En hop, naar Mortsel om in St. Amadeus (psychiatrische instelling) iemand te gaan bezoeken die het momenteel een beetje moeilijk heeft. 

Intussen was mijn hoofdplan voor vandaag al in werking getreden : ik had Nancy uit haar kot gelokt om samen “iets” te doen. We hadden afgesproken om 15u in café Cockpit maar terwijl was ik nog rustig op ziekenbezoek. Wat Nancy niet wist, was dat ik enkele ex-collega's had opgetrommeld zodat ze (allemaal vrouwen) eens flink konden kletsen en roddelen. Later ben ik dan ook naar daar afgezakt, het was een gezellige boel en zeker voor herhaling vatbaar. 

Intussen heb ik weer een ander plekje gezocht én gevonden om te overnachten.

Uiteraard had ik niet de hele tijd zitten wachten en was ik met de tram naar de stad (Antwerpen deze keer) gegaan. Op de Groenplaats was een Nepal festival aan de gang, een gezellige bedoening met veel eetstandjes. Ik ben eindelijk ook eens in de Mercado binnen geweest, na de opening was het een echte hype maar ik heb de indruk dat ze nu al veel moeite moeten doen om volk te lokken. 

De breakdancers op de Meir moeten nooit veel moeite doen om de aandacht te trekken van de voorbijgangers, het zijn dan ook echte artiesten. 

Later op de avond zocht ik een rustig plaatsje om te overnachten, met deze onopvallende auto is het echt veel gemakkelijker om jezelf te laten opgaan in de omgeving. Ik heb absoluut moeten inboeten qua comfort maar als je tot 's avonds op straat rondhangt heb je toch maar enkel een bed nodig. En laat op straat rondhangen nu net een van mijn favoriete bezigheden zijn.  Met de avondmarkt op Linkeroever werd het nog gemakkelijker om de avond te vullen.

Ik wipte eerst even de oude bibliotheek binnen om enkele optredens mee te pikken en daarna ging ik naar de stadshal waar ik wou zien hoe het "Gents Vuur" zich over de stad verspreidde.  Helaas, veel te veel volk om iets te kunnen zien.

Ook in het Baudelopark was het een drukte van jewelste, terwijl je dat anders soms toch nog - met enige overdrijving - een oase van rust zou kunnen noemen.  Goed voor de omzet !

Meteen werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om een cache te zoeken en te profiteren van de laatste rustige uurtjes in het centrum van de stad.  Hoe dichter je bij het centrum komt, hoe duidelijker het wordt dat de grote volksfeesten bijna gaan losbarsten.  De vele podia, feesttenten, togen (zowat het belangrijkste !) en eetkraampjes worden bevoorraad met ontelbare bakken en vaten bier.  Straks verdwijn ook ik in het feestgewoel.

Foto's zijn genomen met telefoon, dus niet zo goede kwaliteit.

Via Mortsel, want Nancy had de Terminuzz nog niet in levende lijve gezien, ging het weer naar Lochristi.  Nog enkele dagen en de Gentse Feesten beginnen ...

Het eerste hoogtepunt van de dag begint traditiegetrouw met de harmonie van Vorselaar.  Er zijn maar weinig festivals die zo vroeg op de dag (13u) zo veel volk op de been krijgen als hier.  De harmonie zorgt dan ook elk jaar voor een fantastisch sfeertje, zorgvuldig opgebouwd en beginnend met filmmuziek om later via Smoke on the Water over te gaan naar enkele folkklassiekers.  

Tijdens Radio Oorwoud (gericht op de kinderen) ga ik een beetje rusten om op tijd terug te zijn voor Slongs die van Ongs, gelukkig begeleid door de Asham Band - altijd een garantie voor een geslaagd optreden en dat is ook deze keer het geval.  Slongs probeert zich een ander imago aan te meten en dat doet ze dan vooral door haar outfit want de nummers die ze brengt zijn nog altijd hetzelfde.  En ik zal wel verkeerd zijn maar ik ontdekte zowaar een buikje dat op een zwangerschap zou kunnen wijzen ???

Yevgueni was zoals altijd weer een plezier om te zien, gevoelige liedjes afwisselen met meezingers, het is niet iedereen gegeven.  In oktober komt hun nieuwe cd uit, ik ben benieuwd. 

In de pubtent was het intussen tijd voor Ambrozijn, na tien jaar inactiviteit helemaal terug.  Wim Claeys, Tom Theuns, Wouter Vandenabeele, Soetkin Collier en Jo Van Bouwel samen op een podium - dat kan nooit slecht zijn en dat werd ook deze keer bewezen.

Om 22u begon in de grote tent de ode aan Bobbejaan.  Vedetten als Guido Belcanto (met steeds meer de allures van Eddy Wally), Barbara Dex (onherkenbaar vergeleken met de Barbara van 25 jaar geleden) en Jan De Smet krijgen bij liedjes als café zonder bier en de lichtjes van de Schelde de medewerking van een gewillig achtergrondkoor, lees : de volledige tent.

We gaan de nacht in met Bottles of Smoke, een Pogues tribute band.

Vandaag begon de dag om 14u30 met Mira, na enkele jaren op de achtergrond te zijn verdwenen stond ze er nu helemaal terug met een flink aantal nieuwe songs én fantastisch begeleid door contrabas en cello.  In de pubtent werden we aangenaam verrast door Jorsi.  Wie ? Een uitermate sympathiek plaatselijk talent die in zijn eentje alle Studio Brussel hits covert.  Goed voor je volgende tuinfeestje !

Kadril dan, de pioniers van de Vlaamse folk.  Net als Dylan verguisd toen ze het lang geleden meer elektrisch gingen proberen.  De puristen zouden zich nu helemaal verraden voelen, met covers van the Scene en Gorki.  Ook Patrick Riguelle was nog eens meegekomen en niemand zingt Louise en het Heerke van Maldegem beter dan hij.  Rozemarijn werd niet gespeeld, het zou ook niet meer hetzelfde klinken zonder de meisjes van Alumea of Ialma (binnenkort op de Gentse Feesten !) erbij.  Terwijl ik dit intik, luister ik nog eens naar de cd La Paloma Negra uit hun beste periode.

Omdat Lotte en An absoluut naar K's Choice wilden gaan kijken gingen we na Kadril snel naar de camping om varkenswangetjes te eten, thuis klaargemaakt door chef kok Lieven, waarvoor dank.  Helemaal op tijd voor de familie Bettens en co waren we niet maar ik vond het ook niet erg.  Net als vorig jaar op Manifiesta vond ik het een zeer routineus afgewerkt optreden waar weinig ziel werd ingelegd.  De fans vonden het allemaal niet erg en zongen uit volle borst(en) mee, perfect entertainment.

Kwartet Masure bracht dan weer een beetje meer rust met gezellige folkdeuntjes.  Daarna was het tijd voor Luka Bloom, een man die al heel lang meedraait in het wereldje en die tientallen cd's heeft volgezongen.  Ik hoor hem nog altijd graag bezig maar hij komt niet echt tot zijn recht in een lawaaierige tent waar de meesten eerder geïnteresseerd zijn in hun Guinness.  

Om 00u30 was het tijd voor Urban Trad, bij het grote publiek nog altijd bekend van Sanomi, waarmee ze een tweede plaats haalden op het Songfestival.  De vroegere frontman Yves Barbieux is er al een tijdje niet meer bij en daarmee is de ziel er toch een beetje uit, ze missen nu iemand die het publiek kan opzwepen.  

Op de camping van het Na Fir Bolg festival stonden al flink wat tenten, campers en caravans opgesteld maar ik vond nog een mooi plekje voor onze nederzetting.  Een half uurtje later waren Rudi en Anneliese er ook en kon de opbouw beginnen.  Toen Miranda en Lieven de camping opreden was het meeste werk al achter de rug en kon het versieren beginnen, we hebben immers een reputatie hoog te houden.

De eerste optredens werden traditiegetrouw gemist, de voorraad alcoholische dranken moet eerst aangesproken worden én er was lekkere spaghetti.  We waren nog net op tijd om Ed Kooyman in de pubtent te zien, nog niets veranderd in al die jaren en dat hoeft ook niet.  Daarna Clement Peerens Explosition maar dat houdt na al die jaren nog weinig verrassingen in.  Wel een verrassing waren de Skadillacs, een heuse live ska jukebox met alle hits van Madness, Specials en aanverwanten in hun playlist.  Lang geleden dat ik nog zo gedanst heb.  Afsluiter in de grote tent was Reservoir Dogs, the Tarantino Band met als gast George Baker.  Het podium was aangekleed als een filmdecor en alle plaatjes die Tarantino heeft gebruikt in zijn films passeerden de revue.  Jammer dat niet iedereen deze hoogtepunten meemaakte, de "klop van de hamer" kwam dit jaar heel vroeg .

Na de verkoop ben ik naar Gent gegaan om mijn omnipas (abonnement De Lijn) en mijn verminderingskaart voor de spoorwegen te verlengen.  Als mijn buske in panne valt moet ik mij nog kunnen verplaatsen hé .

Morgenvroeg begint de grote test : naar het Na Fir Bolg festival in Vorselaar en tot maandagochtend overleven in mijn tent op wielen ! Intussen kleeft er ook nog een nieuwe sticker op mijn schuifdeur.

Voor de rest : pannenkoeken bakken en rondhangen  maar gisteren toch even schrikken toen Houdini, het witte schaap, door zijn poten zakte en amper uit de stal wou komen.  De dierenarts werd gebeld en die stond hier na een half uurtje al aan de deur, mooie dierenarts trouwens maar dat terzijde.  Na onderzoek kon ze niet echt iets vinden : hart, longen e.d. werden allemaal in orde bevonden.  Het enigste probleem waren flink opgezwollen gewrichten, waarschijnlijk een ontsteking dus en daarvoor werd een inspuiting gegeven waarmee het vandaag al een stuk beter zou moeten gaan.  Ik ben net eens gaan kijken en Houdini staat samen met Zoetemelk alweer te grazen in het bos.  Ook het blaten nadert alweer bijna het normale niveau.  Eén ding is in ieder geval duidelijk : Zoetemelk voelde dat er iets mis was met Houdini.

Uiteindelijk kreeg alles zijn plaatsje en kon het nieuwe hoeslaken en het oude dekbed over de matras gedrapeerd worden.  Vanavond (het is nu 23u40) zal ik voor de eerste keer in de Peugeot Boxer slapen.

Het zal wennen worden, qua comfort doe ik een flink aantal stappen terug.  Qua handelbaarheid ga ik er dan weer op vooruit, vijf meter en half is makkelijker te parkeren dan een grote camper en omdat hij zo onopvallend is kan ik in principe overal terecht om te slapen.  Daar staat dan weer tegenover dat ik geen badkamer met douche meer heb en dus ofwel iets harder zal stinken ofwel af en toe een camping moet betalen om de vuilnis van mijn Adonisch lijf te spoelen.

Ik heb ook geen zitgelegenheid in de auto maar vermits de Terminuzz alleen in de zomer gebruikt wordt mag dat geen probleem zijn.  Met de klimaatveranderingen kan ik immers altijd buiten eten.

Het busje kreeg intussen ook een naam : TERMINUZZZ...  Eindhalte dus, maar met een aangepaste - slaperige - schrijfwijze.

Er werd een tweede woonbatterij bijgeplaatst, de kasten kregen magneetslotjes, de geluidsinstallatie werd getest (acht luidsprekers !) en de 3x 2,5 mm kabel kreeg nieuwe stekkers.

Het begon allemaal einde mei toen ik met de trein naar Kortrijk ging.  Niet zomaar om de toerist uit te hangen maar om een bestelwagentje te bekijken : compleet gesloten, geen ramen en simpel ingericht.  Dat zag ik wel zitten om mijn festivalleventje nog even verder te zetten én slaapgelegenheid te hebben als ik in België ben.  

Het duurde allemaal nog even voor alles rond was (keuring, verzekering enz) maar op 22 juni kon ik hem ophalen en nog eens langs de keuring passeren om administratief in orde te zijn.  Kassa !

Over de verzekering wil ook nog wel iets zeggen : het lijkt wel alsof niemand geld wil verdienen aan een voorbeeldig chauffeur.  Van al de verzekeringen die ik gecontacteerd hebt was er maar één die snel en adequaat reageerde : Ethias.  Uiteindelijk heb ik gekozen voor dezelfde maatschappij en makelaar dan diegene die de Chausson verzekerde.  De goedkoopste oplossing en hoe minder papieren invullen, hoe liever.

De voorbije tien dagen werden van 's morgens tot 's avonds gevuld met poetsen, nadenken, schilderen, timmeren, zagen, boren enz.  

Ik hoor jullie al denken : dat denken zie ik hem nog doen, maar al de rest ? Jullie hebben gedeeltelijk gelijk, de moeilijkste (meest technische) dingen heeft nonkel Luc gedaan, ik ben immers in staat om een boormachine achterstevoren vast te houden.

Het poetsen en het schilderen heb ik zelf gedaan.  Vooral bij het schilderen is dat duidelijk, een groot vakman is aan mij niet verloren gegaan ...  Poetsen was echt wel nodig, er stond mos op het dak - enkel de champignons ontbraken nog.  Het moeilijkste was uiteindelijk het verwijderen van de stickers op de voorruit.

Zijn jullie echt geïnteresseerd in mijn jaarlijks bezoek aan de oogarts ? De door de tandarts verplaatste afspraak ? Mijn treinritje naar Kortrijk voor "zaken" ?

De laatste dagen had ik meer dan mijn handen vol aan het voorbereiden van de nabije toekomst.  Daardoor vielen geplande bezoekjes aan de braderie en de rommelmarkt (soms letterlijk) in het water. Ook het Zaradi Tebe festival in het Keizerpark was slachtoffer van mijn "bezige-bijtje-moment", toch wel vrij uniek voor mij : blijven doorwerken terwijl er elders plezier kan gemaakt worden.  

De honderden kraaien die elke avond in de hoogste boom overnachten, kunnen het bevestigen : Eddy is niet meer dezelfde Eddy die we allemaal kennen .

Deze ochtend was ik al vroeg wakker en ben meegereden met Anne naar het ziekenhuis om mijn bloed nog een keertje te controleren.  Op vijf minuten was alles achter de rug en kon ik genieten van de stilte in Gent.  Het is echt prettig om de stad wakker te zien worden.