Easy Rider is een film uit 1969 met Dennis Hopper en Peter Fonda in de hoofdrol. De film heeft een cultstatus. Hopper en Fonda waren eveneens respectievelijk regisseur en producer. Jack Nicholson speelt een belangrijke bijrol, welke zijn grote doorbraak zou betekenen. Deze film is de eerste film afkomstig uit de protestcultuur van de hippie-beweging, en daarmee de eerste film die in gaat op de jeugdcultuur. Ook is het de eerste film waarvan de soundtrack volledig uit popmuziek bestaat. Muziek van vooral The Byrds, maar ook The Band, Jimi Hendrix en Steppenwolf maakt deel uit van deze soundtrack. Centraal in de film staan de tegenstellingen tussen jeugd en de oudere generaties en het platteland en de stad. Ook is de film een ode aan de vrijheid en het weidse Amerikaanse landschap met de ondertussen legendarische geworden slogan van de reclameposter van Easy Rider: 'A man went looking for America and couldn't find it anywhere' zegt wat dat betreft alles.








HET VERHAAL:
------------------------
Het verhaal gaat over twee motorrijders, Billy en Captain America, die een cocaïne deal sluiten om "rijk" te zijn en op deze manier volledige vrijheid te verkrijgen. Ze reizen op hun choppers door het Amerikaanse landschap en dromen van vrijheid en geluk. Ergens voor de Rocky Mountains ontmoeten ze een hippie, die ze een lift naar zijn commune geven. Hier zien ze hoe vrijheid weer afgenomen kan worden. Daarna besluiten ze Mardi Gras te gaan vieren in New Orleans. Ze rijden op de reis daar naartoe door een fanfare heen en worden gearresteerd. In eerste instantie worden ze in de gevangenis slecht behandeld, maar als een jonge advocaat het voor ze op neemt, worden ze al snel vrij gelaten. Ze besluiten de advocaat, die alcoholist is, mee te nemen naar Mardi Gras, omdat hij gratis kaartjes voor het beste bordeel van de VS heeft en omdat hij ze geholpen heeft.

Tijdens een stop worden ze erg bekeken vanwege hun lange haar en vreemde kleren, wat er in resulteert dat ze moeten vluchten. Ze worden alsnog in elkaar geslagen, waarbij de advocaat het leven laat. Om van het lijk af te komen verbranden ze dit. Vervolgens besluiten ze alsnog het bordeel te bezoeken. Ze komen twee prostituees tegen en worden verliefd. Op het kerkhof nemen ze LSD, waarna ze een slechte 'trip' beleven.

Tijdens de laatste etappe van de reis komen ze twee eendenjagers in een grote Amerikaanse pick-up truck tegen, die besluiten ze de stuipen op het lijf te jagen door te dreigen te schieten. De hoofdpersonen negeren dit echter volledig, een steekt er zelfs zijn middelvinger op. Deze respectloze daad van een 'minderwaardige' langharige kost hem zijn leven. Zijn metgezel wil hem redden door een arts te zoeken, maar wordt, omdat hij getuige is, ook vermoord. Zo komt er een einde aan de droom van vrijheid.



EXTRA:
----------------

Dit ogenschijnlijk onbenullige verhaal bleek een van de meest invloedrijke films aller tijden, en bovendien de eerste film die over de alternatieve scene werd gemaakt. De twee motorrijders zijn iconische figuren: Hopper met zijn lange haar, zonnebril en indianenketting en Fonda als een Captain America met zijn helm met de stars and stripes en zijn quasi-filosofische uitspraken. 'Easy Rider' is tevens een perfect voorbeeld van method acting; de acteurs doen in werkelijkheid wat de hoofdpersonen in de film doen, om zich beter te kunnen inleven. Alle drugsscènes zijn dus echt. Dit wordt ook in de film verwerkt, bijvoorbeeld in de psychedelisch aandoende scène waarin de hoofdrolspelers een trip beleven met twee hoertjes. Verhaallijnen worden zelden uitgeschreven, omdat de drugsgebruikers vanzelf een conversatie aangaan. Er wordt dus alleen aan de hand van sleutelbegrippen gestuurd en is het onmogelijk de verhaallijn volledig helder te krijgen. Hopper en Fonda zijn niet alleen de hoofdrolspelers maar tevens als respectievelijk regisseur en producer bij de film betrokken. Het script, voor zover je daarvan kunt spreken, schreven zij samen met Terry Southern (ook bekend van Stanley Kubricks 'Dr. Strangelove').

'Easy Rider' schopt zo'n beetje elk heilig huisje in Hollywood om en maakte daarmee de weg vrij voor kritische films als 'Five Easy Pieces' en 'The King of Marvin Gardens' (toevallig beide met Jack Nicholson), die ook wars waren van Hollywood-tradities. De ideologische boodschap van de film wordt belichaamd door het personage van Nicholson. Deze George, zoon van een rijke vader, wijst de gewone maatschappij af en vindt dat het land naar de knoppen gaat. Amerika is bang voor alles dat onconventioneel is, meent hij. "Het is hartstikke moeilijk om vrij te zijn als je op de markt wordt gekocht en doorverkocht," is een vermaarde uitspraak. De tegenstellingen tussen de vrijgevochten kuststaten en de bekrompen Midwest en zuidelijke staten vormt het centrale thema en is tevens de directe aanleiding voor de indringende climax. Het wordt in het Amerika van 1969 niet geaccepteerd als je anders durft te zijn dan anderen, dat is de boodschap die na afloop blijft hangen.

Easy Rider is een voorbeeld van method acting; de acteurs doen in werkelijkheid wat de hoofdpersonen in de film doen, om zich beter te kunnen inleven. Bijna alle drugsscènes zijn dus echt (met uitzondering van de cocaïne-scènes). Verhaallijnen worden zelden uitgeschreven, omdat de drugsgebruikers vanzelf een conversatie aangaan. Er wordt dus alleen aan de hand van sleutelbegrippen gestuurd. Ook de cinematografie en regie zijn volledig vrij. Het geheel berust op de wisselwerking tussen de acteur en de cameraman. Een bekend voorbeeld hierbij is de scène waarin de hoofdpersonen door de painted desert rijden. Een van de motoren zwenkt uit, waarbij hij de camera als het ware 'mee opzij' duwt. Hierdoor ontstaat iets heel dynamisch. Ook zeer kenmerkend voor de film is de zeer geringe aandacht die besteed wordt aan de verhaallijn. De kijker is geen deelgenoot van het geheel en alles berust volledig op suggestie. Daardoor is het onmogelijk de verhaallijn volledig helder te krijgen. Deze aanpak zorgt er voor dat de toeschouwer een zekere mate van spanning voelt, als bij een detective.