Gisteren stond de Blankenbergse Strandrace op het programma voor MTBabe Fien! De week voor de strandrace twijfelde Fien Lammertyn wel om te van start te gaan. De dievriestemperaturen leken haar niet de ideale omstandigheden om er een risicoloze wedstrijd van te maken maar zaterdag, de dag voor de wedstrijd, besliste ze toch van start te gaan en met succes. Fien werd tweede achter Githa Michiels.
MTBabe Fien: " Heel veel twijfel of ik wel of niet zou starten maar Geert, de organisator, verzekerde me dat ze alles in het werk hadden gesteld om het parcours zo veilig mogelijk en ijs en sneeuw vrij te maken. Natuurlijk zit het gevaar soms achter een klein hoekje zoals in De Panne het geval was en waarbij ik een zware crash had gehad. Maar bon, ik besloot zaterdag toch om van start te gaan en gewoon voorzichtig mee te rijden. Ik had al gezien dat Githa Michiels, Kristien Nelen en Kim Saenen aan de start stonden, dus in theorie was de 4de plaats het hoogst haalbare voor mij.
En toen werd het zondagmorgen.. Alsof de diepvriestemperaturen al niet genoeg waren, begon het nog eens te sneeuwen op de koop toe.. Het beloofde een memorable editie te worden!
Wij, vrouwen, mochten zo'n 5 min voor de mannen van start gaan. Het startschot werd gegeven en knal, ik schoot vooruit.. iets teveel want ik had al al vlug een gat geslagen van zo'n 20 meter. Zo vroeg in een wedstrijd op kop, komt nooit goed en dus besloot ik maar te wachten op de andere dames. Afwisselend namen Pauline Delhaye en ik de kop, gevolgd door de rest vh dames peloton. Hoe dichter we bij het keerpunt in Zeebrugge kwamen, hoe meer ik begon te beseffen dat ik beter vlug doorreed om in de duinen te geraken voor de mannen eraan kwamen. Want als die je inhalen voor het trechter effect, wat de duinen teweeg brengen, riskeer je om in een opstopping te geraken.
Githa had dit blijkbaar ook begrepen en ging er als een speer vandoor, met ik in de achtervolging. Al heel vlug hadden we een groot gat geslagen! Na de eerste ronde kwam de samensmelting met Githa en begon onze race.. De 2de ronde slaagde ik er zelfs in om weg te rijden van haar. Welgeteld 1 ronde duurde mijn triomftocht, ik, Fien de roze scampi, op kop in een wedstrijd met 3 ex Belgisch Kampioenes aan de start.. een mens zou er wel van gaan vliegen .
Maar na de 2de ronde deed Githa een schitterende remonte en kwam terug aansluiten. Al snel zag ik dat ze veel soepeler door het losse zand reed dan ik .Normaal kan ik dit ook goed, maar had besloten voor de wedstrijd om mijn banden iets harder te zetten dan gewoonlijk omdat 95% vh parcours keihard lag en daardoor was het moeilijk voor mij om snel door het losse zand te racen. Dus op die stroken nam ze telkens voorsprong en moest ik extra kracht inzetten om de schade te beperken. En haar cyclocross ervaring had haar geen windeieren gelegd. Aan het keerpunt in de haven van Blankenberge moesten we over 2 pijpleidingen. Githa sprong er heel gezwind over als een sierlijke gazelle, bij mij leek het eerder als een bejaarde Milka koe .
En in die fase werd de wedstrijd beslist: Githa nam voorsprong na die 2 pijleidingen en kort erna moesten we een bergje omhoog. Mijn ketting haperde en op een helling is dit niet echt interessant. Githa neemt meter per meter voorsprong, kan vlug het strand terug oprijden en kan aansluiting vinden in een groepje en tegen dat ik terug op het strand was, was het kwaad geschied, ik kwam alleen te zitten op het strand. Ik probeerde wel om dichter te komen maar het enigste wat ik bereikte, was dat ik aan het leeglopen was. De tank bijvullen was geen optie want ik had geen drank meer, had mn bus al na 1 ronde weg gegooid, ze was helemaal bevroren en was enkel maar extra gewicht dat ik niet nodig had.
Toen maar besloten om de inhaalstrijd te staken en gewoon mn 2de plaats veilig te stellen. Maar hoe zat dat nu, waar zaten Kim, Kristien en Pauline?
Ik speurde nog rond maar vond Kim en Kristien niet meer terug in de race.
Na 2u12 en op 2min30 van Githa, bolde ik uitermate tevreden over de finish, olé, ik had het volbracht zonder kleerscheuren én met een podiumplaats!
Blijkbaar was het Kristien Nelen en Kim Saenen niet zo goed vergaan en werden zij het slachtoffer van een valpartij en moesten zij uit koers stappen. Bij deze veel beterschap voor hen.
Helaas moet ik ook vaststellen dat het strandrace seizoen erop zit voor mij. De strandrace in Knokke moet ik aan mij voorbij laten gaan daar ik dan op stage ben naar Gran Canaria. Daar nog even de puntjes op de i gaan zetten met mijn Cape Epic partner in crime Sara Mertens en dan in rechte lijn naar de Cape Epic!
Bij deze wens ik alle supporters te bedanken die zondag de sneeuw en koude getrotseerd hebben om mij aan te moedigen! Ook al lijkt het dat ik jullie niet hoor supporteren, toch hoor ik jullie roepen hoor .
Hartelijk dank daarvoor!" besluit MTBabe Fien Lammertyn uit Aalter tevreden.
Categorie:Strandraces
|