MOBIELE HONDEN >>> HET VERVOLG
U bent bezoeker
dank u !
Foto

Zoeken in blog

Archief per maand
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 05-2005
    Over vanalles : politiek, voetbal, films, geocaching, restaurants, onderweg zijn en van het leven genieten ... De meest recente berichten staan bovenaan !
    Profile for etterke
    22-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Guadalest en BBQ.
    Deze voormiddag nog maar eens een uitstapje met de huurauto, deze keer naar dé toeristische trekpleister hier in de buurt : Guadalest.  In de voormiddag vind je zonder problemen een parkeerplaats op de (betalende) parking - de parking aan de kant van het dorpje is enkel voor inwoners ! Vanaf het middaguur blijven de toeristen toestromen maar daar hadden wij dus geen last van.  Het blijft altijd prettig om rond te lopen in deze eeuwenoude vesting én de laatste weken kan je ook genieten van een uitzicht op het volledig gevulde stuwmeer.  Tot half december was het waterpeil hier nog alarmerend laag ! Alarmerend, omdat dit immense reservoir moet instaan voor een groot deel van de drinkwatervoorziening in de provincie Alicante.
    Krien had het af en toe moeilijk op de ronde keien en gladde stenen, maar dat was snel vergeten toen ze al de souvenirwinkeltjes zag.  Ik denk dat ze in elk winkeltje iets gekocht heeft : kleedje, handtas, koelkastmagneet, huisnummerke enz.  Je kan hier geld blijven uitgeven aan prullen die eigenlijk niemand nodig heeft maar de Spaanse economie moet draaien !
    's Avonds was het tijd voor een BBQ, iedereen bracht zijn eigen stukje(s) vlees mee en er werd gezorgd voor aardappelen in de oven, slaatjes, sausjes, uien enz.  En ook met een simpele BBQ zie je dan onmiddellijk dat ook aan de Costa Blanca een streng georganiseerd kastensysteem bestaat.  De sukkelaars kiezen voor een bescheiden kippensaté, de gewone werkmens gaat voor een stevige worst en het grootkapitaal schaamt zich niet om een stuk vlees ter grootte van een halve stad op de grill te gooien Laughing.
    Na het carnivorenfestijn kwam er - ik had het moeten weten - nog een reuzentaart tevoorschijn, die had ik nog te goed voor mijn verjaardag.  Alles werd doorgespoeld met allerhande alcoholhoudende brouwsels.



















    21-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Chico.
    Ik begin even waarmee ik gisteren gestopt ben : Chico.  Na zijn pijnstillende inspuiting van gisteren was er vandaag weinig verbetering te merken en dus werd zijn bloed onderzocht.  Het overgrote deel van de resultaten was in orde maar enkele waarden waren duidelijk niet goed.  Eén van die afwijkende waarden ZOU kunnen wijzen op kanker, maar even goed op een "gewone" infectie.  Daarom werd voorgesteld om een scan te nemen, op die scan was echter niets abnormaals te zien.  Eén ding stond echter als een paal boven water : Chico was erg verzwakt en daarom hebben we hem achtergelaten in de dierenkliniek waar hij aan een infuus werd gelegd.  Wordt vervolgd ... 
    Na de middag heb ik Krien opgehaald en zijn we naar Altea gereden.  De eerste 3000 trappen waren een probleem maar daarna ging het weer beter Surprised.  Het witte dorpje is en blijft een gezellige plek om rond te wandelen.
    Daarna hebben we een stukje langs het strand van Albir gewandeld en er werd afgesloten met een Kriek en een latte bij Universal Lounge Bar.



















    20-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mooie uitzichten.
    Om de (door een motorongeluk verbrijzelde) voet van Krien een beetje rust te gunnen, werd vandaag gekozen voor een autorit door de bergen.  Via Callosa en Bolulla reed ik naar Tarbena waar we een koffie dronken bij Casa Pinet, beter bekend als "de communist".  Dit adresje is al vele jaren half café, half museum en elke keer als je er in de buurt bent moet je even binnen springen want het kan namelijk altijd je laatste bezoek zijn.  Het voortbestaan van deze unieke toeristische trekpleister is immers nog altijd onzeker ...
    De tocht ging verder over de Coll de Rates en dan langs Parcent, Benigembla en Castell de Castells weer naar beneden.  Eindigen deden we bij Pizza4U, we hadden dus weer een mooie dag.
    's Avonds speelden we Jenga in de tent, ik tegen Gery - het was spannend maar ik heb gewonnen ! Smile
    Minder goed nieuws kwam er van onze pa.  Die belde mij deze ochtend op met de vraag of ik mee naar de dierenarts wou gaan.  Chico kan nu helemaal niet meer op zijn achterpoten steunen en had ook al twee dagen niet meer gegeten.  De honderden euro's hydrotherapie hebben dus maar heel kort enig effect gehad.  Er werden weer foto's genomen en behalve een compleet verdwenen meniscus werd nu ook een hernia vastgesteld.  Chico kreeg een injectie tegen de pijn en morgen gaan we terug om te kijken of dat enig effect heeft gehad.  Eventueel volgt er dan weer een uitgebreid bloedonderzoek, maar ik vrees dat onze pa zich stilaan moet voorbereiden op een hondenloos bestaan.



















    19-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor de liefhebbers.
    Nog enkele extra foto's van de Tattoo Convention.


















    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Knal.
    Vandaag ben ik Krien pas na de middag gaan ophalen op de camping.  Om 14u gingen we naar de mascletas (37 miljoen voetzoekers) kijken en luisteren aan de Plaza de la Hispanidad, daarna hebben we enkele uurtjes rondgehangen in en rond de oude binnenstad.  Toen moesten en zouden er patatas bravas en calamares besteld worden in een restaurant aan de zeedijk, een restaurant waar de analfabeten op foto's kunnen aanwijzen wat ze willen eten.  In zo'n zaken ga ik normaal NIET binnen maar in dit geval werd ik met zachte dwang verplicht.  Ik koos zelf een spaghetti, veel meer dan maagvulling kon je het niet noemen.  En toen begon het lange wachten ...  Ruim een uur later werd ons geduld beloond met enkele wagens waarop de feestvierders in traditionele klederdracht hadden plaatsgenomen.  Nog een half uur wandelen om de auto terug te vinden en dan naar onze respectievelijke huisjes.


















    18-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Veel variatie vandaag.
    Deze ochtend om 8u45 stond ik al aan de caravan van Krien en een kwartiertje later zaten we aan het ontbijt in hotel Noguera.  Daar werd een stevige basis gelegd om de rest van de dag door te komen.  Eerst reden we naar Jalón, door velen gekend door de plaatselijke bodega waar je gratis kan proeven van de plaatselijke wijnen.  Belangrijker voor mij is de markt, veruit de gezelligste van de hele omgeving en een mooie mix van nieuwe en oude(re) spullen.  Op de terugweg stopten we even bij de Russisch-Orthodoxe kerk, het blijft een vreemd zicht aan de Spaanse kust.  Van daaruit ging het richting Hotel Mediteraneo waar de eerste Benidorm Tattoo Convention werd georganiseerd.  Overal hoorde je het snerpende geluid van de naalden die lichamen tot kunstwerkjes verheffen en ik heb echt heel knappe dingen gezien.  Je kon ook kijken naar bodypainting en er was allerlei randanimatie voorzien : een halfnaakte vuurspuwer, barbiers, striptease én heavy metal.  Ook de meeste gepiercete vrouw ter wereld liep er rond, Elaine Davidson met meer dan 9000 piercings, samen goed voor een gewicht van 3 kg ! Eén van de bands die optrad was de zoveelste afsplitsing van White Coast Rebels, na WCR3 en Jonny Elraiz solo is er nu ook Fisted Sister ! Toch werd de show vooral gestolen door een jong kereltje dat tijdens het hele optreden heel enthousiast luchtgitaar bleef spelen.  We zijn ook eens tot aan het strand gewandeld, verder dan Tiki Beach zijn we niet geraakt - genoeg om een beeld te krijgen van hét oord des verderfs ...


















    17-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zon.
    Alweer een schitterende dag vandaag, het wordt al bijna eentonig.  Om 15u30 kwam onze pa me halen om naar Benidorm te rijden, een half uur later kon ik mijn huurauto in ontvangst nemen : een auberginekleurige Fiat 500.  Er werd koers gezet naar de luchthaven van Alicante waar ik Krien ging oppikken, zij verblijft voor een weekje in een caravan op camping Benisol.  De caravan en alles wat er bijhoort ziet er perfect uit.  Al de bagage vond een plaats in de kasten en toen was het tijd om iets te gaan eten, de keuze viel op Chinees restaurant El Puente de Oro.  Gelukkig zijn de supermarkten hier tot 's avonds laat open zodat er na het eten ook nog inkopen konden gedaan worden om de komende week te overleven. 

    16-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wat een dag.
    Ongeveer niets verliep zoals het gepland was, zo kan je deze dag kort samenvatten.  De camper "moest" verzet worden maar dat ging niet zomaar want toen ik de sleutel in het stopcontact stak brandde er geen enkel lichtje op het dashboard.  Toch gaf mijn controlepaneel aan dat de startaccu 100 % geladen was Evil or Very Mad.  Binnen de minuut staan er dan vijf deskundigen rond je auto die soms dezelfde mening hebben over de oorzaak maar meestal elk hun eigen standpunt verkondigen.  Eén zaak werd al snel duidelijk, op de startbatterij moesten we niet meer rekenen, die was definitief naar de vaantjes.  
    Gelukkig had onze pa nog een reserve accu staan die volgens hem nog in prima staat zou zijn.  We zijn die dan gaan halen maar om die te plaatsen moest eerst de chauffeursstoel uitgebouwd worden.  De "nieuwe" batterij was iets te groot om helemaal precies te passen maar ook daar werd een oplossing voor gevonden.  De stoel werd terug op zijn plaats gezet, de sleutel werd in het contact gestoken en joepie - al de lichtjes die moeten branden deden dat ook en de motor werd gestart.  Wegrijden ging echter niet vanzelf, door de vele regen van deze winter was de ondergrond - ondanks de voorbije zeer zonnige dagen - toch nog altijd eerder te vergelijken met drijfzand dan met een stukje asfalt.  Overigens stelt dit probleem zich enkel bij mijn plaats, de anderen hebben daar geen last van ! Het gevolg was ettelijke keren stilvallen : niet genoeg gas geven zorgde ervoor dat de motor afsloeg, te veel gas betekende dat ik mezelf zou ingraven.  Toch lukte het en kon de camper op zijn voorlopig nieuwe plaats gezet worden.  
    Daarna moest er nog een en ander verhuisd worden maar dat verhaaltje is voor een volgende keer want mijn oogjes vallen dicht.  Deels door het harde werken van vandaag, deels door de alcohol in de tent Smile.

    14-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wind en droog.
    Neen, zomer kon je het nog niet noemen vandaag maar het was niet moeilijk om beter te doen dan gisteren.  Zoals dikwijls zijn wij weer aan het ergste ontsnapt.  In Alicante is op 24u evenveel regen gevallen dan in een half jaar met veel overstromingen tot gevolg en de A7 tussen Alicante en Alcoy was zelfs afgesloten door de sneeuw - midden maart ! 
    Hier bleef het vandaag dus rustig al kwam de wind soms nog venijnig uit de hoek.  Perfect dus om naar Sabor te gaan, deze keer met Gery en Roza.  Lekker altijd en vooral bij het dessert werden we in de watten gelegd.  Ik had om te lachen vijf extra grote dame blanches gevraagd en je weet dat je dan iets kan verwachten.  Het bleven drie bollen vanille maar wel met een kannetje extra chocoladesaus en enkele potjes slagroom om het geheel compleet te maken.
    Deze avond was er een afscheidsdrink van Aad en Suzanne, die vertrekken morgen in de voormiddag.  Na een grondig onderzoek van de bodem (te drassig of niet) zijn morgen grote verhuiswerken gepland.







    13-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hier gaan we weer : regen en laptoppeke kijken.
    Wat een verschil met gisteren : toen wandelden we nog in t-shirt naar de vuurtoren, vandaag ging er tien graden af en langer dan 12 seconden is het niet droog gebleven.  De wind is nog meegevallen maar de regen viel weer met gigantische hoeveelheden uit de lucht.  Wat doe je dan ? Niks-nul-nada, wat amper minder is dan op een zonnige dag Rolling Eyes.
    Je hoort me waarschijnlijk al afkomen ... series kijken op de laptop.  Zo kon ik de laatste afleveringen van Beau Séjour bekijken en in één ruk door moest ook Chaussée d'Amour er aan geloven.  In beide series moet een moord opgelost worden maar daar houdt de vergelijking wel op.  In de eerste reeks - met een mooi mystiek/surrealistisch randje - moet je tot op het laatste moment blijven kijken om de dader te kennen.  Bij Chaussée d'Amour kon het me niet eens schelen wie de moordenaar was.  De vele zijsprongetjes maken het geheel heel plezierig om naar te kijken : de tragiek van transgenders, hoerenlopers allerhande, onbetrouwbare Albanezen, een dochter die wanhopig ontmaagd wil worden, stiekeme homorelaties enz.  En ik heb niets tegen Koen De Bouw, Matthias Schoenaerts of Dirk Roofthooft maar Josse De Pauw staat toch nog een trapje hoger, zeker hier - ik wil hem zelfs de Vlaamse Al Pacino noemen. 

    12-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De voorlopig laatste zonnige dag.
    De eerste helft van Roeselare-RAFC ging gepaard met heel veel vloeken.  Net op zo'n moment laat het internet zich van zijn slechtste/traagste/onstabielste kant zien, vierendelen lijkt me niet erg genoeg als straf voor de verantwoordelijke.  De tweede helft ging het veel beter, al mijn nagels waren afgebeten en de koekjesdoos was leeg toen het laatste fluitsignaal weerklonk - Antwerp eindelijk verlost van wedstrijden tegen FC Bommerskonte en Knesselgem.  Volgend jaar opnieuw tegen AA Gent, Club Brugge, Standard ... ze mogen nu al in hun broek beginnen schijten.  Wat had ik er graag bij geweest gisterenavond, als ik de foto's en filmpjes van de vreugdetaferelen zie krijg ik tranen in mijn ogen.
    Vandaag was er weer een nieuwe dag en zoals eerder afgesproken ging ik met onze pa naar de Internationale Dag in La Nucía.  Dit jaarlijks weerkerend evenement brengt de vele nationaliteiten die hier wonen samen in het stedelijke sportcentrum.  Samengevat : veel lawaai, veel volk, veel drinken en vooral heel veel eten.  De hapjes van de verschillende landen zien er allemaal even smakelijk en kleurrijk uit.  Dit jaar waren ook kameraden uit Orihuela en Fortuna een kijkje komen nemen en daarna zijn we samen naar de vuurtoren gewandeld.  Ik was nog graag iets gaan eten maar - net zoals ik - rijden ze niet graag in het donker en gingen dus op tijd weer richting zuiden.   
    We hebben dus optimaal geprofiteerd van een mooie zonnige dag.  Vanaf deze nacht zou het flink beginnen regenen en morgen zal dat zoals gewoonlijk ook gepaard gaan met felle windstoten.  Verschillende weersites geven voor morgen code rood, dat belooft dus ...



















    11-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eindelijk ! ! !
    .




    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.V O E T B A L ! ! !
    Het mooie weer blijft al enkele dagen aanhouden en - niet echt een verrassing - alles gaat opeens langzamer.  We hebben er ook lang genoeg op moeten wachten.  Voorlopig blijven de activiteiten dus beperkt tot de zetel verschuiven om de zon te volgen.  Toch ben ik met onze pa even naar Benidorm geweest want hij moest enkele papieren in orde brengen.  Het spandoek voor de internationale vrouwendag was ook hier nadrukkelijk aanwezig maar na een koffietje waren we er ons al snel van bewust dat de mannen nu weer 364 dagen baas mogen spelen.
    Eten moet je ook blijven doen en op donderdag gebeurt dat meestal bij Sabor, ook nu dus.  Volgende week wordt het vaste ritueel even gewijzigd want op donderdag heb ik wat andere zaken te regelen.
    Gisteren hoorde ik in de verte duidelijk herkenbare geluiden : de herder was weer in de buurt en dan ga ik altijd een kijkje nemen.  
    En voor de rest : zenuwen, nagelbijten, onrustig rondlopen, zal het ? of toch niet ? Alles staat in het teken van de voetbalwedstrijd RAFC-Roeselare, ik kan nog moeilijk aan iets anders denken.  Deze avond zal ik waarschijnlijk de hele tuin wakker houden met mijn geschreeuw/gebrul/gevloek - sorry daarvoor - maar ik ga ervan uit dat het met mijn rood-witte schoenen niet mis kan lopen.  En als het niet lukt, branden we Roeselare plat en proberen het volgend jaar opnieuw.










    09-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Keuze genoeg aanstaande zondag.
    In La Nucía kan je naar de Internationale Dag en/of in Albir naar het "Adoptiefestival" waar honden een nieuw baasje zoeken.  
    Op camping Benisol in Benidorm wordt een "Rimpelrock" georganiseerd ten voordele van GAMcare - ondersteuning van kinderen, gehandicapten en sociaal zwakkeren (meer info HIER) maar daar heb ik geen programma of affiche van.
    Ook de periode van de Fallas breekt aan !





    07-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De bergen in.
    We hebben twee prachtige dagen achter de rug, zeer zonnig en zo'n 23 graden in de schaduw.  Ook 's avonds zakt de temperatuur zeer langzaam, gisterenavond moest voor het eerst sinds lang de verwarming niet aan in de feesttent.  En ook al was het dan bescheiden, er was toch weer iets te vieren : Patrick en Vicky zijn overgrootouders geworden van achterkleinzoon Max.  En daar hoorden natuurlijk bubbels en hapjes bij.
    Vandaag stond er een uitstap met de auto gepland, de bergen in.  We vertrokken over Polop en Tarbena, daar lieten we de Coll de Rates voor wat hij was en draaiden af naar Castell de Castells.  Tijd voor een koffie in een gezellig dorpscafé dat uitbundig gedecoreerd was.
    Via bochtige wegen ging het verder over Famorca en Facheca naar Benimassot.  De auto werd geparkeerd en we gingen - tevergeefs - even op zoek naar een cache.  Dan het dorpje in, heel klein maar best mooi met een prachtig terras met zicht over de omgeving.  Na onze kleine verkenningstocht gingen we iets eten in Bar P3Q (genoemd naar de van oorsprong Roemeense eigenares Petrescu) en verrassing : ook al was het al meer dan twee jaar geleden - ik kwam binnen en ze herkende me onmiddellijk.  Méér : ze kende zelfs mijn naam nog - toch uitzonderlijk want ik kan moeilijk beweren dat ik er vaste klant ben.  De laatste keer mocht ze wel op mijn Harley zitten en dat zal ze niet vergeten zijn.  De lunch was heel gewoontjes, ik had meer verwacht maar het voorgerecht (slaatje) en de huisgemaakte chocoladetaart maakten veel goed.
    Na het eten reden we terug naar Facheca om daar de CV-754 te nemen naar Quatretondeta en daarna langs een lokale weg verder naar Benasau.  Onderweg word je overweldigd door de prachtige natuur : schitterende rotsformaties, diepe kloven en - nog altijd - de amandelbomen die in bloei staan.  We hadden verwacht dat we daarvoor een beetje te laat zouden zijn maar hoog in de bergen was er nog meer dan genoeg bloesem te zien.  Welke berg we daarna zijn opgereden weet ik niet meer maar je kon het op zijn minst een avontuurlijk extraatje noemen.  De putten in de weg werden steeds dieper en met mijn eigen auto had ik het in ieder geval niet geriskeerd, maar het was wel de moeite ! 
    Het laatste gedeelte van onze route moest normaal via Confrides en Benimantell verlopen maar wat ik vermoedde werd bevestigd : de CV-70 was in Benifato afgesloten en dus moesten we langs Beniardá naar Guadalest rijden.  Die weg loopt langs het stuwmeer en is soms zeer smal, bovendien zag je nog altijd overal de gevolgen van de zware storm in januari.  Overal zijn ze nog bezig om de wegen beter berijdbaar te maken.  Het beste moest nog komen : net vóór het dorp was de weg alweer afgesloten en moesten we een alternatieve omleiding volgen.  Een haakse bocht en een zeer steile helling zorgde voor problemen.  Het vergde heel wat stuurmanskunst en doorslippende voorwielen om boven te geraken.  Daarna ging alles vlotjes en rond 18u waren we terug bij de campers.  Echt een prachtige dag ! ! !



















    05-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.3-1
    De dag is voorbij voor hij goed en wel begonnen is.  Tot na de middag ben ik bezig geweest met de blog bij te werken en toen die taak volbracht was, was ik net op tijd om over te schakelen naar de live streaming van RAFC tegen Roeselare.  Het was lang geleden dat ik Antwerp met zoveel gretigheid heb zien spelen en ook al laat de afwerking op het ultieme moment het nog te vaak afweten en rammelt de defensie soms langs alle kanten : we hebben wel met 3-1 gewonnen.  Nu mag het volgende week in Roeselare echt niet meer misgaan en indien wel, dan hoop ik dat de inwoners en winkeliers stevige rolluiken en diepe schuilkelders hebben.  Als we nu de promotie naar de Jupiler League nog mislopen, dan wordt de Rodenbach stad tot op de grond platgebrand. 
    Voor het slapengaan nog een klein verhaaltje dat ik was vergeten.  Toen ik gisteren in Edinburgh op het vliegtuig stapte hoorde ik de piloot tegen de stewardessen zeggen dat het de eerste keer was dat hij op die stad vloog.  Ik kon het niet laten en vroeg hem : "En niet te lang moeten zoeken ?".  Vond ik zelf wel grappig ...

    04-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar huis.
    Ik kon mijn kamer nog tot 12u houden, dat kwam perfect uit want dat was ook precies het uur dat ik naar de halte van de Airlink bus zou wandelen.  Omdat ik ook deze keer weer vroeg wakker was had ik eerst de tijd om alle rommel die in de badkamer voorzien was, ook te gebruiken.  Moisturizer tussen mijn tenen gesmeerd, mijn tanden gepoetst met facial scrub - weet ik veel waarvoor die dingen allemaal dienen maar ik voel me helemaal als herboren ! Buiten blijkt hoeveel wasgoed hier elke dag behandeld moet worden.
    De hele voormiddag loop ik door de motregen winkel in - winkel uit.  Ik heb nog een aantal ponden te spenderen, in Spanje kan je daar niets mee aanvangen en voorlopig zijn er geen plannen om opnieuw richting Verenigd Koninkrijk te reizen.  Een halsband en riem of een jasje in Schotse ruit voor Macho ? Allemaal veel te groot voor onze te kleine poedel.  Toch maar een t-shirt ? Eentje voor 12 euro, 2 voor 20 euro.  En 3 voor 30 ? Neen, dat kan niet.  Een andere winkel in, niet helemaal wat ik zocht maar hier wel 2 t-shirts voor 10 euro - een koopje waaraan ik niet kan weerstaan.  Volgens één t-shirt ben ik nu "Official Nessie Hunter" terwijl ik niet eens in de buurt geweest ben van de beroemde en beruchte plas.  Opvallend : de kledingstukken zijn gemaakt in Honduras, mét de vermelding dat het allemaal op een menswaardige manier gebeurt.  Ik betaal liever een euro meer als daarmee mijn geweten gesust is.
    Iets verder koop ik nog een iets duurder exemplaar maar dat stak al langer mijn ogen uit en in Glasgow ook al in een winkel van dezelfde keten (Newlook) zien hangen : the doodle man - beetje à la Keith Haring.
    Na vlot uitchecken - en één balpen in mijn jaszak - stap ik naar de bus die me 30 minuten later afzet aan de luchthaven.  Schoenen en broeksriem uit, jas uit, kleingeld uit de zakken, laptop apart enz - ik háát dit soort zaken ! Ik koop iets om te eten en te drinken en mijn laatste kleingeld geef ik uit aan snoep voor onderweg.
    Door de luidsprekers klinkt een "final call" voor passagiers van de vlucht naar Rome.  Twee Italiaans sprekende tuttebellen zitten te kwetteren en besteden geen aandacht aan de oproep.  Zou het voor hen zijn ? Iets verder zie ik dat er de rest van de dag geen vluchten richting Italië zijn ...
    Mijn (overvolle) vliegtuig vertrekt stipt op tijd en tijdens de vlucht stijgt het aantal toiletbezoeken (soms is het aanschuiven) in evenredigheid met de blikjes bier die besteld worden.  Je kan nu al zien wie er morgenvroeg wakker wordt op één van de trottoirs van Benidorm.
    Zonder ingecheckte bagage sta ik snel aan de bushalte en iets later brengt de Beniconnect bus mij naar Albir waar onze pa mij oppikt om naar huis te brengen.
    Dit uitstapje was absoluut de moeite waard en ik ben toch wel op zijn minst een klein beetje verliefd geworden op Schotland.  Nu nog afscheuren van Engeland aub !















    03-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Opnieuw naar Edinburgh.
    Zoals altijd weer veel te vroeg wakker maar hier is dat geen probleem, ik ga namelijk ook vroeg slapen. De straten waren nog altijd nat deze ochtend en de daken van de gebouwen aan de andere kant van de straat waren bevroren. Trouwens, wat voor kleur die daken ook hebben, een mooi uitzicht heb ik absoluut niet vanuit mijn kamer. Een veel beter uitzicht heb je in de ontbijtzaal, a "panoramic view" op het ontbijtbuffet. Ik had nooit gedacht dat ik het zou volhouden : reeds mijn vijfde dag die ik begin met een full English/Scottish breakfast. In het vorige hotel bleef de keuze van het warme gedeelte beperkt tot scrambled eggs met bacon en paddestoelen. Hie r is echt alles te krijgen, de sfeer is ook helemaal anders. Als je uit de lift stapt wordt je ontvangen door een soort butler die je een plaats aanwijst. Dan kan je aanvallen : bonen in tomatensaus, worstjes, aardappelkoekjes, kroketten, spek, eieren, tomaten - alles is aanwezig - en elke dag eet ik het ook. Eindigen doe ik nog altijd met croissantjes en "brokskes" - voor mij de verzamelnaam voor eender welke soort ontbijtgranen. Zo'n ontbijt zorgt er voor dat ik pas in de late namiddag terug een beetje honger krijg - goedkoooooooooop ! En dan valt ineens mjn euro, ik heb in Schotland nog geen enkele keren een Nederlands of Vlaams accent gehoord. Zitten die echt allemaal aan de Spaanse costa's ?  
    Nog even rondkijken, niks vergeten ? Neen, naar het busstation dan maar. Ik loop een stukje door de Buchanan Galleries, dat is warmer maar ook gevaarlijk want de inkomtrappen zijn glad - zelfs met het verse strooizout. De bus met perfecte wifi vertrekt weer mooi op tijd en onderweg hebben we weinig vertraging, ook al zijn er (broodnodige) wegenwerken op de M8. Zowel in Glasgow als Edinburgh zijn ze trouwens bezig met grote bouwprojecten en nieuwe asfaltlagen.  
    Nog vóór 12u stap ik - opnieuw in Edinburgh - mijn laatste hotel van deze vakantie binnen : Hilton Grosvenor. Klinkt chique en dat is het ook een beetje maar Hilton Carlton aan North Bridge scoort nog hoger. Aan de overkant van de straat kan je ook kiezen voor het Ritz en achter de hoek kan je terecht in het Waldorf Astoria - niet echt een goedkope buurt dus. In de hall staat een man in kilt de toeristen op te wachten, aan de receptie spreken ze Oxford English, bar en restaurant zien er prima uit maar daar zal ik allemaal geen gebruik van maken. Ik heb mijn kamer bijna gratis gekregen toen ik enkele maanden geleden boekte maar voor die prijs kreeg ik dan ook enkel de kamer. Bijbetalen voor ontbijt of internet kan, maar dat kost dan samen meer dan de kamer. De kamer is niet groot maar mooi en met duidelijk duurder meubilair ingericht, het bed lijkt beter te liggen en de kussens zijn veerkrachtiger. Aan vele kleine dingen zie je dat je in een hogere klasse hotel bent : verwarmde handdoeken, veel pottekes en tubes voor onder de douche maar de vloer kraakt hier net zoals in de goedkopere hotels - al klinkt het kraken wel eleganter Mijn uitzicht gaat er dan weer niet op vooruit, ik zit in de kelderverdieping en mijn raam is onder de trap van een nooduitgang. En dan die Hilton balpennen, zou ik ze meepikken ? Ze verwittigden me aan de receptie wel dat ze voorlopig 20 pond extra van mijn kredietkaart afhouden voor eventuele "schade". Valt een vermiste balpen ook onder de noemer "schade" ?  
    Na een kwartiertje rust gaan de wandelschoenen weer aan en trek ik de stad in. Ik zit nu echt helemaal aan de andere kant van de hoofdstad en je bekijkt bijgevolg ook alles van de andere kant. Zo ontdek ik toch weer nieuwe dingen, waaronder een gezellig openbaar toilet en een winkel met goedkope t-shirts (tot nu toe heb ik kunnen weerstaan). Elders in een etalage ligt een t-shirt van T2 - het vervolg op Trainspotting. Ik weet niet of de tekst werkelijk gebruik wordt in de film, maar hij is in ieder geval grappig. Binnenkort proberen te downloaden. OVer Trainspotting gesproken : die film is destijds in Edinburgh opgenomen en - toeval of niet - ik kwam vandaag nogal veel randgevallen tegen die zo hadden kunnen figureren. Tandenloos, diepliggende ogen, stinkend naar de drank - je kent ze wel (tenzij je in Genoelselderen woont). 
    En toch zou ik 's nachts liever in Edinburgh rondzwerven dan in Glasgow. Tijdens mijn wandeling kwam ik als vanzelf toch weer in de bovenstad terecht, deze keer langs een wandelpad onderaan de rots. Onderweg schrok ik toen ze het dagelijkse kanon van zich liet horen. Ik wou graag iets eten maar bijna alles zat vol, of zag er ongezellig uit, serveerde niet wat ik wou of was te duur. Terug naar mijn oude buurt dan en weer binnen bij Martone, alweer een lekkere pizza en goed geproportioneerd ijsje ...   Dat ijsje was trouwens nodig om de effecten van de pikante pizza te milderen. Het was lang geleden dat de jalapeños zo heet waren. De vorige keer moet bij (de al lang niet meer bestaande) pizzeria Rodney's in Blankenberge geweest zijn. Als je dat verhaaltje nog nooit gehoord hebt mag je er naar vragen als je me tegenkomt. Terwijl ik zat te wachten kwam er een zwerversachtig type binnen die lasagne en een ijsje bestelde, ondertussen Tourette-gewijs vloekend in alle mogelijke dialecten. De dienster ging haar mannelijke collega erbij halen en die stelde voor dat hij eerst zijn eten zou betalen voor hij iets kreeg. Lijkt me fair maar ook een beetje denigrerend tegenover die man. Dat wou hij niet, want hij was hier nog al geweest toen de baas er was en toen was er geen probleem. Vijf minuutjes wachten, de baas kwam eraan en die herkende de man als probleemloze betaler. 
    Rond 16u was ik terug in hotel en begon het twijfelen. Om 18u3O zou een "dark side" tour starten, een wandeling vol gruwelverhalen langs de donkerste plekjes van de stad. Maarrrrrr ... er was regen voorspeld. Ik ben er toch naartoe gewandeld en snel teruggekeerd. Drie redenen : het begon harder te regenen (een telefoonhokje kan dan handig zijn), de groep die ging wandelen was volgens mij veeeeeel te groot én het is vrijdag. In weekends vermijd ik zoiets liever, dan zijn er al genoeg griezels op stap. Dat avondwandelingetje zette toch weer zes kilometers extra op de teller.



















    02-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Glasgow dag 2.
    Je hebt in Glasgow heel veel straten met éénrichtingsverkeer en dat is best veilig : zo kan je maar langs één kant platgereden worden en heb je 's avonds geen pijnlijke nek door alsmaar naar de verkeerde kant te kijken bij het oversteken. Mijn eerste indruk van gisteren blijft absoluut overeind : hier komt men om te shoppen, winkelen, aankopen te doen, kleedjes te kiezen. Hier geen 500 winkels die dezelfde t-shirts verkopen, maar wel een Antwerpse Meir x3 en dan midden in het stadscentrum er ook nog een "Wijnegemmeke" erbij. Toeristen kom je inderdaad veel minder tegen, wel alom aanwezig zijn bijbelfanaten. In vrijwel elke straat staat er wel iemand zieltjes te winnen. Glasgow heeft veel moderne gebouwen met veel glas maar zeker ook mooie oudere gebouwen en van die typische elegante winkelgalerijen. Grappig zijn ze hier ook : vóór de deur van een groot Apple center staat de hele dag iemand met een publiciteitsbord voor een goedkopere (reparatie)zaak achter de hoek. Zoiets zou in België al voor flink wat opschudding zorgen. Vóor de "Gallery of Modern Art" staat een beeld van de "Duke of Wellington", in de jaren '70 plaatsten studenten een verkeerskegel op zijn kop. Op zijn minst een flinke GAS-boete waard in Antwerpen, hier vond iedereen dat wel kunnen en dus heeft hij nog altijd die "versiering" op zijn kop. Een persoonlijke opmerking : waarom draagt een zwarte medemens een zwarte broek met gaten, je ziet die gaten niet ! 
    Uiteraard ben ik binnen geweest in de Gallery. Een mooi gebouw maar de lopende tentoonstellingen waren niet echt boeiend. Van mij mag iedereen alles kunst noemen maar gewoon een aantal kledingstukken op een kapstok ordelijk schikken in een zaaltje is voor mij niet genoeg. Het centraal station straalt dan weer veel meer uit, prachtige overkapping in combinatie met de houten gebouwen (inclusief hotel) in de grote hal. Niet zo mooi dan het centraal station in Antwerpen natuurlijk Ook mooi : een splinternieuw briefje van vijf pond - met een doorkijkstukje - dat ik ergens in mijn handen geduwd kreeg. 
     Het allermooiste vandaag was de kathedraal en de achterliggende grafheuvel. In de kathedraal stond ik al met mijn mond open van verbazing, echt schitterend én bovendien helemaal gratis toegankelijk en fotografeerbaar. Er is zelfs een ondergrondse "lower church" aanwezig, voor de stoute gelovigen misschien ? 
    Het hoogtepunt lag echter achter de kathedraal, de necropolis. Een grote grafheuvel met talrijke grafmonumenten en een prachtig uitzicht over de stad. Als buur hebben ze de Tennant Caledonian Breweries, ook niet slecht. In de late namiddag begon het lichtjes te regenen, mij hoor je niet klagen. Vier dagen zon in Schotland tijdens de winter, je kan het slechter treffen.



















    01-03-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Glasgow dag 1.
    De voorlopig laatste dag in Edinburgh, de koffer is snel ingepakt en ik ga voor de laatste keer ontbijten. De poes zit zoals altijd aan het raam te kijken of alles in orde is en als Trump voor de zoveelste keer op het scherm passeert zegt een van de Spaanse werknemers "nu puedo verlo" - ik kan hem niet zien. Hier wil ik nog terugkomen, fijn hotelletje als je geen muggenzifter bent en gaat zeuren over kleinigheden. 
    Ik wandel op een kwartiertje - langs Sherlock Holmes en achternagezeten door giraffen - naar het busstation (veel goedkoper dan de trein), koop een ticketje heen en terug en tien minuten later vertekt de bus naar Glesga (Glasgow). Op die bus heb je een perfecte wifi verbinding en dus verveel ik mij onderweg niet. Een kleine twee uren later zijn we in Buchanan Bus Station, aan het aantal bussen te merken rijden er van hieruit bussen naar de hele wereld. Al vanaf de eerste moment voel je dan je in een andere stad bent. Veel minder toeristen, veel meer bedelaars (veelal ingedut onder een dozijn slaapzakken), die hier ook opdringeriger zijn dan in Edinburg. Het hotel is best in orde maar aan de receptie zijn ze veel minder vriendelijk dan in het vorige. Het meisje geeft mij een sleutel en zegt dat mijn kamer op de first floor is. Tenminste, dat had ik toch begrepen. Later bedenk ik dat first en third toch nogal hetzelfde klinken. Nog later blijkt dat zelfs fifth hetzelfde klinkt in Glasgow. Om maar te zeggen dat dat typische Schotse accent hier veel meer aanwezig is én ik beter had moeten weten : kamer 505 ligt vrijwel altijd op de vijfde verdieping. De kamer is veel ruimer dan de vorige en ik heb een tweepersoons bed, vind ik toch prettiger. Het is wel vrij rumoerig maar dat was te verwachten in een stationsbuurt. Op het eerste zicht ziet alles er prima uit,, later blijkt dat het raam niet goed sluit en dat er onder de deur een spleet is waarlangs je Maggie De Block zonder problemen de kamer kan doen verlaten. Ik informeer even naar de oorsprong van het hotel en dan blijkt dat het gebouw 120 jaar oud is en vroeger eigendom was van de tabaksfirma's die hun goederen verscheepten via de vlakbij gelegen rivier Clyde. 
    Ik heb de buurt dan maar een beetje verkend en het is hier werkelijk een winkelparadijs, maar daarvoor kom ik niet. Omdat ik morgen nog een hele dag heb om mooie plekjes te ontdekken, besluit ik om de Garmin een keertje boven te halen en enkele caches te zoeken. Enkele kan ik vinden maar op vele plekken is zo druk dat het onmogelijk is om te zoeken. En ook al is ze reeds lang niet meer mijn reisgezellin, ik hoor ze het zo zeggen : "naar welke achterbuurt heb je me nu weer meegesleurd ?" 
    's Avonds zie je meer en meer Glasgow Rangers supporters op straat want die spelen vanavond thuis. De supporters zien eruit zoals overal : lelijk, marginaal en veel te dik. Ondanks het forse overgewicht zie je een aantal zonder scrupules de veelvuldig aanwezige fastfood zaken binnen stappen.



















    >

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs