Amerika te tanken: $1,69 per gallon. Is ongeveer €0,40 per liter.

We zijn vandaag een tijdsgrens overgegaan richting het oosten. Het tijdsverschil met Nederland is nu 7 uur.

Bij de buurman (van ‘camping’ Walmart) McDonald’s werkt de wifi niet. Daarom is Marion zo vrij om bij buurman DaysInn het wifi-wachtwoord op te halen….Je moet wat om je blog bij te kunnen werken…

Een mooie koude winterdag.

Nog wat werk in en om de camper en ’s middags een rondje om de camping. Met een bald eagle in de lucht, erg hoog maar toch kunnen pakken.

Morgen gaan we rijden en de eerste stop wordt Lamar (Colorado).

Een kamer boeken bij het Hyatt Hotel Schiphol (leuke aanbieding als je vroeg boekt) betekent een lekker buffetje op zaterdagavond en een lekker ontbijtbuffet op zondagochtend.

Na twee rustige vluchten met een overstap op Chicago, weer terug  in de USA, ook zo thuis voor ons.

Maandagochtend vroeg opgestaan om op tijd de kar op te kunnen halen. Er wachtte ons een grote verrassing: de cover lag helemaal aan flarden om de kar heen. Dus dat was niet schoonmaken en opvouwen, maar in stukken naar de vuilcontainer. Nadat de accu’s waren aangesloten startte de motor meteen. Dan zijn wij weer trots op onze Sunseeker.

Dan gaat het bekende riedeltje weer beginnen: naar Dan voor het doorspuiten van de waterleidingen, controle op gas en banden op spanning brengen. Wat volgt is Walmart en Dollar Tree. Clemens bepaalt thuis de route al: van Dan naar de winkels en dan naar de camping. Om half vier stonden we op de camping. Zo ben je toch al een hele dag bezig.

Koffers uitpakken en voor alles weer een plekje zoeken, maar gelukkig past het er weer allemaal in. We blijven twee nachtjes op de camping om dan richting Oklahoma te gaan om nichtje Atty een paar dagen van ons gezelschap te laten genieten..

Na zo'n 14.000 kilometers door het westen van Amerika en Cananda zijn we vrijdagochtend om 11.00 uur met de shuttle vanuit het hotel naar Denver Int’l Airport gebracht. Dan moeten we wachten tot 17.20 uur voordat we vertrekken. Met Icelandair hebben we twee rustige vluchten met een transfer op Reykjavik. In Reykjavik hebben we 50 min. tijd om over te stappen. Dat is ruim voldoende op zo’n klein vliegveld. Bij Katwijk zijn we Nederland ‘binnengevlogen’.

Op Schiphol staan onze jongste zoon met schoondochter. Heerlijk om ze weer te zien. Gelijk aan de koffie en de klets. Dan nog in de trein naar Zwolle waar onze andere zoon en jongste kleinzoon ons op het perron staan op te wachten. Wat is het dan heerlijk om ze weer te zien. En dan gaat het ‘gewone’ leven weer beginnen.

We hebben een fantastische 5 maanden achter de rug. Weer heel bijzonder om op terug te kijken. We laten alles weer eens bezinken om dan weer een nieuwe route in elkaar te draaien.

We willen iedereen bedanken voor het lezen van onze verhaaltjes en voor alle reacties. We wensen allen een goed jaar verder met veel leuke, fijne en gezellige activiteiten. Tot blogs.

Alweer een paar dagen in Denver met een aantal activiteiten. Afgelopen zondag naar een grote mall. Daar zijn de winkels aan straten.Vaak is de mall helemaal overdekt. Maar hier hebben ze er een klein ‘stadje’ van gemaakt. Maandag naar ’onze’ Dan voor het onderhoud aan de auto en het uitzoeken waarom onze waterpomp lucht inslikt. De pomp laat dan ‘boertjes’. Hij wist de oplossing: een backflow valve. Nu geen boertjes meer.

En dan dinsdag op naar de voor ons duurste camping van alle 5 maanden: Cherry Creek State Park. Toch gaan we hier ieder jaar weer heen, omdat we daar een prachtige ruime plaats hebben met goede en schone voorzieningen. Daar twee dagen aan het werk. Dat is de prijs die je moet betalen voor 5 maanden vakantie. Doen we dus heel graag.

Donderdagochtend weer naar onze Dan voor de winterizing en dan op naar de storage. Binnen twee uur staat de Sunseeker weer klaar op de plaats voor de winter. Dan met een taxi naar het hotel, koffers naar de kamer en dan op naar ons welverdiende pilsje.

Vrijdag in Denver gearriveerd. Het ‘rondje’ is weer rond. De dagen tot aan het stallen van de kar komende donderdag brengen we in en rond Denver door. Gisteren nog een natuurgebied bezocht, wat zo’n 6 miles achter Walmart ligt. Het is een Refuge van The National Parks, waar ‘wilde’ dieren rondlopen. We hebben stokstaartjes, hier prairiedogs genoemd, gezien en in de verte bizons.

Vandaag met de bus naar downtown, waar niets verandert maar toch altijd leuk is om rond te lopen. We komen elk jaar wel weer andere ‘evenementen’ tegen. Zoals dit jaar een demonstratie tegen drugs en alcohol. Bij navraag mag de  seks, sigaret en de rock and roll wel. Verderop een aantal kraampjes bevolkt met mensen uit India. Zij waren de yoga aan het promoten. Een Amerikaans stel gaf een demonstratie.

Weer weg uit de bergen en terug in de bewoonde wereld en dat is goed te merken aan de temperatuur. Het is weer meer dan 30 gr. C. Vanmorgen naar Fort Collins geweest. Een leuke plaats om te bezoeken. Het heeft nog een echt, gezellig centrum. Een gesprek met een dame in de snoepwinkel. Zij vindt dat de Amerikaanse regering de militaire basissen in Europa open moeten stellen voor alle vluchtelingen uit het Midden Oosten. Een heel gesprek daarover. Ze is ook een heel groot fan van… “hoe heet die Nederlander ook alweer” Uiteindelijk kwamen we erachter dat ze André Rieu bedoelde. Of wij die wel eens in het echt hadden gezien? Ja, dat hadden wij. Ze ging helemaal uit haar dak. We waren zo een uur verder. Kun je nagaan hoe druk het was in de winkel. Maar het was nog vroeg in de ochtend en dan werkt Amerika.

We hebben een paar dagen te overbruggen. Dan heb je tijd om de outlet te bezoeken.  Onze thermoskannen hadden het begeven, dus 2 nieuwe. Clemens had nieuwe sandalen nodig. Dat zijn echt boodschappen voor de outlet.

De dag startte met regen, maar toch vroeg uit de veren om naar de Park and Ride te rijden. Vandaar af kun je met een shuttlebus verder de berg op. Dat deel is niet toegankelijk voor RV’s. Daar gewacht tot na de koffie, toen de lange broek, dikke jas en wandelschoenen aan. Boven op de berg is het 8 gr. C. met een straffe wind, maar wel droog. We hebben een trail van ongeveer 5 km. gelopen en vonden het toen eigenlijk wel goed. Inmiddels is de zon weer gaan schijnen.

Na een koude vriesnacht op de camping in het Nat. Park (op meer dan 3.000m) een rit van 40 mijl ‘over ’t dak van de wereld’ op hoogte van bijna 4000 mtr  NAP,  naar de andere kant van het park. Daar hebben we ook voor een nacht een camping gereserveerd. Het is rustig op de weg. Onderweg een mooie trail gelopen, aardige mensen gesproken, een beetje bewolkt, maar de bergen zijn te zien. Dus wat wil een mens nog meer.

Vanaf onze camping ‘in ’t wild’ op weg naar Rocky Mountains Nat’l Park. Wederom blauwe lucht met een zonnetje. Het was wel koud afgelopen nacht, rond het vriespunt. We stonden boven de 3000 mtr. Maar overdag lopen we nog steeds in korte broek en rokje.

Een wandelstop in Kremmling. Een langgerekt Amerikaans dorpje. En als je daar dan loopt, krijgen we vaak het gevoel in een oude Amerikaanse film te zitten. Dan zeggen we tegen elkaar, dat we dit toch allemaal samen mee mogen maken. We brengen de middag door op een wild viewing point. Daar is een grote parkeerplaats met overdekte picknick tafels. We kunnen daar aan het meer ‘wild’ kijken, o.a. eendjes, ganzen, wel drie pelikanen en heel in de verte lopen 3 elks, maar te ver weg voor een scherpe foto.

Gisteren hebben we in Craig overnacht bij Walmart. Vanochtend Craig even doorgelopen. Er was een aardig straatje met wat winkeltjes. Er is een artieste Minnie Shoshone die daar verschillende muur-en raamschilderingen heeft gemaakt. Er stonden emmers met Amerikaanse vlaggen langs de straat. Dit omdat het vandaag 9/11 is. Het is dit jaar 14 jaar geleden dat de Twin Towers aangevallen zijn.

Op een rest area, waar we onze lunch nuttigden, kwam een enorme ‘oversized load’ voorbij. Dit zijn de vrachtauto’s, die langzaam rijden in tegenstelling tot ‘normale’ vrachtauto’s die maar doorstomen. Als we kunnen gaan we voor vrachtwagens graag even aan de kant. Even later stopten twee leuke auto’s op de rest area. We kwamen met de chauffeurs aan de praat. Ze vertelden op weg te zijn naar autoshow waar ze aan deelnemen.

Onderweg dachten we een cowboy in actie tegen te komen. Na inzoomen blijkt ’t een cowgirl te zijn met zo’n modern communicatiemiddel.

Vanmiddag liepen we in Steamboat Springs, een leuke zomer- en wintersportplaats. Dat is altijd goed te zien  aan het aanbod van winkels en drukte. We zagen in de verte een bijzonder gebouw waar we nieuwsgierig van werden. Toen we er naar toe liepen zagen we dat het een RK Kerk was. Wij konden naar binnen. Een dame in de kerk vertelde ons over de kerk. De aanbouw is nu de kerk en de oude kerk is voor allerlei andere (semi-kerkelijke) activiteiten: gemeenschapsruimte, bar, ‘huiskamer’ etc. De beide ruimten, die vernuftig aan elkaar zijn gebouwd, zijn slechts gescheiden door een glazen wand. Je kijkt dus zo van de ene ruimte in de andere. Doordat ze een actieve priester hebben, zit de kerk op zondag bij 3 diensten helemaal vol. We hebben weer even een kaarsje aangestoken.

We hebben vanavond een plaatsje gezocht op een dispersed camping (= kamperen in ’t wild).

We zijn op tijd opgestaan, omdat de was moest worden gedaan. We hopen altijd op een laundry met wifi. En het geluk was met ons, zoals bijna altijd kunnen we wel zeggen. We hoeven dan geen bieb op te zoeken (via TomTom). De bieb is meestal de ideale plek om internet te hebben, stoel+tafel en elektriciteit. Je mag er in iedere bieb gebruik van maken.

We hebben vandaag drie Staten gehad. We zijn vertrokken vanuit Wyoming en zijn via een klein stukje Utah weer in Colorado aangekomen. En dit allemaal over scenic routes met nauwelijks verkeer. Het meeste verkeer dat we tegenkomen zijn een paar vrachtauto’s en enkele motoren. En op het fotomoment alles tegelijk. We hebben in Vernal (UT) een stop gemaakt. Het is een downtown, waar nauwelijks meer winkeltjes zijn, maar een geweldige hoeveelheid hanging baskets en staande baskets op de stoep. Ja, die hebben ze hier ook. Hier moeten twee man een dagtaak aan hebben om ze er zo mooi uit te laten zien.

We staan nu in Dinosaur, vlakbij het Dinosaur Nat'l Monument. Daar zijn we twee jaar geleden geweest. Dus nu even niet.

Ongeveer 5 mijlen van het City Park in Lander ligt Sink Canyon. Duizenden jaren gelden is een strook land de grond in gezonken. Dit is nu een canyon. Vanuit de bergen loopt er nu een riviertje door. Dit riviertje verdwijnt plotseling in een berg en komt er een kilometer verderop weer uit. Uit onderzoek blijkt dat het water er ongeveer 2 uur over doet van waar ’t verdwijnt en weer tevoorschijn komt. Vermoedelijk loopt ’t water door een zeer fijnmazig gangenstelsel door de berg. Daar waar ’t water weer verschijnt zwemmen veel vissen, voornamelijk forellen die kunnen groeien tot 4 à 5 kilo. Zij kunnen niet verder stroomopwaarts de berg inzwemmen.  Nee Thijs, je mag er niet vissen 

Onderweg naar Rock Springs zijn we door Atlantic City en South Pass City gereden. Dit zijn bijna spookstadjes. Er wonen hier 57 resp. 4 personen. In de jaren 1860-1880 woonden hier een paar duizend mensen. Dit was in de tijd dat er goud en andere metalen werden gevonden. In South Pass City zijn een 20-tal gebouwen door the State Park geconserveerd en het totaal is nu een soort openluchtmuseum. Zelfs de weg is er naar toe is in originele staat: dirt road.

Van Riverton naar Lander gereden, een afstand van 30 mijl. Wij zijn neergestreken op het Lander City Park met de bedoeling hier twee nachten te blijven staan. Het is een gratis ‘camping’ waar je drie nachten mag staan. RV’s links en de  tentjes rechts. Er is een toiletgebouwtje, met flushtoilets en een wastafeltje.  Het is Labor Day Weekend, één van de Amerikaanse holiday weekends. De meeste Amerikanen hebben dan de maandag vrij en trekken er vanaf vrijdag massaal met tent, caravan etc. op uit. Alle campings zijn dan vol. Er staan hier zo’n 15 kleine tentjes en 5 campers. Het is prachtig weer, blauwe hemel, zon en rond 25 gr. C. 

Er is een black bear warning. Een dame vertelde dat hier vorige week een tentje met daarin een slapende meneer is aangevallen door een zwarte beer. De beer had het gelukkig alleen op het eten van de man voorzien en hij heeft de meneer met rust gelaten. De beer is daarna nog twee keer gezien. Wij hebben tot nu toe niets gezien.

We staan naast een wandelpad, waar regelmatig mensen langslopen. Die zien dan de licence plate van Florida en daar worden regelmatig opmerkingen over gemaakt (“You are far from home” of  “I’ve lived there, from what part are you coming”. Zo is een praatje gauw aan de gang. Heel gezellig allemaal. Nog een wandeling van 5 km gemaakt, dan hebben we de rest van de dag vrij.

Route 26 stond op ons lijstje. Vorig jaar hebben we deze in de sneeuw gereden. We kregen toen het idee dat er achter de sneeuw en mist toch mooie uitzichten moesten zitten. Dus vandaag de herkansing. Het zag er vanochtend slecht uit na een hele nacht heel veel regen. Dan hebben we de afgelopen dagen in Yellowstone met dat mooie weer wel erg veel geluk gehad.

Om 10.00 uur op weg. We keken tegen hele donkere luchten aan, die er waren en dan weer weg waren. Een hele rare gewaarwording. Zo in de regen, zo in de zon. Maar boven op de Togwotee Pass (ca3.200 m) hadden we hele harde regen. Dus geen uitzicht. Maar hoe verder we beneden kwamen, hoe mooier het weer werd. En konden we toch een paar mooie plaatjes schieten.

We hebben vandaag de dag van de geisers, de poelen, de borrelende modder en de spuitende Old Faithful, ook wel genoemd the Old Lady. We hebben een bizon gezien, maar die zetten we niet iedere keer op de foto. Koeien in Nederland zetten we ook  niet op de foto. En raar maar waar, zo zien wij een bizon bijna. Eigenlijk niets bijzonders meer. We raken ontzettend verwend met wat we allemaal zien. We hadden ook vandaag weer ontzettend mooi weer. Het kan niet op.

Als  we aan het eind van de middag op de camping staan, blijkt dat bijna aan de andere kant van het padje het Yellowstone Lake ligt. Dus na het eten nog even een wandeling langs de oever van ’t meer.