Het ontbijt met Nancy smaakte daardoor niet minder lekker maar echt lang kon ik niet blijven want rond 12u30 was ik al afgesproken in Doel voor de jaarlijkse feesten.  Het werd een zonnige namiddag met een mix van schaapjes drijven, iets drinken, wat muziek meepikken, naar de zegening van de boten kijken en over de rommelmarkt slenteren. 

Tussendoor werd er zeer regelmatig op de slimme telefoon gekeken om HAHA Gent - RAFC te volgen en al snel kon zelfs die idiote boete mijn dag niet meer verpesten.  Daar kwam deze avond dan ook nog de schitterende prestatie bij van wereldkampioene Nafi Thiam.

Toen ik het terrein betrad, vond ik dat er maar weinig volk rond liep maar als snel bleek dat ze allemaal aan de andere kant van de boeienweide te vinden waren.  Daar was Kapitein Winokio aan zijn laatste minuutjes bezig en ook de talrijke springkastelen trokken veel kindjes.

Ik begaf mij naar de tent en werd aangenaam verrast door Glitterpaard, zij brengen uitsluitend covers van - jawel - Sparklehorse.  De grappigste bindtekst was dan ook "het volgende nummer is er eentje van Sparklehorse".  Daarna was het tijd voor pure nostalgie met André Brasseur.  Als deze naam je niets zeg, tik hem dan maar eens in bij Youtube en je zal versteld staan hoeveel melodietjes van die man (inmiddels 77 jaar oud) je bekend in de oren klinken.  Hij speelde ook met hetzelfde plezier dan we ooit gewend waren van wijlen Toots Thielemans.

Maurits Pauwels Groep, het nieuwe project van en met Mauro Pawlowski, kon me helemaal niet bekoren en Ertebrekers vond ik ook niet helemaal overtuigend.  DAAU was dan weer lichtjes fantastisch met een overzicht van hun 25-jarige carrière.  Absynthe Minded is dan weer zo'n groep die best al een heleboel leuke melodietjes heeft geschreven, maar live vind ik toch allemaal een beetje flauw.  Helemaal niet flauw was Kapitan Korsakov, dé revelatie van Linkerwoofer.  Het gebeurt niet vaak dat je zo weggeblazen wordt, pure noise én de eerste (bescheiden) mosh pit ever op Linkeroever.  Na het voorspelbare Magnus hield ik het voor bekeken.

Gisteren heb ik de Boxer helemaal laten nakijken in de plaatselijke Peugeot garage.  Daar bleek dat hij helemaal in orde is om in september de reis naar Spanje te ondernemen.  Straks en morgen ga ik waarschijnlijk naar Linkerwoofer in Antwerpen, maar het zou ook kunnen dat ik bij Reggae Geel beland of in Kapellen voor Kadril.  Zondagmiddag zou ik graag in rood-witte kleuren in Gent paraderen, gewoon om te zien of de politie mij gaat meenemen maar toch wordt het voor 99,9 % de Doelse Feesten inclusief Scheldewijding.  Altijd super gezellig in het "spookdorp" en helemaal gratis, waardoor er genoeg geld overblijft om de plaatselijke horeca iets te laten verdienen.

's Avonds wordt er dan afgesloten bij Antwerpen Zingt of - die kans is groter - bij de Skadillacs in Zelzate.  Tenzij ik een aantal uren vroeger al uitgeput ben ...

Eén van de nummers die ze bracht (in de begeleidingsband zat haar zoon Jackson) ging heel sterk naar het freakerig geluid van Velvet Underground, zo heb ik het graag ! Ook een cover van U2 passeerde de revue.  Vandaag lees ik dat Bono, die gelijktijdig met U2 op het podium stond in Brussel, haar een van de sterkste vrouwen noemt.  Dat is ze ook én zal ze altijd blijven ! 

Van het optreden zelf geen foto's.  Wel foto's van mijn zoektocht naar enkele caches én het bezoek aan de Bosuil bouwwerf.

Morgen rij ik eerst nog een keertje richting Antwerpen want in OLT Rivierenhof komt Patti Smith ons een ongetwijfeld memorabele avond bezorgen.  Woensdagavond zal het dan Camping Louisa in Hoboken worden, met The Kids en Wild Romance op de affiche. 

Nog een beetje rondgehangen in de Hobokense Polders en dan richting Boechout.  Vandaag begon immers het Sfinks festival en alle andere dagen van het weekend heb ik nog andere dingen te doen.  Voorlopig was de festivalweide nog gesloten en kon ik met Nancy nog iets gaan drinken.

De eerste groep van de namiddag/avond was meteen raak : Refugees for Refugees, met muzikanten uit Afghanistan, Pakistan, Syrië, Irak, Tibet en België.  Echt heel knappe muziek op allerlei rare instrumenten, afgeleid (of voorloper ?) van de gitaar.  Als extra kregen we er ook nog een Marokkaanse danseres bij.

Om 19u stond er al een massa volk te wachten op Wally.  Ooit aan de bak bij Wahwahsda, dan bekend geworden door zijn passage bij Tourist LeMC en nu helemaal op eigen benen.  Ik had niet gedacht dat ik het langer dan een kwartier interessant zou vinden maar dat was een misrekening.  Het werd een steengoed optreden ! Ook een supersympathieke kerel, zo bleek uit een gesprekje daarna op het terrein.  Plus : hij is de buurman van Nancy ! Alleen kunnen zijn hond en Macho het blijkbaar niet zo goed met elkaar vinden.

Volgende act was Seun Kuti, de jongste zoon van de in 1997 overleden Fela Kuti (met een miljoen mensen op zijn begrafenis).  Ik heb ook ooit de oudere zoon Femi zien optreden en kan intussen dus concluderen dat die Afrobeat muziek mij niet ligt.  Oneindige nummers wel veel blazers, het is niks voor mij.

Labess was de afsluiter (DJ Merdan Taplak niet meegerekend) maar voor mij waren de hoogtepunten al eerder op de avond gepasseerd.

Het zonnetje scheen en dus ging ik naar Antwerpen-centrum.  Daar was mijn tandartsbezoek al snel vergeten, vooral door het vioolspelende meisje op de hoek van de Hoogstraat.  Een koppel dat naast mij zat begon zelfs te dansen.  Op de Grote Markt was er een "antiek"markt en aan het ponton was het genieten van de zon en was ik omringd door - je houdt het bijna niet voor mogelijk - grotendeels goedgezinde Antwerpenaars.  Velen stonden te wachten op de nieuwe overzetdienst die voor een verbinding zorgt tussen het Steen en Linkeroever.  Daarna ben ik bij verschillende tattoo shops gaan informeren naar de mogelijkheden om "iets" op mijn rug te zetten.  Wat ik wil is volgens de ene onmogelijk, volgens de andere best te doen.  Wie heeft gelijk, wie overschat zichzelf ?

Aan het Centraal Station ben ik eens naar het reuzenrad gaan kijken en toen was het tijd voor een frappuccino ... en toen veranderde ik opeens in een zeurende Sinjoor - de wachtrij was veeeeeel te lang !

Daarna werd het afwisselend rondhangen en schuilen.  Echt hard regenen deed het zelden maar aangenaam was het zeker niet.  Uit pure nostalgie ben ik nog eens gaan kijken in het Baudelopark.  Geen boombals meer op deze plek dit jaar maar dat wil niet zeggen dat er niet meer gedanst wordt.  Hier draait alles om dansen en vandaag stond een initiatie bhangra (Indiaas) dansen op het programma.  Niet gemakkelijk en vooral zeer energiek (lees : vermoeiend).

Toen ik op straat een beetje stond te kijken naar enkele straatartiesten kwam er iemand vragen of hij een foto van mij mocht nemen.  Dat gebeurt wel meer, soms stiekem soms beleefd gevraagd.  En dat mag altijd, je weet maar nooit of ik ooit nog het gezicht kan worden van een of ander modemerk of parfum .  Achteraf - hij trakteerde me ook een pintje - bleek dat het niet zomaar een fotograaf was maar wel Marc Apers.  Hij exposeerde al in het buitenland en doet mijn fotografeerseltjes helemaal verbleken.

Hij vroeg of er nog ergens iets te beleven was en ik nam hem en zijn gevolg mee naar de Kouter voor Bal 1900, elk jaar dansen daar enkele honderden figuranten in klederdracht van een dikke honderd jaar geleden.  Ik ken al de dansjes niet maar er werd geswingd en gecharlestond naar hartenlust.  En ook daar moest ik poseren, deze keer voor Eddy De Smet.  Een blik op zijn webpagina zegt ook weer genoeg : fotografie is kunst !

Stilaan was ik helemaal klaar om de avond in te duiken maar de miezerige regen begon dat voornemen toch wel flink te verpesten.  Iemand anders nam dat duiken dan weer heel letterlijk en stuikte met zijn zatte botten van de trap van L'enfant Terrible bij Sint-Jacobs.  Toen hij weer enigszins bij zijn positieven kwam, werd hij zeer agressief en werd besloten de politie te verwittigen.  Snel waren twee Gentse flikken in burger aanwezig en werd hij met handboeien afgevoerd.  Als doorwinterde ramptoerist volgde ik hen en kon ik vaststellen dat achter het hoekje al snel versterking nodig was, maar liefst zeven agenten waren nodig om hem mee te krijgen.

Dan nog maar eens schuilen in de Holy Food Market (eat your heart out Mercado in Antwerpen !) en afwachten tot Meuris zou beginnen.  Het begon toen nog harder te regenen en dat deed me besluiten om richting Dampoort te stappen om de bus te nemen.  Geen kaarskensstoet, geen Mariachi Reloaded, niet doorzakken op de Vlasmarkt maar gewoon bye bye Gentse Feesten en tot volgend jaar !

De eerste nummers van Circle Unbroken werden in de regen gespeeld maar daarna werd de lucht weer overwegend blauw en kon het headbangen echt beginnen. Goede band overigens (al zag ik geen meerwaarde in extra zangeres Vicky), met een mix van eigen nummers en covers. Creep van Radiohead of My Immortal van Evanescence coveren is niet voor iedereen weggelegd ! 

Van de Korenmarkt ging het naar Polé Polé aan de Koren/Graslei. Het podium is dit jaar over het water gebouwd en dat oogt heel knap maar zorgt toch voor minder sfeer omdat er minder contact is met de artiesten. Uiteraard staan er grote videoschermen aan de zijkant maar dat is niet hetzelfde. Jaune Toujours deed zijn best op het grote podium maar wellicht was het ook nog een beetje vroeg om de toeschouwers in beweging te krijgen. 

Na de verplichte puntzak friet aan Sint-Jacobs bij fritkot Sympa trokken we verder naar het Baudelopark. Daar was ik weer van dienst om foto's te nemen van de laatste dag boombal. Krien liep een bekende tegen het lijf waar ze uuuuuuuren heeft mee zitten praten, makkelijk voor mij . 

Oorspronkelijk was het ook de bedoeling om Les Cerveaux Lents af te wachten maar een voorspelde regenbui deed ons besluiten naar de bus te wandelen. Zo kon meteen ook iedereen op tijd naar bed, ook al moest Krien nog terug naar Boom rijden. 

Geen boottochtje dit jaar en iets minder weer, maar toch een geslaagde dag.

Eergisteren stond in het Baudelopark Tribal Jäze op het podium en die Franse groep zorgde voor een groot feest.  Op het podium is trouwens verkeerd uitgedrukt want de helft van de tijd stonden ze zelf mee op de houten vloer tussen de dansers.  Geheel onverwacht doken tijdens het concert ook Rudi, Anneliese en Sanne op.  Met hen ging ik later naar Sint-Jacobs om Gork A27 te zien, dat was dan weer op aanraden van Mahmoud.  Gork A27 is een Jordaans-Palestijnse groep en er werd dan ook hevig met de Palestijnse vlag gezwierd.

Gisteren zakte ik enkele uren vroeger dan gewoonlijk af naar het centrum.  Aan het Zuid was ik "uitgenodigd" om naar een volksbal te komen kijken, komen kijken wil ook hier zeggen : "Wil je aub foto's maken ?"  Het werd een voorstelling van verschillende volksdansgroepen en vendelzwaaiers.  Lijkt me allebei heel moeilijk maar tegelijk ook oubollig, een imago dat boombal schitterend van zich af heeft kunnen schudden.

Aan de Korenmarkt kon ik nog even luisteren naar Black Pearl, een Pearl Jam tribute band.  Daarna was het tijd om naar Variomatic te gaan kijken, wat in Vlaamse folkmiddens een "supergroep" wordt genoemd.  Allemaal rasmuzikanten maar niet helemaal mijn ding, met hun vele tierlantijntjes en soms jazzy invloeden.

In het Baudelopark was het weer gezellig als altijd. Beat Bouet Trio blijft een buitenbeentje in de folkwereld, en dat mag je positief opvatten.  Ze kregen deze keer versterking van Fabiola, de Portugese zangeres.  Ook Kaláscima, een Italiaanse groep waar ik voordien nog nooit van gehoord had, was best te pruimen.  Toch ben ik hun set niet helemaal blijven uitkijken want op het François Laurentplein stond Kadril intussen al te spelen.  Ook zij hadden extra gasten bij, niet Patrick Riguelle deze keer maar wel de broers Walschaerts van Kommil Foo.  Ik zal me vooral hun versie van Oorlogsgeleerden (vertaling van het Dylan nummer Masters of War door Wannes Van de Velde) herinneren.  Klein filmpje HIER.

Gisteren was het rustdag, althans dat was de bedoeling.  Mijn spieren vertellen iets anders, ik weet nu zeker dat het onmogelijk is om even lang te dansen en te huppelen dan de nichtjes.  Vooral Sarah is onvermoeibaar en een echt showbeest.  Nog iets waar ze heel bedreven in is : stiekem vlees pikken van het koud buffet .  Als "straf" moet ze dan elke keer een sticker op haar voorhoofd kleven.

Vanavond beginnen de Feesten voor mij pas echt want dan komt in het Baudelopark de boombalorganisatie de boel opvrolijken.

Filmpjes op youtube : 

https://youtu.be/XLxpFtkGznk - dansen tot je omver valt

https://youtu.be/5mjLfPXhkPk - Deep Purple achterna

En hop, naar Mortsel om in St. Amadeus (psychiatrische instelling) iemand te gaan bezoeken die het momenteel een beetje moeilijk heeft. 

Intussen was mijn hoofdplan voor vandaag al in werking getreden : ik had Nancy uit haar kot gelokt om samen “iets” te doen. We hadden afgesproken om 15u in café Cockpit maar terwijl was ik nog rustig op ziekenbezoek. Wat Nancy niet wist, was dat ik enkele ex-collega's had opgetrommeld zodat ze (allemaal vrouwen) eens flink konden kletsen en roddelen. Later ben ik dan ook naar daar afgezakt, het was een gezellige boel en zeker voor herhaling vatbaar. 

Intussen heb ik weer een ander plekje gezocht én gevonden om te overnachten.

Uiteraard had ik niet de hele tijd zitten wachten en was ik met de tram naar de stad (Antwerpen deze keer) gegaan. Op de Groenplaats was een Nepal festival aan de gang, een gezellige bedoening met veel eetstandjes. Ik ben eindelijk ook eens in de Mercado binnen geweest, na de opening was het een echte hype maar ik heb de indruk dat ze nu al veel moeite moeten doen om volk te lokken. 

De breakdancers op de Meir moeten nooit veel moeite doen om de aandacht te trekken van de voorbijgangers, het zijn dan ook echte artiesten. 

Later op de avond zocht ik een rustig plaatsje om te overnachten, met deze onopvallende auto is het echt veel gemakkelijker om jezelf te laten opgaan in de omgeving. Ik heb absoluut moeten inboeten qua comfort maar als je tot 's avonds op straat rondhangt heb je toch maar enkel een bed nodig. En laat op straat rondhangen nu net een van mijn favoriete bezigheden zijn.  Met de avondmarkt op Linkeroever werd het nog gemakkelijker om de avond te vullen.

Ik wipte eerst even de oude bibliotheek binnen om enkele optredens mee te pikken en daarna ging ik naar de stadshal waar ik wou zien hoe het "Gents Vuur" zich over de stad verspreidde.  Helaas, veel te veel volk om iets te kunnen zien.

Ook in het Baudelopark was het een drukte van jewelste, terwijl je dat anders soms toch nog - met enige overdrijving - een oase van rust zou kunnen noemen.  Goed voor de omzet !

Meteen werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om een cache te zoeken en te profiteren van de laatste rustige uurtjes in het centrum van de stad.  Hoe dichter je bij het centrum komt, hoe duidelijker het wordt dat de grote volksfeesten bijna gaan losbarsten.  De vele podia, feesttenten, togen (zowat het belangrijkste !) en eetkraampjes worden bevoorraad met ontelbare bakken en vaten bier.  Straks verdwijn ook ik in het feestgewoel.

Foto's zijn genomen met telefoon, dus niet zo goede kwaliteit.

Via Mortsel, want Nancy had de Terminuzz nog niet in levende lijve gezien, ging het weer naar Lochristi.  Nog enkele dagen en de Gentse Feesten beginnen ...

Het eerste hoogtepunt van de dag begint traditiegetrouw met de harmonie van Vorselaar.  Er zijn maar weinig festivals die zo vroeg op de dag (13u) zo veel volk op de been krijgen als hier.  De harmonie zorgt dan ook elk jaar voor een fantastisch sfeertje, zorgvuldig opgebouwd en beginnend met filmmuziek om later via Smoke on the Water over te gaan naar enkele folkklassiekers.  

Tijdens Radio Oorwoud (gericht op de kinderen) ga ik een beetje rusten om op tijd terug te zijn voor Slongs die van Ongs, gelukkig begeleid door de Asham Band - altijd een garantie voor een geslaagd optreden en dat is ook deze keer het geval.  Slongs probeert zich een ander imago aan te meten en dat doet ze dan vooral door haar outfit want de nummers die ze brengt zijn nog altijd hetzelfde.  En ik zal wel verkeerd zijn maar ik ontdekte zowaar een buikje dat op een zwangerschap zou kunnen wijzen ???

Yevgueni was zoals altijd weer een plezier om te zien, gevoelige liedjes afwisselen met meezingers, het is niet iedereen gegeven.  In oktober komt hun nieuwe cd uit, ik ben benieuwd. 

In de pubtent was het intussen tijd voor Ambrozijn, na tien jaar inactiviteit helemaal terug.  Wim Claeys, Tom Theuns, Wouter Vandenabeele, Soetkin Collier en Jo Van Bouwel samen op een podium - dat kan nooit slecht zijn en dat werd ook deze keer bewezen.

Om 22u begon in de grote tent de ode aan Bobbejaan.  Vedetten als Guido Belcanto (met steeds meer de allures van Eddy Wally), Barbara Dex (onherkenbaar vergeleken met de Barbara van 25 jaar geleden) en Jan De Smet krijgen bij liedjes als café zonder bier en de lichtjes van de Schelde de medewerking van een gewillig achtergrondkoor, lees : de volledige tent.

We gaan de nacht in met Bottles of Smoke, een Pogues tribute band.