Land: Verenigde Staten | Kinderen toegelaten Première: 01 Augustus 2007 Regie: Nimród Antal Met: Kate Beckinsale, Luke Wilson Genre: Thriller Als David (Luke Wilson) en Amy Fox (Kate Beckinsale) in een godvergeten gat autopech hebben, zit er niets anders op dan de nacht door te brengen in het enige motel in de buurt. Als ontspanning hebben ze alleen de tv... tot ze ontdekken dat de slasherfilms die ze bekijken, allemaal gedraaid werden in de kamer waarin ze nu zitten. Verborgen camera's zijn nu op hen gericht en volgen hen in kamers, kruipruimten, ondergrondse tunnels terwijl ze al hun bewegingen filmen. David en Amy moeten proberen levend uit de val te raken voor degenen die hen observeren, hun laatste meesterwerk kunnen afmaken.
geregisseerd door Russell Mulcahy met Milla Jovovich, Mike Epps en Ali Larter
Resident Evil Extinction is het derde en waarschijnlijk laatste deel van de Resident evils films die gebasseerd zijn op de gelijknamige games. Overlevenden van Raccoon City reizen door de Nevada woestijn, hopende dat ze Alaska kunnen bereiken. Alice (Jovovich) sluit zich bij deze karavaan aan, en bindt tezamen de strijd aan tegen de kwaadaardige Umbrella Corporation.
John Joseph Travolta (Englewood, New Jersey, 18 februari 1954) is een Amerikaans acteur.
Hij werd bekend door zijn rollen in Saturday Night Fever en Grease, op het hoogtepunt van het disco-tijdperk. Daarna ging het minder goed met zijn carrière. In 1989 kreeg hij opnieuw succes met de film Look Who's Talking, maar de twee opvolgers hiervan werden grote flops. Zijn grote comeback kwam toen hij de rol van Vincent Vega kreeg in de film Pulp Fiction van Quentin Tarantino. Voor die rol kreeg hij een Oscar-nominatie.
Daarna speelde hij in succesvolle films als Get Shorty en Face/Off, maar ook flopte een aantal van zijn films.
Hij speelde in 2000 de hoofdrol in de film Battlefield Earth, die ook door hem zelf geregisseerd werd. Dit is een verfilming van een sciencefiction-boek van L. Ron Hubbard, de stichter van Scientology. Travolta is lid van Scientology. De film geldt als een van de grootste flops aller tijden.
John Travolta is getrouwd met de actrice Kelly Preston en heeft twee kinderen.
FILMBESPREKING:DIE HARD 4.0(LIVE FREE OR DIE HARD)
HET VERHAAL: ---------------------- We ontmoeten John McClane twaalf jaar na het einde van de derde film. Er is goed nieuws en slecht nieuws: de alcohol heeft hij inmiddels afgezworen, maar alle perikelen hebben hem ook zijn huwelijk gekost. Zijn job bij Homeland Security is niet de spannendste ooit. Midden in de nacht mag McClane op pad om de jonge hacker Matt Farrell (Justin Long) van Camden, New Jersey, naar Washington D.C. te transporteren. McClane heeft nog maar net bij de Red Bull verslaafde Farrell aangeklopt, of enkele terroristen legen hun geweren op de flat. Blijkt dat Farrell zonder het zelf te weten een pion is in een internationale terroristische bende die Amerika door middel van een virtuele bom plat wil leggen. En dus is John McClane nog maar eens in the wrong place at the wrong time.
BESPREKING: --------------------- Bruce Willis had na de aanslagen van 11 september gezworen dat hij nooit meer zou acteren in een zware actiefilm, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Willis' beslissing om nog een keertje in de huid van John McClane te kruipen verdeelde de filmliefhebbers in twee kampen: cool, zo dachten de optimisten; niet doen, zo oordeelden de pessimisten. Dat laatste standpunt was meer dan begrijpelijk, zeker toen duidelijk werd dat niet John McTiernan regisseur van deel 1 en 3 - maar wel Len Wiseman de regieteugels in handen zou nemen. Wiseman is de hippe, springerige beeldengymnast die knappe commercials maakte voor PlayStation en Oracle, maar afgaande op zijn twee Underworld-films ook gek is op trendy computereffecten, en dat kan de serie missen als kiespijn. Wiseman deed wat niemand van hem verwacht had: hij verenigde water en vuur. Wie had ooit gedacht dat een moderne, flitsende, nieuwerwetse regisseur zo nauwgezet de vinger kon leggen op de polsslag van een bijna prehistorische, ouderwetse actiefranchise? Vanaf het moment dat John McClane zijn eerste optreden maakt, voel je gewoon dat het goed zit. De toon, de sfeer, de dialogen: dit is een film uit de Die Hard stal. Tijdens het bekijken van Die Hard 4.0 besef je plotseling dat het genre van de pure actiefilm de voorbije jaren volledig verdwenen is. Actie staat tegenwoordig ten dienste van een ander genre, maar Die Hard 4.0 bewijst dat de actiefilm taaier is dan gedacht. De grote verdienste van Wiseman is dat hij tegen alle verwachtingen in de sfeer en de strekking van de vorige films heeft weten te bewaren. Het mooiste compliment dat je de film kan geven, is dat je gedurende een dikke twee uur gelooft dat de fantastische jaren tachtig even terug zijn. En die zitten als jarenlang ingelopen sportschoenen: zalig.
Regisseur: Len Wiseman Acteurs: Bruce Willis Justin Long Timothy Olyphant Maggie Q
Cris Johnson (Nicolas Cage) heeft een geheim dat zowel een geschenk is als een vloek: hij kan enkele minuten in de toekomst kijken. Moe van de onderzoeken die hij als kind moest ondergaan en van de interesse van de overheid en de medische wereld, duikt hij onder in Las Vegas onder een valse naam waar hij leeft van goocheltrucs en kleine winsten bij het gokken. Maar wanneer een terroristische groepering ermee dreigt om een nucleair wapen te laten ontploffen in LA, gaat overheidsagente Callie Ferris (Julianne Moore) tot het uiterste om Cris gevangen te nemen en hem te overtuigen haar te helpen om de terroristen tegen te houden.
WERELDPREMIERE VAN DE NIEUWE FANTASTIC FOUR IN LONDEN
Op 12 juni stond Londen weer in de spotlights ter gelegenheid van de wereldpremière van "Fantastic Four 2 : Rise of the Silver Surfer". Op de 'blauwe' loper, konden we onder andere niemand minder ontmoeten dan Jessica Alba (Sin City, Into the Blue), Ioan Gruffudd (The Gathering), Chris Evans (Cellular) en Michael Chiklis (The Shield). Regisseur Tim Story was uiteraard ook aanwezig om het vervolg van de Fantastic Four's avonturen voor te stellen. In deze nieuwe episode krijgen ze namelijk het bezoek van de de Silver Surfer. http://www.cinenews.be/News.Detail.Video.cfm?ContentsID=6593&VideoID=50&lang=nl beelden van de wereldpremiere
geregisseerd door Mikael Håfström met John Cusack, Samuel L. Jackson en Mary McCormack
Mike Enslin is een niet al te succesvolle schrijver van boeken over bovennatuurlijke fenomenen. Als research voor zijn nieuwe boek gaat hij op zoek naar de beruchte kamer 1408 in een New Yorks hotel. Vastbesloten te bewijzen dat de verhalen rondom de kamer een mythe zijn, schrijft hij zich in als gast, ondanks waarschuwingen van Mr. Olin, de hotel-eigenaar.
De Amerikaanse acteur Morgan Freeman kruipt in de huid van de voormalige Zuid-Afrikaanse president Nelson Mandela in de film 'The Human Factor'. De film is gebaseerd op het te verwachten boek 'The Human Factor: Nelson Mandela and the Game That Changed the World'.
WK rugby Volgens het Amerikaanse vakblad Variety zal Freeman de Mandela-film samen met Lori McCreary en Mace Neufeld draaien. De Zuid-Afrikaanse schrijver Anthony Peckman schrijft het script. De film speelt zich af na de val van het apartheidsregime, op het ogenblik dat Zuid-Afrika gastland is voor het wereldkampioenschap rugby in 1995. Mandela was de eerste Zuid-Afrikaanse president na de apartheid en gebruikte dit evenement om decennia van haat tussen blank en zwart te beëindigen. (dpa/hln)
Alfredo James "Al" Pacino (Harlem (New York), 25 april 1940), is een Amerikaans toneel- en filmacteur. Pacino is vooral bekend van zijn rollen als Michael Corleone uit The Godfather-trilogie en als de Cubaanse drugsbaron Tony Montana uit Scarface. Hij wordt beschouwd als een van de beste acteurs van zijn generatie.
Biografie
Al Pacino is de zoon van Salvatore Pacino en Rose Gerard. Pacino's ouders waren beiden van Italiaanse afkomst. Zij scheidden toen hij twee jaar oud was. Pacino en zijn moeder trokken daarna in bij zijn grootouders, die woonden in The Bronx.
De interesse voor films kwam al op jonge leeftijd. Pacino deed niets liever dan stemmen van filmacteurs te imiteren en de verhalen uit de films na te bootsen voor zijn grootouders. Op school werd hij aangespoord om zijn talent bij te schaven door aan schooltoneel mee te doen.
Carrière
Hij besloot om naar de High School of Performing Arts in Manhattan te gaan. Omdat er ook gewone vakken werden gegeven, waar hij weinig belangstelling voor toonde, besloot hij om op zeventienjarige leeftijd van school te gaan. Een periode van armoede volgde. Hij nam allerhande baantjes aan, zoals portier en concierge, om toch maar een beetje geld te verdienen. Uiteindelijk had hij voldoende bij elkaar gespaard om acteerlessen te volgen bij de acteerschool van Herbert Berghof, en begon hij te spelen in kleine theaterproducties. In 1966 werd Pacino toegelaten tot de legendarische Actors Studio van Lee Strasberg, waar hij onderwezen werd in method acting.
Aan het einde van de jaren zestig was zijn naam gevestigd, onder andere door het winnen van een Obie Award voor beste acteur in het off-Broadway drama The Indian Wants the Bronx (1967) en een Tony voor beste mannelijke bijrol in het Broadwaystuk Does the Tiger Wear a Necktie?.
Daarna stortte Pacino zich op de filmwereld. In 1969 maakte hij zijn filmdebuut in een kleine rol in de flop Me, Nathalie. Na een heroïneverslaafde te hebben gespeeld in The Panic in Needle Park (1971) kreeg hij de rol van Michael Corleone aangeboden door Francis Ford Coppola in de gangsterfilm The Godfather, tegen de wensen van de productiemaatschappij in, die een bekende ster voor de rol wilde. Het betekende Pacino's grote doorbraak. Hij werd voor deze rol genomineerd voor de Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol. Verscheidene rollen zouden volgen.
Na The Godfather was hij in de daaropvolgende jaren onder andere te zien in succesvolle films als het politiedrama Serpico (1973), The Godfather Part II (1974), het tweede deel uit de trilogie, en in het op een waargebeurd verhaal gebaseerde Dog Day Afternoon (1975), waarin hij een bankovervaller speelde die de geslachtsverandering van zijn partner wilde bekostigen met het gestolen geld. Hij werd voor alledrie de films genomineerd voor Academy Awards, maar won ze niet.
Nadat de autoracefilm Bobby Deerfield uit 1977 een grote flop bleek te zijn, keerde Pacino terug naar Broadway, waar hij de titelrol speelde in The Basic Training of Pavlo Hummel, waarvoor hij zijn tweede Tony won. Terug in Hollywood speelde hij in de advocatenfilm ...And Justice for All., waarvoor hij ondanks slechte recensies een vijfde Oscarnominatie keeg.
De jaren tachtig begonnen slecht voor Pacino. De eerste films waarin hij speelde, William Friedkins Cruising (1980) en de komedie Author! Author! (1982), werden slecht ontvangen bij critici en wisten geen publiek te trekken. Ook Scarface, de extreem gewelddadige gangsterfilm van Brian De Palma, werd in eerste instantie slecht ontvangen bij critici, maar was een redelijk succes in de bioscopen en wist later een cultstatus op te bouwen. Voor zijn rol als de Cubaanse drugsbaron Tony Montana kreeg Pacino een Golden Globenominatie.
Pacino was van 1984 tot 1986 samen met Ellen Burstyn artistiek regisseur van de Actors Studio. Na Scarface speelde hij in de grote flop Revolution. Dit historische epos over de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog kende een zeer moeizaam productieproces, geteisterd door ziekten, slecht weer en constante veranderingen in het script, en het resultaat werd zeer slecht ontvangen bij critici, die vernietigende recensies schreven. De kostbare film bracht nog geen $1 miljoen op in de bioscoop. Hierna zou Pacino vier jaar lang niet meer in films te zien zijn.
Pacino keerde weer terug naar het theater, waar hij in verscheidene stukken zou spelen. Ook regisseerde hij in 1989 een korte film, The Local Stigmatic, die echter nog niet aan het grote publiek is vertoond. In 1989 keerde hij terug naar de film met de thriller Sea of Love (1989), die een hit werd en Pacino's filmcarrière nieuw leven inblies. Voor zijn komische rol als gangster Big Boy Caprice in Dick Tracy (1990) kreeg hij een zesde Oscarnominatie. Verborgen onder een laag makeup was hij haast onherkenbaar. Hij keerde datzelfde jaar terug naar de rol die van hem een ster had gemaakt in The Godfather Part III, het derde en laatste deel uit de The Godfather-trilogie. Een jaar later speelde hij in het romantische Frankie and Johnny, dat eveneens een hit werd.
In 1992 speelde Pacino de rol van de blinde luitenant-kolonel Frank Slade in Scent of a Woman. Voor die rol won hij in 1993 uiteindelijk de Academy Award voor Beste Acteur. Datzelfde jaar was hij genomineerd voor de Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol in Glengarry Glenn Ross. In 1993 werd hij eveneens herenigd met De Palma in Carlito's Way. In 1995 speelde hij in Heat van Michael Mann, waarin hij voor het eerst samen met collega-acteur Robert De Niro het scherm deelde (Alhoewel beide acteurs in The Godfather Part II speelden, deelden ze geen scènes aangezien De Niro's scènes in een andere tijd afspeelden). De samenwerking tussen de twee acteurs trok veel aandacht, aangezien beide acteurs in hoog aanzien staan, van dezelfde generatie zijn en vaak met elkaar worden vergeleken.
In 1996 was Pacino te zien in het door hemzelf geregisseerde Looking for Richard, een documentaire waarin Pacino onderzoek doet naar William Shakespeares Richard III, bijgestaan door verscheidene acteurs en Shakespearekenners. In 1997 was hij te zien naast Johnny Depp in Donnie Brasco en als Satan naast Keanu Reeves in The Devil's Advocate. In 1999 werd hij herenigd met Mann in The Insider en speelde hij in Oliver Stones Any Given Sunday. In 2000 verscheen er een derde, door hem geregisseerde film, Chinese Coffee, die enkel op een aantal filmfestivals te zien was en (nog) niet in bioscopen of op DVD is verschenen.
Na een afwezigheid van twee jaar keerde hij in 2002 en 2003 terug met een viertal films, S1m0ne, Insomnia, People I Know (alledrie uit 2002) en The Recruit (2003). Van deze vier was vooral Insomnia een succes. De film, een remake door Christopher Nolan van een Noorse thriller over een rechercheur die een moord onderzoekt in het deel van Alaska waar zomers de zon niet ondergaat, was zowel bij critici als bij het publiek een succes. In 2003 was hij tevens te zien in de miniserie Angels in America. In 2004 speelde hij de slechte Shylock in de Shakespeareverfilming The Merchant of Venice.
In 2007 zal Pacino onder andere te zien zijn in Steven Soderberghs Ocean's Thirteen, naast acteurs als George Clooney, Brad Pitt, Andy Garcia en Matt Damon. Ook zal hij te zien zijn in een remake van Jules Dassins Rififi uit 1955 en zal hij in de huid kruipen van de surrealistische schilder Salvador Dalí in Dali & I: The Surreal Story.
Privé
Pacino is zijn gehele leven lang al vrijgezel. Wel heeft hij drie kinderen: een dochter, Julie Marie (1989), met acteerdocent Jan Tarrant, en een tweeling, Anton en Olivia (2001), met actrice Beverly D'Angelo.
Prijzen en nominaties
Tony Awards
1969 - Beste Acteur in een Toneelstuk - Does a Tiger Wear a Necktie? (gewonnen)
1977 - Beste Acteur in een Toneelstuk - The Basic Training of Pavlo Hummel (gewonnen)
Academy Awards
1973 - Beste Mannelijke Bijrol - The Godfather (genomineerd)
1974 - Beste Acteur - Serpico (genomineerd)
1975 - Beste Acteur - The Godfather: Part II (genomineerd)
1976 - Beste Acteur - Dog Day Afternoon (genomineerd)
1980 - Beste Acteur - ...And Justice for All. (genomineerd)
1991 - Beste Mannelijke Bijrol - Dick Tracy (genomineerd)
1993 - Beste Acteur - Scent of a Woman (gewonnen)
1993 - Beste Mannelijke Bijrol - Glengarry Glen Ross (genomineerd)
BAFTA's
1973 - Beste Nieuwkomer - The Godfather (genomineerd)
1975 - Beste Acteur - Serpico (genomineerd)
1976 - Beste Acteur - Dog Day Afternoon (gewonnen)
1976 - Beste Acteur - The Godfather: Part II (gewonnen)
1991 - Beste Mannelijke Bijrol - Dick Tracy (genomineerd)
Golden Globes
1973 - Beste Filmacteur, Drama - The Godfather (genomineerd)
1974 - Beste Filmacteur, Drama - Serpico (gewonnen)
1975 - Beste Filmacteur, Drama - The Godfather: Part II(genomineerd)
1976 - Beste Filmacteur, Drama - Dog Day Afternoon (genomineerd)
1978 - Beste Filmacteur, Drama - Bobby Deerfield (genomineerd)
1980 - Beste Filmacteur, Drama - ...And Justice for All. (genomineerd)
1983 - Beste Filmacteur, Komedie/Musical - Author! Author! (genomineerd)
1984 - Beste Filmacteur, Drama - Scarface (genomineerd)
1990 - Beste Filmacteur, Drama - Sea of Love (genomineerd)
1991 - Beste Filmacteur, Drama - The Godfather: Part III (genomineerd)
1991 - Beste Mannelijke Bijrol in een Film - Dick Tracy (genomineerd)
1993 - Beste Filmacteur, Drama - Scent of a Woman (gewonnen)
1993 - Beste Mannelijke Bijrol in een Film - Glengarry Glen Ross (genomineerd)
2001 - Cecil B. DeMille Award (gewonnen)
2004 - Beste Acteur in een Miniserie of een Televisiefilm - "Angels in America" (gewonnen)
Errol Flynn, een van de grootse sterren die het witte doek ooit gesierd heeft in zijn bekenste film "the adventures of Robin Hood".
HET VERHAAL: ---------------------- Koning Richard the Lionheart is vertrokken op kruistocht naar het heilige land. In Engeland blijft een regent achter die echter al snel aan de kant gezet wordt door Richard's broer Prince John (Claude Rains). Binnen de kortste keren begint deze, in samenwerking met de Normandische lords, de Saksische bevolking te onderdrukken uit te melken. Slecht weinig lords durven tegen de prins in opstand komen, aangezien ze vrezen hun landgoed en eigendommen kwijt te raken. Gelukkige zijn er ook lords die openlijk tegen de prins durven ingaan, een van hen is sir Robin of Locksley (Errol Flynn), een Saksische lord.
regie: Michael Curtiz
cast: Errol Flynn Olivia de Havilland Basil Rathbone Claude Rains
Errol Leslie Thomson Flynn was een Amerikaans acteur die vooral bekend is geworden door zijn rollen in piratenfilms en zijn spraakmakende privé-leven.
GEBOREN: ------------------ 20 juni 1909 OVERLEDEN: ------------------ 14 oktober 1959
Errol Flynn is geboren in Hobart maar verhuisde naar Sydney als kind. Hij werd daar van school gestuurd omdat hij een affaire had met de schoolzuster. Daarna verhuisde hij naar New Guinea en in de begin jaren 30 naar Engeland om acteur te worden. In 1933 kreeg hij zijn eerste rol. De held der helden was die jaren 30 en 40 zonder twijfel Errol Flynn.Piraat,musketier of kapitein,Flynn was de geschikte persoon om in mantel-en degenfilms te spelen.neem daarbij dat hij een geweldige aantekkingskracht had en je hebt één van de grootste filmsterren van het witte doek voor de jaren '50Aan het begin van de jaren dertig maakte Errol Flynn, die toen reeds onder contract stond bij Warner Brothers, in korte tijd carrière. Door een samenloop van omstandigheden kreeg hij als vrijwel onbekend acteur de hoofdrol in Captain Blood, tevens zijn eerste film met tegenspeler Olivia de Havilland. De film werd een hit en Errol Flynn groeide uit tot een megaster. Vanaf dat moment was Errol Flynn niet meer weg te slaan van het witte doek en speelde hij de ene succesvolle rol na de andere. Zijn charme sloeg aan en hij werd het prototype van 'the likebale rogue' die alles vergeven wordt. Tussen 1936 en 1942 rees de ster van Flynn tot ongekende hoogten. In deze jaren maakte hij zijn beste films waaronder The Adventures of Robin Hood (1938), The Sea Hawk (1940), Dive Bomber (1941) en They Died With Their Boots On (1941). Door zijn alcoholisme verouderde hij snel en de rollen werden schaarser voor Flynn. Toch kreeg hij nog een aantal mooie rollen te spelen - bijvoorbeeld in 1957 in The Sun Also Rises gebaseerd op de roman van Ernest Hemingway met als tegenspelers Ava Gardner, Tyrone Power en Mel Ferrer. Net toen hij eind jaren '50 naam begon te maken als serieus acteur, overleed hij. Errol Flynn stierf in 1959 in Vancouver aan een hartaanval.
Flynn trouwde drie keer en was vader van vier kinderen.
EXTRA -------------- Errol Flynn's privéleven is minstens even interessant als zijn filmloopbaan. Zodra hij een ster was in Hollywood, kreeg hij ook de reputatie van een grootgeschapen playboy. Hij zou een langdurige relatie met tegenspeelster Olivia de Havilland gehad hebben, als wel een vluchtige affaire met de schrijver Truman Capote. Flynn stond erom bekend erg wilde feesten te geven in zijn gigantische huis in Hollywood
HET VERHAAL: ---------------------- Shrek (Mike Myers) woont na zijn vorige avonturen samen met Fiona (Cameron Diaz) in het paleis van Far Far Away. Nooit had hij eraan gedacht koning te worden en elke dag hunkert hij naar zijn teergeliefde moeras, waar de modder nog nat is en het gras groener. Op een dag gebeurt het ergste: de huidige koning van Far Far Away sterft en Shrek wordt genoemd als opvolger. Daar is de groene reus natuurlijk niet blij mee en na lang aandringen krijgt hij te horen dat er nog een andere erfgenaam is die geschikt is om koning te worden: Artie (Justin Timberlake). Vastberaden gaat Shrek op zoek naar deze jonge knaap. Het wordt een avontuur vol plezier maar ook met moeilijke momenten. Net na het vertrek van Shrek grijpen enkele snoodaards hun kans en vallen het kasteel aan. Het is de taak van om Shrek zichzelf, zijn geliefde, Artie en het hele koninkrijk te redden
BESPREKING: --------------------- In tegenstelling tot de eerste twee Shreks films is het verhaal gewoon niet sterk genoeg. Shrek 1 en 2 gebruikten sprookjes en legendes om er grappige verhalen rond te wikkelen, maar Shrek 3 zoekt het zo ver met de hele King Arthur-saga dat het verhaal voorspelbaar en rechtlijnig wordt. Of dit een gebrek aan inspiratie is, of het feit dat deze film enkel geld moet opbrengen is onduidelijk. Buiten het teleurstellende verhaal loopt het ook qua humor verkeerd. Elke grap lijkt zijn eigen doelgroep te hebben. Een goede komiek weet wanneer een grap moet komen en die timing maakt het zo zalig. De eerste twee Shrek filmen deden dit perfect, Shrek The Third ontgoochelt. Niet alles aan Shrek The Third is slecht natuurlijk. De film blijft te genieten voor wie wil vergeten hoeveel beter de eerste twee prenten waren. Buiten alles wat fout gelopen is, kan je wel nog steeds genieten van een prima voice cast, de immer prachtige CGI-animatie en erg genietbare muziek. Shrek The Third is helaas wel de zoveelste film die ten onder gaat aan zijn eigen commercieel succes. Het ergste eraan is dat niemand dit verwacht had en stil bleef hopen op een dijk van een prent over een dijk van een vent.
Regie:
Chris Miller
Stemmen OV:
Mike Myers, Eddie Murphy, Cameron Diaz, Antonio Banderas, Rupert Everett, Julie Andrews, John Cleese
Stemmen NV:
Lucas Van Den Eynde, Vera Mann, Gene Bervoets, Axel Daeseleire, Jelle Cleymans
Filmmaker
Michael Apted gaat 'The Chronicles of Narnia: the Voyage of the Dawn
Treader' regisseren, het derde deel in de reeks verfilmingen van één
van de zeven avonturenboeken van C.S. Lewis. Dat heeft Disney Pictures
bekendgemaakt. De productie moet in 2009 in de bioscoop te zien zijn.
De
66-jarige Britse regisseur maakte eerder de James Bond-film 'The World
is Not Enough', maar is vooral bekend van de documentairereeks '...
Up', waarin dezelfde groep mensen vanaf hun zevende levensjaar elke
zeven jaar een tijdje worden gevolgd. De laatste variant van de serie,
'49 Up', kwam vorig jaar uit.
Het tweede deel in de filmreeks
'The Chronicles of Narnia: Prince Caspian' komt volgend jaar uit en is
het vervolg op het succesvolle 'The Chronocles of Narnia: the Lion, the
Witch and the Wardrobe' uit 2005. Die bracht wereldwijd ruim
zevenhonderd miljoen euro op. Het is niet duidelijk of alle zeven
boeken van Lewis worden verfilmd. (novum/hln)
Jim
Broadbent heeft een rol bemachtigd in de vierde 'Indiana Jones'-film,
waarvan de opnames eergisteren zijn begonnen. De film wordt 22 mei 2008
in de bioscopen verwacht, meldt producent Lucasfilm Ltd..
Indiana
Jones werd bedacht door George Lucas en Steven Spielberg, die
respectievelijk de productie en de regie van de films voor hun rekening
nemen. Harrison Ford en Cate Blanchett hebben ook een rol in de
opvolger van 'Indiana Jones and the Last Crusade' uit 1989. Onlangs
werd bekendgemaakt dat Sean Connery, die in het derde deel nog de vader
van Indiana Jones speelde, niet meedoet in het vierde deel van de
reeks.
De 57-jarige Broadbent won in 2001 een Oscar voor zijn
rol in 'Iris'. Hij vertolkte rollen in films als 'Moulin Rouge', 'The
crying game' en 'Bridget Jones's Diary'. (novum/hln)
'Citizen
Kane', de filmklassieker uit 1941 van Orson Welles, is door het
American Film Institute opnieuw uitgeroepen tot de beste film in de
geschiedenis. Het filminstituut stelt sinds 1998 jaarlijks een lijst
samen van de honderd beste films ooit gemaakt. 'Citizen Kane' prijkt
sindsdien elk jaar bovenaan.
Ook in de rest van de lijst
was weinig variatie te vindenin vergelijking met vorige jaren. Alleen
'Raging Bull' (1980) van Martin Scorsese steeg van de 24ste naar de 4de
plaats en 'Vertigo' (1958) van Alfred Hitchcock ging van 61 naar 9. De
grootste stijger was dit jaar 'The Searchers' (1956), de western met
John Wayne, die eerst op 96 stond en nu op 12.
Topdrie ongewijzigd De
topdrie bleef ongewijzigd. 'The Godfather' (1972), de epische film over
een maffiafamilie van Francis Ford Coppola, staat tweede en
'Casablanca' (1942), van Michael Curtiz, staat op drie.
Spielberg rules Films
die uit de lijst zijn verdwenen, zijn onder meer 'Amadeus' (1984),
'Close Encounters of the Third Kind' (1977) en 'Dances with Wolves'
(1990). De regisseur met de meeste films in de lijst is Steven
Spielberg met vijf films. Hitchcock, Stanley Kubrick en Billy Wilder
staan ieder met vier films in de lijst. James Stewart en Robert De Niro
zijn de meest voorkomende acteurs.
'Citizen Kane', over de val
van een steenrijke krantenmagnaat, was in 1941 zijn tijd ver vooruit
door de zeer vernieuwende toepassing van verhaalstructuur, montage en
het gebruik van grime en make-up. De film heeft volgens kenners cinema
voorgoed veranderd. (novum/hln)
Jack Nicholson op het Filmfestival van Cannes (2001)
John Joseph ('Jack') Nicholson (Manhattan, New York, 22 april 1937) is een Amerikaans filmacteur die bekend staat om zijn karikaturale kop met vaak een enorme grijns.
Nicholson werd geboren in New York. De omstandigheden in zijn jeugd waren allesbehalve gemakkelijk. Zijn moeder raakte op haar zeventiende zwanger na een affaire met een getrouwde man. Jack werd opgevoed door zijn grootouders in de veronderstelling dat dat zijn ouders waren; zijn echte moeder deed zich voor als zijn zus. Zijn opa was zwaar aan alcohol verslaafd en dat bracht de nodige problemen met zich mee. Pas in 1974 kreeg Jack Nicholson het ware verhaal te horen, van een journalist van Time Magazine. Zijn echte moeder was toen al overleden.
Na de middelbare school ging hij bij de cartoonafdeling van MGM Studios aan de slag als loopjongen en medewerker van de postkamer. Daar kwam hij in contact met regisseur Roger Corman, die hem wat kleine rollen gaf in zijn films. Zijn eerste filmrol kreeg hij in 1958 in de film 'Cry Baby Killer'. In 1969 beleefde hij een doorbraak met een bijrol - naast Peter Fonda en Dennis Hopper - in de film Easy Rider. Voor zijn rol in deze film kreeg hij meteen een Oscarnominatie. Zes jaar later kreeg hij zijn eerste Oscar voor zijn rol in One Flew Over the Cuckoo's Nest. Vele mensen herinneren hem tot op de dag van vandaag vanwege de hoofdrol in The Shining van Stanley Kubrick; een rol die hem op het lijf geschreven is. Vanaf dat moment leek hij het ene succes op het andere te laten volgen met films als Terms of Endearment, Prizzi's Honor en Ironweed. Zijn grote successen stelden hem in staat hogere eisen te gaan stellen: voor zijn rol in de film Batman - waarin hij schittert als The Joker - vroeg hij een percentage van de verkoopopbrengsten. De verkoop was - net als de film - een groot succes en leverde Jack Nicholson meer dan vijftig miljoen dollar op.
Zijn succes als acteur blijkt wel uit het feit dat Jack Nicholson in totaal elf keer is genomineerd voor een Oscar voor beste acteur of beste mannelijke bijrol. Drie keer kreeg hij daadwerkelijk een Oscar: tweemaal voor beste acteur in One Flew Over the Cuckoo's Nest (1975) en As Good As It Gets (1997) en eenmaal voor de beste mannelijke bijrol in Terms of Endearment (1983). Hij heeft ook zeven Golden Globe Awards gewonnen.
De
regie van de 22e James Bond-film komt in handen van Marc Forster.
Eerder was hij verantwoordelijk voor de regie van onder meer Finding
Neverland en Monster's Ball. In de nieuwe Bondfilm, die 7 november
volgend jaar uitkomt, speelt de Britse acteur Daniel Craig voor de
tweede keer de rol van geheim agent 007.
Forster ziet zijn
nieuwe opdracht helemaal zitten. "Ik ben altijd een grote fan geweest
van Bond, dus het is extra spannend om deze taak op me te nemen."
Aanvankelijk
zou de Zuid-Afrikaan Roger Michell de nieuwe Bondfilm gaan regisseren,
maar de producenten werden het met hem niet eens. In een interview met
de Britse krant The Times verklaarde hij niet tegen de chaotische
werkwijze te kunnen van de makers van de film.
De nieuwe Bondfilm heeft de werktitel 'Bond 22'. In december beginnen de opnamen in Londen. (novum/hln)
Danny Ocean en zijn team hebben maar één reden om hun meest ambitieuze en gewaagde casino-overval uit te voeren: om een van de hunnen te verdedigen. Wanneer de meedogenloze casino-eigenaar Willy Bank één van de originele "Oceans Eleven" Reuben Tishkoff oplicht, slaan Danny en zijn team de handen opnieuw in elkaar om te zien of ze deze Bank kunnen kraken.
BESPREKING --------------------- Helaas zien we ook in het derde Ocean avontuur alleen maar lachende en winnende gokkers. Alle zin voor geweten en diepgang wordt aan de kant geschoven en dat levert eigenlijk louter een reünie op waarin een rist topacteurs zich op enkele maanden draaien weer vooral wilde amuseren. Net als in de voorgaande avonturen van Billy Ocean worden alle trucs en listen weer gedetailleerd in kaart gebracht en elk lid van de bende speelt weer zijn rolletje in het al te complexe meesterplan. Tussendoor rolt de ene oneliner na de andere over het scherm om het samenraapsel van voorbereidingen, schemas en ontwerpen wat glans te geven. Vooral Brad Pitt kreeg maar niet genoeg van de trommel met stoere replieken waarin hij van Soderberg zonder ophouden mocht grabbelen. Het geeft niet alleen het verwaande personage Rusty maar ook elke scène waarin hij zijn in Armani getooide zelf ten toon spreidt een irritante ondertoon.
Toch probeert de film zich gaandeweg te herpakken. Het scenario wint aan tempo en de vindingrijkheid doet je toch wat comfortabeler film kijken. Wat jammer genoeg blijft duren zijn de ogenteisterende 70s decors en de nerveuze beeldvoering die je haast migraine bezorgen. Het rijmt niet met de maatpakken waarin Clooney, Pitt en Damon rond hossen en het doet vooral pijn aan de ogen. Hoe stijlvol het filmpje ook wil ogen, het wordt allemaal zo lichtzinnig en vaak ook tegenstrijdig gebracht
Robert Mario DeNiro Jr. (New York) is een Amerikaans acteur. Hij speelt vaak in films die zijn geregisseerd door Martin Scorsese. Naast een aantal nominaties won hij een Oscar voor beste bijrol in The Godfather II (1974) en beste acteur in Raging Bull (1980). Hij wordt gezien als een van de beste acteurs van zijn generatie.
Levensloop
Robert De Niro zag het levenslicht in de New Yorkse wijk Greenwich Village op 17 augustus 1943,
als zoon van het schilderskoppel Robert De Niro en Virginia Admiral. De
Niro (jr.) volgde een toneelopleiding aan het Stella Adler Conservatory
en maakt vervolgens in 1966 zijn filmdebuut in The Wedding Party. Dankzij films van regisseur Martin Scorsese als Mean streets , Taxi Driver (1976), New York, New York (1977) en Raging Bull (1980) werd De Niro een van de meest succesvolle acteurs van de jaren zeventig.
In de negentiger jaren bewees De Niro dat hij meer in petto had. Hij ontplooide zijn komisch talent met films als Mistress (1992) en Mad Dog and Glory (1993). Met zijn productiebedrijf Tribeca produceerde De Niro A Bronx Tale (1993, De Niro's productiedebuut), Marvin's Room (1996) en vele anderen.
In 2003 mocht De Niro de Lifetime Achievement Award in ontvangst nemen voor zijn complete oeuvre.
Trivia
Frank Campanella leerde hem Siciliaans voor zijn rol als de jonge Vito Corleone in de film The Godfather Part II waarvoor hij een Oscar won.
Filmografie
Filmografie als acteur
Jaar
Titel
Rol
Opmerkingen
1968
Greetings
Jon Rubin
1969
Sam's Song
Sam Nicoletti
1969
The Wedding Party
Cecil
1970
Bloody Mama
Lloyd Barker
1970
Hi, Mom!
Jon Rubin
1971
Jennifer on My Mind
Mardigian
1971
Born to Win
Danny
1971
The Gang That Couldn't Shoot Straight
Mario Trantino
1973
Bang the Drum Slowly
Bruce Pearson
1973
Mean Streets
John 'Johnny Boy' Civello
1974
The Godfather: Part II
Vito Corleone
1976
Taxi Driver
Travis Bickle
1976
1900
Alfredo Berlinghieri
1976
The Last Tycoon
Monroe Stahr
1977
New York, New York
Jimmy Doyle
1977
The Godfather Saga
Young Vito Corleone
televisieserie
1978
The Deer Hunter
Michael Vronsky
1980
Raging Bull
Jake La Motta
1981
True Confessions
Des Spellacy
1983
The King of Comedy
Rupert Pupkin
1984
Once Upon a Time in America
David 'Noodles' Aaronson
1984
Falling in Love
Frank Raftis
1985
Brazil
Archibald 'Harry' Tuttle
1986
The Mission
Rodrigo Mendoza
1987
Angel Heart
Louis Cyphre
1987
The Untouchables
Al Capone
1988
Midnight Run
Jack Walsh
1989
Jacknife
Joseph 'Jacknife' Megessey
1989
We're No Angels
Ned
1990
Stanley & Iris
Stanley Everett Cox
1990
Goodfellas
Jimmy Conway
1990
Awakenings
Leonard Lowe
1991
Guilty by Suspicion
David Merrill
1991
Backdraft
Donald 'Shadow' Rimgale
1991
Cape Fear
Max Cady
1992
Mistress
Evan M. Wright
1992
Night and the City
Harry Fabian
1993
Mad Dog and Glory
Wayne 'Mad Dog' Dobie
1993
This Boy's Life
Dwight Hansen
1993
A Bronx Tale
Lorenzo Anello
1994
Frankenstein
The Creature
1995
Cent et une nuits de Simon Cinéma, Les
Le mari de la star-fantasme en croisière
1995
Casino
Sam 'Ace' Rothstein
1995
Heat
Neil McCauley
1996
The Fan
Gil Renard
1996
Sleepers
Father Bobby
1996
Marvin's Room
Dr. Wally
1997
Cop Land
Lt. Moe Tilden
1997
Wag the Dog
Conrad Brean
1997
Jackie Brown
Louis Gara
1998
Great Expectations
Arthur Lustig
1998
Ronin
Sam
1999
Analyze This
Paul Vitti
1999
Flawless
Walt Koontz
2000
The Adventures of Rocky & Bullwinkle
Fearless Leader
2000
Men of Honor
Master Chief/Senior Chief/Chief Leslie W. 'Billy' Sunday