Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
07-07-2017
Het kan dus toch ! ! !
Van Lochristi naar Vorselaar, iets minder dan 100 km. Veel langer dan een uur mag die verplaatsing normaal niet duren. Probleem : de meest logische weg loopt langs Antwerpen, alle dagen gegarandeerd een uur extra fileplezier. Ik bleef deze ochtend dus gestresseerd naar de radio luisteren in de hoop dat ik al snel na de ochtendspits (die loopt van 6u30 tot 21u) zou kunnen vertrekken. Was er iets mis met de info op de radio ? Er werd helemaal geen file gemeld op de E17, normaal altijd goed voor aanschuiven vanaf Haasdonk. Ik heb toch maar gewacht tot 9u30 en zonder ook maar één keer te remmen arriveerde ik in Vorselaar. Onvoorstelbaar, de Antwerpse Ring zonder oponthoud gepasseerd, het kan dus echt.
Op de camping van het Na Fir Bolg festival stonden al flink wat tenten, campers en caravans opgesteld maar ik vond nog een mooi plekje voor onze nederzetting. Een half uurtje later waren Rudi en Anneliese er ook en kon de opbouw beginnen. Toen Miranda en Lieven de camping opreden was het meeste werk al achter de rug en kon het versieren beginnen, we hebben immers een reputatie hoog te houden.
De eerste optredens werden traditiegetrouw gemist, de voorraad alcoholische dranken moet eerst aangesproken worden én er was lekkere spaghetti. We waren nog net op tijd om Ed Kooyman in de pubtent te zien, nog niets veranderd in al die jaren en dat hoeft ook niet. Daarna Clement Peerens Explosition maar dat houdt na al die jaren nog weinig verrassingen in. Wel een verrassing waren de Skadillacs, een heuse live ska jukebox met alle hits van Madness, Specials en aanverwanten in hun playlist. Lang geleden dat ik nog zo gedanst heb. Afsluiter in de grote tent was Reservoir Dogs, the Tarantino Band met als gast George Baker. Het podium was aangekleed als een filmdecor en alle plaatjes die Tarantino heeft gebruikt in zijn films passeerden de revue. Jammer dat niet iedereen deze hoogtepunten meemaakte, de "klop van de hamer" kwam dit jaar heel vroeg .
06-07-2017
Alweer een hoofdstuk afgesloten.
Op papier was hij al een aantal weken verkocht maar intussen stond hij nog altijd te wachten tot de nieuwe eigenaar hem zou ophalen. Vandaag is het dus gebeurd : de Chausson 610 is officieel van eigenaar veranderd. Tot deze ochtend stond hij nog kont tegen kont met de Terminuzzz, rond 10u30 werden zijn nieuwe nummerplaten er op geschroefd, de bankcheque werd goed bevonden en weg was hij ... Het heeft niet eens twee jaar geduurd maar het was absoluut de mooiste die ik gehad heb in de voorbije 20 jaar.
Na de verkoop ben ik naar Gent gegaan om mijn omnipas (abonnement De Lijn) en mijn verminderingskaart voor de spoorwegen te verlengen. Als mijn buske in panne valt moet ik mij nog kunnen verplaatsen hé .
Morgenvroeg begint de grote test : naar het Na Fir Bolg festival in Vorselaar en tot maandagochtend overleven in mijn tent op wielen ! Intussen kleeft er ook nog een nieuwe sticker op mijn schuifdeur.
05-07-2017
Houdini.
Intussen heb ik al drie keer in de Terminuzzz geslapen en het bevalt me prima. Er blijven nog steeds enkele kleine dingen die opgelost moeten worden maar daar is geen haast bij. Een grote verrassing is de Waeco compressor koelbox die ik al enkele jaren in mijn bezit heb. Die blijft maar draaien op één enkele batterij, zonder bijladen. Vroeger heb ik dat nooit gecontroleerd, ten eerste omdat ik die alleen maar in noodgevallen gebruikte, ten tweede omdat hij tijdens gebruik ofwel aan 220V hing of de batterij tegelijk werd bijgeladen door de alternator of het zonnepaneel. Deze keer dus een uithoudingstest voor één van de twee woonbatterijen. Voorlopig draait hij al 72 uur zonder problemen en zonder bijladen, ik sta werkelijk verstomd !
Voor de rest : pannenkoeken bakken en rondhangen maar gisteren toch even schrikken toen Houdini, het witte schaap, door zijn poten zakte en amper uit de stal wou komen. De dierenarts werd gebeld en die stond hier na een half uurtje al aan de deur, mooie dierenarts trouwens maar dat terzijde. Na onderzoek kon ze niet echt iets vinden : hart, longen e.d. werden allemaal in orde bevonden. Het enigste probleem waren flink opgezwollen gewrichten, waarschijnlijk een ontsteking dus en daarvoor werd een inspuiting gegeven waarmee het vandaag al een stuk beter zou moeten gaan. Ik ben net eens gaan kijken en Houdini staat samen met Zoetemelk alweer te grazen in het bos. Ook het blaten nadert alweer bijna het normale niveau. Eén ding is in ieder geval duidelijk : Zoetemelk voelde dat er iets mis was met Houdini.
02-07-2017
Ingepakt en klaar om de eerste keer te slapen.
Vandaag kon het overladen van de inboedel van de Chausson naar Terminuzzz beginnen. Elke kast werd zeven keer in- en uitgeladen, opnieuw anders ingedeeld. De kookpotten verhuisden van links naar rechts en opnieuw naar links om dan onderaan hun plaatsje te krijgen of neen, toch maar bovenaan.
Uiteindelijk kreeg alles zijn plaatsje en kon het nieuwe hoeslaken en het oude dekbed over de matras gedrapeerd worden. Vanavond (het is nu 23u40) zal ik voor de eerste keer in de Peugeot Boxer slapen.
Het zal wennen worden, qua comfort doe ik een flink aantal stappen terug. Qua handelbaarheid ga ik er dan weer op vooruit, vijf meter en half is makkelijker te parkeren dan een grote camper en omdat hij zo onopvallend is kan ik in principe overal terecht om te slapen. Daar staat dan weer tegenover dat ik geen badkamer met douche meer heb en dus ofwel iets harder zal stinken ofwel af en toe een camping moet betalen om de vuilnis van mijn Adonisch lijf te spoelen.
Ik heb ook geen zitgelegenheid in de auto maar vermits de Terminuzz alleen in de zomer gebruikt wordt mag dat geen probleem zijn. Met de klimaatveranderingen kan ik immers altijd buiten eten.
TERMINUZZZ...
Stilaan naderden de werken hun einde, rails werden nog bevestigd om de laptop een mooi plaatsje te geven en enkele handige bakjes werden tegen de kast geschroefd. Er moet nu nog een en ander gebeuren maar daarvoor zal ik iemand met verstand van (auto)elektriciteit moeten aanspreken.
Het busje kreeg intussen ook een naam : TERMINUZZZ... Eindhalte dus, maar met een aangepaste - slaperige - schrijfwijze.
Luc.
Terwijl ik probeerde te schilderen, hield Luc zich bezig met goede raad geven , planken zagen (de laptop moest toch een goede plaats krijgen !) en in alle mogelijke en onmogelijke houdingen liggen. Tegelijkertijd werd de verlichting aangepast, werden nieuwe jerrycans voor vers en afvalwater in het keukenblokje gezet, een nieuwe dompelpomp geïnstalleerd en werden uuuuuuuuuuuuren verspild aan het rechtzetten van een scharnier - wat uiteindelijk niet lukte.
Er werd een tweede woonbatterij bijgeplaatst, de kasten kregen magneetslotjes, de geluidsinstallatie werd getest (acht luidsprekers !) en de 3x 2,5 mm kabel kreeg nieuwe stekkers.
Schilderen.
Na het poetsen van de buitenkant kon de binnenkant onder handen genomen worden. Alles wat ooit wit was geweest zou een "zomergeel" kleurtje krijgen, de grijze kasten kregen een nieuw laagje in dezelfde kleur en later werd hier en daar nog een wijnrood accentje aangebracht.
Monteren.
Het begon allemaal in de buurt van Kortrijk. De bestelwagen is ingeschreven als lichte vracht en dat wil zeggen dat het interieur er bij elke keuring helemaal uit moet. Gelukkig wilde de verkoper alles even stockeren en na de administratieve keuring samen met mij alles opnieuw monteren, geen simpele klus.
Bestelwagen.
Waarmee ben ik de laatste dagen/weken toch bezig geweest ? Sommigen vroegen het openlijk op het gastenboek van de blog, anderen telefoneerden mij of stuurden een mailtje. Eén ding moest voor de mensen die mij een beetje kennen duidelijk zijn : Eddy met gereedschap is geen alledaags gebeuren. Verf aan mijn handen ? Nog erger !
Het begon allemaal einde mei toen ik met de trein naar Kortrijk ging. Niet zomaar om de toerist uit te hangen maar om een bestelwagentje te bekijken : compleet gesloten, geen ramen en simpel ingericht. Dat zag ik wel zitten om mijn festivalleventje nog even verder te zetten én slaapgelegenheid te hebben als ik in België ben.
Het duurde allemaal nog even voor alles rond was (keuring, verzekering enz) maar op 22 juni kon ik hem ophalen en nog eens langs de keuring passeren om administratief in orde te zijn. Kassa !
Over de verzekering wil ook nog wel iets zeggen : het lijkt wel alsof niemand geld wil verdienen aan een voorbeeldig chauffeur. Van al de verzekeringen die ik gecontacteerd hebt was er maar één die snel en adequaat reageerde : Ethias. Uiteindelijk heb ik gekozen voor dezelfde maatschappij en makelaar dan diegene die de Chausson verzekerde. De goedkoopste oplossing en hoe minder papieren invullen, hoe liever.
De voorbije tien dagen werden van 's morgens tot 's avonds gevuld met poetsen, nadenken, schilderen, timmeren, zagen, boren enz.
Ik hoor jullie al denken : dat denken zie ik hem nog doen, maar al de rest ? Jullie hebben gedeeltelijk gelijk, de moeilijkste (meest technische) dingen heeft nonkel Luc gedaan, ik ben immers in staat om een boormachine achterstevoren vast te houden.
Het poetsen en het schilderen heb ik zelf gedaan. Vooral bij het schilderen is dat duidelijk, een groot vakman is aan mij niet verloren gegaan ... Poetsen was echt wel nodig, er stond mos op het dak - enkel de champignons ontbraken nog. Het moeilijkste was uiteindelijk het verwijderen van de stickers op de voorruit.
30-06-2017
Materiaal nodig ?
Elke dag voorspellen ze regen maar veel meer dan enkele druppels hebben we voorlopig nog niet gehad. Prima weer dus om verder te werken, soms met weinig zichtbaar resultaat maar toch de hele dag bezig geweest. Vanmiddag draaide een onbekende bestelwagen de oprit op. Die had in het voorbij rijden waarschijnlijk gezien dat er iemand met een schroevendraaier rond liep want hij kwam ons een onweerstaanbaar voorstel doen. Hij had in zijn laadruimte nog heel veel nieuw professioneel materiaal liggen dat we tegen sterk verlaagde prijs konden kopen. Gewoon even melden dat we niets nodig hebben, was niet genoeg want we konden vast nog een boormachine gebruiken. Die man is duidelijk nog nooit in de werkplaats van nonkel Luc geweest : boormachines in alle kleuren en van alle merken. Schuurmachines, zaagmachines e.d. : zelfde resultaat. Hij kon ons ook een laspost leveren, zichzelf er waarschijnlijk niet van bewust dat we die intussen ook al hadden, maar dan wel eentje met een t tussen de s en de p. Uiteindelijk droop hij af. Dat soort mannen verkoopt vandaag gereedschap, morgen televisies en overmorgen kookpotten mét gratis messenset ... Namaak, van de vrachtwagen gevallen, gestolen - wie zal het zeggen.
26-06-2017
Druk bezig.
Het is wel grappig, hoe minder ik schrijf, hoe meer mensen komen kijken of ik al iets geschreven heb. Maar het spijt me : ik beleef op dit moment weinig dat de moeite waard is om over te schrijven. Of misschien wel, en wil ik er (nog) niet over schrijven ...
Zijn jullie echt geïnteresseerd in mijn jaarlijks bezoek aan de oogarts ? De door de tandarts verplaatste afspraak ? Mijn treinritje naar Kortrijk voor "zaken" ?
De laatste dagen had ik meer dan mijn handen vol aan het voorbereiden van de nabije toekomst. Daardoor vielen geplande bezoekjes aan de braderie en de rommelmarkt (soms letterlijk) in het water. Ook het Zaradi Tebe festival in het Keizerpark was slachtoffer van mijn "bezige-bijtje-moment", toch wel vrij uniek voor mij : blijven doorwerken terwijl er elders plezier kan gemaakt worden.
De honderden kraaien die elke avond in de hoogste boom overnachten, kunnen het bevestigen : Eddy is niet meer dezelfde Eddy die we allemaal kennen .
20-06-2017
Puffen en zweten.
Echt veel doet een normaal mens niet bij deze temperaturen. En, je zal misschien schrikken, ik wil mezelf onder deze omstandigheden toch nog bij de normale mensen rekenen. Voordeel : prima weer voor een uitgebreid koud buffet, twee avonden op een rij.
Deze ochtend was ik al vroeg wakker en ben meegereden met Anne naar het ziekenhuis om mijn bloed nog een keertje te controleren. Op vijf minuten was alles achter de rug en kon ik genieten van de stilte in Gent. Het is echt prettig om de stad wakker te zien worden.
18-06-2017
Boom.
Het moest er een keertje van komen. De voorbije jaren was het of slecht weer, of samen met iets anders of was ik niet in de buurt, deze keer dan toch naar "Theater aan twater" in Boom. Helemaal op eigen benen nu in tegenstelling tot vorige jaren toen er werd samengewerkt met het Ubuntu festival, ook de eerste keer betalend maar over die kleine bijdrage zou niemand mogen struikelen.
De verwachtingen waren hooggespannen en ... werden niet helemaal ingelost. Ik had spectaculairdere acts verwacht, sommige voorstellingen waren ronduit flauw. Toch onthou ik vooral de gekke Fransman met zijn fietsje op de trampoline en Kiki. Misschien had het ook allemaal met de hitte te maken, de verplaatsingen werden noodgedwongen beperkt en zo mis je natuurlijk een aantal dingen. Er was nergens voor schaduw gezorgd en té enthousiast gedrag zou meteen afgestraft worden door immens vochtverlies. Vochtverlies dat ik dan het liefst zou compenseren met nóg maar eens een ijslolly. Er waren te veel lekkere smaakjes te koop : gember met citroen, mojito, mango met yoghurt enz.
Tegen het einde van het theaterfestival liep iedereen naar het "grote" podium om Baba Yega te zien. Ik weet slechts sinds enkele weken af van hun bestaan en ik begrijp alle heisa niet. Ik zag een heel voorspelbare en brave DJ-set en een groepje dansers dat regelmatig van kostuum wisselde, meer niet. Daarna was er ook nog een foto- en signeersessie gepland maar daar heb ik niet op gewacht. Hypes zijn aan mij niet besteed.
17-06-2017
Kermis.
Was Anne jaloers op het opgeruimde werkhok van Luc, waren het gewoon lentekriebels of was het reeds lang opgekropte energie die een uitweg zocht ? Wat ook de reden was, vandaag moest de serre er aan geloven. Om eerlijk te zijn : het was nodig ! Doorheen de afgelopen jaren werd alles daar maar binnen gezwierd met als resultaat dat je niks meer kon vinden en de grasmaaier nog maar amper kon geparkeerd worden.
Anne straalde na de grote opkuis en ze heeft wel twintig keer herhaald hoe tevreden ze wel was met het resultaat. Volgende week zullen we wel enkele keren naar het recyclagepark moeten rijden met al de overschot.
Na de noeste arbeid was het tijd voor Lochristi kermis. Alles passeerde de revue : eendjes vissen, botsauto's, body shaker, rups, braadworst, smoutebollen, terrasje met Leffe enz. Isabel ontpopte zich tot scherpschutter bij het schietkraam ook al raakte ze in het begin elke keer een ander ballonnetje dan hetgene waar ze op mikte. Pas nadat ze als een echte piraat een lapje voor haar oog kreeg en zo gedwongen werd om met het juiste oog te mikken, ging het allemaal perfect.
16-06-2017
Gereedschap en aanverwanten.
Hopla, de werkweek is weeral voorbij. Werkweek, welke werkweek ? Gelukkig gaan de kinderen naar school, anders zou ik helemaal niet meer weten welke dag we vandaag zijn. Sarah, de jongste, gaat sinds gisteren in marstempo naar school. Reden ? Ik heb een stappenteller voor haar gekocht en als het van haar afhangt zou ze elke dag naar Scherpenheuvel en terug wandelen.
Nonkel Luc en ik houden ons bezig met niksen, een pintje drinken, het menu bespreken en de laatste dagen ook winkelen. Gisteren naar de Carrefour voor nootjes en een zak oud brood voor de schapen, daarvoor hebben we meer dan twee uur rondgelopen en - jaja, ik heb er ook een - enkele kilometers afgelegd. De dag ervoor had ik tijdens het gras maaien ook al 8000 stappen gezet, het is hier dan ook geen klein stadstuintje ...
In de Carrefour is het altijd lachen en we kopen altijd dingen die we niet nodig hebben maar die te goedkoop zijn om te laten liggen. Nadat we elke radio hadden gedemonteerd, in alle go-carts hadden gezeten, aan de winkeljuffrouw hadden gevraagd of de ijsbeer wel in die dakkoffer zou passen riep Luc via de sproeikop van een tuinslang nog even de hulp in van een medewerker om te informeren of we die wasmachine zelf mochten meenemen. Uiteindelijk vertrokken we mét een zak brood, zonder nootjes, een werkbank én een Delsey koffer aan sterk verminderde prijs.
Gisterenavond stak handige Luc de werkbank in elkaar en vandaag moesten we absoluut naar de Action om plastiek bakken te kopen om alle prullen in kwijt te kunnen. Helaas moet, vóór dat gebeurt, elk stuk gereedschap uitgebreid voorgesteld en uitgetest worden. Luc heeft een indrukwekkende verzameling schroefjes, spijkers, zagen en zaagjes, hamers en hamertjes, boor- en vlakschuurmachines en daar bovenop nog een aantal hulpmiddelen waar ik nog nooit van gehoord heb. Wat is dit ? Geen idee ... en dan krijg je in geuren en kleuren (en heel veel fantasie) een verhaaltje te horen over waar en wanneer ik dat zou kunnen gebruiken. Nooit dus, maar wel topamusement !
12-06-2017
Zwijnaarde.
Vandaag naar de keuring geweest om alles in orde te maken voor de verkoop. Vroeger ging ik altijd naar Deurne bij Antwerpen, nu ben ik voor de eerste keer naar Zwijnaarde bij Gent geweest. Alle keuringen gebeuren daar op afspraak, de kans opwachten is dus klein. Bovendien doet het personeel alles zelf, van de eerste controle tot de laatste. Hier dus geen boze blikken wanneer je je mistlampen inschakelt terwijl ze "REMLICHTEN" roepen . Vanzelfsprekend was alles in orde en dus kreeg ik alle papieren mee die de volgende eigenaar nodig heeft om hem te verzekeren en opnieuw te laten keuren. Kassa !
11-06-2017
BBQ
Mooi weer en zondag, een perfecte combinatie voor een bbq met de familie. Er kwam ook nog een oude bekende opdagen die wel eens wou laten zien hoe handig hij was op de step. Sarah bewees dan weer dat je niet altijd een bezem nodig hebt om te vliegen.
Fantastische dag.
Gisteren kon ik de auto van nonkel Luc gebruiken om naar Antwerpen te rijden. Het begon niet echt goed want op Linkeroever stond ik al meteen 45 minuten in de file. Veel tijd om nog rommel te sorteren in de bergruimte was er niet meer want er stond nog veel meer op het programma. Eerst nog een uurtje op bezoek geweest bij Patricia, een ex van nonkel Luc. Dat was alweer enkele jaren geleden en vermits ik toch in de buurt was ...
Daarna naar het hoogtepunt van de dag : een namiddag om Shangrila Home te steunen. Ze hadden daarvoor een scoutslokaal afgehuurd, prachtige locatie om een feestje te geven : binnen en buiten ruimte om mensen te ontvangen, veel groen, veel parkeerplaats en vlak bij de tramhalte. Ook heel dicht bij de skipiste Zondal die recent gesloten is omdat Studio 100 daar absoluut een Plopsa zwempark wil gaan bouwen, totaal voorbijgaand aan het feit dat half Antwerpen daar heeft leren skiën.
Het feest dan : uitermate gezellig met verschillende optredens, als afsluiter kregen we Blue ConneXXion. Daarvoor was de hele familie Op de Beeck aanwezig + een hele vriendenkring die voor sfeer (en de drankomzet) zorgden.
's Avonds laat op de terugweg was ik deze keer niet alleen want één van de vrijwilligsters tijdens het feest woonde in Gent en kon wel een lift gebruiken.
Oh ja, er waren ook rare mannen met een baard aanwezig.
10-06-2017
Grrr ...
Het was moeilijk kiezen gisterenavond : de wedstrijd van de Rode Duivels volgen op teevee of naar Trefpunt om een optreden van Re:Union mee te pikken. Vermits de voetballers zonder moeite Estland zouden overklassen en ik dus niet echt een spannende wedstrijd verwachtte koos ik voor het laatste. Om 20u30, het geplande aanvangsuur was ik ter plaatse om dan te horen dat het nog zeker een uur zou duren. Gewoon een uur zitten wachten is idioot en dus wandelde ik naar de Korenmarkt om toe te geven aan mijn Frappuccino verslaving. Helaas, Starbucks is 's avonds niet meer open en dus restte mij niks anders dan snel snel met het openbaar vervoer terug naar Lochristi te gaan om de tweede helft van Estland-België te bekijken. Ik had net zo goed kunnen wachten tot deze ochtend Starbucks open zou gaan, even spannend ...
07-06-2017
Winderig.
De week is alweer bijna halverwege en veel is er voorlopig nog niet gebeurd. Maandag was ik met Nancy en Mia (+ Macho en Gust natuurlijk) afgesproken bij De Vlegel in Mortsel. Normaal was dat voor mij een ritje heen en terug met de trein maar Mia kwam die ochtend terug uit Bredene aan de kust. Mij in Lochristi oppikken was dus maar een kleine omweg. Bij De Vlegel waren we nog net op tijd om ontbijt te bestellen : 2 kleine en 1 groot. Zonder al te veel ruzie maken kan je dan met drieën je buik flink rond eten.
Daarna moest ik naar "mijn" opslagruimte op Linkeroever want ik had via 2dehands.be enkele spullen verkocht en die moest ik daar gaan halen. Ik heb dan meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om eens flink te rommelen. Resultaat : vier grote kartonnen dozen (t-shirts, truien, broeken, handdoeken enz) voor de kringwinkel of een of andere organisatie die ik er plezier mee kan doen. Tegen het einde van de zomer wil ik graag dat nog maximum de helft van al de rommel die daar staat overblijft, zodat ik kan overstappen op een kleinere ruimte.
Na het rommelen ging ik met de tram naar het mooiste station ter wereld en met een omweg via Mechelen en Dendermonde naar Gent, van daaruit verder met de bus naar Lochristi.
De rest van de week, gisteren en vandaag dus, werd vooral gevuld met kijken naar hevig heen en weer waaiende bomen.
.
.
maar gisteren toch even schrikken toen Houdini, het witte schaap, door zijn poten zakte en amper uit de stal wou komen. De dierenarts werd gebeld en die stond hier na een half uurtje al aan de deur, mooie dierenarts trouwens maar dat terzijde. Na onderzoek kon ze niet echt iets vinden : hart, longen e.d. werden allemaal in orde bevonden. Het enigste probleem waren flink opgezwollen gewrichten, waarschijnlijk een ontsteking dus en daarvoor werd een inspuiting gegeven waarmee het vandaag al een stuk beter zou moeten gaan. Ik ben net eens gaan kijken en Houdini staat samen met Zoetemelk alweer te grazen in het bos. Ook het blaten nadert alweer bijna het normale niveau. Eén ding is in ieder geval duidelijk : Zoetemelk voelde dat er iets mis was met Houdini.
