De film vertelt het verhaal van een eeuwenoude oorlog die opnieuw oplaait wanneer een jonge boerenknecht onbewust een poort opent tussen onze wereld en die van een angstaanjagend ras van reuzen. Als de reuzen weer voor het eerst in deze eeuw worden losgelaten op Aarde streven ze er naar om het land terug te winnen wat ze ooit hebben verloren. Jack probeert hier met gevaar voor eigen leven een stokje voor te steken. Vechtend voor een koninkrijk, de bevolking, en de liefde van een dappere prinses komt hij oog in oog te staan met de niet te stuiten krijgers, waarvan hij dacht dat ze alleen in legendes voorkwamen. Nu heeft hij de kans om zelf een legende te worden.
DE BESPREKING
Hollywood gaat nu resoluut voor grote CGI-projecten gebaseerd op sprookjes. De volgende in de rij is het 190 miljoen dollar dure 'Jack the Giant Slayer'. Bryan Singer als regisseur was alvast een interessante keuze omwille van zijn ervaring met speciale effecten ('Superman Returns') en zuiver drama('The Usual Suspects'). Op narratief vlak blijft Singer vrij mainstream. Interessanter is de toon van de film. Zo mogen Stanley Tucci als slechterik Lord Roderick en Ewen Bremner als zijn sidekick het menselijke kwade een flinke komische noot meegeven, een beetje in het verlengde van wat Alan Rickman deed in 'Robin Hood Prince of Thieves'. Dat werkt prima als contrapunt voor de heroïsche ernst die de 'good guys' met zich meebrengen. Maar 'Jack the Giant Slayer' is in de eerste plaats een grote CGI-show. En daar klikt het niet altijd. De bonenstaaktoestanden zijn geloofwaardig, maar de reuzen zien er meestal uit als proefversies van Gollum, maar dan vertolkt door Arnold Schwarzenegger. De 3D is dan weer prima. Je voelt dat Hollywood vooruitgang maakt op dat vlak. Tenslotte lijkt de film op papier flink wat 'blood and gore' te hebben bevat, maar op het scherm is alles gesuggereerd of weggecut. Zo fel dat het na een tijdje flink begint op te vallen.Cinenews.be