Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
MYRIAM & DIRK......................... Mail : dirk.haes@pandora.be The BLACK SPINNERS
30-06-2012
KNESSELARE
Knesselare
Na de rampzalige voorbije weekend:
te laat kunnen starten een slecht parcours en totaal geen sfeer en dit voor een
zaterdag in het verre Geel
Om van de zondag in Eksaarde
nog maar te zwijgen
Maar vandaag zat alles nu
eens echt mee een goed groepje een stralende zon en een leuk parcours
Al kunnen we over de rit wel
kort zijn want deze is al jaren het zelfde maar alles was beter dan het vorige
weekend
Van Knesselare richting
Deinze om na 31 km onze stop te krijgen in Grammene om nadien richting Kanegem
en Ruislede terug richting Aalter te kiezen waar we na amper 2uur terug in
Knesselare waren
Goed gefietst zou ik zeggen
en met nog 1 ritje voor de boeg zit het eerste deel van de zomer er al op; maar
eerste vakantie
Zaterdag waren we present in
Herzele voor een tochtje langs de rand van de Vlaamse Ardennen
Ik vind nog altijd dat deze
rit een toch een beetje een rare startplaats heeft: een autogarage
Maar eens ingescand konden we
op pad gaan en we zouden het beschaafd houden want deze rit stond in het teken
voor de volgende dag en dat zou andere koek worden
Deze streek staat bekend om
zijn glooiend landschap en niet te vergeten zijn slechte wegen
Met vier waren we op pad en
we hielden er een rustig tempo op na en dit tot ieders voldoening: het moet
niet altijd koers zijn
Met hier en daar een
heuveltje was het eerste deel toch pittig te noemen
Maar niets om ons druk over
te maken alleen de wind zat niet echt mee en dat is dan nog zwak uitgedrukt
Na een kilometer of 30 kregen
we onze bevoorrading en die mocht er zijn: alles er op en er aan
Over het tweede deel kunnen
we kort zijn: een kleine ramp
De slechte wegen volgden hier
elkaar op dat ik als inrichter er beschaamd zou over zijn
Maar eind goed al goed en we
bereikten zonder breuken of kleerscheuren de eindmeet: dit was een ritje zo als
er zo velen zijn en niets meer
Nog een beetje napraten en
werd tijd om naar huis terug te keren: om een beetje te rusten
Andrea Tafi Classic
Voor onze zondagse rit ging
het richting Ninove voor de Andrea Tafi Classic en deze werd voor de eerste
maal ingericht
De Graanmarkt van deze stad
was omgetoverd tot een wielerfestijn: grote tent met bijhorend terras, podia een
paar standjes en de bijhorende startboog zodat we ons een beetje wielrenner
konden noemen
Het was wel even schrikken
van de startprijs 10 maar dat moesten we er maar bij nemen
Ondanks de grote opkomst
verliep de inscanning heel vlotjes zodat we rond de klok van 8 uur op pad
konden gaan
Onze eerste helling op papier
zouden we pas na 40 km krijgen en alles er voor stond niet als helling genoteerd:
dus de eerst 5 klimmetjes telden niet
De eerste kasseien na 7 km
stonden wel genoteerd zodat wisten wat we zouden krijgen: amper 300m dus dit
viel mee
Na 28km kregen we de Twee
Akren te verteren dat was al andere kost 1700m bonken al hadden we geluk dat de
weg iets in dalende lijn ging
Onder tussen waren we al Lieferinge,
Galmaarden, Viane en Lessines door gefietst en natuurlijk hadden we pech met de
wind nog geen meter hadden we deze in de rug gehad en dat begon krachten te
kosten
Even voor Vloesberg begon het
echte werk en dit met de 2 km lange Brique en hier was het even zoeken naar het
juiste verzet en eens dit gevonden ging het toch nog vlot naar de top
45 km en we konden rusten en
als eens goed aanvullen bij deze welgekomen bevoorrading: al was deze niet top
Eens terug op de baan werd
ons niet veel rust gehund want na 2km kregen we in Brakel de Tenbosse voor de
wielen geschoven en opnieuw konden we beginnen klimmen: oef ook achter de rug
7km verder hadden we terug
prijs want hier kregen we de Eikenmolen als derde helling maar enkel het tweede
deel van deze klim is pas echt een kuiten bijter
En nu op naar de Muur via de
wegen van de Ronde Van Vlaanderen want deze was een kopie van deze oude klassieker
Eens door het centrum van Geraarsdbergen
en voorbij de rommelmarkt lagen de Vesten en hier begon de hartslag een flink
stuk de hoogte in te gaan
En nu Muur en ondanks het
vele volk ging het nog vlotjes al blijft hij een taaie brok om op te rijden en
dan nog het kleine knikje van het kapelmuurtje
Veel rusten deden we niet
want deze rit was nog niet gedaan en de volgende klim lag amper 5km verder: de
hartslag zo laag mogelijk houden was het bootschap
De Bosberg was de volgende en
terug konden we 800m gaan klimmen en wat liggen hier de kasseien er slecht bij
Op de top even op adem komen
en nog eens goed drinken want er lag er nog eentje op ons te wachten
De Congoberg was de laatste
zware helling van de dag terug 1000m aan gemiddeld 7% maar nu zonder kasseien
en dat scheelt toch een pak krachten
De laatste 10km was de finale
van Oude Ronde Van Vlaanderen en op deze weg kan het gas nog eens volledig open
met de laatste krachten die we nog over hadden
Eens over het eind meet
kregen we een drinkbus aangereikt en de aqarius ging ook vlot naar binnen
Omdat we niet vroeg thuis
hoefden te konden we de terrasjes niet laten liggen: want de sfeer was er
eentje om in te kaderen
Er zijn honderden redenen om
niet te moeten fietsen: geen goesting, te vroeg opstaan of alles op het weer
steken om er maar een paar te noemen
En ook op deze zaterdag was
het van dat als het nu maar bij dezen zou blijven kon ik er nog mee leven maar
het is bijna het ganse fiets seizoen van dat
Maar terug naar Zomergem nu:
veel hoef ik er niet over te schrijven want voor de meeste leden van de club is
deze een klassieker en hij mag zo stilaan ook deze naam krijgen
Want terug konden we rekenen
op een prima uitpijling, een goede startlocatie en een massa volk: enkel wilde
de wind niet mee deze ochtend en nog geen klein beetje ook
Tot zo ver Zomergem
Westmalle
Mannen en vrouwen jullie
laten echt wat liggen: deze bijna vlakke rit is een pareltje echt een
knallertje
En ook vandaag niets dan lof:
zelfs de rit naar Westmalle verliep verbazend vlot
Eens ingescand konden we op
pad gaan en dit vergezeld met een stralende zon: fietsen kan toch mooi zijn
Na een kilometer of 5 zat de
klad er terug in maar vandaag zou het niet waar zijn en zeker niet op mijn verjaardag:
ik wil knal ik wil fietsen
Dus dan maar alleen verder op
pad
Van Westmalle ging het langs
dikke villas naar Sint Antonius Zoersel om dan langs de vele bossen en heiden
door te fietsen naar Halle waar ik me liet inlopen
En nu waren we pas goed
vertrokken ja eens mee (met de nadruk op mee) fietsen met de grote jongens op
deze lange rechte wegen is en was een verademing
In Viersel reden we het
Albert kanaal over en dan rechts af naar de Netedijk
Op deze bijna 10km lange
rechte weg langs de Nete begonnen de mannen pas goed gas te geven: kop over kop
en ronddraaien zodat iedereen zijn kop werk eens moest doen en ook ik moest
mijn werk doen gelukkig was het steeds van korte duur
Op het einde waren
ondertussen al op het grond gebied van Lier waar we terug draaiden over de
spoorweg om dan via de Nete maar de kleine dan richting Berlaar te fietsen
Café Ballaer was de
stopplaats en tevens de tweede startplaats: slim gezien en zo is men ook nooit
alleen op pad
Nog 25km te gaan en nu zat de
weinige wind eens in de rug zo dat we terug vertrokken waren voor een paar
schitterende kilometers langs terug het Nete kanaal
Kessel, Pulle en dan door
Pulderbos met haar uitgestrekte heide en bossen en niet te vergeten zijn grote
villas of zij het kleine kastelen
Een terug in Zoersel konden
we beginnen aftellen en de laatste kilometers werden in een gezapig ritme
afgefietst en aan bijna elke zij straat werd het groepje steeds kleiner zodat
we nog met drie aan de eindstreep kwamen
Ja, er zijn zo van die dagen
dat alles eens mee zit: gelukkig maar
Het zag er weer niet goed uit
deze ochtend: kil en troosteloos dit zou weer één van die fietsdagen worden
Maar goed we hadden niet veel
keus of het was fietsen of indoor fietsen en na een les op donderdag met spik
& span was alles beter dan binnen fietsen
Er werd vandaag gekozen om
met de fiets naar de startplaats te rijden 14km dus we waren goed opgewarmd toen
we in Oostakker waren
We kozen voor de 75km tocht
en met de 2x14 km erbij kwamen we toch terug aan een 100km zelfs iets meer
De eerste kilometers door dit
havendorp verliepen rustig tot we aansloten bij een groepje van zo alles en nog
wat: jong, oud, man en vrouw
We lieten het kopwerk aan
andere over en lieten ons gewillig meevoeren door Heusden en Melle
En dit tot aan de kasseien in
Melle want daar kregen we de eerste schifting en van het toch aanzienlijke
groepje waren er al paar gesneuveld
Plots zaten we vooraan en was
de tijd om de mouwen op te stropen
Het parcours was nu niet zo
vlak meer en het koste meer krachten dan gedacht om het ritme te houden maar we
deden ons best
Eerst door Gijzenzele en
Landskouter om via Moortsele in Scheldewindeke te belanden
Hier kregen we onze volgende
kassei strook te verduren en wat voor een
De voor mij totaal onbekende
Schaperstraat amper een paar honderd meters maar wat voor meters: ligt oplopend
en zeer zeer slecht
Maar eens hier voor bij
konden we stilaan aan rusten denken want in Meilegem na 39km kregen we onze
eerste bevoorrading in de kaaihoeve
Na deze waren we snel weer op
pad voor het tweede deel: Dikkelvenne en dan flink pak kilometers in Baaigem en
met hier en daar een hellinkje tussen door
Tot in Munte met zijn
afdaling van de Prinsenmolenstraat opnieuw kregen we kasseien ter verwerken al
was deze maal in dalende lijn: eindelijk waren we er nu van af
De laatste 20 km was bijna
allen vlak al lag er af en toe een verdwaalde molshoop nog op het parcours
In Heusden met nog een 10 tal
kilometers te gaan kregen we onze tweede en laatste stop en konden we even
bijtanken om daarna de laatste kilometers rustig aan te vatten
We kregen een leuke tocht voorgeschoteld
die bijna perfect was uitgepijld en met twee stops er boven op: en het weer
viel toch nog goed mee
Om alvast in de stemming te komen van het WK in Valkenburg later dit jaar: er is voor het wereldkampioenschap een speciale kledingset ontworpen.. Het wielershirt is wit, met daarom een verticale baan in de WK-kleuren. De broeken zijn verkrijgbaar in meerdere kleurstellingen. Van geheel wit, tot wit in combinatie met één van de kleuren uit de regenboog-trui.
Het shirt is geheel open te ritsen en kost 55 euro. Een broek is verkrijgbaar voor 75 euro en de complete set van trui en broek kan voor 110 euro worden aangeschaft. Bijpassende sokken kosten een tientje. De serie WK kleding is waarschijnlijk vanaf begin juli verkrijgbaar.
In Fiets vind je weinig keiharde gegevens over kettingen. Wat makkelijk te meten is, breukkracht en gewicht bijvoorbeeld, is niet of nauwelijks van invloed op de prestaties van een ketting. Waar het om gaat is het schakelen en de duurzaamheid, maar de levensduur van één enkele ketting zegt te weinig voor een hard oordeel. Daarom hebben afgelopen jaar vijftien testers met negentien kettingtypen van vijf merken bijna 80.000 kilometers gemaakt. Schakelprestaties lieten we buiten beschouwing. Het ging om duurzaamheid, hoe snel slijt een ketting. Die duurzaamheid kunnen we niet uitdrukken in kilometers of uren, daarvoor is de invloed van de omstandigheden en de rijder te groot. Wat we gedaan hebben, is de onderlinge slijtage vergelijken. De complete test lees je in Fiets nr.6, los te bestellen zonder verzendkosten.
In het juninummer van Fiets hadden we nét te weinig paginas om alles over deze grote kettingtest kwijt te kunnen. Vandaar dat je hier meer vindt. Meer over hoe we gemeten hebben en over wat de fabrikanten van de kettingen van onze test én de uitkomsten vinden.
Zelf je ketting meten Om de slijtage van je ketting in de gaten te houden, gebruik je het makkelijkst speciaal gereedschap. Het oudst en bekendst is de Rohloff Caliber, maar er zijn meer merken die een kettingmeter aanbieden. Zakt de kettingmeter door de ketting, dan is hij versleten en aan vervanging toe.
Nieuwe ketting? Als je op tijd je ketting vervangt, gaan in ieder geval je voorbladen en in gunstige gevallen zelfs je cassette langer mee. Om het moment van vervangen te bepalen gebruik je een kettingmeter. Er zijn verschillende tactieken. Je kunt een heel duurzame ketting monteren, hem helemaal verslijten en dan ketting en cassette vervangen. Of je neemt een ketting die sneller slijt en vervangt hem vóór hij versleten is, dan kan je vaak je cassette behouden. Er zijn zelfs fietsers die meerdere kettingen om de beurt gebruiken om zo de cassette langzaam maar wel helemaal te verslijten. Hoe dan ook, als je op tijd je ketting vervangt gaan je voorbladen vier of vijf kettingen mee, en dat maakt het de moeite waard.
Schuifmaat Voor ons experiment was dat niet nauwkeurig genoeg. De speling in een ketting wordt gemaskeerd door inwendig vet en vuil, iedere ketting werd grondig ontvet voor het meten. Om zeker te zijn dat we alle speling maten belastten we de ketting lichtjes door er 20 kilo aan te hangen. Het meten deden we met een goede oude schuifmaat, nauwkeurig tot 0,05 millimeter. Ieder stukje ketting maten we op drie plekken en daarvan namen we het gemiddelde.
Zes kettingen aan elkaar? Natuurlijk ga je niet met zes stukken ketting fietsen, wij deden het puur voor dit experiment. We regen ze aaneen met KMC sluitschakels, die zijn geschikt voor alle types ketting. Omdat zon sluitschakel misschien invloed heeft op de slijtage van de schakel waar hij in zit hebben we deze schakels niet gemeten.
Wat is nieuw? Niet iedere nieuwe ketting is even nieuw. Op de meeste nieuwe voorbladen past een ketting van 81,60millimeter het best, maar veel kettingen zijn net even langer of korter. Langer betekent dat de ketting in nieuwstaat eigenlijk al een beetje versleten is, een kortere ketting moet na montage even inlopen voor hij echt mooi past. Het voordeel is dan een iets langere levensduur, de eerste kilometers zijn gratis.
Onze test belastte alle kettingen op dezelfde manier, en de uitkomsten zijn een goede indicatie voor de slijtvastheid. Toch is er het één en ander op onze testmethode af te dingen. We hebben onze samengestelde kettingen eerlijk verdeeld over Shimano, Sram en Campagnolo aandrijvingen, maar nog steeds kan de éne ketting veel meer last hebben gehad van die combinaties dan de andere. Bovendien hebben we louter en alleen de slijtage van de ketting bekeken. Slijtage aan de tandwielen lieten we buiten beschouwing terwijl dat in werkelijkheid ook belangrijk is, en misschien is de ene ketting veel vriendelijker voor tandwielen dan de andere. Vandaar dat we de leveranciers van de verschillende kettingen hierbij aan het woord laten:
Arjan Hoogesteger namens ICC Agent Campagnolo Benelux De aandrijving en de slijtage hiervan zit hem niet enkel in de duurzaamheid van een ketting. Het gaat om de combinatie van de tandwielen, ketting en cassette. De afstemming van de losse componenten op elkaar is bepalend voor de levensduur van de gehele aandrijflijn.
Campagnolo doet veel onderzoek naar de optimalisatie van de aandrijving. Uiteraard richten zij zich hierbij enkel op de samenwerking tussen de door hun ontworpen cassettes, kettingen en tandwielbladen. Uit deze test blijkt helaas niet welke cassettes en welke tandwielen gebruikt zijn. Dit is natuurlijk medebepalend voor de resultaten van het onderzoek.
Om op een juiste manier de duurzaamheid van een ketting te bepalen, zijn wij namens ICC van mening dat men dat moet doen met de voor elkaar ontworpen onderdelen.
Wanneer ketting A meer slijtage toebrengt aan de cassette dan ketting B, heeft dit ook invloed op de prestaties van ketting B. Hiermee vervuilt men als het ware de eindresultaten omdat alles afhankelijk is van de slijtage van de overige kettingen in de test. Zeker bij het gebruik van een 6-tal verschillende kettingdelen binnen één ketting, is het naar ons idee niet goed meetbaar wat de invloed is van de verschillende kettingen op de prestaties van elkaar.
Uit de test blijkt tevens niet wat de slijtage is van de kettingen op de cassettes en tandwielen. Om een vergelijking te maken met een remblokken test: Wanneer blijkt dat bepaalde remblokken enorm goed scoren maar in verhouding de velg enorme slijtage toebrengen aan het remoppervlak, is het dan nog interessant om voor deze remblokken te kiezen? Uiteindelijk is het goedkoper een set remblokken te vervangen dan een velg.
Zo ook met een aandrijving. Wij zijn van mening dat het beter is om naar de levensduur van de gehele aandrijving te kijken dan enkel naar de duurzaamheid van de ketting. De ketting vervangen is simpelweg vele malen goedkoper dan een cassette en tandwielen tezamen.
Ook is het gebruik van kettingen op aandrijflijnen waarvoor deze niet zijn ontwikkeld, niet iets wat wij adviseren. Zoals het gebruik van een raceketting op een mountainbike aandrijflijn.
Christ Bakker namens KMC: Eindelijk heeft een blad de moed gehad (en de mogelijkheden geschapen) om kettingen op de juiste manier te testen; no labtest but fieldtest!. Zelfde omstandigheden, over deze uitslag valt niet te twisten.
Voor KMC is de uitslag gunstig uitgevallen, iets wat wij binnen KMC allang wisten, aangezien wij onze producten al jaren op deze manier met onze collegas vergelijken. Allen jammer (maar wel logisch) dat loop-en schakeleigenschappen niet getest werden, echter KMCs principe is hier simpel: één ketting voor alle systemen: X10 voor alle 10-speed, MTB, Race, SRAM of Shimano functioneren doet onze ketting altijd, daarvan zijn we zo overtuigd dat we zelfs een tevredenheidsgarantie afgeven voor de meeste X-modellen.
Let wel! Deze test is uitgevoerd met kettingen die KMC vorig jaar produceerde, inmiddels is de volgende generatie X-Kettingen al in productie, met een aantal technische innovaties, die de kettingen nog eens 15% duurzamer maken.
Om onze X kettingen op een verantwoorde manier te kunnen produceren (dat wil zeggen: Voldoen aan ISO normen voor trekkracht, stabiele loop- en schakel eigenschappen garanderen voor ELKE geproduceerde ketting en bovendien een maximale duurzaamheid te bereiken voor alle kettingen) wisselen wij zeer vroeg onze gereeedschappen, teneinde toleranties te reduceren.
Ook investeert KMC een groot deel van haar opbrengsten terug in verbeteringen/innovaties van het fabricageproces teneinde onze producten op het hoogst mogelijke nivo te kunnen aanbieden, overigens zal KMC nooit stoppen met innoveren en verbeteren.
Daarnaast is KMC bijvoorbeeld de eerste kettingfabrikant die zich bezig houdt met carbon footprint, welke voor onze X-series al is vastgesteld.
Marcel Kruithof namens BBB: Een duidelijke kettingentest om de duurzaamheid van kettingen. Uiteraard zijn wij erg blij met het resultaat van onze BCH-112L. Hieruit blijkt dat het dat de selflubricating eigenschap van deze ketting duidelijk hun voordeel hebben, zoals ook blijkt uit de ketting in Doorgetest op pagina XX van deze uitgave van Fiets. We willen nog wel even aangeven dat selflubricating niet betekent, dat deze ketting helemaal geen onderhoud vraagt. De coating zorgt er alleen voor dat er minder smering nodig is. Bij gebruik op de weg in droge omstandigheden kun je dan zeker tot 1500 km zonder onderhoud rijden. Bij het mountainbiken is dat uiteraard een ander verhaal. Tijdens het rijden komt er door de wrijving smeermiddel vrij. Maar als je na afloop van een tocht je fiets schoonspuit, dan zal ook die vrijgekomen smering van de ketting verdwijnen. Dan is het dus wel degelijk nodig om je ketting te smeren. Dat zou dan kunnen door een stukje te fietsen (wrijving creëren, waardoor smeermiddel vrij komt) of door de ketting zelf te smeren.
Het grote voordeel van de Self Lubricating ketting is volgens ons dan ook, dat je tijdens een rit geen last meer hebt van een piepende ketting. Dan wordt de ketting namelijk zelf gesmeerd. Bovendien verlengd de zelfsmering de levensduur van de ketting, omdat de ketting veel minder snel droogloopt. Onderhoud blijft (helaas) nog wel noodzakelijk.
Natuurlijk betreuren we het dat de twee andere kettingen minder presteren. BBB is echter continu bezig met het verbeteren van de kwaliteit van zijn kettingen. Mede daarom komen de BCH-91 en BCH-103 inmiddels uit dezelfde fabriek, als de BCH-112L. De door Fiets geteste kettingen zijn in januari 2011 verzonden naar de redactie. Op dat moment kwamen deze type kettingen nog van een andere fabriek. De BCH-91 en BCH-103 zijn nu van dezelfde kwaliteit als de BCH-112L, buiten het zelfsmerende gedeelte. BBB heeft echter ook voor 9-speed en 10-speed selflubricating varianten, met uiteraard dezelfde kwaliteit als de top tip! uitgeroepen BCH-112L uit deze test.
Mike Smink namens Shimano Benelux: De wijze waarop deze kettingtest is uitgevoerd wordt door Fiets een experiment genoemd. Hierbij is gekozen om slechts één onderdeel van de performance van de ketting, namelijk de duurzaamheid, aan een test onderhevig te maken.
Door op basis van de factor duurzaamheid één specifieke ketting aan te bevelen zonder enig recht te doen aan het belang van, of het effect op de schakelprestaties, is een eenzijdige en in de optiek van Shimano een incompleet advies. Vermeldenswaardig hierbij is dat Fiets in November 2010 de Shimano Dura Ace ketting (dezelfde als in deze test) als overtuigende winnaar uitriep van een vergelijkende kettingtest onder 21 kettingen. Hierbij is het opvallend dat de Dura Ace ketting, naast de eveneens van Shimano afkomstige 105 ketting, als enige met de score 10 worden beoordeeld op de factor Levensduur. Fiets schrijft in hetzelfde artikel over Shimanos Dura Ace ketting: De grote winnaar. Schakelt top, gaat extreem lang mee en ziet er fraai uit.
Technische noot: Shimano adviseert alleen gebruik te maken van originele Shimano onderdelen. Alle Shimano componenten worden ontwikkeld volgens de systeemfilosofie van Shimano. Ze worden geconstrueerd, ontworpen en gefabriceerd om perfect met elkaar samen te werken. Om tot de beste prestaties te komen, moeten de onderdelengroepen van Shimano altijd in hun geheel worden gemonteerd. Alle afzonderlijke componenten binnen een groep zijn er namelijk nauwkeurig op afgestemd om als een systeem te functioneren.
Door het integraal koppelen van 6 verschillende kettingen en deze aan een test te onderwerpen wordt niet enkel de schakelprestatie beïnvloed, maar ook de slijtage. Shimano hanteert bewust andere toleranties met betrekking tot speling dan andere producenten, waarmee ook de 0-meting als uitgangspunt (de lengte van de schakel) afwijkende metingen zal opleveren tussen de verschillende kettingproducenten. Hierdoor is de juistheid van de conclusies arbitrair.
In de test wordt aangegeven dat de Shimano Dura Ace/XTR ketting in nieuwstaat al ruimer is, wat uiteraard niks zegt over de slijtage van de ketting. Door deze te meten via de Rohloff manier, overschrijdt de ketting eerder de slijtage limiet, terwijl een meting met een Shimano kettingmeter een ander resultaat op zou leveren. Om de slijtage van een Shimano ketting te meten, moet er gebruik worden gemaakt van een speciale tool, de Shimano kettingmeter.
Dit was de eerste startplaats
van het pinksterweekend en eens een normaal café als inschrijving lokaal
Met 4 waren we rond 8uur de
baan op voor 60km West-Vlaamse wegen
De eerste 8km konden tellen
als opwarming want we kregen de ene na andere kleine heuvels te verwerken: en
ook de wind wilde natuurlijk niet mee
Maar de zon en vergezichten
die we kregen maakte van deze tocht een pareltje
En we waren hier niet alleen want
meerdere inrichters hadden ook voor deze streek gekozen zoals Maldegem-Kemmel en
ook nog de fietsers die gestart waren in Jabbeke gestart waren en zo was het
toch even opletten om niet in een verkeerd groepje te belanden
Maar dank zij de goede
uitpijling konden we rustig ons parcours afwerken
We vonden het alleen jammer
dat er geen stopplaats of rustplaats was voorzien en in deze streek een café of
terrasje te vinden is een hele opgave
Want ondanks dat we steeds
kleine dorpskernen naderden fietsen we altijd rond de dorpjes zodat de extra
drinkbus goed van pas kwam
Ondanks dit kleine minpunt
kregen we toch een leuk parcours te verwerken en ook de kleine omleiding door
een vinken zetting kon de pret niet drukken
Eind goed al goed al was de
laatste helling er misschien te veel aan voor iemand
Even goed nagenieten op het
zonnige terras en we konden terug huiswaarts keren
Gent
Als tweede rit werd gekozen
voor Knesselare-Gent-Knesselare en wij kozen Gent als startplaats
De wielerpiste Eddy Merckx
deed dienst als inschrijving lokaal en met zijn ijzeren trappen was dit niet
evident om met race schoenen deze te beklimmen
Met een mooie groep gingen we
op pad en we hadden geluk deze morgen want in dit eerste deel kregen we meewind
en dit mocht wel eens
De tocht die al jaren
dezelfde is had dus voor ons geen geheimen en dit is altijd spijtig: maar niets
aan te doen
Maar met de juiste mensen en
goed gehang maakt door mede fietsers was het eerste gedeelte in een mum van
tijd afgelegd ook vroegere starters pikten aan of werden ingehaald
Wat niet altijd op gejuich
werd onthaald ook de ra...n werden ingehaald en de ene broer begon tegen de
andere :niets slechts hoor
Eindelijk de stopplaats en
konden we even rusten en de innerlijke mens verfrissen
Het tweede deel werd een stuk
rustiger aan gepakt want één van onze ouderdomsdeken fietste mee: samen uit
samen thuis en niemand er af rijden want daar staat onze club voor
In Hansbeke hadden we pech
iemand had een lekke band en natuurlijk werd er gewacht en geholpen voor we rit
verder aflegden
Zonder verdere brokken waren
terug aan onze startplaats: prima gedaan JEAN
Nu nog naar huis met de fiets
en deze geslaagde rit zat er op
Zwalm
Dag drie van het verlengde
bracht ons naar de Zwalmstreek opnieuw kozen we er voor om met de fiets naar de
startplaats te rijden
Opnieuw waren we vergezeld
door een schitterende zon dus deze dag kon al niet meer stuk
Na een kleine 20km waren we
ter bestemming en konden we ons laten Inscannen voor de 55km lange tocht
Maar opnieuw kozen we er voor
om ons eigen ding te doen en af te wijken van het parcours
We kozen er voor om terug te
keren via Oudenaarde zodat deze rit een pak kilometers meer op de teller zouden
brengen
Via de N46 ging het snel naar
deze stad om daar dan onze stop in te lassen
Bij de zeer bekende bakker
aan de ophaalbrug konden we op het terras genieten van de lekkere koffie en voor
het vrouwtje een bijpassende koek
De zon begon feller en feller
te schijnen dus was het tijd om de laatste 28km aan te vatten
De eerste 12km reden we ons
eigen tempo om daarna aan het sluizen complex aan te sluiten bij andere
fietsers
Nu ging het plots een stuk
sneller want er zaten snelle mannen tussen en zoals u weet als er een vrouw
aansluiten willen de meeste tonen hoe snel ze wel zijn: waar hebben we dit nog
gezien?
Drie dagen zon drie dagen
fietsen en drie dagen genieten meer kun je echt niet verlangen als wielertoerist
En met 250km voor de drie
dagen meer dan geslaagd
PS
Nu de zon schijnt en de
natuur ontluikt word het voor sommige ook eens tijd om de fiets eens goed te
kuisen
Want niets is zo vies als een
slecht onderhouden racefiets: een wit stuurlint moet wit zijn en niet grauw of
bijna zwart van de viezigheid of plaats dan meteen een zwart stuurlint
Over de kledij dan: een
beetje fietser zit netjes in het zadel en niet met een allerhaartje van fietskledij
van vervlogen tijden of van verschillende clubs of ploegen
De fiets dan: fietsers met
een beetje respect voor hun matriaal zorgen er voor dat deze prima verzorgd is
want vuiligheid van 3 weken oud is echt geen zicht voor een racefiets
Bij verschillende schoenfabrikanten zien we ze al: Boa-sluitingen. Deze draaiknoppen worden nu ook toegepast bij Gaerne`s nieuwe topmodel: de G.Chrono. De Italianen kozen bij deze schoen de vernieuwde Boa L5-sluiting om gewicht te besparen en anderzijds meer ventilatie te krijgen. Door de korte klikjes van de sluiting is er ook nog eens een erg nauwkeurige afstelling te maken voor meer draagcomfort. De G.Chrono is er in drie verschillende kleuren en heeft een vernieuwde carbonzool.
De prijs is nog niet bekend, maar met het lage gewicht, de toegepaste techniek en het materiaalgebruik zijn ze zeker exclusief.
Eigenschappen op een rijtje: 1- Het volledig nieuwe BOA-systeem: Gaerne is de eerste schoenfabrikant die de licentie heeft verkregen om het allernieuwste sluitsysteem van BOA (L5 ) te mogen gebruiken. 2- De schoenen moeten per paar 200 gram lichter zijn dan het oude model 3- Volledig vernieuwde anatomisch voorgevormde carbon zool (lichter maar ook stijver) 4- Geoptimaliseerde luchtcirculatie 5- BOA geeft garantie op het sluitsysteem gedurende de levensduur van de schoen
Castelli: Shirt voor extra verkoeling in de bergen
Truitjes met de rits open, water over het hoofd: Renners doen er in de Ronde van Italië zoveel mogelijk aan om verkoeling te krijgen. De Giro rijdt door het hooggebergte van de Dolomieten. Kledingfabrikant Castelli maakt van de gelegenheid gebruik om een speciale outfit voor de bergen te presenteren.
De ploeg van Garmin heeft in de bergetappes de beschikking over speciaal op maat gemaakte truitjes en broeken. De klimmerstruitjes wegen 90 gram en zijn gemaakt van het lichte Strada Light 3D gaasweefsel. De shirtjes zijn zó gesneden dat ze minder wapperen dan standaard truitjes. Ook zijn ze de snelst drogende in de collectie van Castelli. Wel moet een renner in dit shirt, bij een snelheid van 40 kilometer per uur, 3 watt aan inspanning meer leveren dan in een aeropak.
De bijbehorende Inferno-broek is gemaakt van zeven verschillende stoffen. Castelli claimt dat de broek hun lichtste ooit is. Ook de Inferno is gemaakt van stoffen die het zweet zo snel mogelijk afvoeren. De broeken bevatten titanium dioxide, het actieve bestandsdeel in zonnebrandcrème. Toch adviseert Castelli om de benen wel extra in te smeren, want door het gebruik van gaasachtige stoffen, kan er toch zonlicht op de benen komen. De zeem in de broek is de naadloze Progetto X2.
De klimmersoutfit van Castelli is opgenomen in de collectie van 2013. Dit betekent dat ze waarschijnlijk pas volgend voorjaar verkrijgbaar zijn. Het is nog niet bekend hoeveel het shirt en de broek gaan kosten.
SizeMyBike heeft een gratis app op de markt gebracht voor het berekenen van je framemaat. De applicatie kan handig zijn bij het uitzoeken van een nieuwe fiets. De app helpt niet bij het berekenen van de maten die nodig zijn voor het afstellen van je racefiets of mountainbike.
De App werkt simpel. Na het downloaden maak je een profiel van jezelf aan. De app vraagt hierna zes maten op te geven: lengte, breedte schouders, armlengte, lengte van grond tot top schouders, lengte voeten, en lengte van de grond tot aan het kruis. Via een rekenmodel kunnen zo de framemaat en de lengte van de bovenbuis worden uitgerekend. Dit kan voor zowel wedstrijdrijders als voor recreatierijders.
Het programma biedt de mogelijkheid om voor meerdere personen de maatvoering op te slaan. De meting kan via e-mail verstuurd worden.
SizeMyBike heeft al een betaalde app op de markt voor het berekenen van je fietsmaten. Deze betaalde versie berekent de complete geometrie van een voor jou ideale fiets. Zowel de gratis als betaalde versie zijn verkrijgbaar in de Appstore.
Ondanks de thuisrit in Eke kozen
we toch voor de verre trip naar Heist-op-deBerg in de provincie Antwerpen
Ook hier deed de plaatselijke
parochiezaal dienst als startlokaal en op de ruime parking konden we de auto
stallen
Vandaag kregen we toch een
betere en uitgebreid parcours beschrijving mee zodat we toch een beetje zicht
kregen over de zwaarte van deze rit
En het zou een verdomd een
stevig ritje worden
Geen wind of toch bijna geen
wind en een stralende zon als mede compagnon konden we rond 8 uur op pad
Van Heist-op-de-Berg tot in
Begijnendijk waren we vertrokken voor straatje in en straatje uit dit is wel
rustig rijden maar we waren gekomen om te fietsen
En in Baal konden we
eindelijk beginnen: hier terug lange wegen en leuke vergezichten ja zelf de
vliegtuigen vlogen hier laag en dit is ook eens leuk om naar te kijken
Met Balenberg kregen we ook
onze eerste hellinkje voorgeschoteld en het was er eentje die de benen afsneed
we waren dus gewaarschuwd
Betekom, Nieuwrode en dan
Houwaart waar de tweede kuitenbijter lag de Roeselberg opnieuw een onbekende en
opnieuw te snel naar boven gefietst met als resultaat een te hoge hartslag: we
zullen het nooit leren
Na Vissenaken lag het lastig
te bereiken Kumtich waar we onze welverdiende stop kregen en een grote banaan
in plaats van een suikerwafel
Na de controle was het terug
klimmen geblazen in de Kumtichsestraat voor we koers konden zetten naar
Roosbeek om zo Lubbeek te bereiken en hier hadden we terug prijs, Kalenberg en
Bollenberg
Eens hier voorbij kregen we
terug vlakke wegen voorgeschoteld en goede fietspaden wat altijd prettig
fietsen is
Plots dachten we verkeerd te
zitten want we waren beland in Kortrijk-Dutsel en Kortrijk ligt toch in West
Vlaanderen en dat is toch een eindje van hier
Rotselaar, Werchter en dan
Tremelo voor we in Keerbergen konden beginnen aftellen met 90 km op de teller ,de
laatste gemeente die we kruisten was Schriek voor we terug op het grondgebied
van Heist waren
Opnieuw was het hier rondjes
draaien voor we de eindmeet bereikten
Onze 5de classic was binnen
en we hadden terug genoten van de streek en zijn omgeving ondanks het vele klimwerk
waren we toch blij dat we deze rit hadden uitgekozen
Het heuvels zijn hier niet zo
steil als de Oost-Vlaamse kuiten bijters maar de opeen volhing maakt het hier
zo lastig fietsen.
104 stonden op de meter en
dit volstondmeer dan voldoende voor
deze toch wel schitterende met zon overgotendag
Voor de feestdag van
hemelvaart werd gekozen voor de rit met startplaats Sint Maria Oudenhove
Met de fiets werd richting
Oudenhove gereden en voor we de startplaats bereikten hadden we al 30km op de
teller en ondanks de frisse temperaturen waren we toch al goed opgewarmd want
veel vlakke wegen hadden we nog niet gehad
Eens ingescand in café de
Kroon konden we aan de rit beginnen: we hadden voor de 70 km gekozen
Zowat alle kleine gemeenten
die de Zwalm rijk is werden aangedaan en het waren er veel
Ook op veel vlakke wegen
hoefden we in deze streek ook niet te hopen zodat we de eerste 30 km flink
moesten werken om een deftig tempo te onderhouden
Na een paar lichte hellingen
konden we in Oudenaarde even op adem komen in Café Stad Oudenaarde en we waren
er niet alleen want deze rit begint zo stilaan een klassieker te worden en dit
mag ook wel want deze club mag trots zijn voor zijn goede inrichting
Na deze stop kregen we nu
kilometers vlakke wegen voorgeschoteld want we werden de Scheldedijk opgestuurd
en deze richting zwijnaarde wat ons toch maar mooi uitkwam
Aan de brug van Zingem kozen
we er voor om het pacours te verlaten en de kortste weg naar huis te kiezen
Op meter stonden er al 80km
genoteerd en we hadden er nog 20 voor de boeg
De laatste 20 km konden we de
benen een beetje laten rusten en een beetje genieten van het natuur schoon die
deze streek te bieden heeft
Met bijna 101km op het
metertje zat deze tocht er op en werd het tijd om nog even verder te genieten
van het lange weekend die voor de deur stond
Van crosser tot boodschappenfiets. Kona heeft voor 2013 alvast een allrounder aangekondigd: De Rove. Of zoals de fietsenbouwer het zelf zegt: Je gaat er doordeweeks mee naar het werk en in het weekend neem je de fiets mee het bos in.
De Rove heeft geen vering. De fiets kan verder naar eigen voorkeur worden opgebouwd. Er is ruimte voor zowel dikke banden als dunne racewielen. Ook schijfremmen, spatborden of zelfs een bagagedrager behoren tot de keuzemogelijkheden.
De richtprijs van de fietsfabrikant is 1699 dollar, dat is ongeveer 1300 euro. De prijs voor Europa is nog niet bekend. Hij is bedoeld voor rijders die zoveel mogelijk uit een fiets willen halen, zegt Tom Eijssen van Kona. De Rove is opgenomen in de collectie voor 2013, maar zal waarschijnlijk al vanaf de herfst in ons land verkrijgbaar zijn. Eijssen: Het is een do it all CX, ontworpen door Mark Matson. In de zomer zet je er een drager op, en voilà, weg ben je.
Eindelijk was het zo ver een
fietsdag zonder regen we kunnen zelfs spreken van fietsweekend zonder regen
Op zaterdag kozen we voor
Ophasselt en we kozen niet voor de gemakkelijkste opdracht
De toch iets wat rare
startplaats(werkplaats) kon de pret niet bederven en iets na 8uur waren we de
baan op voor 80 km licht tot zwaar klimwerk
Ondanks de grote opkomst
bleek het toch verrassend kalm op de weg en dit hadden we graag
De eerste helling na 10km al
het vorige gaan we niet meetellen kon al meteen tellen en vanaf dit punt waren
vertrokken voor 20km heuvelzone en deze bracht ons naar de pittoreske plaatsjes
als Flobecq en Houtaing om er maar een paar te noemen
Hier en daar konden we even
aanpikken bij voorbijrijdende groepjes maar de schrik zat er een beetje in om
ons op te blazen
We hielden de hartslag goed
onder controle al was dit niet evident op dit parcours
De bevoorrading in het
kasteel van Berliere was zoals gewoonlijk in orde al moet je als vrouw daar
niet naar het toilet gaan want proper is anders
Na deze rustdoende stop konden
we aan het tweede en langste deel beginnen 47 km met terug klimwerk maar dit
viel nogal goed mee
Mainvault, Ghislenghien om
via Viane terug op Vlaams grondgebied te komen
In Overboelare kregen we de
Schillebeekstraat voorgeschoteld en deze kon tellen als klim
Maar het mooiste moest nog komen:
en dit begon in Geraarsdbergen met de pittige opwarmer vooral de welbekende
Vesten om dan rechts afslaande de Muur te beklimmen
Dagen van zenuwen en stres
bleken voor niets te zijn geweest want ook met onze compact reden we de Muur op
;dus Myriam de volgende maal geen stress of zenuwen want het ging nog vlotjes
naar boven
Even nog een fotoshoot op de
kapelberg en we konden aan de laatste 10km beginnen
Hier en daar nog even
doorbijten en we waren terug aan de startplaats
En na deze zalige rit kregen
we van Grinta een setje bandenlichters eindelijk iets wat we goed konden gebruiken
Maldex Classic
Voor de zondag stond een iets
gemakkelijkere tocht genoteerd want deze 60km lange klassieker had weinig of
geen hoogte verschil
Ook veel geheimen had deze
rit ook niet allen veel lange rechte wegen en vandaag hadden nog eens het geluk
aan onze zijde
Want de wind zorgde deze maal
niet voor spelbreker dus alle dames kregen dit toch al voor Moederdag als
geschenk
Veel meer is er over deze
goed uitgepijlde niet te vertellen
Kunnen we slechte punten
geven aan deze rit: neen
Want voor onze 3 kregen we
een prima bevoorrading een pannenkoek een gratis consumptie en een t shirt er
boven op meer konden we echt niet verlangen
Maar boven al we kregen een
blauwe hemel en een schitterende zon te zien en dit was lang zo niet zeer lang
geleden
Het zag er terug niet goed
uit deze ochtend en er stond natuurlijk een verre verplaatsing op het programma
Deze classic bracht ons naar
Begijnendijk in Vlaams Brabant en opnieuw kregen we het gezelschap van regen
en nog niet een klein beetje ook
Rond de klok van 8 uur waren
we ter plaatsen en een parkeerplaats vinden was geen probleem want met dit weer
zou de opkomst aan de magere kant zijn
Inscannen ging niet want er
geen voor handen dus alles werd met de hand ingeschreven ook de mensen van
telenet waren wat aan de late kant want alles moest nog opgezet worden
Er werd voor de 80 km rit
gekozen en dit zou met dit weer meer dan genoeg zijn
De eerste 20 km was nog
redelijk vlak tot we in de streek van Holsbeek kwamen want hier begon de rit
pas echt
De beklimming van de Meesberg
was een totale verrassing want deze was langer en vooral steiler dan we gedacht
hadden: amai wat een bult
Vanaf nu waren we vertrokken
voor een 5 tal hellingen allen voor ons onbekende maar daarom niet minder mooie
,Horenbos,chartreuzenberg om er maar een paar te noemen
30 km ver en in Pellenberg
kregen we onze bevoorrading en dit in de plensden regen; ja, 30km in de regen
fietsen is geen pleziertochtje
Niet te lang treuzelen want
kou krijgen zou nefast zijn en er stonden ons nog 50 lange kilometers te
wachten
In de Bekkevoort was het even
opletten want hier lag de splitsing van de verschillende afstanden en deze was
niet voor iedereen duidelijk met een beetje verwarring tot gevolg maar eens
terug op het goede pad konden we terug een beetje door fietsen
Ondertussen waren we zo een
beetje volledig door nat en zelfs in de schoenen stond er water al was het nu
een beetje minder hard aan het regengenen en waren we al flink bezig aan de
terug tocht
Even het kasteel van Horst
bewonderen met zijn immense vijver en dan aan de laatste 15 km beginnen
En terug konden we beginnen
klimmen al waren ze nu een beetje vlakker en minder hoog dan de 20 vorige maar
ze begonnen tocht te wegen
Nog 5 te gaan en de regen was
opgehouden eindelijk zouden we zeggen maar natuurlijk veel te laat
De fietsen hadden bij de
aankomst geen kleur meer maar de rijders waren er al niet veel beter aan toe
Even ons opfrissen en dan
genieten van een lekkere koffie en omdat het een telenet rit was kregen we elk
een binnenbandje als aandenken en dit kwam goed van pas want vandaag waren we
niet gespaard gebleven van pech: lekke band gehad
En nu op naar Merelbeke voor
nog een kleintje van 25 km
We hadden vandaag een vruchtbare dag: telenet, classic,
Vlaamse
Voor de laatste zaterdag van
april stond Hooglede vermeld dus trokken we met volle moed richting West-Vlaanderen
De rit naar de startplaats
beloofde niet veel goeds: er was nog eens regen voorspeld
Eens aangekomen viel het al
bij al nog mee want van een paar druppeltjes lieten we ons niet afschrikken: en
zo dachten de 4 andere leden van de club er ook over
De start verliep vlotjes al
werd er nog even getreuzeld en uitgekeken naar zij die nog zouden komen
De prima uitgepijlde rit
bracht ons naar verlaten polderwegen en stille dorpjes
En dan na een 5 tal
kilometers gingen de hemelsluizen open en dan nog niet een klein beetje ook
De wegen werden bijna kleine
riviertjes zo dat de putjes in de weg niet meer zichtbaar waren
Na 10km in dit gure en natte
weer vonden we het welletjes: het water stond in de schoenen, de kledij had geen
kleur meer en de handschoenen kon je uitwringen genoeg is genoeg
Maar dan sta je dan te midden
van de polders ergens rond de streek van Passendale
En dan word het even puzzelen
om terug naar de startplaats te rijden: zo bracht de rit ons tot tegen
Roeselare om dan de laatste rechte lijn richting Hooglede te brengen
En de tijd die we nog over
hadden brachten we door aan de warme kachel van de kantine: santé
Ik haat tegenwoordig woorden
met een R er in: Reparatie, Reorganisatie, Renovatie maar boven al haat ik REGEN
Classic-Haasrode Wasseiges-Haasrode
Voor de 1mei rit
werd richting Vlaams Brabant gekozen met een classic op het menu
Voor de tweede
maal zouden we deze fietsen(is ons vorig jaar zeer goed bevallen)dus we wisten
waar we aan begonnen
De rit naar
Haasrode maakte ons niet blij want terug kregen we een niet fietsweer voor geschoteld:
zware mist en lichte regen dit beloofde niet veel goeds
Maar goed we
hadden deze rit uitgekozen en we zouden er het beste van maken
Café de Deugniet
was de startplaats en we waren hier niet alleen: dit kon nog eens gezellig
worden ondanks het 4 inschrijving bedrag
90km daar hadden
we voor gekozen en daar gingen we voor en het begon toch wel op te klaren zeker
dit zag er steeds beter uit
Bierbeek en
Opveld waren de eerste die we kruisten en de heuveltjes lagen er hier ook nog
altijd
Eens op Waalse
bodem in Beauvechain kregen we het gezelschap van een mooie groep maar ook van
de zon en dat was toch al een poosje geleden dat we deze nog eens zagen
Dat de wegen
hier slecht zijn dat wisten we maar dat ze zoo slecht waren dat wisten we niet
hier lagen geen banen meer hier waren het putten op gevuld met een beetje baan
Uitkijken en nog
eens uitkijken want wie dit niet deed lag er maar nog een nadeel van slechte
wegen zijn lekke banden en dit hebben we vandaag veel te veel gezien: wij
bleven gespaard van de miserie
De wegen
begonnen rond de streek van Folx les Caves toch terug beter en beter te worden
al hadden we dan al 33 km op de teller staan
In Wasseiges na
42 km konden we aan de bevoorrading even op adem komen en dit was nodig want we
hadden nog geen meter vlak gekregen
Even goed
voltanken en we konden terug de baan op voor nog 48 zware kilometers
Even opsommen
waar we door moesten Merdorp, Jandrain, Orp le Grand en Noduwez om dan
Hoogaarden te bereiken eindelijk hier kregen we even vlakkere wegen en dit tot
in Meldert waar we van voor af aan terug konden beginnen: vals plat vals plat
en nog eens vals plat dit begon te wegen
De zon en nog
eens de zon maakten alles goed we kregen er maar niet genoeg van we zouden
bijna vergeten dat we aan de laatste kilometers bezig waren
Nog één
hindernis nog één laatste klim en we konden eindelijk genieten van een wel verdiende
terasje
Na de zoektocht om je lichaam sneller te doen herstellen van een inspanning ontwikkelde Bes-T een nieuw product. De basis van Aminoskin zijn -zoals de naam al doet vermoeden- aminozuren. De productie geschiedt aan de hand van een wereldwijd gepatenteerde productietechnologie ontwikkeld door de K.U. Leuven. De producten dienen worden aangebracht op de huid waarna een beschermende laag overheen de huid gevormd wordt.
Deze beschermende laag vormt het zogenaamde Liquid Patch Injection System. Dit systeem moet een goede absorptie van de aminozuren geven. En dit in die lichaamsdelen welke jij wenst te versterken voor, tijdens en na de inspanning.
Voordelen die dit systeem van Liquid Patch Injection moet opleveren zijn: - Je kunt kiezen welke lichaamsdelen je wilt voorzien met aminozuren - Efficiënte en plaatselijke werking van de aminozuren - Geen ongewenste neveneffecten voor het spijsverteringsstelsel