MOBIELE HONDEN >>> HET VERVOLG
U bent bezoeker
dank u !
Foto

Zoeken in blog

Archief per maand
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 05-2005
    Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
    Profile for etterke
    06-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De caravan 2.
    Ik weet het niet meer precies maar ergens midden januari was het de bedoeling om de caravan naar zijn definitieve plaats te duwen maar telkens werd het uitgesteld.  Redenen genoeg : overvloedige regenval, stormwind, ondergrond te drassig om te verplaatsen, doorgang versperd enz.  Allemaal niet zo erg want intussen had ik de tijd om verder na te denken over wat er nog moest gebeuren om het allemaal naar mijn goesting aan te kleden.  En dan opeens bleek dat ik ook zelf iets kan Very Happy : halogeenlampjes vervangen door ledverlichting.  Ik geef toe, het duurt bij mij allemaal 30 keer langer dan bij iemand die echt handig is maar je moet ergens beginnen (en eindigen).  Half maart werd de camper met veel moeite (startte niet, zakte weg na de zoveelste regenbui) weggereden van mijn vaste plek en met een massa aanwezige duw(st)ers kon de caravan zijn vaste plek innemen.  Daar bleef hij dan nog een tijdje staan want intussen was Krien op bezoek en die rekende op mij om de streek te verkennen.
    We zijn nu alweer drie weken verder en alles komt stilaan in orde.  Eén van de meest opvallende gebreken was het grote raam aan de voorkant van de caravan.  Wat daar precies mee gebeurd is, is moeilijk te achterhalen maar het hele raam was ondoorzichtig geworden.  We hebben het vermoeden dat de twee delen van het raam (elke caravan heeft tegenwoordig dubbele "beglazing") van elkaar zijn losgeraakt en daarna met het nodige vocht ertussen weer aan elkaar zijn gekleefd.  In ieder geval, het was geen zicht.  Een aantal oplossingen dienden zich aan : een nieuw raam bestellen (te duur), helemaal dicht schilderen (ik heb niet graag verf aan mijn handen, laat staan in mijn haar), een folie overkleven (heeft mijn vader bij zijn caravan gedaan en is moeilijk mooi te plaatsen vanwege de rondingen in het raam) en nog een resem andere raadgevingen van anderen (niet aangenomen vanwege eigenwijs).
    Mijn oplossing vond ik veel creatiever én mooier : tijdens de kerstvakantie in België had ik bij de nichtjes stickervellen met daarop honden en poezen gezien en daarmee het hele raam langs de buitenkant vol kleven, dat zag ik wel zitten !  Het vergde enkele uurtjes werk om de collage volledig te krijgen maar het resultaat mocht er zijn.  Wel opnieuw twee problemen : op termijn gaat zon en regen een einde maken aan mijn kunstwerk én de stickers verduisterden de slaapkamer niet genoeg.  Immers : de verduistering langs binnen is defect.  Dat werd dan weer opgelost door een houten plaat in de geleiders van de verduistering te plaatsen.  Ook helemaal zelf gedaan, oh oh oh wat ben ik toch handig ! ! !



















    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De caravan 1.
    Vorige week heb ik jullie verteld dat ik naar een caravan ben verhuisd.  Dat was iets dat al langer gepland was maar door een aantal "onvoorziene omstandigheden" is het allemaal wat sneller gegaan.  Ik had het nog een jaartje kunnen uitstellen maar toevallig viel halverwege december mijn oog op een internetadvertentie waarin een caravan te koop werd aangeboden.  Het zag er voor zijn leeftijd nog een mooi exemplaar uit en op een druilerige middag reed F. naar Polop om te gaan kijken.  Op het eerste zicht zag de caravan er nog bijna nieuw uit, later ontdekte ik overal gebruikssporen maar dat is logisch na 18 jaar.  Er waren ook enkele zichtbare mankementen maar niets was van die aard om de aankoop af te blazen.  Er werd nog even onderhandeld over de prijs en de verkoop was rond.  Enkele dagen later werd de Bürstner hier afgeleverd en in het hoekje van de parking geplaatst, mijn motorhome stond hier immers ook nog op een "normaal" perceel en zo stond de caravan voor niemand in de weg.   
    Telkens wanneer de handige jongens die hier staan een beetje tijd over hadden, gingen ze aan het werk.  Geen grootse ingrepen, eerder iets dat zelfs in een nieuwe(re) caravan zou moeten gebeuren : stopcontacten bijplaatsen, gasleiding nakijken, enkele extra schabben in de kasten enz.  Ik zal hen daar eeuwig en drie dagen dankbaar voor zijn !
    Het werk zonder geldige reden onderbreken was niet toegelaten want Jill de Rottweiler controleerde alles nauwgezet.  Soms dacht ik ook dat het nooit meer zou goed komen, om een kabeltje door de badkamer te laten passeren vonden Leo en Bernard het nodig om het hele meubilair te slopen.  Achteraf zag alles er gelukkig weer als nieuw uit.













    05-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bezoek.
    Gisteren kreeg ik een berichtje van Ingrid en Oswald uit Antwerpen, het koppel muzikanten dat hier enkele maanden geleden onze feesttent kwam opvrolijken met een beetje live muziek.  Ze zijn weer voor een tijdje in Spanje om voor de honden van Oswald's broer te zorgen, die nu even naar België is.  Anders dan vorige keer, toen ze te voet (!) van Alcoi naar hier kwamen, hebben ze nu ook een auto die ze kunnen gebruiken en dus besloten ze om hier te passeren.  Eerst gingen we een eindje met de honden wandelen en daarna bestelden we een aantal tapas bij Bar Ca Blai aan de markt van Albir.  Voor een dessertje (drie flinke coupes ijsroom) verhuisden we 20 meter verder naar Universal Lounge Bar en voor we het wisten was de middag alweer voorbij.








    04-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid.
    Het is nu al een hele tijd zonnig en droog, in combinatie met het zomeruur heeft dat als gevolg dat er minder naar de laptop gekeken wordt.  Toch heb ik weer een heel lijstje bij elkaar gekeken.  
    Zo heb ik eindelijk “De premier” van Erik Van Looy te pakken gekregen.   Het verhaal is ver gezocht maar het is wel spannend én goed gefilmd.  Iets totaal anders was “Crimi Clowns 2 – Uitschot”, helemaal in de gekende stijl van de vroegere serie én onmiskenbaar van Luk Wyns.  De Bosuil speelt ook een rolletje ! 
    Paterson is dan weer zo'n film waarvan je constant denkt : zet ik hem af of blijf ik kijken.  Het laatste dus, ook al gebeurt er ongeveer absoluut niets. De bulldog is het beste personage …  
    Reizen Waes was ook weer plezant, al was niet elke uitzending van hetzelfde niveau.  Amigo's vond ik in het begin niet veel waard maar samen met het vorderen van de afleveringen en je meer te weten kwam over de achtergrond van de ex-gedetineerden werd het toch boeiender. 
    Het voorlopige (uitgestelde) hoogtepunt van deze lente kwam deze avond : Blind Getrouwd Laughing en mijn pronostiek was bijna juist.
    Donderdagochtend vertrekken Gery en Roza maar om een kater op de vertrekdag te vermijden werd gekozen om vandaag de afscheidsdrink te geven.  Dat werd meteen gecombineerd met een "baarbekjoe" en eerlijk is eerlijk : de ecoburger van Aldi is de beste die ik in jaren heb gegeten ! Toch stelde dat stukje vlees niets voor vergeleken met de performance van Rita Razz.









    02-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geen markt, wel eten.
    Althans in mijn geval, de meesten gingen naar de markt van Albir en om 13u kwamen we samen bij Grieks restaurant Santorini.  Dat is in het verleden nog nooit een slechte keuze geweest en ook vandaag was alles weer in orde.  Ik legde mij neer bij de meerderheid en nam geen voorgerecht.  Het gevolg daarvan was dat ik - eindelijk - voor de eerste keer mijn hoofdschotel helemaal kon opeten, anders is het altijd te veel.  Er was zelfs nog plaats voor een mierenzoet dessert : baklava met ijs en slagroom.










    01-04-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Markt en eten.
    Het is hier al enkele dagen zomer en dat was vandaag niet anders.  Een prima dag dus om een uitstapje te plannen.  Om 9u30 reden we door naar de markt van Jalón/Xaló, amper twee weken geleden was ik daar ook al geweest met Krien.  Om de caravan wat meer naar mijn eigen goesting in te richten had ik er toen een en ander gekocht en ik wou van hetzelfde nog meer.  Het was geen probleem om onze pa te overtuigen om mee te gaan en zoals tegenwoordig wel meer gebeurt gaf hij onmiddellijk zijn autosleutels af om mij te laten rijden.  Ook zijn vriendin Angelina was van de partij en dan weet je op voorhand dat je niet met lege handen naar huis gaat.  Als je haar niet intoomt, koopt ze aan elk kraampje iets.
    Halverwege de markt werd een drink- en plaspauze ingelast op het zeer gezellige tuinterras van Casa Aleluya.  De bedoeling was om na de markt iets te gaan eten bij Casa Katy maar we vonden geen parkeerplaats en reden dan maar terug naar Albir.  Bij restaurant Transilvania was er meer dan genoeg plaats, zowel om te parkeren als om te eten.  Er zijn veel goede restaurants in Albir maar het speciale bij dit restaurant blijft toch dat ze de soep aan tafel komen uitscheppen, dat komt toch altijd iets chiquer over Smile.  Bovendien is niet alleen de soep maar ook de rest altijd lekker.  Terwijl we er zaten, werd gaandeweg op elke tafel een bordje met "reservado" gezet - vanavond volzet dus !



















    30-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De eerste keer.
    Neen neen neen, ik neem jullie niet mee naar een zwoele namiddag ergens halverwege de jaren 70 van de vorige eeuw.  Ik ga het ook niet hebben over mijn eerste ervaring met alcohol, ook niet over de eerste keer dat ik veel te hard reed met een opgefokte bromfiets.  Wanneer ik mijn eerste melktandje verloor weet ik zelf niet eens meer en hoe ik mijn eerste schooldag overleefde wil ik zelfs niet meer weten.
    Niets van dat alles maar wat dan wel ? Afgelopen nacht heb ik voor de eerste keer in mijn nieuwe onderkomen geslapen ! De mensen die hier in de tuin staan, waren natuurlijk al langer op de hoogte en de weinigen waarmee ik al eens een praatje doe wisten ook al wat er zat aan te komen.  Hier op de blog heb ik af en toe al een tipje van de sluier opgelicht en Guy (van de Camperhuub blog) heeft zijn mond al eens voorbijgepraat/geschreven.  Als je daar dan ook nog de nodige roddeltantes en verhaaltjesverzinners bijtelt, weet stilaan de halve wereld het al maar vandaag maak ik het officieel : mijn nieuwe "thuis" is een caravan ! Een Bürstner Amara Luxus uit 1999.
    Hieronder staan de foto's die gebruikt werden in de advertentie waarin hij enkele maanden geleden te koop werd aangeboden.  De volgende dagen komen jullie mondjesmaat meer te weten.













    28-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cushing.
    Gisterenavond nog eens naar de dierenarts geweest met Chico, dat was vorige week woensdag zo afgesproken.  Na het laatste bezoek had Chico vier dagen niet gegeten en dan plots : honger - hap hap hap - smak smak smak.  Ook het kwispelende staartje deed weer wat het altijd deed : kwispelen ! Zoiets geeft een mens natuurlijk onmiddellijk weer hoop maar de definitieve en uitgebreide bloeduitslag zette onze pa weer meteen met zijn beide voeten op de grond : tumor aan beide bijnieren ! Daar moet je dan nog die hernia en de kapotte meniscus bijrekenen die echt niet uit zichzelf zullen herstellen ...
    De aandoening die nu bij Chico is vastgesteld heet "cushing" - op Google zijn ontelbare sites te vinden die de aandoening uitgebreid omschrijven.
    Wat gaat er nu gebeuren ? Je kan zoiets opereren maar de dierenarts liet zelf al uitschijnen dat de kans op volledige genezing eerder klein is, zeker ook rekening houdend met de leeftijd van Chico (bijna 13).  Bovendien kunnen ze pas opereren na uitgebreide scans te nemen, waarvoor hij ook al onder volledige narcose moet.  Dit alles tegen prijzen om van te duizelen ...
    De dierenarts heeft gezegd dat mijn vader er maar eens een nachtje over moet slapen, lees : van wakker liggen.  Vandaag moest hij wat urine van Chico binnen brengen en aan de hand daarvan kunnen ze bepalen welke en hoeveel medicijnen hij moet krijgen om alles (voorlopig) onder controle te houden.

    27-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Opgewonden !
    Ik kom nog even terug op onze wandeling van gisteren.  Gery was al een stukje verder dan wij en in de verte zag ik rare golfjes in de overwegend rimpelloze zee.  Ik zei tegen Jo : "Kijk, ik denk dat er ginderachter een bende jetskiërs aan het racen is."  En toen viel opeens alles stil, heel raar.  Ik nam enkele foto's en besteedde er verder geen aandacht aan, het was immers te ver om het goed te beoordelen.
    Gisterenavond en deze ochtend bekeek ik de foto's wat beter en vermoedde dat we misschien we een hele school dolfijnen hadden gezien.  Ik heb de foto's op Facebook geplaatst en een "specialist" geraadpleegd en ja hoor : de kans is groot dat het inderdaad een school dolfijnen was.  Ik heb in het verleden al zoooooo vaak op de uitkijk gestaan om er eentje te zien en het is nooit gelukt.  Als er foto's opduiken is het ook altijd maar één exemplaar, soms twee of drie.  En nu, zonder er echt naar op zoek te gaan zoveel in één keer.  Ik ben er nu, een dag later nog altijd van onder de indruk.
    Op de foto's zie je enkel de sporen omdat ik verplicht ben de foto's te "verkleinen", anders worden ze door bloggen.be niet geaccepteerd.  Als je de foto's in groot formaat zou kunnen bekijken, zie je hier en daar een dolfijn (of een rolmops ?) uit het water springen.









    26-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Weer naar het kruis, te voet deze keer.
    Deze ochtend om kwart voor tien begonnen we eraan.  Gery, Jo en ikke moesten bewijzen dat we nog niet afgeschreven zijn en waagden ons aan de wandeling van Albir naar Benidorm.  Waarom wandelen als je ook de bus kan nemen, ik hoor het jullie al denken ...  Groot gelijk, maar dan mis je natuurlijk wel de fantastische uitzichten want we wandelden niet zomaar langs de grote weg naar Benidorm maar wel over en door de Sierra Helada.  Deze bergketen is een van de grootste natuurgebieden van de regio en ook al is het hoogste punt maar iets boven de 400 meter, je mag de wandeling absoluut niet onderschatten.  Eerst is het meer dan een uur constant stijgen naar de zendmast, als beloning krijg je dan een klein stukje asfalt om over te wandelen.  Daarna begint het pas echt : constant stijgen en dalen, van de ene bergkam naar de andere.  Soms zie je niet eens meer dat er een pad is en moet je over de rotsblokken klimmen of op je kont naar beneden schuiven.  Met een gewone winkelstraatconditie red je het hier niet, met hoogtevrees al helemaal niet.  Maar het is allemaal de moeite waard : de bijna loodrechte kliffen van 300 meter hoog, het zicht op de rotsformaties, op de skyline van Benidorm, op de Peñon in Calp enz.  De wandeling eindigt aan het kruis, enkele dagen geleden was ik met Krien daar ook al geweest - met de auto, toch iets gemakkelijker Wink.
    Vanaf het kruis daal je dan slingerend langs asfaltwegen opnieuw tot zeeniveau waar je de bus terug naar het vertrekpunt kan nemen.  Alles in totaal hebben we zo'n 10 km gewandeld en daar hebben we vijf uren over gedaan.
    Een Chineeske hadden we deze avond dus wel verdiend.  Er werd gekozen voor Oriental Garden hier in het dorp maar helaas, ondanks het aangekondigde openingsuur (19u) hadden ze er duidelijk geen zin in.  Om 19u20 gingen eindelijk de lichten aan maar het rolluik bleef gesloten, ook al stonden er zes klanten voor de deur te wachten.  Gery rammelde van de honger en vond het wel genoeg geweest.  Als alternatief stelde ik Yaho voor en afgaande op de commentaren heeft niemand het zich beklaagd.  Kiezen zoveel je wil van de uitgebreide kaart en bediening aan tafel voor 13 euro, alle dranken inbegrepen.  Je krijgt er in België niet eens een goedkope fles wijn voor.



















    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor diegenen die het nog niet wisten.
    Ik denk niet dat ik veel mensen moet overtuigen van mijn slecht karakter maar als je even in het gastenboek kijkt dan zal je zien dat ik ook (heel zelden) mijn andere kant kan tonen.  Mijn andere kant neemt dan dik tegen zijn goesting kreupele mensen mee op sleeptouw om dorpjes te gaan bekijken die mij absoluut niet interesseren.  Ik ben dan ook zo zot om bergritten te organiseren terwijl ik liever zou liggen niksen in mijn zetel.  En het ergste van al : ze hangen een negatief beeld op van Benidorm en dat zou toch echt niet mogen.  Er is nog altijd niets gezelliger dan overvolle terrassen met lelijke dronken Britten, liefst gecombineerd met minstens 50% overgewicht.  

    24-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Laatste dag.
    Om 16u moest de huurauto ingeleverd worden in Benidorm en dus werd Krien rond 15u uit de auto gesmeten aan Alicante Airport.  En toch werd de laatste dag nog een mooie combinatie van allerlei bezienswaardigheden.  Om 10u reden we al naar Alicante om het MARQ (archeologisch museum) te bezoeken en we hadden geluk : een gratis parkeerplaats bijna vlak voor de ingang.  Absoluut een mooi museum met een zeer uitgebreide collectie gebruiks- en siervoorwerpen uit zowat alle tijdperken.
    Daarna hadden we nog ruimschoots de tijd om naar het kasteel van Santa Barbara te rijden, boven op de berg die vlak bij het museum ligt.  De ronde stenen en steile hellingen waren een beetje te moeilijk voor Krien en zij ging op een terrasje zitten terwijl ik de wandeling verderzette.
    De laatste halte was de palmentuin van Alicante en toen zat de vakantie erop voor Krien en kan ik opnieuw verder leven op mijn normale ritme : niksen, hangen en liggen - niet noodzakelijk in die volgorde.
    En Chico ? De laatste bloeduitslag is er pas maandagavond en tot die tijd is het afwachten.  Chico is nog altijd even lusteloos en eet niets.  Volgens mij is het dus een kwestie van tijd voor hij weer helemaal verzwakt zal zijn.  Onze pa denkt nog altijd dat alles in orde komt, ik geloof er stilaan niet meer in.  



















    23-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sabor.
    Bezoek of niet, donderdag blijft donderdag en dus werd de auto aan de haven van Altea geparkeerd.  Niet om naar de bootjes te gaan kijken, wel om te gaan eten bij Sabor.  Krien kon beamen wat iedereen al jaren rondbazuint : je kan nergens lekkerder eten dan daar !
    Het was nog een beetje vroeg om naar huis te gaan en dus reed ik naar "het kruis", waar we konden genieten van een prachtig uitzicht op de baai van Benidorm én verder.












    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Chico - vervolg.
    Gisterenmiddag ging onze pa naar de dierenkliniek om Chico op te halen maar meer dan even een heel klein wandelingetje zat er niet in, daarna ging hij opnieuw aan een infuus omdat hij nog altijd te zwak was.  's Avonds mocht Chico wel mee naar huis en vandaag volgt een volgende controlebeurt.  Mijn vader ziet het nog altijd positief in maar ik blijf erbij : als een hond pijn lijdt en er geen verbetering in zicht is, moet er een beslissing genomen worden. 

    22-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Guadalest en BBQ.
    Deze voormiddag nog maar eens een uitstapje met de huurauto, deze keer naar dé toeristische trekpleister hier in de buurt : Guadalest.  In de voormiddag vind je zonder problemen een parkeerplaats op de (betalende) parking - de parking aan de kant van het dorpje is enkel voor inwoners ! Vanaf het middaguur blijven de toeristen toestromen maar daar hadden wij dus geen last van.  Het blijft altijd prettig om rond te lopen in deze eeuwenoude vesting én de laatste weken kan je ook genieten van een uitzicht op het volledig gevulde stuwmeer.  Tot half december was het waterpeil hier nog alarmerend laag ! Alarmerend, omdat dit immense reservoir moet instaan voor een groot deel van de drinkwatervoorziening in de provincie Alicante.
    Krien had het af en toe moeilijk op de ronde keien en gladde stenen, maar dat was snel vergeten toen ze al de souvenirwinkeltjes zag.  Ik denk dat ze in elk winkeltje iets gekocht heeft : kleedje, handtas, koelkastmagneet, huisnummerke enz.  Je kan hier geld blijven uitgeven aan prullen die eigenlijk niemand nodig heeft maar de Spaanse economie moet draaien !
    's Avonds was het tijd voor een BBQ, iedereen bracht zijn eigen stukje(s) vlees mee en er werd gezorgd voor aardappelen in de oven, slaatjes, sausjes, uien enz.  En ook met een simpele BBQ zie je dan onmiddellijk dat ook aan de Costa Blanca een streng georganiseerd kastensysteem bestaat.  De sukkelaars kiezen voor een bescheiden kippensaté, de gewone werkmens gaat voor een stevige worst en het grootkapitaal schaamt zich niet om een stuk vlees ter grootte van een halve stad op de grill te gooien Laughing.
    Na het carnivorenfestijn kwam er - ik had het moeten weten - nog een reuzentaart tevoorschijn, die had ik nog te goed voor mijn verjaardag.  Alles werd doorgespoeld met allerhande alcoholhoudende brouwsels.



















    21-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Chico.
    Ik begin even waarmee ik gisteren gestopt ben : Chico.  Na zijn pijnstillende inspuiting van gisteren was er vandaag weinig verbetering te merken en dus werd zijn bloed onderzocht.  Het overgrote deel van de resultaten was in orde maar enkele waarden waren duidelijk niet goed.  Eén van die afwijkende waarden ZOU kunnen wijzen op kanker, maar even goed op een "gewone" infectie.  Daarom werd voorgesteld om een scan te nemen, op die scan was echter niets abnormaals te zien.  Eén ding stond echter als een paal boven water : Chico was erg verzwakt en daarom hebben we hem achtergelaten in de dierenkliniek waar hij aan een infuus werd gelegd.  Wordt vervolgd ... 
    Na de middag heb ik Krien opgehaald en zijn we naar Altea gereden.  De eerste 3000 trappen waren een probleem maar daarna ging het weer beter Surprised.  Het witte dorpje is en blijft een gezellige plek om rond te wandelen.
    Daarna hebben we een stukje langs het strand van Albir gewandeld en er werd afgesloten met een Kriek en een latte bij Universal Lounge Bar.



















    20-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mooie uitzichten.
    Om de (door een motorongeluk verbrijzelde) voet van Krien een beetje rust te gunnen, werd vandaag gekozen voor een autorit door de bergen.  Via Callosa en Bolulla reed ik naar Tarbena waar we een koffie dronken bij Casa Pinet, beter bekend als "de communist".  Dit adresje is al vele jaren half café, half museum en elke keer als je er in de buurt bent moet je even binnen springen want het kan namelijk altijd je laatste bezoek zijn.  Het voortbestaan van deze unieke toeristische trekpleister is immers nog altijd onzeker ...
    De tocht ging verder over de Coll de Rates en dan langs Parcent, Benigembla en Castell de Castells weer naar beneden.  Eindigen deden we bij Pizza4U, we hadden dus weer een mooie dag.
    's Avonds speelden we Jenga in de tent, ik tegen Gery - het was spannend maar ik heb gewonnen ! Smile
    Minder goed nieuws kwam er van onze pa.  Die belde mij deze ochtend op met de vraag of ik mee naar de dierenarts wou gaan.  Chico kan nu helemaal niet meer op zijn achterpoten steunen en had ook al twee dagen niet meer gegeten.  De honderden euro's hydrotherapie hebben dus maar heel kort enig effect gehad.  Er werden weer foto's genomen en behalve een compleet verdwenen meniscus werd nu ook een hernia vastgesteld.  Chico kreeg een injectie tegen de pijn en morgen gaan we terug om te kijken of dat enig effect heeft gehad.  Eventueel volgt er dan weer een uitgebreid bloedonderzoek, maar ik vrees dat onze pa zich stilaan moet voorbereiden op een hondenloos bestaan.



















    19-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor de liefhebbers.
    Nog enkele extra foto's van de Tattoo Convention.


















    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Knal.
    Vandaag ben ik Krien pas na de middag gaan ophalen op de camping.  Om 14u gingen we naar de mascletas (37 miljoen voetzoekers) kijken en luisteren aan de Plaza de la Hispanidad, daarna hebben we enkele uurtjes rondgehangen in en rond de oude binnenstad.  Toen moesten en zouden er patatas bravas en calamares besteld worden in een restaurant aan de zeedijk, een restaurant waar de analfabeten op foto's kunnen aanwijzen wat ze willen eten.  In zo'n zaken ga ik normaal NIET binnen maar in dit geval werd ik met zachte dwang verplicht.  Ik koos zelf een spaghetti, veel meer dan maagvulling kon je het niet noemen.  En toen begon het lange wachten ...  Ruim een uur later werd ons geduld beloond met enkele wagens waarop de feestvierders in traditionele klederdracht hadden plaatsgenomen.  Nog een half uur wandelen om de auto terug te vinden en dan naar onze respectievelijke huisjes.


















    18-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Veel variatie vandaag.
    Deze ochtend om 8u45 stond ik al aan de caravan van Krien en een kwartiertje later zaten we aan het ontbijt in hotel Noguera.  Daar werd een stevige basis gelegd om de rest van de dag door te komen.  Eerst reden we naar Jalón, door velen gekend door de plaatselijke bodega waar je gratis kan proeven van de plaatselijke wijnen.  Belangrijker voor mij is de markt, veruit de gezelligste van de hele omgeving en een mooie mix van nieuwe en oude(re) spullen.  Op de terugweg stopten we even bij de Russisch-Orthodoxe kerk, het blijft een vreemd zicht aan de Spaanse kust.  Van daaruit ging het richting Hotel Mediteraneo waar de eerste Benidorm Tattoo Convention werd georganiseerd.  Overal hoorde je het snerpende geluid van de naalden die lichamen tot kunstwerkjes verheffen en ik heb echt heel knappe dingen gezien.  Je kon ook kijken naar bodypainting en er was allerlei randanimatie voorzien : een halfnaakte vuurspuwer, barbiers, striptease én heavy metal.  Ook de meeste gepiercete vrouw ter wereld liep er rond, Elaine Davidson met meer dan 9000 piercings, samen goed voor een gewicht van 3 kg ! Eén van de bands die optrad was de zoveelste afsplitsing van White Coast Rebels, na WCR3 en Jonny Elraiz solo is er nu ook Fisted Sister ! Toch werd de show vooral gestolen door een jong kereltje dat tijdens het hele optreden heel enthousiast luchtgitaar bleef spelen.  We zijn ook eens tot aan het strand gewandeld, verder dan Tiki Beach zijn we niet geraakt - genoeg om een beeld te krijgen van hét oord des verderfs ...


















    >

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs