FILMBESPREKING:I KNOW PRONOUCE YOU CHUCK AND LARRY
HET VERHAAL: ------------------------ Adam Sandler speelt Chuck Levine, een zelfingenomen brandweerman die vooral het vuur aanwakkert in zijn korte romances. Zijn collega en boezemvriend Larry Valentine (Kevin James heeft duidelijk geen last met zelfspot) heeft het moeilijker. De man moet zelfstandig twee kinderen opvoeden en treurt nog steeds om de dood van zijn vrouw. Larry redde ooit het leven van Chuck waardoor de man bij hem in krijt staat. Hij zal zijn schuld echter op een vreemde manier moeten aflossen: Larry vraagt hem namelijk om met hem in het huwelijksbootje te stappen. Beide heren zijn zo hetero als maar kan, maar Larry doet dit enkel om de belastingen op te lichten zodat zijn kinderen in aanmerking kunnen komen voor een levensverzekering.
Wat echter begint als een plannetje voor een simpel samenlevingscontract draait uit in een klein circus waarbij veel druk komt van buitenaf. Geen enkele brandweerman is ook nog eens geneigd met de nichten samen te werken en er wordt ook nog eens een onderzoek ingezet. Tijdens het onderzoek krijgt Chuck ook nog eens een oogje op Alex McDonough (een oogverblindende Jessica Biel die elk mannenhart sneller laat kloppen), maar hij kan zijn gang niet gaan aangezien hij in de rol van homo moet blijven.
BESPREKING: ---------------------- Geen kwade woorden over de hoofdrolspelers, Een op routine spelende Adam Sandler en Kevin James. Het zijn geen acteertalenten maar ze zijn mooi op elkaar ingespeeld. Hun acteerspel zorgt enigszins voor gegrinnik maar wordt nooit echt grappig. Hetzelfde geldt voor het verloop van de film. Alle clichés rond homos komen aan bod zonder rekening te houden met de andere kant. Daar wringt het namelijk. De makers willen goedkope onderbroekenlol koppelen aan de boodschap dat iedereen elkaar moet aanvaarden zoals hij is en dat niemand zich moet schamen voor zijn seksuele geaardheid. Een prachtige boodschap die goud waard is, ware het niet dat het voor een enorm contrast zorgt met alle vulgariteiten in de film. De boodschap komt alsnog mooi over en de makers dragen zeker het hart op de juiste plaats, maar de grollen zijn echter vaak van bedenkelijk niveau (die postbode!). Helaas komen ook de ontelbare slapstick momenten nooit echt goed uit de verf. Natuurlijk is de hele film bedoeld als een onschuldige onderbroekenlolkomedie met een correcte politieke boodschap. Fans van het genre zullen met hun plezier geen weet hebben, anderen zullen zich eerder hekelen aan de gehanteerde (verwacht geen explosieve dialogen of slapstick aan een duizelingwekkend tempo) humor. Jammer genoeg hadden de makers tussen hun dubieuze beslissingen door niet het lef om tot het gaatje te gaan. Weinig om het lijf!