Verleden week terug een eerste weekje goed kunnen doortrainen. Maandag deed ik een duurloopje van 30 km, dinsdag 16,5 km tempoloop, woensdag 25 km duurloop en donderdag 17,6 km tempoloop. Vrijdag en zaterdag hield ik mij een beetje kalm want zondag wast in Wodecq te doen. 13,5 km op vooral grintwegen, kleine heuveltjes,... terug weer een zwaar acrho parcours. Tijdens de opwarming al het gevoel dat ik wel fris zat, maar de snelheid ontbreekt nog.
Om 10u waren we weg na een rare start. Ik liep mee in het kopgroepje maar al snel voelde ik het tempo niet aan te kunnen. Ik probeerde mijn karretje aan dat van Huyghe te hangen maar dit kon ik slechts 5 km aanhouden. Daarna was het vooral bijten. Kon toch nog als 9de binnenbollen. Er is nog veel werk aan de winkel. Maandag stak ik er een rustdagje tussen want toch wel redelijk diep gegaan de zondag. Ondertussen zijn we weeral herbegonnen. Vanavond staat er een goeie 25 km op het programma maar ze geven 30 graden uit. pfff.
Zaterdag staat er nog 1 challenge op het programma. Momenteel sta ik nog altijd eerste maar de belangrijke maand september komt nu wel heel dichtbij. Hopelijk vind ik mijn snelheid terug en kan ik mijn podiumplaats veilig stellen. Dit zal vermoedelijk 3de worden maar indien ik nog een goede reeks neerzet dan kan ik nog 2des worden. Maar nu eerst nog 4 weekjes goed doortrainen!
Tot volgende week en dan probeer ik terug een uitgebreider verslagje op te zetten. Voor het moment is er toch niet veel te vertellen
Zondag wast in pipaix te doen. Al enkele dagen wist ik dat ik er geen al te hoge ogen ging gooien en met deze ingesteldheid stond ik dan ook aan de start. Eerst met Delombaerde enkele km opgewarmd. Hij was natuurlijk preus omdat hij met de nr 1 van de acrho mocht opwarmen .
Om 10u15 werd de start gegeven. Ik startte toch weer veel te snel en liep zo op kop van een peleton van een 10 tal man. Dit zo een anderhalve km kunnen volhouden en dan nam ik me plaats langs achteren. Al snel voelde ik het tekortkomen aan snelheid. vlug verminderde mijn tempo naar ongeveer 03:50 de km. Het overgewicht en gebrek aan trainingen deden me met het schaamrood op de wangen als 14de eindige. Me echt zorgen maken deed ik niet want Pipaix ligt in de conge en dan verwacht ik ook geen topsnelheden.
Daarom deze week in 5 dagen toch een kleine 100 km trainen om dan zondag in Wodecq het al ietsje beter te doen. Sta momenteel nog altijd eerste maar denk dat het uiteindelijk om de 2de of 3de stek zal gaan tussen mezelf en Olivier Huyghe. Domina zal dit jaar de acrho verdiend winnen. Of je weet maar nooit hé, blessures liggen altijd op de loer en zeker in de zware maand september!
Jaja, ik leef nog! Na 3 weken van het wat (te) rustig aan te doen gaan we er weer een lap op geven. Had nochthans voorgenomen om deze week al te herbeginnen. Maandag verliep uitstekend met 26 vlotte km. Dinsdag was catastrofaal. De eerste warmte, een slechte dag, te veel dorst... Ik liep 20 km, langs de leie. 10 km door maar dan moet je nog terugkeren. Aan dit punt beginnen dorst krijgen, draaierig worden. Na een helse tocht thuisgekomen en er direct een litertje water gedronken. De hartslag bleef 160 kloppen. Na een half uurtje ben ik toch weer normaal beginnen functioneren. Manman. Daarom besloten om woensdag, donderdag en vrijdag geen meter te lopen. Twas dan nog warmer! Vandaag een 14 tal km gaan lopen en de congé zit wel degelijk in de benen. stijf gevoel. zal waarschijnlijk door mijn nieuw paar mizuno's komen en de 3 kg overgewicht Ik heb er wel goed aan gedaan te rusten. Het heupje is veel verbeterd. Volgende week ga ik terug eens naar de podologe om mijn steunzolen te laten aanpassen. Volgens de sportschoenverkoper ligt het daaraan dat mijn heupje dikwijls ontsteekt. We zullen zien?
Morgen staat er Pipaix op het programma. Deze wedstrijd is voor punten maar ik reken hem al enkele maanden bij mijn bonuspunten. Ik vrees dat de top 10 moeilijk gaat worden. De schade deels beperken op Domina en Huyghe wordt mijn grootste doel. Na morgen beginnen we terug te werken en zal mijn routine in het trainen wel terugkeren. Wodecq de week erna wil ik het al veel beter doen...
Na mijn laatste koerske verleden zaterdag in ath waar ik als 5de eindigde heb ik s avonds de congé ingezet. De dag erna vertrokken we al naar La roche en ardenne. Een 5 daags wandelvakantietje waar ik slechts een maal gelopen heb. Maar kheb er wel een pittige looptraining van gemaakt. Namelijk de Col de Huassire opgelopen. de zwaarste col van belgie die 4.6 km lang is en waar 272 meters hoogte overwonnen moest worden. Een pittig trainingske dus. De andere dagen bestonden vooral uit wandelen, eten en drinken. Deze namidag trek ik richting Huissignies om de schade op te meten....
De laatste week voor de congé is aangebroken. Een van de zwaardere periodes in het jaar om me mentaal nog genoeg te kunnen opladen. Toch de nodige courage gevonden om heel wat km te lopen. Maandag 30km, dinsdag 18.4km, woensdag 21,1km, donderdag 16.4km en vrijdag een rustdagje. De zaterdag stond dan de duatlon op het programma. Niet echt met veel vertouwen en fris gevoel ging ik richting kortrijk. Bedoeling was om na 2 rampjaren eens een overwinning binnen te halen. Er moest eerst 3,5 km gelopen worden. Daarna moest de wielrenner er 20 fietsen. Afsluitend moest er nog eens 3.5 km gelopen worden. Niet veel km maar probleem is dat er tussen de 2 loopsessies een half uur zit. Afkoeling tot gevolg. En we mochten niet uit de wisselzone komen. Na een rustige opwarming richting start gegaan. Wat een warboel om 15u30 werd het startschot gegeven. Kreeg direct een paar elleboogjes cado. Manman die gasten raapte ik dan toch na 100 meters op. Die eerste km was veel te snel voor mij. Net geen 3 minuten. Ik plaatste me in een groepje van 3 man waaronder een impossante duatleet (Vandendriessche kenneth) Hij kon mijn tempo goed aan en nu en dan nam hij de koppositie over. Op het laatst zat nog een hellingetje waar ik makkelijk stand kon houden. In 11:35 kwam ik in de wisselzone aan. (18.2 per uur) Hier moest de chip en nummer doorgegeven worden. Dit ging redelijk snel en mijn renner (Jeroen Verstraete) kon makkelijk terug naar Vandendriessche rijden. Na een goeie 31 minuten kwam de renner terug binnen. Ook nu terug een redelijk vlugge wissel maar dan gebeurde het. Ik liep de wisselzone uit en bleek dat de nadar nog toe stond. Ik had geen zin om terug te keren en sprong erover. Te weinig hoog en knal; Op de grond. Spartelde al even snel op en uiteindelijk weer weggeraakt voor een volgend rondje. De duatleet liep op een goeie 100 meters en ik liep het gat toe. Samen nog een km gelopen en uiteindelijk op de helling het gaatje gemaakt van een 13 tal seconden. Tevreden kwam ik als eerste over de meet. Eindelijk 3de keer goede keer ! Jeroen Verstraete (mijn renner) deed het uitstekend. Het lopen verliep goed. Dus we waren best tevreden. Na afloop nog nen frisse leffe gedronken.
S'avonds kreeg ik het voorstel om mee te gaan lopen naar Frankrijk op zondagmorgen. Ik wilde het wel riskeren want echt diep ben ik niet moeten gaan op die duatlon. Beetje te vroeg voor een zondagmorgen vertrokken we richting France. Maar liefst 90 minuten in de wagen gezeten. De goesting was dan ook ver te zoeken. Enkele km opgewarmd en voelde toch nog de wedstrijd in de benen. Om 10u werd de start gegeven. De familie Casteele was er ook. Logische winnaar was dan ook mathijs in 32:27. De eerste km kon ik het kopgroepje goed volgen maar dan na een drietal km ging het lichtje uit. Geen kracht meer, miltsteken en mijn humeur onder 0. Joos haalde me dan ook gemakelijk in en liet me met het rood op de wangen achter. De laatste 3 km liep ik dan gewoon uit aan 4min de km. Eindigde 11de in 37:52. Een biljartvlak parcours met wel veel wind. In een goeie dag en eentje zonder wind zou ik er mijn Pr van 34 minuten kunnen verbreken... maar tzal voor deze week nie meer zijn
Ondertussen zijn we weeral maandag en een nieuwe trainingsweek breekt aan. Ik ga me nog een keer proberen op te laden voor zaterdag. Dan staat er een 11 km wedstrijdje in Ath op het programma. Hier probeer ik nog eens op het podium te geraken en dan gaat de riem er af!
Deze week heb ik het eens veel rustiger en kalmer aangepakt. Een drietal trainingen aan niet te hoge snelheden want door de overdreven warmte was dit toch niet mogelijk. Ik was dus redelijk goed uitgerust voor de laatste Challenge net voor het verlof. Deze keer was het in Doornik te doen. Een redelijk zwaar parcours, in de zon 30 graden en meer, een warme uitdrogende wind,... De afstand was 10,9 km. Ik wist dat ik al heel snel zou moeten lopen om terug de grens van 900 punten te halen. Na een opwarming van een 4 tal km begaf ik mij naar de startlijn. De concurentie voor het podium was niet overdreven. Loquet ging doorlopen, dus die eerste plaats zal weer voor een andere keer zijn. Rasschaert ging ook doorlopen. Een Dewaele die stillekes terugkeert en mss ook voor een verassing kon zorgen? We gingen zien.
Om 15u waren we weg. De eerste km kregen we direct een kasseistrook à la paris-roubaix voorgeschoteld. Na deze strook volgde er al direct een eerste serieuze beklimming. Ik zat hier nog samen met Dewaele,Rasschaert,Descamps. Loquet was al een 10 tal meters voorop. Tijdens die eerste beklimming zag ik dat Joost zijn eigen tempo opzocht, terwijl ik en Rasschaert hoopten op een afzwakking van Loquet. De opvolgende km dreef Loquet seconde per seconde weg. Terwijl Rasschaert het ook moeilijk kreeg. Km 4 tot 6 zat nog een lange helling in de loden zon. Hier kon ik een kloofje maken op Rasschaert en terug wat inlopen op Loquet. Tot aan km 9 naderde ik maar dan plaatste hij nog een versnellingetje. Die eerste plaats zal er ooit wel nog eens van komen. De laatste km was dan ook afzien en "bijna" sterven. Manman was er toch efkens niet goed van. Ik eindigde dus als 2de op een minuut van Loquet in 38:37. Net geen 17 per uur en dus ook net geen 900 punten maar dit wist ik al van aan de start. Na de wedstrijd waarschijnlijk een 6 tal bekers water uitgedronken en dan nog met Dewaele en Bekaert wat losgelopen. Onderwag hoorden we dat er iemand aan km 9 slecht was gekomen. Door de warmte. Hopelijk komen er niet te veel zo een dagen in augustus. Voor mij mag het warm zijn maar er zijn toch grenzen.
Vanaf nu is het beetje ontstressen. Rustige duurtrainingskes. Zaterdag nog eens een duo-duatlonwedstrijd en erna hier en daar nog een wedstrijdje om de snelheid wat te onderhouden. Volgende piekperiode zou vanaf 9 augustus moeten beginnen.Proberen zo lang mogelijk de eerste plaats in den Acrho vasthouden.
Door het veel te warme weer heb ik besloten het deze week "ietsje" kalmer aan te doen. Maandag voelde ik terug pijn aan de heup maar dit ging gelukkig terug beter naarmate de avondtraining naderde. Liep dus een 24 tal km in een 2 uur. Gisteren staat normaal de tempoloop op het programma. Deze liep ik iedere week sneller maar gisteren wijselijk een km per uur trager gelopen. De gemiddelde hartslag was wel gelijk aan de week ervoor. De warmte is dus niet te onderschatten. Voor de rest van de week staat er nog 1 trainingske op het programma. Zal dan ook goed uitgerust zijn om de laatste Challenge van het acrho criterium af te werken. De week erna volgt dan nog een duo duatlon , een koerske in frankrijk( misschien) en dan nog een afsluitertje in den acrho. Op 19 juli vertrek ik dan voor enkele dagen richting La Roche. Dit jaar zal het eens (bijna)-geen boef en drinkvakantie worden. Ik ga er vooral wandelen en lichte duurloopjes doen. Want de vorm mag niet volledig verdwijnen want vanaf 9 augustus staan er terug 3 puntenwedstrijdjes op rij op het programma. . We zien wel...
De maand Juni is enorm goed verlopen. het begon met een sisser op "kortrijk loopt" maar dit schampschot heeft me vooral sterker gemaakt. Toen volgde een reeks van top 5 koerskes en ook enkele belangrijke puntenkoersen in het acrho criterium. In totaal kon ik 425km afhaspelen. Dus enkele dagen rust heb ik wel verdiend zeker?
Tot zaterdag en met hopelijk geen temperaturen boven de 30 graden?
Week 26 verliep terug zwaar. Maandag duurloopje van 31 km, Dinsdag snelheidstraining goed voor 17.5 km aan 15.44 per uur. De woensdag terug een rustig duurloopje van 19 km. Donderdag begon de warmte al parten te spelen en liep ik er een 15 tal. De vrijdag heb ik maar een rustdagje ingelast om dan de zaterdag fris aan de start te verschijnen in Popuelles.
Dit wedstrijdje over 11.5 km was niet te onderschatten. Nu en dan een beklimmingetje, het was zwoel en niet veel zuurstof in de lucht. Ik wilde er toch het beste van maken. Domina zat in Turkije en zo kon ik mss terug het podium op? Vangrootenbruel en Rasschaert stonden scherp want twas een koerske georganiseerd door Popuelles dream team. die mannen gingen het me moeilijk maken. Ook Demaret was er aanwezig om punten te pakken. Om 16u waren we weg. De eerste km verliepen terug heel snel. Zat in het kopgroepje van 5 man. Vangrootenbruel liep sterk en liep dus voortdurend op kop. Ikzelf kon nog met Rasschaert aanklampen maar aan km 5 misgrijpte ik het potje water aan de bevoorrading en toen ging het lichtje uit. We hadden dan ook 16:40 na 5 km en da is redelijk rap. Ene Catoul liep me nog voorbij en zo eindigde ik net naast het podium op een 4de plaats. De warmte speelde me toch nog parten. Maar de vermoeide benen heb ik vooral te danken aan de vele km de dagen ervoor. Had wel terug 905 punten wat knap is meegenomen. Nu zaterdag staat de laatste Challenge net voor de congé op het programma. Daarna ga ik eens enkele rustdagjes inlassen (na de duo duatlon te kortrijk). Want het heupje zou terug beginnen zeuren. Ben dan ook al sedert februari goe bezig aan het trainen.
Deze week ook ietsje kalmer want bij 30 graden ist niet echt aangeraden zot te doen
Doordat Domina in Turkije zat heb ik nu de koppostitie in het totaalclassement overgenomen. De congé zal goed van pas komen. rusten en dan trainen voor de belangrijke wedstrijden halverwege augustus en in september.
Na terug een vruchtbare trainingsweek achter de rug te hebben stond ik zaterdag met veel vertrouwen aan de start te Thimougies. Voor velen een van de zwaarste koersen van den Acrho.De voorbije 2 edities liep ik telkens met Bekaert Ignace rond de 52 minuten voor 13.6 km. Dus nog nooit liep ik er 16 per uur. Vandaag wilde ik beter doen want tis een Challenge. Dus punten pakken was de boodschap. Voor velen staat deze wedstrijd niet bij de beste 10. Ik ging vandaag proberen meer dan 900 punten te pakken...
Istace José, Domina, Demaret, Rasschaert,... Ze stonden er terug allemaal. Het parcours was licht gewijzigt. Bijna 400 meters langer dan voorbije edities. Een bosweggetje was er bijgekomen. Niet bepaald een plat .
Om 16 u waren we vertrokken. Domina en Istace waren als eersten weg. Rasschaert vloog ook tamelijk rap richting eerste km en ik volgde in zijn spoor met Demaret. Wat ik toen nog niet wist was dat rasschaert er een 5km koers van maakte als training. Supersnelle eerste km in 03:05. dan 3:12 en dan 3:25 want een eerste molshoop kwam eraan. Hier had ik het opeens moeilijk. Km 4 en 5 stond er een 2de beklimming. 3:32 en 3:30 later klokte ik 16:45 af. Demaret had ons ook gevolgd maar was er aan beklimming 2 afgewaaid.
Hier aan die 5de km stopte rasschaert en bolde hij gewoon uit. Daar liep ik dan alleen op een derde stek. Domina op een kleine 40 seconden, Istace buiten zicht en ik gevolgd op 30 seconden door Demaret. Km 5 tot 6 nam ik een recupkm van 3:49. Twas nodig en gelukkig kwam ik erdoor.Ik kon standhouden en zag dat Domina aan het verzwakken was. Het parcours bleef op en neer gaan maar tussen km 6 en 10 zaten niet echt stijle hellingen in. Meer van die valsplatte baantjes, een bosweggetje met het knikje omhoog en een carriere. Ik kon een vlot tempo aanhouden en aan km 10 had ik kop 35 minuten. Maar vanaf hier begon het weer omhoog te gaan richting Thimougies plaats. Ik kon nog versnellen want Domina kwam in mijn vizier. Uiteindelijk niet kunnen bijbenen. Kwam 29 seconden tekort. Maar kwas wel derde en in een ongelooflijke tijd van 49:05. Demaret kwam op meer dan een minuut binnen. S morgens had ik nog zitten zeggen dat 17 per uur en een podiumplaats onmogelijk is op zo een parcours... Je ziet als je echt iets wil De punten waren ook niet mis. 920! Een 2de plaats lijkt terug haalbaar maar dan ga ik de zware maand september minstens even goed moeten lopen.
Deze week terug goed trainen (terug een identieke week zoals de laatste 2) En zaterdag wil ik het liefst nog een beetje sneller lopen in Popuelles... Tis ook een Challenge, dus terug meer dan 900 punten halen is welkom
Deze week ging het er terug pittig aan toe. Maandag een duurloopje van net geen 30 km gedaan in 2u25m. Dinsdag 17.5 km aan 15,3 per uur op heuvelachtig parcours. Woensdag was het zo een skoon weer dat ik de rustdag heb vervangen door een 7tal km loslopen. Donderdag terug 17.6km. Vandaag zeer rustig want morgen staat Thimougies op het programma. Na 2 rustige edities wil ik er dit jaar eens een pattat op geven .
Hier nog een fotoke rond km 4 in La Kainoise. Toen liep ik nog gezwind op kop
Zoals gewoonlijk volgt hier weer een verslagje vanuit de walen. Tgaat er dit jaar zo leuk aan toe dat ik mij totaal niet kan motiveren om in Harelbeke te lopen. Tzou er misschien ook wel leuk aan toe gaan en wie weet spannend, maar tis voor direct nog nie eerst wat snelheid trainen
De trainingen verliepen zeer goed. Maandag 27km, dinsdag 17.5km aan 15per uur met enkele heuvels, woensdag 21km, donderdag 17.5km. Vrijdag een rustdagje want wilde wat werken in mijn huis. papier moest nog van de muren. Ladder op en af is ook een soort krachttraining hé.
Bijgevolg voelde ik me zaterdag tamelijk goed. Niet te fris maar de goesting was er wel. Het was redelijk warm en een licht windje zorgde niet echt voor afkoeling. Een km of 4 opgewarmd met Bekaert en dan om 16u naar de zone van de waarheid gaan wachten. De blander guy en Van rie koen waren de toppertjes die het voor mij kwamen verkloten. Clais francois deed terug zijn intervalkoerske. (400 meters aan 20 per uur en dan 600 meters uitlopen). Met Rasschaert aan de start leek ik een metgezel gevonden te hebben...
Om 16u waren we weg. De eerste km verliep tamelijk. 3:15. Sneller moest ik het niet riskeren want dan ging het zeker nie gaan. rasschaert zat bij mij en de voorgenoemde 3 toppers waren al gaan vliegen. Eerst zat er nog een speciaal manneke bij ons te lopen maar die moest er uiteindelijk ook af. Ik en Raschaert bleven over. Ik zat tamelijk goed en zo liep mijn metgezel meestal achter mij. Nu en dan motiveerde ik hem om zeker mee te blijven gaan. Mss niet zo slim van mij want zo riskeerde ik een eventuele podiumplaats. Aan km 5 zat een eerste pittige beklimming. Rasschaert probeerde nu en dan wel te demareren maar de beentjes zaten goed en ik kon probleemloos blijven volgen. Na die 5de km kwamen we dichter op Clais met zijn intervaltraining. Ik probeerde het gat te dichten maar dit was zo moeilijk. Iedere keer we op een 10 tal seconden kwamen, dan begon hij te sprinten als een zot en was het gat direct weer 30 seconden. Dat hij thuisblijft en dat op piste doet .
De laatste km probeerde ik den Rasschaert er dan toch nog af te krijgen. Twas een beklimming van 300 meters waar Demeestere stond om te supporteren. Hij riep me toe om te versnellen, wat ik ook deed en rasschaert moest 5 meters prijsgeven. Na die beklimming was het nog 200 meters plat. De verschoten kartouche had ik beter gehouden. Bijgevolg pakte hij me op de streep.... Ik was weer te braaf tijdens de koers
Ik was dus 5de en derde bij de seniors. Na de koers nog een 4 tal km losgelopen.Zo de week afgesloten met 108 km. Zondagochtend totaal niet stijf wat een goed teken is. Ben wel nie meer gaan lopen want het regende weeral Ben dan maar weer gaan werken in mijn huis. Deze week terug trainen tot donderdag en dan rust want zaterdag staat er nog een kuitenbijtertje op het programma... de 14 km van Thimougies...
Na enkele weken intensief trainen was het zaterdag dus zo ver. La Kainoise 21.1 km met aan km 15 de beklimming van de Mt St Haubert. Na verleden jaar de voorbereidingen mislopen te hebben en zo 1u19m29sec behaalde, wilde ik dit jaar veel beter doen. Ook de concurentie pijn doen was mijn doel . Had al stiekem mijn schema vooropgesteld. Bedoeling was om de eerste 10 km in 35 minuten te lopen, de tweede 10 km in 36 minuten en de slot 1100 meters dan alles uit de kas halen om onder 1u15 te geraken. Een mogelijke maar moeilijke opdracht want met die berg en de wind weet je maar nooit.
Eerste een 4 tal km rustig opgewarmd. De benen zaten goed, de hartslag ideaal, energie genoeg, 18 graden maar een ambetant NO windje. De start was om 16u00. Ik zette me op de voorste rij en het spel kon beginnen...
Al van bij de start waren Loquet en Haezebrouck als een speer vertrokken. Wacquiez vertrok ook weer te snel en dan volgde mezelf, gevolgd op 20 meters door een grote groep concurrenten. De eerste km 3:25. Een ideale startkm. Ik haalde Wacquiez in en liep zo alleen op een derde stek nog altijd gevolgd door die grote groep. Ze dichtten het gat maar niet. Km 2 en 3 bleef zo. Hier draaien we richting schelde op waar een strook van 6 km tegen wind stond. Ik liet het tempo wat zakken want wilde me in die groep integreren. Uiteindelijk aan km 4 kwamen ze bij mij. Dit groepje was al zo groot niet meer. Maar wie er allemaal inzat weet ik niet. In plaats van me uit de wind te zetten, bleef ik op kop lopen. Km 5 hadden we 17:40. Tussen km 5 en 10 was het vooral tempo zoeken tegen die NO wind. Niemand nam maar over en ik liet dan ook enkele seconden per km liggen. Nu en dan kwam Vangrootenbruel eens helpen maar dan was dan ook de enige. Het werd duidelijk dat niemand risico's durfde nemen. Hun classement is dus belangrijker dan een goede tijd lopen . Maar al bij al viel het nog mee. Km 5 tot 10 in 18:13. De vooropgestelde 35 minuten waren er een kleine 36! Tzal moeilijk worden. Net voor km 10 verlieten we de schelde en zochten we de heuveltjes op. De eerste pittige was die tussen 9.5 en 10.5. Hier liet ik Domina en Vangrootenbruel een gaatje nemen van 50 meters. Huyghe blief bij mij.
Na die eerste klim was het vooral terug recupperen want aan km 14 begint het weer te klimmen tot aan 17... Km 10 tot 15 werden wat sneller gelopen. 17:58. Maar toen de beklimming begon probeerden we terug Domina te pakken maar dit leek ietsje te hoog gegrepen. Km 15 tot 17 hadden we 8 minuten nodig! Vanaf 17 tot aan 19.5 was het vooral bergaf lopen tot aan die fameuze autostradebrug. Aan km 20 hadden we kop 1u12m. Dus de tweede 10 km waren in 36 minuten afgelegd. Hier kreeg ik de mentale tik van "1u15 is niet meer mogelijk" Begon dan ook te vertragen maar Huyghe zei dat we een uitgelopen Loquet nog konden pakken. Met de allerlaatste krachten volgde ik Huyghe tot bij Loquet en daar vertraagde ik dan ook terug. De laatste 200 metes waren dan ook strompelen en afzien. EINDTIJD 1:16:11 Goed voor een 5de stek op 403 man en vrouwen . Wat positief was is dat de meeste concurrenten een pandoering hebben gekregen! Waucquiez op meer dan 2 minuten, Demaret op een kleine 4 minuten, en Descamps op oneindig veel minuten. MAAAARRRR het seizoen is nog jong hé
Die 1u15 zal eens voor een plattere versie zijn. Als je ziet dat we bij de beklimming 1 minuut verliezen! Ze zouden dat bergske beter eens afgraven Na de wedstrijd niet meer losgelopen want was volledig leeggelopen. Het rijsttaartje dat mijn lief vrouwke gemaakt heeft was dus welgekomen en zeer lekker!
Zondag was het vooral bollekes kleuren en platte rust. Nu een weekje rustig aan doen want op 20 juni staat de loodzware Thimougies op het programma...
Na de ontgoochelde koers van maandag was ik dinsdag van plan om er eens stevig in te vliegen op training. Straftraining heet dat dan... Na het bestuderen van de wedstrijdgegevens zag ik dat mijn hartslag ongewoon laag was tijdens de wedstrijd. Alleen de laatste km kwam de hartslag op aanvaardbaar niveau uit. We zullen het maar bij een off day houden en nu ons concentreren op zaterdag. Gisteren dus erin gevlogen en een 20 tal km gelopen aan ongeveer 14 per uur gemiddeld. Had gelijk geen moeite om het tempo hoog te houden, ook hartslag was terug in orde . twas wel nie zo warm meer.
Zaterdag wil ik het vooral goed doen. Verleden jaar liep ik de 2 weken ervoor amper 40km (door heupblessure) Gevolg was dan ook een 1u19m30sec. Dit jaar heb ik veel meer km getraind. De maand mei was goed voor 410km met een 4tal keer een 2 uren loopje. Ik ga geen echte tijd er proberen op te plakken maar stiekem hoop ik op 1u15... De zwaarte van het parcours zal het me vooral niet makkelijk maken. gelukkig geven ze een 19tal graden uit en een kleine buienkans. Kga zeker uitgerust zijn want nu staat er enkel nog een zwembeurtje, een uurloop en dan nog eens een half uur loslopen op het programma, en dit in 4 dagen.
Hier nog een lijstje met de top 20 tijden in de voorbije jaren.
Met het pinksterweekend stonden 2 koerskes op het programma. Eentje van 9.85 km in Anvaing en eentje van 11 km in Kortrijk. Bedoeling was om zaterdag niet voluit te gaan en maandag voor de laatste keer vollen bak te gaan net voor La Kainoise... En tis een beetje anders uitgedraaid.
Zaterdag was het stralend weer, de beentjes zaten fris en na enkele km opgewarmd te hebben waren we weg. Al na 200 meters was Clais francois gaan vliegen, gevolgd door Domina Antonino. Ikzelf liep de eerste km niet te snel maar al gauw zag ik dat de derde plaats nog beschikbaar was. Er waren schoone bekerkes te verdienen en kben dan maar beginnen versnellen. De beklimmingen gingen o zo vlot en ik beende de een na de andere bij. Uiteindelijk nog de derde stek kunnen bemachtigen. Beetje diep gegaan bij momenten en dat was niet zo verstandig 2 dagen voor kortrijk.
Maandag stond dan Kortrijk loopt op het programma. Twas nog warmer dan zaterdag en kheb de zondag redelijk lang op terras gezeten. De benen voelden nu wel loodzwaar aan en van opwarmen kwam bijna niets van in huis. Had (na)dorst. Het startschot werd gegeven door Gaêlle van "Mijn restaurant". ze was stemmen aan het ronselen. Bij deze een warme oproep : stemmen maar op Kortrijk Beetje verblind "door de zon " mijn start een beetje gemist. Direct liep ik in 20ste positie Na 3 km had ik 10 minuten maar dan was het bobijntje dan ook af. Carlos was maar op amper 20 meters maar als het niet gaat, dan gaat het niet hé... Aan km 6 kwam zelfs Debersaques, Kristof Rul en Huygebaert me vrolijk voorbijlopen.
Ik probeerde de afstand op Rul-huygebaert niet te groot te maken en ik hoopte op snelle recup, want loodzware benen. Uiteindelijk aan km 9 de adem teruggevonden en ik kon nog een supernelle laatste km lopen (3:20) De beklimming ging zeer vlotjes. Hier heb ik dan ook het duo ingehaald en mijn 4de plaats veilig gesteld. Ontgoocheld weliswaar want een 2de plaats was zeker haalbaar. Nico Serroen won op zijn gemak. Na de wedstrijd nog 2 km teruggelopen en met Delphine terug gelopen (zij was bezig aan haar 11 km).
Zaterdag gaat me beter liggen want heb het gevoel dat de snelheid niet zo goed zit, maar de uithouding is uitstekend. La Kainoise zou goed moeten verlopen (hoop ik)
Een week na de zware trail van Oudheghien en een tamelijk lastige wedstrijd van Roucourt voelde ik me redelijk goed gerecupereerd. Eerst nog getwijfeld welke wedstrijd ik ging kiezen maar uiteindelijk koos ik voor het lastig parcours van Kluisbergen.
Er moesten twee ronden gelopen worden. Het eerste deel van de ronde was voornamelijk dalen, Het tweede gedeelte was tot op het topje van de Kluis. Dit dus twee keer . Het is nu toch al een 2 tal wedstrijden dat ik me goed voel op een beklimming. Dus ik hoopte toch stiekem op een top 3 plaatsje? Het was tamelijk warm . Na een rustige opwarming met Delombaerde voelde ik de dorst opkomen. Snel nog wat gedronken en dan stonden we klaar. Had al Met den Dimi afgesproken om niet te snel te starten. We gingen proberen het eerste deel van de koers samen af te haspelen.
Om 15u waren we weg. De eerste km was het vooral tempo zoeken want bergaf is het gevaarlijk om te snel te lopen. Het lukte redelijk en de eerste 2 km hadden we kop 7 minuten. Er was al een man of drie een 100 tal meters voor. Wij zaten in het tweede groepje. Tussenin zat ook nog Degrieck Ivan (Denk ik?) Maar goed, we bleven een mooi tempo lopen en zo naderden we op de eerste van de 20 km en de eerste van de 10km. Aan km 4 hadden we de eerste van de 20 mee. We bleven wat in het gat hangen en kzei al tegen dimitri dat we het slim moesten spelen want het podium was mss wel haalbaar. Aan km 5 begon het wegdek richting hemel te wijzen. Ik bleef op mijn tempo lopen en kzag al vlug Dimi en zijn metgezel een gaatje laten. De eerste van de 10 km had het ook moeilijk en ik dichtte het gat op hem. Ik voelde me nog zo goed dat we zelfseen klein praatje maakten. Hij was namelijk ook aanwezig op de trail van de week ervoor. Na een km had ik er genoeg van enmaakte ik het gat op de achtervolgers groter. De doortocht in sporthal klokte ik 40 minuten af. (10.6km).
Bij ingaan van de tweede ronde liet ik mij vliegen naar beneden want wist dan den Dimi op amper 100 meters zat en hij goed bergaf kan lopen. Ik kon stand houden tot aan km 13. Daar kreeg ik het opeens loodzwaar. De km ervoor kon ik nog vrolijk lachen maar nu was het serieuzer. Ik moest me slepen tot aan km 15. Daar was er bevoorrading want had dorst. Tevens was ik content daar te zijn want hier begon terug de beklimming. Ik kon het tempo terugvinden. Delombaerde was al serieus genaderd maar aan die beklimming kon ik het gat terug groter maken. Aan km 17 was het gat meer dan een minuut. De man die voor reed met de fiets zei me dat het binnen was. Ikzelf was daar nog niet zeker over want voelde me zo flauw. De dorst was te groot, de benen loodzwaar. De warmte speelde toch een grote rol.
Dolgelukkig zag ik km 19 staan. Nog 1 km. Zag nog altijd niemand in de achtergrond en ik begon het tempo nog lager te maken. De laatste km was dan ook genieten tot aan de arrivé. In 1u20m17sec eindigde ik deze marteltocht. Tot mijn verbazing zag ik op amper 17 seconden Mory Wim arriveren en 43 seconden later Delombaerde. Het gat dat op een bepaald moment meer dan een minuut bedraagde was flink geslonken. Maar twas binnen. Eens een overwinning van een bekend koerske
The day after voelde me ik wel euforisch maar de heup en onderrug waren tamelijk toegetakeld! Ook vandaag nog belange niet hersteld. Toch al proberen een zeer rustig duurloopje te doen. Volgende koers is waarschijnlijk Kortrijk loopt, of mss wel in Harelbeke of in Anvaing. Ga me wel niet forceren want op 6 juni, 20 juni en 27 juni staan belangrijke koersen van den acrho op het programma.
Na de zware trail van zaterdag was ik nog niet volledig hersteld. Stijve spieren waren de zondag het grote probleem. Toch een 10 tal km losgelopen. De maandag was het al wat beter en met joggingclub de Rembrand toch een 27tal km gelopen in 2u10. Kwestie van toch wat duurtraining te hebben voor La Kainoise . Dinsdag Met Carlos T. Een 17 tal km gelopen.
De koers van Roucourt was dus louter snelheidstraining. We waren aan de late kant en er was terug een gigantische opkomst (+600) Dus daarom maar een 2 tal km opgewarmd. Tzonnetje was van de partij en twas dus zweten geblazen.
Om 19u45 (alé wa later) waren we weg. Ik plaatste me niet echt van voor want de eerste km aan 3minuten zag ik nie zitten. Dus die eerste werd in 3:15 gelopen. De vermoeidheid voelde ik niet echt en kon op dit tempo blijven doorlopen. Km 2 in 3:18. Hier zat ik nog bij Domina, Delombaerde, Descamps, Denays. Demaret had een goede dag en die zat al 100 meters voor. Hier begon ik toch wat te verzuren en ik liet hier al het gaatje. Descamps loste een km verder ook. Ik dichtte het gat op Descamps en liet hem een beetje verder ter plaatse. Liep op een 100 tal meters van de kopgroep, maar het gat dichten zat er niet meer in. De 5de km had ik 17:06. Vanaf hier toch een recupkm ingelast en zo zag ik in de spiegels van mijn bril iemand naderen. Dacht eerst dat het Descamps was maar twas verdikke Den Mas Bruno. Km 7 en 8 direct terug in 3:30. Soms wel wat moeite maar tging al ietske beter dan voorbije snelheidskoerskes. We zagen Delombaerde lossen van de kopgroep maar tgat was al ietske te groot. Ik probeerde toch voor Bruno te eindigen. De laatste km rond de kerktoren was lichtjes omhoog. Normaal heb ik met kleine bergjes geen problemen maar da was nu wel anders. Ik strompelde als het ware als 5de binnen in 34:25. Eindelijk nog eens aan 17,08 per uur. Maar ik voel dat het begint te beteren. Nog enkele snelheidskoerskes en tkomt allemaal in orde
Achterna was het in een grote tent te doen. De walen waren allemaal losgelaten want de leffes waren in een 2tal uur allemaal uitgedronken. Leuk sfeertje, een tombolaprijsje en we mochten tevreden naar huis afzakken. Wat de volgende koers is weet ik nog nie zeker. Ofwel is het de 20 km van de kluis ofwel de zondagvoormiddag ergens een 10km koerske in de walen. Nu ga ik een 15 tal km gaan lopen en deze namiddag ga ik het rustig houden. Tot zwijns
Enfer des Collines of in het nederlands: De hel van de heuvels Deze wedstrijd was 21,1km lang over een onbeschrijfelijk parcours. Totaal van 17 km aardewegjes,kasseistrookjes,modderplassen (thad ferm geregend de dagen ervoor),... en dan nog 4km gewone weggetjes maar met een pittig windje en over heel het parcours GEEN METER plat. Ik deed nog nooit wedstrijdjes van dit kaliber. Grijsloke, Boeschepe,... Ze kunnen er allemaal niet aan tippen.
Iets voor 13u waren we vertrokken. Deze helse koers was in Oeudeghien te doen. De parking was een weide en we moesten tussen de koeievlaaien manouevreren om onze stalen 4 wieler te parkeren. Wa gaat dat hier worden dachten ik en Claerhout Filip al. Den Filip was bijlange niet getraind voor 21 km ploeteren maar op karakter ging hij deze koers wel uitlopen!
We warmden amper op. Eerst een km wandelen en tateren, daarna nog een 2 tal km losgelopen. Kzat met krampjes en gelukkig vond ik een toilet waar niemand weet van wist. Terwijl iedereen in de rij aanschoof, kroop ik vlug het kleine kamertje in en liet ik de natuur zijn gang gaan. Dit toch ne keer of 3 moeten doen. Gelukkig was het iets voor drie uur dat het ergste voorbij was.
Om 15u waren we weg. De eerste 2 km waren de gemakkelijkste. Licht vals plat en direct was Daye ervandoor. Demaret volgde ook al in het tweede groepje, samen met Colmant, Mezelf, Nog een onbekende? Ik wilde vooral niet forceren want een halve marathon is toch 21 km en geen koerske van 2 km. Zo zag je Daye aan km 3 al vertragen. Die eerste km ben ik mss ook wel te snel gestart. 3:30 maar mijn ambities lagen redelijk hoog en was ik dus verplicht om te volgen.
Na die eerste 2 km begon de ellende. Het parcours begon off-road te gaan. Het donkere bos in. Al snel begon de eerste helling van de dag. Demaret kan totaal niet klimmen en daar liet hij de oren al hangen. Ik liep in 2de positie maar de koers was nog niet begonnen. de eerste helling verteerde ik redelijk goed. Tijdens de recuperatiestrook kwam Loquet voorbijgesneld. Zo zat ik terug in derde positie. Dit bleef zo een tijdje. Helling 2 was zwaar, helling 3 loodzwaar en helling 4 onbeschrijfelijk. Ik ben een groot deel van de koers vergeten omdat al die bossen op elkaar gelijken. Wel weet ik dat rond km 10 een 100 tal meters maar liefst meer dan 20% steeg. Hier ben ik dan ook "bijna" te voet gegaan. Man man.
Nu en dan zag ik in de verte Loquet en Colmant. Daarom is dit ook zo een zware koers. Je ziet dus de tegenstand niet. Je weet dan ook niet of er achter jou iemand het gat probeert te dichten. Ik bleef gewoon tempo lopen en de afdalingen deed ik voorzichtig. Rond km 12 gebeurde het dan toch. Valpartij. Gelukkig had ik geen grote snelheid en valde ik voornamelijk in modder en water. Geen pijn, recht kruipen en terug aanzetten. Kwas proper.
Nu direct naar km 17. De rest is allemaal hetzelfde. Klimmen, dalen, opletten. Er zat daar op een bepaald moment een padje tussen 2 weiden met prikkeldraad. Hier vallen zou niet mooi ogen. Dus aan km 17 was de laatste zware helling afgelopen. Tijdens de afdaling zag ik in de verte Colmant die gelost was van Loquet. Zoals in Velaines kon ik redelijk gemakkelijk versnellen en probeerde ik het gat van wel een kleine minuut te dichten. Colmant was wel degelijk gekraakt en zo beende ik hem rond km 19 bij. Ik was onverhoopt nog bij den 2de geraakt. Ik moest niet echt veel versnellen om hem eraf te krijgen (maar deed het toch ) Den loquet zat op amper 100 meters maar die had nog over. Kon dus het gat niet meer dichten maar was wel tevreden 2des. Amper 23 seconden van die felbeheerde overwinning. Den Colmant liep ik nog op 35 seconden. Terug kon ik op het laatste van mijn halve marathon ferm versnellen. De uithouding zit goed.
Ik had een tijd van 1:24:13 Net 15 per uur. Een aanrader om mee te lopen, maar ge moet goed kunnen klimmen, afdalen, opletten, ... Mooie natuur. Ideaal om mee te lopen als training. Volgend jaar eens zonder bakken regen de dagen ervoor en dit is een droom om te lopen. Ook kreeg ik 2 bekers, een fles Champagne, 2 biermanden en nog een tombolaprijs (ook bier) Geslaagde dag. Jammer dat s avonds Anderlecht (nog) geen kampioen werd. Maar de KVK blijft er toch in (Delombaerde is gewaarschuwd)
De fotos wil ik jullie zeker niet besparen en kzet ze zo snel mogelijk online.
Volgende wedstrijd is woensdagavond in Roucourt. Ik ga er terug volluit want mijn snelheid moet nu de hoogte in. Of ik optimaal zal gerecupereerd zijn is de vraag. Voor het moment voel ik mij rond de 80 jaar... Zaterdag zie ik dat de 20 km van de kluis op het programma staat. Mss wel een koerske die past bij mij? Maar da is nog een weekje trainen
Zoals sommige het al weten is het zaterdag kermis in den ACRHO. Dit jaar zit er een specialleke in het criterium. Namelijk een trail over een afstand van een halve marathon. Voor het moment zit het klimmen en dalen goed in mijn benen en daarom ga ik er proberen vollen bak voor te gaan. De concurentie zal normaal niet te hoog liggen want 3 weken voor La Kainoise is een blessure opdoen gevaarlijk . Toch ga ik me niet sparen en we zien wel hoe het bevalt. Ofwel loop ik er sterk, ofwel kan het zodanig tegenvallen dat ik er afzie tot en met...
Tschijnt dat er een totaal van 800 meters hoogteverschil moet gelopen worden
Hier enkele sfeerbeelden. Beelden zeggen immers meer dan woorden . Hopelijk regent het niet te veel komende dagen...
Na 3 weken van het wat (te) rustig aan te doen gaan we er weer een lap op geven. Had nochthans voorgenomen om deze week al te herbeginnen. Maandag verliep uitstekend met 26 vlotte km. Dinsdag was catastrofaal. De eerste warmte, een slechte dag, te veel dorst... Ik liep 20 km, langs de leie. 10 km door maar dan moet je nog terugkeren. Aan dit punt beginnen dorst krijgen, draaierig worden. Na een helse tocht thuisgekomen en er direct een litertje water gedronken. De hartslag bleef 160 kloppen. Na een half uurtje ben ik toch weer normaal beginnen functioneren. Manman. Daarom besloten om woensdag, donderdag en vrijdag geen meter te lopen. Twas dan nog warmer!
De afstand was 10,9 km. Ik wist dat ik al heel snel zou moeten lopen om terug de grens van 900 punten te halen. Na een opwarming van een 4 tal km begaf ik mij naar de startlijn. De concurentie voor het podium was niet overdreven. Loquet ging doorlopen, dus die eerste plaats zal weer voor een andere keer zijn. Rasschaert ging ook doorlopen. Een Dewaele die stillekes terugkeert en mss ook voor een verassing kon zorgen? We gingen zien.
Hallo 
. We zien wel...
.
Enfer des Collines of in het nederlands: De hel van de heuvels 
