Walt Disney Corporation heeft bekendgemaakt dat het Hollywoodstudio Miramax voor meer dan $660 miljoen zal verkopen aan Filmyard Holdings LLC, een groep investeerders geleid door de Californische projectontwikkelaar Ron Tutor. De beslissing maakt een einde aan maanden gekibbel over de studio, die achter blockbusters zat als Pulp Fiction, Trainspotting en No Country for Old Men.
"Hoewel we erg trots zijn op de vele verwezenlijkingen van Miramax, bestaat onze huidige strategie voor de Walt Disney Studios erin om te focussen op de ontwikkeling van grote speelfilms onder de vlag van Disney, Pixar en Marvel", zei Disney-CEO Robert Iger in een persmededeling. De verkoop van Miramax houdt ook in dat Disney de rechten op meer dan 700 films overdraagt aan de nieuwe eigenaars.
Damon Lindelof, de man die we vooral kennen van de hitserie Lost, heeft getekend om de aankomende Alien Prequel van regisseur Ridley Scott te herschrijven. Ondertussen werkt de beste man ook aan het scenario voor de volgende Star Trek film.
Lindelof krijgt het druk dus, vooral aangezien we een tijdje terug nog berichtten dat het scenario van John Spaihts al af is en de film in preproductie is gegaan.
Ridley Scott zei nog het volgende over de prequel: Its set in 2085, about 30 years before Sigourney [Weaver's character Ellen Ripley]. Its fundamentally about going out to find out Who the hell was that Space Jockey? The guy who was sitting in the chair in the alien vehicle there was a giant fellow sitting in a seat on what looked to be either a piece of technology or an astronomers chair. [The film] is about the discussion of terraforming taking planets and planetoids and balls of earth and trying to terraform, seed them with the possibilities of future life.
We weten ook dat het meerdere prequels moeten worden. De eerste moet eind 2011 uitkomen.
Joss Whedon kan zich sinds kort officieel de regisseur noemen van The Avengers. Hij gaat het de komende maanden waanzinnig druk krijgen met het beantwoorden van vragen met betrekking tot het enorme project. Tijdens Comic Con werd hem gevraagd naar de casting van Jeremy Renner als Hawkeye en Mark Ruffalo als de Hulk. Tegen MTV zei Whedon het volgende:
The thing about Hawkeye, hes got his bows and arrows, you need somebody whos very very down to earth, whos very grounded, and whos going to be the kind of guy who, you see him, and you understand why he likes to be far away from things and then shoot at them.
Mark was my first and only choice for Bruce Banner. Im stunned that we landed that, just stunned. He has what I remember loving about the show, that quality of, you just look at him and you go through it with him, he invites you in in a way that [no] other performer has since Bill Bixby. He is a guy whos been beaten up by life, but not defined by that. Thats what I want from Bruce Banner, is a guy whos still getting it done, even though he has his problem.
The Avengers draait vanaf 3 mei 2012 in de Nederlandse bioscopen.
Sony Pictures heeft een nieuwe (Duitse) poster vrijgegeven van Resident Evil: Afterlife. In het vierde deel van de Resident Evil-reeks wordt de wereld nog steeds geteisterd door een virus dat mensen in zombies verandert. Alice (Milla Jovovich) blijft op haar pad toch steeds meer overlevenden vinden en samen zoeken ze naar een veilige haven. In haar gevecht met de 'Umbrella Corporation' krijgt Alice onverwachte hulp van een oude bekende. De film wordt geregisseerd door Paul W.S. Anderson, de echtgenoot van Jovovich. Anderson regisseerde de eerste film in de reeks, en schreef en produceerde de twee vervolgfilms. Resident Evil: Afterlife draait vanaf 23 september 2010 in de Nederlandse bioscopen.
MacGyver is een televisieserie, geproduceerd door Michel Greenburg, en tevens de naam van de hoofdfiguur.
MacGyver was een Amerikaanse avonturenserie over een uitermate vindingrijke ex-spion genaamd Angus MacGyver (gespeeld door Richard Dean Anderson). De serie is geschreven door Lee David Zlotoff.
In MacGyver gaat het voornamelijk om het gebruik van wetenschappelijke kennis en inventief gebruik van huis-, tuin- en keukenspullen. In combinatie met zijn Zwitsers zakmes komen er bij MacGyver allerlei oplossingen voor haast uitzichtloze situaties (meestal een zaak van leven en dood). Het bedenken en maken van complexe apparaten in tijdspanne van enkele minuten vormen vaak de rode draad van de aflevering. Alle oplossingen van MacGyver in de serie zijn gebaseerd op werkelijke natuurkundige principes. In enkele gevallen lukt het MacGyver om van huis-, tuin- en keukenchemicaliën een gif of een explosief te brouwen.
Het gebruik van alledaagse spullen om apparaten te bouwen is geïnspireerd op The A-Team (behalve dan dat MacGyver het gebruik van vuurwapens verafschuwt), en is in Amerika een populaire cultuur geworden die bekend staat onder de naam "MacGyverisme".
PERSONAGES:
MacGyver --------------
Angus MacGyver is een intelligente actieheld die liever geen geweld gebruikt en weigert een pistool te dragen of gebruiken omdat in zijn jeugd een ongeluk met een revolver resulteerde in de dood van een vriend. MacGyver maakt zijn apparaten vaak uit zelfverdediging en meestal maakt hij dingen die de vijand uitschakelen in plaats van te doden.
Angus MacGyver wordt liever "Mac" of "MacGyver" genoemd. Nadat hij afgestudeerd is op diverse technische en wetenschappelijke vlakken gaat hij naar Californië. Zijn vader en oma zijn omgekomen bij een auto-ongeluk en zijn moeder overleed toen MacGyver op een geheime missie was. Hierdoor kon hij niet op de begrafenis zijn, hetgeen hij zichzelf nooit vergeven heeft. Hij wordt door diverse mensen en ook inlichtingendiensten gevraagd voor klusjes die onmogelijk en onofficieel zijn. MacGyver krijgt de klus geklaard op de meest onmogelijke manieren.
Hij heeft vele verschillende baantjes tot zijn pad wordt gekruist door Pete Thornton (Dana Elcar), baas van "DXS" (Department of External Services). Pete is onder de indruk van MacGyver hoe hij met een paperclip, schoenveters en een schroevendraaier een aanslag met bazooka's kan voorkomen. Het resultaat is dat MacGyver voor Pete bij de DXS gaat werken. Hij doet dit op basis van vrijwilligheid. MacGyver mag klussen weigeren (iets wat bijna nooit voorkomt). Door de jaren heen groeit er een hechte vriendschap tussen deze twee met als gevolg dat als Pete bij de "Phoenix Foundation" gaat werken als directeur van buiten operaties, MacGyver met hem mee gaat.
MacGyver staat altijd klaar om mensen te helpen en bestrijdt onrecht en soms het kwaad.
Pete Thornton --------------------
Gespeeld door Dana Elcar. MacGyvers werkgever en beste vriend. Ze hebben elkaar ontmoet toen Pete nog voor de DXS werkte.
In de Pilot speelde Dana Elcar de rol van Andy Colson. Pas in de 11e aflevering van het eerste seizoen (afl. Nightmares) gaf Dana Elcar gestalte aan het personage Pete Thornton. In de aflevering Deathlock kwam de onthulling dat Pete en MacGyver elkaar voor het eerst in een woestijn ontmoetten, waarbij MacGyver Pete uit een benarde situatie haalde. Later werd dit veranderd in de aflevering waarin 'Murdoc' voor het eerst voorkwam.
Jack Dalton ----------------
Gespeeld door Bruce McGill. Een piloot die graag snel geld wil verdienen, wat vaak resulteert in Dalton die zich in problemen werkt en MacGyver die hem (en zichzelf) er uit moet redden. Zijn linker ooglid gaat knipperen als hij liegt.
Penny Parker -----------------
Gespeeld door Teri Hatcher. Als MacGyver op het vliegveld staat met een belangrijke microfilm, komt hij Penny Parker tegen. Helaas voor MacGyver stopt Penny een paar gestolen juwelen in zijn zak. Ze worden allebei aangehouden waardoor ze letterlijk met mekaar opscheept zitten. Uiteindelijk redt hij haar en kruist ze regelmatig MacGyvers' pad
Murdoc -------------
Gespeeld door Michael Des Barres. Een huurmoordenaar en MacGyvers' aartsvijand is door MacGyver en Pete's schuld verbrand in een explosie. Hiervoor heeft hij gezworen zich te wreken op MacGyver. Telkens wanneer MacGyver en Pete denken dat Murdoc dood is, komt hij op de meest onverwachte momenten terug opduiken.
Fox Searchlight Pictures heeft de releasedatum bekendgemaakt van 127 Hours, het nieuwe project van regisseur Danny Boyle. De film gaat op 5 november in première in de Amerikaanse bioscopen. Zoals bekend is het einde van het jaar de interessantste releaseperiode voor Oscar-kandidaten. Het ziet er dus naar uit dat Boyle een vervolg wil breien aan zijn succesverhaal uit 2008. Toen sleepte hij met Slumdog Millionaire maar liefst 8 Oscars in de wacht.
127 Hours vertelt het verhaal van Aron Ralston (James Franco), een Amerikaanse bergbeklimmer die zijn eigen arm moest amputeren nadat hij 5 dagen vastzat onder een rots. Kate Mara (tv-serie 24) en Amber Tamblyn zullen trekkers spelen met wie Ralston een gesprek heeft voor hij zijn moeilijke beklimming aanvat.
Boyle zou van plan zijn is om het eerste uur van de film zonder dialoog op te nemen. In het waargebeurde verhaal zat Ralston helemaal alleen vast in een ravijn, en Boyle wil die authenticiteit bewaren. Het scenario komt van Simon Beaufoy (Slumdog Millionaire).
Een muzikale komediehutspot, opgebouwd rond filmster Durante die een galafeest geeft. De romantische nevenintrige is te verwaarlozen, maar Stan & Ollie's gevecht met de vurige Velez, Durante als Schnarzan, de dronken Butterworth en de titelsong maken het de moeite waard. Boleslawski, Dwan en Rowland regisseerden ieder een gedeelte zonder op de titelrol vermeld te worden. In de tv-versie ontbreken Mickey Mouse en de Disneycartoon Red Hot Chocolate Soldiers. Het scenario is van Howard Dietz en Arthur Kober. Het camerawerk is van James Wong Howe.
USA 1934. Komedie van Richard Boleslawski Stan Laurel,Oliver Hardy
De Engelsman Stan Laurel werd geboren als Arthur Stanley Jefferson in Ulverston Engeland, in de woning van zijn grootmoeder. Hij had rood haar en net als zijn vader lichtblauwe ogen. Tot zijn vijfde werd hij wegens ziekte van zijn moeder actrice Madge Metcalfe, opgevoed door zijn grootmoeder. Hij had nog een zus Beatrice Olga en broers Sidney, Everett en Gordon. Zijn vader was toneelschrijver en acteur. Deze had de leiding van de door Engeland trekkende Jefferson Theater-groep, waar ook Stans moeder deel van uit maakte. Net als zijn ouders wilde hij acteur worden, toen hij als zestienjarige als boy-comedian deel ging uit maken van het familiebedrijf. Hij trad er op onder zijn eigenlijke naam, Arthur Stanley Jefferson. Bij het Jefferson-gezelschap werden vooral melodramas opgevoerd. Stan hield meer van revue-en solonummers waarin hij zich meer kon uitleven.
In 1909 ging Stanley Jefferson werken bij de Levy & Cardwell Juvenile Company, een groep jonge actrices en acteurs van zes tot achttien jaar, die vooral pantomime beoefenden.
Rond 1910 sloot hij zich aan bij het toneelgezelschap Fred Karno's London Comedians van blijspelproducent Fred Wescott, ook gekend als Fred Karno (1866-1941). De ster van de groep heette Charlie Chaplin. Stan werd er aangenomen om Chaplin wat meer tegenspel te geven. In september van dat jaar trok de groep naar Amerika, waar een aantal niet-onaardige successen werden behaald met A Night in an English Music Hall, waarin de Chaplin de kans kreeg om zijn talenten op te voeren. Stan keerde even later terug naar huis omdat Karno hem een loonsverhoging niet wou toestaan.
Met Pinksteren 1912 trad Stan eens op in het Circus Pflaging in Rotterdam. Wegens geldgebrek zag hij er zich genoodzaakt een brood te stelen. Op 2 oktober 1912 trokken de Fred Karno-spelers opnieuw, met wisselend succes trouwens,door de Verenigde Staten. In de groep van Karno speelden Chaplin en Stan in Mumming Birds pantomime-achtige rollen.
In december 1913 nam Chaplin ontslag toen hij de kans kreeg in Hollywood te gaan filmen. Hij stapte over naar de filmstudo van Mack Sennett om er komedies te gaan maken. Stan kreeg de kans voortaan de hoofdrol in het gezelschap te spelen. Door het verlies van Chaplin en allerlei interne moeilijkheden werd de Fred Karno-groep ontbonden en reisde een deel terug naar Groot-Brittannie. Stan besloot in Amerika te blijven, wachtend op aanbiedingen bij de film. Dit zou hem pas na vier jaar lukken na nog heel wat rollen bij Amerikaanse vaudeville-theaters.
Na het vertrek van Chaplin zette Stan een eigen act op poten samen met zijn beste vrienden in de Karno-groep, Edgar en Wren Hurley waarmee hij The Three Comiques vormde en op tournee ging. Hun optredens werden door de impresario's goed bevonden, waardoor ze in grote theaters in Amerika konden optreden, later onder de naam Hurley, Stan and Wren en nog later als The Keystone Trio.
Ondertussen is Charlie Chaplin in Amerika een heel bekende filmkomiek geworden. Rond 1915 kent het trio waanzinnig veel succes met immitaties van Chaplin en zijn tegenspelers. Daarmee was Laurel niet alleen de eerste Chaplin-imitator, maar ook de beste die er ooit was .The Keystone Trio ging uiteindelijk eind 1915 uiteen omdat Hurley het moeilijk had met Stans succes. Aanvankelijk wilde Hurley afwisselend met Stan de Chaplin-immitatie doen. Het publiek had het echter niet zo goed begrepen met de Hurley-Chaplin en vond Laurel veel beter. Met ruzie werd hun samenwerking definitief afgesloten.
Stan Laurel vormde een nieuw trio samen met Alice en Baldwin Cooke, met de naam The Stan Jefferson Trio. In 1916 trad het drietal met succes op met de sketch The Crazy Cracksman. Aan hun samenwerking kwam een einde toen in 1917 Stan verliefd werd op Mae Charlotte Dahlberg (1888-1969) een danseres en zangeres uit Australie. Met haar begon hij een varieténummer. Een periode van lange samenwerking begon. Deze dame zag Laurels beginnende roem en beschouwde zich jaren als zijn echtgenote. Ze trouwden niet met mekaar omdat Mae beweerde een echtgenoot te hebben in Australie die weigerde om te scheiden. In 1918 wijzigde de bijgelovige Stan (Stan Jefferson bevat 13 letters), zijn naam Jefferson in Laurel, gebaseerd op de lauwerkrans (vertaling van het Engelse Laurel) van een klassieke Romeinse generaal. Pas in 1934 wanneer Stan Amerikaans staatsburger werd, laat hij zijn achternaam in de burgerlijke stand veranderen.
Stan en Mae Laurel, traden ook als dusdanig onder deze naam op. Ondanks het feit dat Mae en Stan mekaar niet konden missen, bleef hun relatie meer dan tien jaar vrij moeilijk en wispelturig.
Nuts In May, is de eerste , weliswaar korte film waarin Laurel meespeelt. Het is eigenlijk een proefopname, een soort reclamefilmpje voor eventueel geinteresseerde distributeurs. De film werd bekostigd door Adolph Ramish, directeur van het Hippodrome in Los Angeles. Hij ontdekte Laurels talent voor de film. De two-reeler wordt in zijn theater gedraaid. Onder het publiek bevinden zich Carl Lämmle, de directeur van Universal en Charles Chaplin, die plannen heeft om zelf films te gaan maken. Lämmle vond de film vrij goed en bood Stan een contract aan voor een jaar bij Universal. Laurel hapt toe en maakte er vier, niet bijster grappige films. Stans partner Mae Charlotte Dahlberg stond er voortdurend op met hem mee te spelen. Om die reden zag men soms af van een samenwerking met Laurel. Bovendien maakte Universal een reorganisatie door en alle contracten werden geannuleerd. Aldus bleef Stan op het toneel, met zijn partner Mae.
In 1918 komt Stan Laurel terecht bij Gilbert M. Anderson, Hollywoods eerste cowboy-ster, die zich bezig begon te houden met lachfilms. Stan Laurel maakt voor Anderson de filmhistorische één-acter The Lucky Dog. De film is inderdaad onzin, maar de titel van dit proeffilmpje is belangrijk, omdat een onbekende 25-jarige acteur Oliver Norvell Hardy in de cast werd opgenomen. Deze film is dus eigenlijk de eerste Laurel-en-Hardyfilm, althans een film waarin zij samen optreden, maar niet als duo. Niets wees erop dat zij ooit een duo zouden worden. Stan keerde terug naar de revue waar hij optrad in vaudeville-theaters met Mae Dahlberg.
In 1919 werkte Stan een korte tijd bij Vitagraph Pictures met Larry Semon, toen een bekend komiek.
In 1920 maakte Stan met Anderson een aantal erg knappe twee-acters,waaronder parodieën op destijds populaire hoofdfilms. De films brachten niet genoeg op en Stan moest terug keren naar de vaudeville-branche.
In 1923-1924 ging Laurel werken voor Joe Rock. Hij en zijn broer werden Laurels beste vrienden. Stan maakt voor hem een serie van twaalf korte films en opnieuw parodieën op succesrijke films uit die tijd. Er wordt gefilmd in studios van Universal in decors van films die reeds af zijn. De films heetten Stan Laurel Comedies.
In 1924 vertrok Mae Charlotte Dahlberg terug naar Australie.
In 1925 maakte Laurel een geslaagde twee-acter voor Joe Rock, Half a Man. Stan was er duidelijk op vooruitgegaan als komiek. In de film probeert Laurel een eigen typetje te vinden. Spelen met een partner zag hij toen nog niet zitten omdat hij nog steeds op zoek was naar een eigen identiteit. Joe Rock vertelde ooit dat hij er had aan gedacht om Hardy te vragen in een aantal films. Stan was als de pest voor concurrentie en wilde dit dus niet. Mocht hij daar geen bezwaar tegen hebben gehad, zou het duo Laurel en Hardy misschien eerder gevormd zijn geweest dan bij de Roach-Studio's.
Laurel had in 1925 een contract met Joe Rock voor vier jaar. Hal Roach zag dat de Stan Laurel-films het goed deden, en deed hem een aanbod met een salaris waar Rock niet tegen op kon. Rock liet hem ondanks het contract gaan, ook omdat ze goede vrienden waren. Laurel begon bij Hal Roach als scenarioschrijver, regisseur, acteur en ideeënman. Voordat Stan definitief bij Roach kwam, had hij ruim vijftig korte films gemaakt, sommige ook als regisseur. Stan ontmoette er James Finlayson,die tientallen jaren lang een regelmatige tegenspeler zou worden. Finlayson ,de man met de prachtige keverwenkbrauwen. Hij bleef Stans vriend en medewerker tot zijn overlijden in 1953. Laurel maakte er ook kennis met filmkomieken als Ben Turpin, Charley Chase, Edgar Kennedy, Billy Gilbert, Billy Bevan, Snub Pollard, de Our-gang-kinderen en hij ontmoet een acteur waarmee hij zeven jaar eerder heeft opgetreden in The Lucky Dog : Oliver Hardy. Duck Soup (1926)
was de eerste van achttien tweeakters uit de All Star Serie van Hal Roach waarin Stan Laurel en Oliver Hardy, als afzonderlijke leden van het Roach-gezelschap, meededen. Daarna werden Laurel en Hardy bij Roach als duo ingezet. De films heetten voortaan Laurel and Hardy Series, de reeks zou worden voortgezet tot 1935.
Stan Laurel dronk graag een stevig glas en bleef nooit ongevoelig voor een aantrekkelijke vrouw, vooral als de dame daarbij nog een licht buitenlands accent had. Dit gebrek leverde hem vier echtgenotes, een buitenechtelijke geldverslindende affaire met een jonge tweeling (de Downey's), een maitresse (Alice Ardell, een Franse actrice bij wie hij zich 'in moeilijk tijden' kon terugtrekken) en daardoor een armzalige oude dag. Zijn huwelijksperikelen stelden hem vaak in een slecht daglicht in de pers. Bovendien had Stan Laurel geen enkel zakelijk gevoel. Laurel en Hardy werkten weliswaar als goedbetaalde werknemers voor Hal Roach, maar sterren als Chaplin en Harold Lloyd, produceerden zelf hun films en voor de distributie daarvan werden goede contracten afsloten met de verdelers. Ook later na Hal Roach werkte hij onder matige voorwaarden voor 20th Century-Fox. Laurel was te veel bezig met het artistieke van zijn werk, zijn relaties met vrouwen en zijn alcohol om zich ook nog als manager van zijn en Hardys talenten te profileren. Ondanks het feit dat Laurel nooit het grote geld verdiende, werd hij door drie van zijn vier echtgenotes voor het gerecht gedaagd om geld van hem los te krijgen. Zelfs jaren na zijn dood probeerden de dames nog om geld uit de L&H-films te krijgen. De echtgenotes waren: Lois Nelson (1926 tot 1935), Virginia Ruth Rogers (1935 tot 1937 en 1941 tot 1946), Vera Ivanova Shuvalova (1938 tot 1940) en zijn weduwe Ida Kitaeva Raphael, vanaf 1946. In 1928 werd Laurel vader van een dochter Lois Jefferson. Op 7 mei 1930 kwam daar nog een zoon bij, Stanley Robert Jefferson. De baby werd 2 maanden te vroeg geboren en maar had een hersenbeschadiging en overleed na negen dagen.
De eerste geruchten over huwelijksproblemen met Lois Nelson kwamen in mei 1933 toen zij een scheiding aanvroeg omdat Laurel niet meer van haar hield en haar verwaarloosde. In augustus 1933 was er een verzoening vanwege hun dochtertje. Maar op 10 september 1935 werd de scheiding uitgesproken.
Met Virginia Ruth Rogers , een weduwe uit Los Angeles huwt Laurel twee keer, maar met drie plechtigheden: een eerste keer in 1934, maar deze was niet geldig omdat de scheiding van Lois niet definitief bleek. Een tweede, wettige keer in 1935. Ze scheidden in 1937 en hertrouwen in 1941 om vervolgens terug te scheiden 1946.
Met Vera Ivanova Shuvalova (alias Illeana)' een Russiche zangeres danseres en vermeende gravin huwde hij in 1938 en had daar drie plechtigheden voor nodig: eerst 1 januari 1938, daarna op 28 februari voor alle zekerheid omdat hij vreesde dat de eerste plechtigheid niet geldig was. Tot slot een derde keer op 2 april 1938: dit was het kerkelijk huwelijk volgens de Russisch-Orthodoxe rite. Ze scheidden in 1940.
Ida Kitaeva Raphael tenslotte was een opera-zangeres en actrice, in China geboren ,met Wit-Russische ouders. Zij was Laurels grote liefde, die hem altijd goed verzorgde en verpleegde tijdens ziekte en tegenslagen. Het was een opmerkelijke vrouw met een groot hart. Zij heeft nooit de mooie grote huizen, de luxe gekregen wat zijn andere vrouwen wel hadden. Laurel was een gulhartige man. Hij liet acteurs en allerlei mensen die geen geld meer hadden bij hem logeren, zelfs als hij zelf weinig bezat gaf hij nog weg. Bovendien moest hij nog veel betalen aan alimentatie. Toen hij met Ida trouwde stond hij er financieel zeer zwak voor. Hij kon haar zelfs geen trouwring geven.
Laurel was wel erg wisselvallig van temperament hij kon erg driftig zijn. Hijzelf grapte erover dat het aan zijn rode haar lag. Als kleine jongen werd hij de 'Rooie vuurtoren' genoemd.
Hij had belangstelling voor politiek en beschouwde zichzelf als een links democraat. Hij bewonderde Roosevelt en Kennedy.
Laurel had op latere leeftijd ook suikerziekte. Hij kreeg een beroerte op 25 april 1955. Hij hield er een zekere stijfheid van de linkerkant van zijn lichaam aan over waarbij zijn voet wat sleepte. Hij had ook een lichte spraakstoornis.
Hardy stierf op 7 augustus 1957. Laurel zei erover dat ze als broers waren. Hij zei nog: Babe was als een broer voor me, zijn overlijden betekende het einde van de levensgeschiedenis van Laurel en Hardy.'Ze voelden mekaar altijd aan. Hij vond het acheraf vreemd dat ze mekaar niet persoonlijk kenden voordat ze later samen op toernee gingen. Toen ze filmden was het altijd zakelijk contact, niettegenstaande ze veel samen lachten. Tussen de films door zagen ze mekaar nauwelijks. Hardys leven buiten de studo bestond uit sport, en Laurels leven was voornamelijk werken, dag en nacht zelfs na het werk. Laurel hield van het monteren en schrijven van een film, dat interesseerde Hardy niet.
Laurel mocht van zijn dokter niet naar de begrafenis. Het is goed zo, zei hij. Ik had anders misschien iets grappigs gezegd of gedaan om het verdriet te verbergen. Babe zou dat begrepen hebben, anderen niet. Na de dood van zijn partner rouwde Stan diep totdat hij een soort creatieve therapie vond: hij begon nieuwe Laurel en Hardy-grappen te bedenken. Hij hield zich verder bezig met het lezen van fanmail en het beantwoorden ervan.
Voor zijn jarenlange bijdrage aan de filmindustrie ontving Laurel een jaar voor zijn dood in zijn appartement in Santa Monica een kristallen bokaal van de Screen Actors Guild.
Stan Laurel overleed op 74-jarige leeftijd aan de gevolgen van hartinfarct. Hij had inmiddels ook nog kanker aan het verhemelte. Op zijn verzoek werd hij gecremeerd. Ik zie niet in waarom, met zo weinig ruimte voor de levenden, de doden zoveel plaats moeten innemen, grapte hij eens. Zijn as werd bijgezet in de court of Liberty op de Hollywood Hills Forest Lawn Cemetery. De grafsteen vermeldt : STAN LAUREL (1890-1965) ,een meesterlijke komiek, zijn geniale humor bracht blijdschap in de wereld waarvan hij hield.
FILMOGRAFIE: _____________ Utopia (1951) .... Stan ... aka "Atoll K" - France (original title) The Bullfighters (1945) .... Stan / Don Sebastian Nothing But Trouble (1944) .... Stan The Big Noise (1944) .... Stan The Dancing Masters (1943) .... Stan Jitterbugs (1943) .... Stan Air Raid Wardens (1943) .... Stan A-Haunting We Will Go (1942) (as Laurel) .... Stan Great Guns (1941) .... Stan Saps at Sea (1940) .... Stan A Chump at Oxford (1940) .... Stan / Lord Paddington The Flying Deuces (1939) .... Stan Block-Heads (1938) .... Stan Swiss Miss (1938) .... Stan Way Out West (1937) .... Stan Our Relations (1936) .... Stan / Alf Laurel ... aka "Double Trouble" - USA (alternative title) ... aka "Sailors' Downfall" - USA (cut version) On the Wrong Trek (1936) .... Cameo appearance (hitchhiker) The Bohemian Girl (1936) .... Stan Bonnie Scotland (1935) .... Stanley MacLaurel ... aka "Heroes of the Regiment" - USA (reissue title) Thicker Than Water (1935) .... Stan The Fixer Uppers (1935) .... Stan Tit for Tat (1935) .... Stan Babes in Toyland (1934) .... Stannie Dum ... aka "March of the Wooden Soldiers" - USA (reissue title) The Live Ghost (1934) .... Stan Them Thar Hills (1934) .... Stan Going Bye-Bye! (1934) .... Stan Hollywood Party (1934) .... Stan Oliver the Eighth (1934) .... Stan Sons of the Desert (1933) .... Stan Dirty Work (1933) .... Stan Wild Poses (1933) .... Baby Busy Bodies (1933) .... Stan The Midnight Patrol (1933) .... Officer Stanley Laurel The Devil's Brother (1933) .... Stanlio ... aka "Bogus Bandits" - USA (reissue title) ... aka "The Virtuous Tramps" - USA (reissue title) Me and My Pal (1933) .... Stan Twice Two (1933) .... Stan/Mrs. Hardy Towed in a Hole (1932) .... Stan Their First Mistake (1932) .... Stan Pack Up Your Troubles (1932) .... Stan Scram! (1932) .... Stan County Hospital (1932) .... Stan The Chimp (1932) .... Stan The Music Box (1932) .... Stan Any Old Port! (1932) .... Stan Helpmates (1932) .... Stan Zwei Ritter ohne Furcht und Tadel (1932) .... 3 Shorts On the Loose (1931) (uncredited) .... New Suitor Beau Hunks (1931) .... Stan One Good Turn (1931) .... Stan Come Clean (1931) .... Stan Pardon Us (1931) .... Stan Our Wife (1931) .... Stan Politiquerías (1931) .... Stan Los calaveras (1931) .... Señor Laurel Laughing Gravy (1931) .... Stan The Slippery Pearls (1931) .... Policeman Los presidiarios (1931) .... Stanley 'Stan' Laurel Chickens Come Home (1931) .... Stan ... aka "Chicken Come Home" - USA (reissue title) Glückliche Kindheit (1931) .... Stan/Stan jr. Be Big! (1931) .... Stan Hinter Schloss und Riegel (1931) .... Stan Les carottiers (1931) .... M. Laurel Muraglie (1931) Sous les verrous (1931) Another Fine Mess (1930) .... Stan The Laurel-Hardy Murder Case (1930) .... Stan Hog Wild (1930) .... Stan The Rogue Song (1930) .... Ali-Bek Below Zero (1930) .... Stan La vida nocturna (1930) .... Stan Brats (1930) .... Stan Sr. / Stanley Jr. Blotto (1930) .... Stan Night Owls (1930) .... Stan Feu mon oncle (1930) .... Stan Ladrones (1930) .... Stan Noche de duendes (1930) .... Stan Radiomanía (1930) .... Stan Spuk um Mitternacht (1930) .... Stan Tiembla y Titubea (1930) .... Stan Une nuit extravagante (1930) .... Stan Angora Love (1929) .... Stan The Hoose-Gow (1929) .... Stan Bacon Grabbers (1929) .... Stan (process server) They Go Boom! (1929) .... Stan Perfect Day (1929) .... Stan Men O'War (1929) .... Stan The Hollywood Revue of 1929 (1929) .... Stan Berth Marks (1929) .... Stan Double Whoopee (1929) .... Stan Unaccustomed As We Are (1929) .... Stan Big Business (1929) .... Stan That's My Wife (1929) .... Stan Wrong Again (1929) .... Stan Liberty (1929) .... Stan We Faw Down (1928) .... Stan Habeas Corpus (1928) .... Stan Two Tars (1928) .... Stan Early to Bed (1928) .... Stan Should Married Men Go Home? (1928) .... Stan Their Purple Moment (1928) .... Mr. Pincher You're Darn Tootin' (1928) .... Stanley, clarinet player From Soup to Nuts (1928) .... Hired butler The Finishing Touch (1928) .... Stan Flying Elephants (1928) .... Little Twinkle Star Leave 'Em Laughing (1928) .... Stan Should Tall Men Marry? (1928) .... Texas Tommy The Battle of the Century (1927) .... Prize fighter Putting Pants on Philip (1927) .... Philip Do Detectives Think? (1927) .... Ferdinand Finkleberry Hats Off (1927) .... Stan Call of the Cuckoo (1927) .... Asylum inmate The Second 100 Years (1927) .... Little Goofy Now I'll Tell One (1927) .... Lawyer Sailors Beware (1927) .... Chester Chaste, cabdriver Sugar Daddies (1927) .... Brittle's lawyer With Love and Hisses (1927) .... Cuthbert Hope Why Girls Love Sailors (1927) .... Willie Brisling Love 'Em and Weep (1927) .... Romaine Ricketts Eve's Love Letters (1927) .... Anatole, the butler Slipping Wives (1927) .... Handyman Duck Soup (1927) .... Hives Seeing the World (1927) .... English pedestrian 45 Minutes from Hollywood (1926) .... Hotel Guest On the Front Page (1926) .... Dangerfield Get 'Em Young (1926) .... Summers, the butler What's the World Coming To? (1926) (uncredited) .... Man in window Half a Man (1925) .... Winchell McSweeney Dr. Pyckle and Mr. Pryde (1925) .... Dr. Pyckle / Mr. Pryde ... aka "Dr. Jekyll and Mr. Hyde Spoof" - USA (informal title) The Sleuth (1925) .... Webster Dingle Navy Blue Days (1925) .... Stan The Snow Hawk (1925) .... Mountie Pie-Eyed (1925) .... Drunk Twins (1925) .... Stan / his twin Somewhere in Wrong (1925) .... A tramp Cowboys Cry for It (1925) West of Hot Dog (1924) .... Stan, a tenderfoot Monsieur Don't Care (1924) .... Rhubarb Vaselino Detained (1924) .... A convict Mandarin Mix-Up (1924) .... Sum Sap ... aka "Madam Mix-up" - USA (alternative title) Short Kilts (1924) .... McPherson's son Wide Open Spaces (1924) .... Gabriel Goober ... aka "Wild Bill Hiccup" - USA (alternative title) Rupert of Hee Haw (1924) .... The King/Rudolph Razz ... aka "Coleslaw" - USA (alternative title) Near Dublin (1924) .... Con Brothers Under the Chin (1924) Zeb vs. Paprika (1924) .... Dippy Donawho Postage Due (1924) .... Stan Smithy (1924) .... Smithy Mother's Joy (1923) .... Magnus Dippytack/Basil Dippytack, his son Scorching Sands (1923) .... Stan The Soilers (1923) .... Bob Canister Save the Ship (1923) .... Husband The Whole Truth (1923) .... The husband Frozen Hearts (1923) .... Olaf - A peasant Roughest Africa (1923) .... Prof. Stanislaus Laurello (Big Boss) A Man About Town (1923) .... A man about town Short Orders (1923) .... Waiter Oranges and Lemons (1923) .... Sunkist Gas and Air (1923) .... Phillup McCann Kill or Cure (1923) .... Door to door salesman Collars and Cuffs (1923) .... Laundry worker Pick and Shovel (1923) .... Miner Under Two Jags (1923) White Wings (1923) .... Street cleaner The Noon Whistle (1923) .... Tanglefoot The Handy Man (1923) .... The handy man When Knights Were Cold (1923) .... Lord Helpus, a Slippery Knight The Garage (1923) The Pest (1922) .... Jimmy Smith Mud and Sand (1922) .... Rhubarb Vaselino The Weak-End Party (1922) .... The gardener The Egg (1922) .... Humpty Dumpty Mixed Nuts (1922) .... Book salesman The Lucky Dog (1921) .... Brash young man accused of dognapping Hoot Mon! (1919) Hustling for Health (1919) .... The Man Do You Love Your Wife? (1919) .... Toby - the janitor O, It's Great to Be Crazy (1918) .... Sam Squirrel Frauds and Frenzies (1918) .... Simp, Second Prisoner Just Rambling Along (1918) .... Nervy Young Man Bears and Bad Men (1918) .... Pete No Place Like Jail (1918) .... Convict Huns and Hyphens (1918) .... Gang member Phoney Photos (1918) Who's Zoo? (1918) .... Stan Hickory Hiram (1918) .... Hiram Nuts in May (1917) (as Stan Jefferson)
Vorige maand berichtten we over de geruchten dat Robert Rodriguez misschien plaats zal gaan nemen in de regiestoel bij Deadpool, de Marvel comicverfilming met Ryan Reynolds in de titelrol. Hoewel dit nog steeds niets dan geruchten zijn, heeft de Machete regisseur wel al een kijkje mogen nemen in het script. Tijdens Comic Con zei hij het volgende:
"It was really good. It wasn't supposed to be sent out it was one of those early drafts. They were probably like, 'Robert just finished "Predators," let's see what he thinks at this early stage' ... I got an early sneak peek at it."
Vogens Rodriguez was Reynolds zeer betrokken bij het ontwikkelen van het script.
"He had some really great ideas. Ryan is cool. I liked his ideas and his passion for that project."
De vraag is natuurlijk: gaat Rodriguez de film regisseren of niet?
"They sent me a script to read, [but] I've been really swamped with this other stuff. I've not decided whether anything I do would be after 'Spy Kids' that gives some breathing room. So whether or not I would help develop it is the question right now."
In Punisher: War Zone gaf Ray Stevenson voor het laatst gestalte aan de Marvel anti-held Frank Castle. Vier jaar daarvoor was het nog Thomas Jane die in The Punisher de titelrol op zich nam. En helemaal terug in 1989 speelde Dolph Lundgren nog The Punisher. Alle drie de films waren geen kaskrakers en werden ook door de fans niet met open armen ontvangen. Marvel baas Kevin Feige had op Comic-Con goed nieuws voor hen die nog steeds hopen op een goede verfilming.
Tijdens de Thor Comic-Con panel gaf Feige het volgende antwoord op de vraag van een Punisher fan, wijzend naar zijn Punisher t-shirt, hoe Marvel om wil gaan met de verfilming van R-Rated Marvel comics: Frank Castle is under the roof of Marvel Studios now and we hope to bring him into the fray shortly.
Na het succes van de prequel Underworld: Rise of the Lycans begin 2009 begonnen de studiobazen van Screen Gems meteen na te denken over een vierde deel in de reeks. Het verhaal van Underworld 4 zou zich afspelen na de gebeurtenissen uit de tweede film, Underworld: Evolution, en er waren plannen om Kate Beckinsale terug in het pak van Selene te hijsen en de film in 3D uit te brengen.
Len Wiseman, die de eerste twee films regisseerde en als producent meewerkte aan het derde deel, zegt nu dat er druk wordt geschreven en gepraat over een vierde film en dat die er hopelijk ook komt. "We zullen zien hoe de zaken evolueren. Maar we houden allemaal de vingers gekruist." Hij voegde er nog aan toe dat het inderdaad de bedoeling is om opnieuw met Beckinsale te werken. "We wachten nu allebei af welk verhaal er uit de bus komt. Het is van belang dat we allebei tevreden zijn over het script."
De Amerikaanse bioscooprelease van Underworld 4 staat momenteel gepland voor 23 september 2011.
Clash of the Titans was een groot succes. Met een budget van ongeveer 125 miljoen dollar haalde de film in de bioscopen bijna 500 miljoen dollar binnen, ondanks de overwegend negatieve kritieken.
Om minder kritiek te krijgen heeft Warner Bros. een aantal beslissingen gemaakt. Sowieso zal de film niet weer achteraf omgezet worden in 3D, deze wordt volledig in 3D opgenomen. Daarnaast komt er ook een nieuwe regisseur, wie dat wordt is nog niet bekend, maar de man die bovenaan de lijst staat is Jonathan Liebesman. Verder heeft het bedrijf besloten om de hoofdrollen opnieuw te casten, zo blijkt.
Sam Worthington keert terug, en nu geeft Gemma Arterton aan waarschijnlijk ook terug te komen: "I think I am doing the second Clash. I don't know anything about it yet though. It's one of those things," aldus de actrice.
Er is nog geen deal gemaakt, maar het lijkt er wel op dat ze terug zal komen. De film moet in de lente van 2012 uitkomen.
In 1987 maakte John McTiernan (Die Hard) de van het machismo druipende actiethriller Predator. Hierin werd een team Amerikaanse militairen onder leiding van Arnold Schwarzenegger in de Zuid-Amerikaanse jungle opgejaagd en uitgemoord door een buitenaards wezen. Drie jaar later maakte een soortgenoot amok in een door bendeoorlogen geteisterd Los Angeles en bestreed Danny I'm too old for this shit Glover hem. Predators volgt nu op die twee films, en negeert de veel verguisde Alien vs. Predator films. Het niveau van het origineel wordt niet gehaald, maar dit nieuwe vervolg kan zich best meten met de tweede film uit 1990 en is eigenlijk zelfs een slag beter.
In 1994 werd Robert Rodriguez toen net in Hollywood na zijn Mexicaanse debuut El Mariachi gevraagd om een tweede vervolg te schrijven. Het script dat hij schreef bleef echter vijftien jaar op de plank liggen. Twee debuterende schrijvers bewerkten dat in 2009 tot het uiteindelijke script van Predators, en Rodriguez nam de rol van producent op zich. Ondanks de initiële geruchten regisseerde hij de film ook niet, dat liet hij over aan de Hongaarse Amerikaan Nimrod Antal nog het meest bekend van Vacancy. De gebruikelijke flair van Rodriguez is dan ook niet echt in de film terug te zien, of het moet de aanwezigheid van Danny Trejo zijn. Ondanks dat Antal een vermakelijke film aflevert blijft toch het gevoel knagen dat Rodriguez zelf een betere film had gemaakt.
Dat zal echter altijd speculatie blijven. Wat er wel van Rodriguez oorspronkelijke ideeën is overgebleven zijn de locatie, enkele plotelementen en de basis voor de personages. Aan het begin van Predators worden een stel mensen in een oerwoud gedropt. Huursoldaat Royce ontpopt zich als leider van de groep, die bestaat uit onder andere een Israëlische elitesoldaat, een ter dood veroordeelde, een yakuza, een Mexicaanse gangster en een dokter, het buitenbeentje van de groep. Al snel komen ze erachter dat ze niet alleen zijn in het oerwoud en dat ze zich op een andere planeet bevinden. Niet om op de theevisite te komen, maar om opgejaagd en gedood te worden als wilde beesten.
De jager blijft net als in de eerste film lang buiten beeld, een verstandige en logische keuze die de kijkers die niet bekend zijn met de eerdere films in spanning zal houden over wat nou precies de vijand van de mensen is. In zekere zin is de film een herhaling van het tweede gedeelte van Predator, dus zonder de militaire missie die de eerste helft van die film in beslag neemt. Wat ook achterwege is gelaten is het overdreven jaren '80 machismo dat nu anachronistisch zou overkomen. Met Adrien Brody in de hoofdrol is bewust gekozen voor een modernere aanpak. Wie zou immers in de voetsporen van Schwarzenegger kunnen volgen?
Fans zullen het nu dus zonder one-liners als I ain't got time to bleed moeten stellen, maar Ol' Painless maakt wel zijn opwachting. De meeste nieuwe toevoegingen, zoals de 'jachthonden', andere wezens waar ook op gejaagd wordt en enkele verrassingen zorgen er toch voor dat Predators een eigen identiteit heeft. In de meeste gevallen pakken de nieuwe elementen ook nog eens leuk uit, waardoor de film over het algeheel toch een zeer aardig vervolg is geworden. De setting levert bijvoorbeeld enkele geïnspireerde locaties en sets op.
Daarnaast zijn er enkele vernieuwingen die niets toevoegen, zoals het personage van Topher Grace dat eigenlijk alleen maar vervelend is. De actie kan er mee door, maar is niet bijzonder of indrukwekkend. Rodriguez had zelf misschien creatievere actiescènes gemaakt, maar dat zullen we nooit weten. Predators is bij lange na niet zo goed als de eerste film uit 1987, maar is als zomers tussendoortje prima te doen en stukken beter dan de terecht door Rodriguez genegeerde Alien vs. Predator films. De spanning zit er zo nu en dan best goed in en het einde nodigt uit tot het al aangekondigde vervolg, doordat het gegeven van de mens als prooi voor andere wezens intrigerend blijft.
Regie: Nimrod Antal Cast: Adrien Brody (Royce), Alice Braga (Isabelle), Topher Grace (Edwin), Walton Goggins (Stans), Danny Trejo (Cuchillo)
Een tijdje geleden, aan het begin van 't jaar, werd een begin gemaakt aan een reboot van Paul Verhoeven's Robocop. De man die de remake wilde regisseren was Darren Aronofsky, maar nu blijkt dat het project stop is gezet.
"Gone. Kaput. Canceled. It was one of the first casualties," aldus een bron binnen MGM. "[Darren] has lost interest anyway, I believe. Think we're all just going to have to be happy with the three RoboCop movies that are out there."
De precieze reden voor het stopzetten van het project is niet bekend, hoewel het vrij waarschijnlijk is dat de film net als Bond 23 en The Hobbit een slachtoffer is van MGM's financiële situatie.
DANIEL CRAIG KRIJGT HOOFDROL IN "MILLENNIUM-TRILOGIE"
James Bond-acteur Daniel Craig (42) zal de hoofdrol vertolken in de Hollywood-verfilming van de Millennium-trilogie van Stieg Larsson.
Het eerste deel van de trilogie 'The Girl with the Dragon Tattoo' ('Mannen die vrouwen haten'), zal geregisseerd worden door David Fincher van onder meer 'Fight Club' en 'The Curious Case of Benjamin Button'.
Het eerste deel van de Millennium-verfilming waarin Craig de onderzoeksjournalist Mikael Blomkvist zal spelen, zou in december 2011 in de filmzalen moeten uitkomen.
'The Girl with the Dragon Tattoo' werd in 2009 al verfilmd door regisseur Niels Arden Oplev.
Mensen die bij het Legendary Pictures loketje langsliepen op Comic Con kregen een t-shirt in de handen gedrukt met daarop onderstaande afbeelding van Godzilla. Aangezien het shirt van Legendary zelf komt, is het aannemelijk dat dit het design zal worden van de draak in de aankomende film. Legendary zegt dat, hoewel de afbeelding wel degelijk van hen komt, dit niet hoeft te betekenen dat het ook voor de film gebruikt zal gaan worden. Hoe dan ook, de draak op het shirt lijkt een stuk meer op het klassieke Japanse design uit de originele films dan op Roland Emmerichs film uit 1998.
Elsa en Clive, twee jonge, briljante, maar ook rebelse wetenschappers, worden beroemd wanneer ze erin slagen om het DNA van verschillende dieren samen te smelten en zo nieuwe soorten te creëren. Ze worden echter overmoedig en negeren vervolgens zowel legale als ethische grenzen wanneer ze het DNA van mens en dier mengen om een nieuw organisme te creëren. Het schepsel evolueert al snel tot een gevaarlijk en zelfs dodelijk wezen...
Samuel L. Jackson heeft de cast voor de film "The avengers" voorgesteld. Dat gebeurde tijdens het Comic-Confestival in San Diego. Alle acteurs verschenen op het podium. Mark Ruffalo vertolkt de rol van de Hulk.
Jackson verraste 6.000 fans op het Comic-Confestival. Zij waren de eersten die de volledige cast van "The avengers" mochten zien. "The avengers" draait rond een groep van Marvel-superhelden.
De laatste weken waren er heel wat speculaties over de rol van de Hulk. Edward Norton, die in 2008 nog "The incredible Hulk" speelde, werd gedumpt omdat hij niet creatief en gemotiveerd genoeg zou zijn. De rol van groene held wordt nu ingevuld door Mark Ruffalo (foto klein).
Robert Downey Jr. wordt Iron Man, Scarlett Johansson de Black Widow en Samuel L. Jackson zelf, Nick Fury. "The avengers" komt in 2012 in de zalen.
'300' VERVOLG XERXES WORDT GEEN PREQUEL EN GEEN SEQUEL
'300' vervolg Xerxes wordt geen prequel én geen sequel!
Bron: Coming Soon
Regisseur Zack Snyder heeft tegenover de Los Angeles Times bevestigd dat hij is begonnen aan het script voor de verfilming van Frank Millers 300 vervolg Xerxes. Dit doet hij samen met zijn 300 co-schrijver Kurt Johnstad.
"We closed the writing deal on 'Xerxes.' We started writing about a week ago. So we're doing it. It's happening... I don't have a directing deal in place but we are writing it, so call it intent."
Verder legt hij uit dat Xerxes een sequel noch een prequel wordt van 300.
"This movie follows Themistocles and the Battle of Artemisium, which coincidentally happens on the exact same three days as the Battle of Thermopylae [which was the basis of '300']. This one starts off with a quick retelling of the why of the Persian wars. It starts off at the Battle of Marathon and then it goes back to Themistocles finding out that Persians are invading again. and off we go over to learn a little bit about why Xerxes is the way he is."
Walt Disney Corporation heeft bekendgemaakt dat het Hollywoodstudio Miramax voor meer dan $660 miljoen zal verkopen aan Filmyard Holdings LLC, een groep investeerders geleid door de Californische projectontwikkelaar Ron Tutor. De beslissing maakt een einde aan maanden gekibbel over de studio, die achter blockbusters zat als Pulp Fiction, Trainspotting en No Country for Old Men.
Damon Lindelof, de man die we vooral kennen van de hitserie Lost, heeft getekend om de aankomende Alien Prequel van regisseur Ridley Scott te herschrijven. Ondertussen werkt de beste man ook aan het scenario voor de volgende Star Trek film. 
Joss Whedon kan zich sinds kort officieel de regisseur noemen van The Avengers. Hij gaat het de komende maanden waanzinnig druk krijgen met het beantwoorden van vragen met betrekking tot het enorme project. Tijdens Comic Con werd hem gevraagd naar de casting van Jeremy Renner als Hawkeye en Mark Ruffalo als de Hulk. Tegen MTV zei Whedon het volgende:
Vorige maand berichtten we over de geruchten dat Robert Rodriguez misschien plaats zal gaan nemen in de regiestoel bij Deadpool, de Marvel comicverfilming met Ryan Reynolds in de titelrol. Hoewel dit nog steeds niets dan geruchten zijn, heeft de Machete regisseur wel al een kijkje mogen nemen in het script. Tijdens Comic Con zei hij het volgende:
In Punisher: War Zone gaf Ray Stevenson voor het laatst gestalte aan de Marvel anti-held Frank Castle. Vier jaar daarvoor was het nog Thomas Jane die in The Punisher de titelrol op zich nam. En helemaal terug in 1989 speelde Dolph Lundgren nog The Punisher. Alle drie de films waren geen kaskrakers en werden ook door de fans niet met open armen ontvangen. Marvel baas Kevin Feige had op Comic-Con goed nieuws voor hen die nog steeds hopen op een goede verfilming. 
Na het succes van de prequel Underworld: Rise of the Lycans begin 2009 begonnen de studiobazen van Screen Gems meteen na te denken over een vierde deel in de reeks. Het verhaal van Underworld 4 zou zich afspelen na de gebeurtenissen uit de tweede film, Underworld: Evolution, en er waren plannen om Kate Beckinsale terug in het pak van Selene te hijsen en de film in 3D uit te brengen.
Regisseur Zack Snyder heeft tegenover de Los Angeles Times bevestigd dat hij is begonnen aan het script voor de verfilming van Frank Millers 300 vervolg Xerxes. Dit doet hij samen met zijn 300 co-schrijver Kurt Johnstad.
