Vanuit Mount Rainier in twee dagen naar Blaine gereden. In Blaine is de camping aan de kust vlakbij de grens, waar we altijd heen gaan voordat we Canada ingaan. Even de was weg werken, koelkast legen, tanks legen en schoonwatertank vullen.

En ’s avonds naar de zonsondergang. Altijd druk aan het water met kijkers. En als dan de zon onder is, draai je je om en zie je de volle maan.

Vandaag: Lucky Day. Blauwe lucht en zon. Op pad naar Sunrise. Dat is 60 mijl rijden naar de andere kant (noordkant) van Mount Rainier. Sunrise Point ligt op zo’n 2.200m. Mount Rainier laat zich vandaag in volle glorie zien.

We hebben een trail van 8 km. gelopen. Steile stukken, maar af en toe ook vlak. Veelal door ‘open’ veld, waardoor je de omgeving goed kon zien en soms erg ver kon kijken. Vermoeiend maar heel mooi.

Ook hier vertelde de ranger weer dat de bloemenpracht al ruim twee weken gedaan is. De natuur ligt 6 weken voor door een hele hete juni-maand.

Mount Rainier dag twee begon vroeg. Wij wilden naar Paradise een trail lopen. Daar er niet zoveel RV parkeerplaatsen zijn, zijn we eerst naar Paradise gereden en hebben daar ontbeten. We waren de eersten. Dit had waarschijnlijk met het weer te maken. Mist, geen uitzicht op de berg. Twee jaar geleden, minus 2 weken, zijn we hier ook geweest en konden we nagenoeg geen trails lopen vanwege de hoeveelheid sneeuw die er lag. Op het Visitor Center vertelden ze dat dit jaar 2 weken geleden de meadow volop in bloei stond. Dat is nu al ruim over het hoogtepunt heen. Zo verschillend is het ieder jaar weer.

Na de koffie hebben we de wandelschoenen aangetrokken en zijn op pad gegaan. Het was heerlijk weer om te lopen. Wat kom je onderweg tegen: watervallen, marmotten en bloemetjes.

Na het eten vanavond zijn we nog even naar de rivier aan de overkant van de camping gelopen. De zon kwam tevoorschijn en we hoopten dat Rainier te zien zou zijn. Maar dat was niet het geval. Maar we konden wel in de zon op de stenen zitten.

Vanochtend na verschillende telefoongesprekken met Nederland vertrokken naar het Mount Rainier Nat’l Park. De weersvoorspelling voor vandaag: regen – sneeuw – onweerbuien en koud. Wat hebben we gehad: droog en een klein beetje zon. Zelfs Rainier heeft nog een klein stukje van zichzelf laten zien.

We konden dus een trail lopen naar twee watervallen. Het was een rondtrip van 5 km. Wel erg stijgend, maar terug gaat dan weer makkelijker. We hebben vandaag weer echt geboft. Na het avondeten begon het te regenen.

We hebben vandaag, na lange tijd, regen. Geen probleem, want we hebben geen plannen.

We hebben tussen Mount St. Helens en Mount Rainier een PA-camping (=50% korting) geboekt. Omdat het in het weekend valt hebben we deze camping 2 dagen geleden telefonisch gereserveerd… We kijken met verbazing de camping over. Er is helemaal niemand! Zoek ons tussen de bomen. Voor een camping gekozen om weer even rustig een paar telefoontjes (via Skype) te kunnen plegen naar Nederland. We hebben hier geweldige wifi-ontvangst.

Morgen verder naar Mount Rainier en daar de komende 2 of drie nachten op de camping. Tot woensdag zijn we dan niet meer te bereiken.

Vandaag naar Mount Saint Helen. Vanaf de westkant kom je bij het Observatory Point, vanwaar je deels in de krater kunt kijken. De vulkaan is in 1980 tot uitbarsting gekomen. De mooie bergtop is nu geheel weg. Door de explosie zijn over vele mijlen hele bossen weggevaagd en is er onder aan de berg door de modder en het bergpuin een heel ander landschap ontstaan. Voor de weggeslagen bossen is nieuwe aanplant gepoot, die nu na 35 jaar de omgeving alweer een redelijke groene aanblik geeft.

Twee jaar geleden zijn we vanaf de oostkant naar de berg gereden. Er lag toen nog sneeuw op. Deze winter is er weinig sneeuw gevallen. De ranger vertelde dat dit sneeuwloze aanzicht normaal pas eind augustus zou zijn. We hadden vandaag geen zon en geen blauwe lucht, waardoor het er allemaal een beetje grijs uitziet. Daarom maar fleurige bloemetjes op de foto gezet.

Vanaf onze slaapplek aan de Columbia Rivier in Astoria (Oregon) naar een garage gereden om de olie te laten verversen. Daarna door naar de laundry. En vandaar naar Clatskanie gereden. In dit plaatsje is een City Park waar je met de kar mag staan voor $5,--. Er is daar ook drinkwater waar je je tank mee mag vullen. Er staat zelfs een host (beheerder) die een dumpstation heeft waar je je afvalwater mag lozen. Clatskanie is een plaatsje met 1.700 inwoners, maar met geweldige voorzieningen voor de bevolking. In het park waar wij stonden zijn tennisbanen, een basketbalveld, een volleybalveld, een zwembad en een gezellige ruimte voor de “hang”ouderen en -jongeren. In het dorp waren enkele winkels, een postkantoor en een bibliotheek. En het was gezellig aangekleed met grote hanging baskets. Dit soort dorpjes zijn heel verschillend qua aankleding. Dit was één van de betere.

Vandaag een klein eindje gereden naar Kelso, We zijn daarbij de Columbia River overgestoken, waarbij je zo Washington State inrijdt. Wij moesten even een dag overbruggen. Wij willen naar Mount Rainier, maar kunnen daar pas zondagavond terecht op de camping. In Kelso is een grote bibliotheek op de mall. Clemens had nog wel het een en ander te doen op de computer. Dus ik ondertussen even neuzen tussen de Sale.

We zijn vandaag begonnen in de bibliotheek van Tillamook voor de wifi/internet. Wij doen dat vaak in de plaatselijke bieb. Deze bieb had mooie muurschilderingen, geschilderd door een plaatselijke kunstenaar.

Vandaar door naar de Tillamook-kaasfabriek. Hier werd het echte lopende band werk getoond. Mensen, wat moet je toch blij zijn als je dat soort werk niet hoeft te doen. Maar er wordt lekkere kaas gemaakt. Er waren 5 soorten om te proeven en allemaal heel verschillend. We hadden het druk vandaag want daarna door naar Garibaldi, alwaar de lunch gegeten aan het strand. En met verbazing gekeken naar het lossen van vrachtwagens, die geladen waren met boomstammen. Alle stammen worden in één keer met een grote grijper van de wagen gehaald. Aan de overkant worden er plankjes van gemaakt; voor pallets?

Toen verder langs de kust omhoog en hebben enkele wandelingen naar en over het strand gemaakt. Aan het einde van de middag hebben we onze slaapplek opgezocht. Dat is vandaag op een parkeerplaats van Safeway, een grote supermarkt. Die heeft 6 RV-plaatsen waar overnacht mag worden. Van daaraf de zonsondergang over de Columbia Rivier, de grens met Washington State, bekeken.

Afscheid genomen van het Spirit Mountain Casino in Grand Ronde, een Indian Reservation. We hebben hier goed en rustig kunnen staan. Zondagavond hebben we deelgenomen aan het buffet. De bedoeling was om dit zaterdagavond te doen. Dit buffet staat in de wijde omgeving bekend als zijnde het beste. Zaterdagavond stonden we om 18.00 uur in een rij van een kleine 100 wachtenden. Daar de Amerikanen het geduld hebben om in zo’n rij te blijven wachten voor eten en wij niet, zijn we weer weg gegaan en heb ik zelf gekookt.

Zondagavond moesten we een klein half uurtje wachten. En dat was het zeker waard. Heerlijk gegeten. Je kunt het niet bedenken of het is er.

Vanochtend eerst naar de Outlet in Lincoln City en daarna weer langs de kust omhoog. Onderweg kwamen we op een parkeerplaats een paraglider tegen. Even wachten op de goede wind en hup, weg is hij. Ik ben weer blij dat ik de fotograaf mag zijn.

Vandaag zijn we begonnen bij Seal Rock, waar je weer op een mooi stuk strand een wandeling kunt maken. Heerlijk weer. Nog niet druk, dus we konden parkeren. In Newport aan de haven onze lunch genuttigd op een bankje in het zonnetje. We liepen toevallig een farmers market op en konden er wat groente halen. Mensen, wat hebben we het goed.

Als we dan weer verder langs de kust omhoog gaan, komen we uit in Depoe Bay. Een leuke boulevard met winkeltjes. En een uitkijkpost voor het spotten van walvissen. Veel publiek staat op de uitkijk. Dan wijzen ineens een heleboel armen in dezelfde richting en beginnen ze te schreeuwen. Wij zien dan nog net een klein stukje rug, maar toch..

Er is daar een kleine vissershaven, maar een wilde zee geeft een moeilijke binnenkomst van de Whale Watch-bootjes. Ze moeten bij de ruwe zee op de goede golf de haven in gesleurd worden. Soms moesten ze twee keer terug om op de goede golf te wachten. Ik ben blij dat ik op de kade sta en de foto mag maken.

Omdat het weekend is en het erg druk is aan de kust, besluiten we 20 mijl het land in te gaan naar Grand Ronde. Hier is een casino waar we twee jaar geleden ook gestaan hebben. Zij hebben een grote aparte parkeerplaats voor RV’s. En daar blijven we tot maandagmorgen staan.  

Afscheid genomen van het casino, nadat we de e-mail hadden bijgewerkt en de blog er weer op hadden gezet. De weg gaat weer langs de kust van Oregon naar het noorden. Er was een trail naar een Heceta Head Lighthouse. Daar het al na twaalf was, hebben we de lunch meegenomen. Boven bij het Lighthouse hebben we in het zonnetje op een bankje met uitzicht op The Pacific Ocean ons boterhammetje opgegeten. Wie kan er een betere lunchplek bedenken. De middag verder aan het water doorgebracht.

Gisteren zijn we aangekomen aan de kust van Oregon, in Florence. Hier is een casino, waar je zeven dagen mag staan. Wij gaan er 2 dagen gebruik van maken. Het is er erg druk. We staan ’s avonds toch zeker met zo’n 35 tot 40 RV’s. Eén ervan valt erg op.In het Casino staat gratis koffie, thee, chocomelk en allerlei frisdranken. Er is free wifi, met een speciale ruimte met elektriciteit.

We zijn vandaag met de shuttlebus naar de Old Town van Florence geweest. Een erg gezellig busje voor onder meer minder valide mensen, waar ook “gewone”mensen gebruik van mogen maken voor $1,-- per ritje. Iedereen praat met elkaar. En daar de mensen meteen zien dat je hier niet vandaan komt, is het “Where you from?” en heeft iedereen wel een verhaal over iets of iemand in The Netherlands. Je zou bijna een extra rondje maken.

Het plaatsje is erg geliefd bij gepensioneerde mensen. Ook in het casino zie je veel erg oude mensen. We hebben vandaag gebruik gemaakt van het buffet. $13,99 per persoon. Erg veel keus en heerlijk gegeten.

Inmiddels zijn we al weer op de helft van deze USA-periode. We hebben inmiddels zo'n 5.000 mijl (8.000 km) gereden.

Over vandaag valt eigenlijk niet zo veel te vertellen. We zijn van onze riante campingplaats aan het water vertrokken. We hebben vandaag Highway 19 gereden. Een Scenic Byway naar Oakridge van rond de 100 km. We zijn welgeteld 10 auto’s, 2 motoren, 4 fietsers en 5 wandelaars tegen gekomen. Verder meren, bossen, covered bridges en zon en blauwe lucht. We zijn weer op weg naar de kust en mogen vannacht weer bij The Mall in Eugene staan.

Wij zijn vandaag over de McKenzie Pass door “lavaland”gereden. Ik vind al dat zwarte er altijd een beetje troosteloos uitzien. En toch heeft het wel iets. Een aparte wereld, die wij ons in Nederland niet voor kunnen stellen. Het is maandag en erg rustig op de weg. Gelukkig, want het is een vrij smalle weg waar voertuigen groter dan 35 feet niet mogen komen. Wij zijn 30 feet. En het lukt allemaal goed.

Van lavaland naar watervallenland. Daar moeten we een aardig eindje voor rijden. Maar dan hebben we een mooie trail, door het bos en lekker weer, naar 2 watervallen.

Op de terugweg zoeken we een Forest camping. We staan hier aan het water, waar we gezellig kwekkende buurtjes hebben.

Zaterdag na een wandeling om Little Lava Lake zijn we naar Bend gereden. Daar kon ik lekker even op de outlet rondhobbelen, maar niets gekocht. Bij een informatiepunt informatie over de omgeving gevraagd. Ze had er een aardige assistent bij.

Wij hebben bij Walmart gestaan waar allemaal bordjes ‘No Overnight Parking’ hangen. Dat wil niet alles zeggen. Clemens gaat altijd binnen vragen om toestemming. Bij deze Walmart werd verteld dat de parkeerplaats van de gemeente is en dat die geen toestemming geeft. Dus dan kan de politie komen om je weg te sturen. Maar zij had dat nog niet meegemaakt. Wij stonden die nacht met 10 campers en caravans. We hebben heerlijk geslapen.

Vandaag naar Sisters gereden. Een alleraardigst dorpje met 2.085 inwoners, maar met een heel gezellig centrum met veel kleine winkeltjes. De hele maand juli is er een quilt-tentoonstelling door het hele dorp heen. Wij willen vanaf hier een voor ons nieuwe route rijden. Wij kunnen vannacht in het City Park van Sisters staan.

Het is altijd tegen het weekend dat wij in een omgeving komen, waar we op een Forest Campground willen staan. We rijden in een omgeving met veel Ponderosa bomen. Dit vinden wij hele mooie bomen om zijn bast. Mooie kleuren en tekeningen in de stammen.

Op zoek naar een plaatsje op een camping hebben we op de derde camping geluk. Daar zijn aan het Little Lava Lake nog 2 plaatsen vrij. Er zijn hier een aantal meren met een grote stad Bend in de buurt. Dus dat betekent altijd drukte in het zomerweekend. De voorspelling van het weer was heel slecht, maar we hebben de hele middag lekker in de zon kunnen zitten. Het cadeautje van de dag.

Vandaag het tweede deel van Crater Lake gereden. Wij hebben dit meer in blakende zon gezien in 2013. Vorig jaar waren we vroeg in het jaar en lag er nog sneeuw. En deze week maandag was het licht bewolkt, maar vandaag hadden we regen. En de kleur van het water gaat toch mee met het weer. Het was er vandaag erg druk.

We zijn daarna doorgereden naar La Pine. Een klein plaatsje waar een RV/Truck Wash is. Wij zijn daar vorig jaar ook geweest. Bij een Truck Wash wordt het dak nooit gedaan. Maar bij dit eenmansbedrijfje mag de eigenaar van de kar het dak wel doen. Toen wij kwamen aanrijden herkende de jongeman ons gelijk. Hij wist te vertellen dat Clemens vorig jaar zijn eigen dak had schoongeboend. Hij begon gelijk alles klaar te zetten, zodat Clemens gelijk kon beginnen. En hij kon nadien de rest doen. Dus de kar blinkt ons weer tegemoet. Er tegenover is een rustige Truckstop waar wij van harte welkom waren.

Wij hebben besloten om naar Klamath Falls te gaan, omdat 2 van onze vorig jaar gekochte banden nog steeds lucht verliezen. Je moet dan toch iedere paar dagen lucht zoeken. Daar we er 60 mijl vandaan waren, zijn we erheen gereden. We werden goed geholpen. Alleen  moeten we hier in de buurt blijven om te controleren of het nu wel goed is. Dat neemt enkele dagen. We maken dus niet zo heel veel mee. We hebben maar eens een tas gemaakt voor de kringloopwinkel, de kar een extra binnenbeurt gegeven, Klamath Falls downtown bezocht. En een rondje in de buurt gemaakt, want je moet wel rijden om te testen.

Vandaag zijn we hard aan het werk geweest. Een dag van klimmen en dalen naar verschillende watervallen. Goed voor onze conditie. Het was ook weer een hete dag.

In de tweede helft van de middag kwamen we bij Crater Lake aan. Een diepblauw meer. Ik vind het een van de mooiste van The USA. We hebben vandaag een stuk gedaan en woensdag doen we het tweede gedeelte.

Gisteren vertrokken van de kust landinwaarts. Op naar Creswell waar zaterdag de 4th of July Parade is. We komen door een dorpje Reedsport wat hevig zijn best doet om er nog iets gezelligs van te maken. Er hangen enorme hanging baskets. Lantaarnpalen zijn “aangekleed”, alles in de kleur roze. Er staan veel houtsnijwerken op de stoep. Maar de winkels staan leeg. Het is mooi en triest tegelijk.

Vandaag op naar The Parade. We gaan vroeg naar het stadje voor een goede parkeerplaats. Als we het dorp inrijden staan de stoeltjes al klaar. Er is nog voldoende parkeerruimte. Maar het duurt nog twee uur voor het begint. We lezen op een bordje dat de stoeltjes, mits ze niet in de weg staan, max. 24 uur van te voren neergezet mogen worden. Dat hebben de mensen in grote getale gedaan. Er zitten al mensen te wachten. Amerikanen zijn vaak heel geduldig. Ze zijn ook gewend om “in line” te wachten. Dus  twee uur wachten voor het begint is voor hen geen probleem. Er wordt weer volop met snoep gestrooid. De kinderen gaan met grote plastic tassen vol naar huis.

Als afsluiting van de dag was er een mooie zonsondergang. Toen ik die stond te fotograferen kwam er een dame naast me staan. Zij ging ook plaatsjes schieten. Ze vertelde dat er vanochtend een aardbeving hier was geweest in Eugene van 4,2 op de schaal van Richter. Wij waren er nog 16 km vandaan. Niets gevoeld.