Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
29-12-2022
Geocachers in kerstsfeer.
De vorige dagen werden vooral gevuld met niksen en winkelen. We "moeten" er immers toch een beetje voor zorgen dat er voor iedereen een pakje is met oudejaarsavond. Voor de ene is dat al wat gemakkelijker dan voor de andere. Voor sommige familieleden kochten we al iets maanden geleden en voor de moeilijkste lukte het pas vandaag.
We waren ook van plan om af en toe een klein rondje uit te stippelen om caches te zoeken maar het weer wilde niet echt meewerken en je zal het intussen wel weten : als het regent, kom ik niet buiten ! Gelukkig was het maandagavond wel droog en gingen we naar een kleine geocaching bijeenkomst bij het oude postgebouw van Gent. Ter plaatse ontdekten we al snel een aantal "verdachten" tussen de massa bezoekers van de kerstmarkt. Het was gezellig met warme wijn, jenever, zelfgemaakt perensap en wortelcake - lekker !
25-12-2022
Kerstmis.
Het was een plezant kerstfeestje gisterenavond, voor de eerste keer was ook onze pa aanwezig bij de mama van Carina. Wij moeten zowat de enige familie zijn die drankspelletjes speelt zonder alcohol terwijl je tegen het einde van de avond denkt dat we allemaal strontzat zijn.
We zijn intussen verhuisd naar Lochristi om naar jaarlijkse gewoonte voor de schapen te zorgen terwijl de familie geniet van een weekje aan zee. Deze avond hebben we de overschot van gisteren opgegeten : er was een massa eten afgehaald bij Si Bon, een Libanees restaurant - overwegend vegetarisch dus.
23-12-2022
Administratieve rompslomp.
Woensdagochtend werden we perfect op tijd opgehaald door Taxi Roberto (kameraad van de club) die ons naar Alicante Airport bracht. Daar ter plaatse hadden we nog tijd genoeg om iets te drinken en ons te vervelen. Bij de boarding gate bleek zowat de helft van de Panaché klanten ook naar België te vliegen. Genoeg gelegenheid om nog een beetje te kletsen dus.
De vlucht van TUI verliep zoals het moet en iets na de middag landden we in Deurne. We hadden geluk want het regende niet en zo konden we te voet naar de mama van Carina wandelen. Bij de luchthaven zagen we op het zebrapad een mondmasker van de VVB liggen, wie o wie heeft dat daar laten vallen ? We vonden het allebei echt koud, ook al was het acht graden. Gelukkig hebben we de koudegolf gemist van vorige week.
De mama was natuurlijk heel blij om ons te zien en iets later kwam ook de rest van familie binnen gevallen. En maar tetteren ...
De post van de voorbije maanden werd terwijl even doorgenomen en daar zaten geen verrassingen bij. De laatste brief, die de dag daarvoor was aangekomen, zorgde voor wel wat onrust. Ik bespaar jullie de details van de miserie die ik vorig jaar heb meegemaakt (volgens bepaalde instanties niet meer in orde met ziekenfonds en alles wat daar bij hoort) maar ik zag ongeveer hetzelfde doemscenario opduiken. We hadden al een flinke lijst met zaken die we moesten regelen en dat kwam er dan toch weer bij.
Na een bezoek gisteren aan de huisdokter (voorschrift inentingen, malariapillen enz) gingen we langs het ziekenfonds om te horen wat er volgens hen nu weer verkeerd was. Reactie : "Niks van aantrekken, dat is een soort van random controle en dit jaar hebt u blijkbaar prijs !" Ja, en vorig jaar ook al - plezant ! Na een hoop handtekeningen en kopietjes zou het weer in orde moeten zijn maar dat weet je pas echt zeker als het ergens misloopt. Wel heel vriendelijk geholpen, dat wil ik wel vermelden.
Zonder problemen werd ook de verminderingskaart van de spoorwegen in orde gebracht en hier en daar was nog tijd om iets voor onder de kerstboom te kiezen. In de namiddag stapten we binnen bij Desiré de Lille voor een bordje appelbeignets. 's Avonds gingen we een kebab eten bij Doy Doy's, simpel, lekker en dichtbij. Frituur 't draakske hadden we eergisteren al met een bezoek vereerd.
Vandaag regende het voor de verandering de hele dag. Ik word daar echt gelukkig van en verlang nooit naar het warme zuiden.
Kletsnat dus en dan ben ik niet te genieten. Toch kon ook vandaag het lijstje afgewerkt worden. Als beloning gingen we bij brasserie Anoot eten, altijd lekker.
19-12-2022
Bijna weg.
Zaterdag zijn we enkele caches gaan controleren. Het betrof hier caches die lang geleden geplaatst werden maar al een paar keer niet werden gevonden. Toch werden ze allen in goede staat aangetroffen en zo ben ik weer gerust voor een tijdje. Het probleem blijft toch dikwijls hetzelfde : mensen denken nogal snel dat de cache verdwenen is terwijl ze gewoon niet goed genoeg zoeken. Omdat we in de buurt waren gingen we ook eens een kijkje nemen bij rastro Don Quijote maar we hebben niks gekocht.
Gisterenochtend was het weer extra vroeg opstaan want onze pa moest om 7u45u al in Alicante zijn om het vliegtuig naar Antwerpen te nemen. Voor de eerste keer in vele jaren zal hij de feestdagen in België doorbrengen.
Gewoon over en weer rijden naar de luchthaven is een beetje onnozel en dus wilden we de rit combineren met een uitstapje. Althans, dat was de bedoeling ... maar het was in het begin nog gewoon pikdonker buiten en caches zoeken zat er dus niet in. Optie 2 dan maar : El Palmeral aan de rand van Alicante, een goed alternatief voor de palmentuin(en) in Elche. Helaas gaat het park pas om 9u open en nog meer dan een uur in de auto zitten wachten is ook een beetje onnozel.
Naar Alicante dan ? Op dit uur zal een parkeerplaats vinden toch niet zo moeilijk zijn ? Verkeerd gegokt ! Betalen wil ik niet en te ver wandelen wil de knie van Carina niet en dus reden we gewoon terug richting Benidorm. Wel een halte onderweg om een cache te loggen en ook eens gaan kijken in La Cala de Finestrat. De zon kwam nog maar net piepen en het was er ronduit koud. Koffietje binnen en weer de auto in naar Benidorm. Daar hebben we dan nog de markt bezocht, zijn we naar het huis van de kerstman geweest en hebben uitgebreid genoten van het terras van Daytona Rock Bar.
Sneller dan verwacht was het bijna 16u en gingen we naar de Panaché om de finale van het WK te zien. Verdiende overwinning van Argentinië maar ik had me ook kunnen verzoenen met de beker voor Frankrijk.
Ik ben vandaag met de fiets nogmaals een aantal caches gaan controleren en weer prijs : alle niet gevonden caches waren toch aanwezig. Het lijkt soms wel alsof mensen zich niet kunnen bukken of schrik hebben om een steen om te draaien.
In en rond de caravan was de stress al aanwezig - twee dagen vóór vertrek. Aan de kant van Carina dan, ik laat mij door niks of niemand opjagen en iets een kwartier op voorhand plannen is goed genoeg.
En zo weten jullie dan meteen dat het verblijf hier in Spanje weer gaat onderbroken worden tijdens de feestdagen. Woensdagochtend nemen we het vliegtuig naar Antwerpen om daar de kerst- en eindejaarsperiode door te brengen. Tot dan !
16-12-2022
Xátiva.
Deze ochtend moesten we zo'n uur of drie vroeger uit bed dan we gewend zijn. Om 7u piepte mijn telefoon en vijf minuten later - voor alle veiligheid - ook die van Carina. Een uurtje later gingen we onze pa ophalen en reden we naar Albir waar op dat moment parkeerplaatsen genoeg vrij zijn. Rond 8u15 kwam de bus van de VVB aangereden om ons anderhalf uur later veilig af te zetten in Xátiva. Daar werden we vrijwel onmiddellijk over twee kleinere bussen verdeeld om zo de haarspeldbochten richting kasteel beter te verteren.
Het kasteel bestaat eigenlijk uit twee stukken : het castillo menor dat gebouwd is op overblijfselen van Iberische en Romeinse oorsprong en het meer recente castillo mayor. Het geheel is prachtig en om alles te bekijken moet je wel wat hellingen en trappen overwinnen. Dit bolwerk lag lang geleden op de belangrijke Via Augusta route die Rome verbond met Cartagena en Cádiz. In 1748 werd het geheel getroffen door een zware aardbeving.
Ons bezoek begon met een oubollige diareeks, echt niet meer van deze tijd. Wat daar verteld wordt kan je beter te horen krijgen wanneer je rondwandelt. Na het kasteelbezoek wandelden we nog even door de stad. Al snel werd duidelijk dat dit geen doods dorpje is. Overal zijn terrasjes, restaurants, winkels en het onvermijdelijke druk verkeer.
Voor de lunch werden we verwacht bij Ca Conxa. De achterste tafels waren voor ons gedekt en ons gezelschap zorgde voor flink wat lawaai. Toen de rest van het etablissement vol liep met Spaanse groepen werd het geluidsniveau ondraaglijk. Zon kleine 150 aanwezigen deden de decibelmeter op mijn telefoon pieken boven de 100 db noteren. Het eten zelf was redelijk, we hebben tijdens uitstappen al beter gekregen maar zeker ook slechter.
Na het eten brachten we nog een bezoek aan het Casa de la Enseñanza of het museo de bellas artes. Ze zijn ongetwijfeld zeer trots op hun collectie maar de meeste aanwezigen waren niet onder de indruk. Wel plezant was het verhaaltje over het ondersteboven opgehangen schilderij van koning Philip V, het gevolg van een eeuwenlange vete maar tegenwoordig vooral gebruikt als toeristische trekpleister.
We stapten ook nog even binnen in het Almodí museum om de binnenplaats te bewonderen en toen was het alweer tijd om ons naar de bus te begeven. De snelsten konden nog even naar het gesloten kerstdorp gaan kijken. De laatste voorbereidingen voor de grootste opening deze avond waren volop bezig.
Eindelijk is het gebeurd ! Ik heb ooit wel eens geschreven dat elk nieuw restaurant dat hier zijn deuren opent het keuzeprobleem moeilijker maakt. Ik smeekte toen bijna dat ik graag eens een nieuwe zaak zou zien waar we niet enthousiast over waren. En zie, onze wens is in vervulling gegaan. Het betreft hier geen nieuwe zaak maar wel een waar we tot nu toe niet geweest waren, dat telt dus ook. Het gaat hier over La Cena by Nola in Albir. We waren daar in de late namiddag met enkele vrienden neergestreken op het gezellige terras en we kozen voor het dagmenu. De gamba cocktail was nog te genieten ook al was hij overdreven mayonnaizerig (voilà, een nieuw woord). Bij de hoofdgerechten ging ik voor de goulash. Droge, taaie brokjes vlees met amper saus en daar moest je dan nog drie euro extra voor betalen. Het dessert maakte alles nog min of meer goed maar terugkeren zit er niet in vrees ik. En alle mensen die het er wel lekker vinden : blijven gaan !
12-12-2022
Eten.
Zaterdagmiddag waren we afgesproken met Annie en Bernard bij restaurant Isidro in Benidorm. Toen we binnen kwamen was er nog niet veel volk maar stilaan liep het helemaal vol, reserveren is dus geen overbodige luxe. Isidro is een buffetrestaurant, zelfbediening dus en zoveel eten als je wil. Vroeger, toen de dieren nog spraken, maakten ze met gasten als ik absoluut geen winst maar tegenwoordig is dat wel anders. Met drie bescheiden bordjes zit ik al overvol, ook al blijft er altijd nog een plaatsje over voor enkele bollen roomijs.
Gisteren was een dag om te vergeten, somber met regelmatig een flinke regenbui. Gelukkig hadden we van onze pa zelfgemaakte erwtensoep meegekregen, dat paste perfect bij dit weer.
Vandaag spendeerden we onze namiddag bij Transilvania, samen met Staf en Chrisje (staan bij ons op de camping in België) genoten we daar van een lekker menu. Morgen zijn we uitgenodigd bij onze pa voor witloof met kaas en hesp in de oven, alweer pure verwennerij dus.
09-12-2022
Lijstje.
Het is een hele tijd geleden maar ik kan het toch niet laten : een lijstje met series en films die de laatste weken op het scherm passeerden.
Albert II, een boeiende reeks over onze voorlaatste koning en zijn familie. Niet altijd even positief over onze dynastie.
Better call Saul, een "vervolg" op Breaking Bad waar we allebei fan van waren. Helaas niet van dezelfde kwaliteit dan zijn voorganger.
Blonde, over Marilyn Monroe en alle verhaaltjes die daarmee verbonden zijn. Tegenvaller.
H4Z4RD, een lang uitgerokken videoclip. Volgens mij alleen genietbaar voor tieners.
Paradise Trips, een al iets oudere Vlaamse film over een buschauffeur die tijdens een reis naar Kroatië in een voor hem totaal vreemde wereld terecht komt. Gene Bervoets schittert weer !
Grond, hier hebben we allebei veel plezier aan beleefd. Over een Marokkaanse begrafenisondernemer die overledenen niet altijd begraaft zoals afgesproken.
Lost Luggage, nog een Vlaamse serie. De aanslagen op Zaventem bekeken vanuit verschillende standpunten.
Het vijfde seizoen van The Handmaid's Tale. Het eerste seizoen en de vervreemding die daar bij hoorde zal nooit geëvenaard worden maar toch nog altijd meer dan de moeite waard.
08-12-2022
P4U
Dinsdagavond na het sinterklaasfeest gingen we nog snel even naar café Panaché om iets te eten en de verlengingen van Marokko-Spanje te zien. Ik heb onze pa nog nooit zo aandachtig naar een voetbalwedstrijd weten kijken.
Vandaag gingen we (Rob, Letty, Carina en ikke) iets eten bij Pizza4U in Albir. Vroeger kwam ik hier of in één van de andere filialen enkele keren per maand. Nu is dat veel minder en daar zijn een aantal goede redenen voor. Met een dagmenu kon je vroeger als voorgerecht kiezen tussen macaroni of een slaatje, nu blijft alleen het slaatje over. Het aantal pizza's waaruit je bij een menu mag kiezen is verminderd. Vroeger kreeg je bij je menu dessert én koffie, nu één van de twee. En daar bovenop is het menu duurder geworden en niet geldig in weekends en op feestdagen ... De pizza's blijven nochtans even lekker !
Na de lunch werden we verwacht aan het anker van Albir voor een kleine meet&greet geocachers bijeenkomst. Bijna alle deelnemers bleken met de camper op CamperPark Costa Blanca te staan en zodus waren er veel bekenden bij.
06-12-2022
Sinterklaas.
Vandaag is een officiële feestdag in Spanje. Neenee, sinterklaas heeft daar niets mee te maken want daar heeft een doorsnee Spanjaard nog nooit van gehoord. Wel el Día de la Constitución, hiermee wordt de invoering van de nieuwe Spaanse grondwet in 1978 herdacht. Na de dictatuur van Franco werd deze nieuwe grondwet met overduidelijke cijfers goedgekeurd door de inwoners. Meteen werd de basis gelegd voor de (semi) autonome regio's zoals we die nu kennen : Andalucía, Aragon, Galicia, Extremadura ... maar er werd ook vermeld dat Spanje één ondeelbare staat is.
Allemaal geschiedenis en bijzaak want voor ons is het natuurlijk wel Sinterklaas die telt ! De woensdag van de VVB werd (niet alleen daarom) zelfs verplaatst naar vandaag dinsdag. En of het plezant was !?
03-12-2022
Nuevo Alcazar.
Gisteren heeft het zowat de hele dag geregend, het clubdiner van de VVB had dus op geen betere dag kunnen vallen want zo hadden we van al die nattigheid geen last. Een tachtigtal leden werd om 13u verwacht bij restaurant Nuevo Alcazar in La Nucía. Voor de mensen zonder eigen vervoer was er een autobus geregeld vanuit Benidorm.
We hebben lekker gegeten en het was al bijna donker toen we de zaak verlieten.
Vandaag deed de zon alweer een poging om alles op te warmen en Carina en ik gingen naar de grootste Chinese winkel in de buurt om allerlei prulletjes te kopen. Daarna nog langs Aldi en onze spannende dag was weeral voorbij.
30-11-2022
Zingen.
Maandag was het weer tijd voor de jaarlijkse statutaire vergadering van de VVB. Een wettelijk verplicht nummertje met een heleboel cijfers waarbij de aanwezigen achteraf verwend worden met een koffietafel.
Gisteren was het dan weer de vaste woensdagmiddag in hotel Marina waar, ook naar jaarlijkse gewoonte maar niet verplicht, "de VVB zingt" werd georganiseerd. Af en toe heb ik een bescheiden vorm van meezingen geprobeerd maar dit soort evenementen is aan mij niet besteed. Allemaal niet belangrijk, als de mensen zich maar amuseren.
De dag werd afgesloten met een bezoek aan The Church, er moet af en toe toch iets gegeten worden ...
27-11-2022
Rode Duivels ontgoochelen alweer !
Vrijdag waren we te laat voor de markt van Alfaz maar vermits de après bij café Albeniz belangrijker is ... Monique en Philip kwamen ook mee op het terras zitten en daarna deden we iets wat we al lang van plan waren maar altijd uitgesteld werd : een bezoek aan Dong Jing !
Dong Jing is het Chinees restaurant op de hoek van de straat waar iets verder de markt staat. We zijn er al zo dikwijls voorbij gewandeld maar echt aanlokkelijk zag het er nooit uit. Verkleurde gordijnen, bijna nooit klanten - het zijn misschien details maar toch niet onbelangrijk. De menu's zijn zoals overal goedkoop te noemen maar zouden ze ook lekker zijn ?
Met zijn vieren waagden we het toch en we stapten absoluut tevreden buiten ! Vriendelijke bediening, lekker eten, lage prijzen, de nodige flessen alcohol die de rekening vergezelden : hier komen we terug ! Net als bij soortgelijke restaurants hier aan de Costa kan je je alleen maar afvragen hoe ze kunnen overleven. Een volledig menu (met een halve fles wijn per persoon inbegrepen) is goedkoper dan twee glazen wijn in België.
Gisteren werd er vooral in de zetel gelegen en naar het WK gekeken. Vandaag hadden we weer gereserveerd bij café Panaché om de wedstrijd van de Belgen tegen Marokko te volgen. Dat draaide - alweer - uit op een teleurstelling. We zijn nu stilaan gewoon dat de Belgen niet goed spelen maar meestal winnen ze dan nog. Dat was nu helaas niet het geval. De "gouden generatie" heeft geen enkele grote prijs gepakt en de opvolgers zijn een stuk minder. Ik zie de toekomst in ieder geval niet rooskleurig in met namen als Verschaeren en De Ketelaere. En wat betreft Martinez : uw C4 ligt klaar bij de voetbalbond.
24-11-2022
Dansen, eten en voetbal.
Gisteren kregen we een wervelende show voorgeschoteld in hotel Marina : Fever Dance hield het midden tussen moderne dans en acrobatie en de mix was werkelijk verbluffend ! 's Avonds zijn we met Philip en Monique naar café Panaché geweest om de eerste wedstrijd van de Rode Duivels op groot scherm te bekijken. Wat een wanprestatie van de Belgische ploeg ! De drie punten zijn binnen maar een overwinning van Canada met minstens vijf doelpunten verschil had eerlijker geweest. Gelukkig was het eten wel lekker.
Vandaag gingen we met Josee en (een andere) Filip eten bij Grieks restaurant Santorini. Bedankt wilde weldoeners !
22-11-2022
Stormwind en droevig nieuws.
Zondag gingen we naar de markt in Albir in de hoop daar Monique en Philip tegen te komen die hier twee weken met vakantie zijn. Dat lukte ook en daarna gingen we eens kijken naar hun plek op camping La Colina. Mooie verzorgde camping met heel veel overwinterende Scandinaven. Uiteraard werden we verwend met allerlei knabbeltjes en drankjes.
Dan snel op de fiets naar huis voor de openingswedstrijd van het WK In Qatar. De volgende weken zal er heel wat voetbal gekeken worden, ook al had ik liever een wereldwijde boycot gezien ...
Afgelopen nacht was slapen bijna onmogelijk door de harde wind. Overal gingen stoelen op uitstap en belandden grondzeilen enkele percelen verder. Deze ochtend werd de schade opgemeten. Nergens ernstige problemen maar wij moesten toch even de hulp van Ferdinand inroepen om een tentstok weer op zijn plaats te krijgen.
Deze avond kreeg ik een telefoontje van Patrick met droevig nieuws : hij had Goofy laten inslapen. Goofy was altijd een goedgezind en actief hondje met Houdini allures maar werd de laatste tijd erg mager en sukkelde met een achterpootje. Nu maar afwachten hoe de achterblijvers Tina (de mama van Goofy) en Tyra (de grote vriend) het verlies verwerken.
19-11-2022
91,5
Donderdag werden we met de VVB uitgenodigd in het casino van Benidorm. Drankjes kregen we de vorige keren ook aangeboden maar nu was er zelfs een buffet met lekkere hapjes - veel te veel voor het aantal aanwezigen. We kregen ook een mooie dansvoorstelling en daarna gingen we naar het gokgedeelte. Eigenlijk ken ik niets van al die dingen maar mijn eerste ingezette euro bracht al wel een veelvoud op en dan wordt het natuurlijk verleidelijk en gevaarlijk. Verder spelen is dan zeer aanlokkelijk maar ik koos ervoor mijn winst meteen te laten uitbetalen.
Over de oefenwedstrijd van de Rode Duivels tegen Egypte kunnen we kort zijn : op deze manier geraakt de Belgische ploeg niet verder dan de eerste ronde. Het lijkt Antwerp wel : heel veel balbezit maar geen gevaar.
Vandaag werden we door onze pa uitgenodigd om zijn 91,5e verjaardag te vieren en we kozen daarvoor Chinees restaurant Bamboo. Voor een redelijke prijs kan je daar eten en drinken zoveel je wil en we hebben ons dan ook goed volgepropt.
16-11-2022
Einde van de Benidorm fiestas.
Zondagmiddag zakten we af naar Café Panaché voor de wedstrijd op Club Brugge. Club is absoluut niet meer zo ongenaakbaar dan vorige jaren en dus zag ik het positief tegemoet. Antwerpen was dan ook de betere ploeg maar net als de voorbije weken leverde dat weinig op en kwamen we zelfs op een 2-0 achterstand. Anders dan anders lieten ze de kopjes niet hangen en maakten ze nog gelijk, ook al was daar een omstreden penalty voor nodig.
Nadien wandelden we nog even naar de zee want daar was tussen 16u en 16u30 een geocachersbijeenkomst gepland. We zagen zoals altijd een aantal bekende gezichten terug maar ook onbekende smoelekes. Er werd wat gepraat en we wisselden travel bugs uit.
Dinsdag gingen we eten bij Belgomar en gisteren was het tijd om af te zakken naar hotel Marina. Zangeres Jill Ryan stuurde haar kat en dus werd de middag vooral gevuld met veel roddelen en bingo spelen. Onze pa reed naar huis en wij stapten naar het oude centrum van Benidorm om naar de afsluitende stoet van de fiestas te gaan kijken. Opnieuw de moeite waard dit jaar na het magere Coronotijdperk. Afsluiten deden we bij Albeniz, daar doe je Carina altijd plezier mee.
12-11-2022
EXTRA
Omdat er toch altijd iets moet zijn om te ergeren dit nog : Als gevraagd wordt om bij het verlaten van het hotel de sleutel af te geven en je doet dat niet omdat je geen sleutel hebt gekregen maar een kaartje met chip, geeft je natuurlijk dat kaartje af. Dat is niet voor iedereen even duidelijk. Een portie churros bestellen en daarbij zes bordjes vragen, welke nationaliteit durft het aan ? Bij het ontbijtbuffet cake meesmokkelen of een volledig lunchpakket samenstellen, wie oh wie ? Bij het avondbuffet profiteroles, chicken nuggets en pasta overgieten met currysaus en dan zeggen dat het eten niet echt lekker is ... Het hoort er allemaal bij en het positieve blijft overheersen.
11-11-2022
Dag 6
Vandaag werd de wekker iets vroeger gezet dan nodig want wij hadden nog geen enkele cache gelogd in Granada en dat kan natuurlijk niet ! Nog vóór het ontbijt wandelden we bergopwaarts en hoe dichter we bij de verstopplaats van de dichtstbijzijnde cache kwamen, hoe duidelijker het werd : hier was ik enkele jaren geleden ook geweest en toen raakte ik niet eens op de goede locatie. Ik herinnerde me nog precies waar het toen fout gegaan was gegaan en koos deze keer een andere route. Helaas ... de weg liep dood op een finca. Geen cache dus in Granada, toch zeker deze keer niet.
Ik eindig nog even met een verhaaltje over mijn vorige bezoek aan Granada in 2019. Ik nam toen de bus naar Cuentar om van daaruit door de bergen terug te wandelen naar mijn hotel met onderweg een heleboel caches om te zoeken. Toen ik uit de bus stapte kreeg ik al meteen het gezelschap van een hond. Verzorgd beest, type labrador mét vlooienband. Hij liep een eindje met me mee en ik dacht dat hij wel zou afhaken als we het dorp verlieten. Telkens ik zei dat hij daar moest blijven, keek hij me zielig aan en bleef in het midden van de niet drukke weg staan. Beetje gevaarlijk en dus riep ik dan maar telkens dat hij dan maar verder met mij moest meewandelen. Dat deed hij ook, ik genoot van zijn gezelschap en gaf hem de naam Cuento (sprookje). Slim was hij ook, al snel had hij door dat ik telkens mijn gps-toestel piepte, ik van de weg afweek om een cache te zoeken - echt fijn gezelschap ! Hij bleef mij de hele wandeling (zo'n 15 km) volgen maar toen ik Granada naderde werd dat wel een probleem, niet alleen door het drukkere verkeer maar ik had ook geen leiband. Bij de dienst toerisme waren ze niet echt vriendelijk, de guardia civil vond het zijn taak niet en uiteindelijk werd ik geholpen door de policia turistica. Die belden de dierenbescherming om de hond op te halen. Ter plaatse lazen ze zijn id-chip uit en garandeerden ze me dat hij terug bij zijn baasje zou gebracht worden. Ik denk nog vaak aan die hond terug maar meenemen was toen onmogelijk.
Nu nog verder met onze laatste dag. De reis naar de Costa Blanca verliep vlot, ook al werd er op de bus steeds meer gehoest - ook door mij ! Intussen kregen we allerhande rampberichten binnen op de telefoon, het was in de omgeving van Benidorm zeer hard aan het regenen en vele straten stonden blank.
Door iets minder te stoppen onderweg waren we al rond 17u bij de eerste afstapplaats en wij waren een klein uurtje later aan de beurt. Ik verwittigde onze pa en hij stond ons al op te wachten toen we in Albir van de bus stapten. Ook een perfect uur om onmiddellijk iets te gaan eten. Fish and Chips bij Almafra, het is niet zomaar vrijdag ! En de regen ? Niks van gezien en bij ons "op den berg" geen enkel probleem.
10-11-2022
Dag 5
Vandaag stond er een uitstap naar Córdoba op het programma, opnieuw met dezelfde gids dan gisteren. De gids (Arjen of Adriaan ?) was toevallig ook de enige gids die Nederlandstalige groepen mocht rondleiden in de Mezquita, dat viel dus goed mee. Oorspronkelijk stond dit bezoek niet op het programma en moet je ook op voorhand tickets kopen. Zomaar ergens binnenstappen als je zin hebt gaat tegenwoordig bijna nergens.
Eerst wandelden we door de vrij compacte en zeer gezellige stad en daarna kregen we het moment suprême van de dag met de mezquita.
Als je diep genoeg graaft vind je hier fundamenten van een Romeinse tempel, daar bovenop werd een Visigotische kerk gebouwd. In de 8e eeuw werd begonnen met op dezelfde plaats een moskee te bouwen. De benodigde zuilen werden gehaald in Romeinse villa's maar omdat die niet overal pasten moesten extra bogen gemaakt worden. Door het toenemend aantal moslims werd de moskee regelmatig uitgebreid tot hij zo'n 20000 gelovigen kon ontvangen, daarmee was hij toen de grootste in Europa. De totale grootte is ongeveer te vergelijken met drie voetbalvelden. Na de christelijke herovering van de stad in 1236 werd de moskee gebruikt als kathedraal. Ongeveer drie eeuwen later gaf Karel V de opdracht tot grote verbouwingen, honderden zuilen werden verwijderd en het gebouw kreeg zijn finale uitzicht. Dit bezoek mag je echt niet overslaan als je in de buurt bent.
Na enkele uren vrije tijd wandelden we over de - lelijk - gerestaureerde Romeinse brug naar de bus en reden we opnieuw naar ons hotel in Granada. Eten en stilaan de koffers inpakken was het enigste dat ons nog restte.
