Druk op onderstaande knop om een positief berichtje achter te laten in mijn gastenboek (let wel : obsceniteiten worden eruitgeflikkerd !)
Motortoerisme...mijn hobby
Motortoerisme... mijn passie Enkele korte flashes uit mijn motorrijderscarrière die begon in 1972.
Regelmatig een korte impressie van de nieuwste modellen.
Ook komen de meest gekke motoren aan bod alsmede bijzondere verkeerssituaties.
Treffens en andere activiteiten.
En niet te vergeten mijn collectie 'Politie-bikes'en badges.
28-07-2012
Motorrijder (22) komt om op racecircuit in Mettet
Op het racecircuit Jules Tacheny in Mettet (provincie Namen) is deze namiddag een motorrijder om het leven gekomen. Het is al het derde dodelijke ongeval op het circuit dit jaar en het vijfde sinds de opening in maart 2010.
De man, geboren in 1990, botste tegen een andere motorrijder, waarop hij de controle verloo. Dat meldt het parket van Namen. Een expert werd ter plaatse gestuurd.
Op de nationale feestdag, vorige zaterdag, kwam een ervaren 35-jarige motorrijder om het leven toen hij van de baan ging.
9de Mega
'Tour de France' : Houthulst 29 juli 2012
Een
bepijlde motor toer (ook gps mogelijk) van 300 km doorheen Noord
Frankrijk, met start en aankomst aan het markthuis, centrum
Houthulst.
Inschrijven
was 5 , drankje en depannage inbegrepen. Meer
info op www.mtcvrijbos.be
Het
werd een (volledige maar spaarzaam bepijlde) prachtige motortoer,
zowel voor clubs als individuelen. Afgezien van het bekende
Noord-Franse wegennet, waren die extra 150 kilometers een welkome
verrassing. Het tempo lag dan ook ietsje hoger dan bij een gewone
130km-rit, maar de afwisselende provinciale/departementale wegen en
landelijke slingerbaantjes, de prachtige panorama's (dank zij het
zonnige weer), af en toe een onbekend oord deden daar niet van af. In
tegendeel : de gekozen route lag zo vlot in de hand, dat iedereen
tegen 17.30u binnen was voor de prijsuitreiking.
Conclusie
: na de afgelopen mooie 20ste Vrijbosrit van mei laatstleden, nu reeds
voor de tweede maal deze Mega Tour de France meegereden en zeker voor herhaling
vatbaar. Proficiat
Vrijbos Houthulst !
Routebeschrijving en fotoverslag.
In het markthuis was er reeds de mogelijkheid om een sandwich en koffie te bestellen en de organisatoren waren maar wat fier op hun ontvangstcomitee : de mensen aan de bar, de madammen aan de broodjes, de PC-GPS-specialisten en de inschrijvingstafel met de trofeeën.
Van
bij de start al...
(foto) wielertoeristen, en we zouden ze de ganse
rit aan ons been hebben. -- (foto) De Groenstraat met voormalige cafe
De Kruisstraat... what's in the name...
-- (foto) Er is hier een
'landelijk' feestje gehouden geweest... ---(foto)
Op de weg naar
Boezinge, enkele pareltjes uit het verleden : een Peugeot 203 C1
'Découvrable'.
De
Peugeot
203
is het eerste naoorlogse model van het Franse
automerk Peugeot. Tussen 1949,
productie einde van de 202, en
1954, lancering van de 403,
was het het enige model van Peugeot. Het was een opvallend moderne,
gestroomlijnde auto, de eerste Peugeot met zelfdragende
constructie. Ook de 1290 cc 4 cilinder « super-carré » motor die
42 pk leverde was nieuw ontworpen. In een latere versie opgevoerd tot
45 pk, waarmee een topsnelheid van 120 km/u kon worden gehaald.
Andere vernieuwingen waren de fuseebesturing,
de gesynchroniseerde vierversnellingsbak en onafhankelijke
wielophanging. De 203 had groot succes in duurritten. In 1953 wonnen
Andre Mercier en Charles de Cortanze in 17 dagen een race van Parijs
naar Kaapstad (15.000 km), wat overigens ook de zuinigheid van de
auto onderstreepte: met een volle tank haalde je 900 km. In hetzelfde
jaar werd in Australië de Redex race gereden, die ook gewonnen werd.
Alle elf gestarte wagens kwamen ook aan, wat de naam van Peugeot op
dit continent vestigde.
Daarnaast
een Citroën 'Traction Avant' (1951).
De Citroën
Traction Avant
was een zeer innovatieve auto die vanaf 1934
door Citroën werd
geproduceerd naar een ontwerp van André
Lefèbvre en Flaminio
Bertoni. Het was de eerste in serie geproduceerde auto met
voorwiel-aandrijving
(Frans: Traction
Avant)
en een zelfdragende
carrosserie. Vele van de innovaties die geïntroduceerd zijn in
de Traction Avant zijn nu nog steeds aanwezig in de huidige auto's.
De auto
was beschikbaar in motorvarianten van 7 CV (32 en 36 pk), 11 CV
(46, 56 en 60 pk) en 15 CV (77 pk) en de carrosserievarianten 7C,
11BL (Légère) (in sedan, cabrio en faux-cabrio), 11BN (Normale)
(in sedan, cabrio en faux-cabrio) en 11BF (Familiale), 11BC
(Commerciale), 15/6F, 15/6C (6 cilinder luxe versie). Enkele
prototypen met een 22 CV (100
pk) V8-motor werden op de Parijse Autosalon in oktober 1934
tentoongesteld. Citroën heeft een tiental van deze bijzondere
auto's vervaardigd. De 22 is evenwel nooit in productie genomen en
op last van Michelin, dat in 1935 het failliet verklaarde Citroën
had overgenomen, zijn de prototypen weer omgebouwd tot het model
11. Het verhaal wil dat enkele exemplaren van de 22 toch aan
klanten zijn geleverd. Waar deze auto's zijn gebleven en wat ermee
is gebeurd, is één van de grote mysteries rondom de Traction
Avant. Van het eerste type Traction Avant, de 7A, is voor zover
bekend (eind 2005), het oudste nog bestaande exemplaar (met
productienr AZ-00-18) tentoongesteld in het Citroënmuseum te
Parijs; de waarschijnlijk oudste nog rijdende heeft nr AZ-00-23 en
is in Nederlands bezit.
De
geestelijke vader van de Traction Avant is André Lefèbvre, die
door André
Citroën eind 1932 van concurrent Renault
werd aangetrokken. Het uiterlijk werd ontworpen door Flaminio
Bertoni. Beiden zouden ook verantwoordelijk worden voor de HY
bestelwagen, de 2CV en de ID/DS.
De ontwikkeling van de Traction Avant diende noodgedwongen in
recordtijd te geschieden. Ernstige financiële problemen dwongen
Citroën dan ook het model te vroeg uit te brengen, waardoor
allerhande zaken nog niet uitontwikkeld waren. De eerste Traction
Avants kenden talloze ernstige kinderziekten, die door de fabriek
plichtsgetrouw werden aangepakt en opgelost. Deze ellende heeft
menige eigenaar en 'Concessionaire' (dealer) in die jaren aan de
rand van de wanhoop gebracht. De oorspronkelijke bedoeling was, de
Traction Avant te voorzien van een automatische transmissie. Met
die bak waren ook al problemen. De automaat had de bijnaam
'Friteuse' omdat die de olie steeds aan de kook bracht. Tijdens
een praktijktest vanaf de fabriek naar de rand van Parijs,
strandden alle drie de auto's. De ingenieurs van Citroën besloten
tot een noodgreep en er werd in een tijd van ongeveer drie weken
een handgeschakelde drieversnellingsbak in elkaar geflanst, maar
die moest wel in het huis van de automaat passen, zodat Citroën
het niet zou merken. Deze versnellingsbak zou tot het einde van de
productie een van de zwakste schakels van de Traction Avant
blijven. Naast voorwielaandrijving, introduceerde de auto ook een
geheel gelaste monocoque-constructie, onafhankelijk opgehangen
voorwielen en vering d.m.v. torsiestaven. De motoren waren
voorzien van kopkleppen, voor die tijd zeer vooruitstrevend, en
hadden natte, verwisselbare cilinderbussen. Verder bezat de
Traction Avant hydraulische remmen (Lockheed systeem) en vanaf
1936 tandheugelbesturing. Al deze noviteiten zouden in de jaren
daarna door de meeste autoconstructeurs worden overgenomen. De
Traction Avant was bedoeld voor het brede publiek. Naast het
standaard vierdeurs ('Légère') koetswerk verschenen al spoedig
modelvarianten als de bredere en grotere vierdeurs 'Normale', de
'Roadster', de 'Faux Cabriolet' (coupé) en de langere 'Familiale'
met zes zijruiten en klapstoeltjes ('strapontins') tussen de
voorstoelen en de achterbank. Als varianten van de Familiale waren
een 'Commerciale' met grote achterklep en een 'Limousine' zonder
klapstoeltjes beschikbaar. De 7-serie is tot en met 1939
geproduceerd. Vanaf 1935 was de 7C voorzien van een 1628 cc motor.
Reeds in 1934 was de '11' aan het programma toegevoegd. Deze bezat
de 1911 cc motor die vrijwel ongewijzigd tot aan het einde van de
productie in 1957 gehandhaafd zou blijven. Na het uitbreken van de
Tweede Wereldoorlog
in 1939 is de productie van de Traction Avant nagenoeg stil komen
te liggen. In 1945 werd deze mondjesmaat hervat op basis van de
nog beschikbare materialen. De modellenreeks werd drastisch
ingeperkt: alleen de Légère en de Normale waren nog leverbaar,
in een sterk versoberde uitvoering. De cabrio- en coupémodellen
zouden niet meer terugkeren. Eerst in 1953 werd de productie van
de Familiale en de Commerciale hervat. In 1938 werd de 15-Six
geïntroduceerd. Deze was voorzien van een 2867 cc zescilinder
motor. De 15 was beschikbaar als 'Berline' (zelfde afmetingen als
de Normale) en als Familiale, respectievelijk Limousine. Van de 15
zijn door Citroën in 1939 slechts enkele Roadsters gemaakt. Het
eerste en enige nog resterende exemplaar dat werd gemaakt voor
Madame Michelin, is in het bezit van een Nederlander. Na de oorlog
zijn door anderen dan Citroën diverse 15 cabriolets vervaardigd
door het koetswerk van een vooroorlogse 11 Normale Roadster te
combineren met het voorstuk van een 15-Six. Gedurende de 23 jaar
van de productie, de oorlogsjaren meegerekend, zijn slechts enkele
opmerkelijke veranderingen aan de Traction Avant aangebracht. Het
meest in het oog lopend is wel de modificatie van juli 1952, toen
het reservewiel onder een kofferdeksel verdween in plaats van het
vertrouwde 'wieltje' achterop. Bij die gelegenheid verhuisden de
ruitenwissers naar de onderzijde van de voorruit en werden de
bumpers recht in plaats van de sierlijke 'moustaches' van weleer.
Alle vooroorlogse viercilinder Tractions hadden twee
ventilatieklepjes aan weerszijden van de motorkap. De zescilinders
waren van meet af voorzien van een motorkap met de bekende staande
sleuven. Vanaf 1947 hadden alle Tractions een dergelijke motorkap.
Ook het interieur is met de tijd enigszins aangepast. De
voorstoelen met metalen buizen boven de rugleuningen maakten
plaats voor comfortabeler 'pullman'-zittingen. Tot in de loop van
1936 waren alle Tractions voorzien van een instrumentenpaneel dat
midden in het dashboard was gemonteerd. Deze auto's hadden dan ook
twee handschoenenkastjes. Vanaf het modeljaar 1937 verhuisde het
instrumenten-paneel naar een meer gebruikelijke plaats, onder het
stuurwiel. De uitvoering en de kleur van het paneel zijn
afwisselend zwart, crème wit en grijs geweest.
Ook op het
gebied van de techniek zijn kleine modificaties aangebracht, die
evenwel nooit ingrijpend waren. De compressieverhouding van de
motor is van tijd tot tijd aangepast aan de kwaliteit van de
beschikbare benzine (kort vóór en net na de oorlog was deze
aanmerkelijk minder). Aan de dringende roep van vele klanten om
een degelijker versnellingsbak met vier gangwissels, om minder
slijtagegevoelige aandrijfassen en een degelijker en minder
gecompliceerde voorwielophanging is door Citroën echter nooit
gevolg gegeven. Daar waren ze allang niet meer in het verbeteren
van de Traction geïnteresseerd. Alle energie werd gestoken in de
ontwikkeling van de modellen van de toekomst, die zouden worden
voorzien van een revolutionair veersysteem. De 2CV, die in zijn
productierijpe vorm in 1948 op de markt kwam, was reeds voorzien
van onafhankelijke wielophanging met uiterst soepele vering. In
april 1954 werd de autojournalistiek in Parijs uitgenodigd voor
wat men hoopte dat de langverwachte presentatie van een nieuw
model Citroën zou zijn. Die gebeurtenis zou echter nog anderhalf
jaar op zich laten wachten. Wat men te zien kreeg, was een
zescilinder Traction Avant die was voorzien van een nieuw
hydropneumatisch veersysteem op de achteras. De heren journalisten
werden rondgereden in enkele van deze auto's, waarbij tijdens de
rit over een slechte weg een fles champagne werd ontkurkt en
uitgeschonken. De gasten kregen hun glaasje keurig op een dienblad
gepresenteerd, dit alles zonder een druppel te morsen, terwijl de
auto onverminderd voortsnelde. Van deze '15 Hydraulique' zijn iets
meer dan 3.000 exemplaren vervaardigd. Met de introductie van de
DS19 op de Parijse Autosalon in oktober 1955 viel definitief het
doek voor de zescilinder Traction Avant. De viercilinder modellen
werden nog anderhalf jaar langer geproduceerd. Toen was het
definitief afgelopen voor de Traction Avant.
Citroëns en
dus ook de Traction Avant werden gebouwd in drie Europese
fabrieken:
De
Britse auto's werden gebouwd in een rechtsgestuurde versie. De
originele modellen waren kleine sedans
met een 1303 cc
motor. De recentere modellen hadden een motor van 4 cilinder 1911
cc met 'grote zes' die met een 2867 cc zescilinder uitgerust
waren. Michelin bezat het
bedrijf Citroën vanaf 1934 tot 1976, zodat het niet verrassend is
dat zij de Traction Avant als testmateriaal voor hun radiale
banden gebruikten.
Tegen
1955 bouwde Citroën de DS, die aanvankelijk dezelfde motor
gebruikte. De productie van de Traction eindigde in juli 1957;
er werden ruim 770.000 exemplaren van gebouwd. De Traction Avant
wordt vaak geassocieerd met de Tweede
Wereldoorlog: een cliché is dat van in het zwart geklede
Gestapoagenten die rondrijden
in zwarte Tractions. Dat beeld heeft niet zo veel met de
werkelijkheid van doen. De verklaring is dat er nog veel rijdende
Tractions zijn die voor filmproducties over de Tweede Wereldoorlog
gebruikt zijn, en kunnen worden.
En om plaatje
helemaal mooi te maken een Dodge
Coronet Coupé.
De Dodge
Coronet werd geïntroduceerd als een van de eerste naoorlogse
modellen van het merk. Het model was boven de Dodge
Wayfarer en Meadowbrook
gepositioneerd als het topmodel van het merk. In 1954
werd de Coronet in die hoedanigheid afgelost door de Dodge
Royal. De Coronet was in feite identiek aan de Wayfarer en de
Meadowbrook op wat uitrusting, opties en uiterlijke details na. Het
model was enkel te verkrijgen met een 3,8 liter zes-in-lijnmotor
van 103 pk. Vanaf 1953 kwam daar ook
een optionele 4 liter V8 bij. Er
werd ook een gelimiteerde limousineuitvoering
gebouwd die plaats bood aan acht personen.
Tweede
generatie (1955-1959)
De tweede
generatie van de Coronet verscheen in 1955
aan de onderzijde van het gamma. De Wayfarer en de Meadowbrook waren
geschrapt. Boven de Coronet stond de Royal en aan de top stond de
Custom Royal. Een
stationwagenuitvoering
verscheen met de naam Dodge
Suburban
en de hardtop coupé
en de cabriolet verschenen als
Dodge Lancer. De Coronet II
nam dezelfde motoren over: de 6-in-lijn was krachtiger geworden en
leverde nu 123 pk. De cilinderinhoud van de Hemi
V8 groeide naar 4,4 liter en in 1958
verder tot 5,3 liter. Voor 1957 werd
de Coronet gefacelift waarbij de Forward
Look-stijl
van Virgil
Exner werd toegepast. Hiermee werd de auto groter en kreeg hij
een moderner uiterlijk. Na 1959 werd
de Coronet samen met de Royal en de Custom Royal geschrapt waarna
Dodge nieuwe modelnamen introduceerde.
Derde
generatie (1965-1967)
Na enkele
jaren afwezigheid werd in 1965 een
nieuwe Coronet geherintroduceerd in het midden van het gamma. Daar
stond het model boven de Dodge Dart
en onder de Dodge Polara. In
1966 werd het model gefacelift en
verscheen een coupé
onder de naam Dodge Charger.
Vierde
generatie (1968-1970)
In 1968
verscheen een nieuwe grotere Coronet. Er kwam ook een 426-Smuscle car- uitvoering met
onder meer een 7 liter Hemi V8 van 425 pk. Ook was er een
coupé-hardtopversie ondanks het bestaan van de Dodge Charger. In
1968 werd een recordverkoop van 196.242 exemplaren opgetekend. In
1969 en 1970
werden lichte facelifts doorgevoerd. In dat laatste jaar liet Dodge
het basismodel van de Coronet vallen en werd de Coronet Deluxe het
instapmodel.
Vijfde
generatie (1971-1973)
In 1971
werd opnieuw een nieuwe Coronet gelanceerd. Deze Dodge kreeg
vloeiender lijnen en verscheen als sedan
en als stationwagen. Er was
geen coupéversie
meer daar die markt voor de verwante Dodge
Charger was. In 1972 werd een
facelift doorgevoerd die vele optiepakketten wijzigde en het topmodel
Coronet Brougham schrapte. Hierna liep de verkoop nogal matig. Daar
waar in 1968 nog bijna 200.000
Coronets gebouwd waren werden er vanaf 1973
minder dan 90.000 per jaar geproduceerd. Dit was niet alleen een
gevolg van de oliecrisis
die dat jaar toesloeg. De verkopen van de Coronet gingen in de
voorgaande jaren ook al achteruit.
Zesde
generatie (1974-1976)
Voor 1974
werd de Coronet hertekend met een hoekiger carrosserie.
Ook verscheen er - enkel dat jaar - een coupéversie. De verkoop
kromp verder in tot minder dan 60.000 stuks en ongeveer 52.000 in
1975. Nog in 1975 werd het
uitrustingsniveau Brougham
terug ingevoerd. 1976 Was het laatste
jaar met de modelnaam Coronet. Diens facelift ging verder als de
Dodge Monaco. Ook de
Diplomat, die tot dan een
uitrustingsniveau op de Royal Monaco was, verscheen in 1977
als opvolger van de Coronet.
Oef
even ademhalen. (Ik ga daar nog eens naar terug...)
Het gaat
verder naar Steenstraat -- Zuidschote --
Elverdinge -- Poperinge
Om 09.15u rijden we de Franse grens over
(foto : grenspost met
voormalige douanekantoren) richting Godewaersvelde
Hondeghem (foto : hier is duidelijk een fietspad ! Tjonge,
zulke plakaten...)
-- Staples Ebblinghem (foto gasbuizen)
:
enkele cijfertjes... eind 2015 gaat de gasterminal in Loon
Plage in werking. Jaarlijks zal er 13 miljard kubieke meter gas door
de pijplijn gestuwd worden. Hij wordt op Franse bodem191 km lang,
hetzij de afstand van de canalisatie tussen Pitgam en Civilly (Oise)
met een diameter van 1200 mm. En er werd reeds 500 miljoen euro
uitbetaald aan onteigeningen van landbouw-gronden, geld dat niet
terug betaald hoeft te worden eens de putten terug dicht zijn. Deze
Gazoduc gaat door 99 gemeenten in 4 verschillende departementen.
We rijden verder ...
Wardrecques Le Pont d'Ascin Blaringhem Wittes
Rocquetaire Rincq Glomenghem (foto) Het is 10.30u en we
krijgen een eerste controle in Bar Brasserie
Mammetz Blessy
Ham (foto antenne)
jaja , in Vlaanderen niet meer te vinden, maar
in Noord-Frankrijk bestaan ze nog Estrée Blanche
Enqhuin-les-Mines (foto) en een inwoner beeld dat uitstekend uit met
een mijnen-kolenwagentje voor zijn woning te etaleren
even verder
(foto) het etablissement Ferme des Templiers
: de hedendaagse hoeve
'De Tempeliers' is herbouwd in de 17de eeuw op de ruines van een
middeleeuws versterkte woning. In die bepaalde periode mochten de
edele families zonder enig gezag alleen dit type van versterkte
woningen van dit type bouwen. In de 16de eeuw, wanneer Artois nog
toebehoorde aan Keizer Karel, werden de gebouwen vernield door de
soldaten van het Franse garnizoen van Thérouanne. Het behoorde
daaropvolgend toe aan het boerendomein van de familie Fléchin tot
aan de Franse Revolutie. In de 19de eeuw werd het overgenomen door de
familie Solminihac. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het domein in
tweeën gesplitst. Deze versterkte hoeve ligt bij het verlaten van
het dorp in het gehucht Fléchinelle op de baan naar Cuhem-Flechin en
is nu bestemd als B&B voor dagjestoeristen, restaurant en
vergaderzalen.
-- verder naar Cuhem
fléchin Boncourt Laires Lisbourg (foto) even
binnenwippen bij dat kasteeltje
: Chateau de Verchin dat deel
uitmaakt van Les Jardins de la Lys, want het is hier dat de Lesse
zijn bronnen heeft. Het omliggende park is omstreeks 1850 aangelegd
en je kan er majestueuze bomen aantreffen, alsook waterplanten,
nieuwe bloemperken, een moestuin 'a la française' met meer dan 100
verschillende groentensoorten. Het kasteel zelf is in private handen,
maar toch ingeschreven als historisch monument en te bezoeken van 1
juni tot 30 september, elke zondag van 14.30u tot 18.00u en verder
tijdens de week op afspraak. Gratis tot 12 jaar, volwassenen betalen
5 euro, groepen 4 euro. Contact : Gilles et Bénédicte de
Lencquesaing op gilles.delencquesaing@wanadoo.fr
of Tél. 03 21 04 41 38.
-- We rijden verder Verchin
binnen en zien nog maar eens (op eerdere ritten al eens tegengekomen)
die eigenaardige 'gedraaide' kerktoren. (foto)
Het dorp is door zijn
17de eeuwse StOmerkerk in flamboyante gothische stijl en zijn
gekrulde toren wereldwijd bekend/beroemd geworden. Die draaiing zou
te wijten zijn aan een verkeerde samenstelling van het houten
dakgebinte. Sinds 15 november ingeschreven als historisch monument. Natuurlijk gaven de
plaatselijke inwoners aan dit fenomeen een duivelse legende : deze
verteld dat de jonge meisjes van Verchin het nog niet te serieus
namen wat betrefde de goede zeden. Toen op een zekere dag een
'zogezegde' jonge maagd de kerk betrad om te huwen, draaide de
klokkentoren zich verbolgen om. Hij zal zich slechts weer
rechtoptrekken als een andere maagd de trappen van de kerk betreed...
wat tot op heden nog niet is gebeurd !
-- Verder naar Fruges
Coupelle-Vieille Maisoncelle Rimboval Embry
Baubers-les-Hesmond St Danoeux Aix-en-Issard Le Bout de
Haut Cormont Frencq Le Turne Halinghen Le Haut
Pichot en daar krijgen we een prachtig panorama voorgeschoteld (foto)
Menty Samer (foto ) het is 13.00u en we hebben een tweede
controlepunt in Café de l'Agriculture in neem een koffietje op
een minder druk terras voor het Café de la Place (foto)
Longfossé Desures Alincthun Le Wast Colembert
Nabringhen en we arriveren bovenop de Col des 4 Vents (foto)
Surques Neuville het was me al een tijdje opgevallen dat de
aloude gietijzeren hydranten langsheen de weg, daar stilletjesaan
vervangen worden door modernere apparaten (foto)
Petit-Quercamps
La Coete Bouvelinghem West-Becourt Acquin Quelmes
Zudausques Tilques Zudrove Serques Le Marais
dan rijden we een stukje langs het kanaal richting StOmer tot in
StMomelin Nieurlet het is 15.00u en we komen aan de 3de
controle in taverne Au Marais Flamand
Haeneberg Lederzeele
Mont Balenberg Weemaerscappel Oudezeele Hogenaene
Winnezeele Kruytstraete Les Cinq Chemins Oostcappel
hier gaan we weer (aan onze bekende 'zittende douanier') de Franse
over en België binnen het is 15.45u Beveren Kalsijde
Stavele Hoogstade Pollinkhove langs de Lo-vaart richting
Diksmuide Lo-Reninge in Merkem het brugje over langs het
water tot aan de Driegrachtenbrug in Houthulst en vandaar naar het
centrum.
Cafe Bristol nog niet open... moeten wachten
tot 09.30u voor een koffie...
09.45u start Dit waren de te volgen pijltjes
Wachtebeke
(landwegen en bossen) (foto dreef)
we volgen de Krekenroute
Het Krekengebied is het meest noordelijke deel van het Meetjesland. Het hele landschap draagt er de sporen van de eeuwenlange strijd tegen de zee, die dikwijls overwonnen werd, maar even vaak keihard terugsloeg. In Waterland-Oudeman steekt de route de grens met Nederland over, om de polders van Zeeuws-Vlaanderen te ontdekken. In Terneuzen komen we even tot aan de imposante Westerschelde.
Ook in het zuiden van het Waasland liet de sluwe Reynaert overal sporen na. In Sint-Niklaas start je voor een tocht langs het Rupelmonde van Mercator en langs Scheldegemeente Temse. Na de Waasmunsterse Heide volgen we de pijlen naar Lokeren. Voorbij Lochristi en het provinciaal domein Puyenbroeck rij je naar Daknam. Via Sinaai en Belsele rijden we terug naar Sint-Niklaas.
Wachtebeke we volgen een baantje langs de autosnelweg
Zelzate.
Beoordeling : Ondanks de mooie landelijke wegen en beboste domeinen, weinig soeps wat betreft 'bezienswaardigheden'. Deze streek is een vlakke landbouwstreek, zonder hoogtes en laagtes, met afwisseld maïs- en graanvelden en bebossing. Verder niets. Maar de route was wel goed bepijld... evenwel spannend, want de pijltjes hingen pas (meestal zonder voorafgaande waarschuwing) op de afslag, de splitsing of het kruispunt ! Af en toe was het 'keren' geblazen. Een echte zoektocht... dat heeft ook zijn charmes. Het is duidelijk dat het nieuwe bestuur (de club is pas een drietal jaar terug heropgericht) nog geen kaas gegeten heeft wat organiseren en 'pijltjes hangen' betreft. Komt wel goed met de jaren...
11de
Kanaaltreffen van MC Down Under uit Oudenburg.
Zondag
5 augustus 2012
We kwamen aan in Oudenburg om 09.30u... heldere hemel, fel zonnetje... dat
beloofde al veel goeds. De mooiste van de bende speelt voor wegkapitein...
Ondertussen worden al maatregelen getroffen voor de hamburgers en de hot-dogs...
Binnen was het gezelligheid troef : de barmeiden en de inschrijvingstafel...
Even een kiekje van de talrijke mooie trofeeën...
We
beginnen met kilometers kronkelweggetjes door de landerijen tot we in
het centrum van De Haan arriveren... een fanatieke inwoner heeft dat
goed geïllustreerd op zijn gevel (foto haan)...
Verder
naar Nieuwmunster ... Zuienkerke ... we volgen een tijdje de
Vierkerkenroute ... en weer de landerijen in tot bij Blankenberge ...
weer naar Zuienkerke ... Houtave ... Varsenare ... en daar zoeven we
de bossen van het Domein Tu-dor in ...
even oprijden tot bij het
kasteel... (foto)
Loppem
... Heidelberg ... Zedelgem ... in Snellegem liggen de wegen er nat
bij : hier hebben ze al een bui gegeten ! ... we zitten op de
Permekeroute ... Zerkegem ... Bekegem ... en hier hebben ze een ware
'knuffelzone' : wat we hier voor en na schooltijd te zien krijgen is
me een raadsel... (foto)
We
komen aan de Witte Molen van Roksem (foto) De Witte Molen is een windmolen in Roksem, een deelgemeente van het West-Vlaamse stadje Oudenburg. De Witte Molen, aan de Zeeweg, is een bergmolen waarin zowel meel als olie kan worden gemalen. In de eerste helft van de 17e eeuw werd hier een eerste houten staakmolen gebouwd. Deze molen staat op de Ferrariskaart (1770-1778) vermeld als "Rockxem-molen". De huidige bakstenen bergmolen kwam er in 1843 waarbij men onderdelen van de oude houten molen heeft gebruikt. Er staan namelijk 18de-eeuwse datums vermeld op enkele balken. Stad Oudenburg, die de molen in erfpacht heeft, liet de molen restaureren. Op de open monumentendag van 13 september 2003 werd de molen nog eens feestelijk ingehuldigd.
In 2010 zou de Witte Molen opnieuw gerestaureerd moeten zijn, maar de onderdelen liggen er nog steeds naast. De molen draaide niet meer nadat in 2008 problemen in de askop ontstonden.
We
rijden een stukje af van de Hoevenroute.
Deze autoroute met een totale afstand van 76 kilometer, verkent het polderlandschap tussen Oostende en Diksmuide, een gebied dat deel uitmaakt van de Grote Westpolder; dit is een op de zee teruggewonnen landstreek met een vrij uitgesproken agrarisch karakter, dat bepaald wordt door weiden, akkers en boerenhoven. Tijdens deze route worden de boerderijen centraal geplaatst, want trekpleisters langsheen deze tocht zijn onder andere: de Oudenburgse abdijhoeve, de Viconia-kasteelhoeve, de imposante Schoorbakkehoeve, het Fleriskot en de Spermalie-hofstede aangedaan. Andere bezienswaardigheden daarentegen worden gevormd door de Keignaertkreek, het Romaanse kerkje van Ettelgem, het landschap van Moere-Nieuwland, de Godelieve-abdij van Gistel, het natuurreservaat van Stuivekenskerke, het Fort van Nieuwen Damme en het koninklijk domein van Raversijde. Om het de autobestuurders een stuk makkelijker te maken is deze Hoevenroute als provinciale autoroute over het gehele parcours met zeshoekige bordjes bewegwijzerd. En voor de realisatie van dit routeproject stonden het Vlaams Commisariaat-Generaal voor Toerisme, het West-Vlaams provinciebestuur en de steden Oostende, Middelkerke, Gistel, Oudenburg en Diksmuide in, waarbij de algemene coördinatie werd waargenomen door de Westvlaamse Vereniging voor de Vrije Tijd v.z.w.
Wil je nog meer te weten komen over deze Hoevenroute, ga dan naar de website van het Brugse Ommeland via deze link: http://www.brugseommeland.be en klik daar dan door op routes.
Af en toe heeft de organisatie er goed aan gedaan om hier en daar van die gevarenbordjes te plaatsen, vooral waar de landelijke wegen bezaaid waren met grind...
1ste
controlepunt te Westkerke : cafe 'tKroegje... het is 11.22u. (foto)
De
organisatoren hebben zelfs de 'snelle jongens' voorzien van een extra
waarschuwing : Flitspaal !!! Maar die stond da n weer heel dicht na
het bord / velen zullen hier hard op de rem gestaan hebben !
...(foto)
Eernegem
... Koekelare ... tja, veel plaats bleef er niet over voor een tegenligger...
Ichtegem ... Daar hebben ze een 'Plezanten Hof' :
dat zal de Fons van de 'Opnieuw-Plezant-Club' deugd doen / misschien
kan hij in de toekomst daar wel eens een meeting organiseren !!
...(foto)
Mijn
bankkaart doet het niet bij het tanken en die gasten met hun prachtige GoldWings
hebben mij bij dat Gulf-station van nafte voorzien : ik heb ze
natuurlijk in cash terugbetaald... (foto)
We
rijden een stukje Houtlandroute en Boskapelroute...
De 81 km-lange Houtlandroute met vertrekplaats het Kasteel Ravenhof in Torhout, leidt je door het West-Vlaamse Houtland tussen Brugge en
Torhout. Kenmerkend voor de streek zijn de vele bossen en houtkanten. De route
start in Torhout en gaat dan via rustige secundaire wegen naar Koekelare,
Ichtegem, Aartrijke en Zedelgem. De route is zo opgevat dat de rondrit kan
worden gecombineerd met een korte wandeling in de kasteeldomeinen die zich
langsheen het tracé situeren. De 44 km-lange Boskapelfietsroute met startplaats in Ichtegem is vernoemd naar de Boskapel werd in de 19de eeuw gebouwd door de edelman Auguste de Tserclaes de Wommersom als dank voor een genezing. In 1875 werd het gebouwtje eigendom van de Bekegemse kerkfabriek. Sinds 1948 is er op Pinkstermaandag een jaarlijkse bedevaart naar de kapel. Deze werd ingericht door Pastoor Nijs. In de meimaand wordt er de rozenkrans op zondag om 19.00 u. op maandag, woensdag en vrijdag om 20.00 u gebeden. Op de eerste zondag van oktober wordt er een bedevaart gehouden van de kerk van Bekegem naar de Boskapel.
Koekelare
... Handzame ... Bovekerke ... Vladslo ... en daar zenden de kerels
die de pijltjes hebben opgehangen ons in een verboden zone. (foto)...
Jongens
pas daar mee op : als er ene 'local' de politie opbeld en die
plaatsen zich zo ongeveer halverwege die weg, dan gaan alle
motorrijders die ze pakken betalen !!!
Esen
... Woumen ... 2de controle in de 'ijshoeve' 'tMadeliefje... en den diene zal deugd gehad hebben van zijn aarbeiencoupke !! (foto)
We
rijden langsheen het waterzuiveringsstation De Blankaart (foto)
We
rijden tot bij de Houthulstbrug en rijden een eindje langs de
Ijzer... de Knokkebrug Houthulst over... Nieuwkapelle ... Lo ...
opnieuw Nieuwkapelle ... dit is het windmolenproject De Put ...(foto)
Oudekapelle
... Lampernisse ... Oostkerke ... we volgen de N35 richting Veurne en
slaan af richting Stuivekenskerke ... Kaaskerke ... Stuivekenskerke
... en we zitten nu op de IJzerfrontroute...
Deze 79km-lange toeristische autoroute verkent het polderlandschap tussen Nieuwpoort, Koekelare en Diksmuide. Centraal thema vormt het gebeuren tijdens de Eerste Wereldoorlog. De route vangt aan in Diksmuide. Vier jaar lang vormde de IJzer hier de frontlijn. Tal van relicten, monumenten en begraafplaatsen herinneren hieraan.
Pervijze
... en hier hebben we één van de weinige 'rechte' stukken weg
in het ganse traject richting Schore / dat moet een opluchting zijn voor de 'laagvliegers'
die hier na urenlang die kronkelweggetjes te hebben getrotseerd -
voor een aantal kilometers eens alle registers kunnen openzetten ...
we rijden weer een stukje Hoevenroute .. over de Ijzer en we komen
aan in Schore ...
we
volgen een stukje N367 en slaan af naar Mannekensvere... even buiten
de bebouwde kom, vind ik een bankje om even de benen te strekken en
een 'stuutje' te eten / het is inmiddels al 13.30u geworden ...
(foto)
Dan
gaat het langs de vaartdijk tot aan de Rattevallebrug van Middelkerke...
Ook de naam van het aanlengende restaurant waar de lekkerbekken aan hun trekken komen! Wat eens een volkcafeetje langs de Plassendaelevaart was, werd eind jaren 80 gerenoveerd tot een knus restaurantje, waar Koen en Claudette ondertussen al 25 jaar hun gasten ontvangen. Tussen 14 en 17.30 u. kun je er terecht voor verrukkelijke pannenkoeken, wafels en roomijs. Op ons zonnig en verwarmd terras kun je s middags of s avonds eveneens genieten van onze specialiteiten van het huis: een blond of bruin Rattevallekuipje en heerlijk gegrilde ribbetjes. En niet te vergeten: de kleintjes kunnen ravotten op het speelpleintje en in het springkasteel. Binnen zijn er 64 zitplaatsen, op het terras buiten kunnen zon 70 personen plaatsnemen.
komen we
via Westende in Middelkerke ... foto verpakte grasbalen...
Bij
het binnenrijden van Slijpe zien we dat staan : ROZE VAN VOOR TOT
ACHTER INCLUIS DE GARAGE !!!!!! Nog net niet zijn dak en zijn deuren...Ik mag er niet aan denken wie daarin
wil leven ! (foto)
Af
en toe komen op splitsingen waar een flauwe grappenmaker de pijltjes
heeft omgedraaid : dan zit er niets op dan in beide richtingen te
gaan verkennen tot we opnieuw een pijltje hebben gevonden, maar dat
kan soms kilometers ver zijn !!!
Zo
ook hier bij de 42km-route van Wereldkampioen Freddy Martens...
(foto)
De fietsroute start aan het info-kantoor nabij de Sint-Theresiakapel, langs de Badenlaan in Westende-Bad. Het initiatief voor de route kwam van de gemeente Middelkerke, waarvan Lombardsijde een deelgemeente is. U maakt kennis met zowel een ruraal landschap als de kustduinen. Het is een route met opvallend veel rustbanken. Houd wel rekening mat veel wind !
Freddy Maertens was een fameus wielrenner en werd wereldkampioen in 1976 en 1981. In de zomer van 2004 kreeg hij zijn eigen fietsroute in Middelkerke in West-Vlaanderen. De route is 42 kilometer lang en loopt voornamelijk over landelijke wegen. Freddy Maertens (Lombardsijde, 13 februari 1952) is een voormalig Belgisch wielrenner, die beroepsrenner was van 1972 tot 1987. Hij won veel van zijn wedstrijden in de sprint en kon dankzij zijn uitzonderlijke kracht goed op het grote verzet rijden. De meeste zeges haalde Maertens dan ook in sprints en tijdritten. In drie deelnames aan de Tour de France won hij vijftien etappes en droeg hij negen dagen de gele trui. Driemaal won hij de groene trui voor het puntenklassement.
We
rijden nog een stukje langs het water tot in Snaaskerke en van
daaruit was het niet ver meer tot in Oudenburg... maar velen vergaten
hun stempel op te halen bij de 3de (en geheime) controle in cafe
Derby !!! (foto)
Aankomst
14.45u.
Nog
even sympatiseren met een standhouder 'voor het goede doel' en een kiekje van wat 'bikers'-spullen. Niets speciaals tenzij je van die
'hardcore'-gadgets houdt natuurlijk.
Beoordeling
: een mooie rit /een min of meer voor sommigen lastige rit want het
parcours bestond voor 90% uit landelijke kronkelwegen en voor de
'snelle machines' is dit geen must. Onderweg heel weinig
bezienswaardigheden (dat is dan voor de toeristen onder ons) en voor
de Westvlamingen is dit natuurlijk bekend terrein. Gaan we per
gelegenheid zeker nog eens overdoen...
Bij een verkeersongeval is gisterenavond rond 20.30 uur een motorrijder om het leven gekomen op de N98, tussen Fosses-la-Ville en Mettet. Dat meldt het parket van Namen.
Een wagen sneed de motor de pas af. De bestuurder van de auto was onder invloed van alcohol. De motorrijder, een vijftiger, overleed aan zijn verwondingen. Het parket stuurde een expert ter plaatse.
Bij een verkeersongeval is gisterenavond rond 20.30 uur een motorrijder om het leven gekomen op de N98, tussen Fosses-la-Ville en Mettet. Dat meldt het parket van Namen.
Een wagen sneed de motor de pas af. De bestuurder van de auto was onder invloed van alcohol. De motorrijder, een vijftiger, overleed aan zijn verwondingen. Het parket stuurde een expert ter plaatse.
In Diest is een 23-jarige man om het leven gekomen bij een verkeersongeval. Dat meldt de lokale politie. De man reed met zijn motorfiets in de Molenstraat en verloor de controle over het stuur toen hij aan het kruispunt met de Postbaan een bocht nam.
De motorrijder kwam ten val, gleed door en kwam onder een geparkeerde wagen terecht. Volgens de politie overleed hij ter plekke. Het Leuvense parket heeft een verkeersdeskundige aangesteld om het ongeval nader te onderzoeken.
Belgische bestuurder rijdt motorrijder dood in Franse departement Gard
Een Belgische bestuurder heeft dinsdag op een weg in Corbès, in het Franse departement Gard, een motorrijder doodgereden. De Belg wordt vervolgd voor onopzettelijke doodslag, zo berichtte de krant Midi Libre.
De Belgische bestuurder zou geen voorrang aan de motorrijder verleend hebben toen hij een privéweg verliet. De motard overleed ter plaatse. De bestuurder, die in shock verkeerde, werd gehoord door de gendarmerie en vervolgens in verdenking gesteld voor onopzettelijke doodslag.
Een motorrijder is vandaag om het leven gekomen bij een ongeval in Stoumont in de provincie Luik. De passagier, de vrouw van de overleden bestuurder, raakte daarbij zwaargewond, meldt het parket van Verviers.
De motorrijder verongelukte even na 16 uur op de baan tussen Coo en La Gleize (Stoumont). Om een nog onbekende reden verloor hij de controle over het stuur. Hij overleed ter plaatse.
Zijn echtgenote werd in kritieke toestand met de helikopter afgevoerd. De vrouw verkeert nog steeds in levensgevaar.
Motorrijder (48) verongelukt bij frontale aanrijding in Moen
In het West-Vlaamse Moen, een deelgemeente van Zwevegem, is deze namiddag een motorrijder om het leven gekomen na een frontale aanrijding met een personenwagen. Dat bevestigt woordvoerder Michaël Vanden Heede van de politiezone Mira.
Het ongeval gebeurde omstreeks 15.30 uur op de Verzetslaan. Bij een inhaalbeweging botste een motorrijder frontaal op een voertuig dat uit de andere richting kwam. Voor de 48-jarige motorrijder kon geen hulp meer baten. Hij stierf ter plaatse aan zijn verwondingen.
De personenwagen werd bestuurd door een man uit Doornik. Hij was vergezeld van zijn vriendin. De bestuurder raakte lichtgewond, zijn vriendin verkeerde in shock. De Verzetslaan is afgesloten voor alle verkeer.
Motorrijder levensgevaarlijk gewond bij aanrijding in Nevele
De aanrijding in Nevele waarbij een motorrijder gisterenavond levensgevaarlijk gewond raakte, gebeurde vermoedelijk door een onoplettendheid van de bestuurster van de personenwagen. Dat zegt het Gentse parket, dat een verkeersdeskundige aangesteld heeft voor verder onderzoek.
Het ongeval gebeurde in de Damstraat in deelgemeente Vosselare. De bestuurder van de wagen, een 48-jarige vrouw, sloeg links de Meirebeekstraat in. Ze raakte de motorrijder, die uit de tegenovergestelde richting kwam. De vrouw reed niet te snel en had niet gedronken.
De man op de motor kwam zwaar ten val. Hij werd in levensgevaarlijke toestand naar het ziekenhuis gebracht en zijn toestand is nog altijd uiterst kritiek. Het gaat om een 28-jarige Gentenaar, die met een voorlopig rijbewijs reed.
Motorrijder raakt zwaargewond bij ongeval in Reningelst
Zaterdagmiddag gebeurde even na 13 uur een zwaar ongeval in de Clyttesteenweg in Reningelst.
Een motorrijder uit Dranouter, die uit de richting van Reningelst kwam, werd er aangereden door de zeer eclusieve wagen Fisker Karma ES Ever van W.L. uit De Klijte, die de weg opreed vanuit de Diepestraat. De motor kwam via een boom in de gracht terecht en de bestuurder werd meters hoog door de lucht geslingerd. Hij kwam tientallen meter verder in de gracht terecht. De MUG en de brandweer van de Poperingse deelgemeente Reningelst kwamen ter plaatse. De motorrijder werd met zware verwondingen overgebracht naar het ziekenhuis. In de auto werd er niemand gewond. http://kw.knack.be/west-vlaanderen/nieuws/algemeen/motorrijder-raakt-zwaargewond-bij-ongeval-in-reningelst/article-4000177962288.htm#.UFT1idEY-sg.facebook
Langs de Rijksweg belandde Glenn Gayse (26) uit Lendelede gisteren met zijn motor tegen de wagen bestuurd door Solange Theys. De automobiliste wilde rechtsomkeert maken en had wellicht de snelheid van de motor niet juist ingeschat. De motorrijder haperde met zijn voet aan de auto en kwam ten val. Hij werd lichtgewond.
De Nijlense lijsttrekker van N-VA Jinse Van Den Bogaert mag van geluk spreken dat hij de laatste campagneweken nog volop kan mee beleven. Afgelopen vrijdag werd de 30-jarige politicus op weg naar zijn werk op zijn motorfiets op de Broechemsesteenweg van de sokken gereden.
"Uit een zijstraat kwam plots een auto opgedraaid. Mijn motorfiets raakte de voorzijde van de wagen, waarop ik onderuit ben gegleden", reconstrueert de N-VA-lijsttrekker het ongeval. In het ziekenhuis werd duidelijk dat hij bij de val zijn rechterenkel had gebroken. "Dit had erger kunnen aflopen. Ik moet nu wel zes weken op krukken rondlopen, maar dat betekent niet dat mijn campagne is afgelopen", zegt een strijdvaardige Jinse Van Den Bogaert. "Flyers ronddelen en huisbezoeken afleggen, zal niet meer lukken. Maar ik ga zeker nog langs bij een aantal mensen. Woensdag hebben we partijvergadering. Ik vermoed dat er dan nog wel afspraken worden gemaakt over wie me nog wat kan bijspringen."
Weginspecteurs van Rijkswaterstaat op de motor kunnen er voortaan voor zorgen dat ze sneller bij incidenten op snelwegen zijn en eerder in actie kunnen komen.
Bij drukte op de weg duurde het vaak lang voordat de wagens van Rijkswaterstaat ter plekke waren. Met motoren kan een forse tijdwinst worden geboekt. De inspecteurs kunnen er dan voor zorgen dat het verkeer weer snel op gang komt na een ongeval of ander incident.
Ze worden met name ingezet op snelwegen zonder vluchtstroken en bij spitsstroken. De weginspecteurs kunnen makkelijk doorrijden tussen de auto's. Er gaan 34 inspecteurs aan de slag. Er zijn 20 motoren beschikbaar. Rijkswaterstaat deed een succesvolle proef met de motoren in Zuid-Holland.
Rijkswaterstaat zet vanaf dit najaar landelijk twintig BMW R 1200 RT motorfietsen in voor een snellere afhandeling van incidenten. De weginspecteur op de motor kan, bij files, door een kortere aanrijtijd eerder de juiste veiligheids- en doorstromingsmaatregelen nemen waardoor een incident sneller van de weg af is. De 34 Weginspecteurs zijn door de Politieacademie opgeleid. Ze worden met name ingezet op trajecten waar vluchtstroken ontbreken, bij spitsstroken en ter hoogte van kunstwerken. Juist op deze plekken, waar door filevorming en het ontbreken van vrije ruimte de incidentlocaties moeilijk bereikbaar zijn, heeft de weginspecteur de motor een toegevoegde waarde. Hij hoeft niet achteraan te sluiten, maar kan tussen de autos doorrijden. Hoe eerder een weginspecteur aanwezig is, des te sneller de incidentafhandeling wordt opgestart.
Tja ... deze zomer (half augustus) via de A17 op weg naar Brugge, als ik ter hoogte van Ruddervoorde een 'kraaaaaak' hoor en tegelijk mijn motor stilvalt en mijn achterwiel dichtslaat ! Nog efkens een goeie 50 meter heen en weer geslingerd (ik was met een goeie 125 km/u just een auto aan het inhalen op de middenste rijstrook) en van kop tot teen nat van het zweet toch veilig tot stilstand gekomen op een verharde strook naast de grasberm, want daar was geen echte vluchtstrook. Laten depanneren naar mijn garagist in Heule, maar die was nog 14 dagen met verlof. Diagnose achteraf : versnellingsbak naar de knoppen en voor meer dan 1600 euro kosten.
Ik laat hem niet meer herstellen, want voor een goeie 1500 euro heb ik een rijklare tweedehands.
Dus mijn rode PeeCeetje staat te koop als 'sloop-motor', want er zitten nog fantastische onderdelen op ter vervanging ...voor een collega Honda PC800-rijder die ze kan gebruiken (nieuwe banden, goed zadel en rugsteun, goeie batterij, Xenon-lamp, dubbele knipperlichten-schakelaar, scherm, nieuwe uitlaat, ...enzovoort.
Dus nog een beetje sparen en dan misschien in het voorjaar 2013 weer de baan op.
Op de grens van Kluisbergen en Mont-de-lEnclus is maandag bij valavond de jonge motorrijder Umberto Demets uit Avelgem om het leven gekomen. De jongeman was met hoge snelheid tegen de tractor van landbouwer V.C. geknald.
Volgens getuigen was de jongeman aan het racen met een andere motorrijder. Maar gisteren maakte de procureur van Doornik bekend dat ook de landbouwer niet helemaal vrijuit gaat. Meteen na het ongeval is de landbouwer in paniek gevlucht. Pas later keerde hij terug naar de plaats van het ongeval, maar dan met een andere tractor voor zijn aanhangwagen. Aan de politie verklaarde hij pas na een tijd dat hij die verwisseld had omdat zijn oorspronkelijke voertuig niet in orde was met de wegcode.
Het onderzoek naar de precieze oorzaak van het ongeval loopt nog steeds. Nagegaan wordt of het jonge slachtoffer aan het racen was en of het ongeval kon voorkomen worden als de tractor helemaal wettelijk in orde was geweest, want mogelijk deed de verlichting het niet.
De tractor met aanhangwagen en de motor zijn alvast in beslag genomen.
Ik ben Guy Vandendriessche
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gewezen rijkswachter en veiligheidsagent.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: motortoerisme, terrariumdieren, plastic modelbouw, snorrenclub,....
