Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
26-03-2017
Weer naar het kruis, te voet deze keer.
Deze ochtend om kwart voor tien begonnen we eraan. Gery, Jo en ikke moesten bewijzen dat we nog niet afgeschreven zijn en waagden ons aan de wandeling van Albir naar Benidorm. Waarom wandelen als je ook de bus kan nemen, ik hoor het jullie al denken ... Groot gelijk, maar dan mis je natuurlijk wel de fantastische uitzichten want we wandelden niet zomaar langs de grote weg naar Benidorm maar wel over en door de Sierra Helada. Deze bergketen is een van de grootste natuurgebieden van de regio en ook al is het hoogste punt maar iets boven de 400 meter, je mag de wandeling absoluut niet onderschatten. Eerst is het meer dan een uur constant stijgen naar de zendmast, als beloning krijg je dan een klein stukje asfalt om over te wandelen. Daarna begint het pas echt : constant stijgen en dalen, van de ene bergkam naar de andere. Soms zie je niet eens meer dat er een pad is en moet je over de rotsblokken klimmen of op je kont naar beneden schuiven. Met een gewone winkelstraatconditie red je het hier niet, met hoogtevrees al helemaal niet. Maar het is allemaal de moeite waard : de bijna loodrechte kliffen van 300 meter hoog, het zicht op de rotsformaties, op de skyline van Benidorm, op de Peñon in Calp enz. De wandeling eindigt aan het kruis, enkele dagen geleden was ik met Krien daar ook al geweest - met de auto, toch iets gemakkelijker .
Vanaf het kruis daal je dan slingerend langs asfaltwegen opnieuw tot zeeniveau waar je de bus terug naar het vertrekpunt kan nemen. Alles in totaal hebben we zo'n 10 km gewandeld en daar hebben we vijf uren over gedaan.
Een Chineeske hadden we deze avond dus wel verdiend. Er werd gekozen voor Oriental Garden hier in het dorp maar helaas, ondanks het aangekondigde openingsuur (19u) hadden ze er duidelijk geen zin in. Om 19u20 gingen eindelijk de lichten aan maar het rolluik bleef gesloten, ook al stonden er zes klanten voor de deur te wachten. Gery rammelde van de honger en vond het wel genoeg geweest. Als alternatief stelde ik Yaho voor en afgaande op de commentaren heeft niemand het zich beklaagd. Kiezen zoveel je wil van de uitgebreide kaart en bediening aan tafel voor 13 euro, alle dranken inbegrepen. Je krijgt er in België niet eens een goedkope fles wijn voor.
Voor diegenen die het nog niet wisten.
Ik denk niet dat ik veel mensen moet overtuigen van mijn slecht karakter maar als je even in het gastenboek kijkt dan zal je zien dat ik ook (heel zelden) mijn andere kant kan tonen. Mijn andere kant neemt dan dik tegen zijn goesting kreupele mensen mee op sleeptouw om dorpjes te gaan bekijken die mij absoluut niet interesseren. Ik ben dan ook zo zot om bergritten te organiseren terwijl ik liever zou liggen niksen in mijn zetel. En het ergste van al : ze hangen een negatief beeld op van Benidorm en dat zou toch echt niet mogen. Er is nog altijd niets gezelliger dan overvolle terrassen met lelijke dronken Britten, liefst gecombineerd met minstens 50% overgewicht.
24-03-2017
Laatste dag.
Om 16u moest de huurauto ingeleverd worden in Benidorm en dus werd Krien rond 15u uit de auto gesmeten aan Alicante Airport. En toch werd de laatste dag nog een mooie combinatie van allerlei bezienswaardigheden. Om 10u reden we al naar Alicante om het MARQ (archeologisch museum) te bezoeken en we hadden geluk : een gratis parkeerplaats bijna vlak voor de ingang. Absoluut een mooi museum met een zeer uitgebreide collectie gebruiks- en siervoorwerpen uit zowat alle tijdperken.
Daarna hadden we nog ruimschoots de tijd om naar het kasteel van Santa Barbara te rijden, boven op de berg die vlak bij het museum ligt. De ronde stenen en steile hellingen waren een beetje te moeilijk voor Krien en zij ging op een terrasje zitten terwijl ik de wandeling verderzette.
De laatste halte was de palmentuin van Alicante en toen zat de vakantie erop voor Krien en kan ik opnieuw verder leven op mijn normale ritme : niksen, hangen en liggen - niet noodzakelijk in die volgorde.
En Chico ? De laatste bloeduitslag is er pas maandagavond en tot die tijd is het afwachten. Chico is nog altijd even lusteloos en eet niets. Volgens mij is het dus een kwestie van tijd voor hij weer helemaal verzwakt zal zijn. Onze pa denkt nog altijd dat alles in orde komt, ik geloof er stilaan niet meer in.
23-03-2017
Sabor.
Bezoek of niet, donderdag blijft donderdag en dus werd de auto aan de haven van Altea geparkeerd. Niet om naar de bootjes te gaan kijken, wel om te gaan eten bij Sabor. Krien kon beamen wat iedereen al jaren rondbazuint : je kan nergens lekkerder eten dan daar !
Het was nog een beetje vroeg om naar huis te gaan en dus reed ik naar "het kruis", waar we konden genieten van een prachtig uitzicht op de baai van Benidorm én verder.
Chico - vervolg.
Gisterenmiddag ging onze pa naar de dierenkliniek om Chico op te halen maar meer dan even een heel klein wandelingetje zat er niet in, daarna ging hij opnieuw aan een infuus omdat hij nog altijd te zwak was. 's Avonds mocht Chico wel mee naar huis en vandaag volgt een volgende controlebeurt. Mijn vader ziet het nog altijd positief in maar ik blijf erbij : als een hond pijn lijdt en er geen verbetering in zicht is, moet er een beslissing genomen worden.
22-03-2017
Guadalest en BBQ.
Deze voormiddag nog maar eens een uitstapje met de huurauto, deze keer naar dé toeristische trekpleister hier in de buurt : Guadalest. In de voormiddag vind je zonder problemen een parkeerplaats op de (betalende) parking - de parking aan de kant van het dorpje is enkel voor inwoners ! Vanaf het middaguur blijven de toeristen toestromen maar daar hadden wij dus geen last van. Het blijft altijd prettig om rond te lopen in deze eeuwenoude vesting én de laatste weken kan je ook genieten van een uitzicht op het volledig gevulde stuwmeer. Tot half december was het waterpeil hier nog alarmerend laag ! Alarmerend, omdat dit immense reservoir moet instaan voor een groot deel van de drinkwatervoorziening in de provincie Alicante.
Krien had het af en toe moeilijk op de ronde keien en gladde stenen, maar dat was snel vergeten toen ze al de souvenirwinkeltjes zag. Ik denk dat ze in elk winkeltje iets gekocht heeft : kleedje, handtas, koelkastmagneet, huisnummerke enz. Je kan hier geld blijven uitgeven aan prullen die eigenlijk niemand nodig heeft maar de Spaanse economie moet draaien !
's Avonds was het tijd voor een BBQ, iedereen bracht zijn eigen stukje(s) vlees mee en er werd gezorgd voor aardappelen in de oven, slaatjes, sausjes, uien enz. En ook met een simpele BBQ zie je dan onmiddellijk dat ook aan de Costa Blanca een streng georganiseerd kastensysteem bestaat. De sukkelaars kiezen voor een bescheiden kippensaté, de gewone werkmens gaat voor een stevige worst en het grootkapitaal schaamt zich niet om een stuk vlees ter grootte van een halve stad op de grill te gooien .
Na het carnivorenfestijn kwam er - ik had het moeten weten - nog een reuzentaart tevoorschijn, die had ik nog te goed voor mijn verjaardag. Alles werd doorgespoeld met allerhande alcoholhoudende brouwsels.
21-03-2017
Chico.
Ik begin even waarmee ik gisteren gestopt ben : Chico. Na zijn pijnstillende inspuiting van gisteren was er vandaag weinig verbetering te merken en dus werd zijn bloed onderzocht. Het overgrote deel van de resultaten was in orde maar enkele waarden waren duidelijk niet goed. Eén van die afwijkende waarden ZOU kunnen wijzen op kanker, maar even goed op een "gewone" infectie. Daarom werd voorgesteld om een scan te nemen, op die scan was echter niets abnormaals te zien. Eén ding stond echter als een paal boven water : Chico was erg verzwakt en daarom hebben we hem achtergelaten in de dierenkliniek waar hij aan een infuus werd gelegd. Wordt vervolgd ...
Na de middag heb ik Krien opgehaald en zijn we naar Altea gereden. De eerste 3000 trappen waren een probleem maar daarna ging het weer beter . Het witte dorpje is en blijft een gezellige plek om rond te wandelen.
Daarna hebben we een stukje langs het strand van Albir gewandeld en er werd afgesloten met een Kriek en een latte bij Universal Lounge Bar.
20-03-2017
Mooie uitzichten.
Om de (door een motorongeluk verbrijzelde) voet van Krien een beetje rust te gunnen, werd vandaag gekozen voor een autorit door de bergen. Via Callosa en Bolulla reed ik naar Tarbena waar we een koffie dronken bij Casa Pinet, beter bekend als "de communist". Dit adresje is al vele jaren half café, half museum en elke keer als je er in de buurt bent moet je even binnen springen want het kan namelijk altijd je laatste bezoek zijn. Het voortbestaan van deze unieke toeristische trekpleister is immers nog altijd onzeker ...
De tocht ging verder over de Coll de Rates en dan langs Parcent, Benigembla en Castell de Castells weer naar beneden. Eindigen deden we bij Pizza4U, we hadden dus weer een mooie dag.
's Avonds speelden we Jenga in de tent, ik tegen Gery - het was spannend maar ik heb gewonnen !
Minder goed nieuws kwam er van onze pa. Die belde mij deze ochtend op met de vraag of ik mee naar de dierenarts wou gaan. Chico kan nu helemaal niet meer op zijn achterpoten steunen en had ook al twee dagen niet meer gegeten. De honderden euro's hydrotherapie hebben dus maar heel kort enig effect gehad. Er werden weer foto's genomen en behalve een compleet verdwenen meniscus werd nu ook een hernia vastgesteld. Chico kreeg een injectie tegen de pijn en morgen gaan we terug om te kijken of dat enig effect heeft gehad. Eventueel volgt er dan weer een uitgebreid bloedonderzoek, maar ik vrees dat onze pa zich stilaan moet voorbereiden op een hondenloos bestaan.
19-03-2017
Voor de liefhebbers.
Nog enkele extra foto's van de Tattoo Convention.
Knal.
Vandaag ben ik Krien pas na de middag gaan ophalen op de camping. Om 14u gingen we naar de mascletas (37 miljoen voetzoekers) kijken en luisteren aan de Plaza de la Hispanidad, daarna hebben we enkele uurtjes rondgehangen in en rond de oude binnenstad. Toen moesten en zouden er patatas bravas en calamares besteld worden in een restaurant aan de zeedijk, een restaurant waar de analfabeten op foto's kunnen aanwijzen wat ze willen eten. In zo'n zaken ga ik normaal NIET binnen maar in dit geval werd ik met zachte dwang verplicht. Ik koos zelf een spaghetti, veel meer dan maagvulling kon je het niet noemen. En toen begon het lange wachten ... Ruim een uur later werd ons geduld beloond met enkele wagens waarop de feestvierders in traditionele klederdracht hadden plaatsgenomen. Nog een half uur wandelen om de auto terug te vinden en dan naar onze respectievelijke huisjes.
18-03-2017
Veel variatie vandaag.
Deze ochtend om 8u45 stond ik al aan de caravan van Krien en een kwartiertje later zaten we aan het ontbijt in hotel Noguera. Daar werd een stevige basis gelegd om de rest van de dag door te komen. Eerst reden we naar Jalón, door velen gekend door de plaatselijke bodega waar je gratis kan proeven van de plaatselijke wijnen. Belangrijker voor mij is de markt, veruit de gezelligste van de hele omgeving en een mooie mix van nieuwe en oude(re) spullen. Op de terugweg stopten we even bij de Russisch-Orthodoxe kerk, het blijft een vreemd zicht aan de Spaanse kust. Van daaruit ging het richting Hotel Mediteraneo waar de eerste Benidorm Tattoo Convention werd georganiseerd. Overal hoorde je het snerpende geluid van de naalden die lichamen tot kunstwerkjes verheffen en ik heb echt heel knappe dingen gezien. Je kon ook kijken naar bodypainting en er was allerlei randanimatie voorzien : een halfnaakte vuurspuwer, barbiers, striptease én heavy metal. Ook de meeste gepiercete vrouw ter wereld liep er rond, Elaine Davidson met meer dan 9000 piercings, samen goed voor een gewicht van 3 kg ! Eén van de bands die optrad was de zoveelste afsplitsing van White Coast Rebels, na WCR3 en Jonny Elraiz solo is er nu ook Fisted Sister ! Toch werd de show vooral gestolen door een jong kereltje dat tijdens het hele optreden heel enthousiast luchtgitaar bleef spelen. We zijn ook eens tot aan het strand gewandeld, verder dan Tiki Beach zijn we niet geraakt - genoeg om een beeld te krijgen van hét oord des verderfs ...
17-03-2017
Zon.
Alweer een schitterende dag vandaag, het wordt al bijna eentonig. Om 15u30 kwam onze pa me halen om naar Benidorm te rijden, een half uur later kon ik mijn huurauto in ontvangst nemen : een auberginekleurige Fiat 500. Er werd koers gezet naar de luchthaven van Alicante waar ik Krien ging oppikken, zij verblijft voor een weekje in een caravan op camping Benisol. De caravan en alles wat er bijhoort ziet er perfect uit. Al de bagage vond een plaats in de kasten en toen was het tijd om iets te gaan eten, de keuze viel op Chinees restaurant El Puente de Oro. Gelukkig zijn de supermarkten hier tot 's avonds laat open zodat er na het eten ook nog inkopen konden gedaan worden om de komende week te overleven.
16-03-2017
Wat een dag.
Ongeveer niets verliep zoals het gepland was, zo kan je deze dag kort samenvatten. De camper "moest" verzet worden maar dat ging niet zomaar want toen ik de sleutel in het stopcontact stak brandde er geen enkel lichtje op het dashboard. Toch gaf mijn controlepaneel aan dat de startaccu 100 % geladen was . Binnen de minuut staan er dan vijf deskundigen rond je auto die soms dezelfde mening hebben over de oorzaak maar meestal elk hun eigen standpunt verkondigen. Eén zaak werd al snel duidelijk, op de startbatterij moesten we niet meer rekenen, die was definitief naar de vaantjes.
Gelukkig had onze pa nog een reserve accu staan die volgens hem nog in prima staat zou zijn. We zijn die dan gaan halen maar om die te plaatsen moest eerst de chauffeursstoel uitgebouwd worden. De "nieuwe" batterij was iets te groot om helemaal precies te passen maar ook daar werd een oplossing voor gevonden. De stoel werd terug op zijn plaats gezet, de sleutel werd in het contact gestoken en joepie - al de lichtjes die moeten branden deden dat ook en de motor werd gestart. Wegrijden ging echter niet vanzelf, door de vele regen van deze winter was de ondergrond - ondanks de voorbije zeer zonnige dagen - toch nog altijd eerder te vergelijken met drijfzand dan met een stukje asfalt. Overigens stelt dit probleem zich enkel bij mijn plaats, de anderen hebben daar geen last van ! Het gevolg was ettelijke keren stilvallen : niet genoeg gas geven zorgde ervoor dat de motor afsloeg, te veel gas betekende dat ik mezelf zou ingraven. Toch lukte het en kon de camper op zijn voorlopig nieuwe plaats gezet worden.
Daarna moest er nog een en ander verhuisd worden maar dat verhaaltje is voor een volgende keer want mijn oogjes vallen dicht. Deels door het harde werken van vandaag, deels door de alcohol in de tent .
14-03-2017
Wind en droog.
Neen, zomer kon je het nog niet noemen vandaag maar het was niet moeilijk om beter te doen dan gisteren. Zoals dikwijls zijn wij weer aan het ergste ontsnapt. In Alicante is op 24u evenveel regen gevallen dan in een half jaar met veel overstromingen tot gevolg en de A7 tussen Alicante en Alcoy was zelfs afgesloten door de sneeuw - midden maart !
Hier bleef het vandaag dus rustig al kwam de wind soms nog venijnig uit de hoek. Perfect dus om naar Sabor te gaan, deze keer met Gery en Roza. Lekker altijd en vooral bij het dessert werden we in de watten gelegd. Ik had om te lachen vijf extra grote dame blanches gevraagd en je weet dat je dan iets kan verwachten. Het bleven drie bollen vanille maar wel met een kannetje extra chocoladesaus en enkele potjes slagroom om het geheel compleet te maken.
Deze avond was er een afscheidsdrink van Aad en Suzanne, die vertrekken morgen in de voormiddag. Na een grondig onderzoek van de bodem (te drassig of niet) zijn morgen grote verhuiswerken gepland.
13-03-2017
Hier gaan we weer : regen en laptoppeke kijken.
Wat een verschil met gisteren : toen wandelden we nog in t-shirt naar de vuurtoren, vandaag ging er tien graden af en langer dan 12 seconden is het niet droog gebleven. De wind is nog meegevallen maar de regen viel weer met gigantische hoeveelheden uit de lucht. Wat doe je dan ? Niks-nul-nada, wat amper minder is dan op een zonnige dag .
Je hoort me waarschijnlijk al afkomen ... series kijken op de laptop. Zo kon ik de laatste afleveringen van Beau Séjour bekijken en in één ruk door moest ook Chaussée d'Amour er aan geloven. In beide series moet een moord opgelost worden maar daar houdt de vergelijking wel op. In de eerste reeks - met een mooi mystiek/surrealistisch randje - moet je tot op het laatste moment blijven kijken om de dader te kennen. Bij Chaussée d'Amour kon het me niet eens schelen wie de moordenaar was. De vele zijsprongetjes maken het geheel heel plezierig om naar te kijken : de tragiek van transgenders, hoerenlopers allerhande, onbetrouwbare Albanezen, een dochter die wanhopig ontmaagd wil worden, stiekeme homorelaties enz. En ik heb niets tegen Koen De Bouw, Matthias Schoenaerts of Dirk Roofthooft maar Josse De Pauw staat toch nog een trapje hoger, zeker hier - ik wil hem zelfs de Vlaamse Al Pacino noemen.
12-03-2017
De voorlopig laatste zonnige dag.
De eerste helft van Roeselare-RAFC ging gepaard met heel veel vloeken. Net op zo'n moment laat het internet zich van zijn slechtste/traagste/onstabielste kant zien, vierendelen lijkt me niet erg genoeg als straf voor de verantwoordelijke. De tweede helft ging het veel beter, al mijn nagels waren afgebeten en de koekjesdoos was leeg toen het laatste fluitsignaal weerklonk - Antwerp eindelijk verlost van wedstrijden tegen FC Bommerskonte en Knesselgem. Volgend jaar opnieuw tegen AA Gent, Club Brugge, Standard ... ze mogen nu al in hun broek beginnen schijten. Wat had ik er graag bij geweest gisterenavond, als ik de foto's en filmpjes van de vreugdetaferelen zie krijg ik tranen in mijn ogen.
Vandaag was er weer een nieuwe dag en zoals eerder afgesproken ging ik met onze pa naar de Internationale Dag in La Nucía. Dit jaarlijks weerkerend evenement brengt de vele nationaliteiten die hier wonen samen in het stedelijke sportcentrum. Samengevat : veel lawaai, veel volk, veel drinken en vooral heel veel eten. De hapjes van de verschillende landen zien er allemaal even smakelijk en kleurrijk uit. Dit jaar waren ook kameraden uit Orihuela en Fortuna een kijkje komen nemen en daarna zijn we samen naar de vuurtoren gewandeld. Ik was nog graag iets gaan eten maar - net zoals ik - rijden ze niet graag in het donker en gingen dus op tijd weer richting zuiden.
We hebben dus optimaal geprofiteerd van een mooie zonnige dag. Vanaf deze nacht zou het flink beginnen regenen en morgen zal dat zoals gewoonlijk ook gepaard gaan met felle windstoten. Verschillende weersites geven voor morgen code rood, dat belooft dus ...
11-03-2017
Eindelijk ! ! !
.
V O E T B A L ! ! !
Het mooie weer blijft al enkele dagen aanhouden en - niet echt een verrassing - alles gaat opeens langzamer. We hebben er ook lang genoeg op moeten wachten. Voorlopig blijven de activiteiten dus beperkt tot de zetel verschuiven om de zon te volgen. Toch ben ik met onze pa even naar Benidorm geweest want hij moest enkele papieren in orde brengen. Het spandoek voor de internationale vrouwendag was ook hier nadrukkelijk aanwezig maar na een koffietje waren we er ons al snel van bewust dat de mannen nu weer 364 dagen baas mogen spelen.
Eten moet je ook blijven doen en op donderdag gebeurt dat meestal bij Sabor, ook nu dus. Volgende week wordt het vaste ritueel even gewijzigd want op donderdag heb ik wat andere zaken te regelen.
Gisteren hoorde ik in de verte duidelijk herkenbare geluiden : de herder was weer in de buurt en dan ga ik altijd een kijkje nemen.
En voor de rest : zenuwen, nagelbijten, onrustig rondlopen, zal het ? of toch niet ? Alles staat in het teken van de voetbalwedstrijd RAFC-Roeselare, ik kan nog moeilijk aan iets anders denken. Deze avond zal ik waarschijnlijk de hele tuin wakker houden met mijn geschreeuw/gebrul/gevloek - sorry daarvoor - maar ik ga ervan uit dat het met mijn rood-witte schoenen niet mis kan lopen. En als het niet lukt, branden we Roeselare plat en proberen het volgend jaar opnieuw.
09-03-2017
Keuze genoeg aanstaande zondag.
In La Nucía kan je naar de Internationale Dag en/of in Albir naar het "Adoptiefestival" waar honden een nieuw baasje zoeken.
Op camping Benisol in Benidorm wordt een "Rimpelrock" georganiseerd ten voordele van GAMcare - ondersteuning van kinderen, gehandicapten en sociaal zwakkeren (meer info HIER) maar daar heb ik geen programma of affiche van.
Ook de periode van de Fallas breekt aan !
07-03-2017
De bergen in.
We hebben twee prachtige dagen achter de rug, zeer zonnig en zo'n 23 graden in de schaduw. Ook 's avonds zakt de temperatuur zeer langzaam, gisterenavond moest voor het eerst sinds lang de verwarming niet aan in de feesttent. En ook al was het dan bescheiden, er was toch weer iets te vieren : Patrick en Vicky zijn overgrootouders geworden van achterkleinzoon Max. En daar hoorden natuurlijk bubbels en hapjes bij.
Vandaag stond er een uitstap met de auto gepland, de bergen in. We vertrokken over Polop en Tarbena, daar lieten we de Coll de Rates voor wat hij was en draaiden af naar Castell de Castells. Tijd voor een koffie in een gezellig dorpscafé dat uitbundig gedecoreerd was.
Via bochtige wegen ging het verder over Famorca en Facheca naar Benimassot. De auto werd geparkeerd en we gingen - tevergeefs - even op zoek naar een cache. Dan het dorpje in, heel klein maar best mooi met een prachtig terras met zicht over de omgeving. Na onze kleine verkenningstocht gingen we iets eten in Bar P3Q (genoemd naar de van oorsprong Roemeense eigenares Petrescu) en verrassing : ook al was het al meer dan twee jaar geleden - ik kwam binnen en ze herkende me onmiddellijk. Méér : ze kende zelfs mijn naam nog - toch uitzonderlijk want ik kan moeilijk beweren dat ik er vaste klant ben. De laatste keer mocht ze wel op mijn Harley zitten en dat zal ze niet vergeten zijn. De lunch was heel gewoontjes, ik had meer verwacht maar het voorgerecht (slaatje) en de huisgemaakte chocoladetaart maakten veel goed.
Na het eten reden we terug naar Facheca om daar de CV-754 te nemen naar Quatretondeta en daarna langs een lokale weg verder naar Benasau. Onderweg word je overweldigd door de prachtige natuur : schitterende rotsformaties, diepe kloven en - nog altijd - de amandelbomen die in bloei staan. We hadden verwacht dat we daarvoor een beetje te laat zouden zijn maar hoog in de bergen was er nog meer dan genoeg bloesem te zien. Welke berg we daarna zijn opgereden weet ik niet meer maar je kon het op zijn minst een avontuurlijk extraatje noemen. De putten in de weg werden steeds dieper en met mijn eigen auto had ik het in ieder geval niet geriskeerd, maar het was wel de moeite !
Het laatste gedeelte van onze route moest normaal via Confrides en Benimantell verlopen maar wat ik vermoedde werd bevestigd : de CV-70 was in Benifato afgesloten en dus moesten we langs Beniardá naar Guadalest rijden. Die weg loopt langs het stuwmeer en is soms zeer smal, bovendien zag je nog altijd overal de gevolgen van de zware storm in januari. Overal zijn ze nog bezig om de wegen beter berijdbaar te maken. Het beste moest nog komen : net vóór het dorp was de weg alweer afgesloten en moesten we een alternatieve omleiding volgen. Een haakse bocht en een zeer steile helling zorgde voor problemen. Het vergde heel wat stuurmanskunst en doorslippende voorwielen om boven te geraken. Daarna ging alles vlotjes en rond 18u waren we terug bij de campers. Echt een prachtige dag ! ! !
.
.
. Het witte dorpje is en blijft een gezellige plek om rond te wandelen.
. Binnen de minuut staan er dan vijf deskundigen rond je auto die soms dezelfde mening hebben over de oorzaak maar meestal elk hun eigen standpunt verkondigen. Eén zaak werd al snel duidelijk, op de startbatterij moesten we niet meer rekenen, die was definitief naar de vaantjes.
.
