Ik ben Marion
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 03/12/1950 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Na 6 jaar een huurcamper en 8 jaar een eigen camper hebben we Amerika en Canada grotendeels gezien. .
We gaan nu de andere continenten verkennen.
Vanaf onze camping in t wild op weg naar Rocky Mountains
Natl Park. Wederom blauwe lucht met een zonnetje. Het was wel koud afgelopen
nacht, rond het vriespunt. We stonden boven de 3000 mtr. Maar overdag lopen we
nog steeds in korte broek en rokje.
Een wandelstop in Kremmling. Een langgerekt Amerikaans
dorpje. En als je daar dan loopt, krijgen we vaak het gevoel in een oude
Amerikaanse film te zitten. Dan zeggen we tegen elkaar, dat we dit toch
allemaal samen mee mogen maken. We brengen de middag door op een wild viewing
point. Daar is een grote parkeerplaats met overdekte picknick tafels. We kunnen
daar aan het meer wild kijken, o.a. eendjes, ganzen, wel drie pelikanen en
heel in de verte lopen 3 elks, maar te ver weg voor een scherpe foto.
Gisteren hebben we in Craig overnacht bij Walmart.
Vanochtend Craig even doorgelopen. Er was een aardig straatje met wat
winkeltjes. Er is een artieste Minnie Shoshone die daar verschillende muur-en
raamschilderingen heeft gemaakt. Er stonden emmers met Amerikaanse vlaggen
langs de straat. Dit omdat het vandaag 9/11 is. Het is dit jaar 14 jaar geleden
dat de Twin Towers aangevallen zijn.
Op een rest area, waar we onze lunch nuttigden, kwam een
enorme oversized load voorbij. Dit zijn de vrachtautos, die langzaam rijden
in tegenstelling tot normale vrachtautos die maar doorstomen. Als we kunnen
gaan we voor vrachtwagens graag even aan de kant. Even later stopten twee leuke
autos op de rest area. We kwamen met de chauffeurs aan de praat. Ze vertelden op
weg te zijn naar autoshow waar ze aan deelnemen.
Onderweg dachten we een cowboy in actie tegen te komen. Na
inzoomen blijkt t een cowgirl te zijn met zon modern communicatiemiddel.
Vanmiddag liepen we in Steamboat Springs, een leuke zomer-
en wintersportplaats. Dat is altijd goed te zien aan het aanbod van winkels en drukte. We zagen in de verte een bijzonder gebouw waar we
nieuwsgierig van werden. Toen we er naar toe liepen zagen we dat het een RK
Kerk was. Wij konden naar binnen. Een dame in de kerk vertelde ons over de
kerk. De aanbouw is nu de kerk en de oude kerk is voor allerlei andere
(semi-kerkelijke) activiteiten: gemeenschapsruimte, bar, huiskamer etc. De
beide ruimten, die vernuftig aan elkaar zijn gebouwd, zijn slechts gescheiden
door een glazen wand. Je kijkt dus zo van de ene ruimte in de andere. Doordat
ze een actieve priester hebben, zit de kerk op zondag bij 3 diensten helemaal
vol. We hebben weer even een kaarsje aangestoken.
We hebben vanavond een plaatsje gezocht op een dispersed
camping (= kamperen in t wild).
We zijn op tijd opgestaan, omdat de was moest worden gedaan.
We hopen altijd op een laundry met wifi. En het geluk was met ons, zoals bijna altijd
kunnen we wel zeggen. We hoeven dan geen bieb op te zoeken (via TomTom). De
bieb is meestal de ideale plek om internet te hebben, stoel+tafel en
elektriciteit. Je mag er in iedere bieb gebruik van maken.
We hebben vandaag drie Staten gehad. We zijn vertrokken
vanuit Wyoming en zijn via een klein stukje Utah weer in Colorado aangekomen.
En dit allemaal over scenic routes met nauwelijks verkeer. Het meeste verkeer
dat we tegenkomen zijn een paar vrachtautos en enkele motoren. En op het
fotomoment alles tegelijk. We hebben in Vernal (UT) een stop gemaakt. Het is
een downtown, waar nauwelijks meer winkeltjes zijn, maar een geweldige
hoeveelheid hanging baskets en staande baskets op de stoep. Ja, die hebben ze
hier ook. Hier moeten twee man een dagtaak aan hebben om ze er zo mooi uit te
laten zien.
We staan nu in Dinosaur, vlakbij het Dinosaur Nat'l Monument. Daar zijn we twee jaar geleden geweest. Dus nu even niet.
Ongeveer 5 mijlen van het City Park in Lander ligt Sink
Canyon. Duizenden jaren gelden is een strook land de grond in gezonken. Dit is
nu een canyon. Vanuit de bergen loopt er nu een riviertje door. Dit riviertje
verdwijnt plotseling in een berg en komt er een kilometer verderop weer uit.
Uit onderzoek blijkt dat het water er ongeveer 2 uur over doet van waar t
verdwijnt en weer tevoorschijn komt. Vermoedelijk loopt t water door een zeer
fijnmazig gangenstelsel door de berg. Daar waar t water weer verschijnt
zwemmen veel vissen, voornamelijk forellen die kunnen groeien tot 4 à 5 kilo. Zij
kunnen niet verder stroomopwaarts de berg inzwemmen.Nee Thijs, je mag er niet vissen
Onderweg naar Rock Springs zijn we door Atlantic City en
South Pass City gereden. Dit zijn bijna spookstadjes. Er wonen hier 57 resp. 4
personen. In de jaren 1860-1880 woonden hier een paar duizend mensen. Dit was
in de tijd dat er goud en andere metalen werden gevonden. In South Pass City zijn een 20-tal gebouwen door the State
Park geconserveerd en het totaal is nu een soort openluchtmuseum. Zelfs de weg
is er naar toe is in originele staat: dirt road.
Van Riverton naar Lander gereden, een afstand van 30 mijl.
Wij zijn neergestreken op het Lander City Park met de bedoeling hier twee
nachten te blijven staan. Het is een gratis camping waar je drie nachten mag
staan. RVs links en detentjes rechts.
Er is een toiletgebouwtje, met flushtoilets en een wastafeltje.Het is Labor Day Weekend, één van de Amerikaanse holiday weekends. De meeste Amerikanen hebben dan de maandag vrij en trekken er vanaf vrijdag massaal met tent, caravan etc. op uit. Alle campings zijn dan vol. Er staan hier zon 15
kleine tentjes en 5 campers. Het is prachtig weer, blauwe hemel, zon en
rond 25 gr. C.
Er is een black bear
warning. Een dame vertelde dat hier vorige week een tentje met daarin een
slapende meneer is aangevallen door een zwarte beer. De beer had het gelukkig
alleen op het eten van de man voorzien en hij heeft de meneer met rust gelaten.
De beer is daarna nog twee keer gezien. Wij hebben tot nu toe niets gezien.
We staan naast een wandelpad, waar regelmatig mensen
langslopen. Die zien dan de licence plate van Florida en daar worden regelmatig
opmerkingen over gemaakt (You are far from home ofIve lived there, from what part are you
coming. Zo is een praatje gauw aan de gang. Heel gezellig allemaal. Nog een
wandeling van 5 km
gemaakt, dan hebben we de rest van de dag vrij.
Route 26 stond op ons lijstje. Vorig jaar hebben we deze in
de sneeuw gereden. We kregen toen het idee dat er achter de sneeuw en mist toch
mooie uitzichten moesten zitten. Dus vandaag de herkansing. Het zag er vanochtend slecht uit
na een hele nacht heel veel regen. Dan hebben we de afgelopen dagen in
Yellowstone met dat mooie weer wel erg veel geluk gehad.
Om 10.00 uur op weg. We keken tegen hele donkere luchten aan,
die er waren en dan weer weg waren. Een hele rare gewaarwording. Zo in de
regen, zo in de zon. Maar boven op de Togwotee Pass (ca3.200 m) hadden we hele
harde regen. Dus geen uitzicht. Maar hoe verder we beneden kwamen, hoe mooier
het weer werd. En konden we toch een paar mooie plaatjes schieten.
Yellowstone uit na ons bezoek aan West Thumb Basin,
waar ook weer een aantal pots waren te aanschouwen. Het is daar nog rustig. Voor
de meeste mensen begint de dag later. Dan op weg naar Grand Teton Nat. Park.
Dat ligt direrct ten zuiden van Yellowstone. We rijden vandaag zon 60 mijl. Na
een paar kleine wandelingen in de middag zoeken we een parkeerplaats op waar we
eten en wachten op de zonsondergang.
We hebben vandaag de dag van de geisers, de poelen, de
borrelende modder en de spuitende Old Faithful, ook wel genoemd the Old Lady.
We hebben een bizon gezien, maar die zetten we niet iedere keer op de foto.
Koeien in Nederland zetten we ookniet
op de foto. En raar maar waar, zo zien wij een bizon bijna. Eigenlijk niets
bijzonders meer. We raken ontzettend verwend met wat we allemaal zien. We hadden ook vandaag weer ontzettend mooi weer. Het kan
niet op.
Alswe aan het eind
van de middag op de camping staan, blijkt dat bijna aan de andere kant van het
padje het Yellowstone Lake ligt. Dus na het eten nog even een wandeling langs
de oever van t meer.
Wij werden vanochtend welkom geheten door twee bizons toen
we het park inreden. Ze kwamen heel rustig onze kant op. Ze trekken zich van
geen auto iets aan.
Dan kom je langs een berg waar berggeiten leven. Je moet dan
heel goed naar witte puntjes zoeken. Uiteindelijk hadden we een bewegend puntje
gevonden en jawel dat was er eentje. Met maximale inzoom op de camera zie je
inderdaad iets met vier poten lopen. Dat is dan de geit. Verder hebben we pronghorns
en hertjes gezien, geisers en een bubbelende wereld. Het was heel mooi weer, rond de 25 gr. C. Het
was ook nog eens heel rustig op de weg. Ideale omstandigheden voor Yellowstone.
We beginnen met zonsopkomst op onze slaapplek. Als we nog
even naar het uitzichtpunt gaan, zit er een eekhoorntje voor ons klaar. Het is
schitterend weer met zon en blauwe lucht. We rijden helemaal de Bear Tooth Pass
naar boven, waar we op 3500 mtr. zitten. Het waait zo hard dat de autodeur
bijna niet open kan. Iedereen rent naar buiten voor een foto, om dan weer gauw
in de auto te gaan zitten. Dat is jammer, want we kunnen met deze wind echt
niet wandelen. Maar de bear tooth, waar de pass naar vernoemd is, laat zich
gewillig fotograferen. Het is zon mooie weg, dat we deze All_American Scenic Road
nou al voor de derde keer rijden. Nu de tweede keer met helder weer.
Aan het einde van de weg kom je in Cooke City, waar we even
hebben geïnternet. Dan door, Yellowstone Natl Park in. We willen de rest van
de middag in de Lamar Valley doorbrengen.
Het is rustig met verkeer, dus we zoeken een parkeerplaats, stoeltjes
naar buiten, ook de solar panels er naast en dan kijken. We zien alleen veel
bizons en een paar pronghorns. Daar gezeten tot zonsondergang.
Vandaag het eerste stukje richting Yellowstone Natl Park.
We rijden vandaag zon 76 mijl. We hebben een stop in Red Lodge. Een leuk
stadje met leuke winkeltjes en mensen die in zijn voor een praatje. We hebben
er vandaag weer een nieuw woord bijgeleerd.
We kwamen in een winkel aan de praat met de baas, die
vertelde dat ook het dinks season voorbij is. Het seizoen van de dubble
income no kids. Volgens hem de mensen met het grote geld. De komende weken nog
wat senioren en dan is het helemaal gebeurt. We rijden de eerste 18 mijl van de
Beartooth Scenic Byway, die (vanwege de sneeuwval) slechts van eind mei tot
mid-oktober open is. Op een uitkijkpunt gaan we de nacht doorbrengen. Zien weer
een zonsondergang. Gisterenavond zagen we de volle maan. Kijken of we die hier
ook kunnen ontdekken. Een Pica toonde zich nog aan ons.
Tegen 22.00u naar buiten om sterren te kijken. We staan hier
op eenzame hoogte van ruim 3000
meter. De maan staat hoog aan de hemel. Het lijkt wel of
er een lamp aan is. We kunnen de kar in het maanlicht op de foto zetten.
We zijn van de camping vertrokken waar we heel goed hebben
gestaan. Door de harde wind gisteren en de regen van afgelopen nacht is de
lucht weer geklaard. We zien weer wolken, blauwe lucht en af en toe de zon. We
denken er dus vanaf te zijn. Tot dat we Billings inrijden. Daar hangt de rook
weer. Ik sprak een mevrouw die vertelde dat ze hier ook al weken last hebben
van de rook. Maar Billings had geen Air Alert op the Weather Channel, wat de
andere plaatsen waar we waren wel hadden. Maar we gaan van de week naar
Yellostone en daar zal de lucht wel helder zijn.
Vandaag een lui dagje camping. Er staat een harde wind, die
alle rook wegblaast. We zien weer wolken en er komen heuvels tevoorschijn aan
de horizon. De brandlucht is ook verdwenen, heerlijk. We gaan in het dorp een
American Football game kijken van de plaatselijke highschool. We schatten
jongens van zon 16 a
17 jaar. Ons dorp verliest.
Veel publiek langs de lijn die er ook allemaal verstand van
hebben en schreeuwen naar de jongens hoe ze het moeten doen.
Verder erg lui geweest. We hebben een voor ons nieuw
spelletje gevonden: Mahjong. We spelen dat met zn tweeën. Erg leuk. Maar op
een luie dag spelen we veel.
Onder ons diner trok er een donderbui langs ons heen en de
temp zakt gelijk met zon 8 graden. Nu 22 gr.C. Heerlijke Hollandse
temperatuur.
Daar we in de hoofdstad van Montana zijn, moeten we toch
even het State House bekijken. Het is een open State House zonder controles en
we kunnen door het hele gebouw rondlopen. We horen harde muziek als we de trap opgaan en echt harde
muziek, jaren 70 muziek. Heel gezellig maar heel vreemd. Dus is mijn
nieuwsgierigheid gewekt en zoek ik een kamer die bevolkt is. Mijn vraag: waarom
die harde muziek, die op iedere afdeling te horen is? Het antwoord: Het is
vrijdag, blij dat het weekend begint. Dit is iedere vrijdag.
Daarna een bezoekje aan de kathedraal waar we een kaarsje
konden opsteken. We zijn twee jaar geleden ook hier downtown geweest, maar
het is bij ons beiden een beetje gewist in het hoofd. Waarschijnlijk omdat dit
de enige twee interessante gebouwen zijn. In de rest van downtown is veel leegstand.
We staan twee dagen in White Sulphur Springs op een PA-campground.
Bij ons al bekend als een zeer schone, goed georganiseerde camping. Clemens mag
de kar wassen en dan kan hij gelijk het dak waxen. Wordt die jongen helemaal
gelukkig van.
We gaan verder door de rook met als eindbestemming Missoula.
Maar onderweg gaan we een route doen door de National Bison Range. Het is een
route van 19 mijl. Het is een groot afgesloten gebied, waar je een heleboel wilde dieren kunt tegenkomen. Maar het is
augustus, dus nog steeds vakantietijd. En volgens ons waren de meeste nog op
vakantie. Alleen de bizons waren alweer op honk. We hebben de kop van een beer
gezien. Maar toen het fototoestel op scherp stond, was de beer alweer gevlogen.
Deer was ook redelijk aanwezig. Maar pronghorns en bighorn sheeps hebben we niet
gezien.
Er is nog steeds veel rook in de
lucht. We rijden langs de Rocky Mountains, maar daar is niets van te zien. Heel
jammer voor ons, maar erger voor de mensen die er in moeten wonen. In Missoula
even een bezoek gebracht aan de kathedraal St. Francis Xavier.
Wij waren begin van deze week van plan een aantal dagen op
de camping in Libby (Montana) te blijven. Een kleine city camping met een
gezellig host-paar, waar we 2 jaar geleden ook hebben gestaan. Maar aangezien
er nog steeds bosbranden bijkomen, wordt de lucht erg ongezond. Er is een Air
Alert voor een groot deel van Montana. Als je buiten zit vallen de verbrande
stukjes naar beneden. Onze host noemde het black snow. Het ruikt naar brand, het
prikkelt de ogen, levert een droge keel en hoofdpijn. Dus we gaan. Maar het
helpt niet veel. We rijden de hele weg tot Polson (richting oosten) in de rook.
We hebben een stop in Kalispell waar we diverse winkels aan te doen. In Montana
betaal je namelijk geen belasting op aankopen. En dat is goed te merken op de kassabon.
We hadden een aardig lijstje. En het meeste is nu binnen.
Na de route en het weer nagekeken te hebben zullen we de
komende dagen nog erg veel last van de rook hebben. Pas als we oostelijker zijn,
in Billings, is het voorbij. Maar dat duurt nog een aantal dagen.
De twee laatste fotos van de zon zijn gemaakt vijf minuten
na elkaar.
Onze laatste nacht in Canada is voorbij, dus op naar
Amerika. We hadden nauwelijks nog iets in de koelkast/vriezer, dus er kon ons
niets gebeuren. Een lange rechte weg naar de grens, waar de douanier ons, na
een paar vragen welcome back in the USA heette. Dit is ons van de Amerikaanse
douane nog niet eerder overkomen.
Dan een rechte weg naar Libby. Het is weer erg mistig door
de rook van de vele bosbranden die hier woeden. Er is nauwelijks zicht op de
bergen. Het is een trieste situatie.
Wij staan in Libby in een stadspark, waar we twee jaar
geleden ook gestaan hebben. Het zelfde echtpaar, dat de boel hier regelt, is er
nog steeds. We worden hartelijk welkom geheten, ze herkennen ons nog.s Avonds
een gezellig praatje gemaakt.
Even voor zonsondergang zien we een opvallende vuurrode zon.
Mogelijk verkleurt door de vervuilde lucht. Helaas geeft de camera/foto een
andere kleur.
We hopen vannacht goed te slapen, daar we vele stille buren
achter ons hebben liggen. Gelukkig is t geen volle maan
Gisteren het Kootenay Natl Park verlaten via Radium Hot Springs. We zijn nog met
droog weer vertrokken, maar na een half uurtje rijden begon de regen. En de
rest van de dag heeft het geregend. Er is veel water naar beneden gekomen. Nog
een poosje op een rest area gestaan en een aantal flinke onweersknallen
overleefd. Onze eindbestemming was Cranbrook. We kunnen hier bij Real
Canadian Superstore staan. En met ons vele RVs. Vandaag is de blauwe lucht er
weeren vullen de dag met internetten
bij de bieb, de was doen en een beetje winkelen. Morgen gaan we de grens met
Amerika weer over. We hebben een heerlijke tijd gehad in Canada, dank zij, neef
Wim, de nichtjes uit Toronto, Wayne en Petra, het heerlijke weer en de mooie
natuur.
We gaan vandaag van de noordelijke camping naar zuidelijke camping
in Kootenay Natl Park. Onderweg komen we de Paint Pots tegen. Het zijn poelen
met roestbruin kleurige modder. Deze kleur wordt veroorzaakt door de
ijzerhoudende grond. De indianen gebruikten de modder om zich te beschilderen.
Het was een leuke wandeling van ongeveer 3 km er naar toe en aardig om dit
natuurverschijnsel te zien.
Het is nog vroeg, maar er lopen alweer de nodige mensen. Op
de campings in dit park is niets te doen, dus waar al die mensen overnachten is
ons een raadsel.
Vanmiddag na een wandeling vanaf de zuidelijke camping komen
we aan de praat met een echtpaar uit Nova Scotia. Zij zijn vorig jaar met
pensioen gegaan en reizen nu een jaar door Canada en Amerika. Wij komen vaker
dit soort reizigers tegen, die, nu ze met pensioen zijn, eindelijk hun eigen
land kunnen gaan verkennen. Ze hebben hun hele leven hard gewerkt met vaak maar
2 weken vakantie per jaar. We horen dan ook vaak: jullie hebben meer van
Amerika en Canada gezien dan wij. Wij hebben het dan ook wel heel luxe en kunnen
van iedere dag genieten en weten hoe bijzonder ons leven is.
Heel vroeg opgestaan. We willen naar Moraine Lake en wetende
dat daar heel weinig parkeerplaatsen zijn, besluiten we om daar eerst heen te
rijden en daar te gaan ontbijten. We komen om 7.00 uur aan en je staat er
versteld van hoeveel mensen er al zijn. Er zijn ongeveer 15 RV plekken en er
staan er al 7 RVs. Na het ontbijt op pad. Er zijn net vier bussen met Aziaten losgelaten.
Deze mensen willen van iedere drol een foto en moeten er altijd zelf bij op
staan. Het zijn mensen die altijd lol hebben en heel vriendelijk zijn, maar
staan graag vooraan. We mochten blij zijn dat we een paar fotos konden maken
zonder deze mensen.
Van Moraine Lake terug naar British Columbia waar we op een
camping in het Kootenay Natl Park willen staan. Op het Visitor Center en Lake
Louise werd ons verteld, dat het heel druk is. Het is een first come first
serve-camping. Je moet dan altijd afwachten of er nog een plaatsje is. Toen we
daar om 12u aankwamen, waren bijna alle plekken leeg..
Aan de overkant van de camping is de Marble Canyon trail.
Een leuke wandelroute langs een diep uitgesleten canyon. En mooi weer, zon en
blauwe lucht. s Middags lekker buiten met een pilsje en een boek.
Uiteindelijk is de camping s avonds nog niet half vol.