Spanje 2012 deel 2

Nu de vakantie naar zijn einde loopt kunnen we nu al spreken van een topjaar :wat een verschil met voorgaande jaar

Met een kleine 500km op het metertje kunnen we ook spreken van een geslaagde fiets vakantie

Al was het de laatste week een beetje aanmodderen want we waren natuurlijk niet naar hier gekomen om elke dag ons kas leeg te rijden :maar de zon en de hitte deden ons meerdere malen kiezen voor zee en strand

Men kan zich ook afvragen waarom we telkens naar de zelfde streek of camping gaan

Wel voor de steden Calella of Pineda De Mar moet u het niet doen en ook niet voor Malgrat De Mar of Santa Susanna want dat zijn rond uit te commercieel plaatsen die vol gebouwd staan met vele misbaksels van gebouwen om nog maar te zwijgen van de drukte en het lawaai

Waar we wel voor terug keren is de streek die ons elk jaar weer verrast met zijn uitgestrektheid en zijn vele onbekende pareltjes

Ook dit jaar hebben we er terug een paar ontdekt: een schitterend natuurpark en een paar nieuwe dorpen zoals het dorp Tordera en natuurlijk hier en daar een nieuwe fietsroute

Maar aan alles komt een eind en zo ook aan deze vakantie en gaan we het hier missen natuurlijk daarom houden we te veel van deze streek maar het ook steeds leuk om terug naar huis te gaan

Terug bij de werkmakkers en terug bij de fietsvrienden terug bij de club waar we thuis horen en waar we ons thuis voelen en niet te vergeten de spinningsmaatjes waar we terug de overtollige vakantie kilo’s kunnen kwijtraken

Maar vooral naar ons nederig stulpje waar we ons thuis voelen en thuishoren: maar we kijken nu al uit naar de volgende vakantie

Groetjes

Myriam & Dirk   

Spanje 2012 deel 1

Na een jaartje was het terug tijd voor vakantie en opnieuw kozen we voor de Costa Brava en voor de zon :dat hopende we toch

De reis naar de zon verliep vlot met uitzondering van Parijs waar we in een dikke file terecht kwamen maar zelfs dat kon de pret niet bederven

Onze eerste overnachting was terug in de campanile in Béziers al viel het avond eten toch een beetje tegen maar het ontbijt maakte veel goed

En nu op naar de zon voor drie weken camping Bell Sol voor rust en kalmte en de stress van de dagelijkse sleur even te vergeten en natuurlijk ook voor het fietsen

Bijna elke dag stond er een ritje genoteerd met hier en daar een pittig klimmetje erbij

Na een dikke week ver te zijn staan er ondertussen al een 260km op de teller

Opnieuw komen we steeds andere en heuveltjes tegen en soms totaal onverwachte paden

Zoals in Sant Cebrià de Lavallata  waar we anders gewoon door fietsen maar nu richting Eglisia(kerk) kozen om voor het kerkje rechts af te slaan en dan plots voor een steile klim te staan want de eerste meters zijn volgens mijn fiets gps 25% steil en dit voor een paar honderd meters hier was het fietsen met het aller kleinste verzetje

Eens dat achter de rug viel het nog dik tegen met het vervolg van deze klim stukken van 16% en 12% volgden elkaar op hoe hier deze heuveltjes heten kan niemand me vertellen enkel dat deze altijd Carretera en dan de naam van de weg zoals deze De Castellar D’Iindies noemde om dan over te gaan in Maresme en naar de D’Hortsavinya  te samen was dit goed voor een 20 tal km zwoegen en zweten want de zon brandde genadeloos ook al was het voor Spaanse begrippen zeer vroeg (gestart om 9uur)

Hier klimt men van zee niveau 0 meters naar 6 à 700 meters in een paar kilometers en in deze rit kregen we dus 3x zo een heuveltje te verwerken

Maar omdat het toch vakantie is en de boog niet altijd gespannen moet staan waren er ook een paar ritjes waar we meer op het terras gezeten hebben dan op de fiets maar dit moet zeker ook eens kunnen

Ook nog eentje om te onthouden de klim in Blanes naar het kasteel :we hadden deze al eens gedaan (een paar jaartjes terug) en omdat we toch in de buurt waren zouden we nog eens van het uitzicht op de top gaan genieten

Viel dat even tegen :we wisten dat de klim zwaar en steil was maar we waren vergeten hoe lastig deze was want om de top te bereiken

Om even te schetsen hoe lang en steil deze is: wel men neemt de Koppenberg, de Muur ,de Pattersberg en dan nog eens de Berendries er bij en dan zal je hier ongeveer boven zijn maar het uitzicht maakt alles goed

Tot zover een beetje Spanje     

Spanje 2012 deel 1

Na een jaartje was het terug tijd voor vakantie en opnieuw kozen we voor de Costa Brava en voor de zon :dat hopende we toch

De reis naar de zon verliep vlot met uitzondering van Parijs waar we in een dikke file terecht kwamen maar zelfs dat kon de pret niet bederven

Onze eerste overnachting was terug in de campanile in Béziers al viel het avond eten toch een beetje tegen maar het ontbijt maakte veel goed

En nu op naar de zon voor drie weken camping Bell Sol voor rust en kalmte en de stress van de dagelijkse sleur even te vergeten en natuurlijk ook voor het fietsen

Bijna elke dag stond er een ritje genoteerd met hier en daar een pittig klimmetje erbij

Na een dikke week ver te zijn staan er ondertussen al een 260km op de teller

Opnieuw komen we steeds andere en heuveltjes tegen en soms totaal onverwachte paden

Zoals in Sant Cebrià de Lavallata  waar we anders gewoon door fietsen maar nu richting Eglisia(kerk) kozen om voor het kerkje rechts af te slaan en dan plots voor een steile klim te staan want de eerste meters zijn volgens mijn fiets gps 25% steil en dit voor een paar honderd meters hier was het fietsen met het aller kleinste verzetje

Eens dat achter de rug viel het nog dik tegen met het vervolg van deze klim stukken van 16% en 12% volgden elkaar op hoe hier deze heuveltjes heten kan niemand me vertellen enkel dat deze altijd Carretera en dan de naam van de weg zoals deze De Castellar D’Iindies noemde om dan over te gaan in Maresme en naar de D’Hortsavinya  te samen was dit goed voor een 20 tal km zwoegen en zweten want de zon brandde genadeloos ook al was het voor Spaanse begrippen zeer vroeg (gestart om 9uur)

Hier klimt men van zee niveau 0 meters naar 6 à 700 meters in een paar kilometers en in deze rit kregen we dus 3x zo een heuveltje te verwerken

Maar omdat het toch vakantie is en de boog niet altijd gespannen moet staan waren er ook een paar ritjes waar we meer op het terras gezeten hebben dan op de fiets maar dit moet zeker ook eens kunnen

Ook nog eentje om te onthouden de klim in Blanes naar het kasteel :we hadden deze al eens gedaan (een paar jaartjes terug) en omdat we toch in de buurt waren zouden we nog eens van het uitzicht op de top gaan genieten

Viel dat even tegen :we wisten dat de klim zwaar en steil was maar we waren vergeten hoe lastig deze was want om de top te bereiken

Om even te schetsen hoe lang en steil deze is: wel men neemt de Koppenberg, de Muur ,de Pattersberg en dan nog eens de Berendries er bij en dan zal je hier ongeveer boven zijn maar het uitzicht maakt alles goed

Tot zover een beetje Spanje     

Word Flandrien

 De laatste rit voor de vakantie was terug een classic rit met als startplaats Herzele

Met de fiets ging het richting startplaats een ritje van 21 km dat niet geheel vlak was want er zaten toch een paar klimmetjes in met als zwaarste de klim in Borsbeke

Dus we waren al goed opgewarmd als we in Herzele waren: de vlotte inscanning en de leuke sfeer rondom het plein waren al een pluspunt

We kozen voor de 80km lange rit: want het was goed weer en het was de laatste voor het verlof

Tot we het parcours eens goed bekeken hadden: dan moesten we toch even slikken want op dit hadden we niet gerekend

Eikenberg, Leberg, Molenberg en de kasseien van de Haaghoek en de Paddenstraat waar waren we terug aan begonnen

Maar goed het was nu zo

Langs de gebruikelijke wegen die voor doorwinterde wielertoeristen weinig geheimen hadden waren we vertrokken voor terug een stukje Vlaamse Ardennen

Wat kan ik hier nu nog over schrijven: niets wat nog niet geschreven of gezegd is over deze streek

Dat de Molenberg er nog altijd slecht bij ligt of dat de Eikenberg nog altijd een lastige klim is de Paddestraat nog altijd even hobbelig is en na de Haaghoek de Leberg ligt

Dat de bevoorrading top was maar we hadden niets anders verwacht voor onze 6€

Wat u misschien nog niet weet is dat er 740 hoogtemeters waren en na de rit kregen nog elk een pet van Word Flandrien

Maar dat het genoeg was voor een zondag mag duidelijk zijn wan met 120km op de meter waren we terug thuis dat we moe en kapot waren zal ook niet verwonderlijk zijn: maar het was de laatste

En nu vakantie

Groetjes

Myriam & Dirk

Knesselare

Na de rampzalige voorbije weekend: te laat kunnen starten een slecht parcours en totaal geen sfeer en dit voor een zaterdag in het verre Geel

Om van de zondag in Eksaarde nog maar te zwijgen

Maar vandaag zat alles nu eens echt mee een goed groepje een stralende zon en een leuk parcours

Al kunnen we over de rit wel kort zijn want deze is al jaren het zelfde maar alles was beter dan het vorige weekend

Van Knesselare richting Deinze om na 31 km onze stop te krijgen in Grammene om nadien richting Kanegem en Ruislede terug richting Aalter te kiezen waar we na amper 2uur terug in Knesselare waren

Goed gefietst zou ik zeggen en met nog 1 ritje voor de boeg zit het eerste deel van de zomer er al op; maar eerste vakantie

Groetjes

Myriam & Dirk

Luc Badisco Herzele

Zaterdag waren we present in Herzele voor een tochtje langs de rand van de Vlaamse Ardennen

Ik vind nog altijd dat deze rit een toch een beetje een rare startplaats heeft: een autogarage

Maar eens ingescand konden we op pad gaan en we zouden het beschaafd houden want deze rit stond in het teken voor de volgende dag en dat zou andere koek worden

Deze streek staat bekend om zijn glooiend landschap en niet te vergeten zijn slechte wegen

Met vier waren we op pad en we hielden er een rustig tempo op na en dit tot ieders voldoening: het moet niet altijd koers zijn

Met hier en daar een heuveltje was het eerste deel toch pittig te noemen

Maar niets om ons druk over te maken alleen de wind zat niet echt mee en dat is dan nog zwak uitgedrukt

Na een kilometer of 30 kregen we onze bevoorrading en die mocht er zijn: alles er op en er aan

Over het tweede deel kunnen we kort zijn: een kleine ramp

De slechte wegen volgden hier elkaar op dat ik als inrichter er beschaamd zou over zijn

Maar eind goed al goed en we bereikten zonder breuken of kleerscheuren de eindmeet: dit was een ritje zo als er zo velen zijn en niets meer

Nog een beetje napraten en werd tijd om naar huis terug te keren: om een beetje te rusten

Andrea Tafi Classic

Voor onze zondagse rit ging het richting Ninove voor de Andrea Tafi Classic en deze werd voor de eerste maal ingericht

De Graanmarkt van deze stad was omgetoverd tot een wielerfestijn: grote tent met bijhorend terras, podia een paar standjes en de bijhorende startboog zodat we ons een beetje wielrenner konden noemen

Het was wel even schrikken van de startprijs 10€ maar dat moesten we er maar bij nemen

Ondanks de grote opkomst verliep de inscanning heel vlotjes zodat we rond de klok van 8 uur op pad konden gaan

Onze eerste helling op papier zouden we pas na 40 km krijgen en alles er voor stond niet als helling genoteerd: dus de eerst 5 klimmetjes telden niet

De eerste kasseien na 7 km stonden wel genoteerd zodat wisten wat we zouden krijgen: amper 300m dus dit viel mee

Na 28km kregen we de Twee Akren te verteren dat was al andere kost 1700m bonken al hadden we geluk dat de weg iets in dalende lijn ging

Onder tussen waren we al Lieferinge, Galmaarden, Viane en Lessines door gefietst en natuurlijk hadden we pech met de wind nog geen meter hadden we deze in de rug gehad en dat begon krachten te kosten

Even voor Vloesberg begon het echte werk en dit met de 2 km lange Brique en hier was het even zoeken naar het juiste verzet en eens dit gevonden ging het toch nog vlot naar de top

45 km en we konden rusten en als eens goed aanvullen bij deze welgekomen bevoorrading: al was deze niet top

Eens terug op de baan werd ons niet veel rust gehund want na 2km kregen we in Brakel de Tenbosse voor de wielen geschoven en opnieuw konden we beginnen klimmen: oef ook achter de rug

7km verder hadden we terug prijs want hier kregen we de Eikenmolen als derde helling maar enkel het tweede deel van deze klim is pas echt een kuiten bijter

En nu op naar de Muur via de wegen van de Ronde Van Vlaanderen want deze was een kopie van deze oude klassieker

Eens door het centrum van Geraarsdbergen en voorbij de rommelmarkt lagen de Vesten en hier begon de hartslag een flink stuk de hoogte in te gaan

En nu Muur en ondanks het vele volk ging het nog vlotjes al blijft hij een taaie brok om op te rijden en dan nog het kleine knikje van het kapelmuurtje

Veel rusten deden we niet want deze rit was nog niet gedaan en de volgende klim lag amper 5km verder: de hartslag zo laag mogelijk houden was het bootschap

De Bosberg was de volgende en terug konden we 800m gaan klimmen en wat liggen hier de kasseien er slecht bij

Op de top even op adem komen en nog eens goed drinken want er lag er nog eentje op ons te wachten

De Congoberg was de laatste zware helling van de dag terug 1000m aan gemiddeld 7% maar nu zonder kasseien en dat scheelt toch een pak krachten

De laatste 10km was de finale van Oude Ronde Van Vlaanderen en op deze weg kan het gas nog eens volledig open met de laatste krachten die we nog over hadden

Eens over het eind meet kregen we een drinkbus aangereikt en de aqarius ging ook vlot naar binnen

Omdat we niet vroeg thuis hoefden te konden we de terrasjes niet laten liggen: want de sfeer was er eentje om in te kaderen

Dit smaakt naar meer

Groetjes

Myriam & Dirk

Zomergem en Westmalle

Er zijn honderden redenen om niet te moeten fietsen: geen goesting, te vroeg opstaan of alles op het weer steken om er maar een paar te noemen

En ook op deze zaterdag was het van dat als het nu maar bij dezen zou blijven kon ik er nog mee leven maar het is bijna het ganse fiets seizoen van dat

Maar terug naar Zomergem nu: veel hoef ik er niet over te schrijven want voor de meeste leden van de club is deze een klassieker en hij mag zo stilaan ook deze naam krijgen

Want terug konden we rekenen op een prima uitpijling, een goede startlocatie en een massa volk: enkel wilde de wind niet mee deze ochtend en nog geen klein beetje ook

Tot zo ver Zomergem

Westmalle

Mannen en vrouwen jullie laten echt wat liggen: deze bijna vlakke rit is een pareltje echt een knallertje

En ook vandaag niets dan lof: zelfs de rit naar Westmalle verliep verbazend vlot

Eens ingescand konden we op pad gaan en dit vergezeld met een stralende zon: fietsen kan toch mooi zijn

Na een kilometer of 5 zat de klad er terug in maar vandaag zou het niet waar zijn en zeker niet op mijn verjaardag: ik wil knal ik wil fietsen

Dus dan maar alleen verder op pad

Van Westmalle ging het langs dikke villa’s naar Sint Antonius –Zoersel om dan langs de vele bossen en heiden door te fietsen naar Halle waar ik me liet inlopen

En nu waren we pas goed vertrokken ja eens mee (met de nadruk op mee) fietsen met de grote jongens op deze lange rechte wegen is en was een verademing

In Viersel reden we het Albert kanaal over en dan rechts af naar de Netedijk

Op deze bijna 10km lange rechte weg langs de Nete begonnen de mannen pas goed gas te geven: kop over kop en ronddraaien zodat iedereen zijn kop werk eens moest doen en ook ik moest mijn werk doen gelukkig was het steeds van korte duur

Op het einde waren ondertussen al op het grond gebied van Lier waar we terug draaiden over de spoorweg om dan via de Nete maar de kleine dan richting Berlaar te fietsen

Café Ballaer was de stopplaats en tevens de tweede startplaats: slim gezien en zo is men ook nooit alleen op pad

Nog 25km te gaan en nu zat de weinige wind eens in de rug zo dat we terug vertrokken waren voor een paar schitterende kilometers langs terug het Nete kanaal

Kessel, Pulle en dan door Pulderbos met haar uitgestrekte heide en bossen en niet te vergeten zijn grote villa’s of zij het kleine kastelen

Een terug in Zoersel konden we beginnen aftellen en de laatste kilometers werden in een gezapig ritme afgefietst en aan bijna elke zij straat werd het groepje steeds kleiner zodat we nog met drie aan de eindstreep kwamen

Ja, er zijn zo van die dagen dat alles eens mee zit: gelukkig maar

Op naar de volgende uitdaging

Groetjes

Myriam & Dirk

40ste Azaleafietstocht

Het zag er weer niet goed uit deze ochtend: kil en troosteloos dit zou weer één van die fietsdagen worden

Maar goed we hadden niet veel keus of het was fietsen of indoor fietsen en na een les op donderdag met spik & span was alles beter dan binnen fietsen

Er werd vandaag gekozen om met de fiets naar de startplaats te rijden 14km dus we waren goed opgewarmd toen we in Oostakker waren

We kozen voor de 75km tocht en met de 2x14 km erbij kwamen we toch terug aan een 100km zelfs iets meer

De eerste kilometers door dit havendorp verliepen rustig tot we aansloten bij een groepje van zo alles en nog wat: jong, oud, man en vrouw

We lieten het kopwerk aan andere over en lieten ons gewillig meevoeren door Heusden en Melle

En dit tot aan de kasseien in Melle want daar kregen we de eerste schifting en van het toch aanzienlijke groepje waren er al paar gesneuveld

Plots zaten we vooraan en was de tijd om de mouwen op te stropen

Het parcours was nu niet zo vlak meer en het koste meer krachten dan gedacht om het ritme te houden maar we deden ons best

Eerst door Gijzenzele en Landskouter om via Moortsele in Scheldewindeke te belanden

Hier kregen we onze volgende kassei strook te verduren en wat voor een

De voor mij totaal onbekende Schaperstraat amper een paar honderd meters maar wat voor meters: ligt oplopend en zeer zeer slecht

Maar eens hier voor bij konden we stilaan aan rusten denken want in Meilegem na 39km kregen we onze eerste bevoorrading in de kaaihoeve

Na deze waren we snel weer op pad voor het tweede deel: Dikkelvenne en dan flink pak kilometers in Baaigem en met hier en daar een hellinkje tussen door

Tot in Munte met zijn afdaling van de Prinsenmolenstraat opnieuw kregen we kasseien ter verwerken al was deze maal in dalende lijn: eindelijk waren we er nu van af

De laatste 20 km was bijna allen vlak al lag er af en toe een verdwaalde molshoop nog op het parcours

In Heusden met nog een 10 tal kilometers te gaan kregen we onze tweede en laatste stop en konden we even bijtanken om daarna de laatste kilometers rustig aan te vatten

We kregen een leuke tocht voorgeschoteld die bijna perfect was uitgepijld en met twee stops er boven op: en het weer viel toch nog goed mee

Dus samen gevat: een leuke zaterdag

Groetjes

Myriam & Dirk

Officiële trui van het WK in Valkenburg

Om alvast in de stemming te komen van het WK in Valkenburg later dit jaar: er is voor het wereldkampioenschap een speciale kledingset ontworpen.. Het wielershirt is wit, met daarom een verticale baan in de WK-kleuren. De broeken zijn verkrijgbaar in meerdere kleurstellingen. Van geheel wit, tot wit in combinatie met één van de kleuren uit de regenboog-trui.

Het shirt is geheel open te ritsen en kost 55 euro. Een broek is verkrijgbaar voor 75 euro en de complete set van trui en broek kan voor 110 euro worden aangeschaft. Bijpassende sokken kosten een tientje. De serie WK kleding is waarschijnlijk vanaf begin juli verkrijgbaar.

Stukje bij beetje, de kettingtest

In Fiets vind je weinig keiharde gegevens over kettingen. Wat makkelijk te meten is, breukkracht en gewicht bijvoorbeeld, is niet of nauwelijks van invloed op de prestaties van een ketting. Waar het om gaat is het schakelen en de duurzaamheid, maar de levensduur van één enkele ketting zegt te weinig voor een hard oordeel. Daarom hebben afgelopen jaar vijftien testers met negentien kettingtypen van vijf merken bijna 80.000 kilometers gemaakt. Schakelprestaties lieten we buiten beschouwing. Het ging om duurzaamheid, hoe snel slijt een ketting. Die duurzaamheid kunnen we niet uitdrukken in kilometers of uren, daarvoor is de invloed van de omstandigheden en de rijder te groot. Wat we gedaan hebben, is de onderlinge slijtage vergelijken. De complete test lees je in Fiets nr.6, los te bestellen zonder verzendkosten.

In het juninummer van Fiets hadden we nét te weinig pagina’s om alles over deze grote kettingtest kwijt te kunnen. Vandaar dat je hier meer vindt. Meer over hoe we gemeten hebben en over wat de fabrikanten van de kettingen van onze test én de uitkomsten vinden.

Zelf je ketting meten
Om de slijtage van je ketting in de gaten te houden, gebruik je het makkelijkst speciaal gereedschap. Het oudst en bekendst is de Rohloff Caliber, maar er zijn meer merken die een kettingmeter aanbieden. Zakt de kettingmeter door de ketting, dan is hij versleten en aan vervanging toe.

Nieuwe ketting?
Als je op tijd je ketting vervangt, gaan in ieder geval je voorbladen en in gunstige gevallen zelfs je cassette langer mee. Om het moment van vervangen te bepalen gebruik je een kettingmeter. Er zijn verschillende tactieken. Je kunt een heel duurzame ketting monteren, hem helemaal verslijten en dan ketting en cassette vervangen. Of je neemt een ketting die sneller slijt en vervangt hem vóór hij versleten is, dan kan je vaak je cassette behouden. Er zijn zelfs fietsers die meerdere kettingen om de beurt gebruiken om zo de cassette langzaam maar wel helemaal te verslijten. Hoe dan ook, als je op tijd je ketting vervangt gaan je voorbladen vier of vijf kettingen mee, en dat maakt het de moeite waard.

Schuifmaat
Voor ons experiment was dat niet nauwkeurig genoeg. De speling in een ketting wordt gemaskeerd door inwendig vet en vuil, iedere ketting werd grondig ontvet voor het meten. Om zeker te zijn dat we alle speling maten belastten we de ketting lichtjes door er 20 kilo aan te hangen. Het meten deden we met een goede oude schuifmaat, nauwkeurig tot 0,05 millimeter. Ieder stukje ketting maten we op drie plekken en daarvan namen we het gemiddelde.

Zes kettingen aan elkaar?
Natuurlijk ga je niet met zes stukken ketting fietsen, wij deden het puur voor dit experiment. We regen ze aaneen met KMC sluitschakels, die zijn geschikt voor alle types ketting. Omdat zo’n sluitschakel misschien invloed heeft op de slijtage van de schakel waar hij in zit hebben we deze schakels niet gemeten.

Wat is nieuw?
Niet iedere nieuwe ketting is even nieuw. Op de meeste nieuwe voorbladen past een ketting van 81,60millimeter het best, maar veel kettingen zijn net even langer of korter. Langer betekent dat de ketting in nieuwstaat eigenlijk al een beetje ‘versleten’ is, een kortere ketting moet na montage even inlopen voor hij echt mooi past. Het voordeel is dan een iets langere levensduur, de eerste kilometers zijn ‘gratis’.

Onze test belastte alle kettingen op dezelfde manier, en de uitkomsten zijn een goede indicatie voor de slijtvastheid. Toch is er het één en ander op onze testmethode af te dingen. We hebben onze samengestelde kettingen eerlijk verdeeld over Shimano, Sram en Campagnolo aandrijvingen, maar nog steeds kan de éne ketting veel meer last hebben gehad van die combinaties dan de andere. Bovendien hebben we louter en alleen de slijtage van de ketting bekeken. Slijtage aan de tandwielen lieten we buiten beschouwing terwijl dat in werkelijkheid ook belangrijk is, en misschien is de ene ketting veel vriendelijker voor tandwielen dan de andere. Vandaar dat we de leveranciers van de verschillende kettingen hierbij aan het woord laten:

Arjan Hoogesteger namens ICC – Agent Campagnolo Benelux
“De aandrijving en de slijtage hiervan zit hem niet enkel in de duurzaamheid van een ketting. Het gaat om de combinatie van de tandwielen, ketting en cassette. De afstemming van de losse componenten op elkaar is bepalend voor de levensduur van de gehele aandrijflijn.

Campagnolo doet veel onderzoek naar de optimalisatie van de aandrijving. Uiteraard richten zij zich hierbij enkel op de samenwerking tussen de door hun ontworpen cassettes, kettingen en tandwielbladen. Uit deze test blijkt helaas niet welke cassettes en welke tandwielen gebruikt zijn. Dit is natuurlijk medebepalend voor de resultaten van het onderzoek.

Om op een juiste manier de duurzaamheid van een ketting te bepalen, zijn wij namens ICC van mening dat men dat moet doen met de voor elkaar ontworpen onderdelen.

Wanneer ketting A meer slijtage toebrengt aan de cassette dan ketting B, heeft dit ook invloed op de prestaties van ketting B. Hiermee ‘vervuilt’ men als het ware de eindresultaten omdat alles afhankelijk is van de slijtage van de overige kettingen in de test. Zeker bij het gebruik van een 6-tal verschillende kettingdelen binnen één ketting, is het naar ons idee niet goed meetbaar wat de invloed is van de verschillende kettingen op de prestaties van elkaar.

Uit de test blijkt tevens niet wat de slijtage is van de kettingen op de cassettes en tandwielen. Om een vergelijking te maken met een remblokken test: Wanneer blijkt dat bepaalde remblokken enorm goed scoren maar in verhouding de velg enorme slijtage toebrengen aan het remoppervlak, is het dan nog interessant om voor deze remblokken te kiezen? Uiteindelijk is het goedkoper een set remblokken te vervangen dan een velg.

Zo ook met een aandrijving. Wij zijn van mening dat het beter is om naar de levensduur van de gehele aandrijving te kijken dan enkel naar de duurzaamheid van de ketting. De ketting vervangen is simpelweg vele malen goedkoper dan een cassette en tandwielen tezamen.

Ook is het gebruik van kettingen op aandrijflijnen waarvoor deze niet zijn ontwikkeld, niet iets wat wij adviseren. Zoals het gebruik van een raceketting op een mountainbike aandrijflijn.”

Christ Bakker namens KMC:
“Eindelijk heeft een blad de moed gehad (en de mogelijkheden geschapen) om kettingen op de juiste manier te testen; “no labtest but fieldtest!. Zelfde omstandigheden, over deze uitslag valt niet te twisten.

Voor KMC is de uitslag gunstig uitgevallen, iets wat wij binnen KMC allang wisten, aangezien wij onze producten al jaren op deze manier met onze collega’s vergelijken. Allen jammer (maar wel logisch) dat loop-en schakeleigenschappen niet getest werden, echter KMC’s principe is hier simpel: één ketting voor alle systemen: X10 voor alle 10-speed, MTB, Race, SRAM of Shimano – functioneren doet onze ketting altijd, daarvan zijn we zo overtuigd dat we zelfs een tevredenheidsgarantie afgeven voor de meeste X-modellen.

Let wel! Deze test is uitgevoerd met kettingen die KMC vorig jaar produceerde, inmiddels is de volgende generatie X-Kettingen al in productie, met een aantal technische innovaties, die de kettingen nog eens 15% duurzamer maken.

Om onze X kettingen op een verantwoorde manier te kunnen produceren (dat wil zeggen: Voldoen aan ISO normen voor trekkracht, stabiele loop- en schakel eigenschappen garanderen voor ELKE geproduceerde ketting en bovendien een maximale duurzaamheid te bereiken voor alle kettingen) wisselen wij zeer vroeg onze gereeedschappen, teneinde toleranties te reduceren.

Ook investeert KMC een groot deel van haar opbrengsten terug in verbeteringen/innovaties van het fabricageproces teneinde onze producten op het hoogst mogelijke nivo te kunnen aanbieden, overigens zal KMC nooit stoppen met innoveren en verbeteren.

Daarnaast is KMC bijvoorbeeld de eerste kettingfabrikant die zich bezig houdt met carbon footprint, welke voor onze X-series al is vastgesteld. ”

Marcel Kruithof namens BBB:
“Een duidelijke kettingentest om de duurzaamheid van kettingen. Uiteraard zijn wij erg blij met het resultaat van onze BCH-112L. Hieruit blijkt dat het dat de selflubricating eigenschap van deze ketting duidelijk hun voordeel hebben, zoals ook blijkt uit de ketting in Doorgetest op pagina XX van deze uitgave van Fiets. We willen nog wel even aangeven dat selflubricating niet betekent, dat deze ketting helemaal geen onderhoud vraagt. De coating zorgt er alleen voor dat er minder smering nodig is. Bij gebruik op de weg in droge omstandigheden kun je dan zeker tot 1500 km zonder onderhoud rijden. Bij het mountainbiken is dat uiteraard een ander verhaal. Tijdens het rijden komt er door de wrijving smeermiddel vrij. Maar als je na afloop van een tocht je fiets schoonspuit, dan zal ook die vrijgekomen smering van de ketting verdwijnen. Dan is het dus wel degelijk nodig om je ketting te smeren. Dat zou dan kunnen door een stukje te fietsen (wrijving creëren, waardoor smeermiddel vrij komt) of door de ketting zelf te smeren.

Het grote voordeel van de Self Lubricating ketting is volgens ons dan ook, dat je tijdens een rit geen last meer hebt van een piepende ketting. Dan wordt de ketting namelijk zelf gesmeerd. Bovendien verlengd de zelfsmering de levensduur van de ketting, omdat de ketting veel minder snel droogloopt. Onderhoud blijft (helaas) nog wel noodzakelijk.

Natuurlijk betreuren we het dat de twee andere kettingen minder presteren. BBB is echter continu bezig met het verbeteren van de kwaliteit van zijn kettingen. Mede daarom komen de BCH-91 en BCH-103 inmiddels uit dezelfde fabriek, als de BCH-112L. De door Fiets geteste kettingen zijn in januari 2011 verzonden naar de redactie. Op dat moment kwamen deze type kettingen nog van een andere fabriek. De BCH-91 en BCH-103 zijn nu van dezelfde kwaliteit als de BCH-112L, buiten het zelfsmerende gedeelte. BBB heeft echter ook voor 9-speed en 10-speed selflubricating varianten, met uiteraard dezelfde kwaliteit als de top tip! uitgeroepen BCH-112L uit deze test.”

Mike Smink namens Shimano Benelux:
“De wijze waarop deze kettingtest is uitgevoerd wordt door Fiets “een experiment” genoemd. Hierbij is gekozen om slechts één onderdeel van de performance van de ketting, namelijk de duurzaamheid, aan een test onderhevig te maken.

Door op basis van de factor duurzaamheid één specifieke ketting aan te bevelen zonder enig recht te doen aan het belang van, of het effect op de schakelprestaties, is een eenzijdige en in de optiek van Shimano een incompleet advies. Vermeldenswaardig hierbij is dat Fiets in November 2010 de Shimano Dura Ace ketting (dezelfde als in deze test) als overtuigende winnaar uitriep van een vergelijkende kettingtest onder 21 kettingen. Hierbij is het opvallend dat de Dura Ace ketting, naast de eveneens van Shimano afkomstige 105 ketting, als enige met de score “10” worden beoordeeld op de factor “Levensduur”. Fiets schrijft in hetzelfde artikel over Shimano’s Dura Ace ketting: “De grote winnaar. Schakelt top, gaat extreem lang mee en ziet er fraai uit.

Technische noot: Shimano adviseert alleen gebruik te maken van originele Shimano onderdelen. Alle Shimano componenten worden ontwikkeld volgens de systeemfilosofie van Shimano. Ze worden geconstrueerd, ontworpen en gefabriceerd om perfect met elkaar samen te werken. Om tot de beste prestaties te komen, moeten de onderdelengroepen van Shimano altijd in hun geheel worden gemonteerd. Alle afzonderlijke componenten binnen een groep zijn er namelijk nauwkeurig op afgestemd om als een systeem te functioneren.

Door het integraal koppelen van 6 verschillende kettingen en deze aan een test te onderwerpen wordt niet enkel de schakelprestatie beïnvloed, maar ook de slijtage. Shimano hanteert – bewust – andere toleranties met betrekking tot speling dan andere producenten, waarmee ook de 0-meting als uitgangspunt (de lengte van de schakel) afwijkende metingen zal opleveren tussen de verschillende kettingproducenten. Hierdoor is de juistheid van de conclusies arbitrair.

In de test wordt aangegeven dat de Shimano Dura Ace/XTR ketting in nieuwstaat al ruimer is, wat uiteraard niks zegt over de slijtage van de ketting. Door deze te meten via de Rohloff manier, overschrijdt de ketting eerder de slijtage limiet, terwijl een meting met een Shimano kettingmeter een ander resultaat op zou leveren. Om de slijtage van een Shimano ketting te meten, moet er gebruik worden gemaakt van een speciale tool, de Shimano kettingmeter.”

Ichtegem

Dit was de eerste startplaats van het pinksterweekend en eens een normaal café als inschrijving lokaal

Met 4 waren we rond 8uur de baan op voor 60km West-Vlaamse wegen

De eerste 8km konden tellen als opwarming want we kregen de ene na andere kleine heuvels te verwerken: en ook de wind wilde natuurlijk niet mee

Maar de zon en vergezichten die we kregen maakte van deze tocht een pareltje

En we waren hier niet alleen want meerdere inrichters hadden ook voor deze streek gekozen zoals Maldegem-Kemmel en ook nog de fietsers die gestart waren in Jabbeke gestart waren en zo was het toch even opletten om niet in een verkeerd groepje te belanden

Maar dank zij de goede uitpijling konden we rustig ons parcours afwerken

We vonden het alleen jammer dat er geen stopplaats of rustplaats was voorzien en in deze streek een café of terrasje te vinden is een hele opgave

Want ondanks dat we steeds kleine dorpskernen naderden fietsen we altijd rond de dorpjes zodat de extra drinkbus goed van pas kwam

Ondanks dit kleine minpunt kregen we toch een leuk parcours te verwerken en ook de kleine omleiding door een vinken zetting kon de pret niet drukken

Eind goed al goed al was de laatste helling er misschien te veel aan voor iemand

Even goed nagenieten op het zonnige terras en we konden terug huiswaarts keren

Gent

Als tweede rit werd gekozen voor Knesselare-Gent-Knesselare en wij kozen Gent als startplaats

De wielerpiste Eddy Merckx deed dienst als inschrijving lokaal en met zijn ijzeren trappen was dit niet evident om met race schoenen deze te beklimmen

Met een mooie groep gingen we op pad en we hadden geluk deze morgen want in dit eerste deel kregen we meewind en dit mocht wel eens

De tocht die al jaren dezelfde is had dus voor ons geen geheimen en dit is altijd spijtig: maar niets aan te doen

Maar met de juiste mensen en goed gehang maakt door mede fietsers was het eerste gedeelte in een mum van tijd afgelegd ook vroegere starters pikten aan of werden ingehaald

Wat niet altijd op gejuich werd onthaald ook de ra...n werden ingehaald en de ene broer begon tegen de andere :niets slechts hoor

Eindelijk de stopplaats en konden we even rusten en de innerlijke mens verfrissen

Het tweede deel werd een stuk rustiger aan gepakt want één van onze ouderdomsdeken fietste mee: samen uit samen thuis en niemand er af rijden want daar staat onze club voor

In Hansbeke hadden we pech iemand had een lekke band en natuurlijk werd er gewacht en geholpen voor we rit verder aflegden

Zonder verdere brokken waren terug aan onze startplaats: prima gedaan JEAN

Nu nog naar huis met de fiets en deze geslaagde rit zat er op

Zwalm

Dag drie van het verlengde bracht ons naar de Zwalmstreek opnieuw kozen we er voor om met de fiets naar de startplaats te rijden

Opnieuw waren we vergezeld door een schitterende zon dus deze dag kon al niet meer stuk

Na een kleine 20km waren we ter bestemming en konden we ons laten Inscannen voor de 55km lange tocht

Maar opnieuw kozen we er voor om ons eigen ding te doen en af te wijken van het parcours

We kozen er voor om terug te keren via Oudenaarde zodat deze rit een pak kilometers meer op de teller zouden brengen

Via de N46 ging het snel naar deze stad om daar dan onze stop in te lassen

Bij de zeer bekende bakker aan de ophaalbrug konden we op het terras genieten van de lekkere koffie en voor het vrouwtje een bijpassende koek

De zon begon feller en feller te schijnen dus was het tijd om de laatste 28km aan te vatten

De eerste 12km reden we ons eigen tempo om daarna aan het sluizen complex aan te sluiten bij andere fietsers

Nu ging het plots een stuk sneller want er zaten snelle mannen tussen en zoals u weet als er een vrouw aansluiten willen de meeste tonen hoe snel ze wel zijn: waar hebben we dit nog gezien?

Drie dagen zon drie dagen fietsen en drie dagen genieten meer kun je echt niet verlangen als wielertoerist

En met 250km voor de drie dagen meer dan geslaagd

PS

Nu de zon schijnt en de natuur ontluikt word het voor sommige ook eens tijd om de fiets eens goed te kuisen

Want niets is zo vies als een slecht onderhouden racefiets: een wit stuurlint moet wit zijn en niet grauw of bijna zwart van de viezigheid of plaats dan meteen een zwart stuurlint

Over de kledij dan: een beetje fietser zit netjes in het zadel en niet met een allerhaartje van fietskledij van vervlogen tijden of van verschillende clubs of ploegen

De fiets dan: fietsers met een beetje respect voor hun matriaal zorgen er voor dat deze prima verzorgd is want vuiligheid van 3 weken oud is echt geen zicht voor een racefiets

Om over de benen dan nog maar te zwijgen

Groetjes

Myriam & Dirk

Gaerne gaat ook aan de Boa’s

Bij verschillende schoenfabrikanten zien we ze al: Boa-sluitingen. Deze draaiknoppen worden nu ook toegepast bij Gaerne`s nieuwe topmodel: de G.Chrono. De Italianen kozen bij deze schoen de vernieuwde Boa L5-sluiting om gewicht te besparen en anderzijds meer ventilatie te krijgen. Door de korte klikjes van de sluiting is er ook nog eens een erg nauwkeurige afstelling te maken voor meer draagcomfort. De G.Chrono is er in drie verschillende kleuren en heeft een vernieuwde carbonzool.

De prijs is nog niet bekend, maar met het lage gewicht, de toegepaste techniek en het materiaalgebruik zijn ze zeker exclusief.

Eigenschappen op een rijtje:
1- Het volledig nieuwe BOA-systeem: Gaerne is de eerste schoenfabrikant die de licentie heeft verkregen om het allernieuwste sluitsysteem van BOA (L5 ) te mogen gebruiken.
2- De schoenen moeten per paar 200 gram lichter zijn dan het oude model
3- Volledig vernieuwde anatomisch voorgevormde carbon zool (lichter maar ook stijver)
4- Geoptimaliseerde luchtcirculatie
5- BOA geeft garantie op het sluitsysteem gedurende de levensduur van de schoen

Verdeling via: conimex.be

Castelli: Shirt voor extra verkoeling in de bergen

Truitjes met de rits open, water over het hoofd: Renners doen er in de Ronde van Italië zoveel mogelijk aan om verkoeling te krijgen. De Giro rijdt door het hooggebergte van de Dolomieten. Kledingfabrikant Castelli maakt van de gelegenheid gebruik om een speciale outfit voor de bergen te presenteren.

De ploeg van Garmin heeft in de bergetappes de beschikking over speciaal op maat gemaakte truitjes en broeken. De klimmerstruitjes wegen 90 gram en zijn gemaakt van het lichte Strada Light 3D gaasweefsel. De shirtjes zijn zó gesneden dat ze minder wapperen dan standaard truitjes. Ook zijn ze de snelst drogende in de collectie van Castelli. Wel moet een renner in dit shirt, bij een snelheid van 40 kilometer per uur, 3 watt aan inspanning meer leveren dan in een aeropak.

De bijbehorende Inferno-broek is gemaakt van zeven verschillende stoffen. Castelli claimt dat de broek hun lichtste ooit is. Ook de Inferno is gemaakt van stoffen die het zweet zo snel mogelijk afvoeren. De broeken bevatten titanium dioxide, het actieve bestandsdeel in zonnebrandcrème. Toch adviseert Castelli om de benen wel extra in te smeren, want door het gebruik van gaasachtige stoffen, kan er toch zonlicht op de benen komen. De zeem in de broek is de naadloze Progetto X2.

De klimmersoutfit van Castelli is opgenomen in de collectie van 2013. Dit betekent dat ze waarschijnlijk pas volgend voorjaar verkrijgbaar zijn. Het is nog niet bekend hoeveel het shirt en de broek gaan kosten.

Gratis app voor berekenen framemaat

SizeMyBike heeft een gratis app op de markt gebracht voor het berekenen van je framemaat. De applicatie kan handig zijn bij het uitzoeken van een nieuwe fiets. De app helpt niet bij het berekenen van de maten die nodig zijn voor het afstellen van je racefiets of mountainbike.

De App werkt simpel. Na het downloaden maak je een profiel van jezelf aan. De app vraagt hierna zes maten op te geven: lengte, breedte schouders, armlengte, lengte van grond tot top schouders, lengte voeten, en lengte van de grond tot aan het kruis. Via een rekenmodel kunnen zo de framemaat en de lengte van de bovenbuis worden uitgerekend. Dit kan voor zowel wedstrijdrijders als voor recreatierijders.

Het programma biedt de mogelijkheid om voor meerdere personen de maatvoering op te slaan. De meting kan via e-mail verstuurd worden.

SizeMyBike heeft al een betaalde app op de markt voor het berekenen van je fietsmaten. Deze betaalde versie berekent de complete geometrie van een voor jou ideale fiets. Zowel de gratis als betaalde versie zijn verkrijgbaar in de Appstore.

http://www.sizemybike.com/

Jos Huysmans Classic

Ondanks de thuisrit in Eke kozen we toch voor de verre trip naar Heist-op-de–Berg in de provincie Antwerpen

Ook hier deed de plaatselijke parochiezaal dienst als startlokaal en op de ruime parking konden we de auto stallen

Vandaag kregen we toch een betere en uitgebreid parcours beschrijving mee zodat we toch een beetje zicht kregen over de zwaarte van deze rit

En het zou een verdomd een stevig ritje worden

Geen wind of toch bijna geen wind en een stralende zon als mede compagnon konden we rond 8 uur op pad

Van Heist-op-de-Berg tot in Begijnendijk waren we vertrokken voor straatje in en straatje uit dit is wel rustig rijden maar we waren gekomen om te fietsen

En in Baal konden we eindelijk beginnen: hier terug lange wegen en leuke vergezichten ja zelf de vliegtuigen vlogen hier laag en dit is ook eens leuk om naar te kijken

Met Balenberg kregen we ook onze eerste hellinkje voorgeschoteld en het was er eentje die de benen afsneed we waren dus gewaarschuwd

Betekom, Nieuwrode en dan Houwaart waar de tweede kuitenbijter lag de Roeselberg opnieuw een onbekende en opnieuw te snel naar boven gefietst met als resultaat een te hoge hartslag: we zullen het nooit leren

Na Vissenaken lag het lastig te bereiken Kumtich waar we onze welverdiende stop kregen en een grote banaan in plaats van een suikerwafel

Na de controle was het terug klimmen geblazen in de Kumtichsestraat voor we koers konden zetten naar Roosbeek om zo Lubbeek te bereiken en hier hadden we terug prijs, Kalenberg en Bollenberg

Eens hier voorbij kregen we terug vlakke wegen voorgeschoteld en goede fietspaden wat altijd prettig fietsen is

Plots dachten we verkeerd te zitten want we waren beland in Kortrijk-Dutsel en Kortrijk ligt toch in West Vlaanderen en dat is toch een eindje van hier

Rotselaar, Werchter en dan Tremelo voor we in Keerbergen konden beginnen aftellen met 90 km op de teller ,de laatste gemeente die we kruisten was Schriek voor we terug op het grondgebied van Heist waren

Opnieuw was het hier rondjes draaien voor we de eindmeet bereikten

Onze 5de classic was binnen en we hadden terug genoten van de streek en zijn omgeving ondanks het vele klimwerk waren we toch blij dat we deze rit hadden uitgekozen

Het heuvels zijn hier niet zo steil als de Oost-Vlaamse kuiten bijters maar de opeen volhing maakt het hier zo lastig fietsen.

104 stonden op de meter en dit volstond  meer dan voldoende voor deze toch wel schitterende met zon overgoten  dag

Groetjes

Myriam & dirk

Fietstocht De Zwalmstreek

Voor de feestdag van hemelvaart werd gekozen voor de rit met startplaats Sint Maria Oudenhove

Met de fiets werd richting Oudenhove gereden en voor we de startplaats bereikten hadden we al 30km op de teller en ondanks de frisse temperaturen waren we toch al goed opgewarmd want veel vlakke wegen hadden we nog niet gehad

Eens ingescand in café de Kroon konden we aan de rit beginnen: we hadden voor de 70 km gekozen

Zowat alle kleine gemeenten die de Zwalm rijk is werden aangedaan en het waren er veel

Ook op veel vlakke wegen hoefden we in deze streek ook niet te hopen zodat we de eerste 30 km flink moesten werken om een deftig tempo te onderhouden

Na een paar lichte hellingen konden we in Oudenaarde even op adem komen in Café Stad Oudenaarde en we waren er niet alleen want deze rit begint zo stilaan een klassieker te worden en dit mag ook wel want deze club mag trots zijn voor zijn goede inrichting

Na deze stop kregen we nu kilometers vlakke wegen voorgeschoteld want we werden de Scheldedijk opgestuurd en deze richting zwijnaarde wat ons toch maar mooi uitkwam

Aan de brug van Zingem kozen we er voor om het pacours te verlaten en de kortste weg naar huis te kiezen

Op meter stonden er al 80km genoteerd en we hadden er nog 20 voor de boeg

De laatste 20 km konden we de benen een beetje laten rusten en een beetje genieten van het natuur schoon die deze streek te bieden heeft

Met bijna 101km op het metertje zat deze tocht er op en werd het tijd om nog even verder te genieten van het lange weekend die voor de deur stond

Groetjes

Myriam & Dirk

Rove van Kona: van alle markten thuis.

Van crosser tot boodschappenfiets. Kona heeft voor 2013 alvast een allrounder aangekondigd: De Rove. Of zoals de fietsenbouwer het zelf zegt: ”Je gaat er doordeweeks mee naar het werk en in het weekend neem je de fiets mee het bos in”.

De Rove heeft geen vering. De fiets kan verder naar eigen voorkeur worden opgebouwd. Er is ruimte voor zowel dikke banden als dunne racewielen. Ook schijfremmen, spatborden of zelfs een bagagedrager behoren tot de keuzemogelijkheden.

De richtprijs van de fietsfabrikant is 1699 dollar, dat is ongeveer 1300 euro. De prijs voor Europa is nog niet bekend. ”Hij is bedoeld voor rijders die zoveel mogelijk uit een fiets willen halen”, zegt Tom Eijssen van Kona. De Rove is opgenomen in de collectie voor 2013, maar zal waarschijnlijk al vanaf de herfst in ons land verkrijgbaar zijn. Eijssen: ‘’Het is een ‘do it all CX’, ontworpen door Mark Matson. In de zomer zet je er een drager op, en voilà, weg ben je”.

Trofee de Muur

Eindelijk was het zo ver een fietsdag zonder regen we kunnen zelfs spreken van fietsweekend zonder regen

Op zaterdag kozen we voor Ophasselt en we kozen niet voor de gemakkelijkste opdracht

De toch iets wat rare startplaats(werkplaats) kon de pret niet bederven en iets na 8uur waren we de baan op voor 80 km licht tot zwaar klimwerk

Ondanks de grote opkomst bleek het toch verrassend kalm op de weg en dit hadden we graag

De eerste helling na 10km “al het vorige gaan we niet meetellen “kon al meteen tellen en vanaf dit punt waren vertrokken voor 20km heuvelzone en deze bracht ons naar de pittoreske plaatsjes als Flobecq en Houtaing om er maar een paar te noemen

Hier en daar konden we even aanpikken bij voorbijrijdende groepjes maar de schrik zat er een beetje in om ons op te blazen

We hielden de hartslag goed onder controle al was dit niet evident op dit parcours

De bevoorrading in het kasteel van Berliere was zoals gewoonlijk in orde al moet je als vrouw daar niet naar het toilet gaan want proper is anders

Na deze rustdoende stop konden we aan het tweede en langste deel beginnen 47 km met terug klimwerk maar dit viel nogal goed mee

Mainvault, Ghislenghien om via Viane terug op Vlaams grondgebied te komen

In Overboelare kregen we de Schillebeekstraat voorgeschoteld en deze kon tellen als klim

Maar het mooiste moest nog komen: en dit begon in Geraarsdbergen met de pittige opwarmer vooral de welbekende Vesten om dan rechts afslaande de Muur te beklimmen

Dagen van zenuwen en stres bleken voor niets te zijn geweest want ook met onze compact reden we de Muur op ;dus Myriam de volgende maal geen stress of zenuwen want het ging nog vlotjes naar boven

Even nog een fotoshoot op de kapelberg en we konden aan de laatste 10km beginnen

Hier en daar nog even doorbijten en we waren terug aan de startplaats

En na deze zalige rit kregen we van Grinta een setje bandenlichters eindelijk iets wat we goed konden gebruiken

Maldex Classic

Voor de zondag stond een iets gemakkelijkere tocht genoteerd want deze 60km lange klassieker had weinig of geen hoogte verschil

Ook veel geheimen had deze rit ook niet allen veel lange rechte wegen en vandaag hadden nog eens het geluk aan onze zijde

Want de wind zorgde deze maal niet voor spelbreker dus alle dames kregen dit toch al voor Moederdag als geschenk

Veel meer is er over deze goed uitgepijlde niet te vertellen

Kunnen we slechte punten geven aan deze rit: neen

Want voor onze 3€ kregen we een prima bevoorrading een pannenkoek een gratis consumptie en een t shirt er boven op meer konden we echt niet verlangen

Maar boven al we kregen een blauwe hemel en een schitterende zon te zien en dit was lang zo niet zeer lang geleden

Groetjes

Myriam & Dirk

CLASSIC NIELS ALBERT

Het zag er terug niet goed uit deze ochtend en er stond natuurlijk een verre verplaatsing op het programma

Deze classic bracht ons naar Begijnendijk in Vlaams –Brabant en opnieuw kregen we het gezelschap van regen en nog niet een klein beetje ook

Rond de klok van 8 uur waren we ter plaatsen en een parkeerplaats vinden was geen probleem want met dit weer zou de opkomst aan de magere kant zijn

Inscannen ging niet want er geen voor handen dus alles werd met de hand ingeschreven ook de mensen van telenet waren wat aan de late kant want alles moest nog opgezet worden

Er werd voor de 80 km rit gekozen en dit zou met dit weer meer dan genoeg zijn

De eerste 20 km was nog redelijk vlak tot we in de streek van Holsbeek kwamen want hier begon de rit pas echt

De beklimming van de Meesberg was een totale verrassing want deze was langer en vooral steiler dan we gedacht hadden: amai wat een bult

Vanaf nu waren we vertrokken voor een 5 tal hellingen allen voor ons onbekende maar daarom niet minder mooie ,Horenbos,chartreuzenberg om er maar een paar te noemen

30 km ver en in Pellenberg kregen we onze bevoorrading en dit in de plensden regen; ja, 30km in de regen fietsen is geen pleziertochtje

Niet te lang treuzelen want kou krijgen zou nefast zijn en er stonden ons nog 50 lange kilometers te wachten

In de Bekkevoort was het even opletten want hier lag de splitsing van de verschillende afstanden en deze was niet voor iedereen duidelijk met een beetje verwarring tot gevolg maar eens terug op het goede pad konden we terug een beetje door fietsen

Ondertussen waren we zo een beetje volledig door nat en zelfs in de schoenen stond er water al was het nu een beetje minder hard aan het regengenen en waren we al flink bezig aan de terug tocht

Even het kasteel van Horst bewonderen met zijn immense vijver en dan aan de laatste 15 km beginnen

En terug konden we beginnen klimmen al waren ze nu een beetje vlakker en minder hoog dan de 20 vorige maar ze begonnen tocht te wegen

Nog 5 te gaan en de regen was opgehouden eindelijk zouden we zeggen maar natuurlijk veel te laat

De fietsen hadden bij de aankomst geen kleur meer maar de rijders waren er al niet veel beter aan toe

Even ons opfrissen en dan genieten van een lekkere koffie en omdat het een telenet rit was kregen we elk een binnenbandje als aandenken en dit kwam goed van pas want vandaag waren we niet gespaard gebleven van pech: lekke band gehad

En nu op naar Merelbeke voor nog een kleintje van 25 km