De stem van een filmfiguur inspreken is een eenzame klus. ‘Het lijkt vreemd, maar je komt je tegenspeler pas tegen op de première’, zegt Jan Verheyen. ‘Ook al vormen Asterix en Obelix een onafscheidelijk duo, we hebben elk apart onze dubbing gedaan. En da’s misschien maar goed ook.’

Dat laatste beaamt Van Looveren volmondig. ‘Jan en ik kunnen bijzonder goed met elkaar opschieten. Hij heeft mij geregisseerd in Zot van A en ik ken hem als een eerlijk, warm mens. Stel dat we samen onze stemmen inspreken, dan beginnen we vast te kletsen en grappen te maken. Voor je het weet ben je een half uur kwijt, en tijd is nu eenmaal kostbaar als je een dubbing doet.’

‘Ik ben net zo blij Jan te zien’, repliceert Verheyen. ‘Ook al voelde ik me dit keer een beetje een indringer. Ik heb geen ervaring met stemmetjes en plots stond ik daar tussen acteurs als Lucas Van den Eynde, Jonas Van Geel en Gilda De Bal. Wat ik bij Jan zo apprecieer, is zijn no-nonsensehouding.’ ‘En die voetjes op de grond heeft Jeanke ook’, vult Van Looveren aan.

Jeanke ? ‘Och, dat is zo’n gewoonte van mij. Ik geef mensen graag bijnamen. Filip wordt al snel de File, Tom wordt Tommy en Patrick Patje. Dat zit nu eenmaal in mijn systeem, denk ik.’

De Joeri

Wat er beslist in het systeem van Van Looveren zit, is het talent om stemmen na te bootsen. ‘Ik deed al eerder een Asterix en Obelix , en daarnaast leende ik mijn stem aan talloze animatiefilms en radioreclames. Het is de tweede keer dat ik Obelix speel , en je mag dat rustig typecasting noemen. Kijk naar Obelix, die ietwat slome, goedhartige kerel... Dat ben ik toch? Een man van mijn postuur hoort bij Obelix en dat klinkt ook door in de diepte en het volume van mijn stem. Om dezelfde reden is ook een figuur als de Joeri zo’n succes. De stem en het uitzicht kloppen gewoon.’

Zowel Verheyen als Van Looveren hebben kleine kinderen, dus het moet wel een feest zijn als papa zijn stemmetje bovenhaalt. ‘Als ik bij vrienden met kinderen ben, verstop ik me wel eens en doe dan even de stem van Bumbalu, die ik al jaren speel. Altijd succes! Maar mijn eigen kinderen zijn pas 3 en 5, en die leggen nog niet echt de link tussen de stem en hun papa. Ik heb ook een dochter van 16, en die vindt het ronduit gênant als ik stemmetjes doe.’

‘Zover ben ik zelf nog niet’, zegt Verheyen. ‘Mijn Anna is 7 en blijft erg nuchter bij wat haar papa doet. Dat probeer ik ook. Hoewel, toen ze Asterix en Obelix had gezien, zei ze goed gedaan papa! . Ik groeide prompt tien centimeter.’

’Asterix en Obelix bij de Britten’ komt nu woensdag in de bioscopen.
http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20121015_00335140